1. •პრეზენტატორი:
ელენე მაჩალაძე
• წყალტუბოს მუნიციპალიტეტის სოფელ გეგუთის
№1 საჯარო სკოლის X კლასის მოსწავლე
•2012-2013ს.წ.

2. 
ექვთიმე თაყაიშვილი
დაიბადა სოფელ
ლიხაურში, აზნაურ
სვიმონ თაყაიშვილის
ოჯახში. ეს
უკანასკნელი რუსეთის
ჯარში მსახურობდა —
თურქეთის საზღვრის
მცველ ერთ-ერთ რაზმს
მეთაურობდა მდინარე
ჩოლოქზე და
სათანადო „კორდონის
უფროსად“
იწოდებოდა.

3. 
მეტისმეტად მკვირცხლსა
და დაუდეგარ ექვთიმეს
სამი წლისას მარცხი
შემთხვევია. ექვთიმე
თაყაიშვილი იხსენებს:
„ბავშვობაში მე ცელქი
ვყოფილვარ, სამი წლისა
ხეზე გავსულვარ,
გადმოვვარდნილვარ და
მარჯვენა ფეხი
მომიტეხია“

4. 
ფეხის ადრევე დაზიანების გამო ექვთიმე მთელი
ცხოვრების მანძილზე ხელჯოხზე დაყრდნობით
დადიოდა, მაგრამ მაინც ჩქარი სიარული
უყვარდა.

მშობლები ექვთიმეს დაბადების შემდეგ მალე
გარდაიცვალნენ. ბავშვების აღზრდაზე
ზრუნავდნენ ბებია, დაქვრივებული მამიდა,
უფროსი და და სიძე, რომელიც ობოლი
ცოლისძმების მეურვედ დანიშნეს.

ექვთიმე სწავლობდა ქუთაისის კლასიკურ
გიმნაზიაში. სწავლის დროს მუდმივ
ხელმოკლეობას განიცდიდა და მოწაფეთა
მომზადებით იღებდა შემოსავალს. ექვთიმე ერთერთი მოწინავე მოწაფე იყო და ვერცხლის
მედლით დაამთავრა გიმნაზია 1883 წელს.

5. 
სწავლა ექვთიმემ პეტერბურგის
უნივერსიტეტში გააგრძელა. როგორც
თვითონ წერს: „მე იმთავითვე უსათუოდ
მინდოდა პეტერბურგის უნივერსიტეტში
შესვლა, რადგან უფრო ევროპული ქალაქი
იყო, ვიდრე, მაგალითად, მოსკოვი..

6. 
უნივერსიტეტის ისტორია-ფილოლოგიის
ფაკულტეტი დაამთავრა ბერძნულ-ლათინურ
ენათა განხრით. უნივერსიტეტში
გატარებული ოთხი წელიწადი ექვთიმე
თაყაიშვილმა ფრიად ნაყოფიერად გამოიყენა:
აღიჭურვა იმ დროისათვის შესაფერისი
ფართო ისტორიულ-ფილოლოგიური
განათლებით და თან ქართველმცოდნეობაშიც
„გატეხია ენა“. საუნივერსიტეტო კურსის
დასრულების შემდეგ დროებით
პეტერბურგში დარჩა და კანდიდატის
ხარისხი მიიღო.

7. 

1887 - 1894 წლებში
ექვთიმე თაყაიშვილი
თბილისის ქართულ
სათავადაზნაურო სკოლასა
და კლასიკურ გიმნაზიაში
დირექტორის, ალექსი
ჭიჭინაძის მიწვევით,
ბერძნულ და ლათინურ
ენებს ასწავლიდა.
1888 წელს, იგი წერაკითხვის გამავრცელებელ
საზოგადოებაში გამგეობის
წევრად შეიყვანეს.
პარალელურად აქვეყნებდა
ძველ ხელნაწერთა
აღწერილობებს გაზეთ
ივერიაში.

8. 
ექვთიმე თაყაიშვილის
პირველ სამეცნიერო
ნაბიჯებს მტკიცე ნიადაგი
მოუმზადა ისტორიკოსმა
დიმიტრი
ბაქრაძემ, რომელსაც
ექვთიმე შეხვდა
გიმნაზიაში
მასწავლებლობის
დაწყებიდან ერთ
წელიწადში. ისინი ხშირად
ერთად მოგზაურობდნენ
საქართველოს სხვადასხვა
კუთხეებში, ერთად
ეძებდნენ, კრებდნენ ძველ
ქართულ
ხელნაწერებს, სწავლობდნე
ნ და აბინავებდნენ
მუზეუმში.

9. 
1888 წელს ექვთიმემ შეისწავლა და
გამოიკვლია „პარხლის სახარება“. ამას მოჰყვა
შატბერდული „მოქცევაი ქართლისაის“
ახლებური წაკითხვა და დათარიღება. 1891
წელს ექვთიმე თაყაიშვილმა გამოსცა „ახალი
ვარიანტი წმ. ნინოს ცხოვრებისა ანუ მეორე
ნაწილი ქართლის მოქცევისა“. საქართველოს
ადრეული ისტორიისთვის უმნიშვნელვანესი
იყო მის მიერ აღმოჩენილი „ხელმწიფის კარის
გარიგების“ ხელნაწერი.