PART - I TAMIL

1. மனசாட்சி!...
முனனவர் சு. சத்தியா
உதவிப்பேராசிரியர்& துனைத் தனைவர்
தமிழ்த்துனை
ோன் சசக்கர்ஸ் மகளிர் கல்லூரி
தஞ்சாவூர்.
அதிகாலை 5 மணி குயில் கூவும் ஓலையிலைக் ககட்டு எழுந்தாள் கயல்!
என்ை? இன்லைக்கு குயிலு கைாகமா கூவுவது க ாை இருக்கு!....அவள்
மைதில் இைம்புரியாத தவிப்புடன் வாைல் கதவிலைத் திறந்து வவளிகய
வந்தாள்.
கயல் வ ீ
ட்டுக்கு அருகில் உள்ள மரத்தில் எப்வ ாழுதும் ஒரு குயில்
கூவிக்வகாண்கட இருக்கும்.அதுவும் அதிகாலை கேரத்தில் உற்ைாகமாககவ
கூவும். அதன் ஓலையில் மைலத றிவகாடுத்தவள் இன்று அதன் குரைின்
கைாகத்லதக் கண்டுவிட்டாள். திடுவமை லகயில் லவத்திருந்த வைல்க ாலைப்
ார்த்தாள்!..வைந்தில் முகத்லதக் கண்டு இரைித்தாள்.
கயைின் அம்மா, முைியம்மா எழுந்து வந்து என்ை? கயல் உன் கூட்டாளி
கூவி உன்ை எழுப் ிடுச்ைா! அதுைரி! காலையிகை வைல்க ாை கோண்ட
ஆரம்புச்ைிட்டுயா! ைீக்கரமா கவலைய ாரு கம் ங் வகாள்லளக்கு க ாகனும்
வேலறய கவையிருக்கு என்று கூறிவிட்டு ேகர்ந்தாள்.
கயலுக்கு இைம் புரியாத ைந்கதாைம் மைதில்! இன்லைக்கு கம் ங்
வகாள்லளக்கு ைீக்கரமா வந்துடுனு வைந்தில் வமகைஜ் ண்ணியிருந்தான்.
அவனுக்கு இன்னும் வகாஞ்ை கேரத்துை வந்துடகறனு திலுக்கு வமகைஜ்
அனுப் ிவிட்டு, ாத்தரம் கதய்த்து வ ீ
ட்டு கவலைகலள முடித்தாள்.
அம்மா, ோன் முன்ைடி வகாள்லளக்குப் க ாகறன் ேீயும் அப் ாவும் அப்புறமா
வாங்க என்றாள். வைந்தில்கவற வந்திருப் ான் மைசுவகடந்து தவித்தது.
மைசுக்குள்கள க ைியவளாய் வ ீ
ட்லடவிட்டு ேடக்கைாைாள்.

2. அடி! எங்கடி இம்புட்டு அவைரமா க ாற, என்லைக்கும் இல்ைாம இன்லைக்கு
புதுைாயிருக்ககனு முைியம்மா ககட்டாள்.
அதுவவான்னுமில்ைம்மா ேம்ம கதாப்பு வ ீ
ட்டு பூங்வகாடி ஊருகைர்ந்து
வந்துருக்ககனு க ான்ை வைான்ைா,அவள ாத்துப்புட்டு அப் டிகய
வகாள்லளக்கு வந்துபுடகறன்! என்று கூறியவள் தில் எதுவும்
எதிர்ப்; ார்க்காமல் விலரந்து ேடந்தாள்.
வாட்வைப் ில் அறிமுகமாகி இன்று உடைளவில் வேருக்கமாகி இருவரின்
காதலும் எவரும் அறியாதவாறு வதாடர்கிறது. க்கத்து ஊர்க்காரன் என்ற
அச்ைமில்ைாது ோன் அவை ேம் ிகிட்டுகவகற இருக்கிகறன் என்ற
ேிலைத்தவளாய் வகாள்லளய அலடந்தாள்.
