Este documento proporciona información sobre paradas cardiorrespiratorias. Resume las recomendaciones internacionales sobre RCP, incluyendo la importancia de iniciar compresiones torácicas y desfibrilación precoz. Explica dónde suelen ocurrir las paradas y los pasos clave de la cadena de supervivencia. Además, detalla los procedimientos de RCP y el algoritmo de soporte vital avanzado para diferentes ritmos cardíacos.
El documento discute la confidencialidad y el secreto profesional en la medicina. Explica que el secreto profesional es fundamental en la relación médico-paciente y se basa en la mutua confianza. Sin embargo, en algunos casos como enfermedades de declaración obligatoria o cuando el silencio podría causar daño a otros, el médico puede revelar información confidencial. El documento también analiza dilemas éticos relacionados con revelar la condición de pacientes con enfermedades infecciosas u otras condiciones que podrían p
Este documento resume la magnitud y factores de riesgo del cáncer de próstata, métodos de cribado, variables de resultados de estudios de cribado, efectos adversos del cribado con PSA, estadios y tratamientos del cáncer de próstata. Resalta que el cribado con PSA puede dar una pequeña reducción de mortalidad por cáncer de próstata pero no por causas generales, y que puede causar sobrediagnóstico, sobret ratamiento y efectos adversos. No recomienda el cribado con PSA para h
Este documento proporciona información sobre el diagnóstico diferencial del ojo rojo y la conjuntivitis. Explica las causas más comunes del ojo rojo como la conjuntivitis alérgica y bacteriana, y describe la exploración oftalmológica requerida. También cubre condiciones específicas como el orzuelo, dacriocistitis, blefaritis, hemorragia subconjuntival y más.
Este documento proporciona información sobre paradas cardiorrespiratorias. Resume las recomendaciones internacionales sobre RCP, incluyendo la importancia de iniciar compresiones torácicas y desfibrilación precoz. Explica dónde suelen ocurrir las paradas y los pasos clave de la cadena de supervivencia. Además, detalla los procedimientos de RCP y el algoritmo de soporte vital avanzado para diferentes ritmos cardíacos.
El documento discute la confidencialidad y el secreto profesional en la medicina. Explica que el secreto profesional es fundamental en la relación médico-paciente y se basa en la mutua confianza. Sin embargo, en algunos casos como enfermedades de declaración obligatoria o cuando el silencio podría causar daño a otros, el médico puede revelar información confidencial. El documento también analiza dilemas éticos relacionados con revelar la condición de pacientes con enfermedades infecciosas u otras condiciones que podrían p
Este documento resume la magnitud y factores de riesgo del cáncer de próstata, métodos de cribado, variables de resultados de estudios de cribado, efectos adversos del cribado con PSA, estadios y tratamientos del cáncer de próstata. Resalta que el cribado con PSA puede dar una pequeña reducción de mortalidad por cáncer de próstata pero no por causas generales, y que puede causar sobrediagnóstico, sobret ratamiento y efectos adversos. No recomienda el cribado con PSA para h
Este documento proporciona información sobre el diagnóstico diferencial del ojo rojo y la conjuntivitis. Explica las causas más comunes del ojo rojo como la conjuntivitis alérgica y bacteriana, y describe la exploración oftalmológica requerida. También cubre condiciones específicas como el orzuelo, dacriocistitis, blefaritis, hemorragia subconjuntival y más.
Este documento presenta las principales pautas de una pirámide alimentaria saludable. En la base se recomienda consumir granos enteros, frutas y verduras de forma diaria. La ingesta de proteínas debe provenir de fuentes variadas como pescado, carnes magras, huevos y legumbres. El aceite de oliva es la mejor grasa para cocinar y aderezar. Se enfatiza el equilibrio energético y la actividad física regular.
Este documento presenta las principales pautas de una pirámide alimentaria saludable. En la base se recomienda consumir granos enteros, frutas y verduras de forma diaria. La ingesta de proteínas debe provenir de fuentes variadas como pescado, carnes magras, huevos y legumbres. El aceite de oliva es la mejor grasa para cocinar y aderezar. Se enfatiza el equilibrio energético y la actividad física regular.
MAPA - Monitorización ambulatoria de la resión arterialAmagoia Andres
La MAPA permite obtener un registro de 24 horas de la presión arterial del paciente durante sus actividades habituales. Proporciona información adicional sobre la presión nocturna, la variabilidad tensional y si existe un descenso fisiológico durante el descanso. La interpretación de la MAPA incluye evaluar los valores tensionales, las cargas tensionales y la variabilidad, lo que puede ayudar a diagnosticar diferentes tipos de hipertensión y guiar el tratamiento farmacológico.
