Η παρουσίαση της Παναγιώτας

2.  Αυτόχθονες ή ιθαγενείς ονομάζονται στις
μέρες μας οι μειονοτικοί πληθυσμοί ενός
κράτους, στην περίπτωση που κατοικούσαν
στο έδαφός τους πριν την έλευση του
μετέπειτα κυρίαρχου πληθυσμού

3.  Οι Βίκινγκς ήταν κάτοικοι των σκανδιναβικών
χωριών όπου υπήρξαν θαρραλέοι
θαλασσοπόροι, πολεμιστές, πειρατές και
έξυπνοι έμποροι. Έφτασαν ως την Ισλανδία
και την Γροιλανδία όπου ίδρυσαν πολλά
χωριά. Οι Βίκινγκς διατηρούσαν πολλές
παλαιές ηρωικές παραδόσεις. Ο θάνατος στη
μάχη αποτελούσε βασικό στοιχείο στη
νοοτροπία τους.

4.  Οι Ινουίτ είναι οι Εσκιμώοι της Αλάσκας,
της Γροιλανδίας και του Καναδά.
Κατάφεραν να επιζήσουν σε δύσκολες
κλιματολογικές καταστάσεις διαμένοντας σε
ιγκλού, κυνηγώντας φώκιες και φάλαινες.
Μετακινούνταν με έλκηθρα τα οποία
έσερναν σκυλιά. Σήμερα είναι
προσαρμοσμένοι στην τεχνολογία.

5.  Είναι οι ιθαγενείς κάτοικοι της Νέας
Ζηλανδίας. Είναι ψηλοί και ρωμαλέοι και
δίνουν την εντύπωση δυνατών πολεμιστών.
Συνηθίζουν να κάνουν σχέδια στο πρόσωπό
τους και φορούν πολύ διακοσμημένα
κοσμήματα. Ζουν πλέον σε μεγάλα σπίτια σε
στυλ καλύβας (όμοια με τις καλύβες που
είχαν παλιότερα) και ασχολούνται με το
ψάρεμα, το κυνήγι και την καλλιέργεια,
κυρίως τροπικών φυτών. Χαρακτηριστικός
είναι ο ομαδικός χορός τους «Χάκα».

6.  Το όνομά τους το πήραν από τους αρχαίους
Έλληνες (πυγμή = γροθιά). Κύριο
χαρακτηριστικό τους είναι το μικρό ύψος
τους (μέχρι 1,45) και το μικρό βάρος τους.
Ζουν στα τροπικά δάση της κεντρικής
Αφρικής σε μικρές ομάδες και έχουν
προσαρμόσει τη ζωή τους στις δύσκολες
συνθήκες της ζούγκλας. Είναι κυνηγοί και
τροφοσυλλέκτες και επικοινωνούν με τα
τύμπανά τους, ακόμη και σε μακρινές
αποστάσεις. Αλλάζουν συχνά περιοχή,
προκειμένου να εξασφαλίζουν την τροφή
τους.

7.  Ζουν στις περιοχές της Αφρικής γύρω
από το τροπικό δάσος και είναι γεωργοί.
Μετακινούνται κάθε δύο χρόνια, όταν το
έδαφος χάσει την αποδοτικότητά του.

8.  Στην αραβική γλώσσα «Βεδουίνοι» σημαίνει
«άνθρωποι της υπαίθρου». Είναι νομαδικές
φυλές βοσκών και μεταναστεύουν καθ’ όλη
τη διάρκεια του έτους, ανάλογα με το που
υπάρχει νερό. Είναι περίπου 40000 σήμερα
σκορπισμένοι στις αφρικανικές ερήμους του
Μαρόκου, της Λιβύης, της Αιγύπτου, του
Αλγερίου και της Τύνιδας. Προσφέρουν
απλόχερα τη φιλοξενία τους και ζουν
ευτυχισμένοι μακρυά από τον πολιτισμό.