Teksten in musea en tentoonstellingen. Niets nieuws onder de zon. Toch? Maar … hoe bewust gaat u als curator, communicatiemedewerker of publiekswerker met zaalteksten om? Hoe kunnen we meer halen uit het (educatieve en zelfs ontspannende) potentieel van tekstbordjes en algemene, oriënterende teksten? Zit de toon juist? En hoe zorgt u voor vlotte teksten die de lezer uitnodigen om (beter) te kijken en die ook de (kunst)historische inhoud correct weergeven?
Deze studiedag wil de staat opmaken van het tekstgebruik in musea en bij tentoonstellingen. Wie doet wat, en waarom? FARO nodigt een aantal ervaringsdeskundigen uit, uit binnen- en buitenland.
"We zijn op weg naar een culture war" (Thierry Debels)Thierry Debels
Onafhankelijk onderzoeksjournalist Thierry Debels (Brugge, 1968) is een cijferaar die onder het motto: ‘follow the money’ het Staatsblad doorploegt. Hij staat vooral bekend om zijn kritiek op het koningshuis. Debels schreef reeds 23 non- fictieboeken, onder meer over de media (‘Circus Media’), het koningshuis (‘Kroongeheimen’) en de financiële wereld (‘De ondergang van Fortis’). Vandaag is hij de trotse auteur van, zo staat op de achterflap, ‘zijn eerste politiek niet correcte roman over het nog steeds niet verwerkte koloniale verleden van België’: Kamabea.
Teksten in musea en tentoonstellingen. Niets nieuws onder de zon. Toch? Maar … hoe bewust gaat u als curator, communicatiemedewerker of publiekswerker met zaalteksten om? Hoe kunnen we meer halen uit het (educatieve en zelfs ontspannende) potentieel van tekstbordjes en algemene, oriënterende teksten? Zit de toon juist? En hoe zorgt u voor vlotte teksten die de lezer uitnodigen om (beter) te kijken en die ook de (kunst)historische inhoud correct weergeven?
Deze studiedag wil de staat opmaken van het tekstgebruik in musea en bij tentoonstellingen. Wie doet wat, en waarom? FARO nodigt een aantal ervaringsdeskundigen uit, uit binnen- en buitenland.
"We zijn op weg naar een culture war" (Thierry Debels)Thierry Debels
Onafhankelijk onderzoeksjournalist Thierry Debels (Brugge, 1968) is een cijferaar die onder het motto: ‘follow the money’ het Staatsblad doorploegt. Hij staat vooral bekend om zijn kritiek op het koningshuis. Debels schreef reeds 23 non- fictieboeken, onder meer over de media (‘Circus Media’), het koningshuis (‘Kroongeheimen’) en de financiële wereld (‘De ondergang van Fortis’). Vandaag is hij de trotse auteur van, zo staat op de achterflap, ‘zijn eerste politiek niet correcte roman over het nog steeds niet verwerkte koloniale verleden van België’: Kamabea.
Nederland in de 2e wo het ware gezicht van de nsb bas kromhoutVeenMedia
Het radicale gezicht van de NSB
De NSB wordt gezien als een slap aftreksel van het veel radicalere Duitse voorbeeld. Leider Anton Mussert zou een typisch Nederlandse burgerman zijn geweest en het antisemitisme stelde ook al niet veel voor. Dit beeld is niet correct. De NSB was juist revolutionair, gewelddadig en anti-Joods tot op het bot. Dit blijkt uit de kranten en pamfletten van de beweging, die we vandaag nog kunnen lezen, en uit de daden van leiders en leden. Deze lezing gaat over het ware gezicht van de NSB en de vraag, waarom de beweging wordt gebagatelliseerd.
Over de auteur
Dr. Bas Kromhout is historicus en journalist. In zijn proefschrift, De Voorman. Henk Feldmeijer en de Nederlandse SS (2012), beschrijft hij hoe een Groningse student radicaliseerde tot fanatieke nazi. Momenteel werkt hij aan een biografie van de Zuid-Afrikaanse premier Hendrik Verwoerd, de ‘architect van apartheid’.
