Uploaded byguest2c0c5b
775 views

Katibe.Vahid Mohebi

Embed presentation

Download to read offline
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻧﻮﺷﺘۀ وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫۱‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺷﯿﭙﻮرھﺎ‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ دﺧﺘﺮی زﯾﺒﺎ وﺑﯿﺴﺖ و ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﺎھﯽ دﭼﺎر اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﺧﺎﻃﺮۀ ﻓﺮﯾﺒﯽ ﮐﻪ در ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﺧﻮرده‬ ‫ﺑﻮد،ﺳﺨﺖ آزارش ﻣﯽ داد . از دﯾﮕﺮان ، ﺗﻨﮫﺎ ﻣﺎدرش راز او را ﻣﯽ داﻧﺴﺖ و دوﺳﺖ ﺻﻤﯿﻤﯿﺶ، آذﯾﺘﺎ و ﻃﺒﻌﺎ ﭘﺪرش ﮐﻪ ﺑﻪ‬ ‫واﺳﻄۀ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ . ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﺸﮕﻞ آن ﺑﻮد ﮐﻪ او ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﺪ و ﺧﺎﻃﺮات ﭼﻮن ﮐﺘﯿﺒﻪ ھﺎی‬ ‫ﺷﻮﻣﯽ در ذھﻨﺶ ﺣﮏ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .ﻣﺎدرش ﺧﺎﻃﯽ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﺳﭙﺮد.اﻣﺎ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﮔﻨﺎه ﺧﺎﻃﺮات ﺷﻮم را ﻧﻤﯽ‬ ‫زدود. اﻧﺴﺎن ھﺮ ﮐﺲ را ﺑﻔﺮﯾﺒﺪ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدش دروغ ﺑﮕﻮﯾﺪ.ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺧﺎﻃﺮه ھﺎ را در ﭘﺴﺘﻮ ھﺎی ذھﻨﺶ ﭘﻨﮫﺎن‬ ‫ﮐﻨﺪ و آﻧﮫﺎ ﮔﺎه وﺑﯽ ﮔﺎه ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﺶ ﻣﯽ آﯾﻨﺪ .ﺣﺎﻻ او ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد و ﯾﺎدھﺎی ﺣﻘﺎرت ﺑﺎرو اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻣﺎﻻﻣﺎل از ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ‬ ‫،ﺧﺠﺎﻟﺖ ،ﺣﻘﺎرت ،ﺷﺮم و....‬ ‫ﻗﺒﻼ ﻣﯿﻨﻮ)ﻣﺎدرش( ﺳﺨﺖ ﮔﯿﺮ ﺑﻮد .زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺸﮕﻞ ﻣﺮﯾﻢ ﭘﯿﺶ آﻣﺪ ،دو ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﮫﻢ ﮔﺮﻓﺖ ،اول آﻧﮑﻪ ﻃﻮر دﯾﮕﺮی‬ ‫ﻣﺎدری ﮐﻨﺪ و دوم آﻧﮑﻪ از اﺣﻤﺪ ﺟﺪا ﺷﻮد .او ﭘﯽ ﺑﺮده ﺑﻮد ،اﺣﻤﺪ ﭘﺪر ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮای ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ .رﻓﺘﺎر اﺣﻤﺪ ،ﯾﮑﯽ‬ ‫از دﻻﯾﻠﯽ ﺑﻮدﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ در دام ﻓﺮﯾﺐ اﻓﺘﺎد،ﺳﻪ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯿﻨﻮ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺪﯾﮫﺎی اﺣﻤﺪ و ﺣﻀﻮرﭘﺮﯾﺎ را ﺑﻌﻨﻮان ﺣﻮو‬ ‫ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﺪ وﺗﺼﻤﯿﻤﺶ را اﺟﺮا ﮐﺮد . او ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﭘﺮﯾﺎی زﯾﺒﺎ و ﺟﻮان رﻗﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ! ﺑﺮای زن ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪی‬ ‫ﻣﺎﻧﻨﺪﻣﯿﻨﻮ ، ﺗﻨﮫﺎ ﭘﯿﺮوزی، ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﺑﻮدﻧﺪ .ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻢ ﺳﺎل ھﻢ ﻧﺒﻮدﻧﺪ .ﮔﺮد ھﻢ آوردن آﻧﮫﺎ آﻧﭽﻨﺎن ھﻢ ﺳﺨﺖ ﻧﺒﻮد‬ ‫ﮐﻪ ﻧﯿﻞ ﺑﻪ آن ﭘﯿﺮوزی ﺑﺎﺷﺪ .اﻣﺎ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ دﻟﮕﺮﻣﺶ ﮐﻨﺪ ،ﻣﺎدری ﺑﻮد!ﺗﻨﮫﺎ ﮐﺎری ﮐﻪ ﺳﺮﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﻧﺪاﺷﺖ‬ ‫و ﺑﺮاﯾﺶ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ،ﻣﺎدری ﺑﻮد!‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ )ﺑﺮادرش ( ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﺳﯽ ﺳﺎل داﺷﺖ اﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ھﻨﻮز ھﻢ ﺑﺎ ﻣﺎدر و دو ﺧﻮاھﺮش زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ .اﻣﺎ‬ ‫ﻧﺎﮔﮫﺎن ادﻋﺎی ﻋﺎﺷﻘﯽ ﮐﺮد .ﻋﺸﻘﯽ ﮐﻪ ھﯿﭻ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﺪاﺷﺖ .دل ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺳﭙﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻪ زﯾﺒﺎ ﺑﻮد وﻧﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ‬ ‫.اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮھﻤﻪ را ﻋﺎﺻﯽ و ﺷﮕﻔﺖ زده ﮐﺮده ﺑﻮد. ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﻣﺎھﯿﺖ دﻟﺪادﮔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﺪارد .ﻓﮑﺎھﯽ‬ ‫ﻋﺸﻖ ﺑﯽ ﻗﻮارۀ ﻣﻌﯿﻦ ،ﻣﺮﯾﻢ را دﭼﺎر واھﻤﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﺒﺎدا اﯾﻦ ﺣﻤﺎﻗﺖ روزی داﻣﺎن او را ھﻢ ﺑﮕﯿﺮد.اﮔﺮ ﻋﺸﻖ ﺗﺎ ﺑﻪ‬ ‫اﯾﻦ ﺣﺪ ﺑﯽ ﻣﻨﻄﻖ اﺳﺖ ،ﭼﺮا زﯾﺒﺎﺳﺖ !؟‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﯽ ﻣﻘﺪﻣﻪ و ﺳﺮ زده وارد اﺗﺎق ﺧﻮاھﺮش ﺷﺪ ، ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺳﺮﮔﺮم ﺗﻤﺎﺷﺎی ﻓﯿﻠﻢ ﺟﺪﯾﺪی ﺑﻮد .‬ ‫۲‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ ﺷﻮﺧﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ :"ﭼﯽ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟ "‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻋﻼﻗﻪ ای ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺨﺶ را ﺑﺪھﺪ، ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎز ھﻢ اﺻﺮار داﺷﺖ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺻﺤﺒﺖ را ﺑﻪ ھﺮ ﻧﺤﻮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎ‬ ‫ﺧﻮاھﺮش ﺑﺎز ﮐﻨﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ھﯽ !ﺑﺎ ﺗﻮام!ﭼﺮا ﺟﻮاﺑﻤﻮ ﻧﻤﯽ دی؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻮی ذوق ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺰﻧﺪ اﻣﺎ ﻣﺎﺟﺮای ﻓﯿﻠﻤﺶ ھﻢ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺣﺴﺎﺳﯽ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد ،ﺗﺼﻤﯿﻤﺶ را ﮔﺮﻓﺖ‬ ‫،ﺧﻮاھﺮی از ھﻨﺮ ھﻔﺘﻢ ﻣﮫﻤﺘﺮ ﺑﻮد، ﮔﻔﺖ :"ازاون ﭼﯿﺰاﺋﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺖ ﻧﻤﯽ آد ."‬ ‫"ﭘﺲ ﭼﺮا ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ش ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟!"‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ اوﻧﯽ رو ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺧﻮای ؟..."‬ ‫"آره ﭼﻮن ﺧﻮاھﺮ ﺑﺰرﮔﺘﻢ !..."‬ ‫"ﺑﺎﺷﻪ !ﺑﺎﺷﻪ!ﺑﺎزم اون دوﺳﺎﻟﺖ رو زدی ﺗﻮي ﺳﺮم ! اون دوﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﺒﻮدم ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﺷﺪه ؟ﻣﮕﻪ ﻋﮑﺴﺎی ﺑﭽﻪ‬ ‫ﮔﯿﻤﻮ ﻧﻮ ﻧﺪﯾﺪی؟ھﻤﯿﻦ ﺧﻮﻧﻪ !ھﻤﯿﻦ ﻣﺎﺷﯿﻨﺎ!ھﻤﯿﻦ آدﻣﺎ !ھﻤﯿﻦ ﺧﯿﺎﺑﻮﻧﺎ!ھﻤﻪ ﭼﯽ ھﻤﻮﻧﯿﻪ ﮐﻪ اﻻن ھﺴﺖ!ﻓﻘﻂ آدﻣﺎ ﭘﯿﺮ‬ ‫ﺷﺪن! ﻣﻦ وﺗﻮ ھﻢ ﺑﺰرگ ﺷﺪﻳﻢ ! ﺑﻪ ﭼﯽ اون دوﺳﺎل ﻣﻐﺮوری؟...ﺑﯿﺴﺖ و ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ ،ھﯿﭽﯽ ﻧﺸﺪه !...ﺗﻮی اون دوﺳﺎل‬ ‫ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﺷﺪ ؟!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ او راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ .ﻣﮕﺮ آن دو ﺳﺎل ﭼﻪ اﻣﺘﯿﺎزی ﺑﺮاﯾﺶ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺣﻖ داﺷﺖ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻮاھﺮش ﺑﮕﻮﯾﺪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟دو ﺳﺎل ﮐﻪ ﭼﯿﺰی ﻧﺒﻮد ،ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﮑﻮن ، اﮔﺮ ﺳﯽ ﺳﺎل ھﻢ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮد‬ ‫ﺑﺎز ھﻢ آﻧﻘﺪر ﻣﻔﺘﺨﺮ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاھﺮش اﻣﺮ و ﻧﮫﯽ ﮐﻨﺪ!‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ھﻤﭽﻮن ﻓﺎﺗﺤﯽ ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ و او را ﺑﻪ ﻧﺒﺮد ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ .ﻣﺮﯾﻢ در ﺑﺮاﺑﺮش ﺧﻮد را ﺣﻘﯿﺮ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ھﻤﯿﺸﻪ‬ ‫ﻣﻐﻠﻮب ﻣﯽ دﯾﺪ.ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ دﯾﮕﺮ ﺑﺰرگ ﺷﺪه ﺑﻮد !‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ اداﻣﻪ داد :"ﺧﺐ !ﻣﺮﯾﻢ !ﻧﮕﻔﺘﯽ؟ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ؟!"‬ ‫"ازﭼﯽ ؟"‬ ‫"از داﻧﺸﮕﺎه !از ﮐﺎرات !اﻟﺒﺘﻪ اوﻧﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ رﺑﻄﯽ ﻧﺪاره رو ﺑﮕﻮ. ﻣﯿﺪوﻧﯽ ﮐﻪ !"‬ ‫" اﯾﻨﻘﺪر اذﯾﺖ ﻧﮑﻦ !ھﯿﭽﯽ واﺳﻪ ﻗﺎﯾﻢ ﮐﺮدن ﻧﺪارم !..."‬ ‫"وﻟﯽ آدم دوﺳﺖ ﻧﺪاره ، ﯾﻪ ﭼﯿﺰاﺋﯽ رو ھﻤﻪ ﺑﺪوﻧﻦ!..."‬ ‫" آره ﺧﺐ ! وﻟﯽ ھﻨﻮز ازاون رازا ﻧﺪارم!ھﺮ وﻗﺖ داﺷﺘﻢ، ﺧﺒﺮت ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !"‬ ‫"رازای ﯾﻪ دﺧﺘﺮ ﻓﻘﻂ ﻋﺎ ﺷﻘﯿﺶ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫"ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ !ﭼﺮا ﻧﻤﻲ ري ﺑﯿﺮون ؟ ﭼﺮا ﻧﻤﻲ ري ﺳﺮ ﻛﺎر؟..."‬ ‫" وﻗﺘﯽ ﭘﻮل ﺗﻮ ﺟﯿﺒﺎم ھﺴﺖ، ﭼﺮا ﺑﺮم ﺳﺮ ﮐﺎر ؟!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ ﻏﺮوری ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ راه ﺣﻞ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﺸﮕﻞ ﺑﺸﺮ را ﺑﮕﻮﯾﺪ،ﮔﻔﺖ :"واﺳﻪ ﭘﻮﻟﺶ ﮐﻪ ﻧﻪ !واﺳﻪ اﯾﻨﮑﻪ‬ ‫ﻣﺸﻐﻮل ﺷﯽ! ..."‬ ‫" زﻧﺪوﻧﯿﺎ رو دور ﯾﻪ داﯾﺮه راه ﻣﯽ ﺑﺮن ﺗﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎﺷﻦ.ﻣﻦ ﮐﻪ آزادم ."‬ ‫۳‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎزھﻢ درﻣﺎﻧﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ : "ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ازدواج ﮐﻨﯽ ! ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎر ﻛﻪ داری !..."‬ ‫" دوﺳﺖ ﻧﺪارم !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎز ھﻢ ﭼﮫﺮۀ ﯾﮏ ﻣﺪﺑﺮ را ﺑﻪ ﺧﻮدش ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ : "ﺗﻮ ﺟﻮوﻧﻲ ﺑﺎ ﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﻪ ﭼﯿﺰي دﻟﺨﻮش ﺑﺎﺷﻲ !..."‬ ‫"دﻟﺨﻮﺷﯿﻢ ھﺮ ﭼﻲ ﻛﻪ ھﺴﺖ ، دزدﮔﯿﺮ ﻣﺎﺷﯿﻨﻢ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫او راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ .ﻳﻜﻲ از دﻟﺨﻮﺷﯽ ھﺎي ﻣﺮﯾﻢ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ازﻣﺎ ﺷﯿﻨﺶ ﭘﯿﺎده ﻣﯽ ﺷﺪ و ﺣﺴﺮت ﻧﮕﺎه ھﺎی دﯾﮕﺮان‬ ‫راﺣﺲ ﻣﯽ ﻛﺮد.ﺑﺎ آﻧﮑﻪ ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ای اﺳﺖ اﻣﺎ آﻧﺮا دوﺳﺖ داﺷﺖ .ﺷﺎﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ‬ ‫اﯾﻦ رﻓﺘﺎر او ﺗﻮﺟﮫﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد اﻣﺎ ﺑﺎزھﻢ اﯾﻦ ﺗﻠﻘﯽ را دوﺳﺖ داﺷﺖ . ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ از ﻣﻌﺪود ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ‬ ‫،ﭼﻘﺪر ﻣﺮﯾﻢ دوﺳﺖ دارد ،ﺑﻪ او ﺣﺴﺎدت ﮐﻨﻨﺪ.‬ ‫"اﯾﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪه، ھﺎ ن ! ﮐﻪ دوﺳﺖ ﻧﺪاری !..."‬ ‫"ﻣﻦ ﺣﺎﻻ ﻧﻤﯽ ﺧﻮام ازدواج ﮐﻨﻢ ! ﺣﺎﻻ ﻧﻤﯽ ﺧﻮام !"‬ ‫"ﺧﺐ ﻻاﻗﻞ ﺑﺮوﺳﺮ ﮐﺎر !"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ای ﻓﺎﺗﺤﺎﻧﻪ،ﮔﻔﺖ :"ﺷﺎﯾﺪ دو ﺳﺎل دﯾﮕﻪ ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪی ، ﺑﻔﮫﻤﻲ ،ﭼﺮا دوﺳﺖ ﻧﺪارم ﺑﺮم ﺳﺮ ﻛﺎر !"‬ ‫آن ﺷﺐ ﮔﻔﺖ ﮔﻮھﺎی ﻣﯿﺎن آن دو ﺑﻪ ﺧﻨﺪه ھﺎی ﮐﺶ دار و ﺟﯿﻎ ھﺎی ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ اﻧﺠﺎﻣﯿﺪ . ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ‬ ‫ﺑﻪ ھﻤﺎن ﺑﮫﺎﻧﻪ ھﺎی ﻧﺎ ﭼﯿﺰ دل ﺧﻮش ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ اﺗﻜﺎي آﻧﮫﺎ ﺑﺮ ﺟﺎده ﭘﺮ ﻣﺤﻨﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﻗﺪم ﺑﮕﺬارد.او ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪون اﯾﻦ ﺑﮫﺎﻧﻪ ھﺎی ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺨﻨﺪد . ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ از آﻧﮫﺎ ھﻢ دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ داﺷﺖ . آﻧﮫﺎ ھﻤﺎن ﺑﺎزﯾﭽﻪ ھﺎی‬ ‫دوران ﮐﻮدﮐﯿﺶ ﺑﻮدﻧﺪ . او ھﺮ ﭼﻨﺪ در ﻇﺎھﺮ ﺑﺎﻟﻎ ﺑﻮد اﻣﺎ ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻠﻌﺒﻪ ھﺎ ی ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺳﺮﮔﺮم ﻣﯽ ﺷﺪ .‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﮐﻪ اﻧﺮژی ھﺎی ﻧﮫﻔﺘﻪ ﺷﺎن را ﺑﺎ ﺗﻘﻼ ھﺎی ﺑﯽ ﺳﺮ اﻧﺠﺎم ھﺪر دادﻧﺪ ، ﺧﺴﺘﻪ و ﻧﻔﺲ‬ ‫زﻧﺎن در ﮐﻨﺎر ھﻤﺪﯾﮕﺮ دراز ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ . ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﻔﺖ :"ﻣﺮﯾﻢ !ﻧﻈﺮت درﻣﻮرد ﻓﺮﯾﺒﺎ ﭼﯿﻪ ؟زﺷﺖ ﻧﯿﺴﺖ ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ،ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﮕﻮﯾﺪ ،اﻋﺘﻘﺎدی ﻧﺪارد، ﮔﻔﺖ :" زﺷﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ! وﻟﯽ ﺧﻮﺷﮕﻞ ھﻢ ﻧﯿﺴﺖ!"‬ ‫"راﺳﺖ ﻣﯿﮕﻦ ، ﻋﺸﻖ دﻟﯿﻞ ﻧﺪاره . ﺷﺎﯾﺪھﻢ ﯾﻪ ﭼﯿﺰاﺋﯽ داره ﮐﻪ واﺳﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﻣﮫﻤﻪ!ﻣﺎ ﻧﻤﯽ دوﻧﯿﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ازاﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ دوﺑﺎره ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺳﺮاغ اﻣﺘﯿﺎزاﺗﯽ ﺑﺮود ﮐﻪ او ھﻢ داردﯾﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺸﺎن ﺑﻮد ،ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪ وﮔﻔﺖ :‬ ‫"آره ﺧﺐ !اون ﺗﺤﺼﯿﻼت ﺧﻮﺑﯽ داره ، ﮐﺎر ﺧﻮﺑﯽ داره !..."‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﯿﺎن ﮐﻼﻣﺶ آﻣﺪ ﮐﻪ:" ﯾﻪ ﺳﺎﻋﺘﻪ دارم ﮔﻞ ﻟﮕﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !"‬ ‫ﮐﺘﯿﺒﻪ ھﺎی ﻣﻐﺰ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ اﻧﻔﺠﺎر ﮐﻨﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ .‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﺮﺧﺎش ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻢ ﻧﯿﺎورد وﮔﻔﺖ :" ﻣﺎﻧﯽ ﮐﺎر ﻣﮫﻤﻪ !اﮔﻪ ﻧﺒﻮد ﭼﺮا ﻣﻌﯿﻦ ، ﻣﯽ ره ﺳﺮ ﮐﺎر ؟"‬ ‫" ﯾﮑﯽ واﺳﻪ ﭘﻮﻟﺶ ﻣﯽ ره ﯾﮑﯽ واﺳﻪ ،ﻋﺸﻘﺶ ، ﯾﮑﯿﻢ واﺳﻪ ،ﺣﺮﺻﺶ."‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﯽ درﻧﮓ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﻧﯿﺖ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ را ﺑﺮ ﻣﻼ ﮐﻨﺪ، ﮔﻔﺖ :"ﮐﻪ ﭼﯽ !؟ﻻﺑﺪ اﮔﻪ ﻣﻦ ﺑﺮم واﺳﻪ ﭘﻮﻟﺸﻪ !آره؟!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ ! ﺗﻮ واﺳﻪ، ﺣﺮﺻﺖ، ﻣﯿﺮی !ﺗﺎزه اﮔﻪ ﺑﺮی !"‬ ‫۴‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺑﺎزھﻢ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ او را ﻣﻐﻠﻮب ﮐﺮده ﺑﻮد . دﯾﮕﺮ اداﻣﻪ ﺑﺤﺚ ﻓﺎﯾﺪه ای ﻧﺪاﺷﺖ و ﺗﻨﮫﺎ ﺗﺤﻤﻞ ﺑﺎر ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺗﺒﺴﻤﮫﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧۀ‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ را در ﭘﯽ داﺷﺖ .‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ھﻨﻮز داﻧﺸﺠﻮ ﺑﻮد .ﯾﮑﯽ از آرزوھﺎﯾﺶ آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از اﺗﻤﺎم ﺗﺤﺼﯿﻼﺗﺶ ،ﺳﺮ ﮐﺎر ﺑﺮود .ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮای آﻧﮫﺎ ﮐﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ ،اﯾﻦ ﯾﮏ آرزوی ﺑﯽ ارزش ﺑﻮد.ﻣﺮﯾﻢ در ﺗﻨﮫﺎﺋﯽ ،ﮔﻮﺷﻪ، ﮔﻮﺷۀ دﻟﺶ را در ﺟﺴﺘﺠﻮی روﺷﻨﺎﺋﯽ ھﺎی آرزو ﻣﯽ‬ ‫ﮔﺸﺖ .او ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻗﻮﯾﺘﺮ ﻣﯽ ﻧﻤﻮد اﻣﺎ آرزو ھﺎﯾﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ از آﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ آﻧﮫﺎ را در ﺑﺮاﺑﺮ دﯾﺪﮔﺎن ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ‬ ‫ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺑﮕﺬارد . او دوﺳﺖ داﺷﺖ از آﻧﮫﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ . ھﺮﭼﻨﺪ،ﺑﺮای دﯾﮕﺮان ﺣﻘﯿﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪﻧﺪ ، ﺑﺮای او آرزو ﺑﻮدﻧﺪ .‬ ‫ﺑﺮ ھﻤۀ ﮐﻮره راھﮫﺎ و راه ھﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دل ﺑﺮ ادرﺷﺎن ﻣﯽ رﺳﯿﺪ، ﻧﻘﺸﯽ از ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺑﻮد . ﻣﻌﯿﻦ ﭼﻨﺎن دﻟﺪاده وﺷﯿﺪای ﻓﺮﯾﺒﺎ‬ ‫ﺑﻮد ﮐﻪ ﺟﺰ او را ﻧﻤﯽ دﯾﺪ و ﻧﻤﯽ ﺷﻨﯿﺪ .اﮔﺮ ﻣﻌﯿﻦ ﻣﺠﻨﻮن ﺑﻮد و آﻧﮫﺎ در دﯾﺪه ھﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ ﺷﺎﯾﺪ ﻃﻮر دﯾﮕﺮی‬ ‫ﻓﺮﯾﺒﺎ را ﻣﯽ دﯾﺪﻧﺪ .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ او دﺧﺘﺮي ﺑﺪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ داﺳﺘﺎﻧﮫﺎی ﮐﻮدﮐﯿﺸﺎن، ﻣﻌﯿﻦ را ﻃﻠﺴﻢ ﮐﺮده ﺑﻮد .ﻓﺮﯾﺒﺎ‬ ‫ﺷﺎﻋﺮ ﺑﻮد .ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻌﯿﻦ دﯾﻮاﻧۀ اﺷﻌﺎرش ﺷﺪه ﺑﻮد .ﻇﺎھﺮا ،او ﻗﺒﻞ از آﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺒﺎ ،اﺷﻌﺎرش را ﺧﻮاﻧﺪه و آﻧﭽﻨﺎن‬ ‫ﻣﺴﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺻﻮرت ﻓﺮﯾﺒﺎ را ﻧﻤﯽ دﯾﺪ و ﺣﺎﻻ در ﮐﻮﭼﻪ ھﺎی ﺧﻠﻮت دﻟﺪادﮔﯽ ، ﺗﻤﻨﺎی ﻋﺸﻖ ﻣﯽ ﮐﺮد .‬ ‫آﻧﺮوز، آﻧﮫﺎ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﭘﺪر ﻓﺮﯾﺒﺎ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎی ﺑﺮادرﺷﺎن را ﻣﻄﺮح ﮐﻨﻨﺪ .ﻓﺮﻳﺒﺎ ﺑﺎ ھﯿﺎﺗﯽ ﻧﺎﻣﻮزون و‬ ‫ﻧﺨﻮﺗﯽ ﻋﻈﯿﻢ در ذھﻦ ﺧﻮاھﺮان زﯾﺒﺎ ﭘﺴﻨﺪ ﻣﻌﯿﻦ ﭼﯿﺰی ﺟﺰ ﺷﮕﻔﺘﯽ ﻧﻤﯽ آﻓﺮﻳﺪ.‬ ‫ﺷﺐ، ﻣﻌﯿﻦ ﺑﻪ اﺗﺎق ﻣﺮﻳﻢ آﻣﺪ و از او ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﻣﺮﻳﻢ ! ﭼﻲ ﺷﺪه ؟ ﭼﺮا ﻣﺎﻣﺎن اﻳﻨﺠﻮرﻣﻲ ﻛﻨﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭼﮫﺮه اش ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد ،از ﻣﺎدرش ھﻢ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺗﺮ اﺳﺖ، ﮔﻔﺖ :" ﻣﺎﻣﺎن ﺣﻖ داره !ﻓﺮﯾﺒﺎ، اﺻﻼ در‬ ‫ﺣﺪ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ !ﺧﯿﻠﻲ ﺑﺪ ﻗﯿﺎﻓﻪ اﺳﺖ ! ﺑﯿﺸﺘﺮ دوﺳﺘﺎي ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮن ﺧﻮدﺷﻮﻧﻮ ﺑﻜﺸﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻧﮕﺎﺷﻮن ﻛﻨﻲ . رﻓﺘﻲ اﻳﻦ‬ ‫دﺧﺘﺮ رو ﭘﯿﺪا ﻛﺮدي !ﺧﯿﻠﻲ دﯾﻮوﻧﻪ ای ﻣﻌﯿﻦ!"‬ ‫" اوﻧﻮ ، ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﭘﺴﻨﺪم، ﻧﻪ ﺗﻮ ! ﻣﺮﻳﻢ !زن ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻗﯿﺎﻓﻪ ، ﻧﯿﺴﺖ ! اﮔﻪ ﻳﻪ دﺧﺘﺮي ﺑﺪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﺑﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮه ﺑﻤﯿﺮه ؟"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻣﯿﺎن ﺻﺤﺒﺘﮫﺎی ﺑﺮادرش ﭘﺮﯾﺪ ﮐﻪ :"ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ اﺣﻤﻘﯽ!ﯾﮑﯽ ﻣﺜﻞ آذﯾﺘﺎ رو ول ﻣﯽ ﮐﻨﯽ و ﻣﯽ ﭼﺴﺒﯽ ﺑﻪ‬ ‫اﯾﻦ دﺧﺘﺮه !آﺧﻪ ﻋﻘﻠﻢ ﺧﻮب ﭼﯿﺰﯾﻪ !ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﯽ !ﻧﻪ آذﯾﺘﺎ !اﮔﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ ،ﺗﻮ ﭼﯽ رو‬ ‫ﻣﯽ ذاری و ﻣﯽ ﺧﻮای ﺑﺎ اون ﻏﻮل ﺑﯿﺎﺑﻮﻧﯽ ازدواج ﮐﻨﯽ !دﯾﻮوﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ!اون ﻧﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ داره ،ﻧﻪ ﺛﺮوت ،ﻧﻪ ھﯿﭽﯽ دﯾﮕﻪ‬ ‫!آﺧﻪ اﮔﻪ آذﯾﺘﺎ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﯾﻪ ھﻤﭽﯽ ﮐﺎرﯾﻪ ،ﺧﺐ ﺑﻪ ﻣﻨﻢ ﺑﮕﻮ !ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻨﻢ دﯾﮕﻪ دور وورش ﻧﺮم !اﮔﻪ آذﯾﺘﺎ ﯾﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﻣﯽ زد‬ ‫،ﺧﯿﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﻣﯽ ﺷﺪ !ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ،ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ و اون دﻟﯿﻞ ،ﺑﯿﻦ ﺷﻮن ﺑﻪ ھﻢ ﺧﻮرده ،وﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﻓﮑﺮ آدم ھﺰار راه ﻣﯽ ره‬ ‫!ﺷﺎﯾﺪ ﺑﮫﺖ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮده ؟!"‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دﺳﺘﺶ را ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧۀ ﺑﯽ ﭼﺎره ﮔﯽ ﺑﺮ ﭘﯿﺸﺎﻧﯿﺶ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﯿﺪ، ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ ﻣﺮﯾﻢ !اون دﺧﺘﺮ ﺧﻮﺑﯿﻪ !ﭘﺎﮐﻪ‬ ‫!دﻟﯿﻠﺶ ﻣﻨﻢ !ﻣﻦ ﻓﺮﯾﺒﺎ رو دوﺳﺖ دارم !ﻣﻦ، ﻏﯿﺮ ﻓﺮﯾﺒﺎ دﯾﮕﻪ ھﯿﭽﯽ رو ﻧﻤﯽ ﺧﻮام!اﯾﻦ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﻨﻪ !ﻧﻪ اون ﺑﯽ ﭼﺎره !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ رﻓﺘﻦ ﻣﻌﯿﻦ را ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد، ﮔﻔﺖ :"ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم اﯾﻨﻘﺪر اﺣﻤﻖ ﺑﺎﺷﯽ؟!ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ری ؟!ﺑﺎﯾﺪ‬ ‫ﺑﺎھﺎت ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ !آﺧﻪ ﺑﮕﻮ ،از ﭼﯽ ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺧﻮﺷﺖ ﻣﯽ آد؟"‬ ‫اﻣﺎ ﺑﺮادرش او را ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﺬاﺷﺖ و رﻓﺖ ،ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻲ اﺧﺘﯿﺎر ﺑﯿﺎد ﺣﺮﻓﮫﺎي ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ اﻓﺘﺎد ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ "ﻋﺸﻖ دﻟﯿﻞ ﻧﺪاره!"‬ ‫.او ﺑﯿﮫﻮده در ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﻮد . اﻳﻨﺮا ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد دﻳﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ اﺣﺴﺎس ﻋﺸﻖ را ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﺳﻨﺠﯿﺪ . ﻗﺒﻼ‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ را اﺣﻤﻖ ﻣﻲ ﭘﻨﺪاﺷﺖ و ﺣﺎﻻ ﺑﻪ او ﻗﺒﻄﻪ ﻣﻲ ﺧﻮرد .دﻳﮕﺮان ﺑﺮاي ﺟﻠﺐ ﻧﻈﺮ ﻣﺮدم ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ ﻟﺒﺎﺳﻲ را ﻛﻪ دوﺳﺖ‬ ‫ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﭙﻮﺷﻨﺪ ، ﻳﺎري را ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاھﻨﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻨﺪ ، ﺣﺮﻓﮫﺎﻳﻲ ﻛﻪ دﻳﮕﺮان دوﺳﺖ دارﻧﺪ را ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ و ﺣﺘﻲ ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ‬ ‫ﺧﻨﺪه ﺷﺎن ﻧﻤﻲ ﮔﯿﺮد ،آﻧﻘﺪر ﻗﮫﻘﻪ ﺑﺰﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻤﯿﺮﻧﺪ . اﺣﺴﺎس ﺧﺎﻟﺼﺎﻧۀ ﻋﺸﻖ ، ﻛﺠﺎ ﺑﻮد ﺗﺎ دﻳﮕﺮ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﺮاي‬ ‫دﻳﮕﺮان ﺑﺨﻨﺪد ، ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﺪ ،ﺑﺮﻗﺼﺪ، راه ﺑﺮود و ﻳﺎ ﺑﺪود !؟ﺧﻮش ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﻌﯿﻦ ﻛﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺧﻮدش ﺣﻤﺎﻗﺖ ﻣﻲ ﻛﺮد !‬ ‫۵‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻓﺮداي آن روز ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺮاي ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺑﻪ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ رﻓﺖ ، ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ و ﻣﺎدرش آﻧﺠﺎ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺎ ﻧﮕﺎھﺎﻳﻲ ﻧﮕﺮان او را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﻲ‬ ‫ﻛﺮدﻧﺪ .ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ اﺳﺘﻜﺎن ﭼﺎي را ﭘﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد ﮔﻔﺖ :"ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ! ﻳﺎدت رﻓﺖ ﺑﻪ ﺧﻮاھﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮت،ﺳﻼم ﻛﻨﻲ !"‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﯽ درﻧﮓ ﮔﻔﺖ : "ﻣﮕﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺎدرت ﺳﻼم ﻛﺮدي ؟"‬ ‫"ﺳﻼم ﻣﺎﻣﺎن !ﺧﺐ ، دارم ﺷﻮﺧﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ .ﺧﻮاﺳﺘﻢ ، ﻳﻪ ﻛﻢ ھﻮاﺗﻮن ﻋﻮض ﺷﻪ ."‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﻔﺖ :"اﮔﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻲ ھﻮا ﻋﻮض ﺷﻪ ، ﻳﻪ ﻛﻢ ﭘﻨﺠﺮه رو وا ﻛﻦ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﻈﺎھﺮ ﺑﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﺮد،ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ!ﻧﻪ!ﻧﻪ! ﻣﺜﻞ اﻳﻨﻜﻪ ﺣﺴﺎﺑﻲ داﻏﻮﻧﯿﻦ .ﻣﻲ ﺷﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ھﻢ ﺑﮕﯿﺪ ﭼﻲ ﺷﺪه ؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻓﻘﻂ ﮔﻔﺖ " ﻣﻌﯿﻦ!".‬ ‫"اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻮدﺷﻪ ، ﭼﻲ ﻛﺎرش دارﻳﺪ؟"ھﺮﭼﻨﺪ ،ﺧﻮدش ھﻢ ﺧﻨﺪه اش ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ.‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﺎ ﺣﺰﻧﯽ ﮐﻪ از ﺻﺪاﯾﺶ ﻣﯽ ﺑﺎرﯾﺪ، ﮔﻔﺖ :"اون ﭘﺴﺮﻣﻪ !..."‬ ‫"ﻣﻦ دﻳﺸﺐ ﺑﺎھﺎش ﺣﺮف زدم ."‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎش ﮔﻔﺖ :"ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﻢ راﺟﺐ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺣﺮف ﻧﺰﻧﯿﺪ !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دﻟﺨﻮري ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"اون ﻋﻘﻠﺸﻮ از دﺳﺖ داده !ﮐﻠﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪم ،ﻧﺒﺎﯾﺪ از راه ﻣﻌﯿﻦ‬ ‫وارد ﺷﯿﻢ ،ﺑﻲ ﻧﺘﯿﺠﻪ اﺳﺖ ، ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮﯾﺒﺎ دﺳﺖ ﺑﻜﺸﻪ !"‬ ‫"اوﻧﻪ ، ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺧﻂ ﻣﻲ ده ،ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﺑﺮم ﺳﺮاﻏﺶ !؟"‬ ‫"ﻧﻪ !ﻣﻌﯿﻦ ﺧﻮدش دﻳﻮوﻧﻪ اﺳﺖ! ﺑﻪ ﺟﺰ ﭼﻨﺪﺗﺎ ﻛﺘﺎب و ﻧﻮﺷﺘﻪ و ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﮕﺎه ، ھﯿﭻ راﺑﻄۀ دﻳﮕﻪ اي ﻧﺪارﻧﺪ"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻛﻨﻮن ﺳﻜﻮت ﻛﺮده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻳﻌﻨﻲ اﻳﻦ ﭼﯿﺰا اﻳﻨﺠﻮرﻳﺶ ﻛﺮده !"‬ ‫"اﻳﻨﺎ از ﺑﻮﺳﻪ ھﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻓﯿﻠﻤﺎ ﻣﻲ ﺑﯿﻨﻲ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺗﺮﻧﺪ !"‬ ‫"ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻲ ﺑﮕﻢ ؟"‬ ‫"راﺳﺘﺸﻮ ﺑﮕﻮ! ﺑﮕﻮ ، ﻣﺎ راﺿﻲ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ. اﮔﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاي ﻋﺮوﺳﻲ ﻛﻨﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻪ ﭼﯿﺰاﺋﻲ رو ﻗﻠﻢ ﺑﮕﯿﺮي .ﻣﻦ اﯾﻨﺠﻮر آدﻣﺎ رو‬ ‫ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ!اوﻧﺎ ﯾﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻐﺮورﻧﺪ ﯾﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻃﻤﻌﮑﺎر! "‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮔﻔﺖ :" آﺧﻪ ، ﻣﮕﻪ ﺑﭽﻪ اﺳﺖ ،ﻣﮕﻪ داري ﻳﻪ ﺑﭽﻪ ﮔﺮﺑﻪ رو ﮔﻮل ﻣﻲ زﻧﻲ ؟اﮔﻪ ﺑﺎھﺎش راﺑﻄﻪ‬ ‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ،ﻛﻪ ﺑﺪ ﺑﺨﺘﯿﻪ ،اﮔﻪ ھﻢ اوﻧﺠﻮري ﻛﻪ ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ،ﺧﺘﻢ روزﮔﺎر ﺑﺎﺷﻪ، ﺑﺎزم ﺑﺪ ﺑﺨﺘﯿﻪ .ﺑﭽﻪ ای؟!اﻣﺮوز آدﻣﺎ ھﻤﻪ‬ ‫ﭼﯿﺮو ﻣﯽ ﻓﮫﻤﻦ!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﯿﺎن ﺑﺤﺚ آن دو ﭘﺮﯾﺪ و ﮔﻔﺖ :"ﻣﺎﻣﺎن!ﻣﻦ ﻣﻌﯿﻦ رو ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺳﻢ!اﮔﻪ ﻳﻪ ﻣﻮردﺧﻮﺷﮕﻞ ﻧﺸﻮﻧﺶ ﺑﺪي ،ﭼﯽ؟ !..."‬ ‫"ﻣﺮﻳﻢ ﻓﮫﻤﯿﺪ داداﺷﺖ دﻳﻮوﻧﻪ اﺳﺖ ،ﺗﻮ ﻧﻔﮫﻤﯿﺪي!؟)ھﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮدش ھﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﮑﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد و ﺗﻼش ﮐﺮد ﺗﺎ‬ ‫ازاﯾﻦ راه ﻣﻌﯿﻦ را ﻣﻨﺼﺮف ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ !(...ﻣﻌﯿﻦ ﺳﻲ ﺳﺎﻟﺸﻪ !...ﺑﭽﻪ ﻛﻪ ﻧﯿﺴﺖ ؟!ﻳﻪ ﭼﯿﺰي ھﺴﺖ !ﻳﺎ ﻣﻌﯿﻦ ﻳﻪ‬ ‫ﻛﺎري ﻛﺮده ﻳﺎ ...؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ ﮔﯿﺞ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﻣﺎﻣﺎن ،ﻣﮕﻪ ﻧﻤﻲ ﮔﯿﺪ راﺑﻄﻪ ﻧﺪارﻧﺪ ؟!"‬ ‫۶‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﻧﻪ دﺧﺘﺮم !ﻣﻨﻈﻮرم اون ﻛﺎرا ﻧﯿﺴﺖ ! ...‬ ‫"ﭘﺲ ﭼﻲ ؟..."‬ ‫"اﻳﻦ ﭼﯿﺰا آدم رو دﻳﻮوﻧﻪ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ھﺮﭼﻲ ﺑﺎﺷﻪ ،آدم ازش ﻓﺮار ﻣﻲ ﻛﻨﻪ ...ﯾﻪ دﻟﯿﻠﯽ ،ﺑﮫﻮﻧﻪ ای ،ﭼﯿﺰی ﺑﺮاش ﻣﯽ‬ ‫ﺗﺮاﺷﻪ و ازش در ﻣﯽ ره !"‬ ‫"ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪه !"‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن در ﺣﺎﻟﯽ زھﺮ ﺧﻨﺪ ﺗﻤﺴﺨﺮ آﻣﯿﺰی ﺑﺮ ﻟﺐ داﺷﺖ ،ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﻲ ؟ اﮔﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد ﻣﺮدم ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻮﺷﺘﻪ‬ ‫ھﺎ ﺑﺸﻦ ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ھﺎ ، ﭼﮫﻞ ، ﭘﻨﺠﺎه ﺗﺎ زن داﺷﺘﻨﺪ.!.."‬ ‫آﻧﺮوز ﮔﺬﺷﺖ ،ﭼﻨﺪ روز دﯾﮕﺮ ھﻢ ﮔﺬﺷﺖ اﻣﺎ ھﻨﻮز اﯾﻦ ﺳﻮال ﺑﯽ ﺟﻮاب ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﺮا ﻣﻌﯿﻦ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ؟!ﺑﺎ‬ ‫ھﺮﭼﻪ ﺷﺪﯾﺪﺗﺮ ﺷﺪن دﻋﻮاھﺎ ،ﻧﺎم ﻓﺮﻳﺒﺎ در دﻓﺘﺮ زﻧﺪﮔﻲ آﻧﮫﺎ ﭘﺮرﻧﮕﺘﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ .ﻣﺎدرﺷﺎن ﻛﻪ ﺳﻠﺤﺸﻮاﻧﻪ ﻣﻲ ﺟﻨﮕﯿﺪ ﺗﺎ‬ ‫ﻓﺮﻳﺒﺎ را ازآﺳﻤﺎن ﭘﺴﺮش ﺑﺮاﻧﺪ ،ھﺮ روز ﻧﺎ ﻛﺎم وﻧﺎ ﻛﺎﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ .ﻋﺸﻖ ﻣﻌﯿﻦ، ﺣﻘﯿﻘﺘﺎ ،ﺟﻨﮕﺎور ﺟﺴﻮر و ﭼﺎﻻﻛﻲ ﺑﻮد‬ ‫.ﺷﺎﻳﺪ ھﻢ ﻓﺮﻳﺒﺎ ﻧﺒﺮد را رھﺒﺮي ﻣﻲ ﻛﺮد اﻣﺎ ھﺮﭼﻪ ﺑﻮد ،رﻳﺸﻪ ھﺎي ﺣﻀﻮر او ﻗﻮت ﺑﯿﺸﺘﺮي ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ .‬ ‫ﻳﻚ روز ﻋﺼﺮ ، ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﻣﺎدرش ﮔﻔﺖ :"ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻣﺎﻣﺎن!ﺷﻤﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ،اﺟﺎزه ﻧﻤﻲ دي دﺧﺎﻟﺖ ﻛﻨﯿﻢ.ﺧﻮدﺗﻮﻧﻢ‬ ‫ﻛﻪ ﻛﺎري ﻧﻜﺮدﻳﺪ!"‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ھﻤﯿﺸﮕﯽ اش ﮔﻔﺖ : "ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ﻣﺎﺟﺮا ﭼﯿﻪ؟ ﻣﻌﯿﻦ ﭘﺴﺮﻣﻪ!ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻤﺶ!ﻣﺤﺎﻟﻪ،اون ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ‬ ‫ھﻤﭽﯽ ﮐﺴﯽ ﺑﺸﻪ !"‬ ‫"ﺗﻮ ﺣﺮﻓﺎ و ﮐﺎرای ﻣﻌﯿﻦ دﻧﺒﺎل دﻟﯿﻞ ﻧﮕﺮد !ﮐﺎش ﺑﺎ ﺧﻮد ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺣﺮف ﻣﯽ زدی !ﺑﻪ ﻧﻈﺮم دﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﺷﻌﻮرﯾﻪ!"‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﺎ ﺑﻲ ﺣﻮﺻﻠﮕﻲ ﮔﻔﺖ :"ﺑﺎھﺎش ﺣﺮف زدم وﻟﻲ ﻓﺎﯾﺪه ﻧﺪاﺷﺖ."‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﮔﻔﺖ!؟"‬ ‫ﻣﺎ درش ﭼﮫﺮھﺎش را در ھﻢ ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ :"ھﯿﭽﯽ!وﻟﯽ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدم !اﺷﮑﺎل از ﺧﻮدﻣﻮﻧﻪ ،دارﯾﻢ ﺗﻮ دﯾﮕﺮون دﻧﺒﺎﻟﺶ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﺮدﯾﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻧﺎ ﮔﮫﺎن ﻓﮑﺮی ﺑﻪ ذھﻨﺶ ﺧﻄﻮر ﮐﺮد و ﺑﺎ ھﯿﺠﺎن ﮔﻔﺖ :"ﻓﻘﻂ ﻳﻪ راه ﻣﻮﻧﺪه!اوﻧﻢ اﻳﻨﻪ ﻛﻪ از ﺑﺎﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﺑﮕﯿﺮﻳﻢ."‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ از ﺷﺘﺎﺑﺰدﮔﯽ دﺧﺘﺮش ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮدم ھﻢ ﺑﮫﺶ ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم . ﻣﻲ دوﻧﻲ ﻛﻪ ﭼﻘﺪر ﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎش ﻟﺠﻪ‬ ‫!رﻓﺘﻢ ﺗﺎ از اﺣﻤﺪ ﻛﻤﻚ ﺑﺨﻮام ،دﻳﺪم ﻣﻌﯿﻦ اوﻧﺠﺎﺳﺖ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﯿﺮش ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ ﭘﺮواز ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﺧﻮرده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮر ﻣﺎﻣﺎن!ﻣﻦ دﻳﮕﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪم ﻛﻪ اﻳﻦ‬ ‫دﺧﺘﺮه ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺧﻂ ﻣﻲ ده. دروغ ﻣﻲ ﮔﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎھﻢ راﺑﻄﻪ ﻧﺪارﻧﺪ ."‬ ‫" ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ!ﻣﻲ دوﻧﺴﺘﻲ ﺑﺎﺑﺎي دﺧﺘﺮه زﻧﺪوﻧﯽ ﺑﻮده ؟"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﯾﮑﻪ ﺧﻮرده ﺑﻮد ، ﮔﻔﺖ: "ﻧﻪ !وا ﺳﻪ ﭼﻲ ؟"‬ ‫"ﭼﻪ ﻣﻲ دوﻧﻢ ؟!"‬ ‫"ﻛﻲ دوﻧﺴﺘﻲ ؟"‬ ‫۷‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"از اول !ھﻤﻮن وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﮫﺘﻮن ﮔﻔﺘﻢ دﺧﺎﻟﺖ ﻧﻜﻨﯿﺪ !"‬ ‫"ﭼﻪ ﻃﻮر ﻣﯿﺸﻪ؟ ﺑﺎﺑﺎي ھﻔﺖ ﺗﯿﺮﻛﺶ و دﺧﺘﺮ ﺷﺎﻋﺮ !اﻳﻨﻮ ﻣﻌﯿﻦ ھﻢ ﻣﻲ دوﻧﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺎدرش ﮐﻪ اﻧﮕﺎر اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ از داﺳﺘﺎن را دوﺳﺖ دارد ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻮق آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ :"آره ،ﻣﻲ دوﻧﻪ وﻟﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﺮا‬ ‫ﻋﻠﺘﺶ رو ﻧﻤﯽ ﮔﻪ ؟! ...ﺗﺎزه ﺷﻨﯿﺪم ،زﻧﺶ وﻗﺘﻲ زﻧﺪوﻧﻲ ﺑﻮده ﻃﻼق ﻣﻲ ﮔﯿﺮه،ﺑﺎ ﻳﻪ ﻣﺮد دﻳﮕﻪ ازدواج ﻣﻲ ﻛﻨﻪ ، درﺳﺖ‬ ‫ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﻗﺒﻞ از آزادي ﺑﺎﺑﺎي ﻓﺮﻳﺒﺎ ، دوﺑﺎره ﻃﻼق ﻣﻲ ﮔﯿﺮه و ﺑﺎ اون ازدواج ﻣﻲ ﻛﻨﻪ . ﻣﺮﻳﻢ !اﻳﻨﺎ ﺧﻄﺮ ﻧﺎﻛﻨﺪ ."‬ ‫"ﺷﻤﺎ اﯾﻦ داﺳﺘﺎﻧﺎرو ﻓﮫﻤﯿﺪﯾﺪ وﻟﯽ ﻧﻔﮫﻤﯿﺪﯾﺪ ﭼﺮا زﻧﺪوﻧﯽ ﺑﻮده ؟!...دوﻧﺴﺘﻦ اﯾﻨﺎ ﮐﻪ ﺳﺨﺘﺮه!دﻧﺒﺎﻟﺶ ﻧﺒﻮدی ،ﻣﮕﻪ ﻧﻪ!؟..."‬ ‫ھﯿﺠﺎن ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ آب ﺳﺮدی ﮐﻪ دﺧﺘﺮ ﮔﻮﺷﺖ ﺗﻠﺨﺶ ﺑﺮ او رﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻓﺮو ﮐﺶ ﮐﺮد و ﺑﺎ دﻟﺨﻮری ﺟﻮاب داد :"ﭼﺮا !ﺧﻮدﻣﻢ‬ ‫ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮدم ! واﺳﻪ ھﻤﯿﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ !"‬ ‫ﺳﺮاﺳﺮ وﺟﻮد ﻣﺮﯾﻢ را وﺣﺸﺘﻲ ﻋﻈﯿﻢ ﻓﺮاﮔﺮﻓﺖ.ﭘﺮوردﮔﺎرا !ﭼﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد ، ﭼﻪ ﺷﺪ ؟ﺑﻲ ﭼﺎره ﻣﺎدرش! ﺗﻤﺎم ﺑﺎر اﻳﻦ‬ ‫وﺣﺸﺖ را ﻳﻚ ﺗﻨﻪ ﻛﺸﯿﺪه ﺑﻮد .ﻣﺎدرش ﺑﻪ او ﮔﻮﺷﺰد ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ، از ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻮﺋﻲ ﻧﺒﺮد وﻟﻲ ﺑﺎ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻦ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﺸﻜﻠﻲ ﺣﻞ ﻧﻤﻲ ﺷﺪ.اﮔﺮاز ﭼﯿﺰي ﺣﺮﻓﻲ در ﻣﯿﺎن ﻧﺒﺎﺷﺪ ، دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮ ﻧﺒﻮدش ، ﻧﯿﺴﺖ .‬ ‫ﭼﻪ ﻣﻲ ﺷﺪ ﻛﺮد ؟ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ؟ﻣﺮﻳﻢ، ﺗﻤﺎ م آن ﺷﺐ را در اﻧﺪﻳﺸۀ رھﺎﺋﻲ از اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ، ﺑﻮد .ﻗﺒﻼ ،ھﺮزﻣﺎن ﺑﻪ‬ ‫اﺗﺎق ﺑﺮادرش ﻣﻲ رﻓﺖ ،او ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد وﻳﺎ ﻣﻮﺳﯿﻘﻲ ﮔﻮش ﻣﻲ داد و ﺑﺎ دﻳﺪن ﺧﻮاھﺮش ،ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ ،او را ﭘﺬﻳﺮا ﻣﻲ‬ ‫ﺷﺪ .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ دﻳﮕﺮ،در ﮔﻮﺷﻪ اي ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد وﺑﺎ دﻳﺪن ﺧﻮاھﺮش ﻛﯿﻨﻪ ﺗﻮزاﻧﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ وﺑﺎ ﺑﻲ‬ ‫رﺣﻤﻲ او را ﻣﻲ راﻧﺪ .ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﮔﻤﺎن ﻣﻲ ﻛﺮد ،اﻳﻨﮫﺎ ﺷﯿﺪاﺋﻲ اﺳﺖ وﻟﻲ ﺣﺎﻻ ﭘﻲ ﺑﺮده ﺑﻮد ، اﻳﻦ ﺧﻮﺷﻮﻧﺘﮫﺎ و ﺑﻲ‬ ‫رﺣﻤﯿﮫﺎ ،زاﺋﯿﺪه اﻓﻜﺎر ﻣﺴﻤﻮﻣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺮادرش رﺳﻮخ ﻛﺮده وﭼﻨﺎن اﻓﯿﻮن ﻛﺮﻳﮫﻲ در رﮔﮫﺎي رواﻧﺶ ﺟﺎري‬ ‫ﺑﻮد.ﺣﺎﻻ ﻣﻲ ﻓﮫﻤﯿﺪ، ﭼﺮا ﻓﺮﻳﺒﺎ ، ﺑﺮاي دوﺳﺘﻲ ﺑﺎ او ﺗﻼﺷﻲ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد ،اﺻﻼ او را ﺑﻪ ھﯿﭻ ﻣﻲ ﭘﻨﺪاﺷﺖ . ﻣﻲ داﻧﺴﺖ‬ ‫از ﭼﻪ دري ﺑﯿﺎﻳﺪ و آﻣﺪه ﺑﻮد .ﺣﻀﻮر او ﺑﺮاي ﺧﺎﻧﻮادۀ ﻣﺮﻳﻢ ،ﻳﻚ ﺑﺎﺧﺖ ﺑﻮد و ﺷﺎﻳﺪ ھﻢ ، ﻧﺎﺑﻮدي .‬ ‫زﻣﺎن ﻧﺴﺒﺘﺎ زﻳﺎدي از دﻋﻮاھﺎي ﻣﻌﯿﻦ و ﻣﺎدرش ﮔﺬﺷﺖ . درﺳﺖ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺸﺎﺟﺮه ھﺎ ﻣﻌﻤﻮل ﺷﺪ ، ﻓﺮوﻛﺶ ﻛﺮد‬ ‫.ﻃﻮري ﻛﻪ ﻣﺮﻳﻢ وﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﻤﺎن ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﻣﺎ درﺷﺎن ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪه .ﺣﺘﻲ روزي ﻣﺮﻳﻢ ﻋﻠﺖ را از ﻣﺎدرش ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪ اﻣﺎ او‬ ‫ھﻢ ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺑﻮد ، ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ از اﻳﻦ ﺳﻜﻮت ﺑﯿﺸﺘﺮ از ھﯿﺎ ھﻮ ھﺎي ﻣﻌﯿﻦ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﺪ .‬ ‫ﻳﻚ روز ﻣﻌﯿﻦ اﻳﻦ ﺳﻜﻮت ﻣﺮﮔﺒﺎر را ﺷﻜﺴﺖ ﻛﻪ : "ﻣﺎدر ﻓﺮﻳﺒﺎ ، ﺷﺒﻪ ﺟﻤﻌﻪ ﻣﮫﻤﻮﻧﯽ داره . ﻣﺎﻣﺎن! از ﺷﻤﺎ ھﺎ دﻋﻮت‬ ‫ﻛﺮده !ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !ﺑﺮﯾﺪ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻌﺘﺮﺿﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﻣﺎ ﻛﻪ ھﻨﻮز ﺑﺎ ھﻢ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﻧﺸﺪﻳﻢ !ﮐﺠﺎ ﺑﺮﯾﻢ؟!"‬ ‫" ﺷﻤﺎ ھﻤﺶ ﻣﻲ ﮔﯿﺪ ،ھﻨﻮز ،ھﻨﻮز !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ، ﺑﯿﮫﻮده ﺗﻼش ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،ﮐﺲ دﯾﮕﺮی ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ،اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮاھﺎ از ارادۀ او وﺣﺘﯽ‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ ھﻢ ﺧﺎرج ﺑﻮد ،اﯾﻦ وﺳﻂ ﻣﯿﺪان ﺗﻘﺎﺑﻞ ﻣﯿﻨﻮ و ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺑﻮد وآﻧﭽﻨﺎن ﮐﻪ ﭘﯿﺪا ﺑﻮد ،ﻣﯿﻨﻮ داﺷﺖ ﻧﺘﯿﺠﻪ را واﮔﺬار ﻣﯽ ﮐﺮد‬ ‫.اﯾﻦ از ﺳﮑﻮﺗﺶ ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ .‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﻣﺠﺎدﻟﻪ ھﺎي ﻓﺮاوان، ﻣﻌﯿﻦ رﻓﺖ ، ﻣﺮﻳﻢ ، ﻣﻌﺘﺮﺿﺎﻧﻪ و ﺑﺎ دل ﺧﻮري ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﻣﺎﻣﺎن !ﭼﺮا ھﯿﭽﯽ ﻧﻤﯽ ﮔﯽ؟"‬ ‫"ﻣﺮﻳﻢ !ﻣﻦ ﺑﻪ ھﺮ دري ﻛﻪ زدم ،ﻧﺸﺪ .ﺗﻮ اﯾﻦ ﻣﮫﻤﻮﻧﯽ رو ﺑﺮو!ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ھﻢ ﻣﯽ آد!"‬ ‫"ﺣﺎﻻ ﻣﻲ ﺧﻮاي واﺳﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺟﻮﻧﺖ ﻣﻨﻮ ﻗﺮﺑﻮﻧﻲ ﻛﻨﻲ ؟"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﺒﺴﻢ ﺗﻠﺨﯽ ﺑﺮ ﻟﺐ داﺷﺖ، ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ ! دﺧﺘﺮم! دﻳﮕﻪ از ﻣﺎ ﻛﺎري ﺑﺮ ﻧﻤﯿﺎد ."‬ ‫۸‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ از ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﺎدرش ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮد ﮔﻔﺖ :"ﺗﻮ ﻛﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻲ، ﻗﺒﻮﻟﺶ ﻛﻨﻲ ، ﭼﺮا ﺧﻮدت ﻧﻤﯿﺎي !؟"‬ ‫" ﺗﺎزه ﺟﻨﮓ ﻣﻦ ﺷﺮوع ﻣﯿﺸﻪ .ﺣﺎﻻ ﺑﺒﯿﻦ !"‬ ‫"ﻣﻌﯿﻦ ، ﭼﻨﺪﺗﺎ ﺧﻮﻧﻪ و زﻣﯿﻦ ﺑﻪ اﺳﻤﺸﻪ ! ﺑﺎ ﭼﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاي ﺑﺎ اون ﺑﺠﻨﮕﻲ؟اون اﻧﺪازۀ ﺧﻮدش داره!"