Tipoloxía de custos, asignación e modelos analíticos.

1. Tipoloxía de custos, asignación e
modelos analíticos
Tema 7
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

2. Concepto de custo e de obxectivo de
custo
O custo é a medición en termos monetarios dos
recursos utilizados para producir un obxectivo
determinado, denominado obxectivo de custo.
Estes obxectivos poden ser de moitas clases:
– produtos ou servizos,
– proxectos,
– actividades,
– áreas funcionais,
– departamentos...
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

3. Definición de custos directos e custos
indirectos
Custos directos: aqueles custos que son
directamente identificables e atribuíbles ao
obxectivo de custo estudado.
– A relación establecerase polo sentido común ou
dunha forma técnica (sempre que a identificación
sexa inequívoca e economicamente factible).
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

4. Definición de custos directos e custos
indirectos
Custos indirectos como aqueles que non son
identificables cun só obxectivo de custo.
Os custos indirectos están compartidos por varios
obxectivos de custo e non éposible establecer dunha
forma directa que cantidade de custo é atribuíble a un
obxectivo de custo determinado.
Repartiránse entre os obxectivos de custo que os
causan de forma indirecta mediante algún método
de repartición.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

5. Definición de custos directos e custos
indirectos
A análise dos custos dunha empresa sempre ten
que ter en conta os obxectivos de custo que os
orixinan, xa que un cambio nestes pode facer
variar totalmente a clasificación establecida entre
custos directos e indirectos.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

6. Definición de custos directos e custos
indirectos
Exemplo:
A Panadería Acuño ten 3 depachos de pan repartidos
o longo da cidade de Pontevedra, tendo como
productos a venda o pan de aldea, o pan crú, o pan
ciabatta e o pan de brioche.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

7. Definición de custos directos e custos
indirectos
Os seus principais custes son:
– Materias primas:Fariña, Fariña de forza, auga mineral, azucre,
leite, sal, ovos, manteiga, fermento seco, laranxa, limón, anís,
canela, mel
– Persoal:
• No obradoiro: 1 Mestra panadeira , 4 operarios, 2 aprendices, 3
repartidores,
• Nos despachos de pan: 6 dependentes (2 por despacho de pan)
• Nas oficinas centrais: 1 xestora administrativa e 1 experta en calidade.
– Outros custes:
• Auga, electricidade, teléfono, gas, outros gastos xerais (materias de
envase, materiais de oficina, limpeza), amortización do activo non
corrente, aluger de cada um dos 3 despachos
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

8. Definición de custos directos e custos
indirectos
Se o obxecto de custe son os productos, os 4 tipos
de pan postos a venda, os costes directos son:
Mentras se o obxecto de custe son os despachos
de pan, os costes directos son:
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

9. Definición de custos directos e custos
indirectos
Importante
• Non confundir custos variables e custos directos. A
primeira clasificación ten que ver co volume de
actividade, mentras que a segunda está vencellada
pola súa identificación directa co obxectivo de custo
perseguido.
– No exemplo anterior, para o obxectivo de custo
productos, a fariña é un custo directo (e un custo
variable).
– Para o obxectivo de custo Despacho de pan, os
dependentes son un custo directo (e un custo fixo)
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

10. Imputación de custos indirectos
A imputación é o sistema que se emprega para
repartir os custos indirectos entre os distintos
obxectivos de custos que os xeneran.
• Métodos
– Clave de repartición (cost drivers): empregase un
criterio de repartición que se materializa nunha
claves de repartición.
– Prezos de transferencia (transfer prices): fixanse prezos
internos para as relacións entre as unidades da
empresa.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

11. Imputación de custos indirectos
Cada elección dunha clave de repartición ou cada
determinación dun prezo de transferencia para un
custo indirecto é unha elección subxectiva.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

12. Procesos contables analíticos de
asignación de custos
Na empresa a asignación de todos os custos aos
obxectivos de custo convértese nunha tarefa
complexa, sobre todo polo tratamento da
repartición dos custos indirectos, o que require
dun proceso contable analítico de asignación de
custos.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