Este documento proporciona información sobre la enfermedad pulmonar obstructiva crónica (EPOC). Define la EPOC, discute su prevalencia, síntomas, diagnóstico, evaluación, tratamiento y manejo. Explica que la EPOC se caracteriza por una limitación del flujo aéreo que generalmente se debe a la exposición al humo del tabaco u otras partículas dañinas. Proporciona pautas sobre la evaluación y el tratamiento de la EPOC, incluida la importancia de dejar de fumar, la terapia
Este documento trata sobre la vitamina D. Brevemente resume que la vitamina D se produce en la piel a través de la exposición solar y también se obtiene a través de la dieta, y describe los pasos de su activación y metabolismo en el hígado y riñones. Además, discute cuándo medir los niveles de vitamina D, cómo interpretar los resultados, y ofrece consideraciones sobre el tratamiento con suplementos de vitamina D.
El documento describe la biografía y teorías del médico alemán Samuel Hahnemann, fundador de la homeopatía. Hahnemann creó en 1796 un sistema de medicina alternativa basado en la doctrina de "lo similar cura lo similar", donde sustancias que causan síntomas en sanos curarían enfermedades similares. Desarrolló la homeopatía a partir de diluciones sucesivas de sustancias que producen síntomas en personas sanas. Sus teorías incluyen la ley de similitud, la individualidad del paciente y la
La insuficiencia cardiaca es una anomalía estructural o funcional del corazón que causa un suministro insuficiente de oxígeno a los tejidos o la necesidad de presiones de llenado anormalmente altas. Se caracteriza por síntomas como disnea y fatiga. Afecta al 1-3% de adultos en países desarrollados y es la principal causa de hospitalización en mayores de 65 años. La supervivencia a los 5 años es alrededor del 50% aunque ha mejorado con nuevos tratamientos.
Este documento presenta un protocolo para el manejo de la enfermedad renal crónica (ERC) que incluye criterios para el cribado, diagnóstico y estadificación de la ERC, así como pautas para la derivación a nefrología, seguimiento y manejo de complicaciones. El protocolo proporciona recomendaciones detalladas sobre cada etapa del manejo de la ERC, con el objetivo de mejorar la atención coordinada entre atención primaria y nefrología.
1) El documento presenta información sobre la insuficiencia renal, incluyendo su prevalencia, fisiopatología, definición, evaluación inicial, seguimiento y manejo en atención primaria. 2) Se destaca que la insuficiencia renal afecta al 10% de la población española y su prevalencia aumenta con la edad y enfermedades como la hipertensión y diabetes. 3) El abordaje en atención primaria requiere evaluar la función renal, daño renal, factores de riesgo y comorbilidades para real
El documento clasifica los trastornos del sueño en seis categorías: insomnios, trastornos respiratorios del sueño, hipersomnias de origen central, alteraciones del ritmo circadiano, parasomnias y trastornos del movimiento. El síndrome de apnea-hipopnea del sueño (SAHS) es el trastorno respiratorio más común, afectando al 20% de la población. El SAHS no tratado se asocia con un mayor riesgo de enfermedades cardiovasculares, accidentes cerebrovasculares y
Este documento presenta un resumen de tres oraciones sobre las infecciones cutáneas micóticas de manejo ambulatorio. Aborda las dermatofitosis o tiñas causadas por hongos filamentosos que necesitan queratina para su desarrollo, incluyendo la tiña corporal, del pie e inguinal. También discute otras afecciones como el eczema numular, el eritema anular centrífugo y el eritrasma, proporcionando detalles sobre sus características clínicas.
3. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
• Loaren nahasmenduek prebalentzia altua dute haurtzaroan eta nerabezaroan: %30.
• Nahasmendu hauetako gehienak onberak eta iragankorrak dira.
• Adinaren arabera klinika ezberdina eragiten dutenez, sarritan ez dira egokiro
diagnostikatu eta tratatzen.
• Loaren nahasmenduek haurraren garapen fisiko, kognitibo, emozional eta
sozialean eragiten dute.
• Lo-gabeziaren eragina: ohikoagoak dira suminkortasuna eta hiperaktibitatea
logura baino.
ZERGATIK LOAZ?
4. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
LO NORMALA HAURRETAN
Pascual M, Estivill E, Albares J. Trastornos del sueño en la infancia. An Pediatr Contin. 2007
Jaioberria, hilabete arte 7 hilabete arte
7 hilabetetik 4-5 urtera
• Ongi egituratutako esnaldi-loaldi erritmoa.
• Gauez gutxienez 11 ordu eta egunez 2 siesta.
• Umea hazten doan neurrian, lo orduak gutxitzen dira, batez ere eguneko siesta orduak.
• 4 urteko haurrek, bataz-beste, 12 ordu lo egiten dituzte gauez.
5. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
LOAREN ANTOLAKETA: FASEAK eta ZIKLOAK
LOAREN FASEAK
a) Uhin geldoko loa (Ez-REM)
1 fasea: Lokartze fasea.
Loaren %2-5.
Fase honetan esnatu ezkero ez gara ohartzen lo egon
garenik.
2 fasea: Tarteko loa.
Loaren %40-50.
EEGn bi zeinu: loaren ardatzak eta k konpexuak.
3 eta 4 faseak: Lo sakonagoa.
Loaren %20.
EEGn uhin geldoak.
