2. • Փարիզի Լուվրը ճարտարապետական հուշարձան է և
աշխարհի խոշորագույն գեղարվեստական թանգարաններից
մեկը: Լուվրը ստեղծվել է հարյուրավոր տարիներ առաջ:
Շենքը կառուցվել է որպես ամրություն Սենայի աջ ափին
1190-ին՝ Ֆիլիպ-Ավգուստ արքայի օրոք, Փարիզն
արևմուտքից պաշտպանելու համար: 16-րդ դարում Կարլ V-ը
վերակառուցել է Լուվրը` այն վերածելով բնակելի պալատի:
Առավել հիմնավոր Լուվրը փոփոխվել է Ֆրանցիսկ I-ի օրոք
1546-ին: Այն ժամանակվանից Լուվրը վերածվել է
արքայական նստավայրի: Ճարտարապետը Պիեռ Լեսկոն է:
1672-ին Լյուդովիկոս XIII-ը կառուցել է Վերսալը, և
թագավորական նստավայրը փոխադրվել է այնտեղ: Լուվրը
լքված է եղել և մնացել դատարկ, մինչև 1725-ին Արվեստների
ակադեմիան սկսել է այնտեղ գեղարվեստական սրահներ
կառուցել: Լայն հասարակության համար թանգարանի դռներն
առաջին անգամ բացվել են 1793-ի նոյեմբերի 8-ին:
3. • Լուվրի հավաքածուի հիմքում են նախկին թագավորական հավաքածուներ, նաև
վանքերի և անհատների հավաքածուներ: Լուվրում պահվում են հին արևելյան,
եգիպտական, անտիկ, արևմտաեվրոպական (հատկապես ֆրանսիական և
իտալական) հավաքածուներ: Դրանց շարքում են Միքելանջելոյի «Խռովարար
ստրուկը» և «Մահացող ստրուկը» արձանները, դա Վինչիի Մոնա Լիզայի նկարը
(«Ջոկոնդա»), Ռուբենսի, Ռեմբրանդտի, Պուսենի, Վատտոյի, Դավիդի, Ժերիկոյի,
Դելակրուայի, Կուրբեյի ստեղծագործությունները:
