Драпежныя птушкі Беларусі і свету. Прыгожыя ілюстрацыі і цікавая даведкавая інфармацыя чакае вас.

1. ДРАПЕЖНЫЯ ПТУШКІ
СВЕТУ І БЕЛАРУСІ

2. Птушыныя драпежнікі – самыя бязлітасныя і
майстэрскія паляўнічыя птушынага свету.
Сваімі выгнутымі кіпцюрамі і дзюбамі гэтыя
зоркія паветраныя асы спраўляюцца з
любой здабычай.

3. Драпежныя
птушкі
Птушкі, якія
палююць
Дзённыя
драпежнікі
Начныя
драпежнікі
Сцярвятнікі

4. Драпежныя птушкі – гэта птушкі сярэдняй і
буйнай велічыні. У амерыканскага кондара
крыло дасягае даўжыні да 115 см, а размах
крылаў да 275 см. Самыя невялікія сярод
драпежных птушак – карлікавыя сокалы з
крылом даўжынёй 9-10 см.

5. Большасць дзённых
драпежных птушак
адносяцца да атрада
сокалападобных:
- ястрабіныя
- скопы
- сакратары
- сакаліныя
Начныя драпежныя
птушкі прадстаўленыя
атрадам
совападобных.

6. САКАЛІНЫЯ

7. Сапсан
Сокал з вострымі
размашыстымі крыламі і
доўгім клінападобным
хвастом. Даўжыня цела каля
50 см, маса каля 1,3 кг.
Занесены ў Чырвоную кнігу
Беларусі. Корміцца галубамі,
качкамі, цецерукамі,
варонамі, сарокамі. Перш
чым напасці, рэзка
ўзнімаецца ўгару, затым,
склаўшы крылы, кідаецца
ўніз, развіваючы пры гэтым
хуткасць да 75 км у гадзіну.
Здабычу б’е кіпцюрамі задніх
пальцаў, вострых і крывых, як
турэцкі ятаган. Хуткасць, якую
сапсан развівае ў палёце,
можа дасягаць 300 км/г.

8. Пустальга звычайная
Харчуецца звычайна
грызунамі, дробнымі
птушкамі і рэптыліямі.
Палюючы, часта завісае ў
паветры, дробна трапечучы
крыламі. За гэту асаблівасць
пустальга атрымала
народную назву "трасца". За
дзень дарослая пустальга
з’ядае каля дзясятка
грызуноў.
Вастрыня зроку звычайнай
пустальгі вышэй чалавечай у
2,6 разоў. Чалавек з такім
зрокам мог бы прачытаць
усю табліцу для праверкі
зроку з адлегласці 90
метраў.

9. ЯСТРАБІНЫЯ

10. Ястраб-цецяроўнік
Здабычу ловіць, вылятаючы
з засады. Кароткія крылы і
доўгі хвост дазваляюць
цецяроўніку майстэрскі
лавіраваць паміж дрэвамі,
змяняць кірунак, тармазіць
і паскарацца. Харчуецца
птушкамі і млекакормячымі
памерам аж да зайца.
Трымаецца сваёй тэрыторыі
і адчайна яе абараняе.
Размаўляюць паміж сабой з
дапамогай гукавых сігналаў,
выдаючы высокі звонкі
клёкат.

11. Ястраб-перапёлачнік
Маленькая копія ястраба-
цецяроўніка.
Распаўсюджаны і ў нас.
Гняздуецца на ўзлесках, у
гаях, на пасеках, у рачных
далінах. Нярэдка
сустракаецца і ў населеных
пунктах, асабліва ўзімку.
Харчуецца амаль выключна
дробнымі вераб’інымі
птушкамі. Самкі могуць
нападаць на галубоў, соек і
маладых рабчыкаў. Значна
радзей палюе на дробных
грызуноў. Здабычу, як і
цецяроўнік, падцікоўвае ў
засадзе.

12. Арлы – буйныя і сярэдняй велічыні птушкі.
Для іх характэрна наяўнасць апярэння на нагах да самых пальцаў.
Малы арлец
Адзін з самых
распаўсюджаных
беларускіх арлоў.
Арол-вужаед
Сваё назву атрымаў, бо
харчуецца выключна
змеямі, яшчаркамі, зрэдку
жабамі і рапухамі.
Вялікі арлец
Жыве ў Беларусі
пераважна ў паўднёвай
частцы. Любіць Палескія
балоты.

