2. Jeffrey kan het nog steeds niet laten om zijn vrouw een klein kusje te geven. Nu ze zo straalt terwijl ze zwanger is, heeft hij nog meer behoefte om haar aan te raken. Tanja vind de aandacht van haar man heel vertederend. 'Dank je schat. Maar ik ga nu even een beetje opruimen hier. Het stinkt!'
3. 'Dat is goed. Dan ga ik nog even naar bed. IK ben bekaf!' Jeffrey heeft niet door dat Tanja wel heel fanatiek aan het schoonmaken is. Daarvoor vallen zijn ogen bijna te snel dicht. Het lukt hem nog net om een pyjamabroek aan te schieten en in bed te stappen.
4. Nadat Tanja alles aan kant heeft, maar ze flink veel boterhammen klaar. Ook al slaapt Jeffrey, misschien krijgt hij straks toch honger als hij wakker word.
5. Dan zet ze een bord op tafel en zet ze de rest van de boterhammen in de koelkast, voor later.
6. Onder het lopen naar de tafel voelt ze ineens een steek in haar buik. Niet lang daarna volgt er nog één, maar Tanja negeert het, en eet haar boterham op. *Het is nog veel te vroeg, dus het zal wel van vermoeidheid komen. Of te weinig eten,* denkt ze, een tikkeltje onzeker.
7. Maar onbewust gaan haar gedachten toch naar het ongeboren kindje en de bevalling. Ze is zo nieuwsgierig geworden naar wat het word. En ze hebben niet eens een naam bedacht!
8. In paniek bedenkt ze wat ze allemaal nog meer moeten doen, voor de aankomende bevalling. Ze hebben ook nog geen bedje, geen eigen kamer! Straks moet het kindje in dezelfde ruimte eten en slapen als zij!
9. Door dat ze zo in gedachten verzonken is, merkt ze niet dat Jeffrey zich al gedoucht en omgekleed heeft, en nu aan de slag gaat met het schoonmaken van de douche.
13. En tegen de tijd dat ook hij alles aan kant heeft, valt de avond. Omdat Tanja haar lievelingsserie aan het kijken is, pakt hij er een boek bij.
14. Hij moet namelijk nog een paar punten behalen voor zijn werk. Als hij bijna klaar is, staat Tanja op en stapt onder de douche.
15. Net als ze zich aangekleed heeft, komen de weeën. 'Jeff, help! De baby komt!' gilt ze, tussen een paar weeën door.
16. Jeffrey gooit van schrik zijn boek aan de kant en ziet dat zijn vrouw naar haar buik grijpt. 'Jeff, help me dan toch!'
17. Maar Jeffrey weer helemaal niet wat hij moet doen om haar te kunnen helpen! Maar als hij Tanja nog een keer hard hoort gillen, komt hij bij zijn positieven. 'Puffen, schatje! Je kunt het!'
18. En het helpt! Niet veel later houd Tanja een kerngezonde baby in haar armen die haar met grote ogen aankijkt.
19. Jeffrey staat in eerste instantie aan de grond genageld, maar als Tanja met hun zoon naar hem toe komt lopen, komt hij in beweging. 'Wat is hij mooi,' fluistert hij zacht.
20. Tanja is ontroerd als ze ziet hoe Jeffrey een paar keer slikt als hij de baby aankijkt. Maar al snel is hij weer de oude en slaat zijn handen voor zijn ogen. 'Waar is papa dan? Daar is papa!' De baby kraait volop naar zijn papa.
21. 'Kom, Milan moet zijn flesje hebben,' zegt Tanja en loopt naar de koelkast. 'Hmm, Milan is de perfecte naam voor de kleine. Goed uitgekozen mama!' zegt Jeffrey.
22. De ochtend daarna worden alle babyspullen gebracht, en kan Milan aan zijn slaapje beginnen. 'Zo, mama legt jou lekker in bed zodat je lekker even kan slapen.' Milan antwoord met een gaapje.
23. 'Ja, dat dacht ik al, kleine reus,' lacht Tanja en legt haar zoontje in zijn bedje.
24. Ondanks de zware bevalling, heeft Tanja toch honger gekregen. Jeffrey staat voor de spiegel om aan zijn vaardigheden te werken.
25. Maar als Tanja hem roept voor het ontbijt, stopt hij ermee. 'Er gaat niets boven een lekkere boterham na een zware nacht! Je hebt het goed gedaan hoor, liefje!' 'Dank je,' zegt Tanja en samen eten ze in stilte hun boterhammen op.
