1. เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ โดย ชูเกียรติ ใจเพชร นิทานสร้างสรรค์สอดแทรกคุณธรรม จริยธรรม และคติสอนใจ

2. ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง

3. พักเที่ยงแล้วเดี๋ยวนักเรียนไปทานข้าวกันนะ อ่ะ เก็บของได้แล้ว

4. ขนมอร่อยจังว่าไหมปิติ เอ๊ะ ! แก่นแก้วทำไม พลอยอิ่มไม่ไปทานขนมล่ะ ดูซิยืนอยู่ตรงนั้นอ่ะ

5. ดูซิน่าสงสารจัง พวกเราเข้าไปหาพลอยอิ่มกันดีกว่า ไปสิ

6. พลอยอิ่มทำไมไม่ไปกินขนมล่ะจ๊ะ นั่นสิมายืนอยู่อะไรตรงนี้จ๊ะ

7. ฉันไม่ได้เอาเงินมาจ๊ะ เลยไม่มีเงินซื้อขนมกิน พวกเธอไปกินกันเถอะฉันคงไม่ได้ไปหรอก

8. เรื่องแค่นี้เอง พวกเรามีขนมเยอะแยะเลยมากินด้วยกันสิ นั่นสิ มากินด้วยกันนะ เรามีเราก็จะแบ่งปันกันเพราะเราเป็นเพื่อนกันนะ ไม่ต้องเกรงใจเลย

9. ขอบใจมากนะ แก่นแก้ว ปิติ พวกเธอมีน้ำใจกับฉันจังเลย อุตส่าห์เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ขนมให้ฉันกินด้วย ไม่เป็นไรจ๊ะ พลอยอิ่ม เราเป็นเพื่อนกันนะเรามีอะไรเราก็ต้องแบ่งปันกันเหมือนที่คุณครูสอนเราทุกครั้ง

10. รุ่งขึ้นของวันต่อมา

11. วันนี้เรามีขนมเยอะแยะเลยเราเอาไปแบ่ง ปิติ และ แก่นแก้วกินดีกว่า เพราะเมื่อวานเขาแบ่งเรากินด้วย

12. ปิติ แก่นแก้ว มากินขนมด้วยกัน วันนี้ฉันเอาขนมมานะเรามากินด้วยกันนะจ๊ะ

13. ขอบใจนะพลอยอิ่ม ไม่เป็นไรจ๊ะ เราเป็นเพื่อนกันเราก็ต้องแบ่งปันกันไงจ๊ะ

14. เรามีอะไรเราก็ต้องรู้จักเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กันนะ เพราะเราเป็นเพื่อนกัน อยู่โรงเรียนเดียวกันจ๊ะ

15. THE END