N1
N2
N3
AASM
6. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
LOAREN ANTOLAKETA: FASEAK eta ZIKLOAK
LOAREN FASEAK
b) Lo paradoxikoa (REM)
Lokartzetik 90 min.
EEGren bat-bateko aldaketa: uhin geldoak desagertu eta esnaldikoaren antzekoa
den trazatua agertzen da.
Loaren %20-25.
Fase honetan esnatu ezkero, litekeena da amestutakoa gogoratzea, amets-irudi
gehienak fase honetan gertatzen bait dira.
7. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
LOAREN ANTOLAKETA: FASEAK eta ZIKLOAK
LOAREN ZIKLOAK
• Ez-REM – REM ziklo bakoitzak 90-120 min irauten du
eta gaueko loaldi bakoitzean 4-5 ziklo izaten ditugu.
• Ziklo baten ondoren beste bat etor daiteke ala
esnatu egin gaitezke.
• Gauaren lehen erdian: Esnalditik Ez-REM 1,2,3 eta 4 estadiotara pasatzen gara,
gero Ez-REM 2 eta 3a datoz berriro eta ondoren, lehen aldiz agertzen da REM
fasea.
• Gauaren bigarren erdian: Ez-REM 2 eta REM faseak txandakatzen dira.
9. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
SAILKAPENA
1. LO HARTZEKO ZAILTASUNA DUEN HAURRA
2. GAUEZ EZOHIKO GERTAERAK DITUEN HAURRA
3. EGUNEZ LOKARTZEN DEN HAURRA
A.Lo-ohitura desegokiek eragindako insomnioa eta insomnio
konduktuala
B. Atsedenik gabeko zangoen sindromea
C. Atzeratutako fasearen sindromea
10. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
SAILKAPENA
1. LO HARTZEKO ZAILTASUNA DUEN HAURRA
2. GAUEZ EZOHIKO GERTAERAK DITUEN HAURRA
3. EGUNEZ LOKARTZEN DEN HAURRA
A.Loaldiko apnea-hipopnea sindromea
B. Parasomniak: Lo-ibiltzea, gaueko izu-ikarak, nahasmenduzko
esnatzea, amesgaiztoa
C. Loaldiari lotutako mugimendu erritmikoak
11. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
SAILKAPENA
1. LO HARTZEKO ZAILTASUNA DUEN HAURRA
2. GAUEZ EZOHIKO GERTAERAK DITUEN HAURRA
3. EGUNEZ LOKARTZEN DEN HAURRA
A.Lo-gabezia kronikoa
B. Narkolepsia
12. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
A.Lo-ohitura desegokiek eragindako insomnioa eta
insomnio konduktuala
Insomnioa: loa hartu edota mantentzeko zailtasun errepikakorra, lokartzeko
ordua eta aukerak egokiak izan arren ematen dena.
• Sintoma multzoa da eta ez diagnostikoa.
• Laburra eta iragankorra (normalki gertaera konkretu bati lotua) ala kronikoa.
13. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Funtzio kognitiboen narriadura
• Klinika Egunez logura izatea.
Umore eta portaera aldaketak
Haur suminkorra, inpultsiboa, erraz arreta galtzen duena,
jarduera fisiko handikoa (ADNH)
Arreta falta, oroimen arazoak,
errendimendu akademiko eskasa
A.Lo-ohitura desegokiek eragindako insomnioa eta
insomnio konduktuala
14. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Lo ohitura desegokiek eragindako insomnioa
• Haur koskortu eta gazteengan ematen da.
• Loaren kalitate egokia oztopatzen duten jarduerei lotua.
Hiperalerta egoera eragiten duten jarduerak: txokolatea, kola edariak,
alkohol edota kafeinaren kontsumoa, baita lotaratu aurretik ere; intentsitate handiko
jarduera mental, fisiko edo emozionala; ordenagailu, bideo-jolas edo mugikorrarekin
aritzea; argi edo soinu-baldintza desegokiak.
Loaren egituraketa egokia oztopatzen duten jarduerak: egunean
zehar siestak egitea; lotaratu eta esnatzeko ordutegian aldaketa handiak egitea;
ohean denbora luzez egotea;
A.Lo-ohitura desegokiek eragindako insomnioa eta
insomnio konduktuala
15. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Insomnio konduktuala
• Haur txiki eta edoskitzaileetan.
• Lotaratzeko edo gauez esnatzean berriro loak hartzeko haurrak besoetan
hartzea, jaten ematea, gurasoen presentzia behar du. Hau horrela ez bada
loa nabarmen atzeratzen da.
Loaren hasierarekin egindako asoziazio ezegokien ondoriozko insomnioa:
Mugak ez ezartzeak eragindako insomnioa:
• Oheratzeko orduan: momentua atzeratzeko estrategiak, kasketak.
• Gurasoek mugak ezarri eta haurraren portaera tratatzeko duten
zailtasunaren ondorio.
• Haurraren oposizio jarrerak arazoa okertu dezake.