கம் ங்வகாள்லளக்குப் ின்புறம் எவர்கண்ணிலும் டாத அடந்த
கம் ஞ்வைடிக்குள்கள ேின்று வகாண்டிருந்தான் வைந்தில்! ைைைை ைத்தம் ககட்டு
திரும் ிப் ார்த்தான் புன்ைலகயுடன் கயலை!.அவன் ார்லவயில் காதல்
குடிவகாண்டிருந்தது.
ஏய்!. வந்துட்டியா எவ்வளவு கேரமா உைக்காக காத்திருப் து என்றவன்
அவலள இழுத்து அலணத்து முத்தமிட்டான்….
கயகைா, விடுடா!..என்று வைல்ைமாகக்கூறிைாலும் அவன் அலணப் ிகைகய
இருக்க விரும் ிைாள்.அவளுக்கு இவ்வுைககமா மறந்துக ாைது! எல்ைாகம
அவன்தான் என்ற ேிலைக்குத் தள்ளப் ட்டவளாய் தன் மைலத முழுதும்
அவனுக்கக றிக்வகாடுத்து ேின்றாள்.
கயல், ஒரு முக்கியமாை விையத்துக்குதான் உன்ை வர வைான்கைன்.
கேத்துதான் இரயில்கவை எைக்கு கவைவகடச்ைிருக்குனு அப் ாய்வமண்டு
ஆர்டர் வந்துருக்கு, இன்லைக்கு இரவு வைன்லைக்குப் புறப் டகறன். அதான்
உன்ை ாத்து வைால்ைிட்டுப் க ாைாமுனு வந்கதன் என்றான்.
என்ை? வைந்தில் இப்புடி குண்ட தூக்கிப்க ாடற!..உன்ை ேம் ி என்லைகய
உைக்கு வகாடுத்கதகை!..என்றவள், அவன் ிடியிைிருந்து விைகி
கண்கைங்கிய டி ேின்றாள்.
ஏய்! உன்ை ோன் லகவிடமாட்கடன். கவலையிை கைந்ததும் அடுத்தமாதம்
ேம்ம கல்யாணம்தான் என்று கூறியவன் அவள மீண்டும் அலணத்தான்.

3. அதுக்கு இல்ை வைந்தில் ோகைா 12வது வ யிலு! ேீகைா வேறய டிச்ைிருக்க
அதான் யமாயிருக்குனு புைம் ிைாள்.
இல்ை கயலு, ேீ வேலைக்கிற மாதிரி ோவுன்ை ஏமாத்திட மாட்கடன்
என்றவன் அவலள அனு வக்க தவறவில்லை.தன் வாழ்க்லககய
முடியப்க ாவுவதன் லத அறியாத கயகைா!.. அவன் அலணப் ின் சுகத்தில்
மைலத றிவகாடுத்தாள்.
ைரி! கேரமாயிடுச்சு என்றவைிடம், ஒரு வைல் ி வரண்டுக ரும் கைந்து
எடுத்துக்குகவாம்னு கூறியவள், தன் க ாை எடுத்து அவன் முகத்கதாடு
முகமா கைர்ந்து ேின்னு க ாட்கடாவவடுத்தாள்.
இைிகம இங்க ோம ேிக்கப்புடாது, ேீ லதரியமாயிரு என்றவன் அவள் லகலய
அழுத்திவிட்டு விறுவிறுவவை ேடக்கைாைான். கயகைா இவ்வுைககம
இருண்டதுக ால் ிரம்ம ிடித்தவள்க ாை ேின்றாள். திடீவரை ைைைைவவன்ற
ைத்தம்ககட்டு திடுக்கிட்டுப் ார்த்தாள்!..இரண்டு ஆடுங்க கம் ஞ் வைடிய
கமய்ந்துவகாண்டிருந்தை. அதலை விரட்டக்கூட ேிலைவில்ைாதவளாய்
வ ீ
ட்ட கோக்கி ேடந்தாள்.
வ ீ
ட்டுக்குள் நுலையும்க ாகத கயைின் அம்மா, என்ைடி? க ாை கவகத்துை
திரும் ி வர்ற!..
இல்ைம்மா தலைய வைிக்குது, வகாஞ்கம் காப் ித்தண்ணி குடிக்கைாமுனு
வந்கதன்!.என்றாள்.
