λογοτεχνία

1. ΟΥΣΙΑΣ
ΤΙΚΑ
Φεγγαράκι
Φεγγαράκιαληθινό βγαίνει
πίσω απ'το βουνό. Μια
φωνήτραγουδιστή στα
σοκάκια κελαηδεί· κάποιο
αγόριπερπατεί, κάποιο
αφρόντιστο παιδί:
- Φεγγαράκιµουλαµπρό,
φέγγε µου, να περπατώ.
Φεγγαράκιµουκαλό, φέγγε,
σεπαρακαλώ, φέγγε σ'όλη
την αυλή, στον ασβέστη, στα
σκαλιά, στου αντρέ µας το
γυαλί,
στουπαππούτ'άσπρα µαλλιά,
φεγγαράκιµουλαµπρό,
χαρωπό, λυπητερό.
Φεγγαράκιταπεινό,
στέκεσαιστον ουρανό...
Το τραγούδι το γλυκό
χάνεται από τη γωνιά· το
παιδί, περαστικό, πήγε σ'
άλληγειτονιά. Της
Ακρόποληςφεγγάρι, της
Αθήναςτοκαµάρι!
Mες στον κόρφοµουβαλµένα
να 'χα, για καρδιά µου, εσένα!
Τέλος
Άγρας
Ουσιαστικά λέµε τις λέξεις που µας φανερώνουν:
Χρωματί
ζω μπλε
τα
ουσιαστ
ικά!!!