More Related Content
Featured
Featured (20)
Collective articles កម្រងអត្ថបទស្រាវជ្រាវ ភាសា វប្បធម៌ខ្មែរ
- 1. បណ្ ឌិ ត ជ៊ុុំ ស៊ុនណាង កម្រងអត្ថបទម្ាវម្ាវ ភាា វបបធរ៌ និង អកសរាស្ត្រ ខ្មែរ បណ្ ឌិ ត ជ៊ុុំ ស៊ុនណាង
- 2. កម្រងអត្ថបទម្ាវម្ាវ ភាសា វប្បធម៌ និង អក្សរសាស្ត្រខ្មែរ បណ្ ឌិ ត្ ជ៊ុុំ ស៊ុនណាង វ ិទាា ថ នភាាាត្ិននរាជបណ្ ឌិ ត្យសភាករព៊ុា ®រកាសិទធិ ២០១៩
- 3. កម្រងអត្ថបទម្ាវម្ាវ : ភាា វបបធរ៌ និង អកសរាស្តសរខ្មែរ ប ោះព៊ុរពប ើកទើ១ ចុំនួន ១០០០ ចាប់ រកាសិទធិ ® ២០១៩ គ្ម ែ នខ្នែកណារួយ ឬខ្នែកទុំងរូ ននា ែ នៃបនោះម្ត្ូវ នថត្ចរលង ន ិត្ប ើង វ ិញ ខ្កសម្រួ តារម្រប់រូបភាព បោយរិនមានការអន៊ុញ្ញ ា ត្ពើមា ា ស់ា ែ នៃបនោះ ប ើយ។ ប ោះព៊ុរពបោយ : បរាងព៊ុរព ស៊ុើ យូ, រហាវ ិថើ សបរេចស៊ុធារស សង្ក ា ត្់ទបនល ាក់ មណ្ ឌ ចុំការរន រាជធានើភ្ែុំបពញ ការនាយរបស់អែកនិពនធ ព័ត្៌មានអុំពើបសៀវបៅ ជ៊ុុំ ស៊ុនណាង. (២០១៩). កម្រងអត្ថបទម្ាវម្ាវ : ភាា វបបធរ៌ និង អកសរាស្តសរខ្មែរ, ភ្ែុំបពញ : បរាងព៊ុរព ស៊ុើ យូ.
- 4. សូមឧទ្ទិសស្ន ា ដៃន េះចំន េះ ៃួងព្រលឹងវ ិ ញ្ញ ា ណក្ខ ធ នោក្ឪរុក្ នស្នម ជិ ិង អ្ាក្ព្ាជញនសាហាអ្ក្សរស្នស្តសរខ្មែរទំងអ្ស់។
- 5. នសចក្ដី ខ្លែងអ្ំណរគុណ បម្ៅពើបសចកេើពាយារនិងឧបនិសស័យផ្ទ ា ់មលួន អត្ថបទម្ាវម្ាវបនោះរិនអាច កាត្់ផ្ទ េ ច់ពើការរួរចុំខ្ណ្កពើអែកទុំងបនោះ នប ើយ។ បេត្៊ុបនោះ ម្៊ុុំសូរ៖ - អររ៊ុណ្ថ្ន ែ ក់ៃឹកនុំវ ិទាា ថ នភាាាត្ិ និងថ្ន ែ ក់ៃឹកនុំរាជបណ្ ឌិ ត្យសភាទុំងម្រប់ ជុំនន់ខ្ៃ ននេ ់ឱកាសនិងខ្ត្ងខ្ត្ជុំរ៊ុញប ើកទឹកចិត្រៃ ់សិកាម្ាវម្ាវ - អររ៊ុណ្បោកម្រូ អែកម្រូទុំងអស់ខ្ៃ នមិត្បបម្ងៀនបម្បៀនម្បបៅនេ ់ចុំបណ្ោះ និងឱយៃុំបូន ែ ន អៃ ់សិសសរូបបនោះមានចុំបណ្ោះវ ិា ា - សខ្រេងកតា រ ញ្ាូតាចុំប ោះបោកឪព៊ុកនិងអែកមា េ យខ្ៃ ននេ ់កុំបណ្ ើ ត្ ចិញ្ាឹរបើ ច់ខ្ថរកា បណ្ េ៊ុ ោះចិត្ររុំនិត្កូនឱយម្សឡាញ់ការសិកា និងខ្ត្ងប ើកទឹកចិត្រកូន ឱយបចោះត្សូ បចោះមានអុំណ្ត្់ ា ា ់ត្នរលននការរស់បៅ រេូត្ នៃ ់បម្ត្ើយនន ចុំបណ្ោះវ ិា ា ាន់មពស់ និង នសបម្រចតារបុំណ្ងម្ ថ្ន ែ ាបម្ចើនកែ៊ុងជើវ ិត្ - អររ៊ុណ្ាពិបសសចុំប ោះភ្រ ិយាាទើម្សឡាញ់ វង់ ស៊ុធា និងកូនម្សើទុំងបើ (កញ្ញ ា ជ៊ុុំ ជិនមា ៉ា បនម្ត្, កញ្ញ ា ជ៊ុុំ ធនើតា និង ក៊ុមារ ើជ៊ុុំ ចរនណ្) ខ្ៃ ានិចាកា ខ្ត្ងនេ ់ កមា ល ុំងចិត្រ និងជួយជុំរ៊ុញប ើកទឹកចិត្រម្រប់បព បវោ។
- 6. មាតិកា ឧទ្ទិសកថា ............................................................................................... គ សសចកដីថ្លែងអំណរគុណ..........................................................................ឃ ចំណាប់អារម្មណ ៍ .................................................................................... ច អារម្ភកថា................................................................................................ ឆ សសចកដីស្តើម្.............................................................................................. ១ ១- ពិចារណាអំពីលទ្ធភាពភាសាថ្មមរ ...................................................... ៧ ២- ការសិកាស្បៀបសធៀបពយព្ជ ា នៈធនិតកនុងភាសាថ្មមរ និង ថល..............៣១ ៣- បថ្នែករវាងភាសាថ្មមរកណា ដ ល និង ភាសាថ្មមរសុរិនទ ........................ ៦១ ៤- ឥទ្ធិពលថនការស្បើព្ជកយ អងគរ សៅកនុងសងគម្ថ្មមរ ............................៨១ ៥- វតតមានគុណនាម្សៅកនុងភាសាថ្មមរ...............................................១០៧ ៦- ឥទ្ធិពលភាសាថ្មមរសៅកនុងភាសាថល ..............................................១៣៩ ៧- សា ែ ម្ែូសៅកនុងសងគម្ថ្មមរ................................................................ ១៦៣ ៨- សងគម្វបបធម្៌ជនជាតិសអូច............................................................ ១៩១ ៩- វាសនាដ៏ចថ្ម្ែកថនសិលបករចាបុីស្ ម ោះសោកតា គង់ ថណ ............ ២១១ ១០- ទានសៅកនុងសរឿង្ពោះសវសសនតរជាតក............................................ ២២០ ្បវតតិអនកនិពនធ..................................................................................២៣៩ បញ្ាី ព្ជកយ.........................................................................................២៤៣ ង
- 7. ចំណាប់អារមែណ ៍ សនោះជាក្ម្ងសា ន ថដ្សាវ្ជាវលមីម្ួយសទ្ៀត ថ្ដលបានសកើតស ើងស្កាម្ ការមិតមំ្បឹងថ្្បងរបស់បណ ឌិ ត ជុំ សុនណាង ជាម្ន្តនតីបស្ម្ើការសៅកនុងវ ិទ្ាសា ា ន ភាសាជាតិថនរាជបណ ឌិ តយសភាកម្ពុជា។ អតាបទ្នីម្ួយៗ បានសរៀបចំចង្កង ស ើងកនុងសពលស្សងៗ គ្ន ន ។ មានមែោះបានសធវើស ើងយូរម្កស ើយ និងម្ួយចំនួន សទ្ៀតអនក្សាវ្ជាវសទ្ើបសរៀបចំនាសពលលមីៗ សនោះ។ សទាោះជាយ ៉ា ងណាកដី អតាបទ្ ទា ំងអស់សនោះ សុទ្ធសឹងសកើតសចញពីការមិតមំ្បឹងថ្្បង្សាវ្ជាវផ្ទ ទ ល់មែួនរបស់ បណ ឌិ ត ជុំ សុនណាង ថ្តប៉ាុសណា ណ ោះ សដើម្បីចូលរួម្ចំថ្ណកកសាងពុទ្ធិបថ្នាម្សទ្ៀត ដល់ការសិកា្សាវ្ជាវភាសា និងវបបធម្៌ថ្មមរសយើង។ កនុងនាម្ជាថា ន ក់ដឹកនា ំថនវ ិទ្ាសា ា នភាសាជាតិ ម្ុំសូម្សថ្ម្ដងនូវការ សកាតសរសសើរចំសព្ជោះសោកបណ ឌិ ត ថ្ដលបានលោះបង់សពលសវោសដើម្បីសិកា ្សាវ្ជាវ និងទ្ទ្ួលបានលទ្ធ្លជាថ្្ែផ្ទ ា ្បចកសស ើងនាសពលសនោះ។ សូម្ រកាការមិតមំសនោះសាិតសៅជាសរៀងរ ូត សដើម្បីវឌ្ឍនភាពភាសាថ្មមរ រាវរករបក គំស ើញលមី បស្ម្ើដល់ការសិកា្សាវ្ជាវភាសា និងអកសរសាន្តសតថ្មមរ ឱ្យកាន់ថ្ត សម្បូរណ ៍ ថ្បប និងជាទ្ុនកនុងការសិកា្សាវ្ជាវរបស់អនក្សាវ្ជាវបនតសទ្ៀត។ ្បធានវ ិទ្ាសា ា នភាសាជាតិ ឯកឧតតម្បណ ឌិ ត ជួរ គ្នរី