கயல் அப் ா முைியாண்டி, அதுைரி! வா! ோம க ாவைாம். ஊரு ஆடு மாடுவ
வகாள்ளய கமஞ்சுபுடக ாவுது! என்று கூறிவிட்டு ேடக்கைாைார். தன்
மகலளகய ஒரு காலள கமய்ந்தது வதரியாது!..
ோங்க கஞ்ைி எடுத்துக்கிட்டு க ாகறாம் ேீ ைீக்கிரமா வா!.வைல்க ாலைகய
தட்டிக்கிட்டு இருக்காத, எல்ைாம் உங்க அப் ை வைால்ைனும், ஒரு புள்ளனு
வைல்ைங் வகாடுத்து உன் இஷ்டத்துக்கு ேடக்கவச்ைிப்புட்டாரு இது எதுை
முடியப்க ாவுதுகை வதரியை வைால்ைிபுட்டு வகாள்ளய கோக்கி ேடந்தாள்
முைியம்மா.
கயலுக்கு மைவைல்ைாம் ஒகர புழுக்கம்! என்ை? வைய்வது அவன் ேம்மை
ஏமாத்திவிட்டுட்டாைா? ைவாறு கயாைித்தாள். ைாட்ைிக்கு எதுவுகமயில்ை!

4. கலடைியா எடுத்தப் க ாட்கடாலவத்தவிற கவவறதுவுகம இல்ைாது
தவித்தாள்!..
ோட்கள் ேகர்ந்தை. வைந்திைிடமிருந்துஒகரவயாரு ோள்தான் வமகைஜ் வந்தது.
அதன் ிறகு அவன் க ாகை ஸ்விட்ச்ைாப்புனு வரகவ!.. ேடுங்கிைாள். ஐகயா!..
மாதவிடாய் வரவில்லைகய!. வகாைந்த தறிச்ைிருக்குகமா? தைக்குத்தாகை
ககள்வி ககட்டு புைம் ிைாள்.
ஏ! கயலு, என்ை? எப் ார்த்தாலும் க ாை வச்சுகிட்டு, அலதகய ாத்துகிட்டு,
எலதகயா றிக்வகாடுத்ததுக ாை ஒக்காந்திருக்க! முைியம்மா கத்திைாள்.
அலதகய காதுை வாங்காதவளாய், அம்மா! ோன் பூங்வகாடிய ாத்துப்புட்டு
வர்கறம்மா என்று வைால்ைிவிட்டு விடுவிடுனு ேடக்கைாைாள்.
இவளுக்கு என்ைாச்சு? வகாஞ்ைோளா இவேடவடிக்க ைரியில்ைகய! இவ,
அப் கை இவ வகட்டுப்க ாறதுக்கு காரணமாயிட்டாரு! என்ை? ண்றது
எல்ைாம் காைத்கதாட வகாடுவை….புைம் ிைாள்.
பூங்வகாடி வ ீ
ட்ட அலடந்தாள். வாடி!..என்ை? வகாஞ்ை ோளா க ான்கைகய
புடிக்கமுடியைனு வேைச்கைன். இப் தான் கண்ணு வதருஞ்சுச்ைா? ககா த்துடன்
திட்டிைாள்.
இல்ைடி!..என்று வைால்ை வந்தவள் அழுதாள். ஏய்! என்ைாச்சுடி,
தறிப்க ாைப் பூங்வகாடி, தைிகய கயை வ ீட்டுக்குப் ின் புறமாக அலைத்து
ேடந்தவற்லறவயல்ைாம் ககட்டு அறிந்தவள் அதிர்ந்துக ாைாள். அடிப் ாவி
ஏமாந்துட்டிகய!..என்று ஆதங்கப் ட்டாள்.
என்ைடி வைால்ற!..அதிர்ச்ைியுடன் கயல் ககட்டாள்.
ஏய்!..அவனுக்கு.........................வ ாண்ணுங்கள,ஏமாத்துறதுதான்
வ ாழுதுக ாக்காம்!... எங்க அண்ணனுக்கு, ேல்ைா அவைத்வதரியும்.
கவைவகடச்சுருச்சுனு தடபுடைா ார்டி வச்ைிருக்கான்.