A.Lo-ohitura desegokiek eragindako insomnioa eta
insomnio konduktuala
16. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Tratamendua
Loaren higiene neurriak
Esku-hartze psikologikoa-Terapia konduktuala (TK)
Tratamentu farmakologikoa: hipnotikoak, antihistaminikoak, melatonina
Beste tratamendu batzuk
A.Lo-ohitura desegokiek eragindako insomnioa eta
insomnio konduktuala
17. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Tratamendua
Loaren higiene neurriak
C
gomendio
maila
Loaren higienea, lo-beharrak eta loaren garrantziari buruzko esku-
hartze hezitzaileak gomendatzen dira.
A.Lo-ohitura desegokiek eragindako insomnioa eta
insomnio konduktuala
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
18. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Loaren higiene neurriak
1. Gutxi gorabehera egunero ordu berean esnatu eta oheratu. Asteburu eta lanegunetako
aldea ez da ordubetekoa baino haundiago izango.
2. Haurretan siestak adin eta garapenaren beharraren araberakoak izango dira. Nerabeetan
siestak ekidin behar dira.
3. Lotaratu aurreko errutina egonkor bat mantendu (20-30 min).
4. Lotarako ingurune-baldintza (tenperatura, aireztapen, zarata, argitasun) egokiak
mantendu.
5. Lotaratu aurretik ez hartu jatordu ugaririk.
6. Ez kontsumitu alkohol, kafeina eta tabakorik.
7. Ez burutu estresa eragin dezakeen jarduerarik lotaratu aurreko orduetan.
8. Logelan ez erabili aparailu elektronikorik (telebista, ordenagailu, mugikor).
9. Egin ariketa fisikoa egunero, baina ez lotaratu aurretik.
10. Egunero aire librean denbora bat pasa.
19. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Tratamendua
B
gomendio
maila
Insomniorako TK-k bere barnean hartu behar ditu gutxienez iraungitze
graduala eta gurasoen heziketa. Gomenda daitezkeen beste TK batzuk:
iraungitze estandarra, oheratze orduaren atzeratzea + lotaratu aurreko
errituala eta esnatze programatuak dira.
Esku-hartze psikologikoa-Terapia konduktuala (TK)
A.Lo-ohitura desegokiek eragindako insomnioa eta
insomnio konduktuala
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
20. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Tratamendua
B
gomendio
maila
Nerabeetan loaren higienea eta, gutxienez estimuluen kontrola
sartzen duen TK gomendatzen da.
Esku-hartze psikologikoa-Terapia konduktuala (TK)
B
gomendio
maila
Nerabeetan loaren hezkuntza eta maneiuari buruzko programak
gomendatzen dira, loaren higienea eta estimuluen kontrolerako
gomendioak eta sustantzien kontsumoak eta loaren arazoek umorea
eta eskola-funtzionamenduan izan dezaketen eragina azalduz.
A.Lo-ohitura desegokiek eragindako insomnioa eta
insomnio konduktuala
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
21. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Tratamendua
B
gomendio
maila
Ez da gomendatzen tratamendu farmakologikoa lehen aukera modura
ezta tratamendurako estrategia bakartzat ere.
Tratamentu farmakologikoa: hipnotikoak, antihistaminikoak, melatonina
D
gomendio
maila
Medikazio epe motzean solik erabili behar da, arazoaren arabera
hautatuz-eragin laburrekoa loaren hasierako arazoetan eta bataz
besteko bizitza luzekoa mantentze arazoetan- eta onura eta ondorio
kaltegarriak monitorizatuz.
A.Lo-ohitura desegokiek eragindako insomnioa eta
insomnio konduktuala
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
22. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Tratamendua
Ez dago 6 urte baino gutxiagoko haurretan melatonina gomendatzeko
ebidentziarik.
Tratamentu farmakologikoa: hipnotikoak, antihistaminikoak, melatonina
AEMPSek ez du baimendu melatonina insomnio pediatrikorako. Hala
ere, loaren hasierako insomnio kronikoa zuten eta eskuhartze
hezitzaile eta psikologikoei erantzun ez zieten 6-12 urteko haurretan
egindako azterketen arabera, lotaratu baino 1-2 ordu lehenago 0,05
mg/kg dosian emandako melatonina erabiltzea balora daiteke.
A.Lo-ohitura desegokiek eragindako insomnioa eta
insomnio konduktuala
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
23. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Tratamendua
Beste tratamendu batzuk
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
D
gomendio
maila
Ez dago behar adina ebidentzia elikadura-osagarriak, baleriana,
lupulu-baleriana konbinazioa edo zarata zuria gomendatzeko.
A.Lo-ohitura desegokiek eragindako insomnioa eta
insomnio konduktuala
24. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Nahasmendu neurologiko kroniko sentsitibo-motorra da, zangoak
mugitzeko behar larria ematen duena, normalki sentsazio desatseginarekin.
Mugimenduak sintomak arintzen ditu.
Sintomak egunaren amaieran agertu edo areagotzen dira.
