More Related Content
Featured
Featured (20)
Kunnen vogels ruiken
- 1. wetenschappelijke ontwikkelingen in de ornithologie paul vermeulen serie lezingen voor VWG KNNV Apeldoorn
- 2. Tim Birkhead behandelt: • Gezichtsvermogen • Gehoor • Tastzin • Smaakzin • Reukzin • Magnetoperceptie • Emoties
- 3. Tim Birkhead behandelt: • Gezichtsvermogen • Gehoor • Tastzin • Smaakzin • Reukzin • Magnetoperceptie • Emoties
- 4. paul vermeulen kunnen vogels ruiken? 2 december 2014
- 5. “volksgeloof”: (bepaalde) vogels kunnen ruiken wat zegt “de wetenschap” ? echt wetenschappelijk onderzoek start begin 19e eeuw.
- 6. Jean-Jacques Audubon / John James Audubon (1785 – 1851)
- 7. The Birds of America
- 9. In 1826 presenteert Audubon in Edinburgh voor “The Royal Society” een onderzoek naar het reukvermogen van de Turkey Vulture c.q. Kalkoengier
- 10. roodkopgier of kalkoengier Cathartes aura Familie Cathartidae NIET verwant aan de Europese gieren Audubon twijfelde aan de volksopvatting dat Kalkoengieren kadavers vinden met behulp van hun reukvermogen.
- 11. “Een verslag van de leefgewoonten van de kalkoengier (Vultur aura), met het accent op het ontkrachten van de wijdverbreide opvatting over zijn uitzonderlijk scherpe reukzin” In 1826 presenteert Audubon in Edinburgh een onderzoek naar het reukvermogen van de Turkey Vulture c.q. Kalkoengier
- 12. Verstopt kadavers (lekker rottend en stinkend) van diverse grote dieren Keek of de gieren die wisten te vinden Dat was nooit het geval Conclusie: Kalkoengieren vinden kadavers alleen visueel
- 13. Resultaten gepubliceerd in Nature in 1826, worden breed geloofd, m.n. door veel eminente ornithologen, al was er ook tegenkamp. Tot in 20e eeuw worden experimenten uitgevoerd om de conclusie van Audubon te steunen, zoals: John Bachman: herhaalt de proef van Audubon in aanwezigheid van “getuigen” Alexander Hill publiceerde in 1905 in Nature een proef met tamme kalkoen. Krijgt 2 schaaltjes met voedsel, waarvan één met stank onder voedsel; dit werd toch gegeten. Concludeert dat kalkoenen niet kunnen ruiken.
- 14. Toch na publicatie van Audubon veel tegengeluiden Richard Owen in 1837: onderzoekt anatomie van kalkoengier en van reukorgaan
- 15. Anatomie kop van een Rotsduif “geurzin knobbel”
- 16. “dus” ??????? bij een vogel is de geurzin knobbel veel kleiner dan optische knobbel. Conclusie was “dus” is reukzin inferieur
- 17. Uit anatomisch onderzoek bleek: •vogel heeft neusholte •neusholte voorzien van weefsel met “geursensoren” •deze zijn via zenuwbanen verbonden met gedeelte van de hersenen Toch is lang consensus: • vogel kan slecht ruiken • hooguit enkele uitzonderingen Argumentaties: • “reukzinknobbel” veel kleiner dan hersendeel gericht op het zien, zien is veel en veel belangrijker • Reukzin onderdelen zijn restanten van (reptielen) voorouders, zijn gedegenereerd
- 18. 1993
- 20. 2001
- 21. Toch zijn er onderzoekers die “de standaard uitleg” niet accepteren en gericht onderzoek gaan doen. twee onderzoeksrichtingen anatomie gedragsonderzoek Betsy Bang Kenneth Stager
- 22. Betsy G. Bang 1912-2003 Illustrator medische en wetenschappelijk artikelen. Getrouwd met Frederik Bang, onderzoeker van o.m. infecties en ademhalingsproblemen bij (boerderij)vogels Betsy maakte de illustraties voor zijn publicaties, w.o. de neusholten waarom zo complex en gevarieerd als het geen functie heeft ? Begon rond 1960 eigen anatomisch onderzoek Anatomical evidence for olfactory function in some species of birds Nature 1960
- 24. Kalkoengier Betsy onderzoekt drie niet verwante soorten met sterk vergrote neusholte. aaseter
- 25. Zwartvoetalbatros Voedt zich met vis, kreeftachtigen en kadavers
- 26. Vetvogel nachtzwaluw, fourageert in het donker op vruchten
- 27. Lucht wordt aangezogen door twee externe neusgaten, spleten in de bovenkant van de snavel Lucht doorstroomt aantal kamers: Verwarmen en ontvochtigen neusschelpen Neuschelpen opgerolde massa kraakbeen bekleed met laag weefsel met cellen die geuren waarnemen Bij al deze drie vogels neusholte groot met veel weefsel “door dat artikel kon je onmogelijk blijven volhouden dat vogels niet kunnen ruiken”
- 29. Veel variatie in vorm, grootte en structuur
- 32. Procellariiformes / Buissnaveligen: 29 Podidipediiformes / Futen: 24,5 Caprimulgiformes / nachtzwaluwachtigen: 24,5 Per familie de gemiddelde verhouding van de diameters van de “geurzinknobbel” versus de hersenen X in %
- 33. Gruiformes / kraanvogelachtigen, vooral rallen: 22,2 Gaviiformes / Duikers: 20 Columbiformes / Duiven: 20
- 34. anseriformes / eendvogels: 19,4 coraciiformes / scharrelaarvogels: 14,5 passeriformes / zangvogels: 9,7
- 35. Conclusie Bang en Cobb (1968) uit relatieve afmeting van “reukzinknobbel”: reukvermogen is • belangrijk bij Kiwi, Buissnaveligen en zeker één soort Gieren • goed bij veel soorten (watervogels, moerasbewoners) • bij andere soorten relatief onbelangrijk
- 36. Veel verder anatomisch onderzoek in tachtiger jaren: al die details moeten ergens goed voor zijn maar hoe zit het nu echt met het reukvermogen ???