‬ ‫"واﺳﺶ ﺷﺮط ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﮐﻪ ھﺮﭼﻲ ﺳﻨﺪ ﺑﻪ اﺳﻤﺸﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺑﺰﻧﻪ !"‬ ‫"اوﻧﻢ ﻗﺒﻮل ﻛﺮد ؟!"ھﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ از ﻟﺤﻦ ﻣﺎدرش ﭘﺎﺳﺨﺶ را ﻣﯽ داﻧﺴﺖ اﻣﺎ ﺑﺎزھﻢ ﭘﺮﺳﯿﺪ.‬ ‫ﻣﺎدرش ﮐﻪ ﮐﻤﯽ ﻣﺤﺰون ﺷﺪه ﺑﻮد و ﭘﯿﺮوزی را از ﯾﺎد ﺑﺮده ﺑﻮد ،ﺟﻮاب داد :"آره !اون ﺣﺎﺿﺮه ﺑﻪ ھﺮ ﭼﯽ ﺗﻦ ﺑﺪه ﺗﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺒﺎ‬ ‫ﺑﺮﺳﻪ !ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ اون ﭼﯽ داره ﮐﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺷﺪه !اوﻧﻢ اﯾﻨﺠﻮری ،ﻣﺜﻞ دﯾﻮوﻧﻪ ھﺎ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﻪ ﻣﯿﮫﻤﺎﻧﻲ ﻣﺎدر ﻓﺮﻳﺒﺎ رﻓﺘﻨﺪ . ﭼﯿﺰھﺎﻳﻲ ﻋﻮض ﺷﺪه ﺑﻮد اﻣﺎ ﻧﻪ آﻧﻄﻮري ﻛﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ . اﮔﺮ ﺻﯿﻐۀ‬ ‫ﺗﺴﻠﯿﻢ ، ﺟﺎري ﻧﮕﺸﺘﻪ ﺑﻮد، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺼﻤﻢ ﻣﻲ ﺷﺪ ،ﺑﺠﻨﮕﺪ. اﻳﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻧﺸﺎﻧﺪھﻨﺪۀ آن ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻮادۀ ﻓﺮﻳﺒﺎ ﻣﻲ داﻧﻨﺪ‬ ‫،ﺟﻠﻮه ھﺎﻳﺸﺎن ﻓﺎﺻﻠۀ زﻳﺎدي ﺑﺎ ﻣﻌﯿﻦ دارد .اﮔﺮ ﺑﺮاي آﻧﮫﺎ ، ﺗﻌﻮﻳﺾ ﭘﺮده ھﺎ اﻧﻘﻼب ﺑﻮد ، ﺑﺮاي ﺧﺎﻧﻮادۀ ﻣﻌﯿﻦ ، ﺗﻨﮫﺎ ﯾﮏ‬ ‫ﺗﻘﻼي ﺑﯿﮫﻮده ﺑﻮد.‬ ‫ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﺮوﺳﻲ ﻣﻌﯿﻦ و ﻓﺮﻳﺒﺎ ﻓﺮا رﺳﯿﺪ ، ﻣﺮﻳﻢ ، ﻧﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺎد ﺑﻮد، آﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻀﺎد ، ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻜﻨﺪ .در‬ ‫ﻋﺮوﺳﻲ ﺷﺎد ﺑﺎﺷﺪ و در ﻋﺰا ﻣﺤﺰون . ﻋﻘﯿﺪه داﺷﺖ ، اﮔﺮ در ﺧﺎﻃﺮ ﻛﺴﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺑﮫﺘﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﻲ از ﻟﻮدﮔﯿﮫﺎ در‬ ‫ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻢ دﻳﮕﺮان ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﺑﺮاي ﻣﺮﻳﻢ، ﻳﻚ ﻟﺒﺎس زﺑﺮ و ﺧﺸﻦ، ﺑﮫﺘﺮ از ﻋﺮﻳﺎﻧﻲ ﺑﻮد.‬ ‫از ﺧﺎﻧﻮادۀ ﻓﺮﻳﺒﺎ ، ھﺮﻛﺲ ، ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﺑﻮد . ﻳﻜﻲ ﻣﺤﺠﻮب، ﻳﻜﻲ ﻧﯿﻤﻪ ﻋﺮﻳﺎن ، ﻳﻜﻲ ﻟﺒﺎس ﮔﺮاﻧﻘﯿﻤﺖ ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺖ و‬ ‫دﻳﮕﺮي ارزان .اﻣﺎ ﺧﻮد ﻓﺮﻳﺒﺎ ﻣﻌﻘﻮل ﺑﻮد .اﻧﮕﺎر ﺗﻤﺎم ﺳﻜﻨﺎﺗﺶ را ﻣﯿﻨﻮ ، ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد .ﻣﯿﻨﻮ ، ھﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ وﺳﻮاس ﻋﺠﯿﺒﻲ‬ ‫در اﻳﻦ ﻗﺒﯿﻞ، ﻣﯿﮫﻤﺎﻧﻲ ھﺎ ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻲ ﻛﺮد و ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ، آﻧﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ او ﻣﻲ ﺧﻮاھﺪ .ھﺮﭼﻨﺪ ، در‬ ‫ﻣﻮارد دﻳﮕﺮ ، ﺗﺴﺎھﻞ ﻣﻲ ﻛﺮد ،در اﻳﻦ ﺑﺎره ﺳﺨﺘﮕﯿﺮ ﺑﻮد.‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺗﻨﮫﺎ آذﻳﺘﺎ را دﻋﻮت ﻛﺮده ﺑﻮد .آذﻳﺘﺎ ، ﻟﺒﺎﺳﻲ ﺑﺎ ﺑﺎزوان و ﺳﯿﻨۀ ﻧﯿﻤﻪ ﻋﺮﻳﺎن ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﻮد . اﮔﺮ آذﻳﺘﺎ ﺗﻨﮫﺎ ﻛﻤﻲ ﻣﻮﻗﺮ ﺗﺮ‬ ‫ﻣﻲ ﺑﻮد ، ﻣﯿﻨﻮ او را ﺑﺮاي ﻣﻌﯿﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ ﻛﺮد .‬ ‫در وراي ھﻤۀ ﺻﺪا ھﺎ و ﺧﻨﺪه ھﺎ ، اﺣﺴﺎﺳﻲ ﻣﻲ ﺷﻜﻔﺖ ﻛﻪ ھﻢ ﺑﻪ دل ﻓﺮﻳﺒﺎ ھﺠﻮم ﻣﻲ ﺑﺮد و ھﻢ ﺑﻪ دل ﻣﯿﻨﻮ و آن‬ ‫ﻛﯿﻨۀ ﻧﺎ ﭘﯿﺪاﻳﻲ ﺑﻮد ﺑﺮﺳﺮ ﻣﺎﻟﻜﯿﺖ ﻗﻠﺐ ﻣﻌﯿﻦ . ﺳﺘﯿﺰه ھﺎي آﺗﻲ ﺑﺎ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺗﻤﺎم ﻧﻤﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﻣﺮگ . ﺑﺎﻳﺪ در‬ ‫دل ﻣﻌﯿﻦ ﺟﻨﮕﻲ ﻣﻲ ﺷﺪ و ﻳﻜﻲ ﻣﻲ ﻣﺮد .ﻓﺮﻳﺒﺎ ھﺮ ﭼﻪ ﻛﻪ ﺑﻮد ، زﻳﺒﺎ ﻧﺒﻮد و آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﯿﻨﻮ در ذھﻨﺶ ﺗﺠﺴﻢ ﻣﻲ ﻛﺮد را‬ ‫ﺑﺮ ھﻢ ﻣﻲ زد.‬ ‫آن روز ﮔﺬﺷﺖ و ﻣﺮاﺳﻢ ﺑﺎ ھﻤۀ ﺑﺬرھﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺑﻮد ، ﺗﻤﺎم ﺷﺪ .ﻣﻌﯿﻦ و ﻓﺮﻳﺒﺎ ، ﺑﻪ ﺳﻔﺮ رﻓﺘﻨﺪ .آﻧﮫﺎ ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ﻛﻪ درﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻣﻜﺎﻓﺎﺗﮫﺎﺋﻲ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺟﻨﮕﯿﺪ .ھﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ھﯿﺰم ھﺴﺖ ،ﻳﻚ ﺑﮫﺎﻧۀ ﻛﻮﭼﻚ ﺑﺮاي اﻓﺮوﺧﺘﻦ ﻋﺪاوت‬ ‫ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ . ھﻤﻪ ﺟﺎ را ﺳﻜﻮت ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ، در اﻳﻦ ﺳﻜﻮت ،ﺻﺪاي ﮔﻮش ﺧﺮاش ﺷﯿﭙﻮرھﺎي ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺷﻨﯿﺪه‬ ‫ﻣﻲ ﺷﺪ .دﺳﺖ آﺧﺮ ھﻢ ، ﻳﻚ روز ﭘﺪر ﻓﺮﻳﺒﺎ ﺑﺎ ﻣﯿﻨﻮ ﺣﺮف زد و اﻳﻦ آﻏﺎز ﻣﺨﺎﺻﻤﻪ ھﺎ و ﺳﺘﯿﺰه ھﺎ ﺑﻮد .ﻣﯿﻨﻮ ، از ﮔﻔﺘﻪ‬ ‫ھﺎﻳﺸﺎن ،ھﯿﭻ ﻧﮕﻔﺖ .ﭘﺪر ﻓﺮﻳﺒﺎ ھﻢ ھﯿﭻ ﻧﮕﻔﺖ .اﻣﺎ ،ھﺮﭼﻪ ﺑﻮد ، ﺗﻠﺨﻲ ھﺎي ﻧﻮ ﻇﮫﻮر ﻣﯿﻨﻮ را دو ﭼﻨﺪان ﻛﺮد .ﻣﯿﻨﻮ ﺣﺘﻲ ،‬ ‫ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺒﻮد ، در ﺑﺎرۀ ﻋﺮوﺳﺶ ، ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ . اﻳﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﯿﻨﻮ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد ﻛﻪ ﺷﯿﭙﻮرھﺎ ھﻤﭽﻨﺎن ﻣﻲ ﻧﻮاﺧﺘﻨﺪ‬ ‫.‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﯿﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﺎ آﻧﮫﺎ ﻣﮫﺮﺑﺎن ﺑﻮده، ﺑﺮاي آﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺧﻼف ﻣﯿﻠﺶ رﻓﺘﺎر ﻧﻜﺮده‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ ،ھﺮ زﻣﺎن ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد ، ﺑﺮوﻧﺪ ، دوﻳﺪﻧﺪ و ھﺮ زﻣﺎن ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ، ﻧﮕﻮﺋﯿﺪ! ﻧﮕﻔﺘﻨﺪ.ﻣﺮﻳﻢ ھﻤﯿﺸﻪ از ﺧﻮدش ﻧﺎ‬ ‫راﺿﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﭼﺮا ﺗﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﺪ ﻧﻈﺮ دﻳﮕﺮان ﺑﺮاﻳﺶ ﻣﮫﻢ اﺳﺖ؟ ﺣﺎﻻ ھﻢ ﭘﻲ ﺑﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ روﺣﺶ ، ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻃﻔﻞ ﺷﯿﺮ‬ ‫۹‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺧﻮارۀ ﻣﯿﻨﻮ اﺳﺖ.اﻧﺪﻳﺸﻪ ھﺎي ﻣﯿﻨﻮ آﻧﭽﻨﺎن در ﺟﺎﻧﺶ رﺳﻮب ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ ﮔﺎھﻲ ﺑﺮاي ﻗﺼﻮر از آﻧﮫﺎ ،ﺧﻮدش راﮔﻨﺎھﻜﺎر‬ ‫ﻣﻲ داﻧﺴﺖ . ﺧﻮد را ﺑﺴﺎن ﺣﯿﻮان دﺳﺖ آﻣﻮزي ﻣﻲ دﻳﺪ ﻛﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻲ ﻛﺮد .ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﯿﺪ ﻛﻪ آﻳﺎ‬ ‫،روزي ﺗﻮان ﺷﻮرﻳﺪن ، ﺑﺮ اﺟﺒﺎرھﺎي ﻣﺎدرش را دارد ؟ﺣﺎﻻ او دﻟﯿﻞ رﻓﺘﺎرھﺎي ﻧﻮﻇﮫﻮر ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ را ﻣﻲ داﻧﺴﺖ وﻓﮫﻤﯿﺪه ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ ﭼﺮا ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ از ﻣﺎﺟﺮاھﺎي ﻣﻌﯿﻦ ﺧﻮد را ﭘﺲ ﻛﺸﯿﺪه ؟ ﻛﻪ ﭼﺮا ،ﻣﻌﯿﻦ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ؟ و ﭼﺮا و ﭼﺮاھﺎي دﻳﮕﺮ .ﺷﺎﻳﺪ‬ ‫اﮔﺮ آن اﺗﻔﺎق ﻧﻮ ﺟﻮاﻧﻲ ، ﭘﯿﺶ ﻧﻤﻲ آﻣﺪ ، او ھﻢ ، اﻳﻦ ﻣﻮارد را ﭘﯿﺸﺘﺮ درك ﻛﺮده ﺑﻮد. ﺑﺪ ﭘﺎﻟﮕﻲ ، ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺮﺳﺶ ﮔﺸﺖ‬ ‫.ﺗﺮﺳﻲ ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ھﺎ را از ﻳﺎدش ﺑﺮد . آرزوھﺎﻳﺶ ، آرزوھﺎي ﻣﯿﻨﻮ ﺑﻮد .ﻣﯿﻨﻮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ ، ﭼﻪ ﭼﯿﺰ دوﺳﺖ‬ ‫داﺷﺘﻨﻲ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺠﻨﮕﺪ ؟ اﻳﻦ ﺟﻠﮕﻪ ، اﮔﺮ زﻳﺒﺎ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ،رﺳﻮب اﻓﻜﺎر ﻳﻚ ﺷﻜﺴﺖ ﺧﻮرده ﺑﻮد . ﭘﺮوردﮔﺎر، ﺑﺮاي‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ھﻢ ﺑﺎل ھﺎﺋﻲ آﻓﺮﻳﺪه ﺑﻮدﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﺎﺟﺮاھﺎ و واھﻤﻪ ھﺎ ﭘﺮ ھﺎ ﻳﺶ را ﺷﻜﺴﺖ ، ﺑﺎز ھﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻜﺎرﺷﺎن‬ ‫ﮔﯿﺮد . "از اﺳﺐ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ﻧﻪ از اﺻﻞ ".ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﺎدرش را ﺗﺎﻳﯿﺪ ﻧﻜﻨﺪ. ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﺎد ﻧﺪاﺷﺖ اﻣﺎ ﻣﻲ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ ، ﺑﺮاي ﻋﻘﺎﻳﺪش ﺑﺠﻨﮕﺪ .‬ ‫ھﻤﯿﺸﻪ ﻻﺷﻪ ھﺎ ﺧﺎك را ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ و آﻧﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ داﻧﻪ اي ﺑﺮوﻳﺪ.ﻻﺷۀ ﭘﻮﺳﯿﺪۀ آرزوھﺎي ﻣﯿﻨﻮ ، ﺑﺴﺘﺮ ي ﺑﺮاي‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻮد ،اﻣﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ روﺋﯿﺪ، ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻧﻮر ھﻢ ﮔﺸﺖ . ﻣﺮﻳﻢ ﻧﯿﺎزش را ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺖ و ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺶ او را ھﻤﭽﻮن ﻳﻚ‬ ‫ﮔﯿﺎه زﻳﻨﺘﻲ در ﮔﻮﺷۀ ﻇﻠﻤﺎت ﺷﻮرﺑﺨﺘﻲ ھﺎ ﭘﺮوراﻧﺪه ﺑﻮد .ﻣﺮﻳﻢ ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻮد اﻣﺎ ﺿﻌﯿﻒ ﻧﻤﻲ ﻧﻤﻮد . او ﺧﻮدش را در ﻣﯿﺎن‬ ‫ﻣﻜﻨﺘﮫﺎ ﭘﻨﮫﺎن ﻣﻲ ﻛﺮد.‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻛﻪ اﻃﺮاف او را ھﺰاران ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ، دوردﺳﺘﮫﺎ را ﻧﻈﺎره ﻣﻲ ﻛﺮد . ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻨﻈﺮي از آﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ را‬ ‫ﺑﺒﯿﻨﺪ . اﮔﺮ ﻧﺸﺎﻧﻲ ھﻢ از او ﻣﻲ ﻳﺎﻓﺖ ﺑﺴﻮﻳﺶ ﻣﻲ دوﻳﺪ .ﻣﺎدرش ﺑﺮاي او دﻳﮕﺮ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻧﺒﻮد . ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻲ دﻳﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ از‬ ‫ﻣﺎدرش اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻜﻨﺪ ، ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻲ ﺷﻮد و اﮔﺮھﻢ ﻣﻄﯿﻊ ﺑﺎﺷﺪ دﻳﮕﺮ ﻣﺮﻳﻢ ﻧﯿﺴﺖ .ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﻄﻠﻖ ھﺎي ﻣﺘﻨﺎﻓﻲ را‬ ‫ﮔﺮد ھﻢ آورد . ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺎدرش ، ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اي از آري و ﻧﻪ ھﺎي آﺷﻜﺎر ﺑﻮد . اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺑﻮد از ﻧﻮار ھﺎي ﺳﯿﺎه و ﺳﻔﯿﺪ .‬ ‫اﻳﻦ از ﺑﺪ ﺑﺨﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ھﻤﻪ ، ﻃﻮﻓﺎن رﻧﮓ ﺑﻪ رﻧﮓ ، ﺳﮫﻢ او ﺗﻨﮫﺎ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺗﻮان ﭼﺸﻤﺎن او ، ﻣﺎﻧﻨﺪ‬ ‫ھﺮ اﻧﺴﺎن دﻳﮕﺮ ﻣﺤﺪود ﺑﻮد اﻣﺎ ﻛﮫﻜﺸﺎﻧﮫﺎ را ھﻢ در ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﻣﻲ ﻛﺎوﻳﺪ .‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮد را ﻳﺎري ﻣﻲ ﻛﺮد ﺗﺎ از ﺟﺒﺮ ﻣﯿﻨﻮ ﺑﮕﺮﻳﺰد .او آرزوھﺎي ﺧﻮدش را داﺷﺖ ، آرزو ھﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﻛﻮﭼﻚ ﺑﻮدﻧﺪ وﻟﻲ از‬ ‫ﻗﻠﺒﺶ ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ .‬ ‫آواي ﺷﯿﭙﻮرھﺎ، ھﺮﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﻌﯿﻦ زﺣﻤﺘﮫﺎي ﻓﺮاواﻧﻲ ﺑﻪ ھﻤﺮاه داﺷﺖ اﻣﺎ ﺑﺮاي ﻣﺮﻳﻢ ﻧﺪاي ﺑﯿﺪار ﺑﺎش ﺑﻮد .‬ ‫۰۱‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺷﮑﺴﺖ ﺳﮑﻮت‬ ‫ﻗﺎﻳﻘﺮاﻧﺎن ﻃﻮﻓﺎن زده ﺑﻪ ﺟﺪال ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻨﺪ اﻣﺎ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮕﺎن درﻳﺎي آرام ،ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻧﻮﻣﯿﺪي وﺳﻜﻮﺗﻨﺪ ، ﺳﻜﻮﺗﻲ‬ ‫ﻣﺮﮔﺒﺎرﺗﺮاز ﻋﻨﺎد .‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﻧﯿﺎزي ﻧﻤﻲ دﻳﺪ ، ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﻨﺪ، آﻧﮫﺎ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدﻧﺪ ، ﭘﯿﺮو ﺑﺎﺷﻨﺪ،ﻧﯿﺎزي ھﻢ ﻧﺒﻮد ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ از ﭼﻪ‬ ‫ﭘﯿﺮوي ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ . آﻧﮫﺎ راﺑﺮاي اﻳﻦ ﺑﺪﻧﯿﺎ ﻧﯿﺎورده ﺑﻮد ﻛﻪ روزي ﺣﺮﻓﮫﺎﻳﺸﺎن را ﺑﺸﻨﻮد .‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ، اﮔﺮ ﭼﺸﻤﮫﺎﻳﺶ را ﺑﻪ دوردﺳﺘﮫﺎ دوﺧﺘﻪ ﺑﻮد،ﻧﮕﺎھﻲ ھﻢ ﺑﻪ ﭘﯿﺮاﻣﻮن داﺷﺖ .ﻧﺒﺎﻳﺪ از اﻳﻦ ﻏﺎﻓﻞ ﻣﻲ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ‬ ‫ﺧﻮاھﺪ ﺑﺮ ﺧﻼف ﻣﯿﻞ ﻛﺴﻲ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ھﻤﻪ ھﺴﺘﯿﺶ ﺑﻮد .ﺷﺎﻳﺪ اﺷﻜﺎل از آن ﺑﻮد ﻛﻪ آﺳﺎن دﻳﮕﺮان را ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ ﺑﻲ‬ ‫ﻣﮫﺮي ﻣﻲ ﻛﺮد ،او از دل ﻣﺎدرش ﺑﻲ اﻃﻼع ﺑﻮد و ﺗﻨﮫﺎ آﻧﭽﻪ را ﻣﻲ دﻳﺪ ﻛﻪ ھﻤﻪ ﻣﻲ دﻳﺪﻧﺪ .اﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﺎدرش اﻳﻤﺎن داﺷﺖ ،‬ ‫اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ او را ﻣﺘﮫﻢ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد .‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﺶ آﻣﺪ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻧﮕﺮاﻧﻲ درﭼﮫﺮه اش ﻣﻮج ﻣﻲ زد،ﮔﻔﺖ :"ﻣﺮﻳﻢ ! ﻣﺎﻣﺎن ﺧﯿﻠﻲ داﻏﻮﻧﻪ !... ﻳﻪ ﻛﺎري‬ ‫ﻛﻨﯿﻢ ! اون ﺑﻲ ﭼﺎره ، داره ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯿﺸﻪ !"‬ ‫"ﻣﻲ ﺗﻮﻧﯿﺪ ﻳﻪ ﺳﻔﺮ ﺑﺮﻳﺪ !...اﻻن ﺷﻤﺎل ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺸﻨﮕﻪ ! ﭘﺎرﺳﺎل ﯾﺎدﺗﻪ!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ از ﺻﻮرﺗﺶ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ،ﭘﯿﺸﻨﮫﺎد ﻣﺮﯾﻢ را ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﻲ ﻣﯿﺎﻧﺘﺮم دارم و ﭼﻪ ﻣﻲ دوﻧﻢ !..."‬ ‫۱۱‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﻣﻦ ﻧﻤﻲ آم ،ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻳﺪ ...ﻣﻦ درس دارم...راﺳﺘﺶ!اﮔﻪ ﻣﯿﺎﻧﺘﺮم ھﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ،ﻧﻤﯽ اوﻣﺪم ، ﺣﻮﺻﻠﻪ اﺷﻮ ﻧﺪارم ،اﯾﻨﻮ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺎﻣﺎن ﻧﮕﯽ ھﺎن!ﻟﺞ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻨﺠﮑﺎو ﺷﺪ ﺑﺪاﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺧﻮاھﺮش ﺑﯽ ﺣﻮﺻﻠﻪ اﺳﺖ !؟ﮔﻔﺖ :"ﻣﮕﻪ ﻣﻲ ﺷﻪ ،ﺗﻮ ﻧﯿﺎي؟!...ﭼﯽ ﺷﺪه ،ﺣﻮﺻﻠﻪ‬ ‫ﻧﺪاری؟!ﭼﺘﻪ!؟"‬ ‫"ﻣﻲ رم ﺧﻮﻧۀ ﺧﺎﻟﻪ !ﺧﻮدش ﮔﻔﺖ ، ﺑﯿﺎ ﭘﯿﺸﻢ!اوﻧﻢ ﺗﻨﮫﺎ ﺳﺖ ، ﺷﻮھﺮش رﻓﺘﻪ ﺳﻔﺮ!"‬ ‫" اﮔﻪ ﺗﻮ ﻧﯿﺎي،ﻣﺎﻣﺎن ھﻢ ﻧﻤﻲ آد !..."‬ ‫" ﺑﺪوﻧﻪ ﭘﯿﺶ ﺧﺎﻟﻪ ام ، ﻛﺎري ﻧﺪاره...آدم ﺑﻌﻀﯽ وﻗﺘﺎ ،ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺑﮫﺶ ﻧﻤﯽ ﭼﺴﺒﻪ !ﻣﻦ اﻻن ﺗﻮی اون ﺑﻌﻀﯽ‬ ‫وﻗﺘﺎم!ﭼﺮاﺷﻮ ﺧﻮدﻣﻢ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ!ﮐﺎر ﻣﻌﯿﻦ داﻏﻮﻧﻢ ﮐﺮده !اﻋﺼﺎﺑﻢ ﺑﮫﻢ رﯾﺨﺘﻪ !ﯾﮑﯽ ﻋﻼﺟﺶ ﻣﺴﺎ ﻓﺮﺗﻪ ،ﯾﮑﯽ ﺧﻮاب‬ ‫!ﻣﺸﮕﻞ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺣﻞ ﻧﻤﯽ ﺷﻪ !ﺑﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﮐﻤﯽ دور و ورم ﺧﻠﻮت ﺑﺎﺷﻪ !ﻣﯽ دوﻧﯽ ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﻢ!؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭼﮫﺮه اش ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد ،دﻟﯿﻞ ﻣﺮﯾﻢ را ﻗﺒﻮل ﻧﺪارد،ﮔﻔﺖ :"ﺷﺎﻳﺪﺧﺎﻟﻪ ﺑﺨﻮاد ﺑﺮه ﺳﻔﺮ ، ﺗﻮ ﻛﻪ‬ ‫ﻋﺎدﺗﺸﻮ ﻣﻲ دوﻧﻲ ، ﻳﻪ ﺟﺎ ﺑﻨﺪ ﻧﻤﻲ ﺷﻪ ."‬ ‫" ﺑﮫﺘﺮ!ﻣﻲ رم ﭘﯿﺶ آذﻳﺘﺎ . واﺳﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﻣﯽ ﮔﻢ ﺑﺮم ﭘﯿﺶ ﺧﺎﻟﻪ!"‬ ‫"ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﻣﻲ ﮔﻢ وﻟﻲ ﻣﺤﺎﻟﻪ ﺑﯿﺎد!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﺷﻮھﺮش ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮت رﻓﺘﻪ ،اﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺳﺮ ﺑﺰﻧﺪ .‬ ‫ﻋﻠﻲ رﻏﻢ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﯿﺪ ،ﻣﺎدرش از ﻣﺴﺎﻓﺮت اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻛﺮد و ﺑﺮاﻳﺶ ﻣﮫﻢ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﭼﺮا ﻣﺮﻳﻢ آﻧﮫﺎ را‬ ‫ھﻤﺮاھﻲ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ ، ﺑﻪ زودي ،اﺳﺒﺎب ﺳﻔﺮ ﻣﮫﯿﺎ ﺷﺪ،ﻣﺮﻳﻢ را ﻧﺰد آذﻳﺘﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ورﻓﺘﻨﺪ .ﻓﺼﻞ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮاي ﻣﺴﺎﻓﺮت‬ ‫ﺷﻤﺎل ﺑﻮد ، ﺧﻮش ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺖ، ﺑﺮاي ﻣﺮﻳﻢ ھﻢ ﻓﺮﺻﺘﻲ ﻓﺮاھﻢ ﻣﻲ ﮔﺸﺖ ﺗﺎ آﻧﭽﻪ را در ذھﻨﺶ ﺑﻮد ،ﺟﺎري ﻛﻨﺪ .‬ ‫ھﻨﻮز از ﺑﺪرﻗۀ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ و ﻣﺎدرش، ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ای ﻧﮕﺬ ﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ آذﻳﺘﺎ رﺷﺘۀ اﻓﮑﺎر ﻣﺮﯾﻢ را ﭘﺎره ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ‬ ‫اﮔﻪ ﺣﻮﺻﻠۀ درس ﺧﻮﻧﺪن داﺷﺘﻢ ، ﻣﻲ رﻓﺘﻢ داﻧﺸﮕﺎه !ﺣﻮﺻﻠۀ ﺧﻮﻧﺪن ﺗﻮ رو ھﻢ ﻧﺪارم!ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ درﺳﺘﻮ ﺑﯿﺎﻓﺘﻲ!از اﻻن‬ ‫ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ !ﻛﻠﻲ واﺳﺖ ﺣﺮف دارم ! ..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﮐﺘﺎﺑﺶ را روی ﻣﯿﺰ ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺖ ،ﮔﻔﺖ :" ﻧﻤﻲ ﺧﻮام درس ﺑﺨﻮﻧﻢ،اﺻﻼ اﻣﺘﺤﺎن ﻧﺪارم!"‬ ‫"ﻛﻠﻚ زدي ؟..."‬ ‫"ﻣﻲ ﺧﻮام ﻣﻌﯿﻦ رو ﺑﺒﯿﻨﻢ !..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﻣﺴﺨﺮه آﻣﯿﺰی ﮔﻔﺖ :" ﺗﻮ دﻳﮕﻪ ﻛﻲ ھﺴﺘﻲ ؟ اﻳﻨﮫﻤﻪ ﻧﻘﺸﻪ ﻛﺸﯿﺪي ﻛﻪ ﭼﻲ ؟ اﺣﻤﻖ ﺟﻮن !روزاي دﻳﮕﻪ‬ ‫ھﻢ ﻣﻲ ﺗﻮﻧﺴﺘﻲ! ...."‬ ‫" ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ! اﮔﻪ ﻣﺎدرم ﻣﻲ ﻓﮫﻤﯿﺪ ،ﭼﻲ ؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ آراﻳﺸﺶ را در آﻳﻨﻪ وارﺳﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد ،ﮔﻔﺖ :"ﺧﺐ ﺑﻔﮫﻤﻪ !ﻣﻲ ﺧﻮاي ﺑﺮي ﭘﯿﺶ داداﺷﺖ!"‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﻛﺸﻮي ﻣﯿﺰ ﺗﻮاﻟﺘﺶ ﺳﯿﮕﺎري راﺑﯿﺮون آورد و ﺑﻪ ﻛﻨﺎر ﭘﻨﺠﺮه رﻓﺖ ﺗﺎ روﺷﻨﺶ ﻛﻨﺪ .‬ ‫"ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ،ﺧﻮﻧﻪ ﻧﻤﻲ ﻛﺸﻲ !"‬ ‫۲۱‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫" ﮔﺎه ﮔﺎھﻲ ﻣﻲ ﻛﺸﻢ !..."‬ ‫" ﻣﺎﻣﺎﻧﺖ ﻣﻲ دوﻧﻪ ؟"‬ ‫" اﮔﻪ ﺑﺪوﻧﻪ ، واوﯾﻼ ﺳﺖ !..."‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﻧﺪوﻧﻪ ، دھﻨﺖ ﺑﻮ ﻣﻲ ﮔﯿﺮه ،دﺳﺘﺎت ،ﻟﺒﺎﺳﺎت ،اﺗﺎﻗﺖ..."‬ ‫" ﻣﺴﻮاك ﻣﻲ زﻧﻢ وﻋﻄﺮ ﻣﯽ زﻧﻢ و..."‬ ‫"ﺑﺎزم ﺑﻮﮔﻨﺪش ﻣﯿﻤﻮﻧﻪ !..."‬ ‫"ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﺣﻮاﺳﺶ ﭘﺮﺗﻪ ،ﻧﻤﻲ ﻓﮫﻤﻪ !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻧﺎ ﺧﻮدآﮔﺎه ﺻﺪاﯾﺶ را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و ﻣﯿﺎن ﺣﺮﻓﮫﺎی دوﺳﺘﺶ ﭘﺮﯾﺪ ﮐﻪ :"ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﯽ ؟ او ن ﯾﻪ دﮐﺘﺮه ؟ ﻣﮕﻪ ﻣﯽ ﺷﻪ‬ ‫؟ﺗﺎزه ،دﻳﮕﺮون ﭼﻲ ؟ﻣﻦ ﻛﻪ ھﺮ وﻗﺖ ﻣﻲ ﺑﯿﻨﻤﺖ ،ﻣﻲ ﻓﮫﻤﻢ ﻛﺸﯿﺪي ﻳﺎ ﻧﻪ!..."‬ ‫و ﺑﻌﺪ دﺳﺘﺶ را ﺟﻠﻮی دھﺎن و ﺑﯿﻨﯿﺶ ﮔﺮﻓﺖ ،ﻃﻮری ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ دارد ﺑﺎﻻ ﻣﯽ آورد ،اداﻣﻪ داد :"ﺣﺎﻟﻢ داره‬ ‫ﺑﮫﻢ ﻣﯽ ﺧﻮره !اﯾﻦ آﺷﻐﺎل ﭼﯿﻪ !؟ﺣﯿﻒ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ !؟ﻣﯽ دوﻧﯽ ﭘﺸﺖ ﺳﺮت ﭼﻪ ﭼﯿﺰاﺋﯽ ﻣﯽ ﮔﻦ ؟!ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺪﺑﻮ رو ﺗﻮ‬ ‫دﺳﺘﺎت ﻣﯽ ﮔﯿﺮی ﮐﻪ ﭼﯽ ؟!ﻣﯽ ﺧﻮای ﻧﮕﺎت ﮐﻨﻦ ؟!اﻻن از ﭼﺸﻤﺎت ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ، داری ﺑﺰور ﺗﺤﻤﻠﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ !"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد و ھﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺖ .ﺣﺘﻤﺎ ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﻨﮫﺎ ﯾﮏ ﺗﻈﺎھﺮ اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ اﺳﺖ !ﻣﺮﯾﻢ‬ ‫ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ﺗﻨﮫﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﮕﺎھﮫﺎ او را ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺳﯿﮕﺎر ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ .ﺣﺘﻤﺎ ﺣﺎﻻ ھﻢ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻈﺮ ﻣﺮﯾﻢ را ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺟﻠﺐ ﮐﻨﺪ .ﺷﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﭼﯿﺰ ﺗﺎزه ای ﺑﮕﻮﯾﺪ .‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اداﻣﻪ داد ﮐﻪ : "وﻟﺶ ﻛﻦ !زود ﺑﺎش ، اﻻن ﻣﺎﻣﺎﻧﺖ ﻣﯿﺎد !..."‬ ‫"ﻧﻤﻲ آد ،اﻣﺸﺐ ﺷﯿﻔﺘﺸﻪ !..."‬ ‫"ﺑﺎﺑﺎت ﭼﻲ ؟"‬ ‫"اون ﻣﺴﺎﻓﺮﺗﻪ."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ از ﺳﺮ ﮐﻨﺠﮑﺎوی ﭘﺮﺳﯿﺪ : "ﭼﻘﺪر ﻣﺴﺎﻓﺮت ﻣﻲ ره ؟... ﺣﺘﻤﺎ آدم ﻣﮫﻤﯿﻪ!ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟"‬ ‫"ﻧﻪ !اﺻﻼﻧﻢ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ !ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺪاﻗﻠﺶ ، واﺳﻪ ﻣﻦ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ! اھﻞ ﺳﻔﺮ ھﻢ ﻧﯿﺴﺖ !ﻓﻘﻂ وﻗﺘﻲ ﻻزم ﺑﺎﺷﻪ ﻣﻲ‬ ‫آد!"‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻪ ؟"‬ ‫"ﻧﻪ ! از ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﺧﻮﺷﺶ ﻧﻤﻲ آد !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ واﻗﻌﺎ ﺷﻮﮐﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮔﻔﺖ :"ﮔﻔﺘﻢ ،ﺗﺎزﮔﯿﺎ ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﺑﺎﺑﺎﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ ،اون ﮐﻪ ﺧﻮب ﺑﻮد ،ﭼﺮا ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﻧﮕﻔﺘﻲ ؟..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺟﻮاب داد :"ﺟﺎﻟﺒﻪ؟!..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ، وﻟﻲ، ﻣﻦ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰﻣﻮ ﻣﻲ ﮔﻢ ؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺑﺮ روی ﺗﺨﺖ وﻟﻮ ﺷﺪ وﮔﻔﺖ :"ﻣﻨﻢ، وﻟﻲ اﻳﻦ ﻛﺎرا رو ﺧﻮدﺷﻮن ﻛﺮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻣﻦ رﺑﻄﻲ ﻧﺪاره .راﺳﺘﻲ‬ ‫!ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ، ازدواج ﻛﻨﻢ !..."‬ ‫"ﺑﺎ ﻛﻲ ؟ﻧﺎﻗﻼ اﻳﻦ رو ھﻢ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدي !..."‬ ‫۳۱‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﻼﺷﺶ ﺑﺮای ﻣﺨﻔﯽ ﮐﺎری ، ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد، از ﺗﺼﻤﯿﻤﺶ راﺿﯽ ﻧﯿﺴﺖ و از ﺳﺮ اﺟﺒﺎر ﺗﻦ ﺑﻪ‬ ‫ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎری ﻣﯽ دھﺪ،ﮔﻔﺖ : :ﺗﺎزه ،دﻳﺸﺐ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ، ﺣﺘﻲ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ھﻢ ﻧﻤﻲ دوﻧﻪ ،ﺗﻮ اوﻟﯿﻦ ﻧﻔﺮي !..."‬ ‫" ﺳﺮوش ؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮدش را ﻣﺸﺘﺎق ﻧﺸﺎن دھﺪ اﻣﺎ ﻧﺒﻮد ،ﮔﻔﺖ :"آره ،ﺧﯿﻠﻲ ﻣﻨﻮ ﻣﻲ ﺧﻮاد !ﭘﺴﺮ ﺧﻮﺑﯿﻪ!ﺧﻮش ﺗﯿﭙﻪ‬ ‫!ﺑﺎﺑﺎش ﭘﻮل داره !ﺧﻮدﺷﻢ ﺑﺎ ﻋﺮﺿﻪ اﺳﺖ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،آذﯾﺘﺎ ﻏﻠﻮ ﻣﯿﮑﻨﺪ،ﮔﻔﺖ :"ﺗﻮ از ﮐﺠﺎ ﻣﯽ دوﻧﯽ ؟!ﺗﺎزه ، دو ﺳﺎل از ﺗﻮ ﻛﻮﭼﯿﻜﺘﺮه ؟..."‬ ‫"ﻋﯿﺒﻲ داره ؟!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دﭼﺎر ﺗﺮدﯾﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﺷﺎﯾﺪ ﺣﻘﯿﻘﺘﺎ راﺑﻄۀ ﻋﻤﯿﻘﯽ در ﮐﺎر ﺑﻮد ،ﺷﺎﯾﺪ ،ھﻤﯿﻦ،دﻟﯿﻞ ﺑﮫﻢ ﺧﻮردن دوﺳﺘﯽ ﻣﯿﺎن ﻣﻌﯿﻦ و‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ... ﺧﯿﻠﻲ ﺑﭽﻪ ﻧﯿﺴﺖ؟!..."‬ ‫"ﭘﻮﻟﺪار ﺑﺎﺷﻲ ، زود ﺑﺰرگ ﻣﯿﺸﻲ !..."‬ ‫" ﻣﺎدرت ﭼﻲ ؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ ﻧﮕﺎھﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوﺗﯽ را ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ زد ،ﺟﻮاب داد: "اﮔﻪ ﺑﺮم، اون ھﻢ ﻃﻼق ﻣﻲ ﮔﯿﺮه ، ﻣﻲ دوﻧﻢ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ، ﺗﺼﻮرھﻢ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد ، ﭘﺪر و ﻣﺎدر آذﻳﺘﺎ ﺗﺎﺑﻪ اﻳﻦ ﺣﺪ اﺧﺘﻼف داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺑﻮد ﻛﻪ ﭼﺮا آذﻳﺘﺎ ﺣﺮﻓﻲ از‬ ‫اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﺰده ﺑﻮد و ﭼﺮا ھﻤﻪ را ﺑﻪ ﻳﻚ ﺑﺎره ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ؟!‬ ‫آذﻳﺘﺎ اداﻣﻪ داد: " ﻣﯽ دوﻧﯽ ﻣﻦ در ھﻔﺘﻪ ﭼﻨﺪ ﺷﺐ ﺗﻨﮫﺎم ؟!"‬ ‫"اون دﻳﮕﻪ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺧﻮدﺗﻪ !ﺧﻮدت ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻲ! ..."‬ ‫"ﻋﺎدت ﻛﺮدم.اﻳﻦ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ .ﻛﺎر ﻳﻜﻲ دو ﺑﺎر ، ﻧﯿﺴﺖ .اوﻟﺶ ، ﻣﯿﺘﺮﺳﯿﺪم،ﺣﺘﻲ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﺮدم وﻟﻲ ﺣﺎﻻ اھﻤﯿﺖ ﻧﻤﻲ‬ ‫دم ."‬ ‫ﮔﺎھﻲ اﻧﺴﺎن ﮔﻤﺎن ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺸﻜﻞ ، ﺗﻨﮫﺎ ﺑﺮاي اوﺳﺖ و زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ از آﻻم دﻳﮕﺮان ﺑﺎﺧﺒﺮ ﻣﻲ ﺷﻮدﺑﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ‬ ‫ﭘﻲ ﻣﻲ ﺑﺮد . آذﻳﺘﺎ ھﻢ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻟﺠﺎﺟﺘﮫﺎ و ﺧﻮد ﺧﻮاھﻲ دﻳﮕﺮان ﺑﻮد.ﺷﺎﻳﺪ او ﺑﺮاي ﻓﺮار ازاﻳﻦ ھﻤﻪ درد، ﺣﻤﺎﻗﺖ ﻣﻲ ﻛﺮد‬ ‫.ﻣﺮﻳﻢ ،ﺳﺮوش را ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺧﺖ ،اوآﻧﻘﺪر ﻛﻮﭼﻚ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﻲ آذﻳﺘﺎ ﻳﻚ ﻣﺎﻣﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ .‬ ‫آذﻳﺘﺎ ھﻢ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ. اﻣﺎ او ﺑﺮاي ﮔﺮﻳﺰ از ﺗﻨﮕﻨﺎھﺎ ﺑﻪ ﮔﻮدال ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﭘﻨﺎه ﻣﻲ ﺑﺮد ﻛﻪ ژرﻓﺎﻳﺶ ﭘﯿﺪا ﻧﺒﻮد . ﺷﺎﻳﺪ ھﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﻮد واﻳﻨﻜﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﭘﺪر و ﻣﺎدرش ﻣﺘﺎرﻛﻪ ﻛﻨﻨﺪ. ھﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻣﺨﯿﻠۀ ﻣﺮﻳﻢ ﺧﻄﻮر ﻧﻤﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ روزي آذﻳﺘﺎ ﺑﺮاي ھﺮ‬ ‫دﻟﯿﻞ دﻳﮕﺮي ﺟﺰ ﻋﺸﻖ ازدواج ﻛﻨﺪ .ھﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎرھﺎﻳﺶ ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪ ،آﺷﻨﺎﺋﻲ ﺑﺎ ﺳﺮوش ھﻢ ﺑﺮاي دﻟﯿﻞ ﺧﻨﺪه‬ ‫ھﺎﻳﺶ ﺑﻮد.اﻳﻦ ﺷﻮﺧﻲ ﺣﺎﻻ، ﮔﺮﻳﺰﮔﺎھﻲ ﻣﻲ ﮔﺸﺖ ﺑﺮاي ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺪ ﺑﺨﺘﻲ در وراي ﻗﮫﻘﻪ ھﺎ ﻳﺶ ﭘﻨﮫﺎن ﻣﻲ ﺷﺪ .‬ ‫ﺣﻘﯿﻘﺖ آذﻳﺘﺎ ﺗﻠﺨﺘﺮ از ﺧﻨﺪه ھﺎي ﺑﻲ دﻟﯿﻠﺶ ﺑﻮد و ﺗﻠﺨﺘﺮ از ﺳﯿﮕﺎري ﻛﻪ ﻣﻲ ﻛﺸﯿﺪ، ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮدش را ﻧﺎﺑﻮد‬ ‫ﻛﻨﺪ،ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺎدرش.‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ رو ﺑﻪ آذﯾﺘﺎ ﮐﺮد وﻣﺤﮑﻢ ﮔﻔﺖ :"ﻧﺒﺎﻳﺪ واﺳۀ اون ﭼﯿﺰي ﻛﻪ ﺗﻮي ﻛﻠﺘﻪ ﺧﻮدت رو ﻧﺎ ﺑﻮد ﻛﻨﻲ !"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﮐﻪ ﺟﻠﻮ ﭘﻨﺠﺮه رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﻣﻨﻈﺮۀ ﺣﯿﺎط را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد، ﮔﻔﺖ :"ﻛﻲ ﻣﯿﮕﻪ ازدواج ،ﻧﺎﺑﻮدﻳﻪ؟..."‬ ‫"ﺗﻮ ﻋﺎﺷﻖ ﺳﺮوش ﻧﯿﺴﺘﻲ ؟ ھﺴﺘﯽ !؟"‬ ‫"اون از ھﻤﻪ،ﺑﮫﺘﺮه!..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮدﺗﻢ ﻣﯿﺪوﻧﻲ ، دروغ ﻣﯿﮕﻲ،ﻣﻦ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ،ﺗﻮ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ازدواج ﻣﻲ ﻛﻨﻲ‬ ‫!..."‬ ‫۴۱‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ ﺗﺒﺴﻢ ﺗﻠﺨﻲ ﮔﻔﺖ :"از ﻛﺠﺎ ﻣﯿﺪوﻧﻲ ،ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﯿﺴﺘﻢ ؟...‬ ‫"ﺗﻮ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﯿﺴﺘﯽ ،ﺑﻌﺪ ﺟﺮﯾﺎن ﻣﻌﯿﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮای ﺑﮕﯽ واﺳﺖ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ!ﯾﻪ ﮐﻢ ﺻﺒﺮ ﻛﻦ!ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر ﻋﺠﻠﻪ داری‬ ‫!؟"‬ ‫"ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻢ ،ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﻮﻣﺶ ﮐﻨﻢ ،ﺣﺎﻟﻢ از اﻳﻦ ﻧﮑﺒﺖ ﺑﮫﻢ ﻣﯽ ﺧﻮره،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮم!..." آذﻳﺘﺎ از اﯾﻨﮑﻪ ﺣﺮف ﻣﻌﯿﻦ ﺑﻪ ﻣﯿﺎن آﻣﺪ‬ ‫،ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮد.‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﭼﻲ ﺷﺪه؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ در ﺣﺎﻟﻲ ﻗﯿﺎﻓﻪ اش ﻧﺸﺎن ﻣﻲ داد ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاھﺪ در ﺑﺎره اش ﺑﮕﻮﻳﺪ ،ﮔﻔﺖ :" ﭼﯿﺰ ﻣﮫﻤﻲ ﻧﯿﺴﺖ ،ﻓﻘﻂ دﻳﮕﻪ‬ ‫ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم!..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اﺻﺮار داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ آذﯾﺘﺎ از ﻣﻌﯿﻦ ﺑﮕﻮﯾﺪ ،ﭼﯿﺰی ﮐﻪ اﺧﯿﺮا آذﯾﺘﺎ از آن ﻃﻔﺮه ﻣﯽ رﻓﺖ ، ﮔﻔﺖ : "از ﭼﻲ ؟ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻌﯿﻦ‬ ‫!"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ اﻛﺮاه ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮاھﺶ ﻣﯿﻜﻨﻢ!ﺗﻤﻮﻣﺶ ﻛﻦ ،ﻧﻤﻲ ﺧﻮام راﺟﺒﺶ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ! در ﻣﻮرد ﻣﻌﯿﻨﻢ ھﯿﭽﯽ ﻧﮕﻮ !ﻣﻦ‬ ‫ﻓﺮاﻣﻮﺷﺶ ﮐﺮدم !"‬ ‫"وﻟﻲ ﻳﻪ وﻗﺘﻲ ،ﻣﻦ رازم رو ﺑﮫﺖ ﮔﻔﺘﻢ !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ دﻟﺶ ﺑﻪ ﺣﺎل دوﺳﺘﺶ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﻣﻼﯾﻤﺘﺮی ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع رﺑﻄﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺪاره! در ﻣﻮرد‬ ‫ﻣﺎدرﻣﻪ ،ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﮕﻢ !"‬ ‫ﺣﺪﺳﮫﺎﻳﻲ در ذھﻦ ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻲ ﺷﻜﻔﺖ ،ﺟﺮﻳﺎن آﻧﻘﺪر ﻣﮫﻢ ﺑﻮد ﻛﻪ آذﻳﺘﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ھﺮ ﻧﺤﻮ ﻣﻤﻜﻦ از آن ﺑﮕﺮﻳﺰد و‬ ‫آﻧﻘﺪر ﻣﺸﻤﺌﺰ ﻛﻨﻨﺪه ﻛﻪ از ﺣﺮف زدن درﺑﺎره اش اﺑﺎ داﺷﺖ. ﺑﺮاي ﻣﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻮاھﺪ اﻧﺪﻛﻲ، دﻳﮕﺮان را ﻣﺘﮫﻢ ﻣﻲ ﻛﺮد ،‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﮔﻮاه ﺑﻮد ﺗﺎ ﭘﯿﺶ ازھﺮ ﻣﻮﺿﻊ ﮔﯿﺮي ﻗﺪري ﺑﯿﺎﻧﺪﻳﺸﺪ .ھﻤۀ ﻣﺴﺎﻳﻞ آﻧﻲ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد .‬ ‫آن روز ﻋﺼﺮ ،ﻣﻌﯿﻦ ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ آﻣﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎراو را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اش ﺑﺒﺮد . ﻛﻤﻲ ﻻﻏﺮﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﯿﺪ. ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه‬ ‫ﻏﺮﻳﺒﻲ ﺑﻪ آذﻳﺘﺎ ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ، ﻏﺮﯾﺒﺘﺮ از آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﺗﺼﻮرش را داﺷﺖ و اﺻﺮار داﺷﺖ ﻛﻪ آذﯾﺘﺎ ھﻢ ﺑﯿﺎﻳﺪ و ﺧﯿﻠﯽ زود‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ .اﻧﮕﺎر ﮐﻪ از ﻗﺒﻞ اﻧﺘﻈﺎر ﭼﻨﯿﻦ دﻋﻮﺗﯽ را داﺷﺖ. در ﻣﻨﺰل ﻣﻌﯿﻦ ، ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﺸﺘﺎق ﻓﺮﻳﺒﺎ ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﺑﻪ اﺳﺮار ﻧﮕﺎھﮫﺎ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﯿﺪ .ﻧﮕﺎه ھﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﻓﺮﯾﺒﺎ،ﻣﺮﻣﻮزﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .ﻓﺮﯾﺒﺎ ھﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ آذﯾﺘﺎ ،ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮد اﻣﺎ‬ ‫اﯾﻦ ﺗﻨﮫﺎ ﻧﺎﺷﯽ از اﺣﺴﺎس زﻧﺎﻧﻪ اش ﺑﻮد.اﮔﺮ ﭼﯿﺰی ازاﺣﺴﺎس ﺟﺎری در ﻧﮕﺎھﮫﺎ ی ﻣﯿﺎن ﺷﻮھﺮش و آذﯾﺘﺎ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،‬ ‫ﺧﻮن ﺑﻪ ﭘﺎ ﻣﯽ ﺷﺪ!‬ ‫آن ﻣﮫﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎ ھﻤۀ ﺷﮕﻔﺘﻲ ھﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ذھﻦ ﺑﻪ ﺟﺎي ﮔﺬاﺷﺖ ،ﺗﻤﺎم ﺷﺪ.‬ ‫وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ،ﻣﺮﻳﻢ ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺧﺎﻟﯽ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ اﻧﺪاﺧﺖ و ﮔﻔﺖ : "ﻣﺎﻣﺎﻧﺖ ﺧﻮﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ ؟!اﯾﻦ‬ ‫وﻗﺖ ﺷﺐ ﮐﺠﺎ رﻓﺘﻪ!؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ،ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ اﻓﺘﺎده، ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ، ﺧﻮﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ ، رﻓﺘﻪ ﻣﮫﻤﻮﻧﻲ ،اﮔﻪ ﺑﯿﺎد ،ﺳﺎﻋﺖ دو و ﺳﻪ‬ ‫ﺷﺐ ﻣﻲ آد ، اﮔﻪ ﺑﯿﺎد !"‬ ‫" ﭘﺲ ﻓﻘﻂ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺎﻣﺎﻧﺖ ﺷﯿﻔﺘﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﻧﯿﺴﺘﻲ ؟"‬ ‫"آﺧﺮ ھﻔﺘﻪ ھﺎ ﻣﻲ ره ﻣﮫﻤﻮﻧﻲ ، ھﯿﭽﻮﻗﺖ ھﻢ ﻣﻨﻮ ﻧﻤﻲ ﺑﺮه !"‬ ‫۵۱‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺣﺎﻻ دﻳﮕﺮ، وارد ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ، ﻣﺮﻳﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ دوﺳﺖ ﻣﻠﺘﮫﺒﺶ را آرام ﮐﻨﺪ، ﮔﻔﺖ :"ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ دﻟﺖ ﭘﺮه !ﯾﻪ‬ ‫ﺟﻮری ﻣﯽ ﮔﯽ ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻧﻤﯽ ﺑﺮه ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﺘﻪ !ﺣﻮﺻﻠﻪ داری !ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮام ھﺮﻃﻮر ﺷﺪه از‬ ‫دﺳﺖ ﻣﺎدرم ﺧﻼص ﺷﻢ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ آرزو ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﺎﻧﺖ ﺑﺒﺮدت ﻣﮫﻤﻮﻧﯽ !ﺗﻮرو ﺧﺪا ﮐﺎر دﻧﯿﺎ رو ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ !"‬ ‫"ﺧﻮدﺗﻢ ﻣﯽ دوﻧﯽ ﻣﻦ ﻋﻘﺪۀ ﻣﮫﻤﻮﻧﯽ رﻓﺘﻦ رو ﻧﺪارم !ﻣﮫﻢ اﯾﻨﻪ، ﻣﻦ دﯾﮕﻪ، واﺳﻪ ﻣﺎدرم ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺘﻢ ! ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ‬ ‫واﺳۀ ﻣﻨﻪ ﻛﻪ از ﺑﺎﺑﺎم ﻃﻼق ﻧﻤﻲ ﺧﻮاد ؟اون ﻛﻪ اﺻﻼ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ !اﺻﻼ ھﻢ واﺳﺶ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ،ﻣﻦ ھﺴﺘﻢ‬ ‫؟ﻧﯿﺴﺘﻢ ؟ﺑﺎ ﮐﯿﻢ؟ﮐﺠﺎم ؟ﺧﻮﺷﻢ؟ﻧﺎ ﺧﻮﺷﻢ؟زﻧﺪه ام؟...ﻓﻘﻂ ﺑﮫﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاد!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﺗﺼﻮراﺗﺶ ﺷﻚ ﻛﺮده ﺑﻮد .رﻓﺘﺎر ﻣﻌﯿﻦ ،ﺣﺮﻓﺎي آذﻳﺘﺎ ،ھﻤﻪ وھﻤﻪ ﻧﺸﺎﻧۀ آن ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ آن‬ ‫ﭼﯿﺰي ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﺼﻮرش را ھﻢ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد . آﻧﻘﺪر ﺑﺴﻨﺪۀ ﺧﯿﺎﻻﺗﺶ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﺳﺖ ﺟﺰ آن را ﺑﺎور ﻛﻨﺪ .‬ ‫زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺧﻮاب آﻣﺎده ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ ،آذﻳﺘﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﻳﻢ ﮔﻔﺖ : "ﻓﻜﺮ ﻣﯿﻜﻨﻲ ، ﻣﻌﯿﻦ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دﯾﺮی ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﭼﻨﯿﻦ ﺳﻮاﻟﯽ را ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ ،ﭘﺮﺳﯿﺪ :" ﻣﮫﻤﻪ !؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺟﻮاب داد :"ﻧﻪ !اﺻﻼ!ھﻤﯿﻦ ﺟﻮري ، ﭘﺮﺳﯿﺪم ."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻮی ذﮐﺎوت از آن ﺑﻪ ﻣﺸﺎم ﻣﯽ رﺳﯿﺪ، ﮔﻔﺖ :" ھﻤﯿﻦ ﺟﻮري ھﻢ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪي !..."‬ ‫"ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﯿﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮدﻳﯽ ﮐﻪ داﺷﺖ ذره ذرۀ وﺟﻮدش را ﻣﯽ ﺳﻮزاﻧﺪ، ﮔﻔﺖ : "ﻣﻦ اﺣﻤﻖ ﻧﯿﺴﺘﻢ ، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﮕﺎھﺎﺗﻮن ﺷﺪم ،‬ ‫ﻣﻦ ﮐﻪ ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺗﻮﻧﻮ ﻣﯽ دوﻧﻢ،ﺧﺒﺮ داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﻋﺎﺷﻖ ھﻢ ﺑﻮدﯾﺪ !ﻓﻘﻂ ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ،ﭼﺮا وﻗﺘﻲ ﻣﻌﯿﻦ ازدواج ﻛﺮد‬ ‫،ﺗﻮ ﺣﺘﻲ ﻧﺎ راﺣﺖ ھﻢ ﻧﺸﺪي ؟ھﯿﭽﮑﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﻪ ﺗﻮ ﮐﻠۀﭘﻮﮐﺖ ﭼﯿﻪ!؟"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﮐﻤﯽ در ﺗﺨﺘﺶ ﺟﺎﺑﺠﺎ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ:"ﺑﮕﯿﺮ ﺑﺨﻮاب !ﺑﯽ ﺧﻮدی ﻓﮑﺮﺗﻮ ﻣﺸﻐﻮل ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﭼﯽ ؟ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ داﻧﺴﺖ،ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪه ﮐﻪ ﮐﻤﯽ دوﺳﺘﺶ را راﺿﯽ ﮐﻨﺪ،ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎر را ﺗﻤﺎم ﻣﯽ ﮐﺮد و دﻟﯿﻞ ﺑﮫﻢ ﺧﻮردن دوﺳﺘﯽ آذﯾﺘﺎ و‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ را ﻣﯽ ﻓﮫﻤﯿﺪ،اﯾﻦ اﺷﺘﯿﺎق ﺑﻪ داﻧﺴﺘﻦ ﺗﻨﮫﺎ ﻧﺎﺷﯽ از ﺣﺲ ﮐﻨﺠﮑﺎوی ﻧﺒﻮد،اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﯿﺎن ﺑﺮادر و دوﺳﺖ‬ ‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺶ ﺑﻮد، ﮔﻔﺖ :"واﺳﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ !ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ داره ﭼﯿﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !؟"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻈﺮ دوﺳﺘﺶ را در ﺑﺎرۀ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺪاﻧﺪ ،ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ ھﻢ راﺿﯽ ﺷﺪه ﺑﻮدﺗﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ ،ﻧﻪ‬ ‫ﺑﺪﻟﯿﻞ ذﮐﺎوت ﻣﺮﯾﻢ ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﺘﺮس !ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺖ ! ﻗﺮاره دور و ﺑﺮش ﺷﻠﻮغ ﺗﺮ ﺑﺸﻪ !ﺑﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ!ﺑﺪه داداﺷﺖ دو زن‬ ‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ!از ﭘﯿﺶ اﯾﻦ ﺑﺮه ﭘﯿﺶ اون و ھﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮش ﺑﺎﺷﻪ ! ﻣﻲ ﺧﻮام زن دوﻣﺶ ﺑﺎﺷﻢ !ﺑﺪه؟!"‬ ‫"ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﮫﻢ ﻧﺰده ﺑﻮدﯾﺪ ،درﺳﺘﻪ ؟!ﻓﻘﻂ ﺳﺮ اون ﻓﺮﯾﺒﺎی ﺑﯽ ﭼﺎره رو ﮐﻼه ﮔﺬاﺷﺘﯿﺪ ؟آﺧﻪ ﭼﺮا ؟ﻓﺮﻳﺒﺎ ﮔﻨﺎه داره ! اﻳﻦ‬ ‫ﻛﺎرو ﻧﻜﻦ !اوﻧﻢ ﻳﻪ زﻧﻪ !اوﻧﻢ ﻳﻪ آدﻣﻪ !آذﻳﺘﺎ !ﻏﺮورت ﻛﺠﺎ رﻓﺘﻪ !"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﺑﻮد ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﭼﻨﯿﻦ واﮐﻨﺸﯽ را داﺷﺖ و ﺟﻮاﺑﮫﺎﯾﺶ را آﻣﺎده ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ ﭼﻪ ﮔﻨﺎھﻲ دارم‬ ‫؟"‬ ‫" ﮔﻨﺎه ﺗﻮ اﻳﻨﻪ ، ﻛﺴﻲ رو دوﺳﺖ داري ﻛﻪ زن داره ، ﻣﮕﻪ ﺧﻮدت ﻧﻤﻲ ﮔﻔﺘﻲ ،"ﻣﺎ زﻧﮫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ھﻮاي ھﻤﺪﻳﮕﻪ رو داﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﯿﻢ، ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻮي ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﮫﻤﻮن ﻧﮕﻦ" ﺿﻌﯿﻔﻪ!"!"؟ﺧﻮب ﺣﺎﻻ ﻗﻮي ﺑﺎش !اﻳﻨﮫﻤﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮب ،ﺧﯿﻠﯿﮫﺎ ، آرزو ﻣﻲ ﻛﻨﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ‬ ‫زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﭼﺮا ﻣﻲ ﺧﻮاي زﻧﺪﮔﻲ اون دﺧﺘﺮ رو ﺧﺮاب ﻛﻨﻲ ، ﻣﻦ ﺧﻮدم ﯾﻪ ھﻤﭽﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ رو دﯾﺪم !ﻟﻤﺴﺶ ﮐﺮدم‬ ‫!دﯾﺪم ﻣﺎدرم ﭼﻄﻮر ﻧﺎﺑﻮدﺷﺪ !"‬ ‫۶۱‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﻣﯿﺎن ﺻﺤﺒﺘﮫﺎی ﻣﺮﯾﻢ ﭘﺮﯾﺪ ﮐﻪ :"ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﻌﯿﻦ رو ﻣﻲ ﺧﻮام !واﺳﻢ ھﻢ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ، دﻳﮕﺮون ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯿﺸﻦ ﻳﺎ ﻧﻪ‬ ‫!ﻣﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮدﻣﻮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ، اﺻﻼ ﻛﺎري ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺒﺎ و ﺗﻮ و ھﯿﭽﻜﺲ دﻳﮕﻪ ﻧﺪارم !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ از ﺟﻮاﺑﮫﺎی ﺳﺮد و ﺑﯽ ﺗﻔﺎوﺗﯽ آذﯾﺘﺎ واﻗﻌﺎ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد، ﮔﻔﺖ : "اﻳﻨﻮ ﻣﯿﮕﻲ !آذﻳﺘﺎ !ﺧﻮدﺗﻢ ﻣﻲ دوﻧﻲ ،‬ ‫اﻳﻨﺠﻮرﻳﮫﺎ ھﻢ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫"ھﺮ ﺟﻮري ﻛﻪ ھﺴﺖ ، ﻣﻦ ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﺎ ﻣﻌﯿﻦ ازدواج ﻛﻨﻢ ،ﻛﻤﻚ ﺗﻮ رو ھﻢ ﻧﻤﻲ ﺧﻮام ! "‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ، ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ دوﺳﺘﺶ را ﻣﻨﺼﺮف ﻛﻨﺪ ، اﻳﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺣﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﺑﻠﻜﻪ از ﭼﯿﺰھﺎﻳﻲ رﻳﺸﻪ‬ ‫ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ درﻛﺸﺎن ﻧﻤﯽ ﮐﺮد و ﺣﺎﺻﻞ راز ﺳﺮ ﺑﺴﺘﻪ و ﺷﻮﻣﯽ ﺑﻮد ﻛﻪ از ﭘﻲ ﺑﺮدن ﺑﺪان ھﺮاس داﺷﺖ .اﻳﻦ راز آﻧﻘﺪر‬ ‫ﻣﻨﺤﻮس ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﯿﺎﻧﺖ وﺗﺴﻠﯿﻢ را ﻣﻲ ﭘﺮوراﻧﺪ .‬ ‫۷۱‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺑﺎغ ﻧﺎرﻧﮕﻲ‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ، ﻗﺒﻞ از دﺧﺎﻟﺖ دراﺣﺴﺎس دﻳﮕﺮان ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮدش را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ . ﻣﺎدرش را ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ ﺟﻔﺎ ﻣﻲ ﻛﺮد، ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ‬ ‫ﻋﻠﺘﺶ را ﺑﺪاﻧﺪ ،ﺑﺮاي ﻋﺸﻖ ﺑﺮادرش ،دﻟﯿﻞ ﻣﻲ آورد، ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ ﺑﺪاﻧﺪ ،واﻗﻌﺎ ﻋﺸﻘﻲ ھﺴﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ ؟ واﻗﻌﯿﺖ آﻧﭽﯿﺰي‬ ‫ﻧﺒﻮد ﻛﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻛﺮد !‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﻪ داﺧﻞ اﺗﺎﻗﺶ آﻣﺪ و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻧﺸﺎط از ﭼﮫﺮه اش ﻣﻲ ﺑﺎرﻳﺪ ، ﮔﻔﺖ :"اﺷﺘﺒﺎه ﻛﺮدي ،ﻧﯿﻮﻣﺪي !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ داﺷﺖ ﺧﻮد را ﻣﺸﺘﺎق ﻧﺸﺎن دھﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﭼﻪ ﻛﺎر ﻛﺮدﻳﺪ؟ ﻛﺠﺎ رﻓﺘﯿﺪ ؟واﺳﻢ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻦ ،ﺑﺒﯿﻨﻢ‬ ‫!"‬ ‫"ﻣﻦ اﮔﻪ ﻛﻨﻜﻮر ھﻢ داﺷﺘﻢ ، اﻳﻦ ﺳﻔﺮ رو از دﺳﺖ ﻧﻤﻲ دادم !ﻣﺎﻣﺎن واﺳﻢ ﻳﻪ ﺑﺎغ ﺧﺮﻳﺪ !ﺑﺎغ ﻧﺎرﻧﮕﻲ !ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰرﮔﻪ!"‬ ‫"واﺳۀ ﻣﺎﻣﺎن رﻓﺘﻲ ﻳﺎ ﺧﻮدت ؟!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺧﻮدش را ﺑﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪاد ،ﺟﻮاب داد :"ﻣﻦ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ ،ﺧﻮدش ﺧﺮﻳﺪ !"‬ ‫"آره ﺟﻮن ﺧﻮدت !ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻲ و ﻣﻨﻢ ﺑﺎور ﻛﺮدم !"‬ ‫۸۱‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﺑﻪ ﺧﺪا راﺳﺖ ﻣﻲ ﮔﻢ !ﻣﻦ ﺑﮫﺶ ﻧﮕﻔﺘﻢ !"‬ ‫و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ دﺳﺖ ﻣﺮﻳﻢ را ﻣﻲ ﻛﺸﯿﺪ ،ﮔﻔﺖ : "ﺑﯿﺎ ﻋﻜﺲ ھﺎش رو ﺑﺒﯿﻦ ،ﺧﯿﻠﻲ ﻗﺸﻨﮕﻪ !ﺧﯿﻠﻲ ..."‬ ‫ﻗﺒﻼ ﺑﺮاي ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰھﺎﺋﻲ ﺑﺎ ھﻢ رﻗﺎﺑﺖ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ اﻣﺎ ﺣﺎﻻ اﮔﺮ ﻣﺮﯾﻢ، ﻧﺸﺎن ﻣﻲ داد ، ﺣﺴﺎدت ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﺮاي آن ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﺷﻜﻲ را ﺑﺮ ﻧﯿﺎ ﻧﮕﯿﺰد.‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ،ﻋﻜﺴﮫﺎ را ﻳﻚ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ﻣﻲ ﻛﺮد،ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﭼﮫﺮۀ ﺟﺪﻳﺪي اﻓﺘﺎد ،ﭘﺮﺳﯿﺪ :"اﻳﻦ ﻛﯿﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎ ﺧﺮﺳﻨﺪي و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻓﺎﺗﺤﺎﻧﻪ اي ﺑﻪ ﻟﺐ داﺷﺖ ،ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮش ﺗﯿﭙﻪ ؟"‬ ‫" ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ وﻟﻲ ﻛﯿﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ از ﮐﻢ ﻟﻄﻔﯽ ﺧﻮاھﺮش ﺑﻪ ﺳﺘﻮه آﻣﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ ؟!ھﻤﯿﻦ؟! ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﻲ ھﻢ ..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دﯾﮕﺮ از ﻃﻔﺮه ھﺎي ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻋﺼﺒﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد،ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎش ﻓﺮﯾﺎد زد ﮐﻪ :"ﺑﺎﺑﺎ!ﭘﺮﺳﯿﺪم اون ﻛﯿﻪ !ﻧﮕﻔﺘﻢ ﻧﻈﺮت رو ﺑﮕﻮ !..."‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ ،ﺧﻮاھﺮش ﭼﻪ زود ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ؟!ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﮐﻤﯽ اﺿﻄﺮاب ﮔﻔﺖ :" واﺳﺖ ﻣﮫﻤﻪ ؟‬ ‫ﻧﻤﻲ ﮔﻢ ﺗﺎ دق ﻛﻨﻲ !..."‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن ھﻢ ﻛﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪي ﺑﺮ ﻟﺐ داﺷﺖ وارد اﺗﺎق ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ :"وﻟﻲ ﻣﻦ ﻣﻲ ﮔﻢ ،اون ﭘﺴﺮ ھﻤﺴﺎﻳۀ داﺋﯿﺘﻪ ،ﺳﺎﺳﺎن‬ ‫،داره ﻣﮫﻨﺪﺳﻲ ﻣﻜﺎﻧﯿﻜﺶ رو ﺗﻤﻮم ﻣﻲ ﻛﻨﻪ."‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎﮐﻪ ﺣﺎﻻ اﺣﺴﺎس اﻣﻨﯿﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﺑﯽ ﭘﺮوا و ﮔﺴﺘﺎﺧﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ :"ﺣﺎﻻ ﺧﻮش ﺗﯿﭙﻪ ﻳﺎ ﻧﻪ ؟..."‬ ‫"آره وﻟﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ؟".ﻣﺮﯾﻢ از ﺳﻤﺎﺟﺖ ﺧﻮاھﺮش ﺑﻪ ﺳﺘﻮه آﻣﺪه ﺑﻮد ،آﺧﺮ او ﭼﺮا اﯾﻨﮫﻤﻪ اﺻﺮار داﺷﺖ ﺗﺎ ﻧﻈﺮ ﻣﺮﯾﻢ را‬ ‫ﺑﺪاﻧﺪ؟!‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪی ﮐﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪاد ،ﭼﻘﺪر از اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل اﺳﺖ!؟ ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎرﻳﺖ ﻛﺮده !..."‬ ‫" ﻣﮕﻪ ﻣﻨﻮ دﻳﺪه !؟"‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﺎ ھﻤﺎن ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ از ﻗﮫﻘﻪ اش، ﮔﻔﺖ : " زن داﺋﯿﺖ ﻣﻌﺮﻓﯿﺖ ﻛﺮده !...ھﻢ داﻧﺸﮕﺎھﯿﺖ ھﻢ ھﺴﺖ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮐﻨﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﺴﺘﻪ ،واﺳﻪ ﺧﻮدش ،ﻳﻜﻲ رو ﭘﯿﺪا ﻛﻨﻪ ؟اﻳﻦ‬ ‫ﺟﻮر آدﻣﻲ اﺻﻼ ﺑﻪ درد ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺧﻮره ،ﺣﺎﻟﻢ از ﻣﺮدي ﻛﻪ دﻳﮕﺮون واﺳﺶ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮن ﺑﮫﻢ ﻣﻲ ﺧﻮره !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ دﺧﺘﺮش را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﭼﺮا اﯾﻦ ﺣﺮﻓﮫﺎ را ﻣﯿﺰﻧﺪ ،ﮔﻔﺖ :" ﺣﺎﻻ ﺑﺬار ﺑﯿﺎن ، ﺑﻌﺪ اﮔﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻲ‬ ‫ﺑﮫﺸﻮن ﺟﻮاب رد ﺑﺪه !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ،ﮐﻤﯽ ﺻﺪاﯾﺶ را ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﮐﺮد وﮔﻔﺖ : "ﻧﻪ ،ﻣﺎﻣﺎن اون ﺟﻮري ھﻢ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﻛﻮدن ﻧﯿﺴﺘﻢ !ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺧﻮام اوﻧﺎ‬ ‫ﺑﯿﺎن !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ اﺻﻼ اﻧﺘﻈﺎر ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮردی را ﻧﺪاﺷﺖ ، ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮدوﮔﻔﺖ :"ﭼﺮا ،دﺧﺘﺮم ؟..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ھﻤﺎن ﻟﺤﻦ ﻋﺼﺒﯽ ،ﮔﻔﺖ :"وﻗﺘﻲ ﺑﺎ ھﺎم ﻣﮫﺮﺑﻮن ﻣﻲ ﺷﻲ ، ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ ... ﻣﻲ دوﻧﻲ ﻣﺎﻣﺎن !اون ﻛﺴﻲ رو‬ ‫ﻗﺒﻮل ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ،ﻛﻪ ﻧﺘﺮﺳﻪ ،اون ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﭘﻮل و ﻣﺪرك و ﺧﻮش ﺗﯿﭙﻲ واﺳﻢ ﻣﮫﻤﻪ !"‬ ‫۹۱‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﺎدرش اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﯽ ﺟﻠﻮی رﻓﺘﺎر ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ در آﺳﺘﺎﻧۀ ﯾﮏ ﺟﻨﺠﺎل ﺑﻮد را ﺑﮕﯿﺮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻳﻌﻨﻲ ﻳﻪ آدم ﺑﻲ‬ ‫ﺧﻮﻧﻮاده رو ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﻲ دي ؟"‬ ‫"آره ﻓﻘﻂ ﺷﺠﺎع ﺑﺎﺷﻪ ،ﻗﻮي ﺑﺎﺷﻪ ... ھﺮ ﻛﻮﻓﺖ و زھﺮ ﻣﺎري ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاد، ﺑﺎﺷﻪ !وﻟﻲ ﻣﺮد ﺑﺎﺷﻪ !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،اﮔﺮ اﺣﺘﯿﺎط ﻧﮑﻨﺪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ،ﺑﺎزھﻢ اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﺑﻪ ﺳﺮاغ دﺧﺘﺮش ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﺑﺎ اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮای ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری‬ ‫،اﯾﻦ دﯾﮕﺮ ﻏﻮز ﺑﺎﻻ ﻏﻮز ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﻣﻼﯾﻤﺖ ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﻣﻲ دوﻧﻲ ﭼﻲ ﻣﻲ ﮔﻲ !؟..."‬ ‫" آره ،ﺣﺘﻲ ﻣﻲ دوﻧﻢ ،ﭼﺮا واﺳۀ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎغ ﺧﺮﻳﺪي ...ﺧﻮاﺳﺘﻲ ﺑﮕﻲ اﮔﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ ،ﺑﺮاﺗﻮن ﺧﺮج ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ،اﮔﻪ ﻧﻪ ﺑﺪ‬ ‫ﺑﺨﺖ ﻣﻲ ﺷﯿﺪ!...". ﻣﺮﻳﻢ ،ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺣﺮف ﻣﯽ زد ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﺣﺠﺘﯽ ﺑﺮاﯾﺶ آﺷﮑﺎر ﺷﺪه ﺑﻮد.‬ ‫" ﻣﻦ واﺳۀ ﺗﻮ ،ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﺮﯾﺪم ...ﺣﺘﯽ از ﺑﺎغ اﯾﻦ ﺑﯿﭽﺎره ھﻢ ﮔﺮوﻧﺘﺮه!"‬ ‫"ﻣﺎﻣﺎن ! ﺑﻪ ﭼﻪ دردم ﺧﻮرد ؟"‬ ‫ﻣﺎدرش ﮐﻤﯽ ﺳﮑﻮت ﮐﺮد وﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ از ﭼﯿﺴﺖ؟!و ﺑﻌﺪﮔﻔﺖ :"ﻣﺸﻜﻞ ﺗﻮ ﺑﺎغ و ﭘﻮل و ﻧﺎ‬ ‫ﻣﺮدي ﻧﯿﺴﺖ! …"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دﻳﮕﺮ داد ﻣﻲ زد ﮐﻪ :" آره ،ﻣﺸﻜﻞ ﻣﻦ اﻳﻨﻪ ، ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ داداﺷﻢ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ ﭼﻮن ﺗﻮ ﻣﻲ ﺧﻮاي ،ﻧﺒﺎﻳﺪ اﺳﻢ ﺑﺎﺑﺎﻣﻮ ﺑﯿﺎرم‬ ‫ﭼﻮن ﺗﻮ ازش ﻣﺘﻨﻔﺮي ...ﻣﻦ ﻳﻪ ﺑﺰ دﻟﻢ ﻧﻤﻲ ﺧﻮام ﺑﺎ ﻳﻪ ﺑﺰ دل ازدواج ﻛﻨﻢ !"‬ ‫"ﻣﻦ ﻛﻪ دﺷﻤﻦ ﻣﻌﯿﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ !اون اﺣﻤﻘﻪ ..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ داد زد ﮐﻪ :" وﻟﻲ داداﺷﻤﻪ !..."‬ ‫" اﻳﻨﻘﺪر داداش ،داداش ﻧﻜﻦ!ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺣﻖ ﻣﻲ دادي ،ﭼﻲ ﺷﺪه ﻳﻪ دﻓﻌﻪ ﻋﻮض ﺷﺪي ؟!اﻳﻦ ﭼﻨﺪ روزه رﻓﺘﻲ ﭘﯿﺶ‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ ؟ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟..."‬ ‫"آره رﻓﺘﻢ !اون داداﺷﻤﻪ !...".او دﯾﮕﺮ از ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ واھﻤﻪ ای ﻧﺪاﺷﺖ اﻣﺎ ﻣﮕﺮ ﭼﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد؟‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﯽ ﻣﺮﯾﻢ را آرام ﮐﻨﺪ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ،ﭼﻲ ﺑﮫﺖ ﮔﻔﺘﻪ؟..."‬ ‫"ھﯿﭽﻲ !ﺑﻪ ﺧﺪا ،ھﯿﭽﻲ !ﻓﻘﻂ ﺗﻮرو ﺧﺪا، دﻳﮕﻪ ﺑﺎھﺎﺷﻮن آﺷﺘﻲ ﻛﻦ !..."‬ ‫" ﻣﻦ ﻗﮫﺮ ﻧﯿﺴﺘﻢ !...".ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ را آرام ﮐﻨﺪ ،اﻣﺎ دروﻧﺶ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ،ﺑﺤﺚ درﺑﺎرۀ ﻋﺸﻘﺶ،ﭘﺴﺮش‬ ‫ﺑﻮد،ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ رﻓﺘﻨﺶ ﺗﻤﺎم ﮐﺎﺧﮫﺎی اﻣﯿﺪ را در او ﺧﺮاب ﮐﺮد ، ﭼﻪ ﺷﺒﮫﺎ ،ﺗﺎ ﺻﺒﺢ در دورﯾﺶ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺖ ،در ﺗﻨﮫﺎﯾﯽ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺖ اﻣﺎ ﮐﺴﯽ زارﯾﺶ را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮد ،ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ ھﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ھﻤﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ،او ﺳﻨﮕﺪل اﺳﺖ ﺣﺘﯽ ﺣﺎﻻ‬ ‫دﺧﺘﺮش در ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ او را ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ ﺟﻔﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد .‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ ﮔﻔﺖ : "ﻛﺪوم ﻣﺎدر ﺷﻮھﺮي ،ﺧﻮﻧۀ ﻋﺮوﺳﺸﻮ ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺖ،اﻳﻦ اﮔﻪ اﺳﻤﺶ ﻗﮫﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﭘﺲ ﭼﯿﻪ ؟!"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ از رﻓﺘﺎرھﺎی دﺧﺘﺮش ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد دﯾﮕﺮ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺧﻮدش را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﺪ وﮔﻔﺖ :" ﻓﺮﻳﺒﺎ ، ﺧﯿﻠﻲ ﺑﻲ ﺧﻮﻧﻮاده ﺗﺮ‬ ‫از اﻳﻨﺎ ﺳﺖ !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ ﻣﺎدرش ھﻢ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ،راﺿﯽ ﺑﻮد ،ﻻ اﻗﻞ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻧﯿﺴﺖ ،ﮔﻔﺖ :"اوﻧﺎ ﻓﻘﻂ‬ ‫ﭘﻮﻟﺪار ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ !..."‬ ‫۰۲‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"واﺳۀﻣﻦ ﭘﻮل ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ،وﻗﺘﻲ ﺑﺎﺑﺎش از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﻣﻲ ﻛﻨﻪ ،ﺑﻲ ﺧﻮﻧﻮاده ﻧﯿﺴﺖ ؟!اوﻧﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻦ ،ﭼﻪ‬ ‫ﺧﺒﺮه ؟!،اﮔﻪ ﻣﻌﯿﻦ اﺣﻤﻘﻪ ،ﺧﻮﻧﻮادش ھﻢ ھﺴﺖ ؟!!ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻦ،دورۀ ﻛﻮه و ﻛﻤﺮ و آدم ﻛﺸﻲ ﺗﻤﻮم ﺷﺪه ! ﺣﺎﻻ دﻳﮕﻪ‬ ‫دور ،دور دﻟﺒﺮﻳﻪ ،ﻧﻪ ﺟﻨﺎﯾﺖ .ﺣﺎﻻ دﻳﮕﻪ ﻧﻮن ﻋﺎﺷﻘﻲ ﭼﺮﺑﺘﺮه ."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ وﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ،ﺧﺸﻜﺸﺎن زده ﺑﻮد .ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﯿﺞ ھﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد وﭘﺮﺳﯿﺪ : "واﺳﻪ ﮐﯽ ؟ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﯽ ،ﺟﻨﺎﯾﺖ ﭼﯽ ؟!"‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﺎ ﺷﺮم و ﺧﺸﻢ ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮدش!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ اﻳﻦ ھﻤﻪ ﮔﺴﺘﺎﺧﻲ را ﺗﺼﻮر ﻧﻤﻲ ﻛﺮد و اﻳﻦ ھﻤﻪ ﺻﺒﺮ وﺗﺤﻤﻞ ﻣﺎدرش را .ﻣﯿﻨﻮ اداﻣﻪ داد : "ﻣﺮﻳﻢ ! اﻳﻨﮫﺎ رو ﮔﻔﺘﻢ ،‬ ‫ﭼﻮن دﻳﺪم،ﺧﯿﻠﻲ از ﻣﻦ ﺑﺪت ﻣﻲ آد .ﻧﺮي ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺑﮕﻲ!ﻣﯽ دوﻧﻢ ﻗﺸﻘﺮگ ﺑﭙﺎ ﻣﯽ ﺷﻪ!ﯾﻪ وﻗﺖ ﻧﮕﯽ !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﺮﻳﺴﺖ ،ﮔﻔﺖ :"ﭼﺸﻢ ﻣﺎﻣﺎن !ﭼﺸﻢ !ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ !ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ ﻣﺎﻣﺎن !..."‬ ‫"اﺷﻜﺎﻟﻲ ﻧﺪاره!وﻟﯽ ﻗﺒﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﮫﻤﺖ ﺑﺰﻧﯽ،ﺑﮫﻢ اﯾﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎش ! ﻣﻦ داﺷﺘﻢ ﺷﻮھﺮت ﻣﻲ دادم ،ﭼﺮا ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ‬ ‫ﻛﻨﻲ ،ﻣﺎﻣﺎن !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻒ دﺳﺖ اﺷﻜﮫﺎي روي ﮔﻮﻧﻪ اش را ﭘﺎك ﻣﻲ ﻛﺮد، ﮔﻔﺖ :" اﮔﻪ ﻣﺮدا اﻳﻨﻘﺪر ﺑﺪﻧﺪ ...ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﻧﻤﻲ ﺧﻮام‬ ‫ﺷﻮھﺮ ﻛﻨﻢ !"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎھﻨﻮزھﻢ در ﺣﯿﺮت ﺑﻮد، ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﺟﻨﺎﯾﺖ ﭼﯽ ﻣﺎﻣﺎن ؟ﺗﻮرو ﺧﺪا ! ﺑﮕﻮ !ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﻓﻘﻂ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ او را ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﺬاﺷﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻔﺖ :"اﺷﺘﺒﺎه ﻧﻜﻦ ،ﻣﺮدھﺎي ﺧﻮب زﻳﺎدﻧﺪ. از ﺑﺪ ﺷﺎﻧﺴﻲ ﻣﺎ ﺑﻮده ،‬ ‫اوﻧﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺧﻮردن ، ﻧﺎ ﻣﺮد ﺑﻮدﻧﺪ وﻟﻲ اﻳﻦ ﭘﺴﺮه ، آدم ﺧﻮﺑﯿﻪ ، ﺑﮫﺶ ﻓﻜﺮ ﻛﻦ ، ﺷﺎﻳﺪ اﻗﺒﺎﻟﻤﻮن داره ﻋﻮض ﻣﻲ‬ ‫ﺷﻪ ،ﺑﺨﺖ ﺧﻮدت رو ﻧﺒﻨﺪ ،اﺟﺎزه ﺑﺪه ، ﺑﯿﺎد ،ﭼﯿﺰي رو ﮐﻪ از دﺳﺖ ﻧﻤﻲ دي ."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﺑﺨﺘﺶ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد، ﮔﻔﺖ :"ﻣﺎﻣﺎن !ﻣﻦ ﻳﻪ ﺟﻮراﺋﻲ اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ،اون ﺑﻲ ﻋﺮﺿﻪ اﺳﺖ ..."‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از اﺗﻤﺎم ﺑﺤﺚ ﻣﺎﺟﺮای ﭘﺪر ﻓﺮﯾﺒﺎ اﺣﺴﺎس ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد، ﮔﻔﺖ :"ﭼﺮا ؟ﭼﻮن زن داﺋﯿﺖ ، ﻣﻌﺮﻓﯿﺖ‬ ‫ﻛﺮده !!")ﮐﺎر ﭘﺪر ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺑﺮاﯾﺶ ﺳﺮﺷﮑﺴﺘﮕﯽ داﺷﺖ ،از آن ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ و ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ در ﻣﻮردش ﺑﮕﻮﯾﺪ. (‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ھﻨﻮز ھﻢ اﺻﺮار ﺑﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ داﺷﺖ ،ھﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ در دل راﺿﯽ ﺑﻮد اﻣﺎ ﺑﺎ ﻏﺮور ﻧﺎز ﻣﯽ ﮐﺮد و ﭼﻘﺪر ھﻢ اﯾﻦ ﻧﺎز ﺑﻪ‬ ‫ﺻﻮرت اﺷﮑﯿﺶ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ اﺷﮏ ﻧﺎز ﺻﻮرﺗﺶ را آب ﻣﯽ داد، ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ، ﻣﻨﻮ ﻛﻪ ﻧﺪﻳﺪه ،ﭼﻪ ﻃﻮري ﻣﻨﻮ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮاد ؟..."‬ ‫" اﻳﻦ رو دﻳﮕﻪ از ﺧﻮدش ﺑﭙﺮس !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ دﻟﺨﻮری از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎدرش دﻟﮫﺮھﺎی او را ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد ،ﮔﻔﺖ :"اﮔﻪ اون اﻳﻨﻘﺪر ﺳﺎده اﺳﺖ ﻛﻪ دﻳﮕﺮون‬ ‫واﺳﺶ دﺧﺘﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ درد ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺧﻮره ،اﮔﻪ ھﻢ داره ﺧﻮدﺷﻮ ﻣﻲ زﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﻲ ،ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺧﻮام !از آدم‬ ‫دروﻏﮕﻮ ﻣﺘﻨﻔﺮم !..."‬ ‫" ﺗﻮ ﺣﺎﻻ،ﻗﻀﺎوت ﻧﻜﻦ !ﺑﺬار ﺑﯿﺎد ،ﺧﻮدت ھﻤﻪ ﭼﻲ رو ازاش ﺑﭙﺮس !"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮔﻔﺖ :"ﭼﺮا ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺪ ﺟﺮﯾﺎن ﭼﯿﻪ ؟!"‬ ‫ﻣﺎدرش ﺗﻤﺎﯾﻠﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ﺟﺮﯾﺎن را ﺑﺮای ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ھﻢ ﺷﺮح دھﺪ ﭘﺲ ﮔﻔﺖ :"ﭼﯿﺰ ﻣﮫﻤﯽ ﻧﯿﺴﺖ !ﻓﻘﻂ ﻣﺎ ﯾﻪ ﮐﻢ ﻋﺼﺒﯽ‬ ‫ﺷﺪﯾﻢ !"‬ ‫۱۲‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"اوﻧﺠﻮرﯾﺎم ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﻦ ھﺎﻟﻮ ﻧﯿﺴﺘﻢ !"‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﮔﻔﺖ :"ﭘﺪر ﻓﺮﯾﺒﺎ ﻗﺒﻼ زﻧﺪون ﺑﻮده !ھﻤﻪ ﭼﯿﺰش ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﺟﺰ ﻋﻠﺘﺶ !اﯾﻦ ﻣﻨﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﯿﺘﺮﺳﻮﻧﻪ !دوﺳﺖ‬ ‫ﻧﺪارم راﺟﺒﺶ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ !ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪ ﻣﯽ ﺷﻪ!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﭼﺮا ﻣﯽ ﮔﯽ ﺟﻨﺎﯾﺖ ؟!"‬ ‫ﻣﺎدرش ﺳﻌﯽ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ را ﻣﺠﺎب ﮐﻨﺪ و ﮔﻔﺖ :"ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮدم ! ﻣﻦ ھﯿﭽﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ !ﻣﮫﻢ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ!"‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ھﺎی ﻣﯿﺎن ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ و ﻣﺎدرش ھﻢ ﮔﻮش ﻧﻤﯽ داد . ﺳﺮﺧﻮﺷﻲ اﻗﺒﺎل ﺗﺎزه ،ﮔﺴﺘﺎﺧﻲ ﭘﺪر ﻓﺮﻳﺒﺎ را از ﻳﺎدش ﺑﺮد‬ ‫.ﺑﺎغ ﻧﺎرﻧﮕﻲ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ،آﻧﻘﺪر ﺑﺎ ﺑﺮﻛﺖ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺴﺎﻳﻞ آزار دھﻨﺪه را ﺑﻲ ارزش ﻣﻲ ﻛﺮد .‬ ‫اردﻳﺒﮫﺸﺖ ﻣﺎه ﺑﻮد و ﻓﺮاروي ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﺮﻳﻢ ھﻢ ﺑﺴﺎن ﺷﻜﻮﻓﻪ ھﺎي ﮔﯿﻼس زﻳﺒﺎ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد .اﻣﺮوز ،ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻨﺰﻟﺸﺎن ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ . ھﺮ ﭼﻨﺪ ، ﻣﺮﻳﻢ ﺗﻼش ﻣﻲ ﻛﺮد ، ﺧﻮد را ﺑﻲ ﺗﻔﺎوت ﻧﺸﺎن دھﺪ اﻣﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ .آﻧﻘﺪر ﻧﺎ ﺷﯿﺎﻧﻪ‬ ‫ﺗﻈﺎھﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ دﻟﯿﻠﻲ ﺑﺮاي ﺧﻨﺪه ھﺎي ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد .ﭘﯿﺸﺘﺮھﺎ ،ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ، ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻣﺎدرش ﻣﻲ ﺧﻮاھﺪ‬ ‫ﻧﭙﻮﺷﺪ و ﻧﮕﻮﻳﺪ اﻣﺎ ﺣﺎﻻ، آﻧﭽﻨﺎن ﻣﺴﺘﺎﺻﻞ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻮان ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﺧﻮاﺳﺘۀ ﻣﺎدرش را ھﻢ ﻧﺪاﺷﺖ .‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺎ دﺳﺘﻪ ﮔﻞ زﻳﺒﺎﺋﻲ از ارﻛﯿﺪه و زﻧﺒﻖ آﻣﺪﻧﺪ .ﺳﺎﺳﺎن ﺧﻮش ﻗﯿﺎﻓﻪ ﺗﺮ از ﻋﻜﺴﺶ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﯿﺪ و‬ ‫ﺳﻌﻲ داﺷﺖ ﻣﺤﺠﻮب ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﺮﻳﻢ ﻓﮫﻤﯿﺪ ، او ھﻢ در ﺗﻈﺎھﺮ ،ﻳﻚ ﻣﺒﺘﺪي ﺑﯽ اﺳﺘﻌﺪاد اﺳﺖ .ﮔﺎه رﻓﺘﺎرھﺎي ﻧﺎ ﺷﯿﺎﻧﻪ،‬ ‫ﻛﺎري ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﻨﺠﯿﺪه ﺗﺮﻳﻦ اﻋﻤﺎل ھﻢ از آن ﻗﺎﺻﺮﻧﺪ .‬ ‫ھﺮازﮔﺎھﻲ ، ﺳﺎﺳﺎن ﺷﺮﻣﮕﯿﻨﺎﻧﻪ ﻣﺮﻳﻢ را ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ . در اﻳﻦ ﻧﮕﺎھﮫﺎ اﺣﺴﺎﺳﻲ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﻲ ﮔﺸﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﻳﻢ آن را در‬ ‫ك ﻧﻤﻲ ﻛﺮد ، ﺷﺎﻳﺪ ﮔﺮﻣﺎی ﺳﯿﻨﻪ اش ،ﻋﺸﻖ ﺑﻮد .ھﻤﺎن ﻋﺸﻘﻲ ﻛﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮﻳﺶ ﻛﮫﻜﺸﺎن ھﺎ را ﻣﻲ ﻛﺎوﻳﺪ .ھﻤﺎن‬ ‫اﺣﺴﺎس ﻧﺎ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ﺧﻮب اﺳﺖ .ھﻤﺎن اﺗﻔﺎق ﺑﻲ دﻟﯿﻞ.‬ ‫ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎه ﺻﺪاي ﺗﻤﺴﺨﺮ آﻣﯿﺰ ﺧﻨﺪه ھﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ .‬ ‫" آﻗﺎ ﺳﺎﺳﺎن ،ﺑﺎ ﺷﻤﺎم ، ﺣﻮاﺳﺘﻮن ﻛﺠﺎﺳﺖ ؟"اﻳﻦ را داﺋﻲ ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ .ﻣﺮﻳﻢ داﻧﺴﺖ ،‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ھﻢ ،اﺣﺴﺎس ﻧﻮ ﻇﮫﻮري داﺷﺖ.‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﭼﻄﻮرﻣﻲ ﺧﻮاي ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺶ ﻛﻨﯿﺪ ،وﻗﺘﯽ، ﺧﯿﻠﯽ از ﮐﺎراﺗﻮن ﻣﻮﻧﺪه !ﺣﺘﯽ درﺳﺘﻮن ھﻢ ﺗﻤﻮم ﻧﺸﺪه !..."‬ ‫ﭘﺪر ﺳﺎﺳﺎن ﻗﺒﻞ از ﭘﺴﺮش ﺟﻮاب دادﮐﻪ :"ﺧﺎﻧﻢ!ﺳﺨﺖ ﻧﮕﯿﺮﻳﺪ !ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﻮل ﻣﻲ دم !اون ﻳﻪ ﻣﮫﻨﺪﺳﻪ !آﻳﻨﺪه اش‬ ‫ﻃﻼﺋﯿﻪ !..."‬ ‫ﻧﺎ ﺷﻜﯿﺒﺎﺋﻲ ،ﺗﺘﻤۀ ﻗﺮار را ﺳﺮ ﻣﻲ ﻛﺸﯿﺪ ،ﺣﺮف و ﺣﺪﻳﺜﻲ ﻛﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ را ﺑﮫﺎﻧﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد ،ﺗﻨﮫﺎ ﺣﺮف ﺑﻮد.‬ ‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ،ﺳﻮار ﺑﺮ اﻣﻮاج ﻧﮕﺎ ھﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺳﮫﻤﮕﯿﻦ و ﺳﮫﻤﮕﯿﻦ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﺮﻳﻢ ھﺠﻮم ﻣﻲ آورد . ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ،از آن ﺑﮫﺘﺮ‬ ‫ﻛﻪ ﭼﯿﺰي ﻓﺮاﺗﺮ از آرزو ﺗﻤﻨﺎ ﻳﺶ ﻣﻲ ﻛﺮد .‬ ‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ،ﻣﺮﻳﻢ و ﺳﺎﺳﺎن ،ﺗﻨﮫﺎ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ از ﻗﻠﺒﺸﺎن ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ .از ﭘﯿﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭘﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ھﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .‬ ‫۲۲‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺎ ﺷﺮم ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ :"ﻣﺮﻳﻢ ﺧﺎﻧﻢ ! ﻣﻦ ﺧﻮب ﺣﺮف ﻧﻤﻲ زﻧﻢ!..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪي ﮔﻔﺖ :"وﻟﯽ ﻋﻮﺿﺶ ﻣﻦ ﺑﻲ ﭘﺮده ﺣﺮف ﻣﻲ زﻧﻢ ،اﺧﻼﻗﻢ اﻳﻨﺠﻮرﻳﻪ !"‬ ‫" ﺟﺎي ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯿﻪ !ﻣﻦ ھﻤﯿﺸﻪ ﺳﻌﻲ ﻛﺮدم ، ﺻﺎدق ﺑﺎﺷﻢ ،ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ دروغ ﻧﺸﺎﻧۀ ﺗﺮﺳﻪ !". اﻧﮕﺎر ﮐﻪ از ﺑﯽ ﭘﺮواﺋﯽ‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻤﯽ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .‬ ‫" ﺷﻤﺎ از ھﯿﭻ ﻛﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﺮﺳﯿﺪ ؟"‬ ‫" ﺑﻨﺪه ھﺎي ﺧﺪا ﻛﻪ ﺗﺮس ﻧﺪارﻧﺪ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اﻧﺘﻈﺎر ش را داﺷﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﮕﻮﯾﺪ " ﻧﻪ !" ،اﻣﺎ ﻧﻪ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ،ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ، ﺑﺎ آدم ھﻮﺷﯿﺎری ﻃﺮف اﺳﺖ ،ﮔﻔﺖ‬ ‫:"ﺣﺘﻲ از ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺨﻮاد ﺑﮫﺘﻮن آﺳﯿﺐ ﺑﺮﺳﻮﻧﻪ؟"‬ ‫" اون ﮐﻪ ﻃﺒﯿﻌﯿﻪ!ﻣﮕﻪ ﻧﻪ؟! اﻣﺎ اون ﭼﯿﺰي ﻛﻪ آدﻣﺎ ي اﻣﺮوز رو ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻮﻧﻪ ،از آﺳﯿﺐ دﻳﺪن ﻧﯿﺴﺖ ،ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺪﺳﺖ ﻧﯿﺎ‬ ‫وردﻧﻪ !ﺣﺘﯽ ﺗﺮﺳﺸﻮن ھﻢ از ﻃﻤﻊ ﮐﺎرﯾﻪ !"‬ ‫"ﻳﻌﻨﻲ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﺮﺳﯿﺪ ، ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺟﻮاب ﻣﻨﻔﻲ ﺑﺪم ؟"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ﺳﻜﻮت ﻛﺮد .‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﺧﻨﺪۀ ﻣﻠﯿﺤﯽ ﮔﻔﺖ :"از ﺑﺪﺳﺖ ﻧﯿﺎوردن ،ﻣﻲ ﺗﺮﺳﯿﺪ!..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪ ،اداﻣﻪ داد :"ﻣﻨﻮ ﺑﮫﺘﻮن ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﻋﻜﺴﻤﻮ دﻳﺪﻳﺪ، ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﻮن ﮔﻔﺘﯿﺪ ،ﺧﻮﺑﻪ !... ﺣﺎﻻ‬ ‫ھﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاﻳﺪ، ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﺘﻮن ﺑﺸﻢ ...ﺧﯿﻠﻲ ﺧﻮدﺧﻮاه ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ ؟!..."‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭼﮫﺮه اش ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد،دوﺳﺖ ﻧﺪارد در اﯾﻦ ﺑﺎره ﺑﮕﻮﯾﺪ، ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ از روي ﻋﻜﺲ ﻋﺎﺷﻘﺘﻮن‬ ‫ﻧﺸﺪم !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در اداﻣۀ ﺧﻨﺪه اش ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﺗﻨﮫﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﻮد، ﮔﻔﺖ :"ﭘﺲ ﻗﺒﻼ ﻣﻨﻮ دﻳﺪﻳﺪ؟...ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ! ...ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ اﺳﺖ ، ﻋﺎﺷﻖ‬ ‫ﺷﺪﻳﺪ ؟ ﯾﺎ..."‬ ‫" ﻓﺮض ﻛﻨﯿﺪ ،آره ،ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ اﻳﺮادي داره ؟"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ اﺛﺮی از ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺮ ﻟﺒﺎﻧﺶ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﻋﺸﻖ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ اي ﺑﻪ ﭼﻪ درد ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺧﻮره‬ ‫!ﺷﻤﺎ ﻗﺒﻼ ﻣﻨﻮ دﯾﺪﯾﺪ ،درﺳﺘﻪ؟"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﮑﺮ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﺗﺎ از اﺣﺴﺎﺳﺶ ﺑﮕﻮﯾﺪ ،ﭼﻪ اﺷﮑﺎﻟﯽ داﺷﺖ ،اﮔﺮ ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ‬ ‫اﻋﺘﺮاف ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ،ﻋﺎﺷﻖ اﺳﺖ؟ﭼﻪ اﺷﮑﺎﻟﯽ داﺷﺖ ،اﮔﺮ داﺳﺘﺎن دﻟﺴﻮﺧﺘﮕﯽ ھﺎﯾﺶ را ﻣﯽ ﮔﻔﺖ؟ ﻏﺮور‬ ‫در ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ !ﭘﺲ ﮔﻔﺖ :"آره ! واﺳﻪ ﮐﻼﺳﮫﺎی ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ ﻣﯽ اوﻣﺪﯾﻦ داﻧﺸﮑﺪۀ ﻣﺎ!ﯾﺎدﺗﻮﻧﻪ !ﻣﻦ از اون‬ ‫ﻣﻮﻗﻪ دﻧﺒﺎﻟﺘﻮن ﺑﻮدم !اﻣﺎ اوﻟﯿﻦ ﺑﺎری ﮐﻪ ﺑﺎھﺎﺗﻮن روﺑﺮو ﺷﺪم اﻣﺮوز ﺑﻮد !ﺗﺎ اﻣﺮوز،ﺣﺘﯽ از ﮐﺴﯽ ھﻢ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪم ،ﺷﻤﺎ ﭼﻄﻮر‬ ‫آدﻣﯽ ھﺴﺘﯿﺪ ؟ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﺷﮫﺎﻣﺖ روﺑﺮو ﺷﺪن رو ﻧﺪاﺷﺘﻢ ،ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ زن داﺋﯿﺘﻮن ﻋﮑﺴﺘﻮﻧﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﻮن داد ،اوﻧﻮﻗﺖ‬ ‫ﺟﺮاﺗﻢ زﯾﺎد ﺷﺪ ،ﮔﻔﺘﻢ ،ﺣﺘﻤﺎ ﻣﯿﺘﻮﻧﻢ در ﺣﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻢ ،وﮔﺮ ﻧﻪ،ﯾﻪ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭘﯿﺸﻨﮫﺎدﺗﻮﻧﻮ ﻧﻤﯽ داد ! ..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ ﮐﻤﯽ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ ﭘﺎرﺳﺎل ﻣﯿﻮﻣﺪم داﻧﺸﮑﺪۀ ﻓﻨﯽ،از اون ﻣﻮﻗﻪ زﯾﺮ ﻧﻈﺮم داﺷﺘﯿﺪ ؟!ﺧﯿﻠﻲ‬ ‫ﺳﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﻳﻪ ﻧﻔﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻲ ﻛﻪ ھﻤﯿﺸﻪ زﻳﺮ ﻧﻈﺮت ﻣﻲ ﮔﯿﺮه !..."‬ ‫۳۲‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫" ﺷﻤﺎ اﯾﻨﻘﺪر ﻣﻐﺮور ﺑﻮدﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺎزی ﻧﻤﯽ دﯾﺪد ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ !اﯾﻦ اﺧﻼﻗﺘﻮﻧﻮ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ !ﻣﻦ ﺷﯿﻔﺘۀ ﺷﻤﺎ ﺷﺪم‬ ‫،ﭼﻮن ھﻤﻮﻧﯽ ﺑﻮدﯾﻦ ﮐﻪ ھﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮد ،دﻟﺶ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺮای ﺳﺎﺳﺎن ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻮاﻧﺶ را ﺟﻤﻊ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻏﺮور ﺳﺎﺳﺎن‬ ‫ھﺠﻮم ﺑﺮد ،ﮔﻔﺖ :" ﺷﻤﺎ ھﻤﺴﺮﺗﻮن رو زﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﮔﯿﺮﻳﺪ ، ﻣﺒﺎدا ﻏﯿﺮ اون ﭼﯿﺰي ﺑﺎ ﺷﻪ ﻛﻪ اﻧﺘﻈﺎر دارﻳﺪ ؟دوﺳﺖ دارﯾﺪ‬ ‫ﻣﻐﺮور ﺑﺎﺷﻪ ؟ﺟﺎﻟﺒﻪ !ﻣﮕﻪ ﻣﯿﺸﻪ آدم اوﻧﺠﻮری ﺑﺸﻪ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاد وﻣﻐﺮور ﺑﺎﺷﻪ ؟آﺧﻪ ﻏﺮور ﭼﯿﻮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ‬ ‫؟ ﺷﻤﺎ ﯾﻪ ﭼﯿﺰی ﻣﯽ ﮔﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ اوﻟﯿﻦ ﺑﺎره ﻣﯽ ﺷﻨﻮم!...ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﯿﺴﺖ !ﺷﻤﺎ ﻏﺮورﻣﻮ ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﺪ ؟! ﺿﻤﻨﺎ ، ھﺮﭼﻲ‬ ‫ھﻢ ﻛﻪ ﺑﮕﯿﺪ ،ﺑﺎور ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻢ، آدم، ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﻋﺎ ﺷﻖ ﺑﺸﻪ !...ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﺑﻔﮫﻤﻪ ،ﻓﻼﻧﯽ ھﻤﻮﻧﯿﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاد !؟"‬ ‫" ﺷﻤﺎ دوﺳﺖ ﻧﺪارﯾﺪ ﺗﻈﺎھﺮ ﻛﻨﯿﺪ ،اﻳﻦ واﺳۀ ﻣﻦ ﺑﺎ ارزﺷﻪ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد ،اﯾﻦ ﺑﯽ رﺣﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ اﻧﺪازه ﺳﺨﺖ ﺑﮕﯿﺮد ،ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﯽ ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﮔﻔﺖ :‬ ‫"ﺣﺮﻓﺎﺋﯽ ﺷﻤﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺸﻨﮕﻨﺪ !ﺗﻮی ﺣﺮﻓﺎﺗﻮﻧﻢ ﯾﻪ ﺻﺪاﻗﺖ ھﺴﺖ !ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺣﺴﺶ ﮐﻨﻢ !"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ﺧﻨﺪﻳﺪ و ﺑﻪ ﺷﻮﺧﻲ ﮔﻔﺖ : "ﺗﺸﺨﯿﺺ دروغ، ﺳﺨﺘﻪ وﻟﻲ راﺳﺖ ﮔﻮ ھﺎ رو راﺣﺖ، ﻣﻲ ﺷﻪ ﭘﯿﺪا ﻛﺮد !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ،از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ ،ﺳﺎﺳﺎن ﻧﺮﻣﺸﺶ را ﺣﺲ ﮐﺮده ،ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ : "ﺣﻖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ ،آدﻣﺎی راﺳﺘﮕﻮ ﺧﯿﻠﯽ‬ ‫ﻣﺸﺨﺼﻨﺪ!... راﺳﺘﻲ !آﻗﺎ ﺳﺎﺳﺎن !ﻓﻜﺮ ﻛﺮدﻳﺪ ، زﻧﺪﮔﻲ دو آدم ﺻﺎدق ﭼﻪ ﺟﮫﻨﻤﻲ ﻣﻲ ﺷﻪ ؟!"‬ ‫"ﺟﮫﻨﻢ ﻧﻪ ! ﻓﻘﻂ ﺳﺨﺘﻪ !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ از ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻮاﺑﯽ ﺳﺎﺳﺎن، ھﻢ ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد و ھﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"زﻧﺪﮔﻲ ،اﮔﻪ ﺳﺨﺖ ﺑﺎﺷﻪ ﻳﻪ ﺟﮫﻨﻤﻪ‬ ‫!..."‬ ‫اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﺳﺎﺳﺎن ،ﺗﻤﺎم ﺟﻮاﺑﮫﺎ را از ﻗﺒﻞ آﻣﺎده ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﺑﯽ درﻧﮓ ﮔﻔﺖ : "ﻣﻲ ﺧﻮاﻳﺪ ﺑﮫﺘﻮن دروغ ﺑﮕﻦ ﺗﺎ راﺣﺖ زﻧﺪﮔﻲ‬ ‫ﻛﻨﯿﺪ!؟"‬ ‫"از دروغ ﻣﺘﻨﻔﺮم!"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ،ﮔﻞ زﻧﺒﻘﻲ را از ﮔﻠﺪان ﺑﯿﺮون آورد و ﺑﻪ ﻣﺮﻳﻢ ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ ھﻢ ازدروغ ﻣﺘﻨﻔﺮم! "‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ھﻢ ﮔﻞ را ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ :"ﻣﯽ دوﻧﻢ!وﻟﯽ ﻣﻦ آﺳﻮن ﻋﺎﺷﻖ ﻛﺴﻲ ﻧﻤﻲ ﺷﻢ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دوﺳﺖ داﺷﺖ ، ﺟﻮاب ﻣﺜﺒﺘﺶ را ﻓﺮﻳﺎد زﻧﺪ اﻣﺎ واھﻤﻪ ھﺎ ﻧﻤﻲ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ . ﺷﺎﻳﺪ ﺳﺎﺳﺎن ﻳﻚ دروﻏﮕﻮ ﺑﻮد و ﻳﺎ اﺑﻠﻪ و‬ ‫ﺷﺎﻳﺪ ھﻢ ،ﻳﻚ ﻋﺎﺷﻖ .ﺑﮫﺮ ﺣﺎل دوﺳﺘﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻧﻘﺎب از ﭼﮫﺮۀ ﻓﺮﻳﺐ ﺑﺮدارد .ﺗﻨﮫﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ در دام دﻟﺒﺴﺘﮕﻲ‬ ‫ﻧﻤﻲ اﻓﺘﺎد .اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪي ﻛﻪ آﺳﺎن ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ، ﻳﻚ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺑﻮد .اﺣﺴﺎس ﻧﻮ ﺷﻜﻔﺘۀ ﺗﺼﺎدم ﻧﮕﺎھﮫﺎ ،آﻧﻘﺪر ﺳﺘﺮگ و ﻧﯿﺮو ﻣﻨﺪ‬ ‫ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﯿﺸۀ ﻣﻨﻄﻖ ﻧﻤﻲ ﮔﺴﺴﺖ .ﻣﺮﻳﻢ ،ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ، ﺑﻲ دﻟﯿﻞ در ﺟﺴﺘﺠﻮي دﻟﯿﻞ اﺳﺖ .‬ ‫ﺣﺮﻓﮫﺎی ﻣﯿﺎن آﻧﺪو اداﻣﻪ داﺷﺖ ،ﺻﺤﺒﺘﮫﺎی دﻟﻨﺸﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺖ ﭘﺎﯾﺎن ﺑﮕﯿﺮد .ھﻤﭽﻨﺎن و ھﻤﭽﻨﺎن ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ و ﺷﻌﻠۀ اﺷﺘﯿﺎﻗﺸﺎن زﺑﺎﻧۀ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮی ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ،دﯾﮕﺮ ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ، ﺗﻨﮫﺎ آرزو ،ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻮد .از ﺻﺪاﻗﺖ ﮔﻔﺘﻨﺪ ،از ﺷﺎدی‬ ‫،ﻋﺸﻖ ،رھﺎﺋﯽ ،ﻣﺮگ .‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن دﯾﮕﺮ راﺣﺖ ﺗﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ، ﺳﮑﻮت ﮐﻨﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ، ﻣﺮدن ﺑﺪون‬ ‫ﻋﺸﻖ ھﻢ ﺑﻲ ﻣﻌﻨﯿﻪ !...اون ﭼﯿﺰی دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯿﻪ ﮐﻪ ھﺮ وﻗﺖ ﻧﺨﻮاﺳﺘﯿﺶ وﻟﺶ ﮐﻨﯽ!...ﻣﻦ ﺑﻪ ھﯿﭻ اﺟﺒﺎری ﺗﻦ ﻧﻤﯽ‬ ‫دم ،ﺣﺘﯽ اﮔﻪ اون زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﺷﻪ !"‬ ‫۴۲‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻤﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪ،ﮐﻤﯽ ھﻢ در دﻟﺶ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ ، ﮔﻔﺖ :"ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﻪ!اﯾﻦ ﻃﺮز ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری و اون ﭼﯿﺰاﺋﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ‬ ‫ذھﻨﺘﻮﻧﻪ ،اﺻﻼ ﺑﺎ ھﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﻧﻦ !"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ھﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺎ آدم ﻧﮑﺘﻪ ﺑﯿﻨﯽ ﻃﺮف اﺳﺖ ، ﮔﻔﺖ :"ﻣﯽ دوﻧﻢ !ﺷﻤﺎ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺪ !...ﻗﺒﻮل‬ ‫ﮐﻨﯿﺪ ،ﯾﻪ ھﻤﭽﯿﻦ درﺧﻮاﺳﺘﯽ از ﺷﻤﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺮات ﻣﯽ ﺧﻮاد ،اوﻧﻢ واﺳﻪ ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﻣﻤﮑﻨﻪ ھﻤﻪ ﭼﯿﺮو ﺧﺮاب‬ ‫ﮐﻨﻪ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯾﺮو از دﺳﺖ ﻧﻤﯽ دﯾﻦ!اﺻﻼ ﭼﯿﺰی ﻧﺒﻮده !"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ﮐﻤﯽ از ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻣﺮﯾﻢ دﻟﺨﻮر ﺷﺪو ﮔﻔﺖ :"اﺣﺴﺎس ﻣﻦ ،ھﻤﻪ ﭼﯿﺰﻣﻪ !ﭼﯽ رو از دﺳﺖ ﻧﻤﯽ دادم ؟!ھﻤﻪ ﭼﯿﻤﻮ‬ ‫؟!ﺣﺎﻻ ھﻢ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ!ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﯿﺪ ﻧﻪ!ﺷﻤﺎ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰﻣﯿﺪ !ﻗﻮل ﻣﯽ دم !ﻗﻮل ﻣﯽ دم! ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺘﻮن ﮐﻨﻢ‬ ‫!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ھﻤﭽﻨﺎن ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﺘﺮﺳﯿﺪ ،اﯾﻦ ﺗﺤﻔﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺟﻮاب رد ﻧﻤﯽ ده !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ھﻤﯿﺸﻪ از ﺗﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ اﻧﺴﺎﻧﮫﺎي ﺑﺎ ھﻮش اﺑﺎ داﺷﺖ . ھﺮ زﻣﺎن ﻛﻪ دﻳﮕﺮان ھﻮﺷﯿﺎري ﻛﺴﻲ را ﻣﻲ ﺳﺘﻮدﻧﺪ،ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ‬ ‫از او ﻣﺘﻨﻔﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ . ﺣﺎﻻ ھﻢ درﮔﯿﺮ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻛﺴﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻳﺎ رﻧﺪاﻧﻪ او را ﺑﺎزي ﻣﻲ داد و ﻳﺎ اﺑﻠﮫﺎﻧﻪ ﻳﺎوه ﻣﻲ‬ ‫ﺑﺎﻓﺖ وﺷﺎﯾﺪ ھﻢ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ .ﻣﺮﻳﻢ دوﺳﺖ داﺷﺖ ،اﮔﺮ ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺳﺎﺳﺎن اﺑﻠﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ زﻳﺮك .او ﻳﻚ ﻣﻄﻠﻖ‬ ‫ﮔﺮا ﺑﻮد ،ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮد ،ﺧﻮب ﺑﺎﺷﺪ و ﻳﺎ ﻳﻚ ﻓﺎﺟﻌﻪ .ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﺳﺎﺳﺎن از ھﻮﺷﺶ ﻗﻮی ﺗﺮ‬ ‫اﺳﺖ و اﯾﻦ ﺧﻮد ﺟﺎی ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺑﻮد ،ﭼﺮا ﮐﻪ ھﻮش ﺳﺎﺳﺎن زﯾﺎد ﺑﻮد .‬ ‫آﻧﭽﻪ ﻣﺴﻠﻢ ﺑﻮد ،ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺎ ھﻤۀ ذﮐﺎوﺗﺶ ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ دوﺳﺖ دارد ھﻤﻪ ﺗﻨﮫﺎ او را ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ .او دوﺳﺖ داﺷﺖ‬ ‫در ﻋﺮوﺳﯽ ،ﻋﺮوس ﺑﺎﺷﺪ و در ﻋﺰا ﻣﯿﺖ .اﻣﺎ ﻣﺮﯾﻢ آﻧﭽﻨﺎن ﻣﺎھﺮاﻧﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺟﺰ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ و آذﯾﺘﺎ ﮐﺲ دﯾﮕﺮی‬ ‫آﻧﺮا ﮐﺸﻒ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد .‬ ‫۵۲‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫راز‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ از ﺷﺎدي در ﭘﻮﺳﺖ ﻧﻤﻲ ﮔﻨﺠﯿﺪ ،ﺷﺎﯾﺪ دﯾﮕﺮ ﺧﻠﻮص و ﻋﺸﻖ را ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﭼﺸﻤﮫﺎ در ﺟﺴﺘﺠﻮي زﻳﺒﺎﺋﻲ دور‬ ‫دﺳﺘﮫﺎ را ﻣﻲ ﻛﺎوﻳﺪ و ﺣﺎل آﻧﻜﻪ در ھﻤﯿﻦ ﻧﺰدﻳﻜﻲ،ﭼﯿﺰي ﻓﺮاﺗﺮ از آرزو ، ﺗﻤﻨﺎﻳﺶ ﻣﻲ ﻛﺮد . اﺣﺴﺎﺳﺶ را ﺑﺮاي ﻣﺎدرش‬ ‫ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد اﻣﺎ راﺿﻲ ﻧﻤﻲ ﺷﺪ . دوﺳﺖ داﺷﺖ ﺑﻪ او ﺣﺴﺎدت ﻛﻨﻨﺪ .ﭘﯿﺶ از اﻳﻦ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ رﻓﺘﺎرش ﺑﺎ آذﻳﺘﺎ را ﻣﺤﺪود‬ ‫ﺗﺮ ﻛﻨﺪ،اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﺗﻤﺎﺳﮫﺎﻳﺸﺎن، دوﭼﻨﺪان ﺷﺪه ﺑﻮد .‬ ‫آﻧﺮوز ،ﺑﺮاي دﻳﺪن آذﻳﺘﺎ ،ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﺸﺎن رﻓﺖ .ﻣﻌﯿﻦ ھﻢ آﻧﺠﺎ ﺑﻮد .‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ ﻛﻪ رﻓﺖ ،ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺷﯿﻄﻨﺖ ﺑﺎر و ﻃﻌﻨﻪ آﻣﯿﺰی ﭘﺮﺳﯿﺪ :"آذﻳﺘﺎ !اون، اﻳﻨﺠﺎ ﭼﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد ؟!واﻗﻌﺎ ﭘﺮ روﺋﯽ ؟! ﻧﻤﻲ‬ ‫ﺗﺮﺳﻲ ؟!..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮد و ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ،ﺟﻮاب داد :"از ﭼﯽ ؟!ھﻤﯿﻦ اﻣﺮوز ،ﻋﻘﺪ ﮐﺮدﯾﻢ !...دﯾﮕﻪ ﻣﺎ زن و ﺷﻮھﺮﯾﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮد،دوﺑﺎره ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﭘﺪر و ﻣﺎدرت ﭼﻲ ؟ﻓﺮﻳﺒﺎ ؟ اون ﻧﺪوﻧﻪ درﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﯽ درﻧﮓ و ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮔﻔﺖ :"ﻓﺮﯾﺒﺎ دزده !ﺣﻘﺸﻪ ! ﻣﻌﯿﻦ ازش ﻣﺘﻨﻔﺮه !ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده !ﺑﺨﺎﻃﺮ اﯾﻨﻢ ھﺴﺖ ﮐﻪ اذﯾﺘﺶ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ واﻻ آﺗﯿﺸﺶ ﻣﯽ زدم !ﺳﺮ ﻣﻦ ﺣﻮو آورده ؟!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﺮا آذﯾﺘﺎ ،اﯾﻨﮫﻤﻪ ﺑﯽ رﺑﻂ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﺪ ؟!زﻣﺎﻧﺒﻨﺪی ھﺎ را اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد و وﺟﻮد اﻧﮑﺎر ﻧﺎﭘﺬﯾﺮی‬ ‫را ﻣﻨﮑﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ .در دﻓﺘﺮ ﺛﺒﺖ اﺣﻮال ھﻢ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺛﺒﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﺮﯾﺒﺎ زن اول ﻣﻌﯿﻦ اﺳﺖ.ﭘﺲ از اﻧﺪﮐﯽ ﺳﮑﻮت،‬ ‫ﮔﻔﺖ :"ازت ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ!دﯾﻮوﻧﻪ !اول ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺑﻮد ﺑﻌﺪ ﺗﻮ اوﻣﺪی !"‬ ‫آذﯾﺘﺎﭼﮫﺮۀ ﺣﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺒﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدش ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ :"ﺗﻮ ﭼﺮا اﯾﻨﻮ ﻣﯽ ﮔﯽ ؟! ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯽ دوﻧﯽ ،ﻣﻦ و ﻣﻌﯿﻦ ،ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎ‬ ‫ھﻤﯿﻢ !ﺑﺎور ﮐﻦ ﻣﻌﯿﻦ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده !"‬ ‫۶۲‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﻣﯽ دوﻧﻢ !ﻣﯽ دوﻧﻢ !وﻟﯽ آدم ﻣﻤﮑﻨﻪ ﻋﻮض ﺑﺸﻪ !ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺧﻮدﺗﻪ! ...ﺗﻮ ﺧﯿﻠﻲ آﺳﻮن ﮔﺮﻓﺘﻲ ،اﮔﻪ ﻣﻦ ﺑﻮدم ﺗﺎ ﻧﻤﻲ‬ ‫ﻓﮫﻤﯿﺪم،ﻋﻠﺖ رﻓﺘﻨﺶ ﭼﯽ ﺑﻮده ، رھﺎش ﻧﻤﻲ ﻛﺮدم !"‬ ‫" اﻻن ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻲ ﻧﻤﻲ ﺧﻮام ﺑﺪوﻧﻢ ﭼﯿﻪ ؟! ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ!!! راﺳﺘﯽ از ﻧﺎﻣﺰد ﺑﺎزﯾﺖ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ؟ﻋﺠﻠﻪ ﮐﻦ ﺟﺎ ﻧﻤﻮﻧﯽ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد آذﯾﺘﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﻣﻮﺿﻮع را ﻋﻮض ﮐﻨﺪ،ﺗﺼﻤﯿﻢ داﺷﺖ ،ﻧﺸﺎن دھﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ،ﭼﻪ‬ ‫ﺑﺤﺜﯽ در ﻣﯿﺎن اﺳﺖ ،ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ وﻟﻌﺶ ﺑﺮای داﻧﺴﺘﻦ آﻧﮑﻪ ﭼﺮا ﺑﯿﻦ ﺑﺮادر و دوﺳﺘﺶ ،اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻧﺎﮔﮫﺎﻧﯽ ﺑﮫﻢ ﺧﻮرده را‬ ‫ﭘﻨﮫﺎن ﮐﻨﺪ ، ﮔﻔﺖ :" ﻣﻲ ﺧﻮاي ﺑﮕﻲ ، ھﻮﻟﻢ ؟ﭘﺲ ﺧﻮدت ﭼﻲ ؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ دوﺳﺘﺶ را ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﺪﮐﻪ راﺑﻄۀ او وﻣﻌﯿﻦ از ﺟﻨﺲ دﯾﮕﺮی اﺳﺖ،ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ ﺑﻮده و ھﻤﭽﻨﺎن‬ ‫ھﺴﺖ،ﭘﺲ ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮدت ﻣﯽ دوﻧﯽ ،ﻛﺎر ﻣﻦ وﻣﻌﯿﻦ ، ﻳﻪ ھﻔﺘﻪ اي ﻧﺒﻮد ،ﻣﺎ ﺧﯿﻠﻲ وﻗﺘﻪ ﻗﺮارا ﻣﻮن رو ﮔﺬاﺷﺘﯿﻢ ،ﻧﻪ ﺑﻌﺪ‬ ‫ﯾﻪ ﺟﻠﺴﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻗﺼﺪ داﺷﺖ دوﺑﺎره ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺤﺚ ﻓﺮﯾﺒﺎ و ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ ،ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺘﻠﮏ آذﯾﺘﺎ ھﻢ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺎ زﯾﺮﮐﯽ ﮔﻔﺖ :"ﯾﻪ‬ ‫ﺟﻮری ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﯽ ،اﻧﮕﺎر ﻓﻘﻂ ﺧﻮدت درﺳﺖ رﻓﺘﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ،ﺗﻮ ھﻤﯿﻦ اﻻﻧﺸﻢ از ﻓﺮﻳﺒﺎ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻲ !..."‬ ‫"اون ﻛﻪ ﻋﺪدي ﻧﯿﺴﺖ ،ﻣﻌﯿﻦ ازش ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻪ و ﮔﺮﻧﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ اوﻧﻮ آدم ﺣﺴﺎب ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﭼﺮا دوﺳﺘﺶ ﻣﺴﺎﺋﻞ را ﺟﺪی ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮد ،اﯾﻨﮑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﻧﺒﻮد ،اﻣﺎ ﮐﺎری از ﮐﺴﯽ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ آﻣﺪ و‬ ‫دﯾﮕﺮ ﻓﺎﯾﺪه ای ﻧﺪاﺷﺖ،ﺑﮕﻮﯾﺪ ،اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدی!ﺗﺨﻄﺌۀ آذﯾﺘﺎ ،ﺣﺎﺻﻠﯽ ﺟﺰ ﻏﺼﻪ ﻧﺪاﺷﺖ ،ﭘﺲ دوﺑﺎره ﺑﺤﺚ را ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ‬ ‫ﮐﺸﺎﻧﺪ ﮐﻪ :"ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻢ ﺟﺎ ﺗﻮن ﻋﻮض ﺷﺪه؟!"‬ ‫آذﻳﺘﺎﮐﻪ از اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﺮﯾﻢ از ﺷﻮﺧﯿﺶ ﺑﺮ ﺳﺮ ذوق آﻣﺪه ﺑﻮد ، ﮔﻔﺖ :"ﭼﯿﻪ ؟ﺣﺴﻮدﻳﺖ ﻣﻲ ﺷﻪ ؟"‬ ‫"آﺧﻪ ،ﺑﻪ ﭼﻲ ؟! زن دوم ﺷﺪن ﮐﻪ ﺣﺴﻮدي ﻧﺪاره !اوﻧﻢ زن دوم ﮐﯽ ؟! ﻣﻌﯿﻦ !؟"‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﭼﺸﻪ ؟!دوﻣﯽ ﺑﻮدﻧﻮ ھﻢ درﺳﺘﺶ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ !ﺣﺎﻻ ﺑﺒﯿﻦ !اﯾﻦ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ اﺳﺖ !وﮔﺮﻧﻪ ﻣﻦ اوﻟﻢ !ﻏﯿﺮ‬ ‫ﻣﻨﻢ ھﯿﭽﮑﯽ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫"ﺑﯿﻦ ﺷﻮن رو ﺧﺮاب ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ؟اﯾﻦ ﮐﺎرا ﻓﻘﻂ آدﻣﻮ ﮐﻮﭼﯿﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ !در ﺣﺪ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ !ﺑﺒﯿﻦ اوﻧﯿﮑﻪ ﺗﻮی دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن ،ھﻤﻪ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻦ ،ﭼﻪ ﺑﺎ ﮐﻼﺳﻪ! ﭼﻪ ﺑﺎ ﮐﻼﺳﻪ!ﺑﻪ ﭼﻪ روزی اﻓﺘﺎده!؟راﺳﺘﯽ ﭼﻨﺪﺷﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻪ !ﺗﻮ ھﻨﻮز ﮔﺮﻣﯽ !"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن و درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از ﭼﮫﺮه اش ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ،ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪه ، ﮔﻔﺖ :"ﺑﺎاوﻧﯿﮑﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ازدواج ﮐﺮدم !ﺑﺎ‬ ‫ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻨﻮ ﻣﯽ ﺧﻮاد !ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﭼﻪ ؟"‬ ‫" ﺧﻮدت رو ﮔﻮل ﻣﯽ زﻧﯽ ،ﻣﻌﯿﻦ ھﺮ ﻛﺎري ﻛﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺒﺎ ﺑﺮﺳﻪ !... ﻣﺮﻳﻢ ﻗﺼﺪ داﺷﺖ آذﯾﺘﺎ را ﻋﺼﺒﯽ ﮐﻨﺪ."‬ ‫" ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده !...".‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد ،ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ آذﯾﺘﺎ آﻣﺎدۀ ﮔﻔﺘﻦ دﻟﯿﻞ ﺟﺪاﺋﯿﺶ ﺑﺎ ﻣﻌﯿﻦ اﺳﺖ ، ﮔﻔﺖ :" آذﯾﺘﺎ !ﺗﻮ ﯾﻪ ﭼﯿﺰی‬ ‫ﻣﯽ دوﻧﯽ !ﻣﮕﻪ ﻧﻪ !؟وﮔﺮﻧﻪ داﯾﻢ ،ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺘﯽ ،ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده !ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده !ﺧﻮب ﺑﮕﻮ !ﺑﮕﻮ ﺗﺎ ﮐﻤﮑﺖ ﮐﻨﻢ !"‬ ‫"ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﭘﯿﺶ ﻣﻌﯿﻦ ﺧﺒﺮ دار ﻣﯽ ﺷﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺎت داره زﻣﯿﻨﺎی ﺷﻤﺎﻟﻮ ﺑﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﻣﯽ ده .ﻣﯽ ره ﭘﯿﺶ ﺑﺎﺑﺎت ،اوﻧﻢ ﻣﯽ ﮔﻪ‬ ‫ﻣﺎل ﺧﻮدﻣﻪ ھﺮ ﺟﻮری ﮐﻪ ﺑﺨﻮام آﺗﯿﺸﺶ ﻣﯽ زﻧﻢ ،ﻣﻌﯿﻨﻢ ﺟﺮﯾﺎن ﺗﻮ رو ﭘﯿﺶ ﻣﯽ ﮐﺸﻪ،واﺳﺶ دﻟﯿﻞ ﻣﯽ آره ﮐﻪ آره اون‬ ‫ﭘﺴﺮه رو ﭘﺮﯾﺎ وادار ﺑﻪ اﯾﻨﮑﺎر ﮐﺮد ،ﺑﺎﺑﺎﺗﻢ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻪ و داد ﻣﯽ ﮐﺸﻪ ﮐﻪ ﭘﺮﯾﺎ رو ﻧﺎ ﺑﻮد ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ،داداﺷﺘﻢ ﻣﯽ ﮔﻪ‬ ‫ﭼﺮا دروغ ﻣﯽ ﮔﯽ ؟ﺗﻮ ھﻤﻪ ﭼﯽ رو ﻓﺪای اون ﮐﺮدی !ﻣﺎدرم!ﻣﻦ !ﺧﻮاھﺮای ﺑﯿﭽﺎرم!ھﻤﻪ ﭼﯿﺮو !ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﮔﯽ ﻣﯽ ﺧﻮام ﻧﺎ‬ ‫ﺑﻮدش ﮐﻨﻢ !داری دروغ ﻣﯽ ﮔﯽ !ﺗﻮ ھﯿﭽﯽ واﺳﺖ ﻣﮫﻤﺘﺮ از اون ﻧﯿﺴﺖ!ﻣﻦ اﯾﻨﮑﺎرو ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !واﺳﻪ ﺧﻮاھﺮم ھﻤۀدﻧﯿﺎرو‬ ‫۷۲‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ھﻢ آﺗﯿﺶ ﻣﯽ زﻧﻢ !اون ﻟﺤﻈﻪ ﮔﺮم ﺑﻮده ،ھﺮﭼﯽ ﺗﻮ دھﻨﺶ ﻣﯽ آدو ﻣﯽ ﮔﻪ !ھﻤﯿﻨﮑﻪ از دﻓﺘﺮ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ ره ،ﯾﮑﯽ از‬ ‫ﮐﺎرﮔﺮای ﺑﺎﺑﺎت ﺟﻠﻮﺷﻮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮه ﮐﻪ آﻗﺎ ﻣﻌﯿﻦ ﻋﺼﺒﯽ ﻧﺸﯿﺪ،ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻧﺪاره !ﻣﻦ ﺧﻮدم ﯾﻪ ﺑﺎر ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪم ، ﺑﺨﺎﻃﺮش ده‬ ‫ﺳﺎل ﺣﺒﺲ ﮐﺸﯿﺪم !وﻟﯽ ﻣﻌﯿﻦ ﺗﻮﺟﮫﯽ ﺑﮫﺶ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ !ﺑﻌﺪ ﭼﻨﺪ روز ﺧﺒﺮ دار ﻣﯿﺸﻪ ﮐﻪ دﯾﮕﻪ اﺛﺮی از ﭘﺮﯾﺎ ﻧﯿﺴﺖ ،ھﻮل‬ ‫ﺑﺮش ﻣﯿﺪاره ﮐﻪ ﻧﮑﻨﻪ راﺳﺘﯽ راﺳﺘﯽ! ﺑﺎﺑﺎت ﭘﺮﯾﺎرو ﮐﺸﺘﻪ !ﻣﯿﺮه ﺳﺮاغ ﺑﺎﺑﺎت ،وﻟﯽ ﺑﺎﺑﺎت اوﻧﻘﺪر ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮده ﮐﻪ ردش‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﻪ و ﻣﯽ ﮔﻪ ﺣﺎﻻ راﺿﯽ ﺷﺪی! ﯾﻪ روز اون ﮐﺎرﮔﺮه ﭘﯿﺸﺶ ﻣﯽ آد و ﻣﯽ ﮔﻪ ﻣﯽ دوﻧﻢ ﺑﺎﺑﺎت زﻧﺸﻮ ﮐﺸﺘﻪ !ﻣﯽ‬ ‫دوﻧﻢ ﺗﻮ دروغ ﮔﻔﺘﯽ!اﯾﻦ وﺳﻂ ھﯿﭽﮑﯽ ﻏﯿﺮ ﺗﻮ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺖ ! اﮔﻪ ﭘﻠﯿﺲ ﺑﻔﮫﻤﻪ ، ﺗﻮ ﺿﺮر ﻣﯽ ﮐﻨﯽ !ﯾﻪ ﻣﺪت ﺣﺴﺎﺑﯽ‬ ‫از ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺎج ﻣﯽ ﮔﯿﺮه وآﺧﺮش ھﻢ ﻣﯽ ﮔﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ دﺧﺘﺮ ﻣﻦ ازدواج ﮐﻨﯽ !ﺑﺒﯿﻦ ﭼﻘﺪر ﻃﻤﻊ داﺷﺘﻪ !ھﻤﻪ ﭼﯿﺮو ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺘﻪ !ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺑﭽۀ ﺧﻮدﺷﻢ رﺣﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ !ﺣﺘﻤﺎ ﺣﺪس زدی ﮐﻪ اون دﺧﺘﺮه ﮐﯿﻪ !؟"‬ ‫"ھﻤﯿﻦ ﺟﻮری!ﻣﮕﻪ ﻣﯽ ﺷﻪ ؟!ﺧﻮدت ﺧﻨﺪه ات ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮه ! ﭘﺮﯾﺎ ﮐﺲ و ﮐﺎر ﻧﺪاﺷﺘﻪ؟!اﮔﻪ ﯾﻪ دﻓﻪ ﻏﯿﺒﺶ ﻣﯿﺰﻧﻪ ،واﺳﻪ‬ ‫ھﯿﭽﮑﯽ ﻣﮫﻢ ﻧﺒﻮده !؟ﺗﺎ اوﻧﺠﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﯾﺎدﻣﻪ دوروورش آدم زﯾﺎد ﺑﻮد !ﺑﻌﺪ اون ﺟﺮﯾﺎن ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﮐﺴﯽ ﺳﺮاغ ﭘﺮﯾﺎ رو‬ ‫ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ؟!ﮐﺴﯽ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪه ،ﮐﺠﺎﺳﺖ؟"‬ ‫"ﭼﻪ ﻣﯽ دوﻧﻢ؟ﻣﻨﻢ ﻓﻘﻂ ﺷﻨﯿﺪم ،اوﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻧﺒﻮدم!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺠﺎب ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ، ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﺗﻮ ﭘﺮﯾﺎ رو ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﯽ!!"‬ ‫"ﺑﮫﺘﺮ از ﺗﻮ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻤﺶ !دور و ورﯾﺎش دﻧﺒﺎل ﮐﺎرای ﺧﻮدﺷﻮن ﺑﻮدن ،ﻧﻪ ﭘﺮﯾﺎ!!ﭘﺮﯾﺎ ﺳﺮش ﺷﻠﻮغ ﺑﻮد وﻟﯽ رﻓﯿﻖ ﻧﺪاﺷﺖ‬ ‫!داﺷﺖ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻤﯽ ﺳﮑﻮت ﮐﺮد و ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ :"ﺑﺒﯿﻦ آذﯾﺘﺎ !درﺳﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ از ﭘﺮﯾﺎ ﻣﺘﻨﻔﺮم وﻟﯽ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ درﺑﺎرۀ ﯾﻪ‬ ‫ھﺮﺟﺎﺋﯽ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﯽ!؟"‬ ‫آذﯾﺘﺎ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪاﺷﺖ ، ﻣﺮﯾﻢ از ﭘﺮﯾﺎ ﺟﺎﻧﺐ داری ﮐﻨﺪ ، ﺑﺎ ﺗﻨﺪی و از ﺳﺮ ﺧﺸﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻧﻔﯽ ﻧﺎﺑﺠﺎ و ﻧﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻮد ،‬ ‫ﮔﻔﺖ:"ﻣﮕﻪ ﻧﺒﻮد!؟ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ھﻢ رﺣﻢ ﻧﮑﺮد !ھﻤۀ اون ﺑﺪﺑﺨﺘﯿﺎ زﯾﺮ ﺳﺮ اون ﺑﻮد !"‬ ‫" ﭼﻪ رﺑﻄﯽ ﺑﻪ ﭘﺮﯾﺎ داﺷﺖ؟!ﺷﻤﺎ ھﻢ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﺎدرم،ھﻤﻪ ﭼﯽ ﯾﺎ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﭘﺮﯾﺎ اﺳﺖ ﯾﺎ ﺑﺎﺑﺎم!؟ ﺷﻤﺎ ھﻢ ھﺮﮐﺎری ﮐﺮدﯾﺪ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮاﯾﺪ ﺑﺬارﯾﺪ ﭘﺎی اون دوﺗﺎ !؟"‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن اﺣﻤﺪ را ﺑﺮاي ﻋﯿﺎ ﺷﻲ وھﺮزه ﮔﻲ ﺗﻜﻔﯿﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد .ﺑﻘﺪري از او ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﮔﺬاﺷﺖ ، ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ‬ ‫روﺑﺮو ﺷﻮد . آن اواﻳﻞ ،دﻳﺪارھﺎ ،ھﻔﺘﮕﻲ ﺑﻮد ،ﺑﻌﺪھﺎ ﻣﺎھﯿﺎﻧﻪ ﺷﺪ و ﻋﺎﻗﺒﺐ ،ﺳﺎﻟﯿﺎﻧﻪ .ذھﻦ اﺣﻤﺪ ھﻢ آﻧﻘﺪر ﮔﺮﻓﺘﺎر‬ ‫دﻟﺒﺴﺘﮕﻲ ھﺎﻳﺶ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ ﺑﻪ دﻟﺘﻨﮕﻲ ﻧﺪاﺷﺖ و از آن اﺑﺎھﺎ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﻲ ﻛﺮد . اﻣﺎ آﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎری ﻛﻪ ﻣﺮﯾﻢ ، ﭘﺪرش‬ ‫را دﻳﺪه ﺑﻮد، ﺳﺮ ﺣﺎل ﺑﻮد.اﻧﮕﺎر ﻧﻪ اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻋﺸﻘﺶ را از دﺳﺖ داده.ﯾﺎ ﭘﺪرش ﺳﺨﺖ ﺑﯽ ﻋﺎﻃﻔﻪ ﺑﻮد و ﯾﺎ ﻣﻌﯿﻦ اﺷﺘﺒﺎه‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮد . ﺑﻪ ھﺮ ﺣﺎل، ﻣﺮﻳﻢ ، ﻣﻌﯿﻦ را ﺑﺮاي ﺗﻨﺪروي ھﺎي اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ اش ﻣﻘﺼﺮ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ،اﻣﺎ ﺣﺎﻻ زﻣﺎن داوري‬ ‫ﻧﺒﻮد.ﻣﻌﯿﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ ﺣﺒﺎب ﻧﺎزك ﺑﺎ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﺗﻠﻨﮕﺮي ﻣﻲ ﺷﻜﺴﺖ .‬ ‫ﺳﻜﻮت ﺳﻨﮕﯿﻨﻲ ﻓﻀﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،اﻧﮕﺎر، ﺑﺎﻳﺪ ﭼﯿﺰي ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﺪ ،اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا در ﺑﺎور ﻧﻤﻲ ﮔﻨﺠﯿﺪ.‬ ‫ﭘﺮﺳﺸﯽ از ذھﻦ ﻣﺮﯾﻢ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ اورا ﺷﻮﮐﻪ ﮐﺮد !ﺑﻼ ﻓﺎﺻﻠﻪ رو ﺑﻪ آذﯾﺘﺎ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ :"راﺳﺘﯽ! ﻣﻌﯿﻦ از ﻛﺠﺎ ﻓﮫﻤﯿﺪه‬ ‫؟اون ﮐﻪ اﺻﻼ از ﻣﺎ ﺟﺮای ﻣﻦ ﺧﺒﺮ ﻧﺪاﺷﺖ ؟!ﻣﺎدرم اﺟﺎزه ﻧﺪاد اون ﺑﻔﮫﻤﻪ !"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ دﻟﮫﺮه ﮔﻔﺖ :" ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ !...ﭘﯿﺶ اوﻣﺪ...ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدي ،اون ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺪوﻧﻪ!...")ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﮐﺎر اﺷﺘﺒﺎھﯽ ﮐﺮده!ﻣﯽ داﻧﺴﺖ دﻟﯿﻠﺶ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﯿﺴﺖ!ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ،ﻧﺎم ﺗﻤﺎم آﻧﮫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ را ﺑﻪ‬ ‫زﺑﺎن ﻣﯽ آورد!(‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎش ﻓﺮﯾﺎد زد ﮐﻪ :" واﺳﻪ ده دﻗﯿﻘﻪ ﺣﺮف زدن ، ﺑﻲ ﭼﺎرم ﻛﺮدي !ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﺑﻪ ھﯿﭽﮑﯽ ﻧﮕﻮ !..."‬ ‫۸۲‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺑﻌﺪ ﮐﻤﯽ ﺳﮑﻮت ﮐﺮد ،ﺷﮏ ﺑﺮ ﺧﺸﻤﺶ ﻏﺎﻟﺒﻪ ﮐﺮد ﺑﺎ ﻟﺤﻦ آراﻣﺘﺮی اداﻣﻪ داد :" وﻟﯽ اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻳﻪ ﺟﺎﺋﯿﺶ ﻟﻨﮓ ﻣﻲ‬ ‫زﻧﻪ!ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﺎور ﮐﻨﻢ!ﺧﯿﻠﯽ ﺑﭽﮕﻮﻧﻪ ﺳﺖ ! ...ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ !ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﯾﻢ !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از اﺻﺮار ﻣﺮﯾﻢ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ﮔﻔﺖ :"ﻛﺠﺎ ﻟﻌﻨﺘﻲ ؟ﻣﯽ دوﻧﯽ اﻻن ﭼﻪ ﺗﺮاﻓﯿﮑﯿﻪ !اﮔﻪ ﻣﻲ‬ ‫ﺧﻮاي ﺑﺪوﻧﻲ ، ﭘﺮﻳﺎ ھﺴﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ ،ﻣﻲ ﺗﻮﻧﻲ زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻲ !... وﻟﯽ ھﯿﭽﻲ ﻧﮕﻲ !اﮔﻪ ﺟﻮاب داد ،ﻓﻘﻂ ﻗﻄﻊ ﻛﻦ !"‬ ‫ﺻﺪاﺋﻲ، ﻣﻜﺮر، ﻣﻲ ﮔﻔﺖ " ﺷﻤﺎرۀ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻣﺴﺪود ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ! ...".ﺗﺮس ﺑﻪ ﺟﺎن ﻣﺮﯾﻢ اﻓﺘﺎد و ﮔﻔﺖ :"ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻤﻜﻨﻪ‬ ‫؟...ﺑﺬار ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺷﻮن زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ !...ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﮫﺘﺮه ﺑﺮﻳﻢ ! اﯾﻨﺠﻮری ﻓﻘﻂ دور ﺧﻮدﻣﻮن ﻣﯽ ﭼﺮﺧﯿﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ،آﻧﻘﺪراﺿﻄﺮاب داﺷﺖ ﻛﻪ در راﻧﻨﺪﮔﯿﺶ ﻣﺸﮫﻮد ﺑﻮد ، آرزو ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ اي ﻛﺎش! ﻣﻌﯿﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﺴﺪود‬ ‫ﺑﻮدن ﺷﻤﺎرۀ ﭘﺮﻳﺎ ،واھﻤﻪ ھﺎي ﺟﺎﻧﻜﺎھﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺶ رﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮد .‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫درراه ﺑﺮﮔﺸﺖ از ﻣﻨﺰل ﭘﺮﯾﺎ ،آذﻳﺘﺎ ﺳﻜﻮت ﻛﺮده ﺑﻮد و ﺑﻲ ﻣﺤﺎﺑﺎ ﺳﯿﮕﺎر ﻣﻲ ﻛﺸﯿﺪ .ﺣﺘﻤﺎ ،ﯾﺎد ﺻﺤﻨﻪ ای ﮐﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﺑﺎ ﻧﺎز در‬ ‫ﮐﻨﺎر اﺣﻤﺪ ﻟﻤﯿﺪه ﺑﻮد و ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ، او را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد ، آزارش ﻣﯽ داد.‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر ﺑﯽ ﭘﺮوای دوﺳﺘﺶ اﻋﺘﺮاض ﮐﺮد ﮐﻪ :"ﺑﺲ ﻛﻦ دﻳﮕﻪ !ﻣﺮدم ﺗﻤﺎﺷﺎت ﻣﻲ ﻛﻨﻦ !..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ از ﺳﺮﺑﯽ ﭼﺎرﮔﯽ و ازﻣﺤﻼل ،ﻧﺘﺮس ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﺷﺠﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ از ﺗﺮﺳﺶ رﯾﺸﻪ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ،داد زد ﮐﻪ : "ﺑﻪ ﺟﮫﻨﻢ!‬ ‫ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دﻟﺶ ﺑﻪ ﺣﺎل دوﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ ،ﺑﺎﯾﺪ او را دﻟﺪاری ﻣﯽ داد ﭘﺲ دروغ ﮔﻔﺖ :" ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻧﺒﻮد ،از ﭼﻲ ﻣﻲ‬ ‫ﺗﺮﺳﻲ؟...".وﻟﯽ ﭼﯿﺰی ﺑﻮد ،ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻠﺨﺘﺮ از ﺳﯿﮕﺎر و ﯾﺎ ﺣﺘﯽ زھﺮ و آن اﺷﺘﺒﺎه ﮐﻮدﮐﺎﻧۀ ﯾﮏ ﻣﺮد ﺳﯽ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد!و ﺷﺎﯾﺪ‬ ‫ھﻢ ﺗﻮھﻤﺶ!‬ ‫"ﻣﻲ دوﻧﻢ ، ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ، ﺳﮕﻢ !وﻟﻲ ﻛﺎش ﺑﺎﺑﺎت ﭘﺮﻳﺎ رو ﻛﺸﺘﻪ ﺑﻮد !..."‬ ‫"دﻳﻮوﻧﻪ ﺷﺪي !؟...اﻳﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﭼﯿﻪ؟!"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ زار ﻣﯽ زد ،ﮔﻔﺖ :" رواﻧﯿﻪ؟! ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟!...ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ،ﻣﻌﯿﻦ ﺧﻮدش ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺒﺎ ازدواج ﻛﻨﻪ ؟...ﻣﻦ‬ ‫اﺣﻤﻖ، ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ، ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده ...ﻧﻤﻲ دوﻧﺴﺘﻢ، ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮده !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اﺗﻮﻣﺒﯿﻠﺶ را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﺮد و ﺑﺮﺳﺮ دوﺳﺖ آﺷﻔﺘﻪ اش داد زد ﮐﻪ :"ﯾﻪ ﺑﺎر ﻣﯽ ﮔﯽ رواﻧﯽ !ﯾﻪ ﺑﺎر ﻣﯽ ﮔﯽ ،ﮐﺎش‬ ‫ﺑﺎﺑﺎت ﮐﺸﺘﻪ ﺑﻮدش،ﯾﻪ ﺑﺎر ﻣﯽ ﮔﯽ ﺧﻮدش ﺧﻮاﺳﺘﻪ ،ﭼﺘﻪ ؟ آروم ﺑﺎش !...ﻣﻤﮑﻨﻪ ﻓﻘﻂ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻪ !"‬ ‫ﺷﺎﻳﺪ آذﻳﺘﺎ ﺣﻖ داﺷﺖ ،ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ راﺗﻮﺟﯿﻪ ﻛﺮده ﺑﻮدﺗﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻌﯿﻦ اﺳﺖ اﻣﺎ دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﻮر ﭘﺮﯾﺎ را‬ ‫ﻛﺘﻤﺎن ﻛﻨﺪ. ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻤﺎﻳﻞ داﺷﺖ ، ﻣﺎ ﺟﺮا ﻗﺘﻞ ﭘﺮﯾﺎ ﻣﯽ ﺑﻮد ﺗﺎ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻓﺮﯾﺒﺎ!ﻋﺪدي ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻤﺮدش ،اﻛﻨﻮن ﺗﻤﺎم‬ ‫ﺣﺴﺎﺑﮫﺎ را ﻏﻠﻂ ﻣﻲ ﻛﺮد .آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ دﯾﺪن ﭘﺮﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻣﯽ ﺷﺪ!ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ آن ﺑﺎوری ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ داﺷﺖ ،ﺑﺎﯾﺪھﻢ ،‬ ‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻦ زده ھﺎ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪ و ﺟﯿﻎ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ !اﻣﺎ ﭼﺮا ﭘﺮﯾﺎ واﮐﻨﺸﯽ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر ﻏﯿﺮ ﻣﻌﻤﻮل آذﯾﺘﺎ ﻧﺸﺎن ﻧﺪاد !؟ﭼﺮا ﺣﺘﯽ‬ ‫ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮑﺮد ؟!ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎزھﻢ ﻣﺴﺖ ﺑﻮد !ﺷﺎﯾﺪ در اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﻧﺒﻮد !ﭼﺮا و ﭼﺮاھﺎی ﺑﺴﯿﺎری در اﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ ﺑﯽ ﺟﻮاب‬ ‫ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد .‬ ‫۹۲‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"از ﻛﺠﺎ ﻓﮫﻤﯿﺪي ، اﻳﻦ ﻣﺎ ﺟﺮاھﺎ ﺑﻪ ﭘﺮﻳﺎ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﮐﻪ ھﻨﻮز ھﻖ ھﻘﺶ ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ،ﺑﺮﯾﺪه ﺑﺮﯾﺪه ﺟﻮاب داد :"وﻗﺘﻲ ﺣﺮف ﻣﻲ زدﻳﻢ ...ﻳﻪ دﻓﻪ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ" ﺑﺎ ﻳﺪ ،‬ ‫ﺗﻤﺎس ﺑﮕﯿﺮم" ...اﻳﻦ ﺗﻤﺎس ھﺎي ﻟﻌﻨﺘﻲ ،ھﻤﯿﺸﻪ ﻣﺰاﺣﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ...ﻣﺰاﺣﻢ ﻟﺤﻈﻪ ھﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ،ﺑﮫﺘﺮﻳﻨﻨﺪ !...ﻓﻜﺮ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺮدم ،ﻓﺮﻳﺒﺎ ﺳﺖ ،ﮔﻮش دادم ﺑﺒﯿﻨﻢ ﭼﻪ ﺧﺒﺮه ؟...وﻟﻲ اون ﺑﺎ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﻪ ﺣﺮف ﻣﻲ زد ،ﭼﻨﺪ ﺑﺎرم اﺳﻢ ﭘﺮﻳﺎ رو ﺷﻨﯿﺪم‬ ‫،ازش ﭘﺮﺳﯿﺪم ،ﮔﻔﺖ "ﭼﻨﺪ وﻗﺘﯿﻪ ،ﭘﺮﻳﺎ ﻧﯿﺴﺘﺶ!"."‬ ‫آذﻳﺘﺎ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ زاري ﻣﻲ ﻛﺮد ،اداﻣﻪ داد :"ﺑﻌﺪا ھﻢ ،اون ﻣﺎﺟﺮا رو ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد !ﻣﻦ اﺣﻤﻘﻢ ،ﺑﺎورم ﺷﺪ !...ﺑﮫﺮ ﺳﺎزي زد‬ ‫رﻗﺼﯿﺪم!...ھﺮ ﭼﻲ ﮔﻔﺖ رو ﻗﺒﻮل ﻛﺮدم!.... ﺑﺪ ﻛﺮد !...ﻣﻲ دوﻧﻲ!ﻣﺎدرم ﻧﻤﻲ دوﻧﻪ ، ﻋﻘﺪ ﻛﺮدم !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﻣﮕﻪ ﻣﻲ ﺷﻪ ؟..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﻲ ﮔﺮﻳﺴﺖ ،ﮔﻔﺖ :" ﻣﯿﺸﻪ !...ﺑﺎ ﻛﻠﻚ ...دروغ! اﻣﺮوز ،ﻣﺜﻞ ﻳﻪ ﻓﺮاري ،ﻋﻘﺪ ﻛﺮدم ... ﺗﺤﻘﯿﺮ‬ ‫ﺷﺪم وﻟﻲ ﮔﻔﺘﻢ "ﻣﻌﯿﻦ ﻋﺎﺷﻘﻤﻪ !اﻳﻦ ﻣﮫﻤﻪ !" ،آدﻣﺎﺋﻲ ﻛﻪ دﻳﮕﻪ ﻧﻤﻲ دﻳﺪﻣﺸﻮن اھﻤﯿﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ...ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻓﻜﺮ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺮدم ،زودﺗﺮ ،ﺑﺮﺳﯿﻢ ﺧﻮﻧﻪ.اﻧﮕﺎر ﺧﻮاب ﻣﻲ دﻳﺪم ،ﺗﻮ ﺑﯿﺪارم ﻛﺮدي !ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ، ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻢ ،ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ،‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ ﻋﺎﺷﻘﻤﻪ ...ﭼﻪ ﻣﻲ دوﻧﺴﺘﻢ ...دﻳﻮوﻧﻪ اﺳﺖ؟..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد ﺑﺎﯾﺪ دوﺳﺖ ﻏﻤﮕﯿﻨﺶ را دﻟﺪاری ﻣﯽ داد ،ھﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮدش ھﻢ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‬ ‫اﻋﺘﻘﺎدی ﻧﺪاﺷﺖ اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ اول آذﯾﺘﺎ را ﺑﻪ ھﺮ ﻗﯿﻤﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻮد ،آرام ﻣﯽ ﮐﺮد ﭘﺲ ﮔﻔﺖ :"ﺷﺎﯾﺪ اﮔﻪ ھﺮﮐﺴﯽ ﺟﺎی اون ﺑﻮد‬ ‫اﯾﻦ اﺷﺘﺒﺎه رو ﻣﯽ ﮐﺮد !درﺳﺘﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺑﭽﻪ ﻧﯿﺴﺖ وﻟﯽ از اﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎن ﻓﻘﻂ ﻗﺪ ﯾﻪ ﺑﭽﻪ ﻣﯽ دوﻧﺴﺘﻪ !ﯾﮑﯽ دﯾﮕﻪ ﺳﻮء‬ ‫اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺑﯿﭽﺎره ﺑﺪ وﺑﯿﺮاه ﻣﯽ ﮔﯽ !اون ﭼﯿﺰاﺋﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﯽ ،ﺧﻮدت ﮐﺮدی !ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﭼﻪ ؟ﺗﺎ ﺣﺎﻻ‬ ‫ﺑﻪ ﺧﻮدت ﻓﺤﺶ دادی ؟ﺧﻮدت ﺧﻮاﺳﺘﯽ زن ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺸﯽ !ﺣﺎﻻ، آروم ﺑﺎش !اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ھﯿﭽﯽ ﻧﯿﺴﺖ !ھﯿﭽﯽ ﻧﺸﺪه‬ ‫!ﺟﺎی اﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﯽ ،داری ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﯿﮕﺎر ﻟﻌﻨﺘﯽ،آﺑﺮﻣﻮﻧﻮ ﻣﯽ ﺑﺮی ؟! درﺳﺖ ﻣﯿﺸﻪ !ﻣﻦ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﺮا ؟ﭼﺮا‬ ‫ﺗﺮﺳﯿﺪی ؟از ﭼﯽ ؟ﻣﻌﯿﻦ ﻓﻘﻂ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده !ﺗﻤﻮم ﺷﺪ !ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﮔﯽ رواﻧﯿﻪ !...ﻧﻪ!ﺗﻮ دﯾﻮوﻧﻪ ای ،ﺑﺪﺑﺨﺖ ،ﺗﻮ دﯾﻮوﻧﻪ ای‬ ‫ﮐﻪ ھﻤﻪ ﭼﯿﺮو ﺑﺎور ﮐﺮدی !ﻣﮕﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘﻪ واﺳﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﯽ ؟ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ،ﺧﯿﻠﯽ اﺣﻤﻘﻢ ،ﭼﻪ ﻣﯽ دوﻧﺴﺘﻢ ،ﺗﻮ از‬ ‫ﻣﻦ ﺑﺪﺗﺮی !ﺗﻮ اﯾﻦ ﻣﺪت اﺻﻼ ﺑﻪ ھﯿﭽﯽ ﺷﮏ ﻧﮑﺮدی؟!ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮدی اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﭽﻪ ﮔﻮﻧﻪ اﺳﺖ ؟!ﺑﺎﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدی !ﺣﺎﻻ‬ ‫ھﻢ ﭼﯿﺰی ﻧﺸﺪه !اﯾﻨﻘﺪر ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﺒﺎش !اﮔﻪ ازاﯾﻦ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﺨﺮه ات ﮐﻨﻨﺪ؟!ﻧﺘﺮس !اﮔﻪ ﯾﮑﯽ ﻣﺜﻞ ﭘﺮﯾﺎ ﺑﮫﺖ‬ ‫ﺑﺨﻨﺪه از اون ﻋﺬاﺑﯽ ﮐﻪ واﺳﻪ ﺧﻮدت درﺳﺖ ﮐﺮده ﺑﻮدی،ﺑﮫﺘﺮه !ﺗﺎزه ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎش ،ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ واﺳﻪ ﻣﺎدرﺗﻢ ﯾﻪ دﻟﯿﻞ‬ ‫ﺧﻮب ﺑﯿﺎری ﮐﻪ ﭼﺮا ﻗﺎﯾﻤﮑﯽ ﻋﻘﺪ ﮐﺮدی!ﺑﻪ ﻣﺎدرت ﺑﮕﻮ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدی!ﺑﮕﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر، ﻣﻌﯿﻦ رو ﮐﻤﮏ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﻢ!اﺳﺨﺘﻪ وﻟﯽ ﺑﺪﺗﺮ از ﮐﺎری ﮐﻪ ﮐﺮدی ﻧﯿﺴﺖ !درﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !ﮐﻤﮑﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !اﺗﻔﺎق ﺑﺪی ﻧﯿﺎﻓﺘﺎده!ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺎدرت‬ ‫ﻧﮕﻔﺘﯽ !اﯾﻦ ﺑﺪه !اوﻧﻢ درﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﻪ !ﺗﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﯾﻦ دﯾﺮ ﻧﺸﺪه ،ﺑﺎﯾﺪ درﺳﺘﺶ ﮐﻨﯿﻢ! ...ﻣﺎدرم ھﻢ ﻛﻤﻜﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ !‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ھﻤﯿﻦ اﻻن ھﻤﻪ ﭼﻲ رو ﺑﻪ اون ﺑﮕﯿﻢ !..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﻛﻪ دﯾﮕﺮ آراﻣﺘﺮ ﺑﻮد،ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ!ﻧﻪ! اﻻن ازﺗﻌﻔﻦ ﺧﻮدم، ﺣﺎﻟﻢ ﺑﮫﻢ ﻣﻲ ﺧﻮره .ﺑﺬار ﺳﺮ ﻓﺮﺻﺖ !..."‬ ‫"ﻣﻤﻜﻨﻪ دﻳﺮ ﺑﺸﻪ !..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﮐﻪ داﺷﺖ ﺑﺎزھﻢ ﻋﺼﺒﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﯾﺎد ﮐﺸﯿﺪﮐﻪ :"ﺧﺐ !ﻣﻦ رو ﺑﺬار ﺧﻮﻧﻪ !...ﯾﺎﻻ !ﻣﻨﻮ ﺑﺬار ﺧﻮﻧﻪ!..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ از ﺗﻐﯿﺮ ﻧﺎﮔﮫﺎﻧﯽ آذﯾﺘﺎ ﯾﮑﻪ ﺧﻮرده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :" ﺗﻨﮫﺎت ﻧﻤﻲ ذارم !...آروم ﺑﺎش!..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ ﺻﺪای آراﻣﺘﺮی ﮔﻔﺖ :"ﺣﻖ ﻧﺪاري ،ﺗﻠﻔﻨﻲ ھﻢ ﺑﮕﻲ !..."‬ ‫"آﺧﻪ ﭼﺮا؟"‬ ‫۰۳‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﻛﻪ ﺑﺎ دو دﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ وﺻﻮرﺗﺶ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﯿﺪ ،ﻓﺮﯾﺎد زد ﮐﻪ :"ﺳﺮﺳﺎم ﮔﺮﻓﺘﻢ !ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ!آﻣﺎدﮔﯿﺶ رو ﻧﺪارم !... دﻳﮕﻪ‬ ‫ﺗﺤﻤﻞ ھﯿﭽﻲ رو ﻧﺪارم !ﺧﺴﺘﻢ !ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺨﻮاﺑﻢ !"‬ ‫۱۳‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫زﯾﺮزﻣﯿﻦ‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد ،وﻗﺎر وﻇﯿﻔﻪ اﺳﺖ.زﯾﺮ ﺳﺎﻳﻪ ھﺎي ﻛﺒﺮ، ﺧﻮدش را ھﻢ ﻧﻤﻲ دﻳﺪ .اﻳﻦ ﻧﺨﻮت آﻓﺮﻳﺪۀ ﺗﺼﻮری ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﻤﺎن‬ ‫ﻣﯽ ﻛﺮد ھﻤﻪ در ﮐﻤﯿﻦ ﻟﻐﺰﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ .از ﺳﯿﺐ ﻛﺮم ﺧﻮرده اي ﻛﻪ زﻳﺒﺎ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ، ﺑﻮي ﻣﺸﻤﺌﺰ ﻛﻨﻨﺪه ای ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺸﺎم ﻣﻲ رﺳﯿﺪ . ﺗﺒﺎھﻲ ﻳﺎد آورد ﺗﻜﺒﺮھﺎ وﻧﺨﻮﺗﮫﺎي ﺑﻲ ﺟﺎ ﺑﻮد.ﻓﺮﯾﺒﺎ از ﺷﻨﯿﺪن ﻣﺎﺟﺮا ﺷﻮﮐﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ،او ھﻢ ﺑﺎزی‬ ‫ﺧﻮرده ﺑﻮد ،ﺑﺎزی ﭘﺪرش . ﺟﺰ ﺗﺎواﻧﯽ ﮐﻪ ﻃﻼق ﻧﺼﯿﺒﺶ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮی ﻧﺪاﺷﺖ.‬ ‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﮐﺎﺑﻮس ﺑﻮد ،آﯾﺎ ﻣﻌﯿﻦ دﯾﻮاﻧﻪ اﺳﺖ ؟!ھﻤۀ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ دﺧﯿﻞ در اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻮدﻧﺪ،ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﯽ ﮔﻨﺎه ﻣﯽ‬ ‫داﻧﺴﺘﻨﺪ و در ورای ھﯿﺎھﻮ، ھﯿﮑﻞ ﺑﯽ ﻗﻮارۀ ﺣﻤﺎﻗﺖ را ﭘﻨﮫﺎن ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. ﻣﯿﻨﻮ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺮ ﺳﺮش آﻣﺪه .ﺗﻨﮫﺎ او‬ ‫ﺗﻼش ﻧﻤﯽ ﮐﺮد ﺗﻘﺼﯿﺮش را ﮐﺘﻤﺎن ﮐﻨﺪ .‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺳﻌﯽ داﺷﺖ ﺑﻪ او ﺑﻔﮫﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﺮﯾﺎن ﭼﯿﺴﺖ .ھﻤﯿﻨﮑﻪ او ﺑﮫﺖ زده ﺑﻮدو ﺑﺎور‬ ‫ﻧﻤﯽ ﮐﺮد، ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد ﮐﻪ ﺑﯽ ﮔﻨﺎه اﺳﺖ ،ﺗﻤﺎم ﻣﺎﺟﺮا زاﺋﯿﺪۀ دﺳﺖ ﺧﺒﯿﺚ ﭘﺪرش ﺑﻮد .زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﺳﺶ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺗﻤﺎم‬ ‫ﺷﺪدر ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد از ﻣﺠﺎدﻟﻪ ھﺎی ﺑﯽ ﺣﺎﺻﻞ آﺷﻔﺘﻪ اﺳﺖ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﺷﺪم !اﺻﻼ ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽ‬ ‫ﮐﻨﻪ !ﯾﻪ ﺟﻮراﺋﯽ ﻓﻘﻂ ﻣﺴﺨﺮم ﻣﯽ ﮐﺮد!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮔﻔﺖ :"ﺑﺎﻳﺪ ھﻢ ﻣﺴﺨﺮه ﮐﻨﻪ ،ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ اﯾﻨﮫﻤﻪ ھﺎﻟﻮ رو ﯾﻪ ﺟﺎ دﯾﺪه ﺑﺎﺷﻪ !"‬ ‫" آدﻣﺎﺋﯽ ﻣﺜﻞ ﻓﺮﯾﺒﺎ ،واﺳﺸﻮن ﻣﮫﻤﻪ ﺟﺎ ﻧﻤﻮﻧﻦ !ﺣﺮص ﻣﯽ زﻧﻪ !ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﺮ و ﺷﮑﻠﺶ،اﺻﻼ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪ، اﯾﻦ ﯾﺎرو ﮐﻪ اوﻣﺪه‬ ‫ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎرﯾﻢ ،در ﺣﺪ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ!آﺧﻪ ﻧﮕﻔﺖ ﻣﮕﻪ ﻗﺼﻪ اﺳﺖ؟!ﻧﮕﻔﺖ ،ﮐﺎﺳﻪ ای زﯾﺮ ﻧﯿﻢ ﮐﺎﺳﻪ اﺳﺖ !؟...اﮔﻪ آدم ﺑﻮد‬ ‫،ﻣﯽ ﻓﮫﻤﯿﺪ ،ﺷﻮھﺮش دوﺳﺘﺶ داره ﯾﺎ ﻧﻪ !اون ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﻪ ،ھﻮا ﺳﺮده ﯾﺎ ﮔﺮم !ﻓﻘﻂ ادﻋﺎﺷﻮ داره !...ﻣﻲ دوﻧﻲ‬ ‫ﭼﯿﻪ ؟ ﺗﺎ اﻣﺮوز ﺑﭽﮕﯽ ﻛﺮدم وﻟﻲ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﻲ دوﻧﻢ ﭼﻲ ﻛﺎر ﻛﻨﻢ!؟ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ،آﺧﻪ ﻓﺮق ﯾﻪ روﺳﭙﯽ ﺑﺎ اون ﭼﯿﻪ ؟"‬ ‫۲۳‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﻣﻌﯿﻦ را ﺑﺒﯿﻨﺪ !ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ دﯾﺪ ﺑﺮﺳﺮ ﺟﮕﺮ ﮔﻮﺷﻪ اش ﭼﻪ آﻣﺪه !؟ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺎﺟﺮا ﺗﻨﮫﺎ ﯾﮏ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮد و ﺷﺎﯾﺪ‬ ‫ﺣﻤﺎﻗﺖ ؟ﮐﺎش! ﺣﻤﺎﻗﺖ ﺑﻮد !ﺷﺎﯾﺪ ﺣﻤﺎﻗﺖ از دﯾﻮاﻧﮕﯽ ﺑﮫﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.ﻣﺮدم ﺑﺮای اﺣﻤﻖ ﺗﺎﺳﻒ ﺗﮑﺎن ﻧﻤﯽ ﺧﻮرﻧﺪ !‬ ‫ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﺷﺐ را ﭘﯿﺶ دﺧﺘﺮش ﺑﺎﺷﺪ .او ﺑﺎﯾﺪﺳﺮ ﮐﺎر ﻣﯽ رﻓﺖ ، ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺧﺘﺮش‬ ‫ﺧﻮاب آور ﻣﯽ دھﺪ ،اﺣﺴﺎس ﻧﮕﺮاﻧﯽ در ﮐﻼﻣﺶ ﺟﺎری ﺑﻮد،ﻣﺎﺟﺮای ﻋﻘﺪ ﻣﺨﻔﯿﺎﻧﻪ را ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮداﻣﺎ ﭘﯿﺪا ﺑﻮد ﮐﻪ آﻧﭽﻨﺎن‬ ‫دﻟﺨﻮر ﻧﯿﺴﺖ،دﻟﺨﻮر ﻧﺒﻮد وﮔﺮﻧﻪ ﺑﻪ ھﺮ ﮐﺲ دﯾﮕﺮی زﻧﮓ ﻣﯽ زد اﻻ ﻣﺮﯾﻢ !اﻣﺎ ﻧﮕﺮان ﺑﻮد ،ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﯾﮏ ﭘﺰﺷﮓ ، دﻟﮫﺮه آور‬ ‫ﺑﻮد .‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮدﻧﺒﺎل ﮐﺎر ﺧﻮدش رﻓﺖ ،آذﯾﺘﺎ ﺧﻮاب ﺑﻮد،ﮐﺎش ھﻤۀ ﻣﺸﮑﻼت ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎ ﺧﻮاب ﺣﻞ ﻣﯽ ﺷﺪ .ﮐﺎش ﭼﺸﻤﮫﺎ را ﺑﺎز‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮدی و ﻣﯽ دﯾﺪی ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ ھﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاھﯽ ! ﻣﺮﯾﻢ وﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺸﻐﻮل ﮐﻨﺠﮑﺎوی ﺷﺪﻧﺪ ،اﻣﺎ‬ ‫ﻣﮕﺮ زﻣﺎن ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ؟ﻣﺪﺗﯽ ﺑﺎ ھﻢ ﺣﺮف زدﻧﺪﺑﺎزھﻢ زﻣﺎن ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺷﺖ.در اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ،اﻧﺘﻈﺎر ﺧﺒﺮ ﺑﺪ از ھﺮ ﻣﺸﻘﺘﯽ‬ ‫ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﺗﺮاﺳﺖ !ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻧﺘﻈﺎرﺑﺮﺧﻮرد ﯾﮏ ﺗﺎزﯾﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﮔﺮده ھﺎﯾﺖ !ﺗﺎزﯾﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ ﻣﯽ آﯾﺪ ،اﻣﺎ ﮐﯽ؟!ﮐﺎش زودﺗﺮ ﺑﯿﺎﯾﺪ‬ ‫!ھﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ دردﻧﺎک اﺳﺖ !اﻣﺎ ﮐﺎش ﺑﯿﺎﯾﺪ !ﻻاﻗﻞ اﯾﻦ دﻟﮫﺮھﺎی ﺟﺎﻧﻔﺮﺳﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد !ﺗﻨﮫﺎ درد ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻧﻪ‬ ‫اﺿﻄﺮاب!ﻧﻪ ﺗﺮس !‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﻌﺪ اﯾﻨﮑﻪ ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺎﺳﻒ ﮐﺸﯿﺪ ،ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﺑﻪ ﻧﻈﺮت ﺣﻘﻤﻮﻧﻪ؟!"‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﺷﺪه ؟...اوﻧﻢ ﯾﻪ ﻣﺮﯾﻀﯿﻪ،دﯾﮕﻪ! ،درﻣﻮن ﻣﯽ ﺷﻪ ...ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ ﮔﻔﺖ ،ﻣﻌﯿﻦ ،ﻣﺸﮑﻞ زﯾﺎدی ﻧﺪاره!‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﯾﻪ ﮔﻔﺖ : ﻣﮕﻪ ﻣﻌﯿﻨﻮ دﯾﺪه؟! ...از روی ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﻪ؟! ... ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺗﻮ ﮐﯽ ﻣﻘﺼﺮه ؟‬ ‫ﻣﺮﯾﻤﯽ ﮐﻪ از دروغ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮد ،ﺑﺨﺎﻃﺮ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻏﯿﺮ از ﺧﻮدش ﺑﺎزھﻢ دروغ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ:ﺗﻘﺼﯿﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫" ﭼﺮا ،ﻣﺎ ﻣﻘﺼﺮﯾﻢ! ... ﻏﺪه ای ، ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ! ...ﻣﺎ ﺑﺎ او ﺑﻮدﯾﻢ!"‬ ‫"وﻟﯽ اﯾﻦ آﺧﺮا ،ﻓﻘﻂ ﻣﯽ اوﻣﺪ و ﻣﯽ رﻓﺖ ...اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ!"‬ ‫"ﺧﺐ واﺳﻪ ھﻤﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﻢ! ...اون داداﺷﻤﻮﻧﻪ! ...ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﯽ ذاﺷﺘﯿﻢ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﺎﺷﻪ! ...ﻗﺒﻮل ﮐﻦ ﻣﻘﺼﺮﯾﻢ! ...ﻓﻘﻂ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﻢ ! ...ﭼﺮا ﻓﺮﯾﺒﺎ ﻧﻔﮫﻤﯿﺪه؟! ...اوﻧﮑﻪ ادﻋﺎش ﻣﯽ آد!‬ ‫"ﻣﯽ ﮔﻢ اون ،ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﻪ،ﻣﻌﯿﻦ دوﺳﺘﺶ داره ﯾﺎ ﻧﻪ؟! ﺑﺎزم ﻣﯽ ﮔﻢ ، ﻣﮕﻪ ﻓﺮق ﯾﻪ روﺳﭙﯽ ﺑﺎ اون ﭼﯿﻪ ؟"‬ ‫ﻧﺎﮔﮫﺎن آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﭘﻒ ﮐﺮده و ﺻﻮرت ﺑﯽ ﺑﺰک وارد اﺗﺎق ﺷﺪ .ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ھﯿﭽﮕﺎه آذﯾﺘﺎ راﺑﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﻤﺎﯾﻠﯽ‬ ‫ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮد ،ﺑﯽ اﺧﺘﯿﺎر ﺧﻨﺪه اش ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ :"ﻻاﻗﻞ ،ﯾﻪ ﺷﻮﻧﻪ ﻣﯽ زدی !اﻻن دﻗﯿﻘﺎ ﺷﮑﻞ اﺟﻨﻪ ﺷﺪی!ﻓﻘﻂ ﺟﺎی اﯾﻨﮑﻪ‬ ‫ﺗﺮﺳﻨﺎک ﺑﺎﺷﯽ ﺧﻨﺪه داری !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ﺑﯽ ﺣﻮﺻﻠﮕﯽ ﮔﻔﺖ :" داﻏﻮﻧﻢ !اذﯾﺖ ﻧﮑﻦ !ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺧﻮدش ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺖ !ھﻤﻪ ﭼﯽ زﯾﺮ ﺳﺮ ﺑﺎﺑﺎﺷﻪ!"‬ ‫"آذﯾﺘﺎ ﺧﻮﺑﯽ !؟ "‬ ‫آذﯾﺘﺎ ،از ﺗﻈﺎھﺮ دوﺳﺘﺶ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد،ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎش ﮔﻔﺖ :"ﺗﻮ ﻣﯽ دوﻧﯽ ﭼﻤﻪ !... ﺧﻮدﺗﻮ ﺑﻪ اون راه ﻧﺰن! ..."‬ ‫آﻣﺪ و ﺑﺮ روی ﮐﺎﻧﺎﭘﻪ وﻟﻮ ﺷﺪ و اداﻣﻪ داد: " ﭼﯽ ﺷﺪه؟! اﻣﺸﺐ واﺳﻢ ﻧﺪﯾﻤﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ !"‬ ‫"ﻣﺎدرت رﻓﺘﻪ ﺳﺮ ﮐﺎر!"‬ ‫" ﺑﺎزم اﯾﻦ ﮐﺎر ﻟﻌﻨﺘﯽ !ﺣﺎﻻ ھﻢ ول ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ !؟ﺣﺎﻻ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﻼ ﺳﺮﻣﻮن اوﻣﺪه،وﻗﺘﺶ ﻧﯿﺴﺖ !ﮐﺎر ﭼﯽ ؟!"‬ ‫۳۳‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮاب ﺑﺎﺷﯽ ؟"‬ ‫آذﯾﺘﺎ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﮔﻔﺖ :"ﭘﺲ ﺗﻮ ھﻢ ﺗﻮی اﯾﻦ دﺳﯿﺴﻪ ھﺎ ھﺴﺘﯽ ؟"‬ ‫"ﮐﺪوم دﺳﯿﺴﻪ ؟ ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﯽ ،آذﯾﺘﺎ!؟دﯾﻮوﻧﻪ ﺷﺪی!"‬ ‫آذﯾﺘﺎ او را ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﺬاﺷﺖ و ﻧﮕﺎھﺶ را ﺑﺴﻮی ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ وﮔﻔﺖ :"ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻪ ،ﺷﻤﺎ ھﺎ ھﻤﺘﻮن‬ ‫ﻣﻘﺼﺮﯾﺪ !"‬ ‫"ﺧﻮدت ﭼﯽ ؟!دﯾﻮوﻧﻪ!"‬ ‫آذﯾﺘﺎدر ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ، ﮔﻔﺖ : "ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻀﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺤﺎوره ﺷﺎن ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه ، ﮔﻔﺖ :"ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺧﯿﻠﯽ زود روﺣﺎﺗﻮن ﻗﺎﻃﯽ ﺷﺪه !ﮔﻔﺘﻨﺪ‬ ‫ﻋﺎﺷﻘﯽ وﻟﯽ ﻧﻪ دﯾﮕﻪ اﯾﻨﺠﻮرﯾﺶ !ﻣﻌﯿﻦ ﻣﺮﯾﻀﻪ !ﻧﻪ ﺗﻮ!ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﺾ ﻧﯿﺴﺘﯽ!ﻣﺸﮕﻞ ﻣﻌﯿﻨﻢ ﺟﺰﺋﯿﻪ !ﺣﻞ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻪ!ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﺑﻌﺪ اﯾﻦ ﺑﺎ ﺧﻮاھﺮ ﺷﻮھﺮات ﭼﯿﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ھﻤﺎن ﻟﺤﻦ ﺷﻮﺧﯽ ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ واﺳﻪ ھﺮ ﮐﯽ ادا درﻣﯿﺎری واﺳﻪ ﻣﻦ در ﻧﯿﺎر ،ﻣﯽ دوﻧﯽ ﭼﻨﺪ‬ ‫ﺳﺎﻟﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻤﺖ ؟راﺳﺘﯽ !ﻣﺎﻣﺎﻧﺖ در ﻣﻮرد ﻣﻦ ﭼﯽ ﮔﻔﺖ ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﺟﻮ را اداﻣﻪ دھﺪ ،ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ ﻟﻐﺰﺷﯽ ،ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺎﻣﻨﺘﻈﺮی را رﻗﻢ زﻧﺪ ،ﺧﺎﻧﻢ‬ ‫دﮐﺘﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ آذﯾﺘﺎ را ﻣﺮاﻋﺎت ﮐﻨﺪ ،او ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ،ﺳﺎﺑﻘۀ ﺑﯿﻤﺎری رواﻧﯽ دارد ،ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ از‬ ‫آن ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺑﻮد ،آﻧﻘﺪر ھﻢ وﺧﯿﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﮕﺎر )ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ(ﺧﻄﺎی دﺧﺘﺮش را ﻧﺎ دﯾﺪه ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ و آن را ﺑﻪ ﺣﺴﺎب‬ ‫ﺧﺎﻃﺮ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﺶ ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺖ . ﮔﻔﺖ :"ھﯿﭽﯽ !اﯾﻨﻘﺪر ﻧﮕﺮان ﻣﻌﯿﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﯾﺎدش رﻓﺖ !...ﺑﻪ ﻣﻮﻗﺶ!ھﻨﻮز‬ ‫ﻣﮑﺎﻓﺎﺗﺖ ﻣﻮﻧﺪه!"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ ﺑﺎور ﻧﻤﯽ ﮐﺮد ،ﺑﺤﺜﯽ از او در ﻣﯿﺎن ﻧﺒﻮده ﺑﺎﺷﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﺨﻮاﺳﺖ ﻣﻨﻮ ﺑﺒﯿﻨﻪ؟!...ﻣﺮﯾﻢ !ﻗﺒﻼ دروغ ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺘﯽ!"‬ ‫"واﺳﻪ ﭼﯽ دروغ ﺑﮕﻢ ؟"‬ ‫"ﻣﯽ ﺧﻮای ﺧﻮب ﺑﺎﺷﯽ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻈﺎھﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﺤﺚ را ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﮕﻪ ﺑﺪه !؟ﺧﺐ ﻧﺨﻮاﺳﺖ !ﻣﯽ ﺧﻮای ﺑﮫﺶ زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ‬ ‫،ﺑﮕﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﯾﺎرو اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ!ﯾﺎدت رﻓﺖ دﻋﻮاش ﮐﻨﯽ !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ھﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﭼﯿﺰ ﺗﺎزه ای از ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺸﻨﻮد ،ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺷﻮﺧﯽ را ادﻣﻪ دھﺪ ﮐﻪ:" ﻣﺴﺨﺮه !ﻣﻨﻮ از‬ ‫ﭼﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻮﻧﯽ؟!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ آذﯾﺘﺎ رﻓﺖ و آھﺴﺘﻪ در ﮔﻮﺷﺶ ﮔﻔﺖ :" ﮐﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺗﻮ رو ﺑﺘﺮﺳﻮﻧﻪ ؟! ھﺮ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮای ﻓﺤﺶ ﺑﺪه‬ ‫،ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﺮش را ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺎﺳﻒ ﺗﮑﺎن ﻣﯽ داد ،ﮔﻔﺖ :"آره، اﺻﻼ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ !اﯾﻘﺪر ﺑﯽ ارزش ﺷﺪم ﮐﻪ‬ ‫ﻓﺤﺸﺎﻣﻢ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ!... ﭼﺮا؟! ﻣﮕﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮐﺮدم !؟...ﭼﺮا ﻣﯽ ﮔﯽ "ﮐﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺗﻮ رو ﺑﺘﺮﺳﻮﻧﻪ؟!"...ﻣﺴﺨﺮه‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟!... از ﻣﻦ ﺑﺪﺑﺨﺘﺘﺮ ﮐﯽ ھﺴﺖ؟!...ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﺎ ﯾﻪ آدم زرﻧﮓ ﺳﺮ ﮐﺎر داری ! ...ﻧﻪ !ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﻪ‬ ‫!...داری ﺑﺎ ﯾﻪ زﻧﯽ ﺣﺮف ﻣﯿﺰﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺎﯾﻤﮑﯽ ﺑﺎ ﮐﻠﮏ،ﺗﺮس ،زن دوم ﯾﻪ ﺑﺪﺑﺨﺖ دﯾﮕﻪ ای ﻣﺜﻞ ﻣﻌﯿﻦ ﺷﺪه !... اون‬ ‫ﺳﺎزو ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ...اﺻﻼ ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ اﺳﻤﺶ ﭼﯿﻪ ؟ وﻟﯽ واﺳﻪ ﻣﺎدرم،ﻣﯽ زﻧﻢ و ﻣﯽ ﺧﻮﻧﻢ...‬ ‫ﭼﺮت وﭘﺮت ﻣﯽ ﮔﻢ وﻟﯽ اون ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ ،واﺳﺶ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ...وﻗﺘﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﻋﻘﺪ ﮐﺮدم ... اﻧﮕﺎر ﻧﻪ اﻧﮕﺎر‬ ‫۴۳‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫!...ﺑﺎورت ﻣﯽ ﺷﻪ !ﯾﻪ ﻣﺎدری ،ﯾﻪ ھﻤﭽﯽ ﭼﯿﺰی رو ﺟﺪی ﻧﮕﯿﺮه ؟ ﻣﯽ ﺧﻮاد ﺑﮕﻪ دﯾﻮﻧﻢ ﺗﺎ اون ﭼﯿﺰاﺋﯽ ﮐﻪ دﯾﺪﻣﻮ‬ ‫ﮐﺴﯽ ﺑﺎور ﻧﮑﻨﻪ !"‬ ‫" ھﯿﭻ ﻣﺎدری ﺑﺪ ﺑﭽﻪ ﺷﻮ ﻧﻤﯽ ﮔﻪ !ھﯿﭻ ﺑﭽﻪ ای ھﻢ از ﻣﺎدرش ﺑﺪ ﻧﻤﯽ ﮔﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﯽ !ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪی !آروم ﺑﺎش‬ ‫!ﺧﻮدت ھﻢ ﻧﻤﯽ دوﻧﯽ ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﯽ!"‬ ‫" ﺑﺪﻣﻮ ﮔﻔﺘﻪ ؟"‬ ‫"ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﻣﭻ ﻣﺮﯾﻢ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد، ﮔﻔﺖ :"ﭘﺲ ﺑﺎ ھﺎش ﺣﺮف زدی ؟!ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟!"‬ ‫"آره ﺧﺐ ،ﻣﮕﻪ ﭼﯿﻪ ؟ ﻣﮕﻪ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﺎدرت در ﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﺣﺮف ﻧﻤﯽ زﻧﯽ ؟ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم ﺣﺮف زدن، اﯾﺮادی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ!"‬ ‫"ﭼﯽ ﮔﻔﺖ ؟"‬ ‫"ھﯿﭽﯽ!ﻓﻘﻂ ازم ﺧﻮاﺳﺖ اﻣﺸﺒﻮ ﺑﯿﺎم ﭘﯿﺸﺖ !"‬ ‫"ﺑﻌﺪﺷﻢ ﯾﻪ اﺣﺘﺮام ﮔﺬاﺷﺘﯽ و اوﻣﺪی !..."‬ ‫ﺑﻌﺪ ﺻﺪاﯾﺶ را ﻣﺮﻣﻮز ﮐﺮد و اداﻣﻪ داد:"ﻧﮕﻔﺖ ،ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﮑﺸﻤﺶ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد،ﺳﻌﯽ ﮐﺮد ﺑﯽ واﮐﻨﺶ ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺎدی ﮔﻔﺖ :"ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﯽ ؟دﯾﻮوﻧﻪ ﺷﺪی ؟ ﭘﺪر و‬ ‫ﻣﺎدرت ھﺮ ﻣﺸﮕﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ھﻢ دارﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﻮن ﻣﺮ ﺑﻮﻃﻪ !ﺣﻠﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ !ﺗﻮ ﭼﯿﮑﺎره ای ؟ﺑﻪ ﺗﻮ ﭼﻪ ؟ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﯽ ﻣﺜﻞ‬ ‫آدم زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯽ!"‬ ‫آذﯾﺘﺎ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﻄۀ ﻧﺎ ﻣﻌﻠﻮﻣﯽ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻟﺤﻦ ﺑﯿﺎﻧﺶ ﻃﻮری ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﻣﺎﺟﺮای‬ ‫ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﯽ را ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﺪ،ﮔﻔﺖ :" ﺗﻮی زﯾﺮ زﻣﯿﻦ ﯾﻪ ﻗﺼﺎب ﺧﻮﻧﻪ ﺳﺖ !ﻣﺎدرم ﮐﻮرﺗﺎژ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !...دوﺳﺖ داره !ازش ﻟﺬت‬ ‫ﻣﯽ ﺑﺮه ! دوﺳﺖ داره ﺟﯿﻎ ﻣﺮﯾﻀﺎﺷﻮ ﺑﺸﻨﻮه ! ﺣﺘﯽ ﺑﯽ ﺣﺴﯽ ھﻢ ﻧﻤﯽ ده !...ﻣﻦ ﺧﻮدم دﯾﺪم ﭼﻪ ﻟﺬﺗﯽ ﻣﯽ ﺑﺮه!..."‬ ‫" ﺑﺎور ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ !"‬ ‫"ﺑﺮو ﺧﻮدت دم ودﺳﺘﮕﺎﺷﻮ ﺑﺒﯿﻦ !"‬ ‫"ﺑﻪ ﻣﻦ رﺑﻄﯽ ﻧﺪاره !وﻟﯽ اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺘﻪ !ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ؟!"‬ ‫"ﭼﺮا ﻧﻤﯽ ری ﺑﺒﯿﻨﯽ ﭼﻪ ﺧﺒﺮه ؟ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯽ ؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﺧﺐ ﺑﺎ ھﻢ ﺑﺮﯾﻢ ،ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺷﻪ ؟"‬ ‫" ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﯽ اوﻣﺪم !"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ از ﺗﻨﺪی ﺧﻮاھﺮش ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮد ، ﮔﻔﺖ :"ﺷﺎﯾﺪ آذﯾﺘﺎ راﺳﺖ ﺑﮕﻪ !..."‬ ‫"راﺳﺖ ﯾﺎ دروﻏﺶ ﺑﻪ ﻣﺎ رﺑﻄﯽ ﻧﺪاره !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮردی را از ﻣﺮﯾﻢ ﻧﺪاﺷﺖ، ﮔﻔﺖ :"ﭼﺮا ،ﺷﻤﺎ آدﻣﯿﻦ ،ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟!ﺑﯿﭽﺎره ھﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﻨﺎه دارن !...ﺑﭽﻪ‬ ‫ھﺎ رو ﻣﯽ ﮔﻢ !...وﻗﺘﯽ اوﻧﺎ رو ﺑﺪﻧﯿﺎ ﻣﯿﺎره ،دوﺳﺖ دارن ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﻦ،ﺗﻘﻼ ﻣﯿﮑﻨﻦ، وﻟﯽ ﻧﻤﯽ ذاره ،ﻧﻤﯽ ذاره...اوﻧﺎرو از‬ ‫۵۳‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﭘﺎﺷﻮن ﻣﯽ ﮔﯿﺮه و ﻧﻔﺴﺎی آﺧﺮﺷﻮﻧﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ!وﻗﺘﯽ ﻧﮕﺎﺷﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ زﻧﻪ !اﯾﻨﻘﺪر ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﻪ ،آدم ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮاد ﺑﻤﯿﺮه!"‬ ‫وﺑﻌﺪ ﺧﻮدش را ﺑﻐﻞ ﮐﺮد ودر ﺧﻮدش ﻓﺮو رﻓﺖ ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺣﺪ ﻣﺮگ ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد !‬ ‫"ﺑﺎﺷﻪ آذﯾﺘﺎ !ﺑﺮﯾﻢ زﯾﺮ زﻣﯿﻦ !ﺳﻪ ﺗﺎﺋﯽ ﻣﯽ رﯾﻢ !اﯾﻨﺠﻮری ﻧﮑﻦ دﯾﮕﻪ !از ﭼﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯽ ،ﻣﺎ ھﺴﺘﯿﻢ!"‬ ‫"ﻧﻪ !ﻧﻪ!ﻣﻦ ﻧﻤﯽ آم !ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ !"‬ ‫"ﺗﻮ ﮐﻪ ھﺮ ﺷﺐ ﺗﻮ ھﻤﯿﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﻮدی !...!از ﭼﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯽ ؟!"‬ ‫"ﻧﻪ !اوﻧﺠﺎ ﻧﻪ !اوﻧﺠﺎ ﻧﻪ!..."‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ آﺷﻔﺘﮕﯽ آذﯾﺘﺎ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﺪ، ﮔﻔﺖ :"ﺑﺎﺷﻪ!ﺑﺎﺷﻪ آذﯾﺘﺎ !آروم ﺑﺎش !ﻣﺎ ﻣﯽ رﯾﻢ !ﺗﻮ ﻧﯿﺎ!"‬ ‫اﻣﺎ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ، ﻣﻨﺰل آذﯾﺘﺎ زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ ﻧﺪاﺷﺖ.او ﻣﯽ داﻧﺴﺖ اﺻﻼﮐﻮرﺗﺎژ آﻧﻄﻮری ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ﺷﺮح ﻣﯽ دھﺪ !‬ ‫۶۳‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﮐﺘﯿﺒﻪ ھﺎی ﺑﺎﻟﺪار‬ ‫راھﺮوی ﺧﻠﻮت و ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺎرﯾﮏ ، ﻣﮑﺎن ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮای اﻧﺪﯾﺸﯿﻪ ھﺎی ﻧﺎ ﮐﺎﻣﯽ ﺑﻮد.ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﭘﭻ ﭘﭻ ﻣﯽ ﮐﺮد .ﺗﻮﻟﺪ‬ ‫ﻣﺸﮑﻞ ﻣﻌﯿﻦ دراﺛﺮ ﻣﺮاودۀ ﺑﺎ آذﯾﺘﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ ھﻢ ﻣﺴﻠﻢ ﺑﻮد .ﺑﯿﺶ از ھﺮ ﮐﺲ دﯾﮕﺮی ،ﻣﺮﯾﻢ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺮد ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ وﻗﺎﯾﻊ ﺣﻮل او ﻣﯽ ﮔﺸﺖ.‬ ‫ﮔﻮﺷﯽ ﻣﺮﯾﻢ زﻧﮓ ﻣﯿﺰد اﻣﺎ او ﮔﺮم اﻓﮑﺎر ﺧﻮدش ﺑﻮد و ﺗﻮﺟﮫﯽ ﺑﺪان ﻧﻤﯽ ﮐﺮد .‬ ‫ﯾﮑﯽ از ﭘﺮﺳﺘﺎران ﮔﻔﺖ :"ﺧﺎﻧﻢ !ﻟﻄﻔﺎ!ﮔﻮﺷﯿﺘﻮﻧﻮ ﺧﺎﻣﻮش ﮐﻨﯿﺪ! اﯾﻨﺠﺎ،ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﻪ !"‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر ﭼﺎق ھﻢ ﺑﺎﯾﺪ ھﻮای ﺑﯿﻤﺎراﻧﺶ را ﻣﯽ داﺷﺖ وﺑﺎ ﺷﺪت ﺑﯿﺸﺘﺮی ﮔﻔﺖ :"ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎم !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮐﯿﻔﺶ را ﻣﯽ ﮐﺎ وﯾﺪ، ﮔﻔﺖ :"ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ !ﺣﻮاﺳﻢ ﻧﺒﻮد !"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻮد ،ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ اودروغ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﭼﺮاﮐﻪ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ داد راﺑﻄﻪ اش ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ﺗﺎاﯾﻨﮑﻪ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻪ راز ﻣﻨﺤﻮﺳﺶ‬ ‫ﭘﯽ ﺑﺒﺮد .‬ ‫ﮔﻮﺷﯿﺶ دوﺑﺎه زﻧﮓ ﻣﯽ ﺧﻮرد ﺑﺎزھﻢ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻮد.ﻣﺮﯾﻢ ھﻤﺮاھﺶ را ﺧﺎﻣﻮش ﮐﺮدو ﺑﺎ اﺳﺘﯿﺼﺎل ﺑﻪ ﻣﺎدرش ﺧﯿﺮه ﺷﺪ‬ ‫.ﻣﯿﻨﻮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ او آﻣﺪ و در ﮔﻮﺷﺶ ﮔﻔﺖ :"ﭼﯽ ﺷﺪه ﻣﺮﯾﻢ؟"‬ ‫"ﺳﺎﺳﺎﻧﻪ ،ول ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﯽ دﺳﺘﺶ را ﺑﺮ روی ﮔﻮﻧۀ دﺧﺘﺮش ﮔﺬاﺷﺖ وﮔﻔﺖ :"ﺧﺐ ﻧﮕﺮاﻧﻪ !واﺳﺶ ﮔﻔﺘﯽ ؟"‬ ‫"ﻧﻪ ﻣﺎﻣﺎن !اﮔﻪ ﺑﮕﻢ ﺟﺮﯾﺎﻧﻮ ﻣﯽ ﻓﮫﻤﻪ !ﻧﻤﯽ ﺧﻮام ﺑﺪوﻧﻪ !"‬ ‫۷۳‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎ او دﺧﺘﺮش را آرام ﮐﻨﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﺘﺮس ،ﯾﻪ ﺟﻮری واﺳﺶ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪه ﮐﻪ ..."‬ ‫"ﻧﻪ ﻣﺎﻣﺎن!ﺗﻮرو ﺧﺪا ﻧﻪ !ﻧﻤﯽ ﺧﻮام ھﯿﭽﯽ ﺑﺪوﻧﻪ !اﮔﻪ ﺗﻤﻮم ﺑﺸﻪ ﺑﮫﺘﺮه !..."‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ھﻤﭽﻨﺎن ﮔﻮﻧۀ دﺧﺘﺮش را ﻧﻮازش ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﺑﺎ ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ ﻋﺰﯾﺰم!ﻓﻘﻂ ﺑﮕﻮ داداﺷﻢ ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪه!ھﻤﯿﻦ!..."‬ ‫" ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﺶ ؟!ﻣﯽ آد !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﻟﭗ دﺧﺘﺮش را ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ :"اﯾﻨﺠﺎ ﯾﻪ ﺑﺨﺶ وﯾﮋه ﺳﺖ ! راش ﻧﻤﯽ دن!ﺗﺎزه اﮔﻪ ﺑﮕﯽ درک ﻣﯽ ﮐﻨﻪ‬ ‫!..."‬ ‫وﺑﻌﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ اش ﺟﺪی ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ھﺸﺪار داد ﮐﻪ :"ﻣﺮدا ،اون ﭼﯿﺰﯾﻮ ﮐﻪ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻦ ،ھﻤﻮن‬ ‫ﻣﺴﺌﻠۀ ﺗﻮه! ﺑﺎﯾﺪ ﺣﻮاﺳﺖ ﺟﻤﻊ ﺑﺎﺷﻪ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ آرام ﺷﺪه ﺑﻮد ،از اﯾﻦ ﺟﻤﻠۀ آﺧﺮ ،ﺗﺮﺳﯿﺪ ،ﺧﻮدش ھﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮدﭼﻪ ﻓﺎﺟﻌﻪ ای در ﺷﺮف‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ،ﮔﻔﺖ :"دﯾﮕﻪ ھﻤﻪ ﻣﯽ دوﻧﻦ !ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ،ﻣﻌﯿﻦ ،ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ،ﻓﺮﯾﺒﺎ..."‬ ‫" اﯾﻨﺎ ﮐﻪ ﮐﺲ و ﮐﺎرﺗﻦ ! ﻣﺸﮑﻠﯽ ﭘﯿﺶ ﻧﻤﯽ آد!ﻧﺘﺮس!"‬ ‫در اﯾﻦ ھﻨﮕﺎم آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎری ھﻤﺮاھﯿﺶ ﻣﯽ ﮐﺮد ، از اﺗﺎق دﮐﺘﺮ ﺧﺎرج ﺷﺪ.ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﻪ ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ دﮐﺘﺮ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮاھﺪ ،او را ﺑﺒﯿﻨﺪ .‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ دوﺳﺘﺶ رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮﺑﯽ ،آذﯾﺘﺎ !ﭼﯽ ﺷﺪ ؟"‬ ‫"ﻓﻘﻂ ﺣﺮف زدﯾﻢ !ﻣﻌﯿﻦ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟"‬ ‫"ﺧﻮﺑﻪ !ﻣﯽ ﮔﻦ ﺗﻮ ھﻢ ﺧﻮب ﻣﯽ ﺷﯽ !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺖ :"درﺳﺘﻪ دﯾﻮوﻧﻢ ،وﻟﯽ ﻣﯽ دوﻧﻢ داری دروغ ﻣﯽ ﮔﯽ ،اﻻن از ﭘﯿﺶ دﮐﺘﺮ اوﻣﺪم ،ﮐﯽ ﺑﮫﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺧﻮب‬ ‫ﻣﯿﺸﻢ؟ !ﻣﺎدرم رﻓﺘﻪ ﺑﺒﯿﻨﻪ ﭼﯿﻪ ؟!وﻗﺘﯽ اوﻣﺪ ﻧﮕﺎش ﮐﻦ !اوﻟﺶ ﯾﻪ ﻧﮕﺎ ﺑﻪ ﺳﻘﻒ ﻣﯽ ﻧﺪازه ،ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﻣﯽ آد و ﺑﻐﻠﻢ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﻪ،آﺧﺮﺷﻢ ﻣﯽ ﮔﻪ ﺧﻮب ﻣﯽ ﺷﯽ ! ...اﻧﮕﺎر ﻣﻦ ﺧﺮم !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ از ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺎﻣﻨﺘﻈﺮ ﺧﻠﻘﯿﺎت دوﺳﺘﺶ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد ، ﮔﻔﺖ :"ﭼﻘﺪر ﺑﺪ دھﻦ ﺷﺪی ؟!"‬ ‫"ﮐﯽ ﻧﺎراﺣﺖ ﻣﯿﺸﻪ ، ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﺪﺑﺨﺘﻢ، ﻓﺤﺶ ﺑﺪم ﯾﺎ ﻧﻪ ؟!"‬ ‫در ھﻤﯿﻦ زﻣﺎن ،ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ از ﻣﻄﺐ دﮐﺘﺮ ﺧﺎرج ﺷﺪ و ھﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻘﻒ ﻧﮕﺎھﯽ ﮐﺮد و ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪی ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻮی آﻧﮫﺎ آﻣﺪ ودﺧﺘﺮش راآﻏﻮش ﮐﺸﯿﺪ وھﻤﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ﭘﯿﺸﺒﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد .‬ ‫آﻧﮫﺎ آذﯾﺘﺎ را ﺑﺴﺘﺮی ﮐﺮدﻧﺪ و ﻋﻠﯽ رﻏﻢ ﻣﯿﻠﺸﺎن ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﻧﺪ او را ﺗﺮک ﮐﻨﻨﺪ .ﻣﺮﯾﻢ راﻧﻨﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد .از ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ‬ ‫ﻋﻘﺐ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﭘﺮﺳﯿﺪ:"ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ ! ﭼﯽ ﮔﻔﺘﻦ ؟ﮐﯽ ﺧﻮب ﻣﯽ ﺷﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺟﻮاب داد :ﻣﺮﯾﻀﯿﺶ ﻣﺰﻣﻨﻪ !ﻣﻘﺼﺮ ﺗﻤﻮم اﯾﻨﺎ ﻣﻨﻢ !‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﯽ درﻧﮓ ﭘﺮﺳﯿﺪ :" درﻣﻮن ﻣﯿﺸﻪ، ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟!"‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ ﺑﺎزھﻢ ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﻪ آﺳﻤﺎن ﮐﺮد وﮔﻔﺖ :"آره ! ﺷﮑﺮﺧﺪا! درﻣﻮن داره!ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺧﻮدم ﻧﺎراﺣﺘﻢ !"‬ ‫۸۳‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،دروغ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ،ﮔﻔﺖ:"اﻧﺼﺎف ﻧﯿﺴﺖ ،ﺧﻮدﺗﻮ ﻣﻘﺼﺮ ﺑﺪوﻧﯽ !"اﮔﺮ آﻧﮫﺎ ﻣﻘﺼﺮ‬ ‫ﻧﺒﻮدﻧﺪ ،ﭘﺲ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﻘﺼﺮ ﺑﻮد ،ﺷﺎﯾﺪ ﮐﺴﺎن دﯾﮕﺮی ھﻢ در اﯾﻦ ﻣﺎ ﺟﺮاھﺎ ﺑﻮدﻧﺪ اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ھﺮﮐﺴﯽ ﺳﮫﻢ ﺧﻮد از ﺧﻄﺎ را‬ ‫ﻣﯽ ﺑﺮد .اﺑﺮاز ﺑﯽ ﮔﻨﺎھﯽ ﯾﮏ ﻓﺮاﻓﮑﻨﯽ ﺑﺰرگ ﺑﻮد!‬ ‫اﻣﺎ ﻧﮕﺎر از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺗﻘﺼﯿﺮش را ﻧﭙﺬﯾﺮد، ﮔﻔﺖ :"ﭼﺮا!ﻣﯿﻨﻮ! ﻣﻘﺼﺮم!ﮐﻮﺗﺎھﯽ ﮐﺮدم !ﻣﻨﻢ ﯾﻪ ﻣﺎدرم ،ﺧﯿﺮ ﺳﺮم‬ ‫ﭘﺰﺷﮕﻢ،ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﺪم !..."‬ ‫ﻧﮕﺎر راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ،ﻣﯿﻨﻮ ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ ھﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ آﺳﺎﻧﯽ ﻣﻮﺿﻌﺶ را ﻋﻮض ﮐﺮد و در‬ ‫ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﺮش را ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ ﺗﮑﺎن ﻣﯽ داد، ﮔﻔﺖ :" ﮔﻨﺎه ﻣﻦ اﯾﻦ ﺑﻮد ، دﺧﺎﻟﺖ ﻧﮑﺮدم !"‬ ‫"اﺗﻔﺎﻗﺎ ، ﺧﯿﻠﯽ دﺧﺎﻟﺖ ﮐﺮدی و ﺑﻌﺪم ﯾﮫﻮ رھﺎش ﮐﺮدی! ..."‬ ‫"ﺷﺎﯾﺪ !وﻟﯽ اﮔﻪ اداﻣﻪ ﻣﯽ دادم ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯿﻦ ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر ﺑﺪﺟﻨﺴﯽ!؟ ..." ﻣﯿﻨﻮﺑﻪ آﺳﺎﻧﯽ ﻣﺠﺎب ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﺷﺎﯾﺪ‬ ‫ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،ﻣﻘﺼﺮ اﺳﺖ.‬ ‫"دﺧﺎﻟﺘﺖ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮده ، رھﺎ ﮐﺮدﻧﺘﻢ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮده ،ﺗﻮ ھﻤﻮن اﺷﺘﺒﺎھﮫﺎی ﻣﻨﻮ ﮐﺮدی وﻟﯽ ﮐﻤﺘﺮ!"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﻠﻮی اﻓﺸﺎﮔﺮی ﻧﮕﺎر ﮐﻪ ھﻢ ﺧﻮدش و ھﻢ ﻣﯿﻨﻮ را ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد را ﺑﮕﯿﺮد ،ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ھﺮ‬ ‫ﻃﻮری ﺷﺪه ﺑﺤﺚ را ﻋﻮض ﮐﻨﺪ ﺗﺎ دﯾﮕﺮ اﯾﻨﻘﺪر ﺟﻠﻮی دﺧﺘﺮش رﺳﻮا ﻧﺸﻮد ، ﮔﻔﺖ :"ﭼﯽ ﺑﮕﻢ؟!دﺧﺘﺮ ﺗﻮ ﺑﯿﺴﺖ و ﺳﻪ‬ ‫ﺳﺎﻟﺸﻪ ،ﭘﺴﺮ ﻣﻦ ﻧﺰدﯾﮏ ﺳﯽ ﺳﺎﻟﺸﻪ ،ﺑﭽﻪ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ !؟"‬ ‫"اﮔﻪ ﺗﻮی ﺑﯿﺴﺖ و ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﭽﻦ ،ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﺎﺳﺖ! ﺷﺎﻧﺲ آوردی ، ﺣﺎل ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ !... ﻧﮕﺎرﺣﺎل و ھﻮای‬ ‫دﯾﮕﺮی داﺷﺖ،ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺳﺒﮏ ﺷﻮد.‬ ‫"ﺷﺎﻧﺲ آوردم ؟!ﻣﯽ دوﻧﯽ ﭼﻘﺪر ﺑﺎﯾﺪ ﻣﮫﺮﯾﻪ ﺑﺪم؟"‬ ‫"ﺧﯿﺎﻟﺖ از ﺑﺎﺑﺖ دﺧﺘﺮ ﻣﻦ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﻪ !اون ﯾﮑﯽ ھﻢ ﺣﻖ داره ،اﮔﻪ دﺧﺘﺮت ﺑﻮد ﭼﯽ!؟"‬ ‫"واﺳﻪ دﯾﻮوﻧﻪ ﺑﺎزی ﯾﻪ اﺣﻤﻖ ﭘﻮل ﺑﺪم !"‬ ‫ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﮐﯿﺴۀ ﻧﺮﻣﯽ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدﺗﺎ ﺑﺎ ﻣﺸﺖ ﮐﻮﺑﯿﺪن ﺑﺪان ﺧﻮدش را ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻨﺪ ،ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺷﻌﻮر ﻣﯿﻨﻮ ﺣﻤﻠﻪ‬ ‫ﮐﺮدﮐﻪ :"ﻣﻌﯿﻦ ﻣﺮﯾﺾ ﺑﻮده !ﺧﻮدﻣﻮ ﻣﯽ ﮔﻢ !ﻣﻦ اﺣﻤﻖ ﺑﻮدم ﻧﻪ آذﯾﺘﺎ !... ﻣﻘﺼﺮ ﻣﻨﻢ ﻧﻪ اون !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﺷﺎﯾﺪ اﮔﺮ ﻣﺮﯾﻢ او را ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﮐﺮد ، دﻟﺨﻮر ﺷﺪه وﻟﯽ او اﺣﺴﺎس ﻧﺪاﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد‬ ‫ﺣﺘﯽ ﻗﺒﻞ از ﮔﻔﺘﻪ ھﺎی ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ ھﻢ ﺧﻮدش را ﻣﻘﺼﺮ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،ھﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮔﻨﺎھﺶ ﭼﯿﺴﺖ اﻣﺎ‬ ‫ﺑﺎزھﻢ اﺣﺴﺎس ﻧﺪاﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد .‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ درب ﻣﻨﺰﻟﺸﺎن ﭘﯿﺎده ﺷﺪ .ﺑﺎ وﺟﻮدی ﮐﻪ دﯾﮕﺮ دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮای ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎری ﻧﺒﻮد ، ھﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ،ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻘﺼﯿﺮاﺗﺸﺎن ﻣﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪﻧﺪ .ﻧﺎﮔﮫﺎن ﻣﺮﯾﻢ ﯾﮑﻪ ﺧﻮرد ،"ﻣﺒﺎدا ،ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺎ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ !"،ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ‬ ‫ﻣﻮﺑﺎﯾﻠﺶ را روﺷﻦ ﮐﺮد و ﺷﻤﺎرۀ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ را ﮔﺮﻓﺖ :"ﺳﻼم !ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﻌﺘﺮض ﺑﯽ ﺧﺒﺮﯾﺶ ﺑﻮد .ﻣﺮﯾﻢ از او ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺎ ﺗﻮ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد ؟"‬ ‫"آره ،ﮔﻔﺖ، ﮔﻮﺷﯿﺘﻮ ﺧﺎﻣﻮش ﮐﺮدی !ﻧﮕﺮان ﺑﻮد!ﺑﮫﺶ ﮔﻔﺘﻢ ،ھﯿﭽﯽ ﻧﯿﺴﺖ ،ﯾﻪ ﺟﺎﺋﯿﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻦ ،ﮔﻔﺖ ،ﮐﺠﺎ‬ ‫؟ﮔﻔﺘﻢ رﻓﺘﻦ ﻋﯿﺎدت دوﺳﺖ ﻣﺮﯾﻢ ،ﺑﻌﺪش، ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﯽ ؟ﮔﻔﺘﻢ ،ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ!ﺑﺎور ﻧﮑﺮد ،ﻓﮑﺮ ﮐﺮد دارم دروغ ﻣﯽ ﮔﻢ،ﻣﻨﻢ‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ رﺑﻄﯽ ﻧﺪاره!وﻟﯽ ﻓﮫﻤﯿﺪ دارم ﯾﻪ ﭼﯿﺰی رو ازش ﭘﻨﮫﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !!ﮔﻮﺷﯽ ﻣﺎﻣﺎن ھﻢ ﺧﺎﻣﻮش ﺑﻮد ،ﭼﺮا ؟!"‬ ‫۹۳‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﺧﯿﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﺷﺪ ! ﺧﻮب ﮐﺮدی !ھﻤﻪ ﭼﯿﺰم روﺑﺮاھﻪ !ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش!ﻧﺎﻗﻼ !ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ واردی ھﺎن!"‬ ‫"وﻟﯽ ﺑﮫﺶ زﻧﮓ ﺑﺰن ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪ !"‬ ‫"ﻋﯿﺐ ﻧﺪاره !اوﻣﺪم ، ﺑﮫﺶ زﻧﮓ ﻣﯽ زﻧﻢ !"‬ ‫و ﮔﻮﺷﯽ را ﻗﻄﻊ ﮐﺮد ،ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺧﺎﻣﻮﺷﺶ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎدرش ﻧﮕﺬاﺷﺖ و ﮔﻔﺖ :"ﭼﺮا ﻣﺸﮑﻮﮐﺶ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﯽ؟ﻋﺎدی ﺑﺎش !ھﯿﭽﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻪ!ﻗﻮل ﻣﯽ دم !ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﻮدﺗﻮﺑﺬار ﺟﺎی اون !آﺧﻪ از ﮐﺠﺎ ﺑﻔﮫﻪ؟از ﮐﯽ ؟از ﭼﯽ ؟"‬ ‫"آﺧﻪ ﻣﺎﻣﺎن ،اﮔﻪ اﻻن زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻪ، ھﯿﭽﯽ ﻧﺪارم ﺑﮫﺶ ﺑﮕﻢ ؟!"‬ ‫ﻣﺎدرش ، ﺣﺪس ﻣﯽ زد ﮐﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺟﻮاب ﺳﺎﺳﺎن را داده ﺑﻮد،ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮاھﺮت از ﺗﻮ ﮐﻮﭼﯿﮑﺘﺮه وﻟﯽ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺑﯽ‬ ‫دﺳﺖ وﭘﺎ ﻧﯿﺴﺖ !دروﻏﻢ ﻧﻤﯽ ﮔﯽ !ﺑﮕﻮ رﻓﺘﯽ ﻋﯿﺎدت دوﺳﺘﺖ!ﺟﺮﯾﺎن ﻣﻌﯿﻨﻢ واﺳﺶ ﺑﮕﻮ!"‬ ‫"آﺧﻪ ﻣﺎﻣﺎن! ..."‬ ‫"ﻋﯿﺐ ﻧﺪاره !ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ!اﯾﻨﻘﺪر ﻣﻐﺮور ﻧﺒﺎش!اون ﻣﺮﯾﻀﻪ ،ﮔﻨﺎه ﮐﻪ ﻧﮑﺮده!"‬ ‫دﯾﮕﺮ ﺳﮑﻮت ﻣﯿﺎن آﻧﺪو ﺗﻨﮫﺎ ﺣﺮف ﺑﻮد،ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ای ،ﻣﺎدرش اﯾﻦ ﺳﮑﻮت را ﺷﮑﺴﺖ ﮐﻪ :"اون ﭘﺴﺮه ﭼﻨﺪ ﺷﺎﮐﯽ‬ ‫دﯾﮕﻪ ھﻢ داﺷﺖ .ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻧﺒﻮدی .ﺗﻮھﻢ ﯾﻪ ﻗﺮﺑﻮﻧﯽ ﺑﻮدی! ...ﺑﮫﺖ ﻇﻠﻢ ﺷﺪ! ...ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ اﯾﻨﺎرو ﺑﻪ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﮕﯽ‬ ‫وﻟﯽ اﮔﻪ ﯾﻪ روزی ﺧﺒﺮ دار ﺷﺪ وﮔﻔﺖ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاد ﺑﺎھﺎت ازدواج ﮐﻨﻪ ﺑﺬار ﺑﺮه ،ﻏﺼﺸﻮ ﻧﺨﻮر ،ﺗﻮ ﻓﻘﻂ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدی ،ﮐﺴﯽ‬ ‫ﮐﻪ اﯾﻨﻘﺪر ﺑﯽ اﻧﺼﺎف ﺑﺎﺷﻪ ،ﺑﺪردت ﻧﻤﯽ ﺧﻮره !درﺳﺘﻪ ﺧﻮش ﻗﯿﺎﻓﻪ اﺳﺖ ،ﻣﮫﻨﺪﺳﻪ !وﻟﯽ ،ﺗﻮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮﺷﮕﻠﯽ !ﺗﻮ ھﻢ‬ ‫درس ﺧﻮﻧﺪی !ﺗﻮ ھﻢ ﺧﻮﻧﻮاده داری ! ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺘﺖ رو داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ !ﺧﻮدﺗﻮ ﻧﺒﺎز !"‬ ‫اﮔﺮ ﺑﺮای دﯾﮕﺮان ﻣﺎﺟﺮا ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ ،ﻧﻪ!ﮔﺎھﯽ در ﺗﻨﮫﺎﺋﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺖ ،ﮔﺎھﯽ ،ﺧﻮدش را ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺮد ،ﺧﺎﻃﺮه ھﺎ ﻋﺬاﺑﺶ ﻣﯽ دادﻧﺪ ! ھﺮ از ﮔﺎھﯽ، ﮐﺘﯿﺒﻪ ھﺎی ﺣﻘﺎرت ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ او ﺳﺮک ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ .ﮐﺘﯿﺒﻪ ھﺎﺋﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺎل داﺷﺘﻨﺪ و ﻣﺰاﺣﻢ ھﻤﯿﺸﮕﯽ او ﺑﻮدﻧﺪ.‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ازﺷﻨﯿﺪن ﺣﺮف ﺗﮑﺮاری ﻋﺼﺒﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ اﮔﺮ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺪﺗﺮ از ھﻤﻪ در ﺑﺎرۀ آن اﺗﻔﺎق . ﮔﻔﺖ‬ ‫:"اﯾﻨﺎرو ﻗﺒﻼ ھﻢ ﮔﻔﺘﯽ !"‬ ‫"ﻣﯽ ﺧﻮام ﺑﮕﻢ ،ﻧﺒﺎﯾﺪ اﺟﺎزه ﺑﺪی ﺑﯿﺸﺘﺮ ازاﯾﻦ ﻋﺬاب ﺑﮑﺸﯽ !ﻧﺒﺎﯾﺪﺑﺬاری ھﻤۀ زﻧﺪﮔﯿﺖ ﺧﺮاب ﺑﺸﻪ !آدم ﭘﺪرش ﻣﯿﻤﯿﺮه ،‬ ‫ﻣﺎدرش ،ﺑﭽﺶ !وﻟﯽ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !ﺗﻮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺬاری اون ﻣﺎ ﺟﺮا ﺑﭽﺴﺒﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯿﺖ !ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﺮا رھﺎش ﻧﻤﯽ‬ ‫ﮐﻨﯽ؟!ﻧﮫﺎﯾﺘﺶ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻔﮫﻤﻪ !ﺧﺐ ﺑﻔﮫﻤﻪ !ﻓﻮﻗﺶ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻣﺖ !اوﻧﺠﻮرﯾﺎ ھﻢ ﺗﺤﻔﻪ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫!ﻗﻮی ﺑﺎش ! ازت ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ!ﮐﻤﮑﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !اﺻﻼ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﻤﺖ ﺧﺎرج! ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ و ﻣﻦ وﻣﻌﯿﻨﻢ ﻣﯿﺎﯾﻢ !اﯾﻨﺠﺎ ﻣﮕﻪ‬ ‫ﭼﯽ داره !؟اﮔﻪ ﺧﻮب ﺑﺎﺷﯽ دﯾﮕﻪ ﺗﺎ آﺧﺮ دﻧﯿﺎ ھﻢ ﺧﻮﺑﯽ ،اﮔﻪ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ﺑﺎﺷﯽ ﺗﺎ آﺧﺮ ﻋﻤﺮﺗﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎووﻧﺸﻮ‬ ‫ﺑﺪی !آﺧﻪ ﻣﮕﻪ ﺗﻮ ﭼﯿﮑﺎر ﮐﺮدی ؟ﭼﯽ ﺷﺪه ؟ﻓﻘﻂ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدی!ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ درﺳﺘﺶ ﮐﻨﯽ و ﮐﺮدی !..."‬ ‫۰۴‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"دﯾﻮاﻧﻪ از ﻗﻔﺲ ﭘﺮﯾﺪ!"‬ ‫اﻧﺴﺎن زﺧﻤﮫﺎ و ﺑﺪﯾﮫﺎ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺣﺘﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﻧﮑﺎر ﻧﺎ ﭘﺬﯾﺮ ﻣﺮگ را ھﻢ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻣﺮﯾﻢ ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ھﺮ‬ ‫اﻧﺴﺎن دﯾﮕﺮی ﺗﻼش ﻣﯽ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺧﺎﻃﺮات آزاردھﻨﺪه را از ﯾﺎد ﺑﺒﺮد.ﺷﺎﯾﺪ دﯾﮕﺮ ﮐﺘﯿﺒﻪ ھﺎ ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﺶ ﻧﯿﺎﯾﻨﺪ ! ﻣﮫﻢ آﯾﻨﺪه ﺑﻮد‬ ‫ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﺳﺎن رﻗﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرد.اﺷﮑﺎل ﮐﺞ وﻣﻌﻮج ﯾﺎدھﺎی ﺑﯽ ﻗﺎﻋﺪه ،ﭼﯿﺰی ﺟﺰ ﺳﮑﻮن ﺑﺮاﯾﺶ ﻧﻤﯽ آﻓﺮﯾﺪ .ﺧﺎﻃﺮه ھﺎی‬ ‫ﭘﻠﯿﺪ را ﮐﺸﺖ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﭘﺲ از اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ.‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ ﺑﮫﺘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ،اﻣﺎ از آذﯾﺘﺎ ﺧﺒﺮی ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ،ھﺮ زﻣﺎن ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺶ را ﺟﻮﯾﺎ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ،ﻣﺎدرش ﻃﻔﺮه ﻣﯽ رﻓﺖ ،آﻧﮫﺎ‬ ‫ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا او ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن آذﯾﺘﺎ را ﺟﺪا ﮐﺮده ﺑﻮد ؟ ﭼﺮا ﺑﺎ آﻧﮫﺎ ﺳﺮدی ﻣﯽ ﮐﺮد ؟ﭼﺮا و ﭼﺮاھﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺎ‬ ‫ﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. ﺷﺎﯾﺪ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ داد ﮐﻪ درﻣﺎن آذﯾﺘﺎ ﺟﺪای از اﺷﺘﺒﺎھﺶ ﺑﺎﺷﺪ .‬ ‫ﻓﺮﯾﺒﺎ ھﻢ ﺗﻘﺎﺿﺎی ﻃﻼق و ﻣﮫﺮﯾﻪ اش را ﮐﺮد .ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺪون ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﮑﺜﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ . او ھﻢ ھﻤﺴﺮ اﺷﺘﺒﺎھﯽ ﻣﻌﯿﻦ را رد‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﺷﺎﯾﺪ ﻧﮕﺎر )ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ( ھﻢ ﻗﺼﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎ ری را داﺷﺖ ،ﺷﺎﯾﺪ ﺻﻼﺣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺠﻮﯾﺰ ﺷﺪه ﺑﻮد.‬ ‫ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﻣﺎ ھﮫﺎ ،ﻣﺮﯾﻢ ﺳﺮزﻧﺪه ﺗﺮ ﺷﺪ و راﺑﻄﻪ اش ﺑﺎ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﮫﺘﺮ و ﺑﮫﺘﺮ . ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ ﺷﺎدﺗﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت ﺳﭙﺮی ﻣﯽ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ .ﮐﻢ ﮐﻢ دوﺳﺘﺶ را ھﻢ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽ ﮐﺮد ،آﻧﻘﺪر ﻣﺸﻐﻠﻪ ھﺎی ﺷﺎد اﻃﺮاﻓﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ آذﯾﺘﺎ ﻧﻤﯽ‬ ‫اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ،ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ھﻢ ﻧﻤﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ .ﭼﯿﺰی از درون ﺑﻪ او ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﺮﺑﻮط ﻧﯿﺴﺖ !اﮔﺮ ھﻢ ﮔﺎھﯽ اﺣﻮال‬ ‫دوﺳﺘﺶ را ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺮای ﺧﺎﻟﯽ ﻧﺒﻮدن ﻋﺮﯾﻀﻪ ﺑﻮد .اﻣﺎ او ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ او ﺑﺎ آذﯾﺘﺎ ﮔﺮھﮫﺎی ﻣﺤﮑﻤﯽ‬ ‫داﺷﺖ.‬ ‫۱۴‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫روزی از روزھﺎی ﺳﺮد زﻣﺴﺘﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﭘﻠﯿﺲ ﺑﺴﺮاﻏﺸﺎن آﻣﺪﻧﺪ .رﺋﯿﺴﺸﺎن ﻣﺮد ﻣﯿﺎﻧﺴﺎل و درﺷﺖ اﻧﺪاﻣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ‬ ‫ﺧﻮد را ﺳﺮﮔﺮد ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮد .‬ ‫ﺳﺮﮔﺮد ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻔﺖ : "ﭘﺮوﻧﺪه ﺗﻮن رو ﺧﻮﻧﺪم ،ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯿﺪ ﯾﻪ ﺑﺎر دﯾﮕﻪ، ﻣﺎ ﺟﺮا رو واﺳﻪ ھﻤﮑﺎر ﻣﻦ ھﻢ ﺷﺮح ﺑﺪﯾﺪ ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ اﺿﻄﺮاب ﮔﻔﺖ :"وﻟﯽ ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد،اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﯿﺶ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﯿﺸﻪ !اﺻﻼﻧﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮام واﺳﻢ ﯾﺎدآوری‬ ‫ﺑﺸﻪ ،ﺗﺎزه داﺷﺘﻢ ﯾﻮاش ،ﯾﻮاش ﻓﺮاﻣﻮﺷﺶ ﻣﯽ ﮐﺮدم !"‬ ‫"ﻣﯽ دوﻧﻢ !ﻣﺎرو ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ !وﻟﯽ واﺳﻤﻮن ﺧﯿﻠﯽ ﻣﮫﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ اوﻣﺪﯾﻢ ﺳﺮاﻏﺘﻮن !"‬ ‫"ﭼﯽ ﺷﻪ؟ﭼﯽ رو ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﺪ ﺑﺪوﻧﯿﺪ ؟"‬ ‫"ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﻣﺎ دﻧﺒﺎﻟﺸﯿﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﻧﻤﯽ ﺷﻪ !ﭘﺲ ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺘﺮﺳﯿﺪ ! ھﻤﮑﺎر ﻣﻦ ﮐﻤﮑﺘﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !اون ﺑﮫﺘﻮن‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻪ ،ﻣﺎ ﭼﯽ رو ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﻢ ،ﺑﺪوﻧﯿﻢ؟!"‬ ‫ﺳﺮوان ﺧﺎﻧﻤﯽ ﮐﻪ ھﻤﺮاه ﺳﺮﮔﺮد ﺑﻮد ،از ﻣﺮﯾﻢ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ او را ﺑﻪ ﺟﺎی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ راھﻨﻤﺎﺋﯽ ﮐﻨﺪ ،ﻣﺮﯾﻢ ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺎدرش ﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ ،از ﭼﮫﺮۀ ﻣﯿﻨﻮ ھﻢ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎرﯾﺪ .‬ ‫ﺳﺮوان ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ اﺿﻄﺮاب ﻣﺮﯾﻢ را ﮐﺎھﺶ دھﺪ ﭘﺲ ﮔﻔﺖ :"اوﻻ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش!اﯾﻦ روال ﮐﺎر ﺧﻮدﻣﻮﻧﻪ !اﮔﻪ واﺳۀ اﯾﻦ‬ ‫ﻧﺎ راﺣﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺰدﺗﻮن ﺑﺪوﻧﻪ ،ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ، ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﻣﯿﻤﻮﻧﻪ !"‬ ‫"ﺷﻤﺎ از ﮐﺠﺎ ﻣﯽ دوﻧﯿﺪ ﻣﻦ ﻧﺎﻣﺰد دارم ؟اﯾﻦ ﭼﻪ رواﻟﯿﻪ ﮐﻪ ھﺮ وﻗﺖ ﺧﻮاﺳﺘﯿﺪ ،ﻣﯽ آﯾﺪ ﺳﺮاغ آدم !"‬ ‫"ﮐﺎرﻣﻮن اﯾﻨﻪ ،ﯾﻪ ﻣﺴﺌﻠۀ ﻣﮫﻤﯽ ﭘﯿﺶ اوﻣﺪه ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﺪ ،ﮐﻤﮑﻤﻮن ﮐﻨﯿﺪ !ﻣﯽ دوﻧﻢ از اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮه ﭼﻘﺪر ﻣﺘﻨﻔﺮی !‬ ‫وﻟﯽ ﻣﺎ دﭼﺎرۀ دﯾﮕﻪ ای ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ !ﺣﺎﻻ ﺑﮕﻮ ﺑﺒﯿﻨﻢ ،ﺧﻮﻧﻪ ای ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺎﯾﻞ درش اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد ﻣﺎل ﭘﺴﺮی ﺑﻮد ﺑﻪ اﺳﻢ رﺿﺎ‬ ‫،درﺳﺘﻪ ؟"‬ ‫"ﺑﻠﻪ !"‬ ‫"اوﻧﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﺠﺎوز ﮐﺮد ؟"‬ ‫"ﻧﻪ !اون اﺻﻼ ﻧﺒﻮد !"‬ ‫"وﻟﯽ ﺗﻮی ﭘﺮوﻧﺪه ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ اوﻧﻢ ﺑﻮده ﺣﺘﯽ ﺑﯿﻨﺘﻮن ﺟﺮ ﺑﺤﺚ ھﻢ ﺷﺪه !ﺑﻪ ﻣﺎ راﺳﺘﺸﻮ ﺑﮕﻮ !ﻣﮫﻤﻪ !"‬ ‫"اون درو ﺑﺴﺖ و رﻓﺖ .ﺗﻮی ﺧﻮﻧﻪ ﺑﻮد وﻟﯽ ﭘﯿﺶ ﻣﺎ ﻧﻪ.ﺣﺘﯽ وﻗﺘﯿﻢ ﮐﻪ اوﻣﺪم ،ﻧﺪﯾﺪﻣﺶ !ﺑﻪ ﺧﺪا!راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻢ !ﺑﺎور‬ ‫ﮐﻨﯿﺪ !"‬ ‫"ﭘﺲ اون ﮐﺎری ﻧﮑﺮد !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از ﭘﺎﺳﺨﺶ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ !ﺟﻨﺎب ﺳﺮوان !ﻣﻦ ﻗﺒﻼ ھﻢ ﮔﻔﺘﻢ !"‬ ‫ﺳﺮوان از اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﮔﺬﺷﺖ و ﮔﻔﺖ :" اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮارو واﺳﻪ ﮐﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮده ﺑﻮدی ؟ﻗﺒﻞ از دادﮔﺎه رو ﻣﯽ ﮔﻢ !"‬ ‫"ﻓﻘﻂ ﻣﺎدرم ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ !"‬ ‫ﺳﺮوان ﻃﻮری ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ ،ﺣﻘﯿﻘﺖ را ﻣﯽ داﻧﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻓﻘﻂ ﻣﺎدرﺗﻮن !؟"‬ ‫"ﺑﻠﻪ ،اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﺠﺎش ﻣﮫﻤﻪ ؟". ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد ،ﺗﻼ ش ﮐﺮد ﺗﺎ ﺧﻮد را ﻋﺎدی ﺟﻠﻮه دھﺪ،اﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ!‬ ‫۲۴‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺳﺮوان ﺑﺎ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﮔﻔﺖ :"ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ،واﺳﻪ آذﯾﺘﺎ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدی ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﯾﮑﻪ ﺧﻮرده ﺑﻮد ،ﺳﺮوان اداﻣﻪ داد :"ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدی ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ ، ﻃﺮﻓﺶ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﻣﯽ داﻧﺪ ﻟﺐ ﺑﻪ اﻋﺘﺮاف ﮔﺸﻮد ﮐﻪ :"آره ،آذﯾﺘﺎ ھﻢ ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ !ﺧﻮدم واﺳﺶ‬ ‫ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮدم !ﺧﯿﻠﯽ ﺑﭽﻪ ﺗﺮ از اﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﺑﻮدم !ﮐﺴﯽ رو ﻧﺪاﺷﺘﻢ !ﺧﻮب ﻣﻨﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ!اﮔﻪ ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺘﻢ ،دﯾﻮﻧﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﺪم !"‬ ‫ﺳﺮوان در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺮﯾﻢ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﯽ دوﻧﯽ ،ﻣﻦ دﻧﺒﺎل اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺑﮕﻢ ﺗﻮ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدی ﯾﺎ ﻧﻪ‬ ‫!اﺻﻼ واﺳﻪ اﯾﻦ ﻧﯿﻮﻣﺪم !ﻓﻘﻂ ﺑﮫﻢ ﺑﮕﻮ ﭼﯽ ﮔﻔﺘﯽ؟ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاد ،ﻣﺤﺎﮐﻤﺖ ﮐﻨﻪ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ دﻟﮫﺮۀ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺑﺮای دوﺳﺘﺶ داﺷﺖ ،ﮔﻔﺖ :"درﺳﺖ ﯾﺎدم ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫"ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﯾﺎدت ﺑﯿﺎد !ﻣﮫﻤﻪ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ ﺳﺮوان ﺟﺪی اﺳﺖ ،ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد،ﮔﻔﺖ :"ﯾﻪ روز ﮐﻪ ﺑﺎ اون ﺑﻮدم ،رﺿﺎ رو دﯾﺪﯾﻢ ،اﯾﻨﻘﺪر ﻣﺴﺨﺮم ﮐﺮد‬ ‫ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ﺑﻤﯿﺮم !اون روز دﯾﮕﻪ داﺷﺘﻢ دﯾﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﺪم !آذﯾﺘﺎ ھﻢ ﻓﮫﻤﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯾﻢ ھﺴﺖ !ﻃﺎﻗﺖ‬ ‫ﻧﯿﺎوردم و ﺑﮫﺶ ﮔﻔﺘﻢ !"‬ ‫"ﺧﻮب !ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ ،آذﯾﺘﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﺮده ﮐﻪ رﺿﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﺠﺎوز ﮐﺮده !ﺧﻮدﺗﻢ اﯾﻦ اﺣﺴﺎﺳﻮ داری !درﺳﺘﻪ !اون ﯾﮑﯽ رو ﮐﻪ ﻧﺪﯾﺪه‬ ‫ﺑﻮد !ﻣﮕﻪ ﻧﻪ !؟"‬ ‫"اﺳﻤﺸﻢ ﻧﻤﯽ دوﻧﻪ !ﺣﺘﯽ ﺗﺎ اﻣﺮوزم ﺑﮫﺶ ﻧﮕﻔﺘﻢ !ﻣﻨﻢ ﻓﮫﻤﯿﺪم ،اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻪ وﻟﯽ ﺧﺐ ﻣﮕﻪ ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد؟!"‬ ‫اﻧﮕﺎر ﺑﺮای ﺳﺮوان ﻣﮫﻢ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﯽ داﺷﺖ ،ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺪﻧﺒﺎل واﻗﻌﯿﺘﯽ ﻣﮫﻤﺘﺮ ﯾﮏ اﺣﺴﺎس ﻟﮕﺪﻣﺎل ﺷﺪه ﺑﻮد‬ ‫،ﭼﺮا ﺑﺮای ﮐﺴﯽ ﻣﮫﻢ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﺮد ﺷﺪ !ﺣﺎﻻ ﭘﺲ از ﺷﺶ ﺳﺎل دﻓﺘﺮ ﺧﺎﻃﺮات او را ورق ﻣﯽ زدﻧﺪ ،ﺳﺮوان‬ ‫ﺑﭙﺲ از ﮐﻤﯽ ﺳﮑﻮت ،ﮔﻔﺖ :"واﺳﺶ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮدی!ﺑﻌﺪ ﭼﯽ ؟!ﺑﻌﺪش ﭼﯽ ﮔﻔﺖ ؟"‬ ‫"ﮔﻔﺖ اﻧﺘﻘﺎﻣﻤﻮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮه!ﻣﻨﻢ ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺘﻤﺎداره ﭼﺎﺧﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !اون ﻗﺪ اﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﻧﺒﻮد!"‬ ‫ﺳﺮوان ﮐﺎﻏﺬی را ﺟﻠﻮ ﻣﺮﯾﻢ ﮔﺮﻓﺖ و از اوﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ آن را ﺑﺨﻮاﻧﺪ و اﻣﻀﺎ ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪﮔﻔﺖ :"ﮐﺎرﻣﻦ ﺗﻤﻮﻣﻪ دﯾﮕﻪ!ﺧﯿﻠﯽ‬ ‫ﻣﻤﻨﻮن !ﻧﮕﺮاﻧﻢ ﻧﺒﺎش ،ھﯿﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫"ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺪ ﻣﺎ ﺟﺮا ﭼﯿﻪ ؟"‬ ‫"اﮔﻪ ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد ،ﺻﻼح ﺑﺪوﻧﻦ ،ﻣﯽ ﮔﻦ !ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﮫﺖ ﺑﮕﻢ ،ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺖ، ﻧﺘﺮس !"‬ ‫ﺳﺮوان زن ﺑﻪ ﻧﺰد ﺳﺮﮔﺮد آﻣﺪ وآھﺴﺘﻪ ﻣﺎ وﻗﻊ را ﺑﻪ او ﮔﺰارش داد .ﺳﺮﮔﺮد ھﻢ رو ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ :"رﺿﺎ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ‬ ‫رﺳﯿﺪه ،ﻣﺎ ﺟﺴﺪ ﻣﺘﻼﺷﯽ ﺷﺪﺷﻮ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﯾﻢ ،ﻣﺮﮔﺶ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻪ ﺑﻪ ﺣﻮل وﺣﻮش ﻣﺎ ﺟﺮای ﺷﻤﺎ ،ﻃﺒﻖ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﯽ‬ ‫ﮐﻪ ﮐﺮدﯾﻢ، ﻣﻤﮑﻨﻪ دوﺳﺖ ﺷﻤﺎ، آذﯾﺘﺎ،اوﻧﻮ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻮﻧﺪه ﺑﺎﺷﻪ ،ﻣﯽ دوﻧﻢ آﺳﺎﯾﺸﮕﺎﺳﺖ و ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﻧﺪاره !وﻟﯽ‬ ‫ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺎ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ اش ﮐﺮده.ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪ، واﻗﻌﯿﺖ ھﻤﯿﻨﻪ ﮐﻪ ھﺴﺖ ،اون ﺳﻮاﻻﺗﯽ ھﻢ ﮐﻪ ھﻤﮑﺎر ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ‬ ‫ﭘﺮﺳﯿﺪ ،ﺑﺮای اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ دﻟﯿﻞ ﻗﺘﻞ روﺷﻦ ﺷﻪ ،دوﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮده ﮐﻪ اون ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﺠﺎوز ﮐﺮده و ﺑﻪ ھﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ‬ ‫ﺑﻪ ھﺮ ﮐﻠﮑﯽ ﺷﺪه اوﻧﻮ ﻣﯽ ﮐﺸﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﯾﻪ ﮐﻮره راھﯿﻮ و ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ رگ ﮔﺮدﻧﺸﻮ ﻣﯽ زﻧﻪ،ﺑﻌﺪم ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﯾﻪ ﻧﻔﺮ اوﻧﻮ ﺧﺎک ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﻨﺪ،ﺗﻮی اﯾﻦ ﻣﺪت ،ﺧﻮﻧﻮاده رﺿﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﯿﮕﯿﺮی ﮐﺮدن،ﻣﺎ ھﻢ ﺷﯿﺶ ﺳﺎﻟﻪ دارﯾﻢ ھﺮ ﮐﺎری ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﭘﯿﺪاش ﮐﻨﯿﻢ وﻟﯽ‬ ‫آﺧﺮش ﻓﮫﻤﯿﺪﯾﻢ اوﻧﻮ ﮐﺸﺘﻦ ،اﻟﺒﺘﻪ ﯾﻪ ﺣﺪﺳﺎﯾﯽ ﻣﯽ زدﯾﻢ وﻟﯽ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدﯾﻢ ﯾﻪ دﺧﺘﺮ ،اوﻧﻢ ﺳﺮ ﻣﺎﺟﺮای ﯾﻪ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﻪ،‬ ‫اوﻧﻮ ﺑﮑﺸﻪ !"‬ ‫۳۴‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"آذﯾﺘﺎ ؟!آذﯾﺘﺎ اﯾﻨﮑﺎرارو ﮐﺮده ؟!ﺑﺎور ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ! ..."‬ ‫"دوﺳﺖ ﺷﻤﺎ در وﺿﻌﯿﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ دادﮔﺎھﯽ ﺑﺸﻪ ! ﻣﺴﻠﻤﻪ ﮐﻪ اون ﺑﯿﻤﺎرﺑﻮده !ﭘﺲ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ !اوﻧﯿﮑﻪ ﮐﻤﮑﺶ‬ ‫ﮐﺮده ،اﺳﻤﺶ ﺳﺮوﺷﻪ ،ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﺪش ؟"‬ ‫"ﺳﺮوش؟!"اﺳﻢ ھﻤۀ آﻧﮫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪاﺷﺖ را ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪ.‬ ‫"ﺑﻠﻪ !ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﺪش !؟"‬ ‫"ﻧﻪ ﮐﺎﻣﻼ ! ﻓﻘﻂ ﻣﯽ دوﻧﻢ ﺗﺎزﮔﯿﺎ ﺑﺎ آذﯾﺘﺎ آﺷﻨﺎ ﺷﺪه ﺑﻮد !"‬ ‫ﺳﺮﮔﺮد ﮐﻪ از ﺑﺎ ﺧﺒﺮی ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ : "اﻣﺎ دوﺳﺘﺘﻮن ﮔﻔﺖ ، ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺘﻪ، ﺳﺮوﺷﻮ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻪ !ﺷﻤﺎ‬ ‫اﮔﻪ ﻣﯽ دوﻧﺴﺘﯿﺪ ،ﭼﺮا ﺑﻪ ﺑﺮادرﺗﻮن ﻧﮕﻔﺘﯿﺪ ؟"‬ ‫"ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺪوﻧﺴﺘﻢ !"او واﻗﻌﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ،ھﻤﯿﻦ ﺗﺎزﮔﯿﮫﺎ ﺑﺎ ﺳﺮوش آﺷﻨﺎ ﺷﺪه!ﭼﺮا آذﯾﺘﺎ ﺳﺮوش را از او ﭘﻨﮫﺎن‬ ‫ﮐﺮده ﺑﻮد؟او ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻌﯿﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ھﻤﻪ ﮐﺎری ﺷﺪ !او ﺣﺘﯽ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ ﺗﺎ زن دوم ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ!آﻧﭽﻪ اﻣﺮوز ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻨﯿﺪ،ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ او را وﺣﺸﺖ زده ﮐﻨﺪ ھﻤۀ ﺗﺼﻮراﺗﺶ را از ھﻢ ﻣﯽ درﯾﺪ .‬ ‫ﺳﺮﮔﺮدﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮو رﻓﺘﻦ ﻣﺮﯾﻢ را ﻣﯽ دﯾﺪ ،ﻓﮫﻤﯿﺪ،ﻣﺮﯾﻢ در اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮاھﺎ ﯾﮏ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺑﻮده، ﮔﻔﺖ :"ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﯽ دوﻧﺴﺘﯿﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﺗﺎزﮔﯿﮫﺎ ﺑﺎ ھﺎش آﺷﻨﺎ ﺷﺪه ، ﺧﻮاھﺮا اﯾﻨﻮ ﺑﻪ داداﺷﺸﻮن ﻣﯽ ﮔﻦ !درﺳﺘﻪ!ﺧﻮﻧﻮاده ھﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ اﯾﻦ ﭼﯿﺰا ﺣﺴﺎﺳﻨﺪ‬ ‫!"‬ ‫"اﻣﺎ ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد !اون ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻢ ﺳﻦ و ﺳﺎﻟﻪ !ﺷﯿﺶ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ اون ﺧﯿﻠﯽ ﺑﭽﻪ ﺗﺮ از اﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﺑﻮده !"‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﺧﻮد آذﯾﺘﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﺶ ﺑﻮده ؟ﺟﻮاب ﻣﻨﻮ ھﻢ ﻧﺪادﯾﺪ ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﭽﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ ﺳﺮﮔﺮد را ﻣﺠﺎب ﮐﻨﺪ ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻗﺎﺗﻞ ﺑﺎﺷﺪ، ﮔﻔﺖ :"وﻟﯽ ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد‬ ‫،ﻣﻦ ﺑﺎور ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ !ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻮھﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !اون ﻣﺮﯾﻀﻪ !ﺗﺎ ﺣﺎﻻ داﺳﺘﺎﻧﮫﺎی زﯾﺎدی واﺳﻪ ﻣﺎ ﺳﺮھﻢ ﮐﺮده ﮐﻪ‬ ‫ھﯿﭽﮑﺪوﻣﺸﻮن واﻗﻌﯿﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ!"‬ ‫"ﻣﯽ دوﻧﻢ !ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺎ اوﻧﻮ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﮐﺮده ،ﻣﺎ ازش ﺑﺎزﺟﻮﺋﯽ ﻧﮑﺮدﯾﻢ !ﻣﻦ ﻓﻘﻂ از دوردﯾﺪﻣﺶ !...اون داﺳﺘﺎﻧﺎ رو ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ‬ ‫ﺷﺮح ﺑﺪی؟!ﺷﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰی ازش در ﺑﯿﺎد !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ھﻮل ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﺎری ﮐﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،درﺳﺖ اﺳﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ !؟اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎری ﻣﯽ ﮐﺮد !داﺷﺘﻨﺪ ،آذﯾﺘﺎ را‬ ‫ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ !آذﯾﺘﺎی ﺑﯽ دﻓﺎع !آذﯾﺘﺎی ﺑﺪﺑﺨﺖ!آذﯾﺘﺎی ﻣﺮﯾﺾ!ﺣﺘﻤﺎ او را دار ﻣﯽ زدﻧﺪ!ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻔﺖ :"ﻣﺜﻼ ،ﯾﻪ ﺑﺎر‬ ‫ﮔﻔﺖ ﻣﺎدرش ﺗﻮ زﯾﺮزﻣﯿﻨﺸﻮن ﮐﻮرﺗﺎژ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !...وﻟﯽ اﺻﻼ اوﻧﺎ زﯾﺮزﻣﯿﻦ ﻧﺪارن !"‬ ‫"ﺟﺎﻟﺒﻪ !دﯾﮕﻪ ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ؟"‬ ‫"ﭼﻪ ﻣﯽ دوﻧﻢ! ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد !ﯾﺎدم ﻧﯿﺴﺖ !ﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺘﻪ دﯾﮕﻪ ﺣﺮﻓﺎی اوﻧﻮ ﺟﺪی ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﯾﻢ !"‬ ‫"وﻟﯽ اون ﻋﺮوس ﺷﻤﺎﺳﺖ !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﭘﺴﺮ ﻣﻦ ھﻢ ﻣﺸﮕﻞ داره ! اوﻧﺎ ﻗﺎﯾﻤﮑﯽ اﯾﻦ ﮐﺎرو ﮐﺮدن!ﻣﺎ از ازدواﺟﺸﻮن ﺑﯽ‬ ‫ﺧﺒﺮ ﺑﻮدﯾﻢ !ﻣﺮﯾﻢ ھﻢ ﻧﻤﯽ دوﻧﺴﺖ!اﮔﻪ در ﺟﺮﯾﺎن ﺑﻮد ،ﺣﺘﻤﺎ ﺟﻠﻮﺷﻮ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ !"‬ ‫"ﺑﻠﻪ!اﯾﻨﻮ ھﻢ ﻣﯽ دوﻧﻢ !"‬ ‫۴۴‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﭘﺲ ﭼﺮا ﻣﯽ ﮔﯿﺪ ؟ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﺪ ﻣﺎ رو ﻋﺼﺒﯽ ﮐﻨﯿﺪ !"‬ ‫"ﻣﺎ ﻧﯿﺎزی ﺑﻪ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺪارﯾﻢ ،ﻗﺒﻼ ھﻢ ﮔﻔﺘﻢ ،ﻣﻨﮑﻪ ﺑﺎزﺟﻮﺋﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ،اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻼ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻣﺮﺑﻮط ﻧﻤﯽ ﺷﻪ !"‬ ‫"ﭼﺮا ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ !اون ﻋﺮوﺳﻤﻪ !ﻣﺮﯾﻀﻪ !ﺷﻤﺎ ھﻤﯿﻦ ﺟﻮری ﻣﯽ ﺑﺮﯾﺪ و ﻣﯽ دوزﯾﺪ !"‬ ‫"ﮐﺎر ﻣﺎ ﺑﺮﯾﺪن و دوﺧﺘﻦ ﻧﯿﺴﺖ !ﺧﺎﻧﻢ!ﻣﺎ ﻓﻘﻂ اﻃﻼﻋﺎت رو ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ !ﯾﻪ ﺑﺎر ﻣﯽ ﮔﯿﺪ ،در ﺟﺮﯾﺎن ﮐﺎر ﭘﺴﺮﺗﻮن ﻧﺒﻮدﯾﻦ‬ ‫،ﯾﻪ ﺑﺎر ﻣﯽ ﮔﯿﺪ اون ﻋﺮوﺳﻤﻪ ! اول ﺗﮑﻠﯿﻔﺘﻮﻧﻮ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﯿﺪ !اون ﻋﺮوﺳﺘﻮﻧﻪ ﯾﺎ ﻧﻪ ؟!"‬ ‫"ﺑﻠﻪ !ﺣﺪاﻗﻠﺶ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﭘﺴﺮم اوﻧﻮ دوﺳﺖ داره !ﭼﻮن اون دوﺳﺘﺶ داره ،ﻣﻨﻢ دارم ! ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻗﺎﺿﯽ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ ؟ ﭼﺮا ﺣﺎﻻ‬ ‫ﺣﮑﻢ دادﯾﺪ ﮐﻪ اون دﯾﻮوﻧﻪ ﺑﻮده ،ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ،ﻣﺠﺎزاﺗﺶ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻦ !ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد ،ﻣﻦ ﮐﻪ از ﭘﺸﺖ ﮐﻮه ﻧﯿﻮﻣﺪم!ﺷﻤﺎ اﮔﻪ‬ ‫ﺑﺎزﺟﻮﺋﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﺪ ،ﭼﺮا ﺑﺮﮔﻪ ﭘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ؟ﭼﺮا از دﺧﺘﺮ ﻣﻦ اﻣﻀﺎ و اﺛﺮ اﻧﮕﺸﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﺪ !"‬ ‫ﺳﺮﮔﺮد در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﻪ اﻇﮫﺎرات ﻣﺮ ﯾﻢ را ﭘﺎره ﻣﯽ ﮐﺮد، ﮔﻔﺖ :"ﻣﺎ ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺷﻤﺎ ھﻢ ﻧﯿﺎزی ﻧﺪارﯾﻢ ،ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‬ ‫روﻧﺪ ﭘﺮوﻧﺪه رو ﻣﺨﺪوش ﻧﮑﻨﯿﺪ، ﻣﻦ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪم !روز ﺗﻮن ﺧﻮش،ﺧﺎﻧﻢ !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه رﻓﺘﻦ ﺳﺮﮔﺮد را دﻧﺒﺎل ﻣﯽ ﮐﺮد وﭘﺮﺳﯿﺪ :"اﮔﻪ ﻧﯿﺎزی ﻧﺪارﯾﺪ ،ﭼﺮا اوﻣﺪﯾﻦ ﺳﺮاغ ﻣﺎ؟!"‬ ‫اﻣﺎ ﺳﺮﮔﺮد ﺗﻮﺟﮫﯽ ﻧﮑﺮدو رﻓﺖ .ﻣﺮﯾﻢ در ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﻣﺼﺎﯾﺐ ﺧﻮد را دﺧﯿﻞ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ .ھﺮ اﺗﻔﺎق ﺑﺪ زﻧﺪﮔﯽ آﻧﮫﺎ رﯾﺸﻪ در‬ ‫ﻣﺎ ﺟﺮای ﻣﻨﺤﻮس او داﺷﺖ .ﻓﺘﻨﻪ ای ﮐﻪ روزی داﻣﺎن ﻋﺼﻤﺘﺶ را ﮔﺮﻓﺖ ،ﺣﺎﻻ ﻗﺘﻞ و ﺟﻨﻮن را ھﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﺑﻮد .ﺷﺎﯾﺪ‬ ‫ﮔﺮﯾﺰ از ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﺎ ﮔﺮﯾﺰ ﺗﻨﮫﺎ ﭼﺎره ﺑﻮد .ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ھﺮ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ آذﯾﺘﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﺮد .آذﯾﺘﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ او اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده‬ ‫ﺑﻮد.ﻧﺒﺎﯾﺪ او را رھﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد . ﻋﻠﺖ ھﻤﻪ ﻣﺸﮑﻼت رھﺎﺋﯽ ﺑﻮد و اﺻﺮار ﺑﺮ آن ،ﺣﺎﺻﻠﯽ ﺟﺰ ﺧﺴﺮان ﻧﺪاﺷﺖ .‬ ‫ﺗﻨﮫﺎ وﮐﯿﻠﺸﺎن درﻣﺎن دﻟﮫﺮه ھﺎ ﺑﻮد .ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ او ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺖ و از او ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺪﯾﺪﻧﺸﺎن ﺑﯿﺎﯾﺪ .‬ ‫آﻗﺎی وﮐﯿﻞ آﻣﺪ و ﺑﻪ ﻣﯿﻨﻮ ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ ﭘﺮوﻧﺪه رو ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮدم ،اﺷﮑﺎل اﺳﺎﺳﯽ زﯾﺎد داره ،ﺑﻪ ﯾﻪ ﺳﺮﯾﺸﻮن اﺷﺎره ﻧﻤﯽ‬ ‫ﮐﻨﻢ،ﭼﻮن ﺑﺮگ ﺑﺮﻧﺪه ﻣﻮﻧﻨﺪ!ادﻟﻪ ،ھﯿﭽﮑﺪوﻣﺸﻮن ،ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻨﺎد و ﺑﯽ ﻋﯿﺐ ﻧﯿﺴﺖ ،ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ،ﯾﻪ ﺳﺮﮔﺮد ،ﭼﻄﻮر‬ ‫ﻣﻤﮑﻨﻪ ،اﯾﻨﻘﺪر ﺳﻄﺤﯽ و ﭘﯿﺶ ﭘﺎ اﻓﺘﺎده ﮐﺎر ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻪ !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﻣﺜﻞ ﭼﯽ ؟"‬ ‫" ﻃﺒﻖ اﻇﮫﺎرات آذﯾﺘﺎ ،ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﻣﺘﺮ دورﺗﺮ از ﻣﺤﻞ دﻓﻦ ﺟﺴﺪ ﺑﺎ رﺿﺎ در ﮔﯿﺮ ﺷﺪه . آذﯾﺘﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ در ﮔﯿﺮﯾﻤﻮن ،ﻓﺮار‬ ‫ﮐﺮدم ،در ﭘﺮوﻧﺪه ﻋﻨﻮان ﺷﺪه ،آذﯾﺘﺎ ﺑﻌﺪ از ارﺗﮑﺎب ﺑﻪ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﺳﺮوش ﺟﺴﺪ رو ﺧﺎک ﻣﯽ ﮐﻨﻪ،اوﻻ اون زﻣﺎن،‬ ‫ﺳﺮوش ﻇﺎھﺮا آذﯾﺘﺎ رو ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ،دوﻣﺎ ﺳﻦ ﺳﺮوش در ﺣﺪی ﻧﺒﻮده ﮐﻪ دﻧﺒﺎل ﯾﻪ ھﻤﭽﯿﻦ ﻣﺎ ﺟﺮاھﺎﯾﯽ ﺑﺮه!ﺧﯿﻠﯽ‬ ‫ﻋﺠﯿﺒﻪ !ﻋﺠﯿﺒﺘﺮ از ھﻤﻪ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ آدم ﺑﺨﺎﻃﺮ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﻪ آدم ﺑﮑﺸﻪ ؟وﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﻢ ﭼﻄﻮر آذﯾﺘﺎ ﻣﯽ آد و ﯾﻪ ﭘﺴﺮ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪ و‬ ‫ﻗﻮی ھﯿﮑﻠﯽ ﻣﺜﻞ رﺿﺎ رو ﻣﯽ ﮐﺸﻪ ؟!ﻣﯽ ﮔﻦ ﻣﺎ ﻣﯿﺪوﻧﯿﻢ اون اﯾﻨﮑﺎرو ﮐﺮده ،ﻓﻘﻂ دﻧﺒﺎل دﻟﯿﻠﺸﯿﻢ !ﻣﯿﮕﻢ ﭼﺮا ﺑﻪ اون اﯾﻦ‬ ‫اﺗﮫﺎﻣﻮ ﻣﯿﺰﻧﯿﺪ ،ﻣﯿﮕﻦ اﻧﮕﯿﺰش اﯾﻦ ﺑﻮده ،وﻗﺘﯽ ﻣﯿﮕﻢ اﻧﮕﯿﺰش ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ،ﻣﯿﮕﻦ ﻣﺎ ﻣﯽ دوﻧﯿﻢ اون ﻗﺎﺗﻠﻪ !ﯾﻪ درﺑﺪرﯾﻪ‬ ‫ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺣﺎل ﻧﺪﯾﺪم!!"‬ ‫"اﯾﻨﺎ اﺻﻼ ﭼﺮا ﺑﺎ ھﻢ روﺑﺮو ﺷﺪن ؟ﭼﻄﻮری ؟ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ آذﯾﺘﺎ دﺧﺘﺮی ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ ﯾﻪ ھﻤﭽﯿﻦ ﻗﺮاری ﺑﺬاره !"‬ ‫"ﻣﯽ ﮔﻦ ،آذﯾﺘﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮده ،رﺿﺎ دﺧﺘﺮ ﺷﻤﺎ رو اذﯾﺖ ﮐﺮده !ﺑﭽﻪ ﺑﻮده ورﻓﺘﻪ ﮐﻪ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﮕﯿﺮه !ﭼﻄﻮرﯾﺸﻮ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ !‬ ‫ﺗﻮی ﭘﺮوﻧﺪه ،اﯾﻨﻢ ﻧﺎ ﻗﺼﻪ !..."‬ ‫ﻣﺎ ﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺑﮫﺖ ﻗﻄﺎر ﺷﮕﻔﺘﯽ ھﺎ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﮔﻔﺖ :"اﻋﺘﺮاف آذﯾﺘﺎ ﭼﯽ ؟"‬ ‫۵۴‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"اون ﮐﻪ اﺻﻼ ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻨﺎد ﻧﯿﺴﺖ ! ﻣﮫﻤﻪ ﮐﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺸﻪ اﯾﻦ ﺟﺴﺪ ،ﺟﺴﺪ رﺿﺎﺳﺖ !"‬ ‫"ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻤﮑﻨﻪ ، ﻧﺒﺎﺷﻪ !"‬ ‫وﮐﯿﻞ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﻣﺮﯾﻢ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد و ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮔﻔﺘۀ او را ﺗﺼﺪﯾﻖ ﮐﻨﺪ ،ﮔﻔﺖ :"اﮔﻪ ﻧﺒﺎﺷﻪ ،ﻗﻀﯿﻪ‬ ‫ﻣﻨﺘﻔﯿﻪ !اﮔﺮم ﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺎزم دﻟﯿﻞ ﺑﺮای ﺗﺒﺮﺋﻪ ﮐﺮدن ﻋﺮوﺳﺘﻮن زﯾﺎده !ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ!ﻣﻦ ﺧﺒﺮﺗﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !"‬ ‫ھﻤﯿﻨﮑﻪ آﻗﺎی وﮐﯿﻞ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﺗﺎ ﺑﺮود ،ﮔﻮﺷﯿﺶ زﻧﮓ ﺧﻮرد !‬ ‫ﺗﻤﺎس ﮐﻮﺗﺎه وﮐﯿﻞ ﺗﻤﺎم ﺷﺪو ﺑﻪ ﻣﯿﻨﻮ ﮔﻔﺖ:"ھﻨﻮز ﻧﺘﯿﺠۀ آزﻣﺎﯾﺶ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺸﺪه وﻟﯽ دﯾﮕﻪ زﯾﺎد ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ،ﯾﮑﯽ از‬ ‫دوﺳﺘﺎی رﺿﺎ ،ﯾﺎدش ﻣﯽ آد ، اوﻧﻮ دﯾﺪه ﮐﻪ ﮔﻠﻮﺷﻮ ﺑﺎﻧﺪ ﭘﯿﭽﯽ ﮐﺮده ،وﻗﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻋﻠﺘﺸﻮ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻪ ،ﻣﯽ ﮔﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﮫﻤﯽ‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ ،ﻣﺴﻠﻤﻪ ﮐﻪ اون ﺑﺎ ﺿﺮﺑۀ آذﯾﺘﺎ ﻧﻤﺮده!ﺣﺎﻻ اﮔﻪ ﺟﺴﺪ، ﺟﺴﺪ رﺿﺎ ﺑﺎﺷﻪ ھﻢ دﯾﮕﻪ زﯾﺎد ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ ﻧﺎﺑﺎوری ﮔﻔﺖ :"ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !ﭼﺮا اﯾﻨﺎرو ﺧﻮﻧﻮادش ﻧﮕﻔﺘﻦ ؟ﯾﻪ دوﺳﺘﺶ ؟ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﮔﻪ؟!"‬ ‫"ﺗﻨﮫﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮده !ﻏﯿﺮ اﯾﻦ دوﺳﺘﺶ ﮐﺲ دﯾﮕﻪ ای ﭼﯿﺰی ﯾﺎدش ﻧﻤﯽ آد!ﻗﻀﯿﻪ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﻪ ﺷﯿﺶ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﯿﺸﻪ‬ ‫!ﻧﺒﺎﯾﺪ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﮐﻪ ھﻤﻪ ﯾﺎدﺷﻮن ﺑﯿﺎد ! ﮐﺎر ﻣﺎ راﺣﺖ ﺷﺪ!ﺣﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺒﯿﻨﻦ ﺟﺴﺪ ﻣﺎل ﮐﯿﻪ و اوﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﺎی‬ ‫ﺟﺴﺪ و ﮔﺰارش داده ،ﭼﺮا ﺑﻌﺪ ﺷﯿﺶ ﺳﺎل ای ﺧﺒﺮ رو داده ،ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﺷﺪه ؟!زﻧﺪﮔﯽ آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ ھﻤﻮﻧﯿﻪ ﮐﻪ ھﺴﺖ !؟..."‬ ‫اﻃﻤﯿﻨﺎن ﭘﻠﯿﺲ ،ﻣﺮﯾﻢ را ﻧﮕﺮان ﻣﯽ ﮐﺮد .ﺣﺘﻤﺎ وﮐﯿﻞ آﻧﮫﺎ ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﻀﯿﻪ آﺳﺎن ﻧﯿﺴﺖ .ﺗﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ ﯾﮏ اﻃﻤﯿﻨﺎن از‬ ‫ﺧﻮد اﻃﻤﯿﻨﺎن ھﻢ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ .ﻣﯿﺎن ﺧﯿﺎل آﺳﻮدۀ آﻗﺎی وﮐﯿﻞ و ﺑﺎور دھﺸﺘﻨﺎک ﺳﺮﮔﺮد،ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮔﻢ ﺷﺪه ای ﺑﻮد .‬ ‫ﺗﻨﮫﺎ راه ﭼﺎره ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺑﻮد .او ﻗﻄﻌﺎ ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ را ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺰودی آﺷﮑﺎر ﻧﻤﯽ ﺷﺪ،ﻧﺘﺎﯾﺞ وﺧﯿﻤﯽ ﺑﮫﻤﺮاه ﻣﯽ‬ ‫آورد ﮐﻪ ﺟﺒﺮان ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺑﻮد.‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺮای دﯾﺪن ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺑﻪ ﻧﺰد او رﻓﺖ .ﺳﺮدی و دﻟﺨﻮری ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺑﻮد .ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ :"ﻣﯽ‬ ‫دوﻧﻢ ،ﭼﺮا از ﻣﻦ دﻟﺨﻮرﯾﺪ ،ﺑﮫﺘﻮن ﺣﻖ ﻣﯽ دم !وﻟﯽ ﺣﺎﻻ وﻗﺘﺶ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎش ﺗﻨﺪی ﮔﻔﺖ :"ﭘﺲ ﮐﯽ وﻗﺘﺸﻪ ؟ﻣﺸﮑﻼت ﺗﻮ ﺑﻪ دﺧﺘﺮ ﻣﻦ ﭼﻪ رﺑﻄﯽ داﺷﺖ ؟اوﻧﺎ ﺑﻪ ﭘﺪروﻣﺎدرت‬ ‫ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻮد !ﻧﻪ دﺧﺘﺮ ﻣﻦ !"‬ ‫"ﻣﯽ دوﻧﻢ !اﻣﺎ اﯾﻨﺎ اﺷﺘﺒﺎھﯿﻪ ﮐﻪ ﺷﺪه !ﻧﻪ ﻋﺬر ﺧﻮاھﯽ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ رو ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ و ﻧﻪ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﮫﯿﻢ !"‬ ‫"ﻣﻦ ﻧﻪ ﻋﺬر ﺧﻮاھﯿﺘﻮ ﻣﯽ ﺧﻮام ،ﻧﻪ ﺗﻮﺟﮫﺘﻮ !ھﯿﭽﯽ ازت ﻧﻤﯽ ﺧﻮام !ھﯿﭽﯽ !ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮام ﺑﮫﺖ ﺗﻮھﯿﻦ ﮐﻨﻢ !ازت‬ ‫ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﻢ !اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﻧﻤﯽ ﺧﻮام ﺑﺎ ھﺎت ﺗﺴﻮﯾﻪ ﮐﻨﻢ !زﻣﺎن ﺧﻮدش ! ﻧﺎ ﺑﻮدت ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ از ﮐﯿﻨۀ ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد ،او ﺣﻖ داﺷﺖ اﻣﺎ ﺑﺮای ﺧﻮدش ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺖ ،ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﻣﮕﻪ ﻣﻦ ﭼﯿﮑﺎر ﮐﺮدم‬ ‫؟ﺑﻪ ﺧﺪا !از ﮐﺎرای آذﯾﺘﺎ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺑﻮدم !از ﮐﺎراش ! ازدواﺟﺶ !از ﺑﯿﻤﺎرﯾﺶ !از ھﻤﻪ ﭼﯿﺰش !ﻣﻦ ،ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺑﺎ اون‬ ‫ﺻﻤﯿﻤﯿﻢ !..."‬ ‫ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎﺷﯽ ﮐﻪ ھﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﭼﯿﻪ !ﺣﺎﻻ !ﺣﺎﻻ ،اﯾﻨﻮ ﻣﯽ ﮔﯽ ؟!ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ھﻤﻪ ﭼﯿﺸﻮ ﻧﺎﺑﻮد‬ ‫ﮐﺮدی !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ رﻓﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺨﺖ ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ آذﯾﺘﺎ رو ﻣﺜﻞ ﻣﺎ ﻧﺪاﻧﺎ دوﺳﺖ دارم !ﺑﺎزم ﭘﯿﮕﯿﺮش ھﺴﺘﻢ !..."‬ ‫ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﻏﻀﺐ آﻟﻮدش او را ﺑﻪ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ راﻧﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﭘﯿﮕﯿﺮی ﺗﻮ و ﻣﺎدرت ﺑﻪ ھﯿﭻ درد دﺧﺘﺮ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻮره‬ ‫!"‬ ‫۶۴‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫در ورای ھﻤۀ ﭘﺮﺧﺎﺷﮫﺎ وﺗﻨﺪﯾﮫﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ آﺷﮑﺎر ﺷﺪ .ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻨﮫﺎ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد وﮐﻤﮑﯽ ﻧﺪاﺷﺖ .ﻣﯿﻨﻮ آﻧﭽﻨﺎن ﺑﻪ‬ ‫وﮐﯿﻠﺸﺎن اﻃﻤﯿﻨﺎن داﺷﺖ ﮐﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﭘﺎک ﺷﺪه ﺑﻮد .ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﻣﻌﯿﻦ ﺑﯿﻤﺎر ﺑﻮد و ﺳﺎﺳﺎن‬ ‫ھﻢ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ.‬ ‫ﻓﺮدای آﻧﺮوز ﺧﺒﺮ دار ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ﮔﺮﯾﺨﺘﻪ.ﭘﻠﯿﺲ ھﻤﻪ ﺟﺎ را در ﺟﺴﺘﺠﻮی دﯾﻮاﻧﻪ زﯾﺮو رو ﮐﺮد اﻣﺎ ﺣﺎﺻﻠﯽ ﻧﯿﺎﻓﺖ ﺟﺰ رد‬ ‫ﭘﺎی ﻣﺎدرش ﮐﻪ او ھﻢ ﮔﺮﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮد .ﻣﮫﻢ دﯾﻮاﻧﻪ ﺑﻮد .ھﻤﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮی او ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﺮﺧﯽ ﺑﺮای ﺑﻮﺳﯿﺪﻧﺶ و ﺑﺮﺧﯽ ﺑﺮای‬ ‫ﮐﺸﺘﻨﺶ .ﺷﺎﯾﺪ او ﺑﺮای ﮔﺮﯾﺰش از اﯾﻨﮫﻤﻪ ﺗﻀﺎد وﺑﯽ رﺑﻄﯽ ﻣﺤﻖ ﺑﻮد اﻣﺎ ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ ﺣﯿﻒ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ دﯾﮕﺮدوﺳﺘﯽ‬ ‫ﻣﮫﺮﺑﺎن، ﯾﺎرﯾﺶ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد .‬ ‫۷۴‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺣﻘﯿﻘﺖ‬ ‫دﯾﮕﺮ ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ ﻣﺎﺟﺮا ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد .زﻣﺴﺘﺎن ﺑﻮد و ﺑﺮف ھﻮای آن را ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﻧﺒﺎرد .ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ﮐﺎری ﺑﻪ ﺷﻤﺎل‬ ‫رﻓﺖ . ﻣﺮﯾﻢ و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺗﻨﮫﺎ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .ﻣﺮﯾﻢ ﻓﮫﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ از او ﺗﺮﺳﻮﺗﺮ اﺳﺖ .ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻨﮫﺎﺋﯽ از اﯾﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﻤﯽ‬ ‫ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻣﺎدرش در ﮐﻨﺎرش ﺑﻮد وﻧﻪ آذﯾﺘﺎ !‬ ‫ﺻﺪای زﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ،ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد .در ﻣﻮﻧﯿﺘﻮر آﯾﻔﻮن ،ﭼﮫﺮۀ ﭘﺮﯾﺎ را ﻣﯽ دﯾﺪ .ﮐﻤﯽ ﻣﻦ ﻣﻦ ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدش‬ ‫ﻣﺴﻠﻂ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ :"ﺳﻼم ﭘﺮﯾﺎ !ﭼﯽ ﺷﺪه ؟"‬ ‫"ﺳﻼم ﻣﺮﯾﻢ !ﻧﻤﯽ ﺧﻮای در رو وا ﮐﻨﯽ ،اﯾﻨﺠﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮده !دارم ﯾﺦ ﻣﯽ زﻧﻢ!"‬ ‫"ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ !ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ !ﺑﯿﺎ ﺗﻮ !"‬ ‫ﭘﺮﯾﺎ داﺧﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد و از ﺳﺮﻣﺎی ﮔﺰﻧﺪۀ اﯾﻦ ﻓﺼﻞ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد .ﮐﻤﯽ ﮐﻪ ﮔﺮم ﺷﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﺎدرت ﺧﻮﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ ،آره!"‬ ‫"ﻧﻪ رﻓﺘﻪ ﺷﻤﺎل ،ﮐﺎر داﺷﺖ !"‬ ‫"ﻣﯽ دوﻧﻢ، ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮدی ﻣﻨﻮ دﯾﺪی !وﻟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎھﺎت ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ !ﻣﯽ دوﻧﯽ آذﯾﺘﺎ رو ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ؟!"‬ ‫۸۴‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﻧﻪ!ﺗﻮ رو ﺧﺪا !ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪ ﺷﺪ !ﺑﯽ ﭼﺎره!"‬ ‫"وﻟﯽ ﯾﻪ ﭼﯿﺰاﺋﯽ ھﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ دوﻧﻢ و ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽ دوﻧﯿﺪ !ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫﺘﻮن ﺑﮕﻢ !وﺟﺪاﻧﻢ ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ !ﯾﻪ ﺑﯽ ﮔﻨﺎه،‬ ‫ﺑﺎﻻی دار ﺑﺮه !"‬ ‫"ﭘﺮﯾﺎ!واﺿﺢ ﺑﮕﻮ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮای!؟"‬ ‫"ھﯿﭽﯽ !وﻟﯽ ﮔﻮش ﺑﺪه ،دﯾﮕﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم !ﯾﻪ ﮐﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻦ !ﻗﻮل ﺑﺪه ﻋﺼﺒﯽ ﻧﺸﯽ !ﻓﻘﻂ ﮔﻮش ﺑﺪه !ﺧﻮاھﺶ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ! ﺗﻮ ﯾﺎدت ﻧﻤﯽ آد !ﺑﭽﻪ ﺗﺮ ﺑﻮدی !ﺑﺎﺑﺎم ﺳﺮاﯾﺪار وﯾﻼﺗﻮن ﺑﻮد !ھﻤﻮن روزی ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺎت ﻣﻨﻮ ﺑﺮد ﺗﺎ ﻋﻘﺪم ﮐﻨﻪ ،ﺗﻮ‬ ‫داﺷﺘﯽ ﺗﻮ ﺣﯿﺎط ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﺮدی،ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﮐﻢ از ﺗﻮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮدم ،ﺗﻮ داﺷﺘﯽ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪی ،ﻣﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮدم ،ﭼﻪ‬ ‫ﻣﯽ دوﻧﺴﺘﻢ ازدواج ﭼﯿﻪ ؟!اﺻﻼ واﺳﻪ ﭼﯿﻪ ؟!ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﯾﻦ !ﻣﻦ آدم ﻧﺒﻮدم !ﯾﻪ وﻗﺘﯽ از ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم‬ ‫،ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺶ داﺷﺘﻢ ﻓﺮار ﮐﻨﻢ !ﮔﻔﺘﻢ ،ھﺮﭼﯽ ﺑﺎدا ﺑﺎد !... ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮدم!وﻗﺘﯽ ﺗﻮرو دﯾﺪ،ﻣﻨﻮ ﻓﺮاﻣﻮش‬ ‫ﮐﺮد !ﺗﻮ ﺧﻮﺷﮕﻞ ﺷﺪه ﺑﻮدی!ازدواج ﺑﺎ ﺗﻮ ﯾﻪ ﺑﺮد ﺑﻮد !آﯾﻨﺪه داﺷﺖ !اون وﻗﺘﺎ ﻣﻦ ھﯿﭽﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ !ﻓﻘﻂ ﻣﺜﻞ ﮐﻠﻔﺖ ﺑﺎﺑﺎت‬ ‫ﺑﻮدم !ﭼﺸﻢ آﻗﺎ !ﭼﺸﻢ آﻗﺎ!اﯾﻨﻮ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ !اوﻧﻮ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ!...راﺳﺘﯽ!اوﻧﻤﻮﻗﻪ ﭼﻘﺪر ذﻟﯿﻞ ﺑﻮدم!اﮔﻪ ﯾﺎرو ﻣﯿﻮﻣﺪ و‬ ‫ﻣﻨﻮ ﻣﯽ ﺑﺮد ،دﯾﮕﻪ ﺑﺎﺑﺎت ﻧﺒﻮد ،اوﻧﻮﻗﺖ ﻣﻦ ﭼﯽ واﺳﺶ داﺷﺘﻢ ؟ ھﯿﭽﯽ!ﯾﻪ دﻓﻪ، ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺗﻤﻮم ﻣﯽ ﺷﺪ وﻟﯽ ﺑﺎ ﺗﻮ‬ ‫ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰا،ﺗﺎزه، ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﺪ،ﺗﻮ رو از ﺑﺎﺑﺎت ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری ﮐﺮد !وﻟﯽ ﺑﺎﺑﺎت ﺑﮫﺶ ﺗﻮھﯿﻦ ﮐﺮد،ﮔﻔﺖ دﺧﺘﺮ ﻣﻦ ھﻨﻮز ﺑﭽﻪ‬ ‫اﺳﺖ ﺗﻮ ﭼﻄﻮر ﺟﺮات ﻣﯽ ﮐﻨﯽ اﺳﻢ دﺧﺘﺮ ﻣﻨﻮ ﺑﯿﺎری؟!وﻟﯽ ﺗﻮ از اون ﻣﻮﻗﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ زن ﺑﺎﺑﺎت ﺷﺪم ،ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮدی‬ ‫!اوﻧﻮﻗﺘﺎ،ﭼﺮا ﺑﺎﺑﺎم ﻧﺘﻮﻧﺴﺖ ﺑﺰﻧﻪ ﺗﻮ ﮔﻮش ﺑﺎﺑﺎت ؟ﮐﺎش ﻣﯽ زد!...ﻓﺮداش اون ﭘﺴﺮه رﻓﺖ و ﻧﺎﻣﺮد ،دﯾﮕﻪ ﭘﯿﺪاش ﻧﺸﺪ !از‬ ‫اﯾﻨﮑﻪ دﯾﺪم ﺗﯿﺮش ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﺧﻮرد ،ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪم !وﻟﯽ اﮔﻪ ﺑﺎزم ﻣﯿﻮﻣﺪ ،ﺑﺎھﺎش ﻓﺮار ﻣﯽ ﮐﺮدم ،درﺳﺘﻪ ﮐﻪ دﯾﮕﻪ از‬ ‫ﭼﺸﻤﻢ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ،وﻟﯽ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ رﻓﺘﻢ !دﯾﮕﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ اﯾﻦ وﺿﻊ رو ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ !وﻟﯽ اون ﺧﺎک ﺗﻮ ﺳﺮ ،ﻧﯿﻮﻣﺪ!ﺗﻮ‬ ‫اﺻﻼ ﺧﺒﺮ دار ھﻢ ﻧﺸﺪی !"‬ ‫"اﯾﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ رﺑﻄﯽ داره ؟!"‬ ‫"ﮔﻮش ﮐﻦ !ﻗﻮل دادی ﻋﺼﺒﯽ ﻧﺸﯽ ! ﯾﻪ روز دﯾﺪﻣﺶ !ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮد !ﻣﯽ ﻟﺮزﯾﺪ !ﮔﻔﺖ ﺑﺎﺑﺎت از ش ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ)ﻣﺮﯾﻢ(‬ ‫ﺗﺠﺎوز ﮐﻨﻨﺪ !ﺑﮫﺶ ﭘﯿﺸﻨﮫﺎد ﯾﻪ ﭘﻮل ﮔﻨﺪه داده ﺑﻮد !ﺑﺎور ﻧﮑﺮدم !ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺘﻤﺎ داره ﭘﺮت و ﭘﻼ ﻣﯽ ﮔﻪ !ﺑﺎﺑﺎت ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺑﻮد ﻏﯿﺮ‬ ‫رواﻧﯽ !ﺑﻪ اﯾﻦ ﯾﺎرو ھﻢ اﻣﯿﺪی ﻧﺒﻮد!ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻗﺎﻃﯽ داﺷﺖ !ﺑﻌﺪ ﯾﻪ ﻣﺪت دوﺑﺎره دﯾﺪﻣﺶ !ﮔﻔﺖ ،ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ !وﻟﯽ اﯾﻨﻘﺪر‬ ‫ﭘﯿﺸﻨﮫﺎد اﺣﻤﺪ وﺳﻮﺳﺶ ﮐﺮده ﺑﻮدﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد از دوﺳﺘﺶ ﮐﻤﮏ ﺑﺨﻮاد!ھﻤﻮن ﭘﺴﺮه ﮐﻪ اﻧﺪاﺧﺘﯿﻨﺶ زﻧﺪون !"‬ ‫"ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﯽ !ﻋﻮﺿﯽ !ﯾﻌﻨﯽ ،ﺑﺎﺑﺎم آدم اﺟﯿﺮ ﮐﺮده ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻮﺳﺶ ،دﺧﺘﺮش ﺗﺠﺎوز ﮐﻨﻨﺪ!"‬ ‫"ﻣﺮﯾﻢ ﻧﺸﺪ !ﮔﻮش ﺑﺪه !ﺑﺎﺷﻪ!ﻓﻘﻂ ﮔﻮش ﺑﺪه!"‬ ‫"وﻟﯽ ﺗﻮ داری ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺤﺶ ﻣﯽ دی !"‬ ‫"ﻓﺤﺶ ﻧﯿﺴﺖ !اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا داره ﯾﻪ آدم ﺑﯽ ﮔﻨﺎه رو ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﻪ ﺑﺎﻻی دار !ﯾﻪ روز اوﻣﺪه ﺑﻮد ﭘﯿﺶ ﻣﻦ !ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ،ﭘﻮل دار‬ ‫ﺷﺪه !ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎھﺎش ﺑﺮم!اون ﮔﻔﺖ اﺣﻤﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﻪ !ﮔﻔﺖ اون ﺑﻪ دﺧﺘﺮ ﺧﻮدش ھﻢ رﺣﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ !داﺷﺘﯿﻢ‬ ‫ﺣﺮف ﻣﯽ زدﯾﻢ !ﮐﻪ ﯾﻪ دﻓﻪ اﻓﺘﺎد روم ،داﺷﺖ از درد ﻣﯽ ﻟﺮزﯾﺪ !ﯾﻪ ﮐﻢ ﮐﻪ ﺧﻢ ﺷﺪ ،دﯾﺪم اﺣﻤﺪ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺻﻮرت ﮔﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﯾﻪ‬ ‫ﭼﺎ ﻗﻮی ﺧﻮﻧﯽ، ﭘﺸﺖ ﺳﺮش واﯾﺴﺎده ،ﺳﺮ ﻣﻦ داد ﮐﺸﯿﺪ ﮐﻪ وﻟﺶ ﮐﻦ ،ﻣﻨﻢ وﻟﺶ ﮐﺮدم و اون اﻓﺘﺎد ،اﺣﻤﺪ ﻓﺤﺶ ﻣﯽ‬ ‫داد ،ﮔﻔﺘﻢ اﻻﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻨﻢ ﺑﮑﺸﻪ ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ ،ﺻﺪام در ﻧﻤﯽ اوﻣﺪ وﻟﯽ اون ﻣﻨﻮ ﻧﮑﺸﺖ ،ﺑﻌﺪ ﻣﻨﻮ ﺑﺮد ﺗﺎ ﺟﻨﺎره‬ ‫رو ﺧﺎک ﮐﻨﯿﻢ !اون رﺿﺎ رو ﮐﺸﺖ !ﻣﻦ ﺷﺎھﺪم ،اوﻟﺶ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪم ﭘﺎی ﺧﻮدﻣﻢ ﮔﯿﺮ ﺑﺎﺷﻪ وﻟﯽ ﻣﻦ ﮐﻪ ﮐﺎری ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم‬ ‫،ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ وﻟﯽ ﻧﮑﺮدم ،زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺟﮫﻨﻢ ،اﺣﻤﺪ ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒ ﺑﺪی ازم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﻣﻨﮑﺮ‬ ‫ھﯿﭽﯽ ﺑﺸﻢ !ﯾﻪ ﻣﺪت ﺑﺎھﺎم ﺑﺪ ﺑﻮد !ﯾﻪ روز ﺑﺪ ﺟﻮری ﺑﻪ ﺑﺎﺑﺎم ﺷﺎﮐﯽ ﺷﺪم ﮐﻪ ﭼﺮا ﻣﻨﻮ دادی ﺑﻪ اﯾﻦ دﯾﻮ ،ﺑﺎﺑﺎم دﯾﮕﻪ ﻣﯽ‬ ‫دوﻧﺴﺖ ﺳﺮﻃﺎن داره ﺟﻮﻧﺸﻮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮه !ﮔﻔﺖ ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ !ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ !ﻣﯽ دوﻧﯽ !ﺑﺎﺑﺎم ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده ﻣﻨﻮ ﺑﻪ اﺣﻤﺪ ﺑﺪه !ﺗﻮ‬ ‫ﺑﭽۀ ﺑﺎﺑﺎی ﻣﻨﯽ !...آروم ﺑﺎش !...ﮔﻮش ﮐﻦ !ﻣﯿﻨﻮ از ﺑﺎﺑﺎی ﻣﻦ ﺗﻮ رو ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺷﺪه !اﺣﻤﺪ ﺑﻪ ﻣﯿﻨﻮ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﻣﯿﻨﻮ ھﻢ‬ ‫۹۴‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ ،ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻼﻓﯽ در ﺑﯿﺎره ،ﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎی ﻣﻦ راﺑﻄﻪ داﺷﺘﻪ ،ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﻄﻮری اﺣﻤﺪ ﺧﺒﺮدار ﻣﯽ ﺷﻪ ﮐﻪ ﻣﯿﻨﻮ‬ ‫ﺗﻮ رو ازاون ﺣﺎﻣﻠﻪ ﻧﯿﺴﺖ !اﺧﺘﻼﻓﺸﻮن ﺧﯿﻠﯽ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﺷﻪ !وﻟﯽ ﻣﺎدرت ﭘﻮﻟﺪار ﺑﻮد و اﺣﻤﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺖ از اﯾﻦ ﺑﮕﺬره‬ ‫!ﻣﯿﻨﻮ ﻗﺒﻮل ﮐﺮد ﮐﻪ اﺣﻤﺪ ﺑﯿﺎد ﻣﻨﻮ ھﻢ ﺑﮕﯿﺮه و ﺻﺪاﺷﻮ ﺧﻔﻪ ﮐﻨﻨﺪ .اوﻣﺪﯾﻦ ﺗﮫﺮون و ﺑﺎﺑﺎم ﻣﻮﻧﺪ ﺷﻤﺎل ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺮد!ﻣﻦ‬ ‫ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﻣﻨﮑﺮ ﺗﻘﺼﯿﺮم ﺑﺸﻢ ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺳﮑﻮت ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﯾﻪ ﺑﯽ ﮔﻨﺎه رو ﺑﮑﺸﻨﺪ!ﯾﻪ ﺑﺎرﺣﺮف ﻧﺰدم و ﻻل ﻣﻮﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻢ واﺳﻪ‬ ‫ھﻔﺖ ﭘﺸﺘﻢ ﺑﺴﻪ!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﮫﺖ زده ﺑﻮد ،ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد و ﺗﻨﮫﺎ ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪ .ﭘﺮﯾﺎ اداﻣﻪ داد :"ﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ از ﻣﯿﻨﻮ ھﻢ ﺑﭙﺮﺳﯽ ؟ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﭼﯿﺰی‬ ‫رو ﺑﺪون ،ﺑﺎﺑﺎت ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪش از ﺗﻮ ﻣﯽ آد ،ﺗﻮ واﺳﺶ ،ﯾﻪ ﯾﺎدﮔﺎری ﺷﻮﻣﯽ !"‬ ‫"اﮔﻪ ﺑﺎﺑﺎم ﺗﻮ رو ﻣﻮﻗۀﺧﯿﺎﻧﺘﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﭼﺮا ھﻤﺶ ﺑﮫﺖ اﻣﺘﯿﺎز ﻣﯽ ده؟!اﮔﻪ ﻣﯽ دوﻧﻪ ﺗﻮ ﺧﺎﺋﻨﯽ!ﭼﺮا ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺑﮫﺖ ﻣﯽ‬ ‫رﺳﻪ!؟ﻣﮕﻪ ﻧﻤﯿﮕﯽ ﺑﺎﺑﺎم ﮐﯿﻨﻪ ای ،ﺧﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮ رو ھﻢ ﻣﯽ ﮐﺸﺖ !"‬ ‫"ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﺮا!وﻟﯽ ﺷﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﻧﻔﻌﯽ ﺗﻮش ھﺴﺖ !ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ !ﯾﻪ روزم اﯾﻨﮑﺎرو ﺑﺎ ﻣﻨﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !"‬ ‫"ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﺑﺎم ﻗﺎﺗﻠﻪ ؟!"‬ ‫"اﺣﻤﺪ ﺑﺎﺑﺎی ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ !از ﻣﯿﻨﻮ ﺑﭙﺮس!اون ﮐﯽ ﻣﯽ آد ؟"‬ ‫"اﻣﺮوز ﻣﯽ آد !وﻟﯽ ﭘﺮﯾﺎ اﯾﻦ ﺑﯽ رﺣﻤﯿﻪ !"‬ ‫"ﻣﯿﺪوﻧﻢ !ﭼﻪ ﺣﺎﻟﯽ داری !؟ﺗﻮ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺘﯽ !آذﯾﺘﺎ ھﻢ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺖ !اون ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﺑﺎ رﺿﺎ ﯾﻪ درﮔﯿﺮی ﻣﺨﺘﺼﺮ‬ ‫داﺷﺘﻪ !ﺧﻮد رﺿﺎ واﺳﻢ ﮔﻔﺖ !ﻧﺒﺎﯾﺪ اﺟﺎزه ﺑﺪی ،ﯾﻪ آدم ﺑﯽ ﮔﻨﺎه ﻣﺤﮑﻮم ﺷﻪ !"‬ ‫"ﻣﻦ ﭼﮑﺎر ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﮑﻨﻢ ،ﮐﺎره ای ﻧﯿﺴﺘﻢ ،ﭼﯿﺰی ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ،آﺧﻪ ﺑﺘﻮ ﭼﯽ ﻣﯽ رﺳﻪ ؟ﻟﻌﻨﺘﯽ !اوﻣﺪی اﯾﻨﺠﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﮫﻢ‬ ‫ﻓﺤﺶ ﺑﺪی !"‬ ‫"ﮔﻔﺘﻢ ،ﻓﻘﻂ از ﻣﺎدرت ﺑﭙﺮس !