B. Atsedenik gabeko zangoen sindromea (AGZS)
Haurraren bizi kalitatean eragin handia du: eguneko nekea, arreta falta eta
hiperaktibitate paradoxikoa, eguneko gehiegizko logura.
Prebalentzia 8 urtetik aurrerako umeetan: %2.
25. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Etiopatogenia
Dopaminaren hipotesia:
Burdin eskasia:
Beste batzuk: gibel edo giltzurrun gutxieg, DM, hasiera goiztiarreko ataxia batzuk,
neuropatiak, farmakoak (antihistaminikoak)…
Hipotesi genetikoa: • %70ek lehen mailako senideren bat gaixorik.
• Aurrekari familiarrak badaude, gaixotasuna lehenago.
• Ttu dopaminergikoak sintomak arintzen ditu,
antagonista dopaminergikoek okertu.
• L-dopa sortzeko koentzima da eta dopamina D2 hartzaileei
lotzea errazten du.
• Maila baxua eta sintomak agertzea edo areagotzea, lotuta.
• Ferritina da markatzaile egokiena.
B. Atsedenik gabeko zangoen sindromea (AGZS)
26. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Klinika
B. Atsedenik gabeko zangoen sindromea (AGZS)
Sintoma sentsitibo-motorrak
Gorputz-adarren mugimendu periodikoak (GMP)
Loaren asaldurak
Nahasmen psikiatrikoak
27. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Klinika
B. Atsedenik gabeko zangoen sindromea (AGZS)
Sintoma sentsitibo-motorrak:
• Helduetan: Batez ere zangoetan ematen den sentsazio
desatsegina eta ezinegon motorra da, atseden egoeran
eta egunaren amaieran areagotua.
• Haurretan: Sintomak ez dira helduetan bezain zehatzak;
edozein ordutan eta gorputzaren edozein ataletan.
1
28. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Klinika
B. Atsedenik gabeko zangoen sindromea (AGZS)
Gorputz-adarren mugimendu periodikoak (GMP):
• Gorputzadarren bat-bateko astinduak, pseudo-erritmikoak
eta estereotipatuak loaldian eta, zenbaitetan, iratzarri-
egoeran gertatzen direnak.
• Ohikoagoak dira zangoetan.
• Oineko lehen behatzaren luzatzea, orkatilaren eta,
zenbaitetan belaun eta aldakaren dorsi-flexioa dira.
• Paziente pediatrikoen %70ak.
2
29. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Atsedenik gabeko zangoen sindromea (AGZS)
AGZS GMP
Sentsazio mota Sentsitibo-motorra Motorra
Zeinuak Lokartu aurretik Loaldian
Etzateko erresistentzia Bai Ez
Insomnioa Hasierakoa
(loaren latentzia handitzen du)
Hasierakoa eta mantentzekoa
(loaren kalitateari eragiten dio)
Eguneko gehiegizko logura Bai Bai
Subjektua kontziente da? Bai Ez
Familia aurrekariak Bai Bai
Diagnostikoa Klinikoa Polisomnografia
30. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Klinika
Loaren asaldurak:
Nahasmen psikiatrikoak:
• Gauaren haserako insomnioa sintoma sentsitibo eta motorrengatik.
• GMP baditu, lo zatikatua eragiten dute, mikro-esnatzeekin.
B. Atsedenik gabeko zangoen sindromea (AGZS)
• Depresio sintomak, antsietatea.
• %25ak ADNH
31. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Tratamendua
Neurri orokorrak:
B. Atsedenik gabeko zangoen sindromea (AGZS)
Kasu arinenetan neurri orokor ez-farmakologikoak gomendatzen dira:
faktore eragileak ekiditea (kafeina, txokolatea, nikotina, alkohola eta
botikak) eta loaren higiene neurriak ezartzea.
Ikasgelan, zangoetako ondoeza arintzeko, komenigarria da klase
garaian haurrak paseo bat egin dezan, jolasgaraian ariketa fisikoa egin
dezan edo maiztasunez jarrera aldatzeko aukera izan dezan
baimentzea.
D
gomendio
maila
Ebidentzia gehiago behar da AGZS pediatrikoaren tratamenduan
ariketa fisiko programak gomendatzeko.
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
32. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
Tratamendua
Burdin gehigarriak:
B. Atsedenik gabeko zangoen sindromea (AGZS)
D
gomendio
maila
AGZS sintomak dituztenei odoleko burdin eta ferritina mailak neurtzea
gomendatzen da, baita anemiarik ezean ere.
Ferritina mailak 35 mcg/l-tik behera badaude, aho bidezko burdina
ematea gomendatzen da, anemia ferropenikorako terapeutikoa den
dosian, eta ondoren analisi-kontrola egitea.
Higiene neurri, neurri orokor eta aho-bideko burdinari erantzuten ez
dieten haurrak Loaren Unitatera edo erreferentzia zentruetara
bidaltzea.
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
Deribazioa:
33. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
C. Atzeratutako fasearen sindromea (AFS)
Loaren erritmo zirkadianoaren nahasmendua da.