- 8. អារមភក្ថា អតាបទ្ទា ំងអស់សៅកនុងក្ម្ងសនោះ ជាលទ្ធ្លថនការសិកា្សាវ្ជាវ និងសរៀបចំចង្កងស ើងសៅកនុងសពលស្សងគ្ន ន ។ អតាបទ្ម្ួយភាគធំ្តូវបាននា ំ សៅថ្ចករ ំថ្លក តាម្រយៈការសធវើបទ្បង្ហ ា ញសៅកនុងសននិសីទ្ជាតិនិងអនដរជាតិ ឯមែោះសទ្ៀតបានចុោះ្ាយកនុងទ្សសនាវដដីវ ិទ្ាសាន្តសតនានា ថ្ដលជាស តុសធវើឱ្យ ឯកសារទា ំងសនាោះសាិតសៅរបា ៉ា ត់របា ៉ា យតាម្ទ្ីកថ្នែងស្សងៗគ្ន ន ។ កនុងបំណងជួយ ស្ម្ួលដល់អនកសិកា្សាវ្ជាវង្ហយថ្សវងរក ក៏ដូចជាចង់ឱ្យអតាបទ្របស់ម្ុំ ទា ំងអស់ថ្ដលបាន្សពវ្ាយកនែងម្កសនាោះ បានសាិតសៅរួម្គ្ន ន កនុងទ្ីថ្តម្ួយ ម្ុំក៏បានសុំការអនុញ្ញ ា តពីអនកសរៀបចំកម្មវ ិធីខាងសលើ និងទ្សសនាវដដី សដើម្បីរួបរួម្ អតាបទ្ទា ំងអស់ម្កសបាោះពុម្ពរួម្គ្ន ន កនុងសសៀវសៅថ្តម្ួយស ើង។ អតាបទ្ថ្ដលបាននា ំសៅចូលរួម្ឬចុោះ្ាយកនែងម្ក អាចមានទ្្ម្ង់ លកខណៈឬរចនាបលម្ិនដូចគ្ន ន សទ្។ ទ្សសនាវដដីទា ំងសនាោះត្ម្ូវឱ្យសធវើសលមសយង និងសរៀបចំគនានិសទ្ទសតាម្រសបៀបថ្តសរៀងៗមែួន។ ្បការទា ំងសនោះសធវើឱ្យទ្្ម្ង់ថន អតាបទ្នីម្ួយៗ មានលកខណៈម្ិនដូចគ្ន ន ។ សដើម្បីសធវើឱ្យមានឯកភាពទា ំង ទ្្ម្ង់និងរូបសំសណរ ប៉ាុថ្នតសៅរកាមែឹម្សារសដើម្ សទ្ើបសៅកនុងក្ម្ងអតាបទ្ ្សាវ្ជាវសនោះ ម្ុំពាយម្ថ្កស្ម្ួលអតាបទ្នីម្ួយៗ ឱ្យមានលកខណៈថ្តម្ួយ តាម្ថ្ដលអាចសធវើបាន។ ស តុសនោះ សទ្ើបការសយងម្ួយភាគធំថនអតាបទ្កនុងក្ម្ងសនោះ ថ្បែកពី ការសយងសៅកនុងចាប់សដើម្ថ្ដលបានចុោះ្ាយកនែងម្ក។ ព័ត៌មានអំពីមែឹម្ សារសយង ឬសសងខបគំនិតពីសា ន ថដនានា យកតាម្លំនា ំ APA សោយោក់ ឆ
- 9. ស្ ម ោះអនកនិពនធ ឆ្ ន ំសបាោះពុម្ព និងសលមទ្ំព័រ សៅកនុងវង់្កចក, ដូចយ ៉ា ង : (្តឹង ង្ហ. ១៩៧៤ : ១១)។ ចំថ្ណកព័ត៌មានលម្អិតថន្បភពឯកសារសយងនីម្ួយៗ ្តូវយកសៅ្ដុ ំថ្តម្ួយកថ្នែងសៅកនុងគនានិសទ្ទសថនអតាបទ្នីម្ួយៗ។ សទាោះជា យ ៉ា ងសនាោះកដី ការសយងសៅសជើងទ្ំព័រសៅរកាដថ្ដល ចំសព្ជោះមែឹម្សារណាថ្ដល ជាសសចកដីពនយល់ព្ងីកបថ្នាម្ផ្ទ ទ ល់មែួន។ រូបសំសណរព្ជកយថ្មមរថនអតាបទ្សៅកនុងក្ម្ងសនោះ ឈរសលើម្ូលោ ា ន វចនានុ្កម្ថ្មមររបស់ពុទ្ធសាសនបណ ឌិ តយ សបាោះពុម្ព្គ្នទ្ី ៥ គ. ស. ១៩៦៧។ ការ្តួតពិនិតយថ្កស្ម្ួលរូបសំសណរក៏ជាបញ្ញ ា ធំម្ួយ ស្ព្ជោះ្តូវស្បើសពលយូរ។ មានអតាបទ្មែោះ ្តូវបានសរសសរស ើងកនុង្គ្នថ្ដលរូបសំសណររបស់្កសួង អប់រ ំថ្ដលម្ុំបានទ្ទ្ួលកាលពីសៅសរៀនចំសណោះទ្ូសៅ កំពុងមានឥទ្ធិពលខា ែ ំង សៅស ើយ។ សទាោះជាយ ៉ា ងណាកដី ការស្ម្ួលអកខរាវ ិរុទ្ធឱ្យ្សបតាម្វចនានុ្កម្ ថ្មមរខាងសលើគង់សៅសសសសល់ ម្ិនអស់្គប់្ជុងស្ជាយ។ ដំណកឃ្ល ែ សៅកនុងលបោះ បានកា ែ យជាបញ្ញ ា ថ្ដលម្ិនទាន់សោោះ្សាយ ្ជោះ្ស ោះសៅស ើយសទ្សៅកនុងសំសណរភាសាថ្មមរបចចុបបនន។ ទាក់ទ្ងនឹងបញ្ញ ា សនោះ កនែងម្ក្កុម្្បឹកាជាតិភាសាថ្មមរបានថ្ណនា ំ ម្ិនឱ្យដកឃ្ល ែ រវាងសញ្ញ ា ស្សងៗ ដូចជា តួសលម វង់្កចក សញ្ញ ា មណ ឌ ជាសដើម្។ សទាោះជាយ ៉ា ងណាកដី ការណ ៍ សនោះ ហាក់ដូចជាម្ិនទាន់ចុោះស្ម្ុងប៉ាុនា ម នសទ្ សៅកនុងចំសណាម្អនកស្បើ ភាសាជាតិ ។ សៅកនុងឯកសារសសទើរទា ំងអស់ថ្ដលបានសបាោះពុម្ព្ាយកនែងម្ក រួម្ទា ំងវចនានុ្កម្ថ្មមរ (ពុទ្ធសាសនបណ ឌិ តយ. ១៩៦៧) សសៀវសៅសិកាថ្ដល សបាោះពុម្ពសោយ្កសួងអប់រ ំនាសពលលមីៗសនោះ្ង សោកសរសសរសោយដកឃ្ល ែ ជ
- 10. រវាងព្ជកយនិងសញ្ញ ា មណ ឌ សព្ជលគឺ ម្ុននឹងមណ ឌ ្តូវដកឃ្ល ែ ម្ួយសិន ស ើយ ្តូវដកឃ្ល ែ ម្ួយសទ្ៀត ម្ុននឹងសរសសរលបោះបនតសៅសទ្ៀត។ មា ច ស់ក្ម្ងសូម្អនុវតតតាម្សសចកដីថ្ណនា ំរបស់្កុម្្បឹកាជាតិភាសា ថ្មមរអំពីភាពគ្ន ម នដំណកឃ្ល ែ សៅម្ុមមណ ឌ សនោះសិនចុោះ ប៉ាុថ្នតចំសព្ជោះដំណកឃ្ល ែ ជាម្ួយនឹងសញ្ញ ា ស្សងៗសទ្ៀត សូម្រកាដថ្ដលដូចបានសឃើញសៅកនុងត្មា ឯកសារថ្ដលបានសបាោះពុម្ពកនែងម្ក និងសងឃឹម្ថា តសៅនឹងមានដំសណាោះ ្សាយ្បកបសោយស តុ្លមាំទា ំពីអនកភាសានាសពលអនាគតដ៏មែី។ សៅកនុងអតាបទ្មែោះ មានសលើកឧទា រណ ៍ ការស្បើព្ជកយណាម្ួយសៅ កនុងលកខណៈជាសម្ពនធ (លបោះ)។ ឧទា រណ ៍ ម្ួយចំនួនធំ ម្ុំម្ិនបានថ្តងស ើង សោយមែួនឯងសទ្ ម្ុំបានស្ជើសសរើសយកពីសា ន ថដនានាម្កបង្ហ ា ញ។ ព័ត៌មានអំពី សា ន ថដទា ំងសនាោះម្ិនោក់ស្ ម ោះអនកនិពនធសទ្ គឺោក់ថ្តស្ ម ោះសរឿងនិងសលមទ្ំព័រ ប៉ាុសណា ណ ោះ សោយស តុថា អនកអានភាគស្ចើនសោកសា គ ល់ចំណងសជើងសរឿង ស្ចើនជាងស្ ម ោះអនកថ្តងសរឿង។ ដូចយ ៉ា ង ឧទា រណ ៍ (៥) : ក- សៅសដើម្្ែូវសនាោះមានសដើម្សឈើបីសដើម្ ធំៗ ស ើយមពស់្ុតសដើម្សឈើ ដថទ្្ង (្បវតតិអនកតាកនុង្បសទ្សថ្មមរ ភាគ២ : ៩៨)។ ម- កនុងភាជន៍សនោះមានផ្ទ ា ម្ែិោះ្កពុំៗ អថ្ណ ដ តសកបុស (ផ្ទ ា ្សសព្ជន : ១១៤)។ គ- វតាុថ្ដល្ទ្ង់ទ្តសឃើញសៗ សនាោះ គឺគូលធនញ្ា័យ...(សរឿងធនញ្ា័យ : ១៩ )។ ឃ- សនធិសញ្ញ ា សនតិភាពតូកយូ ឬសៅសោយមែីថា “សនតិភាពតូកយូ” ជាគំរូ អយុតតិធម្៌យ ៉ា ង្កាស់ៗ សៅៗ (មាោដួងចិតត : ១៤០)។ ឈ
- 11. ទ្សងវើរសបៀបសនោះអាចថ្បែកពីការសយងខាងថ្្នក្ទ្ឹសដី ថ្ដលរាល់ការ សយង ្តូវស្ដើម្សោយស្ ម ោះអនកនិពនធ ឆ្ ន ំសបាោះពុម្ព (និងសលមទ្ំព័រ)។ អតាបទ្មែោះបានចង្កងស ើងជាស្ចើនឆ្ ន ំម្កស ើយ ស តុសនោះ មែឹម្សារ ឬទ្ិននន័យម្ួយចំនួនអាចម្ិនដូចទ្ិននន័យនាសពលបចចុបបននសទ្ អាចនិយយបាន ថា ព័ត៌មាន ួសសម្័យសៅស ើយក៏ថាបាន។ សទាោះជាយ ៉ា ងសនាោះកដី ម្ុំសូម្រកា ទ្ិននន័យសដើម្ និងចាត់ទ្ុកថាជា្បភពស្មាប់សិកាស្បៀបសធៀបរវាងអតីត កាលនិងបចចុបបនន។ ឧទា រណ ៍ អតាបទ្ វាសនៃ៏ចខ្រលករបស់សិ បករចាប៊ុើ បោក តា រង់ នណ្ បានសិកា្សាវ្ជាវនិងសរសសរស ើងតាំងឆ្ ន ំ ២០០៣ ម្កសម្៉ាែោះ។ កាលសនាោះ អនកចស្ម្ៀងចាបុីរូបសនោះមានទ្ីលំសៅកនុងតំបន់សំណង់បុយឌ្ិញ។ បចចុបបននទ្ីសនាោះ្តូវបានអភិវឌ្ឍជាលមី ស ើយអនកចស្ម្ៀង គង់ ថណ ម្ិនដឹងថា បានផ្ទ ែ ស់ទ្ីលំសៅសៅរស់ឯណាស ើយសទ្។ ម្ុំសងឃឹម្ថា ក្ម្ងអតាបទ្្សាវ្ជាវសនោះអាចជាការចូលរួម្ចំថ្ណក ្សពវ្ាយចំសណោះដឹង សទាោះតិចកដីស្ចើនកដីទាក់ទ្ងនឹង ភាសា វបបធម្៌ និង អកសរ សាន្តសតជាតិសយើងដល់អនកសិកា្សាវ្ជាវ ក៏ដូចជាសាធារណជនទ្ូសៅថ្ដល