1. ‫یكي بود يكي نبود، يك بچه كوچيك بداخلقي بود. پدرش به او يك كيسه پر از ميخ و يك چكش داد و گفت هر وقت عصباني‬
‫شدي، يك ميخ به ديوار روبرو بكوب.روز اول پسرك مجبور شد 73 ميخ به ديوار روبرو بكوبد. در روزها و هفته ها ي بعد كه‬
‫پسرك توانست خلق و خوي خود را كنترل كند و كمتر عصباني شود، تعداد ميخهايي كه به ديوار كوفته بود رفته رفته كمتر‬
‫شد. پسرك متوجه شد كه آسانتر آنست كه عصباني شدن خودش را كنترل كند تا آنكه ميخها را در ديوار سخت‬
‫بكوبدبالخره به اين ترتيب روزي رسيد كه پسرك ديگر عادت عصباني شدن را ترك كرده بود و موضوع را به پدرش يادآوري‬
‫كرد. پدر به او پيشنهاد كرد كه حال به ازاء هر روزي كه عصباني نشود، يكي از ميخهايي را كه در طول مدت گذشته به‬
‫ديوار كوبيده بوده است را از ديوار بيرون بكشدروزها گذشت تا بالخره يك روز پسر جوان به پدرش روكرد و گفت همه ميخها‬
‫را از ديوار درآورده است. پدر، دست پسرش را گرفت و به آن طرف ديواري كه ميخها بر روي آن كوبيده شده و سپس‬
‫درآورده بود، برد پدر رو به پسر كرد و گفت: دستت درد نكند، كار خوبي انجام دادي ولي به سوراخهايي كه در ديوار به وجود‬
‫آورده اي نگاه كن !! اين ديوار ديگر هيچوقت ديوار قبلي نخواهد بودپسرم وقتي تو در حال عصبانيت چيزي را مي گوئي‬
‫مانند ميخي است كه بر ديوار دل طرف مقابل مي كوبي. تو مي تواني چاقوئي را به شخصي بزني و آن را درآوري، مهم‬
‫نيست تو چند مرتبه به شخص روبرو خواهي گفت معذرت مي خواهم كه آن كار را كرده ام، زخم چاقو كماكان بر بدن‬
‫شخص روبرو خواهد ماند. يك زخم فيزكي به همان بدي يك زخم شفاهي است.دوست ها واقعا[ جواهر هاي كميابي‬
‫هستند ، آنها مي توانند تو را بخندانند و تو را تشويق به دستيابي به موفقيت نمايند. آنها گوش جان به تو مي سپارند و‬
‫انتظار احترام متقابل دارند و آنها هميشه مايل هستند قلبشان را به روي ما بگشايند‬