ﺣﺮﻓﺎی ﻣﻨﻮ ﺑﺎور ﻧﮑﻦ ،ﻓﻘﻂ ﺑﭙﺮس!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮو رﻓﺘﻪ ﺑﻮد،آﻧﭽﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ زﯾﺎدھﻢ ﺑﯿﺮاه ﻧﺒﻮد ،زﯾﺮ ﻟﮕﺪھﺎی ھﺰار ﻧﺎ ﮔﺰﯾﻦ وھﺰار ﻧﺎﮔﺮﯾﺰ،ﻟﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﻣﮕﺮ‬ ‫او ﭼﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎوان ﮔﻨﺎه دﯾﮕﺮان را ﻣﯽ داد ؟ﺷﺎﯾﺪ ﭘﺮﯾﺎ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ،ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ اﺣﻤﺪ ﺑﻪ او ﭼﯿﺰی‬ ‫ﺑﺪھﺪ ،ھﻤﯿﺸﻪ ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺮای او ﺧﺮج ﻣﯽ ﮐﺮد،ﭼﺮا ﻣﺘﻮﺟۀ اﯾﻨﮫﻤﻪ ﺗﻀﺎد ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ؟ﭼﺮا اﺣﻤﺪ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ‬ ‫ﻣﯽ داد وﻟﯽ ﺑﺮای او ﺗﻨﮫﺎ ﻇﺎھﺮ ﯾﮏ ﭘﺪر را داﺷﺖ ؟ﭼﺮا ﺑﻌﺪ از ھﺮ اﺑﺎی اﺣﻤﺪ ،ﻣﯿﻨﻮ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ﺗﺎ رﺿﺎﯾﺖ ﻣﺮﯾﻢ را‬ ‫ﺟﻠﺐ ﮐﻨﺪ !ﭼﺮا ﻣﯿﻨﻮ اﺣﺴﺎس وﻇﯿﻔﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد ﺗﺎ ﮐﻤﺒﻮدھﺎی ﻣﺮﯾﻢ را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ !ﺷﮏ داﺷﺖ وﺟﻮد ﻣﺮﯾﻢ را ﻣﯽ ﺧﻮرد !‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ از راه رﺳﯿﺪ ،ﺑﺎ دﯾﺪن ﭘﺮﯾﺎ ﯾﮑﻪ ﺧﻮرده ﺑﻮد ،در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺑﺎ ﮐﯿﻨﻪ او را وارﺳﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﯾﮑﯽ از ﻣﺒﻠﮫﺎی ھﺎل‬ ‫رﻓﺖ و ﺑﺎ اﺑﺮاز ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺑﺮ روی آن وﻟﻮ ﺷﺪ ،آﻧﻘﺪر ﺑﯽ ﺣﺎل ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮان ﮐﻞ ﮐﻞ ﮐﺮدن ﺑﺎ آﻓﺖ زﻧﺪﮔﯿﺶ را ﻧﺪاﺷﺖ .‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻔﺖ :"ﻣﺎﻣﺎن !آذﯾﺘﺎ رو ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ !"‬ ‫"ﺗﻮرو ﺧﺪا !اﯾﻦ ﺑﺪﺑﺨﺘﯿﻪ !"ﭼﺸﻤﮫﺎﯾﺶ را ﺑﺴﺖ و ﺑﺎ ﯾﮏ دﺳﺖ ﺷﻘﯿﻘﻪ ھﺎﯾﺶ راﮔﺮﻓﺖ وﺳﺮش را ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺎﺳﻒ ﺗﮑﺎن‬ ‫داد .اﯾﻨﮫﺎ ھﻤﻪ در ﺣﺎﻟﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ھﻨﻮز ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﭘﺮﯾﺎ ﺑﯽ اﻟﺘﻔﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد.‬ ‫"ﻣﺎﻣﺎن !ﭘﺮﯾﺎ ﻣﯽ ﮔﻪ !رﺿﺎ رو ﺑﺎﺑﺎ ﮐﺸﺘﻪ !ﻣﯽ ﮔﻪ ﻣﻦ دﺧﺘﺮ ﺑﺎﺑﺎ ﻧﯿﺴﺘﻢ !راﺳﺘﻪ ?!آره ?!"‬ ‫"اﯾﻦ ﭼﺮﻧﺪﯾﺎت ﭼﯿﻪ !؟"‬ ‫"ﭼﺮﻧﺪﯾﺎت ﻧﯿﺴﺖ !ﻣﯿﻨﻮ !ﺧﻮدﺗﻢ ﺧﻮب ﻣﯽ دوﻧﯽ !ﺣﺎﻻ دﯾﮕﻪ ﻣﻤﮑﻨﻪ آذﯾﺘﺎ رو اﻋﺪام ﮐﻨﻦ!"‬ ‫۰۵‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﭼﻪ رﺑﻄﯽ ﺑﻪ اون اراﺟﯿﻔﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻔﺘﯽ داره !"‬ ‫"رﺑﻂ داره ﻣﯿﻨﻮ !اوﻧﻮ اﺣﻤﺪ ﮐﺸﺖ ﻣﻦ ﺧﻮدم ﺷﺎھﺪ ﺑﻮدم !ﺣﺘﯽ ﮐﻤﮑﺶ ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺧﺎﮐﺶ ﮐﻨﻪ! ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﺸﻪ ﮐﻪ ﭼﻄﻮری‬ ‫ﭘﺎی اون ﺑﻪ ﺧﻮﻧۀ ﻣﺎ وا ﺷﺪ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﻣﯿﺎن ﻣﺠﺎدﻟۀ آﻧﺪو ﭘﺮﯾﺪ ﮐﻪ :"اون ﻣﯽ ﮔﻪ ﺑﺎﺑﺎ اﺟﯿﺮش ﮐﺮده ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ،دﺧﺘﺮش!ﺗﺠﺎوز ﮐﻨﻦ!"‬ ‫"ﮐﺴﯽ ﺑﺎور ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ ،اﺣﻤﺪ ﮐﯿﻨۀ دﺧﺘﺮش رو داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ،ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﻣﯽ دوﻧﯽ ﭼﺮا اﯾﻨﮑﺎرو ﮐﺮده !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد ،در اﯾﻦ ﺳﮑﻮت ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ ﻧﮫﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ را ﺗﺎزﯾﺎﻧﻪ ﻣﯽ زد .‬ ‫ﭘﺮﯾﺎ اداﻣﻪ داد :"ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮام آذﯾﺘﺎ اﻋﺪام ﻧﺸﻪ !اون ﺑﯽ ﮔﻨﺎھﻪ!"‬ ‫"وﻟﯽ اﯾﻦ واﺳﻪ ﻣﻨﻢ ﺑﺪ ﻣﯽ ﺷﻪ !"‬ ‫ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎی ﻣﺮﯾﻢ وﯾﺮان ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﻧﻔﺴﺶ دﯾﮕﺮ ﺷﻮﻗﯽ ﺑﻪ رھﺎﯾﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ،ﺑﯽ ﺣﺎل ﺑﺮ روی زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎد ،ﭘﺮﯾﺎ و ﻣﯿﻨﻮ ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻤﺘﺶ دوﯾﺪﻧﺪ !‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫وﻗﺘﯽ ﭼﺸﻤﮫﺎﯾﺶ را ﺑﺎز ﮐﺮد ،روی ﺗﺨﺖ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﻮد و ﺳﺮﻣﯽ ﺑﺪﺳﺖ راﺳﺘﺶ وﺻﻞ ﺑﻮد .ﺳﺮش را ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ ،ﻣﺎدرش‬ ‫آﻧﺠﺎ ﺑﻮد .از ﺳﺮم ﭼﯿﺰ زﯾﺎدی ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد .ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ،ﻣﺪت زﯾﺎدی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯽ ھﻮش اﺳﺖ .ھﻨﻮز ﯾﺎدش ﻧﻤﯽ آﻣﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ‬ ‫ﺷﺪه ؟!اﻣﺎ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﺒﺮ ﺑﺪی ﺷﻨﯿﺪه.ﭘﺮﺳﺘﺎری آﻣﺪ و ﺳﺮم را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮد .ﺑﺎ ﻣﺮﯾﻢ ﺣﺮف ﻣﯽ زد اﻣﺎ ﻣﺮﯾﻢ‬ ‫ﺣﺮﻓﮫﺎﯾﺶ را ﻧﻤﯽ ﺷﻨﯿﺪ.ﻣﺮﯾﻢ ﭘﺮﺳﺘﺎر را ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ دﯾﺪن ﺑﯽ اﻋﺘﻨﺎﺋﯿﺶ او ھﻢ ﺑﺮاه ﺧﻮد ﺑﺮود .‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ دﺳﺘﺶ را ﺑﺮوی ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﻣﺮﯾﻢ ﮔﺬاﺷﺖ و ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮﺑﯽ دﺧﺘﺮم؟!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ ﻧﺎ ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﯽ دﺳﺘﺶ را ﭘﺲ زد و او را ھﻢ ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﺬاﺷﺖ .ﮐﻢ ﮐﻢ ﯾﺎدش ﻣﯽ آﻣﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺷﺪه .‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﮐﻤﯽ ﺳﮑﻮت ﮔﻔﺖ :"اﻻن آذﯾﺘﺎ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺷﻪ؟!"‬ ‫"ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ،ﻣﻦ ﮐﻤﮑﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ .ﻣﻦ ﮔﻨﺎھﮑﺎرم !وﻟﯽ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽ دوﻧﯿﻦ ﮐﻪ اﺣﻤﺪ ﭼﻪ آﺷﻐﺎﻟﯿﻪ ؟! ﻧﻤﯽ دوﻧﯿﻦ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻪ‬ ‫ﮐﺮد !؟"‬ ‫"وﻟﯽ ﮐﺎر ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﺜﯿﻒ ﺑﻮد!"‬ ‫"ﻣﯽ دوﻧﻢ !دﯾﻮوﻧﻪ ﺷﺪه ﺑﻮدم !ﺣﺘﯽ ﺑﺴﺘﺮی ﺷﺪم! وﻟﯽ واﺳﻪ ﺗﻮ ھﻤﻪ ﮐﺎر ﮐﺮدم!دﺧﺘﺮی اﺣﻤﺪ ﻗﺎﺑﻞ اﻓﺘﺨﺎر ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺨﺎﻃﺮش ﻏﺶ ﮐﻨﯽ!"‬ ‫"ﻧﻤﯿﺪوﻧﻢ ﭼﺮا ھﺮﮐﻪ دﯾﻮوﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻪ ،ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﺎر داره؟!ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر دﯾﻮوﻧﻪ دورو ورﻣﻪ!؟ﺷﺎﯾﺪ ﺧﻮدم دﯾﻮوﻧﻪ ام و‬ ‫ﺷﻤﺎھﺎ دارﯾﺪ ﺑﮫﻢ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ!"‬ ‫۱۵‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ آه ﺑﻠﻨﺪی ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ :"ﻣﺮﯾﻢ!ﺑﮫﻮﻧﻪ ﻧﻤﯽ آرم !ﻣﻨﻢ ﺗﺎوون ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰا رو دادم!ﺑﻪ اﻧﺪازۀ ﮐﺎﻓﯽ زﺟﺮ ﮐﺸﯿﺪم!ﻣﻦ ﺗﻮ‬ ‫ﻋﺮوﺳﯽ ﺑﺎﺑﺎت رﻗﺼﯿﺪم !ﻣﯽ دوﻧﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ؟ ﻧﻤﯽ دوﻧﯽ!ھﻤﻪ ﻣﺴﺨﺮه ام ﮐﺮدﻧﺪ!ﺷﺪم ﺟﮏ دھﻦ ھﻤﻪ!...ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻮ‬ ‫دﺧﺘﺮ ﻣﻨﯽ!ﺑﻪ ﺧﺪا از اون دوﺗﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ دوﺳﺘﺖ دارم !ﻣﻦ ﻣﺎدرﺗﻢ !ﻣﮫﻢ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﺎدرﺗﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﻓﺤﺶ ﺑﺪھﺪ ،دﻟﺶ ﺑﺮای ﻣﺎدرش ﻧﻤﯽ ﺳﻮﺧﺖ!آﻧﻘﺪر زﺧﻢ ﺧﻮرده ﺑﻮد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺟﺎﺋﯽ‬ ‫ﺑﺮای دﻟﺴﻮزی دﯾﮕﺮان ﺑﺮاﯾﺶ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد .‬ ‫"ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ ﺻﺪاﺷﻮ در ﻧﯿﺎری ،ﻣﻦ اﺣﻤﺪ رو راﺿﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ،اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻪ !"‬ ‫آھﺴﺘﻪ ﺣﺮف ﻣﯽ زدﻧﺪاﻣﺎ ﭘﺮﯾﺎ ﮐﻪ وارد اﺗﺎق ﺷﺪه ﺑﻮد، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ و ﺑﯽ درﻧﮓ ﮔﻔﺖ:"ﻣﯽ ﺧﻮای راﺿﯿﺶ ﮐﻨﯽ ﺑﭽﻪ ھﺎ رو‬ ‫ﺑﺒﺮه ﺷﮫﺮﺑﺎزی؟!"‬ ‫ﭘﺮﯾﺎ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ،ﮐﺎر ﺳﺎده ای ﻧﺒﻮد ،اﺻﻼ ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد .‬ ‫"ﺣﺎﻻ ﯾﻪ ﮐﺎرﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ اﮔﻪ ﻻزم ﺷﺪ ﻋﻠﯿﮫﺶ ﺷﮫﺎدت ﻣﯽ دﯾﻢ ،ھﺮ ﮐﯽ ﻧﺪوﻧﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﯽ دوﻧﻢ اون ﭼﻪ آدﻣﯿﻪ!"‬ ‫"ﺑﯽ ﺧﻮدی ﺷﻠﻮﻏﺶ ﻧﮑﻦ ﻣﺎﻣﺎن !ﯾﮑﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻠﯿﻪ ﺧﻮدت ﺷﮫﺎدت ﺑﺪه !"‬ ‫"ﺧﻮدم !ﺧﻮدم اﻋﺘﺮاف ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !دﯾﻮوﻧﻪ ﺑﻮدم!ﻣﺪرﮐﻢ دارم !ﺧﻔﺘﺶ ازاﯾﻦ ﺑﺪﺗﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﮐﺸﯿﺪم!"‬ ‫"ﺧﻔﺖ ﮐﺸﯿﺪی؟!ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺷﺎھﺎ ﺑﻮدی !ﺧﻮﻧۀ ﺑﺰرگ وﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﺎرﺟﯽ و ول ﺧﺮﺟﯽ و ﭼﻪ ﻣﯽ دوﻧﻢ ؟ ﻧﺎ ﺷﮑﺮی‬ ‫ﻧﮑﻦ!ﭼﻪ ﺧﻔﺘﯽ، ﻣﺎﻣﺎن؟! ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻓﺎﻣﯿﻞ راﺑﻄﻪ ﻧﺪاﺷﺘﯽ ﮐﻪ اوﻧﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻏﺮور ﻟﻌﻨﺘﯿﺖ ﺑﻮد !"‬ ‫"ﻧﻪ !ﻣﺮﯾﻢ!ﺑﺨﺎﻃﺮ اون ﻧﺒﻮد !ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪم !"‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ ؟!"‬ ‫"ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺎ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ،اﺣﻤﺪ ﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎی ﭘﺮﯾﺎ زود ﮐﻨﺎر اوﻣﺪ ،اون دوﺗﺎ از ﯾﻪ ﺟﻨﺲ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺣﺮﻓﺎی ھﻤﻮ ﺧﻮب ﻣﯽ‬ ‫ﻓﮫﻤﯿﺪﻧﺪ،ﻋﻮﺿﺶ اﯾﻨﻮ ﮔﺮﻓﺖ !"‬ ‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد ،اداﻣﻪ داد :"ﻣﻨﻢ ﮐﻪ راﺿﯽ ﺷﺪه ﺑﻮدم ،ﺳﺮم ﺣﻮو ﺑﯿﺎره ،ﺑﻪ ﭘﻮﻟﻤﻢ اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺖ‬ ‫،ھﻨﻮزاﯾﻦ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ،وﻗﺘﯿﻢ از اش ﺟﺪا ﺷﺪم،از ھﻤﻪ ﭼﯽ ﮔﺬﺷﺘﻢ ،ﭼﻮن ﺗﻮ واﺳﻢ ازھﻤﻪ ﻣﮫﻤﺘﺮ ﺑﻮدی ،ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺪوﻧﯽ‬ ‫،ﻣﯽ دوﻧﺴﺘﻢ ﭼﻘﺪر داﻏﻮﻧﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !ﺗﻮ ﺗﻤﻮم زﻧﺪﮔﯿﻢ ،اﯾﻦ از ھﻤﻪ ﻣﮫﻤﺘﺮ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﯽ ! اﯾﻨﻮ ھﻢ ﭘﺮﯾﺎ ﺧﺮاﺑﺶ‬ ‫ﮐﺮد ،ﻣﺜﻞ زﻧﺪﮔﯿﻢ ،ﺑﺎزم ﭘﺮﯾﺎ ﺧﺮاﺑﺶ ﮐﺮد !"‬ ‫"ﺧﺎﻧﻢ!ﺗﻮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻨﻮ ﺧﺮاب ﮐﺮدی ﻧﻪ ﻣﻦ !"‬ ‫"ﺗﻮ ﮐﻪ ھﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺷﯿﺖ ﺑﺮاه ﺑﻮد ،ﺻﺪای ﺧﻨﺪه ات ،آدﻣﻮ ﮐﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد! "‬ ‫"دﻟﺖ ﺧﻮﺷﻪ؟!ﮐﺪوم ﻋﺎﻗﻠﯽ وﻗﺘﯽ ﺗﻮ زﻧﺪﮔﯿﺶ داره ﻣﯽ ﺧﻨﺪه ،دوﺳﺖ داره ازش در ﺑﺮه !اوﻧﻢ ﺑﺎ ﮐﯽ!؟ﯾﻪ آدم ﺑﯽ ھﻤﻪ‬ ‫ﭼﯿﺰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﻪ ﭘﻮل ﺳﯿﺎه ﻣﯽ ﻓﺮوﺷﺘﺖ!ﮐﺪوم ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ،اوﻧﯿﮑﻪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ داﺷﺖ ﺑﻪ ﺣﺮوم ﺑﺎ ھﺎش ﻋﺸﻖ ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﺮد‬ ‫،ﺗﻮ ﺑﻐﻠﺶ ﺟﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !؟"‬ ‫" اﯾﻦ ﺷﺪه ﻋﺎدﺗﻢ!ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻘﺼﯿﺮ رو ﺑﻨﺪازم ﭘﺎی ﯾﮑﯽ!ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮدﻣﻮ ﮔﻮل ﺑﺰﻧﻢ!وﮔﺮﻧﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺑﮫﺶ داده ﺑﻮدم‬ ‫!ﺧﻮدﻣﻮ!ﭘﻮﻟﻤﻮ!ﺧﻮﻧﻮادﻣﻮ!اﻋﺘﺒﺎر ﭘﺪرﻣﻮ !ھﻤﻪ ﭼﯽ!ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﺮا واﺳﻢ دم درآورد!؟ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر ﺑﮫﻢ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد؟!دﯾﮕﻪ‬ ‫از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ھﺎش ﺑﺎﺷﻢ ﭼﻨﺪﺷﻢ ﻣﯽ ﺷﺪ!"‬ ‫۲۵‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر آﻣﺪو ﺳﺮم را از دﺳﺖ ﻣﺮﯾﻢ ﮐﺸﯿﺪ . ﻣﺮﯾﻢ آزاد ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺮود .ﻣﯿﻨﻮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺮﯾﻢ رﻓﺖ ﺗﺎ زﯾﺮ ﺑﻐﻠﺶ را ﺑﮕﯿﺮد،در‬ ‫اﯾﻦ ﺣﯿﺺ ﺑﯿﺺ ،ﻧﮕﺎه ھﺎی آﻧﮫﺎ ﺑﮫﻢ ﮔﺮه ﺧﻮرد ،ﻧﮕﺎه ﻣﺎدری ﮔﻨﺎھﮑﺎر ودﺧﺘﺮی ﺑﺪﺑﺨﺖ ﯾﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﺎدری ﺑﺪﺑﺨﺖ و دﺧﺘﺮی‬ ‫ﮔﻨﺎھﮑﺎر!ﻣﺮﯾﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﻨﮑﺮ ﻣﮫﺮ ﻣﺎدرش ﺷﻮد ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ھﺮ دﻟﯿﻠﯽ ﻣﻐﻨﺎﻃﯿﺲ ﺟﺎری در ﻧﮕﺎه ﻣﺎدرش را‬ ‫اﻧﮑﺎر ﮐﻨﺪ ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ!...ﻣﺎدرش را در آﻏﻮش ﮐﺸﯿﺪ و زار ﻣﯽ زد ،ﺑﺮای ﺗﺼﻮری ﮐﻪ ﻣﺮد ،ﺑﺮای‬ ‫اﺣﺴﺎﺳﺶ ،ﺑﺮای ﺣﻘﯿﻘﺖ،ﺑﺮای دروغ،ﺑﺮای ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ!‬ ‫۳۵‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺑﯽ اﻧﺼﺎف‬ ‫ھﻨﻮز ھﻢ ﺑﺮف ﻣﯽ ﺑﺎرﯾﺪ ،ﺗﮫﺮان ﺳﺎﺑﻘۀ ھﻤﭽﯿﻦ ﺑﺮف ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ را ﻧﺪاﺷﺖ .ھﻤﻪ ﺟﺎ را ﺳﮑﻮت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﮐﺴﯽ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ از ﮐﻨﺞ ﮔﺮﻣﺶ ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﺪ .در ﮐﻮﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮد ،ﺣﺘﯽ رد ﭘﺎﯾﯽ ھﻢ ﺑﺮ روی ﺑﺮﻓﮫﺎ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻧﻤﯽ آﻣﺪ .ھﻮا‬ ‫آﻧﭽﻨﺎن ﺳﺮد ھﻢ ﻧﺒﻮد ،اﻣﺎ ﮐﺴﯽ ﺟﺮات رﻓﺖ و آﻣﺪ در اﯾﻦ ﭘﻮﺷﺶ دﻟﻔﺮﯾﺐ و ﭘﺎ ﮔﯿﺮ را ﻧﺪاﺷﺖ!‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮔﻔﺖ :"ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﺪ آﺑﺮوﻣﻮن رو ﺑﺒﺮﯾﺪ !ﭼﺮا؟!ﭼﺮا ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﺪ ﭘﺪرم رو ﻣﺘﮫﻢ ﮐﻨﯿﺪ؟اون ﭘﺮﯾﺎی ﻟﻌﻨﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ‬ ‫ﺣﺎﻻ دﺷﻤﻨﺖ ﺑﻮد ،ﭼﯽ ﺷﺪه ،ﺣﺎﻻ دﺳﺖ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ ﮐﺮدﯾﺪ؟!ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺧﻮای ،ھﯿﭽﯽ ﺑﮕﯽ ؟!ﺗﻮ ﺑﺎور ﻣﯽ ﮐﻨﯽ !؟ﺗﻮ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮای ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺮه ﺳﺮ دار؟!ﺑﺎورت ﻣﯽ ﺷﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺗﻮ رو اذﯾﺖ ﮐﻨﻪ !؟آﺧﻪ ﭼﺮا!؟"‬ ‫"ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ !ﻗﺒﻮل ﻣﯽ ﮐﻨﯽ آذﯾﺘﺎ رو ﺑﮑﺸﻨﺪ؟!"‬ ‫"ﻧﻪ! وﻟﯽ اون ﺧﻮدش ﺧﻮاﺳﺘﻪ !ﻣﮕﻪ اون رواﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺎرﯾﺶ ﻧﺪارﻧﺪ!وﻟﯽ ﭼﺮا ﭘﺪر ﻣﻦ ؟!"‬ ‫"اون ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﺎر داﺷﺘﻪ ،اون آدم اﺟﯿﺮ ﮐﺮده ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﺠﺎوز ﮐﻨﻨﺪ!"‬ ‫"اﯾﻦ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﻣﯽ ﮔﻪ ﻣﺎل ﺑﯿﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﯿﺸﻪ ،ﺗﺎ اﻣﺮوز ﺑﺎﺑﺎ ﻧﺬاﺷﺘﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻔﮫﻤﻪ ،وﻟﯽ ﯾﻪ دﻓﻪ ﻣﯽ آدو‬ ‫اوﻧﻮ ﺑﻪ دو ﺗﺎ ﺟﻮوﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﺘﺸﻮن ﻣﯿﮕﻪ ؟!آﺧﻪ ﭼﺮا!؟ﻣﮕﻪ ﺧﻮدش ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻪ؟!ﺑﺎﺑﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﻮی ﺗﺮاز اﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ‬ ‫ﺳﺖ !ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻮل ﻧﺨﻮر!اﯾﻨﺎ ﺑﺎزﯾﻪ!ﮐﯿﻨﻪ اﺳﺖ!ﯾﮑﯽ ﻣﺜﻞ ﭘﺮﯾﺎ ، از ﺳﻔﺮۀ ﺑﺎﺑﺎ ﺧﻮرده،ﺣﺎﻻ ﯾﻪ ﮐﻤﯽ آزادی ﻣﯽ ﺧﻮاد!اون‬ ‫ﻓﺎﺣﺸﻪ رو ھﻤﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺶ!ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺑﺎﺑﺎ رو دوﺷﯿﺪه،ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﺧﻮاد ﺟﻮﻧﯽ ﮐﻨﻪ!ﺑﺎﺑﺎ دﯾﮕﻪ ﺑﺪردش ﻧﻤﯽ ﺧﻮره!ﺑﺎﺑﺎی‬ ‫ﭘﯿﺮ!ﺑﺎﺑﺎی ﺑﺪﺑﺨﺖ!ﺑﺎﺑﺎی اﺣﻤﻖ!ﺑﺒﯿﻦ زﻧﺪﮔﯿﺸﻮ ﭘﺎی ﮐﯿﺎ رﯾﺨﺘﻪ!؟ "‬ ‫"ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ!اﯾﻦ ﭼﯿﺰﯾﻪ ﮐﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﻣﯽ ﮔﻪ!ﻣﻦ ﻧﻪ ادﻋﺎﯾﯽ دارم ﻧﻪ ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ !ھﯿﭻ ﮐﺎرۀ ھﯿﭻ ﮐﺎره ام،ﻓﻘﻂ ھﺮﮐﯽ ﻣﯽ آد ﯾﻪ‬ ‫ﻟﮕﺪی ﺑﮫﻢ ﻣﯽ زﻧﻪ و ﻣﯽ ره!"‬ ‫"ﺑﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﺑﮕﻮ اﯾﻦ ﻗﻀﯿﻪ رو ول ﮐﻨﻪ !دارﯾﻢ ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯽ ﺷﯿﻢ!"‬ ‫۴۵‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ !اﮔﻪ راﺳﺖ ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ ھﺴﺖ !اﮔﻪ ﻧﮕﻨﺪ آذﯾﺘﺎ رو اﻋﺪام ﻣﯽ ﮐﻨﻦ !اوﻧﻮﻗﺖ آدم ﮐﺶ ھﻢ ﻣﯽ ﺷﻦ!"‬ ‫"ﭼﯿﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ھﯿﭽﯽ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﮔﻪ؟ﺧﻮدش ﻣﯽ ﮔﻪ ﺟﻠﻮش آدم ﮐﺸﺘﻦ،ﭼﯽ ﺷﺪه وﺟﺪان درد ﮔﺮﻓﺘﻪ ،اﯾﻦ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ‬ ‫ھﯿﭽﯽ واﺳﺶ ﻣﮫﻢ ﻧﺒﻮده،ﯾﻪ دﻓﻪ آدم ﺷﺪه!؟"‬ ‫"ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ!ﻣﻦ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ !دادﮔﺎه ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﯽ ده ﮐﯽ راﺳﺖ ﻣﯿﮕﻪ و ﮐﯽ دروغ!؟وﻟﯽ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪوﻧﻢ ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر ﺑﺪﺑﺨﺘﻢ؟!"‬ ‫"ﺑﺎور ﻧﮑﻦ ،ﺑﺎﺑﺎ اﯾﻨﮑﺎرو ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻪ!"‬ ‫"ﭼﺮا؟!ﭼﺮا ﺑﺎور ﻧﮑﻨﻢ!؟ﻣﮕﻪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ دﯾﺪی ﯾﻪ ﭼﯿﺰی ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪه ؟!"‬ ‫" واﺳﻪ ﯾﻪ ﺣﺴﺎدت ﺳﺎده داری ﯾﻪ اﺗﮫﺎم ﺑﺪ ﻣﯽ زﻧﯽ،ﻣﯽ دوﻧﯽ ﺑﺎﺑﺎ اﮔﻪ ﻣﺤﮑﻮم ﺷﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺶ ،ﻣﯽ دوﻧﯽ آﺑﺮﻣﻮن‬ ‫ﻣﯽ ره ،ﺷﻤﺎ دارﯾﺪ از ﻣﺮﯾﻀﯽ ﻣﻌﯿﻦ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ !اﮔﻪ اون ﺑﻮد ﻧﻤﯽ ذاﺷﺖ اﯾﻦ ﺑﻼھﺎ ﺳﺮﻣﻮن ﺑﯿﺎد!"‬ ‫"ﺳﺮ ﺣﺴﺎدت ﻧﯿﺴﺖ !ھﻤﯿﺸﻪ از اﯾﻦ رﻓﺘﺎرش ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﺮدم،ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﺮدم ،ﻣﺎﻣﺎن ﭼﻄﻮر ﺑﻪ اﯾﻦ اﺟﺎزه داده ﺑﻮد ﮐﻪ‬ ‫ﭘﺮﯾﺎ رو ﺑﮕﯿﺮه!"‬ ‫"ﻣﺮﯾﻢ ﺣﺴﺎﺑﺸﻮ ﮐﺮدی ،ﻣﻤﮑﻨﻪ ﭼﯽ ﺑﺸﻪ؟!اﮔﻪ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﺎد ﻧﻪ دﯾﮕﻪ ﻣﻨﻮ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ،ﻧﻪ ﻣﻌﯿﻦ رو!ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ‬ ‫ﻗﺎﺗﻞ ﺑﺎﺑﺎﻣﻮ ﺑﺒﺨﺸﻢ!"‬ ‫"ﻣﻨﻢ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﻗﺎﺗﻞ آذﯾﺘﺎ رو ﺑﺒﺨﺸﻢ!ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﻗﺎﺗﻞ روﺣﻢ رو ﺑﺒﺨﺸﻢ!ﻣﯽ دوﻧﯽ ﺑﻌﺪ اون اﺗﻔﺎق ﻣﻦ ﭼﯽ ﺷﺪم؟!"‬ ‫"وﻟﯽ اون ﺑﺎﺑﺎﺗﻪ!"‬ ‫"ﺧﻮدﺗﻢ ﻣﯽ دوﻧﯽ، ﻧﯿﺴﺖ!ﺧﻮدﺗﻢ ﻣﯽ دوﻧﯽ ،ﺣﻘﺸﻪ !اون ﺑﯽ رﺣﻤﻪ!ﻓﻘﻂ در ﻣﻮرد ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ!ﻣﻌﯿﻦ ،ﯾﻪ ﻓﮑﺮاﺋﯽ ﭘﯿﺶ‬ ‫ﺧﻮدش ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ اﯾﻦ ﮐﺎرو ﮐﺮده وﻟﯽ ﺑﺎﺑﺎ ، ﺣﻘﯿﻘﺖ رو ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ !ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﻧﮕﻔﺖ ﮐﻪ داری اﺷﺘﺒﺎه‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﯽ!ﺑﺪﺗﺮ اوﻧﻮ ﺗﺤﺮﯾﮑﺶ ﮐﺮد!اون ﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﯾﺎ رﺣﻢ ﮐﺮد!ﻧﻪ ﻣﻌﯿﻦ!ﻧﻪ ﻣﻦ !ﻧﻪ ﻣﺎﻣﺎن!دو روز دﯾﮕﻪ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ھﻢ رﺣﻢ ﻧﻤﯽ‬ ‫ﮐﻨﻪ!ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش!ﭘﺲ اﯾﻨﻘﺪر ﻋﺬاﺑﻢ ﻧﺪه!ﻣﻦ ﮐﺎره ای ﻧﯿﺴﺘﻢ!ھﯿﭽﯽ ھﻢ ﻧﻤﯽ ﮔﻢ!ھﯿﭻ ﺷﮫﺎدﺗﯽ ھﻢ ﻧﺪارم ﮐﻪ ﺑﺪم !ﭘﺲ‬ ‫از ﻣﻦ ﻧﺘﺮس!ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ھﯿﭽﯽ ﻧﮕﻢ!از ﻣﻨﻢ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎش ﺗﺎ ﻣﺎﻣﺎﻧﻮ راﺿﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﯽ ﮐﺎر ﮐﻨﻪ و ﭼﯽ‬ ‫ﻧﮑﻨﻪ!ﻣﻨﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ !ﺗﻮ داری از ﺑﺎﺑﺎت دﻓﺎع ﻣﯽ ﮐﻨﯽ !ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺎﻣﺎن ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺸﻪ زﯾﺮ ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺑﺰﻧﻪ!وﻟﯽ ﭘﺮﯾﺎ‬ ‫داره از ﺑﺎﺑﺎ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ،ﻧﻪ ﻣﺎﻣﺎن!اﯾﻦ ﻗﻀﯿﻪ اﺻﻼ ﺑﻪ ﻣﻦ وﻣﺎﻣﺎن ﻣﺮﺑﻮط ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﭘﺸﯿﻤﺎن ﺷﺪ ،ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﺎ ﭘﺮﯾﺎ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﮐﺮد .ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻧﻈﺮ ﭘﺮﯾﺎ را ﻋﻮض ﮐﻨﺪ.اﯾﻦ‬ ‫ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻇﻠﻢ در ﺣﻖ آذﯾﺘﺎ ﺑﻮد.ﻣﺮﯾﻢ اﺣﺴﺎس ﺣﻤﺎﻗﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد.ﭼﻘﺪر ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻮد .ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺣﺘﯽ در ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﻈﻠﻮم‬ ‫در ﭘﯿﺸﮕﺎه ﻗﺎﻧﻮن از ﺣﻘﺶ دﻓﺎع ﮐﻨﺪ!ﺑﺎﯾﺪ از آﻧﮑﻪ ﺑﯽ ﮔﻨﺎه و ﺗﻨﮫﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ او در زﻧﺪان ﺑﻮد،دﻓﺎع ﻣﯽ ﮐﺮد !او دوﺳﺖ‬ ‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺶ ﺑﻮد !ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ھﻢ ﺧﻮاھﺮش!اﻟﺒﺘﻪ ﻧﺎ ﺗﻨﯽ!ﭘﺮﯾﺎ ھﻢ ﺧﻮاھﺮش ﺑﻮد ،اﻟﺒﺘﻪ ﻧﺎ ﺗﻨﯽ!ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ھﻤﯿﺸﻪ از او ﺗﻨﻔﺮ‬ ‫داﺷﺖ ،دﺷﻤﻦ ﻣﯿﻨﻮ ،ﺧﻮاھﺮش ﺑﻮد !او ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﺎدرش ھﻢ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﮔﻨﺎه ﮐﺎر ﺑﺎﺷﺪ،ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺮای او‬ ‫ﺗﻘﺪس داﺷﺖ.ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﭼﺸﻤۀ زﻻل ﭘﺎک ﺑﻮد .ﭼﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ھﻤۀ اﯾﻦ ﺑﻼﯾﺎ از اوﺳﺖ.ﭼﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﺣﻀﻮر ﭘﺮﯾﺎ‬ ‫،ﺣﻘﺎرﺗﺶ ،ﮔﺮﻓﺘﺎری دوﺳﺘﺶ،ھﻤﻪ و ھﻤﻪ از اوﺳﺖ؟ﭼﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای آﻧﭽﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﺷﺎدﯾﺴﺖ ،ﺑﺎﯾﺪ ﮔﺮﯾﻪ‬ ‫ﮐﻨﺪ!؟‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ آﻣﺪه ﺑﻮد ،ﯾﮏ راﺳﺖ ﺑﻪ اﺗﺎق ﻣﺮﯾﻢ رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ:"ﺧﯿﺎﻟﺖ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﻪ !آذﯾﺘﺎ رو در آوردﯾﻢ!"‬ ‫"ﺑﺎﺑﺎ ﭼﯽ ﺷﺪ؟!"ﺧﻮدش ھﻢ ﺑﻼ ﻓﺎﺻﻠﻪ از ﺧﻮدش ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺷﺪ.‬ ‫۵۵‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ،اون از ﮐﺠﺎ ﺑﻮ ﺑﺮده و در رﻓﺘﻪ!ﭘﻠﯿﺲ دﻧﺒﺎﻟﺸﻪ!اون ﭘﺴﺮه ھﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ رو اذﯾﺖ ﮐﺮده ﺑﻮد،ھﻨﻮز آزاد ﻧﮑﺮده‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ!دارﻧﺪ دوﺑﺎره ازش ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ!ﯾﻪ ﻣﺪﺗﯽ اﺻﻼ از ﺧﻮﻧﻪ ﺑﯿﺮون ﻧﺮو!"‬ ‫"ﭼﺮا!؟"‬ ‫"واﺳﻪ اﺣﺘﯿﺎط ﻣﯽ ﮔﻢ،وﻗﺘﯽ وارد ﯾﻪ دﻋﻮاﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﯽ ﺣﺘﻤﺎ دﺷﻤﻦ داری!ﺑﯿﭽﺎره آذﯾﺘﺎ ،ﭼﻘﺪر داﻏﻮن ﺷﺪه ﺑﻮد!ﮔﻨﺎه‬ ‫داﺷﺖ!درﺳﺖ از ھﻤﻮن ﻣﻮﻗﻪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﻼ ﺳﺮ ﺗﻮ اوﻣﺪ ،اوﻧﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﻣﯽ ﮐﺮده،ﺗﻮ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ،اوﻧﻢ‬ ‫ﺑﺨﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد،ﻗﺎﺗﻠﻪ!اﯾﻨﺎ از اون ﻣﻮﻗﻪ ای ﮐﻪ اﺣﻤﺪ اﺟﯿﺮﺷﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﻪ دوروورت ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮدﺗﻢ اﯾﻦ‬ ‫اﺷﺘﺒﺎه رو ﻣﯽ ﮐﻨﯽ و ﺑﺎ اون ﭘﺴﺮه دوﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﯽ وﮐﻤﮑﺸﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺗﺎ اون ﻧﻘﺸۀ ﮐﺜﯿﻔﺸﻮﻧﻮ ﻋﻤﻠﯽ ﮐﻨﻨﺪ!ﺗﻘﺼﯿﺮ‬ ‫ﺧﻮدت ھﻢ ﺑﻮده!آذﯾﺘﺎ ﺷﺎﻧﺲ آورد ﮐﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﯾﻪ دﻓﻪ ﮐﻦ ﻓﯿﮑﻮن ﺷﺪ!وﮔﺮﻧﻪ اﻻن ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺗﻮ دردﺳﺮ ﻣﯽ اﻓﺘﺎد!ھﯿﭽﮑﺲ ھﻢ‬ ‫ﻧﻤﯽ دوﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺟﺮﯾﺎن ﭼﯽ ﺑﻮده؟!ﺑﻪ ﻋﻘﻞ ﺟﻨﻢ ﻧﻤﯽ رﺳﯿﺪ ،اﺣﻤﺪ اﯾﻨﮑﺎرارو ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻪ!"‬ ‫"ﻣﺎﻣﺎن!ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاد ﭘﺮﯾﺎ رو ﻣﻨﺼﺮف ﮐﻨﻪ!ﭘﺮﯾﺎ، اھﻞ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ اﺳﺖ!آذﯾﺘﺎ رو ﻧﻔﺮوﺷﻪ!ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪه زﻧﺪﮔﯽ آدم دﺳﺖ ﯾﮑﯽ‬ ‫ﻣﺜﻞ اون ﺑﺎﺷﻪ!"‬ ‫"ﭘﺮﯾﺎ اﻣﺮوز ﺑﻪ ﭘﻠﯿﺲ ھﻤﻪ ﭼﯿﻮ ﮔﻔﺖ!ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ھﻢ ھﯿﭻ ﮐﺎری ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﮑﻨﻪ!ﭘﺮﯾﺎ زﯾﺮ ھﯿﭽﯽ ﻧﻤﯽ زﻧﻪ!اوﻧﻢ دﻻﯾﻞ ﺧﻮدش رو‬ ‫داره!ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش!اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﺮدم،اﯾﻦ ﻣﺪت ازش ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮدم!اون زن ﺧﻮﺑﯿﻪ!"‬ ‫ﻧﺎﮔﮫﺎن ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ وارد اﺗﺎق ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ:"ﭼﺮا؟ﭼﻮن ھﻤﺪﺳﺖ ﺷﺪﯾﺪ!؟ﻗﺒﻼ ﮐﻪ ﺑﮫﺶ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯿﺪ،ﻓﺎﺣﺸﻪ!ﭼﯽ ﺷﺪ ؟ﺣﺎﻻ دﺧﺘﺮ‬ ‫و ﺧﻮاھﺮﺗﻮن ﺷﺪه!ﭼﻮن ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﺪ ﺑﺎﺑﺎﻣﻮ ﻧﺎﺑﻮد ﮐﻨﯿﺪ!ﻣﺮﯾﻢ ﺧﺎﻧﻢ !ﺗﻮ ﺧﻮدت رﻓﺘﯽ ﺧﻮﻧۀ دوﺳﺖ ﭘﺴﺮت!ﺑﻪ ﺑﺎﺑﺎی ﻣﻦ‬ ‫ﭼﻪ؟!ﻣﺎﻣﺎن ﺗﻮ ﺧﻮدت ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮدی ﺑﻪ ﺑﺎﺑﺎی ﺑﺪﺑﺨﺖ ﻣﻦ ﭼﻪ؟!‬ ‫ﺻﺪای زﻧﮓ در ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ،ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻪ دﯾﺪن ﻣﺮﯾﻢ آﻣﺪه ﺑﻮد، آﻧﻘﺪر ﻓﮑﺮ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﺸﻐﻮل ﻣﺎﺟﺮاھﺎی ﻧﺎ ﺑﺎورش ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ‬ ‫ﻗﺮارش ﺑﺎ ﺳﺎﺳﺎن را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮده ﺑﻮد،ﻗﺮاری ﮐﻪ ﭼﻨﺪ روز ﭘﯿﺶ و ﺑﺎ اﺻﺮار ﺧﻮدش ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﻣﺤﻞ ﺟﺸﻨﺸﺎن را ﺑﺎ‬ ‫ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺑﺎرش ﺳﻨﮕﯿﻦ ﮐﻪ دﻟﯿﻞ ﺑﺮای اﺑﺎ از رﻓﺘﻦ زﯾﺎد ﺑﻮد ،اﻣﺎ ﺳﺎﺳﺎن ﭼﺮا ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺎز ھﻢ‬ ‫آﻣﺪه ﺑﻮد ،او ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺗﻠﻔﻦ ﺳﺎده ﻗﺮار را ﺑﺮھﻢ ﺑﺰﻧﺪ.‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ اﺳﺘﺮس ودرﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﮔﻔﺖ:"ﻧﻪ ﺗﻮ رو ﺧﺪا !اﺻﻼ اﻧﺘﻈﺎر اﯾﻦ ﯾﮑﯽ رو ﻧﺪاﺷﺘﻢ!"‬ ‫"ﻣﻦ ﺑﺎ ھﺎش ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﻢ ﻣﯽ ﮔﻢ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﯽ،ﺑﺎﺷﻪ واﺳﻪ ﯾﻪ وﻗﺖ دﯾﮕﻪ!ﺑﺮف ھﻢ ﮐﻪ وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﻪ!اﻓﻘﻂ‬ ‫،ھﯿﭽﯽ ﺑﮫﺶ ﻧﮕﯽ ،اﻻن وﻗﺘﺶ ﻧﯿﺴﺖ،ﺑﺬار ﺳﺮ ﻓﺮﺻﺖ،اﮔﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﯾﻢ ﺑﮫﺶ ﻣﯽ ﮔﯿﻢ وﻟﯽ ﺳﺮﻓﺮﺻﺖ!ﯾﻪ ﮐﻢ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻮدت ﺑﺮس!ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪش!ﺑﯽ ادﺑﯿﻪ!ﻋﺠﻠﻪ ﮐﻦ!"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻤﯽ در آﯾﻨﻪ ﺧﻮدش را ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ رﻓﺖ ﺗﺎ ﺗﺎﺧﯿﺮ دﺧﺘﺮش را ﺗﻮﺟﯿﻪ ﮐﻨﺪ.ھﻤﯿﻨﮑﻪ از در ﺑﯿﺮون رﻓﺖ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ‬ ‫آﻣﺪ.ﻧﮕﺎه ﻣﯿﻨﻮ و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ در ھﻢ ﮔﺮه ﺧﻮرده ﺑﻮد. اﻧﮕﺎر ، ﻣﯿﻨﻮ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ دﺧﺘﺮش،ﭼﻪ در ﺳﺮ دارد!‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﻌﻨﯽ داری ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ را ﺑﺮاﻧﺪاز ﮐﺮد و ﺑﻪ ﮐﻨﺎﯾﻪ ﮔﻔﺖ :"ﭼﯽ ﺷﺪه دﺧﺘﺮم!؟ﭼﺮا ﭘﯿﺶ ﻣﮫﻤﻮن ﻧﯿﺴﺘﯽ!؟ﻋﯿﺐ‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ؟!"‬ ‫"اوﻣﺪم ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻢ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺸﻪ!ﺧﻮدﻣﻢ ﻣﺮﺗﺐ ﻧﯿﺴﺘﻢ!"‬ ‫ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻮد، ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ آﻣﺎده ﺑﻮد ،ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ آﻧﮑﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ دﺧﺘﺮش دروغ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ،ﺑﻪ راه ﺧﻮد رﻓﺖ ،ﭼﺮا ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ‬ ‫ﮐﻠﻨﺠﺎر ﺑﺎ ﻧﻘﺸۀ از ﭘﯿﺶ آﻣﺎده ﺑﯽ ﻓﺎﯾﺪه اﺳﺖ!‬ ‫.‬ ‫۶۵‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ وارد ھﺎل ﺷﺪ ،ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺮروی اوﻟﯿﻦ ﻣﺒﻞ ھﺎل و ﺑﺎ ﻧﺰاﮐﺖ ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد.ﻣﯿﻨﻮ در دﻟﺶ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ‬ ‫داﻣﺎد ﺑﺎ وﻗﺎری دارد،ﻣﺮﯾﻢ ﺣﻖ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪ ،ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ را از دﺳﺖ ﺑﺪھﺪ!ﭘﺴﺮی ﺑﺎ وﻗﺎر ،ﺧﻮش‬ ‫ﺗﯿﭗ،ﻣﻮدب،ﻧﺠﯿﺐ،ﺑﺎ ﺳﻮاد ،ﭘﻮﻟﺪار و آﻧﭽﻨﺎن ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﮐﺮد ،راﺳﺖ ﮔﻮ.ﺑﺎ دﯾﺪن ﻣﯿﻨﻮ از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ وﻣﻮدﺑﺎﻧﻪ‬ ‫ﺳﻼم و اﺣﻮال ﭘﺮﺳﯽ ﮐﺮدو ﮐﻤﯽ ﺗﻤﻠﻖ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺖ اﺣﺘﺮام و ﺗﻌﺎرف ﺑﻮد ﻧﻪ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮ.‬ ‫"ﺳﻼم !ﭘﺴﺮم!ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻄﻮره؟!ﭼﺮا ﺗﻮ اﯾﻦ ھﻮا ﺑﻪ ﺧﻮدت زﺣﻤﺖ دادی ،ﻋﺰﯾﺰم!"‬ ‫"ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻧﯿﺎم ،زﻧﮓ زدم ﺗﺎ ﻋﺬر ﺧﻮاھﯽ ﮐﻨﻢ اﻣﺎ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﻔﺖ ﮐﺎر ﻣﮫﻤﯽ ﭘﯿﺶ اوﻣﺪه ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎم!ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده؟ھﻮل‬ ‫ﺑﺮم داﺷﺘﻪ؟ﭼﯽ ﺷﺪه؟ﻣﺎدر!"‬ ‫آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺣﺪس ﻣﯽ زد ھﻤﺎن ﺷﺪه ﺑﻮد،ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮔﺮو ﮐﺸﯽ ﮐﻨﺪ،ﻣﺮﯾﻢ ﭼﻘﺪر ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺑﻮد؟!از ﺳﺎﺳﺎن ﻋﺬر‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ و ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اﺗﺎق ﻣﺮﯾﻢ رﻓﺖ!ﺑﯽ ﻣﻘﺪﻣﻪ وارد اﺗﺎق ﺷﺪ ،ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﺎﻏﺬی را ﺟﻠﻮی ﻣﺮﯾﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺗﺎ اﻣﻀﺎ‬ ‫ﮐﻨﺪ.ﻣﯿﻨﻮ ﺗﻼش ﮐﺮد ﮐﻪ ﮐﺎﻏﺬ را ﺑﺮﺑﺎﯾﺪ اﻣﺎ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ از زرﻧﮕﺘﺮ و ﭼﺎﻻک ﺗﺮ ﺑﻮد،ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﻔﺖ:"ازﺟﻮن اﯾﻦ ﺑﺪﺑﺨﺖ‬ ‫ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮای؟!"‬ ‫"ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮام ﺑﺎﺑﺎﻣﻮ ﺑﺒﺨﺸﻪ!اون ﺑﺎﺑﺎﻣﻪ!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ ﻧﮑﺮدم!وﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﺨﺸﻤﺶ!"‬ ‫"ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﯿﻪ؟!ﭼﺮا رک ﻧﻤﯽ ﮔﯽ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮای؟!"‬ ‫ﺳﺮ وﺻﺪاﯾﺸﺎن ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻣﻼﺣﻈۀ ﺣﻀﻮر ﺳﺎﺳﺎن از ﯾﺎدﺷﺎن رﻓﺘﻪ ﺑﻮد !‬ ‫"ﻣﻦ ﮐﺎری ﻧﺪارم!ﺗﻮ ﯾﻪ ﭼﯿﺰی ﻣﯽ ﺧﻮای !ﺗﻮ اﯾﻨﻮ آوردی ﮐﻪ ﻣﻦ اﻣﻀﺎش ﮐﻨﻢ!"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ:"اﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﺑﺎزﯾﺎ ﭼﯿﻪ؟!ﻣﮕﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﺎرا ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﺑﺎﺑﺎﺗﻮ ﻧﺠﺎت ﺑﺪی؟!اﺣﻤﺪ ﻗﺘﻞ ﮐﺮده !اوﻧﻮ‬ ‫ﭼﯿﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﯽ!؟ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺗﻮ ،ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻌﯿﻦ ،ھﯿﭻ ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ از ﺑﺎﺑﺎت ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ،ﻗﺒﻼ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ،ﭘﺲ ﺧﯿﺎﻟﺖ راﺣﺖ‬ ‫ﺑﺎﺷﻪ و ﺑﺮو ﺳﺮاغ ﮐﺎرای دﯾﮕﻪ!ﻣﺮﯾﻢ دروغ ﻧﻤﯿﮕﻪ!ﺑﺮو ﺳﺮاغ ﭘﺮﯾﺎ !ﺑﺮو اوﻧﻮ راﺿﯽ ﮐﻦ!اﮔﻪ دادﮔﺎه ﻣﺎرو ﺧﻮاﺳﺖ ،ﻣﺎ از‬ ‫ﺧﻮدﻣﻮن دﻓﺎع ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ!"‬ ‫"اﯾﻦ ﭼﻪ دﻓﺎﻋﯿﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ داری ﻣﯽ ﮔﯽ "ﻣﻦ ﺗﻮ ﺟﻮوﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﯾﻪ ﻣﺮد دﯾﮕﻪ ﮐﺜﺎﻓﺖ ﮐﺎری ﮐﺮدم!" ،اﯾﻦ ﮐﻪ اﺳﻤﺶ دﻓﺎع‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ؟!،ﻣﯽ ﺧﻮای ھﺮ ﻃﻮری ﺷﺪه ﺑﺎﺑﺎرو ﻧﺎﺑﻮد ﮐﻨﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﺑﯽ آﺑﺮوﯾﯽ ﺧﻮدت!ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم اﯾﻨﻘﺪر ﮐﯿﻨﻪ ای ﺑﺎﺷﯽ!"‬ ‫"ھﯿﺲ!آﺑﺮوﻣﻮﺑﺮدی !ﻣﻦ ﭘﺮوﻧﺪۀ ﭘﺰﺷﮕﯽ دارم!ﭘﺰﺷﮕﯽ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﮐﺮده ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻮ وﺿﻌﯿﺖ ﻋﺎدی ﻧﺒﻮدم!اون ﯾﺎروھﻢ ﺳﻮء‬ ‫اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد."‬ ‫"ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﻓﺮداش ﺷﮑﻤﺖ ﺑﺎﻻ اوﻣﺪ!ﻣﮕﻪ ﻣﯽ ﺷﻪ !ﮐﺎر ﯾﮑﯽ دوﺑﺎر ﮐﻪ ﻧﺒﻮده !"‬ ‫"ﻣﻦ ﺗﻮ اون ﺧﻮﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﻮدم!اﯾﻦ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺑﺎﺑﺎی ﺑﯽ ﻏﯿﺮﺗﺘﻪ !"‬ ‫"ﻣﺎﻣﺎن !ﻣﻦ ﮐﺎری ﻧﺪارم !اﮔﻪ ﯾﻪ ﻣﻮ از ﺳﺮ ﺑﺎﺑﺎم ﮐﻢ ﺑﺸﻪ !واوﯾﻼ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ!اوﻟﺶ ھﻢ اﯾﻦ ﭘﺴﺮه اﺳﺖ!"‬ ‫"ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ!ﻣﺎ ﮐﺎره ای ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ!ﺑﺮو ﺑﺎ ﭘﺮﯾﺎ ﺣﺮف ﺑﺰن!ﭼﯿﮑﺎر اﯾﻦ ﺑﺪﺑﺨﺖ داری!ﻓﻘﻂ زورت ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﯽ رﺳﻪ!"‬ ‫۷۵‬
‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫اﻣﺎ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻻﺑﻪ ھﺎی ﻣﺎدرش رﻓﺖ ،ﻣﯿﻨﻮ ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﺮد وﮔﻔﺖ:"ﺣﺎﻻ!اﯾﻦ ﺷﺪه‬ ‫ﮐﺎﺳۀ داﻏﺘﺮ از آش!"‬ ‫" ﻧﻪ ﻣﺎﻣﺎن اوﻧﻢ ﺣﻖ داره!وﻟﯽ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ دروغ ﺑﮕﻢ !اﻻن ﺧﻮدم ﻣﯽ رم و ھﻤﻪ ﭼﯽ رو ﺑﻪ ﺳﺎﺳﺎن ﻣﯽ ﮔﻢ ،اﯾﻦ‬ ‫ﺧﯿﻠﯽ ﺑﮫﺘﺮه ﺗﺎ از دھﻦ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﻪ ﺑﺸﻨﻮه،ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ اﮔﻪ ﻣﻨﻮ ﺑﺬاره و ﺑﺮه،ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﻘﻤﻮ ﺑﮕﯿﺮم، ﻣﮕﻪ ﻧﻪ؟!ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ آذﯾﺘﺎ رو‬ ‫ﻧﺠﺎت ﺑﺪم ،ﻣﮕﻪ ﻧﻪ؟!ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎوون اﺷﺘﺒﺎھﻤﻮ ﺑﺪم،ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ آﺧﺮﯾﺶ ﺑﺎﺷﻪ!ﺣﺎﻻ دﯾﮕﻪ ﻣﯽ دوﻧﻢ ﮐﯿﻢ؟ﮐﺠﺎم؟ﭼﺮا اﯾﻦ ﺑﻼھﺎ‬ ‫ﺳﺮم اوﻣﺪه؟!ﻣﺎﻣﺎن ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ رو دارم ،ھﯿﭻ وﻗﺖ ﺗﻨﮫﺎم ﻧﺬار !ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻦ!ﻗﻮل ﺑﺪه!"‬ ‫"ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش دﺧﺘﺮم!...اﯾﻨﻮ آروﻣﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ!ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺻﺒﺮ ﮐﻦ!"‬ ‫"ﺑﺎﯾﺪ ﺗﮑﻠﯿﻔﻢ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺸﻪ!ﺑﺎﯾﺪ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺳﺎﺳﺎن ھﻢ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺸﻪ!اﮔﻪ ﺑﮫﺶ ﻧﮕﻢ،ﮔﻨﺎه ﮐﺮدم!اون ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪوﻧﻪ!...ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎ‬ ‫ﻣﻦ ﺑﺰرگ ﺷﺪه،ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻤﺶ!اﮔﻪ ﺣﺎﻻ ﻧﮕﻪ دو روز دﯾﮕﻪ ﻣﯽ ﮔﻪ،اوﻧﻮﻗﺖ دﯾﮕﻪ واﺳﻪ ﻣﻦ دﯾﺮه،ﭘﺲ ﺑﮫﺘﺮه ھﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ‬ ‫،ﺑﮕﻢ."‬ ‫وﺑﻌﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و آھﺴﺘﻪ آھﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺎﺋﯿﻦ رﻓﺖ ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﺦ ﺑﺮود،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ‬ ‫روﺋﯿﻦ ﺗﻨﯽ ﺑﺮود،ﺟﻨﮕﯽ ﻋﺒﺚ ﮐﻪ ﭘﯿﺮوزی ﻧﺪاﺷﺖ ،ﺷﻮﻗﯽ ﺑﺮای رﻓﺘﻦ ﻧﺒﻮد ،اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ رﻓﺖ،ﺑﺎﯾﺪی ﮐﻪ ﺑﯽ ﭼﺎره ﮔﯽ ﺑﻮد‬ ‫،ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﺑﻮد،ﺷﮑﺴﺖ ﺑﻮد.‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫در ﻓﻀﺎﺋﯽ دﻟﮕﯿﺮ ،ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﺳﻤﺎن اﺑﺮی دی ﻣﺎه،ﻣﺮﯾﻢ رﻓﺘﻦ ﻋﺸﻘﺶ را ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ اﺷﮏ ﺑﺎر ﺑﻪ رد‬ ‫ﭘﺎی او ، ﺑﺮ ﭘﮫﻨۀ ﭘﻮﺷﯿﺪه از ﺑﺮف ﺣﯿﺎط ، ﺧﯿﺮه ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد، رد ﭘﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺎرش ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺑﺮف ﻣﺤﻮ ﻣﯽ ﺷﺪ.ﻣﺮﯾﻢ در دﻟﺶ‬ ‫ﮔﻔﺖ :"ﺧﺪا ﺣﺎﻓﻆ ﺑﯽ اﻧﺼﺎف!ھﻤﻪ ﭼﯿﺰﺗﻮ ﻣﯽ ذاری و ﻣﯽ ری؟!ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﯽ ﺗﻮ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰﻣﯽ؟!دروغ ﮔﻔﺘﯽ ؟!ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﯽ،‬ ‫از دروغ ﻣﺘﻨﻔﺮی؟!دروغ ﮔﻔﺘﯽ !؟"‬ ‫ﭘﺎﯾﺎن‬ ‫وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫٠٠۵١٨٨٣٨١٩٠‬ ‫‪mohebivahid@gmail.com‬‬ ‫ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن٨٨‬ ‫ﺳﻨﻨﺪج‬ ‫۸۵‬