Artikel in Leeuwarder Courant van 8 maart 2016 door Erwin Boers, n.a.v. interview met Hans Zijlstra over de merkwaardige avonturier Tinco Lycklama a Nijeholt. Voor meer info over Tinco Project: http://tincolycklama.org/
Dit verhaal bespreekt de lokale geschiedenis van het woonwagen verzamelkamp de Zwaaikom in Eindhoven in het licht van de Tweede Wereldoorlog. Aan bod komt ook de
Berlijnse film Gross Stadt Zigeuner (Nagy, 1932) en de Westerborkfilm (Breslauer, 1944). Daarnaast wordt verwezen naar de diverse panelen van de tentoonstelling (zie ook: www.olungodrom.nl) Ter gelegenheid van de Bevrijdingsmaand in Eindhoven. Kunst in de Cathrien.
1001 Italianen in het Nationaal Archief is een expositie ihkv het gelijknamige project.
Meer dan 300 gedigitaliseerde foto's,'docs, filmfragmenten over de eerste generatie Italianen in Nederland.
Cultureel programma ihk van wielerkoers Giro d’Italia in NL:
- lezing over de gouden jaren en grote kampioenen van de Giro, door Daniela Tasca
- theatermonoloog De Dama Bianca, door Donatella Civile, over de verboden liefde tussen campionissimo Fausto Coppi en zijn Dama Bianca.
Nederland in de 2e wo het ware gezicht van de nsb bas kromhoutVeenMedia
Het radicale gezicht van de NSB
De NSB wordt gezien als een slap aftreksel van het veel radicalere Duitse voorbeeld. Leider Anton Mussert zou een typisch Nederlandse burgerman zijn geweest en het antisemitisme stelde ook al niet veel voor. Dit beeld is niet correct. De NSB was juist revolutionair, gewelddadig en anti-Joods tot op het bot. Dit blijkt uit de kranten en pamfletten van de beweging, die we vandaag nog kunnen lezen, en uit de daden van leiders en leden. Deze lezing gaat over het ware gezicht van de NSB en de vraag, waarom de beweging wordt gebagatelliseerd.
Over de auteur
Dr. Bas Kromhout is historicus en journalist. In zijn proefschrift, De Voorman. Henk Feldmeijer en de Nederlandse SS (2012), beschrijft hij hoe een Groningse student radicaliseerde tot fanatieke nazi. Momenteel werkt hij aan een biografie van de Zuid-Afrikaanse premier Hendrik Verwoerd, de ‘architect van apartheid’.
Artikel in Leeuwarder Courant van 8 maart 2016 door Erwin Boers, n.a.v. interview met Hans Zijlstra over de merkwaardige avonturier Tinco Lycklama a Nijeholt. Voor meer info over Tinco Project: http://tincolycklama.org/
Dit verhaal bespreekt de lokale geschiedenis van het woonwagen verzamelkamp de Zwaaikom in Eindhoven in het licht van de Tweede Wereldoorlog. Aan bod komt ook de
Berlijnse film Gross Stadt Zigeuner (Nagy, 1932) en de Westerborkfilm (Breslauer, 1944). Daarnaast wordt verwezen naar de diverse panelen van de tentoonstelling (zie ook: www.olungodrom.nl) Ter gelegenheid van de Bevrijdingsmaand in Eindhoven. Kunst in de Cathrien.
1001 Italianen in het Nationaal Archief is een expositie ihkv het gelijknamige project.
Meer dan 300 gedigitaliseerde foto's,'docs, filmfragmenten over de eerste generatie Italianen in Nederland.
Cultureel programma ihk van wielerkoers Giro d’Italia in NL:
- lezing over de gouden jaren en grote kampioenen van de Giro, door Daniela Tasca
- theatermonoloog De Dama Bianca, door Donatella Civile, over de verboden liefde tussen campionissimo Fausto Coppi en zijn Dama Bianca.
1. 34 ZATERDAG 18 JUNI 2016
NICOLE LUCAS
“Van jongs af aan heb ik gezegd; ik ga talen
studeren en dan naar het buitenland. Ik kom
van Sicilië, uit een beschermende en leuke fa-
milie. Maar ik voelde me helemaal niet thuis in
mijn omgeving. De maffiacultuur, het nepotis-
me; het was alsof ik niet bij die cultuur hoorde.
Ik voelde afkeer van veel van wat ik hoorde en
zag. Ik wist dat ik me niet zou kunnen ont-
plooien in een omgeving waarin je als individu
niets kunt zonder ‘vrienden’ die je verder kun-
nen helpen.
