1. TEATR GRECKI Opracowała: mgr AGNIESZKA MŁYNARCZYK

2. MENU BUDOWA TRAGEDII GRECKIEJ SOFOKLES ROLA CHÓRU AKTORZY BUDOWA TEATRU GENEZA TEATRU GRECKIEGO ZAWODY TRAGIKÓW

3. Geneza teatru greckiego WIELKIE DIONIZJE wiosna MENU TEATR GRECKI DYTYRAMB pieśń poważna KOMOS wesoła pieśń dożynkowa KOMEDIA TRAGEDIA MAŁE DIONIZJE jesień

4. BUDOWA TEATRU AMFITEATR – miejsca dla widzów ORCHESTRA – okrągłe miejsce, gdzie występował chór SKENE – miejsce gry aktorów PROSKENION – element dekoracji, zwykle ściana w głębi sceny wyobrażająca najczęściej pałac książęcy MENU

5. byli nimi tylko mężczyźni; grali w maskach, aby jedna osoba mogła występować jako różne postacie tragedii; grali na koturnach, aby byli lepiej widoczni dla wszystkich widzów; początkowo na scenie był tylko chór, potem Tespis wprowadził pierwszego aktora, w 476r.p. n. e. Ajschylos – drugiego, a w 465r. p. n. e. – Sofokles – trzeciego (oznacza to, że na scenie jednocześnie mogło występować tylko trzech aktorów). AKTORZY MENU

6. BUDOWA TRAGEDII GRECKIEJ PROLOGOS – zapowiedź aktora PARODOS – wejście chóru EPEJSODION I – poszczególne sceny dramatu STASIMON II – tekst komentujący akcję wykonywany przez chór EPEJSODION II STASIMON II … EKSODOS – wyjście chóru MENU

7. ROLA CHÓRU Chór w tragedii to widz i świadek losów bohatera, współczujący z nim, wysnuwający z jego przeżyć rozważania o życiu ludzkim i stosunku człowieka do bóstwa. Śpiewał on razem, lub rozdzielał się na dwie połowy, odzywające się na przemian, albo dawał się słyszeć pojedynczy głos przewodnika chóru, czyli koryfeusza. MENU

8. ZAWODY TRAGIKÓW Poeci musieli przygotować trzy nowe sztuki powiązane ze sobą treścią (później dołączono też dramat satyrowy, czyli utwór o charakterze komediowym). Poeci, którzy chcieli na Dionizjach wystawić swe utwory, przedkładali je pierwszemu archontowi Aten z prośbą o dopuszczenie sztuki i przyznanie sobie chóru. Archont trzem poetom, których postanowił dopuścić, przyznawał każdemu osobnego chorega, czyli kierownika chóru. Ten wyszukiwał chórzystów i musiał dbać o ich wyuczenie zaopatrzenie w żywność i ubiory. O aktorów troszczyło się państwo, które urządzało widowiska. Po przygotowaniu aktorów i chóru następowały trzydniowe przedstawienia (dziennie około 12 godzin przedstawień). Pięciu wylosowanych sędziów wydawało wyroki; trzystopniowe nagrody oznaczały wielkie, średnie lub mniejsze powodzenie trylogii. Poecie przyznawano osobną nagrodę pieniężną. Sąd krytyków zależał w dużej mierze od przyjęcia sztuki przez widzów. MENU

9. SOFOKLES żył w latach 496 – 406 p. n. e. urodził się w Kolonos i w tym mieście spędził większość swojego życia ponoć napisał 123 sztuki, 24 razy osiągnął pierwszą nagrodę w zawodach tragików wprowadził na scenę trzeciego aktora i rozbił trylogię, tj. w każdej ze sztuk, wystawionych podczas świąt dionizyjskich, przedstawiał odrębną fabułę MENU