என்ைடி? வைால்ற!..அதிர்ந்தாள் கயல், அழுதாள்!...
எப் டியாவது அவை ோன் ார்க்கனும். ேீதான் எைக்கு உதவனும்
என்றவளிடம், என்ைாை என்ை? முடியுமுடி என்றாள் பூங்வகாடி.

5. ோன் வ ீட்டுக்குப்க ாகறன், ேீ உங்க அண்ணங்கிட்ட வைால்ைி அவகைாட
அட்ரை வாங்கி, எைக்கு க ான்ை வமகைஜ் ண்ணுடி. எைக்கு ல த்தியம்
புடுச்சுடும்க ாையிருக்கு!...என்று கூறிவிட்டு வ ீ
டுகோக்கி ேடந்தாள். கால்கள்
ின்ைிை.
பூங்வகாடி கயை, காப் ாற்றும் முயற்ைியில் இறங்கிைாள். தன் அண்ணைிடம்,
அவை விைாரிப் துக ாை க ைி, அவைது முகவரிய அறிந்து,உடகை கயலுக்கு
வமகைஜ் அனுப் ிைாள்.
கயலுக்கு வமகைலை ாத்ததும், புது வதம்பு வந்தவளாய் வ ீ
ட்டுை எலதயுகம
காட்டிக் வகாள்ளாமல் டுத்கதவகடந்தாள். வகாள்ளயிைிருந்து வ ீடு திரும் ிய
முைியம்மா என்ைம்மா? மகள ார்த்து ககட்டாள்.
ஒன்னுமில்ைமா என்று கூறியவள் புரண்டு டுத்து அழுதாள். இரவுக்காக,
காத்திருந்ததுக ாை மணி எட்டாைது. வகாள்லளயிை கவை ாத்த அைதியிை,
கயகைாட அம்மாவும் அப் ாவும் தூங்கிைர். இரவு வவளியிை வரதுக்கு ைற்கற
யம்தான்!.. ஆங்காங்கக கதாப்புகளும் வகாள்லளகளும்தான் வதரியும்.
கைாைக்குள்ள கதாப்புக்குள்ளனுதான் வ ீடு இருக்குகம தவிற, வதருகவ
இருக்காது!..
வகாறட்லட ஒைி ககட்டதும், அம்மா அப் ா தூங்கிட்டலத, உறுதி வைய்தவள்
எழுந்தாள். லகயிை வைைவுக்காை ணத்த எடுத்துகிட்டு, வைல்க ாையும்
எடுத்துகிட்டு, வ ீ
ட்டவிட்டு வவளிகய வந்தவள், கிடுகிடுவவை ேடந்தாள்.
கராட்டிலை அலடந்தாள். ஒன் தலரக்கு அவ்வூருக்கு வரும் கலடைி ஸ்
வந்தது. ேல்ைகவள, யாரும் ஸ்ையில்ை என்று தன்லை
லதரியப் டுத்தியவள், விழுப்புரம்னு டிக்வகட் ககட்டதும் கன்டக்டர் அவள,
ஒருமாதிரியா!.. ாத்துப்புட்டு இந்த கேரத்துை எங்க க ாறனு ககட்டார்.
அப் ாவுக்கு ஒடம்பு முடியை, ஆஸ் த்திரியிை வச்சுருக்காங்க, அதான்
அம்மாவுக்கு வதாலணயிருக்கப் க ாகறனு!... வார்த்லதகள் தடுமாறிய டி
தில் வைான்ைாள்.
காஞ்ைிபுரத்துக்கு அலரமணி கேரத்துை ஸ் வந்து ேின்றது. வைன்லை…!என்று
கத்திய குரல்வந்த திலைலய கோக்கி ேடந்தாள். ஸ்ை ஏறி அமர்ந்தாள்!..இது

6. கைவா? இல்ை ேிைமா? கண்கலள மூடிைாள். உைககம!.. இருண்டதுக ால்
தவித்தாள்.
ஸ் புறப் ட்டது. திடுவமை ஏகதா ைத்தம்ககட்டு கண் விைித்தாள் வைன்லை
வந்தது அறிந்தாள்.