13. Procesos contables analíticos de
asignación de custos
O proceso contable analítico de asignación de
custos busca definir, normalizar e implantar un
método de imputación dos recursos consumidos
pola empresa aos obxectivos de custo.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

14. Procesos contables analíticos de
asignación de custos
O proceso tratará de definir a imputación máis
adecuada de acordo aos intereses e obxectivos
estratéxicos da empresa. Estes procesos analíticos por
tanto permiten primeiramente crear, e despois
xestionar, un modelo de imputación de custos
específico para cada empresa.
– O modelo da panadaría Acuño non pode ser
reproducido tal cal na Panadaría Longocampo, aínda que
compartan sector, tamaño e estrutura económica.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

15. Procesos contables analíticos de
asignación de custos
• Problemática na asignación de custos indirectos:
– Subxectividade: está no centro do modelo é non
pode ser más que solventado con sentido común
– Medición e cálculo da clave de repartición
complexos.
– Imputación de custos non controlables polos
responsables funcionais.
– Resistencia aos cambios dun criterio de repartición.
– Servizos corporativos cruzados entre departamentos.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

16. Procesos contables analíticos de
asignación de custos
• Problemática na asignación de custos indirectos :
– A subactividade. Pódese producir cando a empresa
soporta determinados custos fixos moi elevados en
relación ao nivel de actividade que a empresa debería de
ter. Ao repartir estes custos fixos fai que os seus
obxectivos de custo reciban unha cantidade de custos
desmesurada.
• A subactividade pode estar causada por un mal
dimensionamento de certa área da empresa, por un elevado
investimento realizado pensando nunhas necesidades futuras
superiores ás actuais, ou cando a empresa enfróntase
temporalmente a nivel de actividade inferior ao esperado.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

17. Distinción entre custos operativos e
custos non operativos
Custos operativos :
os daqueles recursos vinculados ás funcións de
aprovisionamento, transformación,
almacenamento e loxística. É dicir, os custos
operativos asócianse con todos aqueles recursos da
empresa que se consomen nos procesos básicos de
transformación dos factores de produtivos.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

18. Distinción entre custos operativos e
custos non operativos
Custos non operativos:
adoitan identificarse cos custos dos recursos
relacionados co resto das funcións da empresa. En
xeral os custos non operativos adoitan asociarse
con funcións de soporte ou auxiliares das
actividades principais.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

19. Distinción entre custos operativos e
custos non operativos
Os custos comerciais (incluíndo nestes tanto os
custos de mercadotecnia como os custos de
xestión de vendas) qué son?
unha empresarial básica ou unha función de
soporte?
Nalgunhas funcións a clasificación non é tan
sinxela.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

20. Distinción entre custos operativos e
custos non operativos
Os custos operativos adóitanse identificar con
custos de produción, polo que se consideran
custos empregados en obter un obxectivo
determinado, pero non necesariamente estes
custos teñen que ser un gasto na conta de
resultados do período.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

21. Distinción entre custos operativos e
custos non operativos
Pola contra os custos non operativos adóitanse
identificar sempre con gastos do período contable
en que se incorren. É dicir, os custos non
operativos asócianse habitualmente ao custo dos
recursos que se empregan para conseguir os
ingresos dese período contable, polo que forman
parte da conta de resultados do período.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

22. Modelos analíticos de contabilidade de
custos
1. Modelos de custos totais e modelos de custos
directos
2. Modelos de custos baseados en volume e
baseados en actividades
3. Modelos de custos orgánicos (ou seccións)
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

23. Modelos de custos totais e modelos de
custos directos
Os modelos de custos totais ou completos
(modelos full costing) optan por repartir todos os
custos da empresa entre os obxectivos de custo
identificados.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

24. Modelos de custos totais e modelos de
custos directos
Desvantaxes:
– Claves de repartición imposibles: Non se pode
repartir o custo de forma precisa entre produtos ou
funcións. (exemplo os custos corporativos)
– Capacidade de decisión: a persoa responsable do
obxectivo de custo non adoita ter capacidade de
decisión sobre algúns dos custos que debe soportar.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

25. Modelos de custos totais e modelos de
custos directos
Os modelos de custos directos ou parciais
(modelos direct costing), optan por non repartir os
custos indirectos da empresa entre os obxectivos
de custo que se queren seguir.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