Loaldiaren hasiera eta amaiera, orokorrean, 2 ordu baino gehiagoan
atzeratuta daude.
Lotaratzean insomnioa izaten dute eta goizean esnatzeko zailtasuna.
Loaren egituraketa eta kalitatea egokiak dira.
Edozein adinetan eman daitekeen arren, ohikoagoa da nerabezaroan
eta heldu gazteetan.
Prebalentzia: nerabeen %7-16.
34. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
C. Atzeratutako fasearen sindromea (AFS)
• Ez da guztiz ezaguna.
Etiopatogenia
Faktore genetikoak
Ohikoa baino erritmo zirkadiano luzeagoa
Argiari emandako erantzun-fasearen kurban
anomaliak
35. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
C. Atzeratutako fasearen sindromea (AFS)
Klinika
• Loaren hasiera berantiarra, normalean gauerditik aurrera.
• Goizago oheratuarazi ezkero, insomnioa.
• Loa mantentzeko zailtasunik EZ.
• Jarduera sozial eta akademikoek eskatzen duten ordurako jaikitzeko
zailtasuna eta alerta mailaren gutxitzea goizetan.
• Eguneko gehiegizko logura, lo-gabezia kronikoagatik.
36. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
C. Atzeratutako fasearen sindromea (AFS)
Klinika
• Sarritan arreta fata, hiperaktibitatea, portaera arazoak, nahasmendu
oposizionista edo-ta oldarkortasuna erakusten dituzte.
• Zenbaitetan arazo psikiatrikoak dauzkate.
• Ohikoak dira goizetan puntualtasun arazoak eta eskola-absentismoa.
37. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
C. Atzeratutako fasearen sindromea (AFS)
• Klinikoa da.
• Lo-agendak erabilgarriak izan daitezke.
Diagnostikoa
• Diagnostiko diferentziala: insomnioa,
lo-ohitura desegokiak, aldartearen
zenbait nahasmendu edo antsietatea.
38. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
C. Atzeratutako fasearen sindromea (AFS)
Tratamentua
Neurri orokorrak:
Loaren higiene neurri orokorrak gomendatzen dira, hurrengo hauek
nabarmenduz: siestak ekidin, ohea lotarako bakarrik erabili, jarduera
fisikoa ekidin lotarako orduetatik gertu, eguneko azken orduan argi
gehiegi jasotzea ekidin (TB, bideo-jolasak, ordenagailua) eta goizetan
eguzki argitan egotea gehitu.
Fototerapia eta argi distiratsua:
D
gomendio
maila
Ebidentzia gehiago behar da AFS pediatrikoan fototerapia edo argi
distiratsua gomendatzeko.
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
39. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
C. Atzeratutako fasearen sindromea (AFS)
Tratamentua
Kronoterapia:
B, C
gomendio
maila
Ebidentzia gehiago behar da AFS pediatrikoan kronoterapia
gomendatzeko.
B12 bitamina:
B
gomendio
maila
AFS pediatrikoan ez da gomendatzen B12 bitamina ematea.
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
40. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
C. Atzeratutako fasearen sindromea (AFS)
Tratamentua
Melatonina:
AEMPSek ez du baimendu melatonina AFS pediatrikorako. Hala ere,
higiene esku-hartzeei erantzuten ez dieten 6 urtetik gorako AFSdun
haurretan egindako azterketetan ikusten denez, baimen hori
emandakoan erabiltzea balora daitekeela lotaratu aurreko 6 orduetan
emandako 0,3 eta 6mg arteko dosian.
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
42. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
SAILKAPENA
1. LO HARTZEKO ZAILTASUNA DUEN HAURRA
2. GAUEZ EZOHIKO GERTAERAK DITUEN HAURRA
3. EGUNEZ LOKARTZEN DEN HAURRA
A.Lo-gabezia kronikoa
B. Narkolepsia
43. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
A.Lo-gabezia kronikoa
Eguneko gehiegizko loguraren (EGL) arrazoi nagusiena da adin pediatrikoan.
Beharrezkoa da eskola-errendimendua eta portaera arazoak (hiperaktibitatea,
esaterako) ikertzea.
Jatorrian arrazoi ezberdinak egon daitezke eta tratamendua arrazoiaren
araberakoa izango da:
• Insomioa
• Atsedenik gabeko zangoen sindromea
• Gorputz-adarren mugimendu periodikoak
• Erritmo zirkadianoaren nahasmenduak
44. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
REM loaren erregulazioko nahasmendua da: REM loaren intrusioak
esnaldian.
Eguneko gehiegizko logura da sintoma nagusia.
Kataplexia gertakariak, haluzinazio hipnagogiko eta hipnoponpikoak eta
loaldiko paralisi gertakariak ere ematen.
Prebalentzia: • Narkolepsia: 3-16/10.000
• Narkolepsia kataplexiarekin: 0,2-0,5/10.000
45. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
Etiopatogenia
Hipokretina-1 neurotransmisore hipotalamikoaren eta hau sortzen duten
neuronen eskasiarekin lotua.