ஸ்ஸிலைவிட்டு இறங்கியவள், ஆட்கடாவவைக் கத்திய ைத்தத்திலைக்
ககட்டு, ஆட்கடாவில் ஏறி அமர்ந்தவள் முகவரிலயக் கூறிைாள்.ஆட்கடா
றந்தது!...இவள் மைகைா ேிலைக்குலைந்தது.
அடுத்த கால் மணி கேரத்துை ஆட்கடா, ஒரு வ ீட்டின் முன்பு ேின்றது.
ஆட்கடாவுக்குப் ணத்லத வைலுத்திவிட்டு மணிய ார்த்தாள். அதிகாலை4;55.
கதவிலைத் தட்டிைாள்.
யாரு? இந்த கேரத்துைனு, அதிர்ந்து எழுந்த வைந்தில், டுக்லகயவிட்டு
வவளிகய வந்து, ைன்ைை எட்டிப் ார்த்தவன், திடுக்கிட்டு அதிர்ந்தான்.
இவயிங்க….எப் டி? வந்தாள். ககா த்துடன் கதவிலைத் திறந்தான்.
கதவு திறந்த கவகத்துை, உள்ள நுலைந்த கயல், என்ை இப் டி கமாைம்
ண்ணிட்டிகயடானு!....அவன் வேஞ்சுை அடித்துக் கதறிைாள்.
அவகைா!...அவலளகய இதுவலரப் ார்க்காதவன்க ாை ேீ யாரு? உைக்கு
என்ை? கவனும்னு ககட்டான். இந்த ைத்தத்லதக் ககட்டு அன்று, அவகைாடு
உல்ைாைமாக இருந்தவள், அலறகுலற ஆலடயுடன் வவளிகய வந்து என்ை?
வைந்தில் ேடக்குது!..யார்? இவ!.. கத்திைாள்.
இல்ை மஞ்சு, இந்தப் வ ாண்ண ோ…. ாத்தகதயில்ை!...எங்க ஊருனு வைால்றா
கவற, ோ….. இவள வகடுத்துப்புட்கடைாம். ஏதாவது ைாட்ைியிருக்கானு ககளு,
என்றான் வைந்தில்.
இவைின் ோடகத்திலை அறிந்த கயல், ைற்றும் அவன் எதிர்ப் ாராதவிதமாய்,
தன் இடுப் ில் வைாருகியிருந்த கத்திய எடுத்து ஏய்!..என்று கத்தியவளாய் ஒகர
குத்தாய் அவன் வயிற்றில், ஓங்கிக் குத்திைாள். இதலை ைற்றும்
எதிர் ாரதவன் வைி தாங்கமுடியாமல், கீகை விழுந்தான்.மஞ்சுளா யந்து
ேடுங்கி!... வைந்தில் என்று கத்திைாள்.
ைாட்ைியாடா!....கவணும்!.............. உைக்கு!.......... மைைாட்ைிகய
இல்லையாடா!...மனுைன்ைா மைைாட்ைி இருக்கனும்.மைைாட்ைி இல்ைாதவன்

7. மைிதகையில்ைடா!....இைிகம ஓன்ஞ்ைாவுக்கு அப்புறம் இந்த ோட்டுை
மைைாட்ைிக்குப் யப் டாம, உன்ைமாதிரி தப்பு ண்றவனுக்வகல்ைாம், இது
ஒரு ைவுக்கடி!... ஆகவைமாகக் கத்திைாள்…
வ ாழுது விடிந்தது!..வாழ்விலும் விடியல்
உதயமாைது!...ேடந்தாள்…வைியில் ஆதரவற்கறார் இல்ைம்!.. அனுமதிப்வ ற்று
உள்கள நுலைந்தாள்.மாதங்கள் உருண்டை.தன் ிள்லளக்கு மட்டுமல்ைாது!.....
அங்குள்ள ஆதரவற்கறார் அலைவருக்கும் தாயாைாள்!...
,Jtiu ,f;fl;Liu NtW vq;Fk; gpuRupf;fg;gltpy;iy. Vd cWjpaspf;fpNwd;.ed;wp! tzf;fk;!
cz;ikAld>;
Kidtu; R. rj;jpah