2. De avond valt over Veronaville, een stadje niet ver van Londen. John komt wat later thuis van een personeelsfeestje. Het laatste glaasje wijn, zorgde ervoor dat z’n ogen niet meer zo helder waren. Hij slaat met brute kracht de autodeur dicht, op weg naar z’n vrouw.

3. John besluit het gangpad te nemen, kwestie van wat meer stevigheid. Het kiezelpad leidt recht naar de grote villa. Moe maar tevreden ziet hij de lichten in z’n huis. John is benieuwd wat z’n vrouwtje heeft klaargemaakt voor het avondeten.

4. John nadert de deur, slaat de deur open en roept: “Lieve schat, ik ben thuis!”. Jackie staat in de keuken, en antwoordt: “In de keuken lieverd!”. John slaat de deur achter zich dicht en gaat meteen richting de eettafel in plaats van naar de keuken.

5. Jackie komt enkele ogenblikken later met een grote ovenschotel in de handen naar de eetkamer. Ze herkende het meteen als haar man een glaasje te veel op had, maar wou er niets over kwijt. “Dankje schat” zegt John beleefd. “Graag gedaan hoor” zegt ze met een trotse stem.

6. “Was er veel volk schat?” vraagt Jackie vol interesse. “Nouja, best wel alle secretaressen en secretarissen waren daar” antwoordt hij kordaat. “Daarom ben je weer zo laat thuis zeker, vanwege het vrouwelijke schoon?”. Een stilte volgt, John blijft stil. Jackie weet niet wat er aan de hand is, maar ook al vertrouwt ze haar man, hij blijft een zwakte hebben voor vrouwen.

7. Jackie verbreekt de stilte en verandert van onderwerp. “En heb je promotie gekregen schatje? John kijkt z’n vrouw met grote ogen aan. “Ja, die is binnen antwoordt hij kort. John is nogal tipsy, en het lijkt wel of hij z’ n bewustzijn verliest, maar dat is niet zo.

8. John houdt het niet meer, ineens staat hij op met een raas van kwaadheid. “Ik heb er genoeg van” schreeuwt hij door de kamer. Jackie weet niet waar ze het heeft, en laat haar blik afdwalen naar oneindig. “Maar euhm, John!”. “Hou ermee op mens!” zegt John kort. John verlaat de tafel en roept: “Ik ga weg, nooit meer kom ik terug”.

9. Een halfuurtje later zat John op de rand van het bed, met gemengde gevoelens nadenkend over wat hij nu allemaal had gedaan, zijn leventje vergooid voor een dom gesprek. Maar John had een hekel aan Jackie’s kruisverhoringen. Ze had John niet tegenhouden uit schrik dat hij nog kwader zou worden.

10. Jackie had gehoopt dat het een droom was, maar tevergeefs. Jack roept haar naam. John staat op van het bed, met z’n koffer en aktetas dicht bij hem. Niet veel later stond Jackie in het deurgat, “Sorry Jackie” zegt hij verontwaardigd. Ze kon niks uitbrengen, en een innige omhelzing volgt. John verlaat het huis. Jackie was blij dat de kleine kinderen dit niet moesten meemaken, dat ze bij vriendjes waren.