13. Луні – насельнікі адкрытых абшараў. Выглядваючы здабычу, луні ляцяць
нізка над зямлёй, павольна махаючы крыламі і здзяйсняючы кругавыя
аблёты. Гняздуецца і адпачывае на зямлі.
Палявы лунь Балотны лунь Стэпавы лунь

14. Беркут
Адна з найбольш вядомых
драпежных птушак, самы
буйны арол.
Распаўсюджаны ў
паўночным паўшар’і, дзе
жыве пераважна ў гарах і
на раўнінах. Пазбягае
заселеных раёнаў.
У казахаў, кіргізаў і
манголаў беркут
выкарыстоўваецца ў якасці
лоўчай птушкі для
палявання на лісіц, зайцаў,
часам ваўкоў і сайгакаў.
У Беларусі распаўсюджаны
ў Віцебскай вобласці на
Паазер’і.

15. Арлан-белахвост
Самая буйная з драпежных
птушак, якія гняздуюцца ў
Беларусі. Даўжыня цела 80-
98 см, маса да 6,5 кг,
размах крылаў да 2-2,4 м.
Большасць месцаў
гнездавання
прымеркавана да раёнаў
беларускага
Паазер’я. Любіць старыя
лясы, у асноўным бары,
зарослыя высечкі з
асобнымі дрэвамі,
ўскраіны балот бліжэй да
буйных азёр і
рыбагадоўчых гаспадарак.

16. Чырвоны каршак
Засяляе старыя лісцяныя і змешаныя лясы,
бары, што побач з адкрытымі ландшафтамі і
вадаёмамі. Гняздуецца асобнымі парамі.
Сілкуецца падаллю і грызунамі.
Чорны каршак
Сустракаецца паўсюдна, за выключэннем
тундры і паўночнай тайгі. Гняздуецца на
высокіх дрэвах. Характэрная рыса гнязда
каршака – наяўнасць у ім ануч, кавалкаў
газеты, папяросных скрынак.

17. СКОПЫ

18. Скапа
Асноўная яе ежа – рыба
сярэдняй велічыні. Аднак у
выпадку адсутнасці ці
малой колькасці рыбы,
корміцца дробнымі
грызунамі, жабамі, зрэдку
птушкамі. Здабывае рыбу
вельмі своеасабліва. Скапа
лётае на вышыні 20-25 м.
над вадаёмам. Угледзеўшы
здабычу, складае крылы і,
выцягнуўшы лапы, кідаецца
ў ваду, часам пры гэтым
цалкам у яе апускаючыся. У
многіх краінах скапа
ахоўваецца як помнік
прыроды.

19. САКРАТАРЫУ БЕЛАРУСІ НЕ СУСТРАКАЮЦЦА

20. Птушка-сакратар
Рост 125-150 см, а вага
дасягае амаль 4 кг. Размах
крылаў складае прыкладна
210 см. Яе своеасаблівае
імя паходзіць ад чорных
пёраў на галаве, якія
нагадваюць гусіныя пёры.
Раней іх любілі ўстаўляць у
свае парыкі судовыя
сакратары. Афарбоўка
апярэння на шыі і жываце
шэрая і становіцца цямней
да хваста. Вакол вачэй і
каля дзюбы апярэння няма
і бачная аранжавая скура.

21. СЦЯРВЯТНІКІУ БЕЛАРУСІ НЕ СУСТРАКАЮЦЦА

22. Сцярвятнікі сілкуюцца
трупамі мёртвых жывёл.
У іх голыя ці з рэдкім
апярэннем галава і шыя,
магутная загнутая дзюба,
крылы шырокія, ногі з
тупымі кіпцюрамі.

23. НАЧНЫЯ ДРАПЕЖНІКІ
СОВАПАДОБНЫЯ

24. Даўжыня цела да 84 см,
размах крылаў да 2 м, маса
да 4,5 кг. Самкі буйнейшыя
за самцоў. Апярэнне мяккае,
шараватае або рудаватае, з
цёмнымі і светлымі
плямамі. 3 органаў пачуццяў
найбольш развіты слых і
зрок. Вочы вялікія, у арбітах
нерухомыя. У многіх відаў
на галаве "вушкі" з
падоўжаных пёраў. Крылы
шырокія, закругленыя, хвост
кароткі. Дзюба вострая,
кароткая, загнутая ўніз.
Гняздуюцца на зямлі, у
дуплах дрэў і гнёздах іншых
птушак. Палююць выключна
ноччу або ў прыцемках.

25. МАЛАЙЦЫ!

26. "Чытаем кнігу прыроды" – гэта цікавыя
прэзентацыі і дапаможныя матэрыялы па
геаграфіі, біялогіі, фізіцы, астраноміі, каб нашыя
дзеці ведалі пра магутнасць і прыгажосць Бога і
пра Яго цудоўны план для нас…
Ідэя і аўтар тэксту – Надзея Гарэцкая
Рэдагаванне і стыль – Вольга Севярынец