Predisposizio genetikoa (HLA DQA1* 0102 eta DQB1* 0602, kataplejia badago) +
kanpo faktoreak eta gertakari autoinmuneak.
Gehienetan idiopatikoa da, baina sekundarioa ere izan daiteke
(traumatismoak, tumore intrakranalak, infekzioak, arazo baskularrak, Prader-Willi Sd, 1
motako distrofia miotonikoa, Down Sd)
Kataplexia isolatua eman daiteke C motako Niemann-Pick gaixotasuna edo
Coffin-Lowry Sd duten haurretan.
46. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
Klinika
• Eguneko gehiegizko logura (EGL)
• Kataplexia
• Haluzinazio hipnagogiko eta hipnoponpikoak (HH)
• Loaldiko paralisia (LP)
• Beste batuk: portaera automatizatuak, gizentasuna,
depresioa, eskola-arazoak, etab.
• Gaueko loaren nahasdurak
TETRADA
KLASIKOA
47. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
Klinika
1) Eguneko gehiegizko logura (EGL)
• Sintoma unibertsala eta, sarritan, lehena.
• Bat-batean agertzen diren eta ekidin ezinekoak diren siesta
laburrak dira.
• Pazienteak somatzen ez dituen “mikroloaldiak” ere ager
daitezke, portaera automatikoekin batera ematen direnak.
• EGL konpentsatzeko, batez ere haur txikienek,
hiperaktibitate paradoxikoa izaten dute, ADNHren
antzerakoa.
3
48. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
Klinika
2) Kataplexia
• Bigarren sintoma nagusiena eta patognomonikoa.
• Arraroa da lehen sintoma izatea.
• Paziente helduen %60 – paziente pediatrikoen %80.
• Haur eta gazteetan ezaugarri atipikoak izan ditzake.
49. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
Klinika
2) Kataplexia
• Muskulu-tonuaren bat-bateko galera da, normalean
emozio positibo batek (barrea, ezustekoa), beldurrak,
larritasunak, ariketa intentsoak ala nekeak eragina.
• Konorte galerarik ez da gertatzen eta muskulu-tonua
erabat errekuperatzen da gertakaria amaitzean.
• Gertakariak laburrak dira eta frekuentzia, aldakorra.
4
50. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
Klinika
2) Kataplexia
• Manifestazioak sotilak izan daitezke (aurpegiko ahulezia, begi-
kliskatzea, baraila erortzea, hizketa geldoa) edo nabarmenagoak (burua
erortzea, belaunen flexioa edo lurrera erortzea).
• Facies kataplexikoa: Aurpegiko muskuluei eragiten dien estatus
kataplexikoa da.
Mihiaren protusioa gertatzen da.
Eragile emozional argirik ez.
Haurren heren batean.
51. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
Klinika
3) Haluzinazio hipnagogiko eta hipnoponpikoak
• Esnaldi-loaldi (hipnagogiko) eta loaldi-esnaldi (hipnoponpiko)
trantsizioetan agertzen diren “amets biziak” dira, errealitatetik
bereizten zailak.
• Ametsek eduki desatseginak dauzkate eta ikusmen, entzumen edo
ukimen sintomak izaten dituzte.
• Eguneko siestetan ere ager daitezke.
52. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
Klinika
4) Loaldiko paralisia
• Loaldiaren hasieran edo amaieran ematen den mugiezintasun
sentsazioa da.
• Segundu edo minututako iraupena du.
• HHekin ager daiteke ala ez.
• Zenbaitetan, begi-kliskatze, ahuena, edo sintoma autonomikoekin
batera ager daiteke.
53. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
Klinika
5) Gaueko loaren nahasmenduak
• Narkolepsia duten pazienteen %90ak.
REM loaldiaren nahasmenduak: muskulu atoniaren gabezia,
REM loaldiko parasomniak….
Loaldiko gertakari ezberdinak: Loaldiko Apnea-Hipopnea Sd,
Gorputz-adarren mugimendu periodikoak, parasomniak.
6) Beste batzuk: portaera automatizatuak, gizentasuna, depresioa,
eskola-arazoak… 5
55. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
Tratamendua
• Narkolepsiaren tratamenduaren oinarriak ber-berak dira heldu zein
haurretan.
• Abordatze integrala, arreta berezia eskainiz alderdi psiko-sozialari,
pazienteari, familiari zein eskolari (irakasle eta ikaskideak)
dagokionean.
56. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
Tratamendua
Neurri orokorrak:
Guraso/tutoreei haur hauen beharrei buruz eskola informatzeko
gomendioa egingo zaie, eskolak ordutegi eta zereginak behar
horietara molda ditzaten haur hauen eskola-errendimendua ez
kaltetzeko.
Haurrak gainbegiratu behar dira arriskutsuak izan daitezkeen
jarduerak burutzen dituztenean, igeriketa esaterako.
Loaren higiene neurri orokorrak azaldu behar zaizkie.
Egunean zehar siesta programatu laburren bat egitea gomendatzen
da.