26. Modelos de custos totais e modelos de
custos directos
Desvantaxes:
– os obxectivos de custo non soportan todos os custos
que inducen.
– ao haber moitos custos non repartidos o modelo de
custos non axuda a realizar un consumo eficiente de
certos recursos.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

27. Modelos de custos totais e modelos de
custos directos
• modelos de custos intermedios ou mixtos.
– O seu obxectivo adoita ser repartir todos aqueles
custos indirectos cuxo repartición teña sentido e
sexa viable,
– Os custos indirectos cuxo repartición sexa moi
complexo ou a súa repartición poida ser
contraproducente non se teñen en conta.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

28. Modelos de custos baseados en volume
e baseados en actividades
Modelos de custos baseados en volume(Volumen
Based Costing Models):
– Emprega como clave de reparto un indicador básico
de volume ou de nivel de actividade. As claves de
repartición empregadas están baseadas nunha
medida relativamente basta do nivel de actividade e
non nunha análise dos verdadeiros causantes do
custo.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

29. Modelos de custos baseados en volume
e baseados en actividades
– o proceso de asignación está baseado nunha análise
detallada dos inductores do custo.
– Para os modelos ABC os recursos adquiridos pola
empresa son empregados polas actividades que á súa
vez son consumidas polos produtos (ou obxectivos
finais de custo).
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

30. Modelos de custos baseados en volume
e baseados en actividades
O ABC trátase dun método de imputación de
custos indirectos máis exacto xa que está baseado
nunha análise dos inductores do custo e de
estimacións detalladas da dirección da empresa.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

31. Modelos de custos baseados en volume
e baseados en actividades
No modelo ABC terase en conta que empresa
haberá actividades máis caras de realizar e
produtos ou obxectivos finais de custos máis
intensivos no uso desas actividades máis custosas e
imputará máis custo ao produto ou obxectivo final
de custo que xere un maior consumo daquelas
actividades que absorben moitos recursos.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

32. Modelos de custos orgánicos (ou
seccións)
• Nestes modelos identifícanse as unidades
organizativas da empresa nas que se podan fixar
centros de responsabilidade (seccións ou áreas).
– O modelo francés ou das seccións homoxéneas: A idea
principal é localizar os custos directos e semidirectos nas
seccións polas cales pasan, dando lugar ás sucesivas fases
de clasificación, localización e imputación.
– O modelo alemán ou das seccións orgánicas: A
proposta alemá da máxima prioridade á sección, polo
que todos os factores deben pasar polas seccións.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

33. Modelos de custos orgánicos (ou
seccións)
Comparación entre modelos:
– A principal semellanza entre modelos é que ambos
outorgan unha importancia central á sección no cálculo
de custos. A pesar desta similitude no enfoque do
cálculo do custo, o modelo francés resulta ser máis
avanzado que o alemán no que fai referencia á unidade
de obra, posto que o modelo alemán só ten en conta a
unidade de medida temporal.
– Á súa vez, o modelo alemán centra a súa atención no
plan do período, feito que se mantén nun plano
secundario no modelo francés.
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS

34. • Fontes CC empregadas:
Domínguez, Juan, Fernando Olalla y Javier Catalina. "Finanzas. Wikilibro." Wiki EOI. Escuela
de Organización Industrial, 27 de Marzo de 2012. Web. 22 Septiembre de 2013.
<http://www.eoi.es/wiki/index.php/Finanzas>.
Publicada baixo Creative Commons Reconocimiento Compartir Igual
http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/
Álvarez Álvarez, J. M; Rodríguez Gutierrez, C y Rodríguez Prieto, B.(s.d)). Aspectos básicos de
Contabilidad de Costes. Obtenido el 20/10/2013, desde el sitio Web de OCW - Uniovi:
http://ocw.uniovi.es/mod/resource/view.php?id=5531
Publicada baixo Reconocimiento-NoComercial-CompartirIgual 3.0
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/
• Licencia deste documento:
Reconocimiento-NoComercial-CompartirIgual
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/
Contabilidad Xeral II. 2013-2014
JCRP / PAOE / NPS