ចាប់អារម្មណ ៍ ។ រាល់ម្តិរិោះគន់ទា ំងឡាយកនុងបំណងសា ា បនាពីសំណាក់អនក អាន អនកសិកា្សាវ្ជាវ ពិតជាគុណ្បសយជន៍ដ៏សំខាន់ កនុងការនា ំម្ក ពិចារណា បំសពញបថ្នាម្ចំណ ុ ចមវោះខាត និងសធវើឱ្យលទ្ធ្លថនការ្សាវ្ជាវនា សពលអនាគត្បកបសៅសោយភាពសពញសលញ្បសសើរស ើង។ ម្ុំបាទ្រង់ចាំម្តិ រិោះគន់ទា ំងសនាោះសោយកដីសសាម្នសសរីករាយ។ ភនំសពញ, ថលៃទ្ី ០៦ ថ្មឧសភា ឆ្ ន ំ ២០១៩ ជុំ សុនណាង
- 12. សេចក្ដីផ្ដើម 1 សេចក្ដី ស្តីម ភាសានិងអក្សរសាស្ត្រ ជាមែក្ធាងននវប្បធែ៌។ មែក្ធាងនីែួយៗ មែងមែមានទំនាក្់ទំនងគ្ន ា និងទ្ទទ្ទង់គ្ន ា មែលពិបាក្នឹងផ្ដ ា ច់ចចញពីគ្ន ា បាន។ ជនជាែិមមែរចពលចួប្គ្ន ា ែាងៗ មែង្ួរនា ំគ្ន ា ចោយ្ំណ ួ រមែលទាក្់ទងនឹង សា ា នភាពជាក្់ម្ាង។ អាក្មលះ្ួរថា ហូប្បាយឬចៅ? មលះ្ួរថា ចធវើអវីហាឹង? ចពលមលះចយើង្មែាងការគួរ្ែចំច ះអាក្មែលចែើរកាែ់ែុមចយើង ឬែក្ែល់ ផ្ទះចយើងចោយនចែនយ គ្នប្់ចួនចំចពលចយើងក្ំពុងទទួលទានបាយ ចោយ ចយើងនិយាយថា ែក្៍ហូប្បាយជាែួយគ្ន ា ! ។ល។ ្ំណ ួ រនិង ក្យអច្ជើ ញទា ំងចនះចទ្ចើនចធវើច ើងក្ាុងលក្ខណៈជាការ សា វ គែន៍ ការគួរ្ែរាក្់ទាក្់ មែលមែងចក្ើែមានចំច ះអាក្ចទ្ប្ើទ្បា្់ភាសា មមែរពីក្ំចណ ើ ែ ច លគឺអាក្្ួរែិនមានប្ំណងចង់បានព័ែ៌មានពីអាក្ច្លើយ ចោយពិែទ្បាក្ែច ើយ។ ចគទ្គ្នន់មែសាក្្ួរចែើែបី្មែាងការគួរ្ែ។ ប្ុមនរ ទ្ប្្ិនចប្ើចយើង្ួរ្ំណ ួ រមប្ប្ចនះចៅកាន់ជនប្រចទ្ ពិច្្ជនប្រចទ្ ែក្ពីមែនែីឆ្ង ា យពីទ្្ុក្ចយើង ចគនឹងចងឿង្ាល់ឬពាយាែរក្ចចែលើយ។ ទ្គូប្ចទ្ងៀនភាសាមមែរែល់ជនប្រចទ្ែួយចំនួន បានប្ង្ហ ា ែ់ប្ចទ្ងៀន អាក្្ិក្ាប្រចទ្រប្្់មលួនឱ្យនិយាយ ក្យគួរ្ែចពលចួប្គ្ន ា ែូចជា សួសដី ឬ ជម្រាបសួរ។ ចទ្កាយពីបាន្ិក្ាអាចចទ្ប្ើការបានចហើយ ចគក្៏នា ំចំចណះថ្ែីចនះ ចៅអនុវែាជាក្់ម្ាងក្ាុងទំនាក្់ទំនងទ្ប្ចំនថ្ាជាែួយែនុ្សមមែរ។ ចៅចពលបាន ឮប្រចទ្និយាយែក្កាន់មលួនថា សួសដី មមែរមលះអាចនឹក្ទាន់និងនិយាយែប្ចៅ