In 1989, ik was 22, kwam ik naar Nederland,
naar Amsterdam, om te studeren. Ik kon mee-
doen aan een uitwisselingsproject, in feite was
dat mijn excuus om weg te gaan uit Palermo. Ik
zou hier drie maanden blijven. Maar die drie
maanden werden er zes, toen werd het een jaar,
twee jaar en nu ben ik er nog. Ik kon snel bij de
universiteit aan de slag als lexicograaf, woor-
denboekmaker. Ik heb meegewerkt aan het
woordenboek Italiaans-Nederlands van Van
Dale.
Toen ik hier arriveerde, was ik helemaal niet
bezig met mijn identiteit, mijn afkomst. Pas na
een jaar of tien kwam het besef dat ik een mi-
grant ben. En dat besef was eigenlijk helemaal
niet prettig. Ik ontdekte dat ik moeite had met
Nederland, hoe leuk ik het er tegelijk ook had.
Ik merkte dat ik ook hier een buitenstaander
was. In Italië was ik anders, maar hier net zo
goed. Ik praatte veel te luid, zag er anders uit,
paste nergens bij. Mamma mia, ik raakte echt
gefrustreerd.
Ik realiseerde me dat ik niets wist over me-
zelf, mijn geschiedenis en over Italianen in Ne-
derland.Wie zijn zij, wanneer zijn ze hier geko-
men, wat doen ze precies hier? Er was nauwe-
lijks iets over ze te vinden en uit frustratie, ik
gebruik het woord nog maar een keer, ben ik
gaan graven.
Italianen leven niet in de verbeelding van
Nederlanders. Het gewone volk associeert ze
met pizza en ijs. Er is niets mis met pizza en ijs,
maar als dat het enige is! Dat vind ik een beetje
vernederend en daar verzet ik mij tegen. De ge-
schiedenis van de Italianen hier is jarenlang ge-
negeerd. Natuurlijk, we zijn met veel minder
dan de Turken en Marokkanen. Het gaat om
een kleine groep, maar met een geschiedenis
die het waard is om geboekstaafd te worden. Ik
gunde de Italianen een plaats in de Nederland-
se geschiedenis.
Ik ben gaan zoeken, lezen, praten met dui-
zend-en-een mensen, eigenlijk al vanaf 2000.
Ik maakte eerder een documentaire en schreef
een boek, ‘De Spaghettiflat’, over Italianen die
hier in de jaren vijftig en zestig als gastarbeider
kwamen. Dit nieuwe boek gaat ook over eerde-
re en latere generaties. Over middeleeuwse
bankiers, handelaren uit de Gouden Eeuw,
achttiende-eeuwse schoorsteenvegers, over
terrazzowerkers die vanaf eind negentiende
eeuw vloeren kwamen leggen en hun nazaten,
en over studenten zoals ik, van weer later.
Soms ontdekte ik dingen waar ik echt blij van
werd. Zo ben ik er achter gekomen dat er hier in
de Tweede Wereldoorlog Italiaanse anti-fascis-
ten waren. Een bekende beeldhouwer bijvoor-
beeld, Fred Carasso, die na de oorlog belangrij-
ke monumenten heeft gemaakt in onder meer
Rotterdam en Amsterdam. En Mario Montes-
sori, kleinzoon van Maria, die op de fiets van
Amsterdam naar de Biesbosch reed voor het
verzet.
Inmiddels heb ik me met mijn cultuur en
mijn Siciliaanse achtergrond verzoend en ge-
niet ik zelfs van mijn positie als buitenstaan-
der. Ik ben een Siciliaanse, een Italiaanse, een
Nederlandse en een Europese. In feite besta ik
uit verschillende, door elkaar lopende laagjes.
Als een goede tiramisu.”
Daniela Tasca: 1001 Italianen. Vijf eeuwen
immigratie in de Nederlanden. Athenaeum –
Polak&Van Gennep; 225 blz. € 19,99
‘Polderitalianen zijn meer dan
pizzabakkers en ijsmakers’
Daniela Tasca (1966), programmamaakster
en schrijfster
‘Ik besta uit
verschillende
laagjes, als
een goede
tiramisu’
vandaar dit boek