- 37. Toch onderzoekers die hier geen genoegen mee namen twee onderzoeksrichtingen anatomie gedragsonderzoek Betsy Bang Kenneth Stager
- 39. Kenneth Stager: • eigen ervaringen met Kalkoengieren • verwondering over standpunt “de ornithologie”: vogels hebben geen reukzin, ondanks tegengeluiden
- 40. “De ornithologie” ontkent reukzin maar bedenkt wel bizarre alternatieve verklaringen.
- 41. Kenneth Sager start daarom zeer uitvoerig onderzoek naar reukzin bij Kalkoengieren
- 43. Experiment herhaald op meerdere dagen en andere locaties: ca. 20 gevallen met duidelijke reactie Alternatieve opzet experiment met karkas verstopt in kartonnen dozen. Verschillende soorten aas, meerdere dagen, verschillende locaties: veel gevallen met duidelijke reactie Als karkas opgezet hert neergelegd: geen reactie van overvliegende kalkoengieren Als karkas opgezet hert vervangen door echt karkas: direct reactie van overvliegende kalkoengieren
- 47. Conclusie: Kalkoengieren vinden hun voedsel met behulp van hun prima reukzin.
- 48. Betsy: relatief grote reukzinknobbel bij de Buissnaveligen: 29 rond 1995 start wetenschappelijk onderzoek naar reukzin bij zeevogels stormvogeltjes stormvogels pijlstormvogels albatrossen ervaringen bij walvisjacht en vogeltrips: visafval trekt snel zeevogels aan
- 50. grote albatros (Diomedea exulans). de grootste soort albatros, de grootste zeevogel: vleugelwijdte meer dan 3 m, lichaamslengte 110 cm en het gewicht 8 tot 12 kg, voedsel bestaat hoofdzakelijk uit pijlinktvissen.
- 51. Onderzoek uitgevoerd op Possession Island, Crozet eilandengroep in het zuidwesten van de Indische Oceaan
- 53. Data were obtained from 19 wandering albatrosses nesting on Possession Island. Data were recorded early in the brooding period (2002–2004) when chicks were 10–20 days old. Once their partner had relieved them at the nest, birds were outfitted with GPS and stomach temperature transmitters Wind direction and wind speed data were obtained for all touchdown points from the National Aeronautics and Space Administration/ Jet Propulsion Laboratory QuikSCAT Daily Level 3 Gridded OceanWind Vectors Hoe vliegen ze ten opzichte van de wind Wanneer eten ze prooi Hoe groot is de prooi
- 54. Zouden de albatrossen hun prooi vinden met hun reukzin? grootste kans op succes als je dwars op de wind vliegt wind geurpluim
- 55. Voorbeeld van een registratie van een fourageervlucht.
- 56. Vliegrichting uitgezet tegen de windrichting van 55 vluchtsegmenten tussen fourageerplekken.
