Opvoeding vroeger en nu

INTRODUCTIE:
OPVOEDING
VROEGER EN NU

www.inleidingindepedagogiek.vangorcum.nl

VOLGENS DE THEORIEËN VAN
DE LAATSTE DECENNIA ZOUDEN
BIJNA ALLE KINDEREN UIT DIE
TIJD EEN PSYCHISCHE OF
LICHAMELIJKE AANDOENING
MOETEN HEBBEN.


WAAROM???


Kinderen zaten toen in auto’s
zonder veiligheidsstoeltjes,
gordels of airbags.


Kinderbedden en -speelgoed
waren beschilderd met verf
die lood en cadmium bevatte.


Boven aan de trap was
geen hekje; een kind kon
zomaar naar beneden
vallen.


Babyfoons bestonden nog
niet. Als er iets was, moest
het kind dat zelf duidelijk
kunnen aangeven, anders
merkten zijn ouders het niet.


Flessen met gevaarlijke
stoffen kon het kind gewoon
openen, er waren geen
kinderveilige flesdoppen.


Poorten en deuren gingen
gewoon dicht, en als het kind
er met zijn vingers tussen zat,
jammer dan!


Het kind zat achter op de
fiets op de bagagedrager
en probeerde zich vast te
houden aan de
schroefveren van het
zadel.


Op de bromfiets had het kind
geen helm op, laat staan op
de fiets.


Het kind dronk water uit de
kraan, en niet uit een fles of
pak.


Kleur- en smaakstoffen
bestonden toen ook al, want
zo rood, groen of geel als
limonade toen was, zie je het
niet meer.


De schoolbanken, met zo’n
heerlijk gevaarlijke klep
eraan, hadden maar één maat.


De kinderschoenen waren
toen meestal al ingedragen
door broer, zus, neef of zo, en
ook de fiets van het kind was
meestal te groot of te klein.


Het kind ging ’s morgens van
huis en kwam terug als de
straatverlichting aan was.
Niemand wist in de tussentijd
waar hij uithing.


Als het kind naar een vriendje
ging, liep hij er gewoon
naartoe, er ging geen
volwassene met hem mee.


Het kind had geen playstation,
Xbox, 64 televisiezenders,
videofilms, dvd, eigen tv,
computer of internet,
Facebook, Hyves, gsm. Het
had echte VRIENDEN!!


Had het kind zich in zijn
vinger gesneden, zijn botten
gebroken of waren zijn tanden
uitgevallen, dan werd er
niemand voor de rechter
gesleept; het waren gewoon
ongelukken en soms kreeg hij
er zelf ook nog een extra pak
slaag voor van de ouder.


Kinderen vochten en sloegen
elkaar bont en blauw, er was
geen volwassene die zich er
mee bemoeide. Het kind werd
geleerd om terug te vechten.


Het kind maakte pedagogisch
verantwoord speelgoed zelf,
bijvoorbeeld zeepkistjes, en
merkte onder aan de berg dat
hij de rem vergeten was…


Kinderen voetbalden op
straat; alleen wie goed was
mocht meedoen, wie niet
goed genoeg was moest aan
de kant blijven kijken en leren
omgaan met teleurstellingen.


Moeilijk lerende kinderen
zaten niet op een aparte
school. Zij volgden dezelfde
lessen als ieder ander kind.
Soms bleven zij zitten, en
daarover was op
ouderavonden geen discussie.
De leerkracht had altijd gelijk.


Als een moeder aan de
voordeur naar het kind
zwaaide, was hij een watje!!


Als het kind problemen
op straat veroorzaakte,
was de ouder het eens
met de politie. Zijn
daden hadden
consequenties en hij
kon daar niet onderuit
komen.


Het kind kende vrijheid,
mislukkingen, succes en
verantwoordelijkheden. Hij
moest maar leren om overal
mee om te gaan.


Ondanks (of dankzij?) dit alles
heeft deze generatie veel
mensen voortgebracht die
problemen kunnen oplossen,
die innovatief bezig zijn en
daarbij risico durven nemen
en verantwoordelijkheid voor
de gevolgen durven dragen.


GEBOREN NA 1978:


 VUL ZELF MAAR IN HOE HET ER
TEGENWOORDIG AAN TOE GAAT.
 HET IS NAMELIJK JOUW TIJD.
 JIJ BENT DE EXPERT.


Opvoeding vroeger en nu

Recommended

Recommended

More Related Content

Similar to Opvoeding vroeger en nu

Similar to Opvoeding vroeger en nu (19)

Opvoeding vroeger en nu