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
57. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
Tratamendua
Neurri orokorrak:
Gida-baimena badute, nerabeei ez gidatzeko eta Trafiko Zuzendaritza
Nagusiari beren egoeraren berri emateko gomendioa egingo zaie.
Bestalde, indarrean dagoen araudiaren arabera, narkolepsia duten
pertsonek, fakultatiboaren aldeko irizpenik ezean, ezin dutela gida-
baimena atera edo berritu adieraziko zaie, baita baimena lortzen
deneko kasuan fakultatiboaren irizpidearen arabera baimenaren
indarraldia labur daitekeela ere.
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
58. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
B. Narkolepsia
Tratamendua
Farmakoak:
Narkolepsiarako farmakoak erabiltzearen erabakia Loaren Unitateari
dagokio.
Erabilitako botiken artean daude psikoestimulatzaileak,
antidepresiboak eta sodio oxibatoa.
Lehen mailako arretan garrantzitsua da botika hauek gainontzekoekin
izan ditzaketen interakzioei adi egotea.
Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de
Salud del Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
59. Loaren nahasmenduak haurtzaroan
BIBLIOGRAFIA
1. Guía de Práctica Clínica sobre Trastornos del Sueño en la Infancia y Adolescencia en Atención Primaria. Plan de Calidad para el Sistema Nacional de Salud del
Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad. Unidad de Evaluación de Tecnologías Sanitarias de la Agencia Laín Entralgo; 2011.
2. Martínez Granero MA, Mazagatos Angulo D. Trastornos paroxísticos no epilépticos. En: AEPap (ed). Curso de Actualización Pediatría 2016. Madrid: Lúa Ediciones
3.0; 2016. p. 99-111
3. Pascual M, Estivill E, Albares J. Trastornos del sueño en la infancia. An Pediatr Contin. 2007; 5 (5):302-7
4. Alberola López, S. Tratornos del sueño en la infancia. Mesa Redonda. Foro Pediátrico
5. Muñoz Hiraldo ME, Estivill Sancho E. Trastornos del sueño en los niños. En: Manual práctico de pediatría en atención primaria, 2ª Edición. Publimed; 2013. p.
675-685
6. Owens JA. Medicina del sueño. En: Nelson tratado de pediatría, 19ª edición. Elsevier España SL; 2013. p49-59
7. Sánchez-Carpintero Abad, R. Trastornos del sueño en la niñez. www.aeped.es/protocolos
8. Manejo del insomnio. Infac. Vol 21, nº3, 2013.
9. Wise Merrill S, Glaze Daniel G. Assessment of sleep disorders in children. En: Uptodate.
10. Owens Judith A. Behavioral sleep problems in children. En: Uptodate.
11. Kotagal Suresh. Sleep-related movement disorders in childhood. En: Uptodate.
12. Kotagal Suresh. Narcolepsy in childrenEn: Uptodate.
Loa aldakorra da adinaren arabera. Jaioberriaren loak eta 5 urteko umearen loak ez dute zerikusirik
Ameriketako loaren medikuntzaen academiak
Ameriketako loaren medikuntzaen academiak
Ameriketako loaren medikuntzaen academiak
atzeraturako fasearen sindromea-Sd de la fase retrasada
Honeztz dakitenek, diote Sintoma multzoa da eta ez diagnostikoa bere horatn
Haurtzaroko loaren arazoak, portaeraren beste arazo asko bezala, gurasoen kezkaren arabera definitu ohi ditugu kriterio objetiboen arabera baino gehiago.
Haur minbera (irritablea), inpultsiboa, erraz arreta galtzen duena, jarduera fisiko askokoa (ADNH)-Arreta defizitaren nahasm hiperaktibitatearekin – sintomek lotura erakutsi arren eragina erreziprokoa izan daitekeela uste da.
Polisomnografia (lo orduko 5 GMP baino gehiago)
Loaldiaren hasiera eta amaiera, orokorrean, 2 ordu baino gehiagoan atzeratuta daude. konbentzionalki onatuak dauden ordutegiekiko .
Enadultos, la exposición a luz brillante de 2.500 lux (1 lux es la cantidad de luz emitida por una vela a 1 metro de distancia; la luz emitida por el ordenador es de 200 luxes); durante dos o tres semanas de tratamiento y administrada 2 o 3 horas antes o durante la hora de despertarse consigue un avance de fase del tiempo de inicio del sueño y de los ritmos circadianos y aumenta de forma objetiva el alertamiento diurno.
Cronoterapia:.Enadultospodríaserútil,peroelcumplimiento es complicado y se necesitan más estudios sobre eficacia y seguridad a largo plazo232
B12 ni en adultos
adultosytambiénensujetosnonarcolépticos,desencadenadosporestréso privación de sueño.
Adin pediatrikoan bereziki garrantzitsua da abordaje integrala, arreta berezia eskainiz alderdi psiko-sozialari, pazienteari, familiari zein eskolari (irakasle eta ikaskideak) dagokionean. Eta hau LMAren lana da batez ere.