kesusasteraan melayu komunikatif

1. Sastera
Kesusasteraan merujuk kepada hasil seni yang
disampaikan melalui bahasa. Pada erti kata yang
lebih luas, kesusasteraan boleh dimaksudkan
sebagai segala pengucapan yang indah-indah. Ia
ialah sebahagian daripada budaya manusia. Ia
adalah ekspresi diri manusia juga manifestasi
estetik manusia terhadap bahasa yang dituturkan
oleh mereka sendiri. Ia juga mempunyai unsur
tersurat dan tersirat untuk mengungkapkan
makna-makna simbolik di sebalik kata-katanya.
Definisi Kesusasteraan
Sesebuah karya boleh dikategorikan kepada dua
kategori besar menurut bentuk bahasa yang
digunakan, iaitu prosa dan puisi.
Prosa merujuk kepada hasil kesusasteraan yang
ditulis dalam ayat-ayat biasa, yakni dengan
menggunakan tatabahasa mudah. Biasanya ayat-
ayat dalam kesusasteraan akan disusun dalam
bentuk karangan. Prosa adalah satu bentuk
kesusasteraan yang lebih mudah difahami
berbanding dengan puisi. Contoh bagi
kesusasteraan prosa ialah cerpen, novel,
skrip drama, esei dan sebagainya.
Puisi merujuk kepada hasil kesusasteraan yang ditulis
dengan "tidak menuruti tatabahasa". Ia sebenarnya
tidak terdiri daripada ayat-ayat yang lengkap,
melainkan terdiri daripada frasa-frasa yang disusun
dalam bentuk baris-barisan. Pada lazimnya, puisi
merupakan bahasa yang berirama dan apabila
dibaca pembaca akan berasa rentaknya. Contoh
bagi kesusasteraan puisi termasuklah syair, sajak,
pantun, gurindam, lirik, seloka, mantera dan
sebagainya.
Jenis Karya Kesusasteraan
Kata-kata sastera dan kesusasteraan yang terimbuh
(dengan kata Jawa kuno su "indah, baik") mula wujud
pada abad ke-20 meminjam dari kata bahasa
Sanskrit शास्त्र śāstra "ajaran, perintah, arahan,
petunjuk". Pengungkapan ini dipopularkan dengan
tertubuhnya Angkatan Sasterawan 50, pada zaman
sebelum meletusnya Perang-Perang Dunia,
ungkapan persuratan imbuhan kata surat (yakni
bermaksud "tulisan" atau "apa jua tertulis pada kertas")
telah digunakan.
Etimologi

2. Puisi Tradisional – pantun, syair, gurindam dan
seloka.
Puisi Moden – sajak
Prosa Moden – cerpen, novel dan drama
Prosa Klasik – Cerita berbingkai, mitos, legenda,
epik Melayu dan epik Hindu
Genre Karya Kesusasteraan
Gaya Bahasa
Gaya bahasa ialah cara pengarang menggunakan bahasa sebagai alat untuk menyampaikan pemikiran
atau pandangan terhadap sesuatu tema.
Metafora – perbandingan sesuatu yang bersifat konkrit
dan sesuatu yang bersifat abstrak.
Personifikasi – pemberian sifat manusia kepada objek /
benda yang tidak hidup, cth; bayu menampar lembut
Simile – menggunakan perkataan bak, laksana, seperti,
macam, umpama, bagai, ibarat dan se, cth; sesuci
lebaran.
Hiperbola – membawa maksud yang berlebihan, cth;
akanku redah lautan api.
Perlambangan – perkataan yang membawa maksud
lain daripada yang tersurat, cth; seperti puteri raja.
Anafora – pengulangan kata yang sama di awal baris.
Epifora – pengulangan kata yang sama di akhir baris.
Responsi – pengulangan kata yang sama di tengah
baris.
Repitisi – pengulangan kata / frasa / ayat yang sama
pada baris yang sama / yang lain.
Asonansi – Pengulangan bunyi vokal yang sama
dalam satu baris.
Aliterasi – pengulangan bunyi konsonan yang sama
dalam satu baris.