- 60. Dimethylsulfide (DMS) is sterk geurende zwavelverbinding die vrijkomt als fytoplankton wordt gegeten door zoöplankton zoals krill. voedsel zoeken op zee nog complexer: “het Dimethylsulfide verhaal” Rond 1995 ontdekte Gabrielle Nevitt dat vogels DMS kunnen ruiken waar veel krill is, is veel vis !!! Hypothese 1: zeevogels kunnen daardoor op afstand concentraties van vis waarnemen
- 62. Vaal stormvogeltje Er volgt veel onderzoek naar DMS
- 63. Study site This experiment was conducted between 8 July and 25 July 1996 at the Bowdoin College Biological Research Station, Kent Island, New Brunswick (44°35¢ N, 66°45¢ W). Experiments were conducted on clear nights between 23.00·h and 03.30·h. Wind speeds were negligible (<5·knots) during experimental trials; thus, wind directions were not recorded. Experimental set-up We mounted a small (10·cm´15·cm) plywood platform on a pole approximately 1.5·m high over an open field within 10·m of an active breeding colony (near ‘petrel path’). A small amount (5·ml) of test odor [DMS (100·mmol·l–1), or control solution (plain water)] was placed in a small (25·mm) Petri dish and positioned on the platform. An observer, positioned 25·m crosswind from the platform, recorded activity of each bird as it approached the platform. Observations were assisted by a night vision scope (Model MKF28; Startron Mfg., Freeport, PA, USA) and recorded into a dictaphone
- 68. Dunbekprion
- 69. Alkstormvogeltje
- 71. Andere soorten waar studies hebben aangetoond dat reukzin een rol speelt bij fourageren Reukzin dus gebruikt om te fourageren, direct en indirect via DMS, door
- 72. Waarvoor zou een vogel geurzin kunnen gebruiken ? vinden van voedsel !!!!! navigatie ?
- 73. Hypothese 2: zeevogels kunnen m.b.v. DMS concentraties navigeren
- 81. Waarvoor zou een vogel geurzin kunnen gebruiken Vinden van voedsel !!!!! Signaleren gevaar, roofdieren ????? Navigatie !!!!!
- 82. Nesten van pimpelmezen met jongen (Miraflores de la Sierra, Spanje) voorzien van papiertjes • uit kooi met een Fret • idem Kwartel • water Gedrag van ouders gefilmd.
- 90. Smelling out predators is innate in birds Luisa Amo1,*, Marcel E. Visser1 & Kees van Oers1 2011. Ardea 99: ….. examine whether Great Tits Parus major are able to use the odour of ferrets to assess predation risk when selecting cavities for roosting.
- 93. Waarvoor zou een vogel geurzin kunnen gebruiken Vinden van voedsel !!!!! Signaleren gevaar, roofdieren !!!!! Sociale rol: onderscheid soortgenoten, voortplanting, nestaankleding ????? Navigatie !!!!!
- 94. Hoe vinden jonge zebra vinken (KOLONIEVOGELS) hun nest terug als ze net uitgevlogen zijn en nog geen visueel beeld hebben?
- 97. Zebra finch fledglings preferred their own natal nest odour when their own nest odour and a foreign nest odour were presented simultaneously. Fledglings spent significantly more time in the preference zone of their own natal nest odour
- 100. Waarvoor zou een vogel geurzin kunnen gebruiken Vinden van voedsel !!!!! Signaleren gevaar, roofdieren !!!!! Sociale rol: onderscheid soortgenoten, voortplanting, nestaankleding ! Navigatie !!!!!
- 101. onderzoek naar het reukvermogen van vogels anatomie gedragsonderzoek laboratorium 3D scanning
- 103. recente uitbreiding van het onderzoek naar het reukvermogen van vogels anatomie gedragsonderzoek laboratorium 3D scanninggeurreceptoren
- 105. recente uitbreiding van het onderzoek naar het reukvermogen van vogels anatomie gedragsonderzoek laboratorium evolutie fylogenie 3D scanninggeurreceptoren
- 107. recente uitbreiding van het onderzoek naar het reukvermogen van vogels anatomie gedragsonderzoek laboratorium evolutie fylogenie 3D scanningDNA geurreceptoren
- 109. vogels kunnen ruiken ! JA, om meerdere doeleinden, zoals voedsel vinden, navigeren, gevaar herkennen, ………. Reukzin is algemeen; maar bepaalde soorten kunnen heel goed ruiken
Editor's Notes
- John James Audubon (April 26, 1785 – January 27, 1851), born Jean-Jacques Audubon, was an American ornithologist, naturalist, and painter. He was notable for his expansive studies to document all types of American birds and for his detailed illustrations that depicted the birds in their natural habitats. His major work, a color-plate book entitled The Birds of America (1827–1839), is considered one of the finest ornithological works ever completed. Audubon identified 25 new species.
- An olfactory feature. A bathymetric feature (in this case, a seamount) where phytoplankton accumulate leads to a change in the odor landscape over the seamount that a bird might recognize upon arrival [adapted from Nevitt (Nevitt, 2000)].
- An olfactory feature. A bathymetric feature (in this case, a seamount) where phytoplankton accumulate leads to a change in the odor landscape over the seamount that a bird might recognize upon arrival [adapted from Nevitt (Nevitt, 2000)].