1. Het familie verhaal
‘Oma! Oma!’ schreeuwt Joyce terwijl ze van de trap af rent. Ze rent de keuken in en ziet haar oma
aan de keukentafel zitten. Achter het aanrecht staat haar moeder het avond eten te maken.
‘Hallo mijn lieve Joyce.’ Zegt mijn oma met een glimlach op haar gezicht.
‘U bent er. Ik dacht dat u niet kon komen vandaag.’ Glimlach ik terug en ga bij haar aan de tafel
zitten. Ik kijk naar mijn oma haar gezicht en het valt me op dat de rimpels in haar gezicht
zichtbaarder zijn geworden, ze ziet er oud uit.
‘Maar hoe kun je dat nou zeggen? Ik zou toch nooit de verjaardag van me eigen kleindochter willen
missen?’ zegt mijn oma een beetje verbaasd. Dan kijkt ze mijn moeder aan. ‘Heb jij haar dat wijs
gemaakt Lisanne?’
Me moeder draait zich om. ‘Moeder u zou niet komen weet u nog? U wordt oud en wij zouden naar
u toe komen dit weekeind zodat u rust kon houden.’ Mijn moeder kijkt bezorgt.
‘Maar kind, ik wil van elk moment genieten alsof het me laatste is. dat houd ook in dat ik op de
verjaardag wil zijn van Joyce. Ik moet haar tenslotte onze traditie mee geven tot en met het laatste
moment.’ Mijn oma kijkt mij weer aan. En mijn blik schiet tussen mijn moeder en mijn oma, mijn
moeder zucht glimlacht flauwtjes naar mij en gaat weer verder met koken. Ze weet wanneer het een
verloren zaak is.
‘Oma, gaat u me weer dat verhaal vertellen? Zoals u elke verjaardag doet?’ vraag ik aan me oma.
‘Tuurlijk ga ik je dat verhaal vertellen. Dat heb ik al achttien jaar gedaan en nu voor je negentiende
verjaardag zal ik het weer doen.’ Mijn oma staat op. ‘Zullen we naar de woonkamer gaan, daar kan je
lekkerder zitten. ‘ Ik sta glimlachend op en loop me oma achterna.
Als we eenmaal op de bank ingenesteld zijn begint mijn oma te vertellen, het verhaal dat ik al zo vaak
heb gehoord en waarbij ik elke keer als ik het hoor een warm gevoel in mijn buik krijg.
‘De godin van de vrouwen cyclus, zullen we haar Marthe noemen vandaag?’ vraag mijn oma en ik
knik. ‘Marthe kon drie vormen aan nemen. De maagd, zij staat voor zuiverheid, onafhankelijkheid,
moed en jeugd. De moeder, zij staat voor vruchtbaarheid, bescherming, groei en seksualiteit. En de
Crone, ook wel wijze vrouw, zij staat voor transformatie, dood, verandering en wijsheid. De godin
leefde met de maan mee. Bij een wassende maan leefde ze als maagd. Bij volle maan als moeder en
bij afnemende maan leefde ze als de Crone. Ze leefde jaren zo maar op een dag wilde ze als maagd
meer doen en ze besloot zich onder de mensen te bevinden. De eerste paar dagen ging het goed ze
leerde mensen kennen en vond het leuk om te zien hoe mensen zich gedroegen. Maar toen werd het
volle maan en ze werd weer de moeder. Marthe wist dat ze hierna weer een oude vrouw zou worden
en dat het mensen zou opvallen dat ze zo snel veranderde. Dus besloot ze haar lichaam te verlaten.
Haar geest kon overal heen en ging in bomen zitten, in andere mensen en zelfs in de kleine dingen
zoals een insect. Het schokte haar dat mensen soms zomaar die kleine dingen vergaten en het
platstampte of vervuilde. Dus toen ze in een mens ging zitten probeerde ze hun bij te brengen dat
ook die kleine dingen belangrijk waren. Uiteindelijk bleef haar geest op de aarde en is de godin zelf
nu nog overal. Daarom mijn lieve Joyce heb respect voor je mede mens, geniet van de kleine dingen,
vervuil de aarde niet en je zult als godin leven.’ Mijn oma glimlachte naar mij. ‘Oma waarom had de
godin haar lichaam verlaten en kon ze niet gewoon zeggen dat ze een godin was?’ vroeg ik. Ik had
deze vraag jaren geleden ook al een keer gesteld maar ik kon me het antwoord niet meer
herinneren. ‘Omdat Marthe die op dat moment als moeder leefde de mensen wilde beschermen en
haarzelf. Ze was er voor de mensen en wilde ze helpen en op dat moment besefte ze dat ze niet voor
zichzelf leefde maar de mensen en alle levende dingen op aarde, daarom heeft ze haar lichaam
achter gelaten en heeft ze we wereld beter proberen te maken. Hiermee zal ze voor altijd bezig mee
zijn.’ Ik kijk me oma aan en vraag me af zoals bijna elk jaar hoe ze aan dit verhaal komt. Zou een
familie lid van mij familie misschien ooit lang geleden door de godin bezeten zijn geweest en dat
daardoor dit verhaal telkens van generatie op generatie wordt over gegeven? Of ik het antwoord ooit
te weten kom geen idee maar ook ik zal later dit verhaal doorgeven.