More Related Content

PDF
Nader Naderpour Cheshmha Va Dastha
byFarid Kamali
 
PDF
Parvin dokhtare sasan
bySaeed Farmaninejad
 
PDF
1-9
byprivate_gumpy
 
PDF
گنج حضور استاد پرویز شهبازی تفسیر اشعار مولانا حافظ و دیگر شعرا
byFarid Kamali
 
PDF
تنها یک بیماری وجود دارد و آن اسیدی شدن بدن است
byFarid Kamali
 
PDF
چهلچراغ معرفت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
PDF
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
PDF
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
Nader Naderpour Cheshmha Va Dastha
byFarid Kamali
 
Parvin dokhtare sasan
bySaeed Farmaninejad
 
1-9
byprivate_gumpy
 
گنج حضور استاد پرویز شهبازی تفسیر اشعار مولانا حافظ و دیگر شعرا
byFarid Kamali
 
تنها یک بیماری وجود دارد و آن اسیدی شدن بدن است
byFarid Kamali
 
چهلچراغ معرفت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 

What's hot

PDF
Fmsg
byAsad Hoseiny
 
PDF
زندگی ماوراء طبیعی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
PDF
چالش های دست فروشی درمترو راهکارهای پیش رو
byMajid Babaie, MBA, PMP
 
PDF
اشراقات دازگاره جديد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
PDF
اسرار شگفت‌انگیز جوانه‌ها
byFarid Kamali
 
PDF
گیاه .و سنگ .نه ،آتش
byFarid Kamali
 
PDF
عقل الهی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
PDF
چند داستان کوتاه از کافکا
byMahdi Sadegh
 
PDF
Num66daryaknar removed شماره 66نشریه دریاکنار
byدفتر فنی مهندس سلطانی نژاد
 
PDF
سه صافی
byBita B
 
PDF
daryaaknar newspaper(num19) شماره هیجدهم نشریه دریاکنار
byدفتر فنی مهندس سلطانی نژاد
 
PDF
ده درس طلایی موفقیت از آلبرت انیشتین
byShahram Honarmayeh
 
PDF
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
PDF
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
PDF
۷ داروی گیاهی برای درمان زود انزالی
byali eshraghi
 
PDF
تعریف بیماری و علت آن
byFarid Kamali
 
PDF
نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذی
byFarid Kamali
 
PDF
Miljö farsi
byCenterpartiet
 
PDF
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
Fmsg
byAsad Hoseiny
 
زندگی ماوراء طبیعی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
چالش های دست فروشی درمترو راهکارهای پیش رو
byMajid Babaie, MBA, PMP
 
اشراقات دازگاره جديد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
اسرار شگفت‌انگیز جوانه‌ها
byFarid Kamali
 
گیاه .و سنگ .نه ،آتش
byFarid Kamali
 
عقل الهی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
چند داستان کوتاه از کافکا
byMahdi Sadegh
 
Num66daryaknar removed شماره 66نشریه دریاکنار
byدفتر فنی مهندس سلطانی نژاد
 
سه صافی
byBita B
 
daryaaknar newspaper(num19) شماره هیجدهم نشریه دریاکنار
byدفتر فنی مهندس سلطانی نژاد
 
ده درس طلایی موفقیت از آلبرت انیشتین
byShahram Honarmayeh
 
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 
۷ داروی گیاهی برای درمان زود انزالی
byali eshraghi
 
تعریف بیماری و علت آن
byFarid Kamali
 
نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذی
byFarid Kamali
 
Miljö farsi
byCenterpartiet
 
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
byalireza behbahani
 

Similar to Katibe.Vahid Mohebi

PPTX
man..(part 1)
bym
 
DOC
چند كلام ناب از دکتر علی شریعتی
byhhaghdadi
 
PPS
Mother
byMj Hz
 
PDF
مثلِ موج نه، مثلِ ماه
byکانون آرمان شریعتی
 
DOC
Hhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh
byguest059cd9
 
PDF
پازلي به نامِ زندگي
byکانون آرمان شریعتی
 
PPS
Mother
byMSHADroo
 
PPS
Mother
bykhatere kalali
 
PPS
Mother
bybaghbanbashi
 
PPS
Mother
bysaeedhajali
 
PPS
Mother
byshohreh47
 
PDF
تنها چیزی که می شنید
byAdel Narimani
 
PPS
modar
bySadegh Farhadi
 
PPS
moder
bySadegh Farhadi
 
PDF
میرا
byJafar Hosseini
 
PDF
Roozname 7.
byguest9962863b
 
PDF
مقالات جادوی شیاطین عشق شیطانی است قسمت دوم
byAsad Hoseiny
 
PDF
حدیث عشق-حقایق و اسرار عشق جنسی، عشق جمالی،عشق عرفانی.pdf
byerfanealavicom
 
PDF
حدیث عشق عشق جنسی عشق جمالی عشق عرفانی.pdf
byerfanealavicom
 
PPT
Biskouit
bymhazamir
 
man..(part 1)
bym
 
چند كلام ناب از دکتر علی شریعتی
byhhaghdadi
 
Mother
byMj Hz
 
مثلِ موج نه، مثلِ ماه
byکانون آرمان شریعتی
 
Hhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh
byguest059cd9
 
پازلي به نامِ زندگي
byکانون آرمان شریعتی
 
Mother
byMSHADroo
 
Mother
bykhatere kalali
 
Mother
bybaghbanbashi
 
Mother
bysaeedhajali
 
Mother
byshohreh47
 
تنها چیزی که می شنید
byAdel Narimani
 
modar
bySadegh Farhadi
 
moder
bySadegh Farhadi
 
میرا
byJafar Hosseini
 
Roozname 7.
byguest9962863b
 
مقالات جادوی شیاطین عشق شیطانی است قسمت دوم
byAsad Hoseiny
 
حدیث عشق-حقایق و اسرار عشق جنسی، عشق جمالی،عشق عرفانی.pdf
byerfanealavicom
 
حدیث عشق عشق جنسی عشق جمالی عشق عرفانی.pdf
byerfanealavicom
 
Biskouit
bymhazamir
 

Katibe.Vahid Mohebi

  • 1.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻧﻮﺷﺘۀ وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫۱‬
  • 2.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺷﯿﭙﻮرھﺎ‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ دﺧﺘﺮی زﯾﺒﺎ وﺑﯿﺴﺖ و ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﺎھﯽ دﭼﺎر اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﺧﺎﻃﺮۀ ﻓﺮﯾﺒﯽ ﮐﻪ در ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﺧﻮرده‬ ‫ﺑﻮد،ﺳﺨﺖ آزارش ﻣﯽ داد . از دﯾﮕﺮان ، ﺗﻨﮫﺎ ﻣﺎدرش راز او را ﻣﯽ داﻧﺴﺖ و دوﺳﺖ ﺻﻤﯿﻤﯿﺶ، آذﯾﺘﺎ و ﻃﺒﻌﺎ ﭘﺪرش ﮐﻪ ﺑﻪ‬ ‫واﺳﻄۀ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ . ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﺸﮕﻞ آن ﺑﻮد ﮐﻪ او ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﺪ و ﺧﺎﻃﺮات ﭼﻮن ﮐﺘﯿﺒﻪ ھﺎی‬ ‫ﺷﻮﻣﯽ در ذھﻨﺶ ﺣﮏ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .ﻣﺎدرش ﺧﺎﻃﯽ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﺳﭙﺮد.اﻣﺎ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﮔﻨﺎه ﺧﺎﻃﺮات ﺷﻮم را ﻧﻤﯽ‬ ‫زدود. اﻧﺴﺎن ھﺮ ﮐﺲ را ﺑﻔﺮﯾﺒﺪ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدش دروغ ﺑﮕﻮﯾﺪ.ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺧﺎﻃﺮه ھﺎ را در ﭘﺴﺘﻮ ھﺎی ذھﻨﺶ ﭘﻨﮫﺎن‬ ‫ﮐﻨﺪ و آﻧﮫﺎ ﮔﺎه وﺑﯽ ﮔﺎه ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﺶ ﻣﯽ آﯾﻨﺪ .ﺣﺎﻻ او ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد و ﯾﺎدھﺎی ﺣﻘﺎرت ﺑﺎرو اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻣﺎﻻﻣﺎل از ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ‬ ‫،ﺧﺠﺎﻟﺖ ،ﺣﻘﺎرت ،ﺷﺮم و....‬ ‫ﻗﺒﻼ ﻣﯿﻨﻮ)ﻣﺎدرش( ﺳﺨﺖ ﮔﯿﺮ ﺑﻮد .زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺸﮕﻞ ﻣﺮﯾﻢ ﭘﯿﺶ آﻣﺪ ،دو ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﮫﻢ ﮔﺮﻓﺖ ،اول آﻧﮑﻪ ﻃﻮر دﯾﮕﺮی‬ ‫ﻣﺎدری ﮐﻨﺪ و دوم آﻧﮑﻪ از اﺣﻤﺪ ﺟﺪا ﺷﻮد .او ﭘﯽ ﺑﺮده ﺑﻮد ،اﺣﻤﺪ ﭘﺪر ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮای ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ .رﻓﺘﺎر اﺣﻤﺪ ،ﯾﮑﯽ‬ ‫از دﻻﯾﻠﯽ ﺑﻮدﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ در دام ﻓﺮﯾﺐ اﻓﺘﺎد،ﺳﻪ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯿﻨﻮ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺪﯾﮫﺎی اﺣﻤﺪ و ﺣﻀﻮرﭘﺮﯾﺎ را ﺑﻌﻨﻮان ﺣﻮو‬ ‫ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﺪ وﺗﺼﻤﯿﻤﺶ را اﺟﺮا ﮐﺮد . او ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﭘﺮﯾﺎی زﯾﺒﺎ و ﺟﻮان رﻗﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ! ﺑﺮای زن ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪی‬ ‫ﻣﺎﻧﻨﺪﻣﯿﻨﻮ ، ﺗﻨﮫﺎ ﭘﯿﺮوزی، ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﺑﻮدﻧﺪ .ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻢ ﺳﺎل ھﻢ ﻧﺒﻮدﻧﺪ .ﮔﺮد ھﻢ آوردن آﻧﮫﺎ آﻧﭽﻨﺎن ھﻢ ﺳﺨﺖ ﻧﺒﻮد‬ ‫ﮐﻪ ﻧﯿﻞ ﺑﻪ آن ﭘﯿﺮوزی ﺑﺎﺷﺪ .اﻣﺎ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ دﻟﮕﺮﻣﺶ ﮐﻨﺪ ،ﻣﺎدری ﺑﻮد!ﺗﻨﮫﺎ ﮐﺎری ﮐﻪ ﺳﺮﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﻧﺪاﺷﺖ‬ ‫و ﺑﺮاﯾﺶ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ،ﻣﺎدری ﺑﻮد!‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ )ﺑﺮادرش ( ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﺳﯽ ﺳﺎل داﺷﺖ اﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ھﻨﻮز ھﻢ ﺑﺎ ﻣﺎدر و دو ﺧﻮاھﺮش زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ .اﻣﺎ‬ ‫ﻧﺎﮔﮫﺎن ادﻋﺎی ﻋﺎﺷﻘﯽ ﮐﺮد .ﻋﺸﻘﯽ ﮐﻪ ھﯿﭻ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﺪاﺷﺖ .دل ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺳﭙﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻪ زﯾﺒﺎ ﺑﻮد وﻧﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ‬ ‫.اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮھﻤﻪ را ﻋﺎﺻﯽ و ﺷﮕﻔﺖ زده ﮐﺮده ﺑﻮد. ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﻣﺎھﯿﺖ دﻟﺪادﮔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﺪارد .ﻓﮑﺎھﯽ‬ ‫ﻋﺸﻖ ﺑﯽ ﻗﻮارۀ ﻣﻌﯿﻦ ،ﻣﺮﯾﻢ را دﭼﺎر واھﻤﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﺒﺎدا اﯾﻦ ﺣﻤﺎﻗﺖ روزی داﻣﺎن او را ھﻢ ﺑﮕﯿﺮد.اﮔﺮ ﻋﺸﻖ ﺗﺎ ﺑﻪ‬ ‫اﯾﻦ ﺣﺪ ﺑﯽ ﻣﻨﻄﻖ اﺳﺖ ،ﭼﺮا زﯾﺒﺎﺳﺖ !؟‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﯽ ﻣﻘﺪﻣﻪ و ﺳﺮ زده وارد اﺗﺎق ﺧﻮاھﺮش ﺷﺪ ، ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺳﺮﮔﺮم ﺗﻤﺎﺷﺎی ﻓﯿﻠﻢ ﺟﺪﯾﺪی ﺑﻮد .‬ ‫۲‬
  • 3.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ ﺷﻮﺧﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ :"ﭼﯽ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟ "‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻋﻼﻗﻪ ای ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺨﺶ را ﺑﺪھﺪ، ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎز ھﻢ اﺻﺮار داﺷﺖ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺻﺤﺒﺖ را ﺑﻪ ھﺮ ﻧﺤﻮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎ‬ ‫ﺧﻮاھﺮش ﺑﺎز ﮐﻨﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ھﯽ !ﺑﺎ ﺗﻮام!ﭼﺮا ﺟﻮاﺑﻤﻮ ﻧﻤﯽ دی؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻮی ذوق ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺰﻧﺪ اﻣﺎ ﻣﺎﺟﺮای ﻓﯿﻠﻤﺶ ھﻢ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺣﺴﺎﺳﯽ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد ،ﺗﺼﻤﯿﻤﺶ را ﮔﺮﻓﺖ‬ ‫،ﺧﻮاھﺮی از ھﻨﺮ ھﻔﺘﻢ ﻣﮫﻤﺘﺮ ﺑﻮد، ﮔﻔﺖ :"ازاون ﭼﯿﺰاﺋﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺖ ﻧﻤﯽ آد ."‬ ‫"ﭘﺲ ﭼﺮا ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ش ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟!"‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ اوﻧﯽ رو ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺧﻮای ؟..."‬ ‫"آره ﭼﻮن ﺧﻮاھﺮ ﺑﺰرﮔﺘﻢ !..."‬ ‫"ﺑﺎﺷﻪ !ﺑﺎﺷﻪ!ﺑﺎزم اون دوﺳﺎﻟﺖ رو زدی ﺗﻮي ﺳﺮم ! اون دوﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﺒﻮدم ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﺷﺪه ؟ﻣﮕﻪ ﻋﮑﺴﺎی ﺑﭽﻪ‬ ‫ﮔﯿﻤﻮ ﻧﻮ ﻧﺪﯾﺪی؟ھﻤﯿﻦ ﺧﻮﻧﻪ !ھﻤﯿﻦ ﻣﺎﺷﯿﻨﺎ!ھﻤﯿﻦ آدﻣﺎ !ھﻤﯿﻦ ﺧﯿﺎﺑﻮﻧﺎ!ھﻤﻪ ﭼﯽ ھﻤﻮﻧﯿﻪ ﮐﻪ اﻻن ھﺴﺖ!ﻓﻘﻂ آدﻣﺎ ﭘﯿﺮ‬ ‫ﺷﺪن! ﻣﻦ وﺗﻮ ھﻢ ﺑﺰرگ ﺷﺪﻳﻢ ! ﺑﻪ ﭼﯽ اون دوﺳﺎل ﻣﻐﺮوری؟...ﺑﯿﺴﺖ و ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ ،ھﯿﭽﯽ ﻧﺸﺪه !...ﺗﻮی اون دوﺳﺎل‬ ‫ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﺷﺪ ؟!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ او راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ .ﻣﮕﺮ آن دو ﺳﺎل ﭼﻪ اﻣﺘﯿﺎزی ﺑﺮاﯾﺶ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺣﻖ داﺷﺖ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻮاھﺮش ﺑﮕﻮﯾﺪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟دو ﺳﺎل ﮐﻪ ﭼﯿﺰی ﻧﺒﻮد ،ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﮑﻮن ، اﮔﺮ ﺳﯽ ﺳﺎل ھﻢ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮد‬ ‫ﺑﺎز ھﻢ آﻧﻘﺪر ﻣﻔﺘﺨﺮ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاھﺮش اﻣﺮ و ﻧﮫﯽ ﮐﻨﺪ!‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ھﻤﭽﻮن ﻓﺎﺗﺤﯽ ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ و او را ﺑﻪ ﻧﺒﺮد ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ .ﻣﺮﯾﻢ در ﺑﺮاﺑﺮش ﺧﻮد را ﺣﻘﯿﺮ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ھﻤﯿﺸﻪ‬ ‫ﻣﻐﻠﻮب ﻣﯽ دﯾﺪ.ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ دﯾﮕﺮ ﺑﺰرگ ﺷﺪه ﺑﻮد !‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ اداﻣﻪ داد :"ﺧﺐ !ﻣﺮﯾﻢ !ﻧﮕﻔﺘﯽ؟ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ؟!"‬ ‫"ازﭼﯽ ؟"‬ ‫"از داﻧﺸﮕﺎه !از ﮐﺎرات !اﻟﺒﺘﻪ اوﻧﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ رﺑﻄﯽ ﻧﺪاره رو ﺑﮕﻮ. ﻣﯿﺪوﻧﯽ ﮐﻪ !"‬ ‫" اﯾﻨﻘﺪر اذﯾﺖ ﻧﮑﻦ !ھﯿﭽﯽ واﺳﻪ ﻗﺎﯾﻢ ﮐﺮدن ﻧﺪارم !..."‬ ‫"وﻟﯽ آدم دوﺳﺖ ﻧﺪاره ، ﯾﻪ ﭼﯿﺰاﺋﯽ رو ھﻤﻪ ﺑﺪوﻧﻦ!..."‬ ‫" آره ﺧﺐ ! وﻟﯽ ھﻨﻮز ازاون رازا ﻧﺪارم!ھﺮ وﻗﺖ داﺷﺘﻢ، ﺧﺒﺮت ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !"‬ ‫"رازای ﯾﻪ دﺧﺘﺮ ﻓﻘﻂ ﻋﺎ ﺷﻘﯿﺶ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫"ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ !ﭼﺮا ﻧﻤﻲ ري ﺑﯿﺮون ؟ ﭼﺮا ﻧﻤﻲ ري ﺳﺮ ﻛﺎر؟..."‬ ‫" وﻗﺘﯽ ﭘﻮل ﺗﻮ ﺟﯿﺒﺎم ھﺴﺖ، ﭼﺮا ﺑﺮم ﺳﺮ ﮐﺎر ؟!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ ﻏﺮوری ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ راه ﺣﻞ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﺸﮕﻞ ﺑﺸﺮ را ﺑﮕﻮﯾﺪ،ﮔﻔﺖ :"واﺳﻪ ﭘﻮﻟﺶ ﮐﻪ ﻧﻪ !واﺳﻪ اﯾﻨﮑﻪ‬ ‫ﻣﺸﻐﻮل ﺷﯽ! ..."‬ ‫" زﻧﺪوﻧﯿﺎ رو دور ﯾﻪ داﯾﺮه راه ﻣﯽ ﺑﺮن ﺗﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎﺷﻦ.ﻣﻦ ﮐﻪ آزادم ."‬ ‫۳‬
  • 4.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎزھﻢ درﻣﺎﻧﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ : "ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ازدواج ﮐﻨﯽ ! ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎر ﻛﻪ داری !..."‬ ‫" دوﺳﺖ ﻧﺪارم !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎز ھﻢ ﭼﮫﺮۀ ﯾﮏ ﻣﺪﺑﺮ را ﺑﻪ ﺧﻮدش ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ : "ﺗﻮ ﺟﻮوﻧﻲ ﺑﺎ ﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﻪ ﭼﯿﺰي دﻟﺨﻮش ﺑﺎﺷﻲ !..."‬ ‫"دﻟﺨﻮﺷﯿﻢ ھﺮ ﭼﻲ ﻛﻪ ھﺴﺖ ، دزدﮔﯿﺮ ﻣﺎﺷﯿﻨﻢ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫او راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ .ﻳﻜﻲ از دﻟﺨﻮﺷﯽ ھﺎي ﻣﺮﯾﻢ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ازﻣﺎ ﺷﯿﻨﺶ ﭘﯿﺎده ﻣﯽ ﺷﺪ و ﺣﺴﺮت ﻧﮕﺎه ھﺎی دﯾﮕﺮان‬ ‫راﺣﺲ ﻣﯽ ﻛﺮد.ﺑﺎ آﻧﮑﻪ ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ای اﺳﺖ اﻣﺎ آﻧﺮا دوﺳﺖ داﺷﺖ .ﺷﺎﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ‬ ‫اﯾﻦ رﻓﺘﺎر او ﺗﻮﺟﮫﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد اﻣﺎ ﺑﺎزھﻢ اﯾﻦ ﺗﻠﻘﯽ را دوﺳﺖ داﺷﺖ . ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ از ﻣﻌﺪود ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ‬ ‫،ﭼﻘﺪر ﻣﺮﯾﻢ دوﺳﺖ دارد ،ﺑﻪ او ﺣﺴﺎدت ﮐﻨﻨﺪ.‬ ‫"اﯾﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪه، ھﺎ ن ! ﮐﻪ دوﺳﺖ ﻧﺪاری !..."‬ ‫"ﻣﻦ ﺣﺎﻻ ﻧﻤﯽ ﺧﻮام ازدواج ﮐﻨﻢ ! ﺣﺎﻻ ﻧﻤﯽ ﺧﻮام !"‬ ‫"ﺧﺐ ﻻاﻗﻞ ﺑﺮوﺳﺮ ﮐﺎر !"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ای ﻓﺎﺗﺤﺎﻧﻪ،ﮔﻔﺖ :"ﺷﺎﯾﺪ دو ﺳﺎل دﯾﮕﻪ ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪی ، ﺑﻔﮫﻤﻲ ،ﭼﺮا دوﺳﺖ ﻧﺪارم ﺑﺮم ﺳﺮ ﻛﺎر !"‬ ‫آن ﺷﺐ ﮔﻔﺖ ﮔﻮھﺎی ﻣﯿﺎن آن دو ﺑﻪ ﺧﻨﺪه ھﺎی ﮐﺶ دار و ﺟﯿﻎ ھﺎی ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ اﻧﺠﺎﻣﯿﺪ . ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ‬ ‫ﺑﻪ ھﻤﺎن ﺑﮫﺎﻧﻪ ھﺎی ﻧﺎ ﭼﯿﺰ دل ﺧﻮش ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ اﺗﻜﺎي آﻧﮫﺎ ﺑﺮ ﺟﺎده ﭘﺮ ﻣﺤﻨﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﻗﺪم ﺑﮕﺬارد.او ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪون اﯾﻦ ﺑﮫﺎﻧﻪ ھﺎی ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺨﻨﺪد . ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ از آﻧﮫﺎ ھﻢ دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ داﺷﺖ . آﻧﮫﺎ ھﻤﺎن ﺑﺎزﯾﭽﻪ ھﺎی‬ ‫دوران ﮐﻮدﮐﯿﺶ ﺑﻮدﻧﺪ . او ھﺮ ﭼﻨﺪ در ﻇﺎھﺮ ﺑﺎﻟﻎ ﺑﻮد اﻣﺎ ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻠﻌﺒﻪ ھﺎ ی ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺳﺮﮔﺮم ﻣﯽ ﺷﺪ .‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﮐﻪ اﻧﺮژی ھﺎی ﻧﮫﻔﺘﻪ ﺷﺎن را ﺑﺎ ﺗﻘﻼ ھﺎی ﺑﯽ ﺳﺮ اﻧﺠﺎم ھﺪر دادﻧﺪ ، ﺧﺴﺘﻪ و ﻧﻔﺲ‬ ‫زﻧﺎن در ﮐﻨﺎر ھﻤﺪﯾﮕﺮ دراز ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ . ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﻔﺖ :"ﻣﺮﯾﻢ !ﻧﻈﺮت درﻣﻮرد ﻓﺮﯾﺒﺎ ﭼﯿﻪ ؟زﺷﺖ ﻧﯿﺴﺖ ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ،ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﮕﻮﯾﺪ ،اﻋﺘﻘﺎدی ﻧﺪارد، ﮔﻔﺖ :" زﺷﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ! وﻟﯽ ﺧﻮﺷﮕﻞ ھﻢ ﻧﯿﺴﺖ!"‬ ‫"راﺳﺖ ﻣﯿﮕﻦ ، ﻋﺸﻖ دﻟﯿﻞ ﻧﺪاره . ﺷﺎﯾﺪھﻢ ﯾﻪ ﭼﯿﺰاﺋﯽ داره ﮐﻪ واﺳﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﻣﮫﻤﻪ!ﻣﺎ ﻧﻤﯽ دوﻧﯿﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ازاﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ دوﺑﺎره ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺳﺮاغ اﻣﺘﯿﺎزاﺗﯽ ﺑﺮود ﮐﻪ او ھﻢ داردﯾﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺸﺎن ﺑﻮد ،ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪ وﮔﻔﺖ :‬ ‫"آره ﺧﺐ !اون ﺗﺤﺼﯿﻼت ﺧﻮﺑﯽ داره ، ﮐﺎر ﺧﻮﺑﯽ داره !..."‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﯿﺎن ﮐﻼﻣﺶ آﻣﺪ ﮐﻪ:" ﯾﻪ ﺳﺎﻋﺘﻪ دارم ﮔﻞ ﻟﮕﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !"‬ ‫ﮐﺘﯿﺒﻪ ھﺎی ﻣﻐﺰ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ اﻧﻔﺠﺎر ﮐﻨﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ .‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﺮﺧﺎش ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻢ ﻧﯿﺎورد وﮔﻔﺖ :" ﻣﺎﻧﯽ ﮐﺎر ﻣﮫﻤﻪ !اﮔﻪ ﻧﺒﻮد ﭼﺮا ﻣﻌﯿﻦ ، ﻣﯽ ره ﺳﺮ ﮐﺎر ؟"‬ ‫" ﯾﮑﯽ واﺳﻪ ﭘﻮﻟﺶ ﻣﯽ ره ﯾﮑﯽ واﺳﻪ ،ﻋﺸﻘﺶ ، ﯾﮑﯿﻢ واﺳﻪ ،ﺣﺮﺻﺶ."‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﯽ درﻧﮓ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﻧﯿﺖ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ را ﺑﺮ ﻣﻼ ﮐﻨﺪ، ﮔﻔﺖ :"ﮐﻪ ﭼﯽ !؟ﻻﺑﺪ اﮔﻪ ﻣﻦ ﺑﺮم واﺳﻪ ﭘﻮﻟﺸﻪ !آره؟!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ ! ﺗﻮ واﺳﻪ، ﺣﺮﺻﺖ، ﻣﯿﺮی !ﺗﺎزه اﮔﻪ ﺑﺮی !"‬ ‫۴‬
  • 5.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺑﺎزھﻢ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ او را ﻣﻐﻠﻮب ﮐﺮده ﺑﻮد . دﯾﮕﺮ اداﻣﻪ ﺑﺤﺚ ﻓﺎﯾﺪه ای ﻧﺪاﺷﺖ و ﺗﻨﮫﺎ ﺗﺤﻤﻞ ﺑﺎر ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺗﺒﺴﻤﮫﺎی ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪاﻧۀ‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ را در ﭘﯽ داﺷﺖ .‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ھﻨﻮز داﻧﺸﺠﻮ ﺑﻮد .ﯾﮑﯽ از آرزوھﺎﯾﺶ آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از اﺗﻤﺎم ﺗﺤﺼﯿﻼﺗﺶ ،ﺳﺮ ﮐﺎر ﺑﺮود .ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮای آﻧﮫﺎ ﮐﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ ،اﯾﻦ ﯾﮏ آرزوی ﺑﯽ ارزش ﺑﻮد.ﻣﺮﯾﻢ در ﺗﻨﮫﺎﺋﯽ ،ﮔﻮﺷﻪ، ﮔﻮﺷۀ دﻟﺶ را در ﺟﺴﺘﺠﻮی روﺷﻨﺎﺋﯽ ھﺎی آرزو ﻣﯽ‬ ‫ﮔﺸﺖ .او ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻗﻮﯾﺘﺮ ﻣﯽ ﻧﻤﻮد اﻣﺎ آرزو ھﺎﯾﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ از آﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ آﻧﮫﺎ را در ﺑﺮاﺑﺮ دﯾﺪﮔﺎن ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ‬ ‫ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺑﮕﺬارد . او دوﺳﺖ داﺷﺖ از آﻧﮫﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ . ھﺮﭼﻨﺪ،ﺑﺮای دﯾﮕﺮان ﺣﻘﯿﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪﻧﺪ ، ﺑﺮای او آرزو ﺑﻮدﻧﺪ .‬ ‫ﺑﺮ ھﻤۀ ﮐﻮره راھﮫﺎ و راه ھﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دل ﺑﺮ ادرﺷﺎن ﻣﯽ رﺳﯿﺪ، ﻧﻘﺸﯽ از ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺑﻮد . ﻣﻌﯿﻦ ﭼﻨﺎن دﻟﺪاده وﺷﯿﺪای ﻓﺮﯾﺒﺎ‬ ‫ﺑﻮد ﮐﻪ ﺟﺰ او را ﻧﻤﯽ دﯾﺪ و ﻧﻤﯽ ﺷﻨﯿﺪ .اﮔﺮ ﻣﻌﯿﻦ ﻣﺠﻨﻮن ﺑﻮد و آﻧﮫﺎ در دﯾﺪه ھﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ ﺷﺎﯾﺪ ﻃﻮر دﯾﮕﺮی‬ ‫ﻓﺮﯾﺒﺎ را ﻣﯽ دﯾﺪﻧﺪ .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ او دﺧﺘﺮي ﺑﺪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ داﺳﺘﺎﻧﮫﺎی ﮐﻮدﮐﯿﺸﺎن، ﻣﻌﯿﻦ را ﻃﻠﺴﻢ ﮐﺮده ﺑﻮد .ﻓﺮﯾﺒﺎ‬ ‫ﺷﺎﻋﺮ ﺑﻮد .ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻌﯿﻦ دﯾﻮاﻧۀ اﺷﻌﺎرش ﺷﺪه ﺑﻮد .ﻇﺎھﺮا ،او ﻗﺒﻞ از آﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺒﺎ ،اﺷﻌﺎرش را ﺧﻮاﻧﺪه و آﻧﭽﻨﺎن‬ ‫ﻣﺴﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺻﻮرت ﻓﺮﯾﺒﺎ را ﻧﻤﯽ دﯾﺪ و ﺣﺎﻻ در ﮐﻮﭼﻪ ھﺎی ﺧﻠﻮت دﻟﺪادﮔﯽ ، ﺗﻤﻨﺎی ﻋﺸﻖ ﻣﯽ ﮐﺮد .‬ ‫آﻧﺮوز، آﻧﮫﺎ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﭘﺪر ﻓﺮﯾﺒﺎ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎی ﺑﺮادرﺷﺎن را ﻣﻄﺮح ﮐﻨﻨﺪ .ﻓﺮﻳﺒﺎ ﺑﺎ ھﯿﺎﺗﯽ ﻧﺎﻣﻮزون و‬ ‫ﻧﺨﻮﺗﯽ ﻋﻈﯿﻢ در ذھﻦ ﺧﻮاھﺮان زﯾﺒﺎ ﭘﺴﻨﺪ ﻣﻌﯿﻦ ﭼﯿﺰی ﺟﺰ ﺷﮕﻔﺘﯽ ﻧﻤﯽ آﻓﺮﻳﺪ.‬ ‫ﺷﺐ، ﻣﻌﯿﻦ ﺑﻪ اﺗﺎق ﻣﺮﻳﻢ آﻣﺪ و از او ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﻣﺮﻳﻢ ! ﭼﻲ ﺷﺪه ؟ ﭼﺮا ﻣﺎﻣﺎن اﻳﻨﺠﻮرﻣﻲ ﻛﻨﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭼﮫﺮه اش ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد ،از ﻣﺎدرش ھﻢ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺗﺮ اﺳﺖ، ﮔﻔﺖ :" ﻣﺎﻣﺎن ﺣﻖ داره !ﻓﺮﯾﺒﺎ، اﺻﻼ در‬ ‫ﺣﺪ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ !ﺧﯿﻠﻲ ﺑﺪ ﻗﯿﺎﻓﻪ اﺳﺖ ! ﺑﯿﺸﺘﺮ دوﺳﺘﺎي ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮن ﺧﻮدﺷﻮﻧﻮ ﺑﻜﺸﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻧﮕﺎﺷﻮن ﻛﻨﻲ . رﻓﺘﻲ اﻳﻦ‬ ‫دﺧﺘﺮ رو ﭘﯿﺪا ﻛﺮدي !ﺧﯿﻠﻲ دﯾﻮوﻧﻪ ای ﻣﻌﯿﻦ!"‬ ‫" اوﻧﻮ ، ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﭘﺴﻨﺪم، ﻧﻪ ﺗﻮ ! ﻣﺮﻳﻢ !زن ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻗﯿﺎﻓﻪ ، ﻧﯿﺴﺖ ! اﮔﻪ ﻳﻪ دﺧﺘﺮي ﺑﺪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﺑﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮه ﺑﻤﯿﺮه ؟"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻣﯿﺎن ﺻﺤﺒﺘﮫﺎی ﺑﺮادرش ﭘﺮﯾﺪ ﮐﻪ :"ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ اﺣﻤﻘﯽ!ﯾﮑﯽ ﻣﺜﻞ آذﯾﺘﺎ رو ول ﻣﯽ ﮐﻨﯽ و ﻣﯽ ﭼﺴﺒﯽ ﺑﻪ‬ ‫اﯾﻦ دﺧﺘﺮه !آﺧﻪ ﻋﻘﻠﻢ ﺧﻮب ﭼﯿﺰﯾﻪ !ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﯽ !ﻧﻪ آذﯾﺘﺎ !اﮔﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ ،ﺗﻮ ﭼﯽ رو‬ ‫ﻣﯽ ذاری و ﻣﯽ ﺧﻮای ﺑﺎ اون ﻏﻮل ﺑﯿﺎﺑﻮﻧﯽ ازدواج ﮐﻨﯽ !دﯾﻮوﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ!اون ﻧﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ داره ،ﻧﻪ ﺛﺮوت ،ﻧﻪ ھﯿﭽﯽ دﯾﮕﻪ‬ ‫!آﺧﻪ اﮔﻪ آذﯾﺘﺎ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﯾﻪ ھﻤﭽﯽ ﮐﺎرﯾﻪ ،ﺧﺐ ﺑﻪ ﻣﻨﻢ ﺑﮕﻮ !ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻨﻢ دﯾﮕﻪ دور وورش ﻧﺮم !اﮔﻪ آذﯾﺘﺎ ﯾﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﻣﯽ زد‬ ‫،ﺧﯿﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﻣﯽ ﺷﺪ !ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ،ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ و اون دﻟﯿﻞ ،ﺑﯿﻦ ﺷﻮن ﺑﻪ ھﻢ ﺧﻮرده ،وﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﻓﮑﺮ آدم ھﺰار راه ﻣﯽ ره‬ ‫!ﺷﺎﯾﺪ ﺑﮫﺖ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮده ؟!"‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دﺳﺘﺶ را ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧۀ ﺑﯽ ﭼﺎره ﮔﯽ ﺑﺮ ﭘﯿﺸﺎﻧﯿﺶ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﯿﺪ، ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ ﻣﺮﯾﻢ !اون دﺧﺘﺮ ﺧﻮﺑﯿﻪ !ﭘﺎﮐﻪ‬ ‫!دﻟﯿﻠﺶ ﻣﻨﻢ !ﻣﻦ ﻓﺮﯾﺒﺎ رو دوﺳﺖ دارم !ﻣﻦ، ﻏﯿﺮ ﻓﺮﯾﺒﺎ دﯾﮕﻪ ھﯿﭽﯽ رو ﻧﻤﯽ ﺧﻮام!اﯾﻦ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﻨﻪ !ﻧﻪ اون ﺑﯽ ﭼﺎره !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ رﻓﺘﻦ ﻣﻌﯿﻦ را ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد، ﮔﻔﺖ :"ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم اﯾﻨﻘﺪر اﺣﻤﻖ ﺑﺎﺷﯽ؟!ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ری ؟!ﺑﺎﯾﺪ‬ ‫ﺑﺎھﺎت ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ !آﺧﻪ ﺑﮕﻮ ،از ﭼﯽ ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺧﻮﺷﺖ ﻣﯽ آد؟"‬ ‫اﻣﺎ ﺑﺮادرش او را ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﺬاﺷﺖ و رﻓﺖ ،ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻲ اﺧﺘﯿﺎر ﺑﯿﺎد ﺣﺮﻓﮫﺎي ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ اﻓﺘﺎد ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ "ﻋﺸﻖ دﻟﯿﻞ ﻧﺪاره!"‬ ‫.او ﺑﯿﮫﻮده در ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﻮد . اﻳﻨﺮا ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد دﻳﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ اﺣﺴﺎس ﻋﺸﻖ را ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﺳﻨﺠﯿﺪ . ﻗﺒﻼ‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ را اﺣﻤﻖ ﻣﻲ ﭘﻨﺪاﺷﺖ و ﺣﺎﻻ ﺑﻪ او ﻗﺒﻄﻪ ﻣﻲ ﺧﻮرد .دﻳﮕﺮان ﺑﺮاي ﺟﻠﺐ ﻧﻈﺮ ﻣﺮدم ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ ﻟﺒﺎﺳﻲ را ﻛﻪ دوﺳﺖ‬ ‫ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﭙﻮﺷﻨﺪ ، ﻳﺎري را ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاھﻨﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻨﺪ ، ﺣﺮﻓﮫﺎﻳﻲ ﻛﻪ دﻳﮕﺮان دوﺳﺖ دارﻧﺪ را ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ و ﺣﺘﻲ ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ‬ ‫ﺧﻨﺪه ﺷﺎن ﻧﻤﻲ ﮔﯿﺮد ،آﻧﻘﺪر ﻗﮫﻘﻪ ﺑﺰﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻤﯿﺮﻧﺪ . اﺣﺴﺎس ﺧﺎﻟﺼﺎﻧۀ ﻋﺸﻖ ، ﻛﺠﺎ ﺑﻮد ﺗﺎ دﻳﮕﺮ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﺮاي‬ ‫دﻳﮕﺮان ﺑﺨﻨﺪد ، ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﺪ ،ﺑﺮﻗﺼﺪ، راه ﺑﺮود و ﻳﺎ ﺑﺪود !؟ﺧﻮش ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﻌﯿﻦ ﻛﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺧﻮدش ﺣﻤﺎﻗﺖ ﻣﻲ ﻛﺮد !‬ ‫۵‬
  • 6.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻓﺮداي آن روز ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺮاي ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺑﻪ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ رﻓﺖ ، ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ و ﻣﺎدرش آﻧﺠﺎ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺎ ﻧﮕﺎھﺎﻳﻲ ﻧﮕﺮان او را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﻲ‬ ‫ﻛﺮدﻧﺪ .ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ اﺳﺘﻜﺎن ﭼﺎي را ﭘﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد ﮔﻔﺖ :"ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ! ﻳﺎدت رﻓﺖ ﺑﻪ ﺧﻮاھﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮت،ﺳﻼم ﻛﻨﻲ !"‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﯽ درﻧﮓ ﮔﻔﺖ : "ﻣﮕﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺎدرت ﺳﻼم ﻛﺮدي ؟"‬ ‫"ﺳﻼم ﻣﺎﻣﺎن !ﺧﺐ ، دارم ﺷﻮﺧﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ .ﺧﻮاﺳﺘﻢ ، ﻳﻪ ﻛﻢ ھﻮاﺗﻮن ﻋﻮض ﺷﻪ ."‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﻔﺖ :"اﮔﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻲ ھﻮا ﻋﻮض ﺷﻪ ، ﻳﻪ ﻛﻢ ﭘﻨﺠﺮه رو وا ﻛﻦ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﻈﺎھﺮ ﺑﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﺮد،ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ!ﻧﻪ!ﻧﻪ! ﻣﺜﻞ اﻳﻨﻜﻪ ﺣﺴﺎﺑﻲ داﻏﻮﻧﯿﻦ .ﻣﻲ ﺷﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ھﻢ ﺑﮕﯿﺪ ﭼﻲ ﺷﺪه ؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻓﻘﻂ ﮔﻔﺖ " ﻣﻌﯿﻦ!".‬ ‫"اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻮدﺷﻪ ، ﭼﻲ ﻛﺎرش دارﻳﺪ؟"ھﺮﭼﻨﺪ ،ﺧﻮدش ھﻢ ﺧﻨﺪه اش ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ.‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﺎ ﺣﺰﻧﯽ ﮐﻪ از ﺻﺪاﯾﺶ ﻣﯽ ﺑﺎرﯾﺪ، ﮔﻔﺖ :"اون ﭘﺴﺮﻣﻪ !..."‬ ‫"ﻣﻦ دﻳﺸﺐ ﺑﺎھﺎش ﺣﺮف زدم ."‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎش ﮔﻔﺖ :"ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﻢ راﺟﺐ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺣﺮف ﻧﺰﻧﯿﺪ !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دﻟﺨﻮري ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"اون ﻋﻘﻠﺸﻮ از دﺳﺖ داده !ﮐﻠﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪم ،ﻧﺒﺎﯾﺪ از راه ﻣﻌﯿﻦ‬ ‫وارد ﺷﯿﻢ ،ﺑﻲ ﻧﺘﯿﺠﻪ اﺳﺖ ، ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮﯾﺒﺎ دﺳﺖ ﺑﻜﺸﻪ !"‬ ‫"اوﻧﻪ ، ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺧﻂ ﻣﻲ ده ،ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﺑﺮم ﺳﺮاﻏﺶ !؟"‬ ‫"ﻧﻪ !ﻣﻌﯿﻦ ﺧﻮدش دﻳﻮوﻧﻪ اﺳﺖ! ﺑﻪ ﺟﺰ ﭼﻨﺪﺗﺎ ﻛﺘﺎب و ﻧﻮﺷﺘﻪ و ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﮕﺎه ، ھﯿﭻ راﺑﻄۀ دﻳﮕﻪ اي ﻧﺪارﻧﺪ"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻛﻨﻮن ﺳﻜﻮت ﻛﺮده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻳﻌﻨﻲ اﻳﻦ ﭼﯿﺰا اﻳﻨﺠﻮرﻳﺶ ﻛﺮده !"‬ ‫"اﻳﻨﺎ از ﺑﻮﺳﻪ ھﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻓﯿﻠﻤﺎ ﻣﻲ ﺑﯿﻨﻲ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺗﺮﻧﺪ !"‬ ‫"ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻲ ﺑﮕﻢ ؟"‬ ‫"راﺳﺘﺸﻮ ﺑﮕﻮ! ﺑﮕﻮ ، ﻣﺎ راﺿﻲ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ. اﮔﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاي ﻋﺮوﺳﻲ ﻛﻨﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻪ ﭼﯿﺰاﺋﻲ رو ﻗﻠﻢ ﺑﮕﯿﺮي .ﻣﻦ اﯾﻨﺠﻮر آدﻣﺎ رو‬ ‫ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ!اوﻧﺎ ﯾﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻐﺮورﻧﺪ ﯾﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻃﻤﻌﮑﺎر! "‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮔﻔﺖ :" آﺧﻪ ، ﻣﮕﻪ ﺑﭽﻪ اﺳﺖ ،ﻣﮕﻪ داري ﻳﻪ ﺑﭽﻪ ﮔﺮﺑﻪ رو ﮔﻮل ﻣﻲ زﻧﻲ ؟اﮔﻪ ﺑﺎھﺎش راﺑﻄﻪ‬ ‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ،ﻛﻪ ﺑﺪ ﺑﺨﺘﯿﻪ ،اﮔﻪ ھﻢ اوﻧﺠﻮري ﻛﻪ ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ،ﺧﺘﻢ روزﮔﺎر ﺑﺎﺷﻪ، ﺑﺎزم ﺑﺪ ﺑﺨﺘﯿﻪ .ﺑﭽﻪ ای؟!اﻣﺮوز آدﻣﺎ ھﻤﻪ‬ ‫ﭼﯿﺮو ﻣﯽ ﻓﮫﻤﻦ!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﯿﺎن ﺑﺤﺚ آن دو ﭘﺮﯾﺪ و ﮔﻔﺖ :"ﻣﺎﻣﺎن!ﻣﻦ ﻣﻌﯿﻦ رو ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺳﻢ!اﮔﻪ ﻳﻪ ﻣﻮردﺧﻮﺷﮕﻞ ﻧﺸﻮﻧﺶ ﺑﺪي ،ﭼﯽ؟ !..."‬ ‫"ﻣﺮﻳﻢ ﻓﮫﻤﯿﺪ داداﺷﺖ دﻳﻮوﻧﻪ اﺳﺖ ،ﺗﻮ ﻧﻔﮫﻤﯿﺪي!؟)ھﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮدش ھﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﮑﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد و ﺗﻼش ﮐﺮد ﺗﺎ‬ ‫ازاﯾﻦ راه ﻣﻌﯿﻦ را ﻣﻨﺼﺮف ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ !(...ﻣﻌﯿﻦ ﺳﻲ ﺳﺎﻟﺸﻪ !...ﺑﭽﻪ ﻛﻪ ﻧﯿﺴﺖ ؟!ﻳﻪ ﭼﯿﺰي ھﺴﺖ !ﻳﺎ ﻣﻌﯿﻦ ﻳﻪ‬ ‫ﻛﺎري ﻛﺮده ﻳﺎ ...؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ ﮔﯿﺞ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﻣﺎﻣﺎن ،ﻣﮕﻪ ﻧﻤﻲ ﮔﯿﺪ راﺑﻄﻪ ﻧﺪارﻧﺪ ؟!"‬ ‫۶‬
  • 7.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﻧﻪ دﺧﺘﺮم !ﻣﻨﻈﻮرم اون ﻛﺎرا ﻧﯿﺴﺖ ! ...‬ ‫"ﭘﺲ ﭼﻲ ؟..."‬ ‫"اﻳﻦ ﭼﯿﺰا آدم رو دﻳﻮوﻧﻪ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ھﺮﭼﻲ ﺑﺎﺷﻪ ،آدم ازش ﻓﺮار ﻣﻲ ﻛﻨﻪ ...ﯾﻪ دﻟﯿﻠﯽ ،ﺑﮫﻮﻧﻪ ای ،ﭼﯿﺰی ﺑﺮاش ﻣﯽ‬ ‫ﺗﺮاﺷﻪ و ازش در ﻣﯽ ره !"‬ ‫"ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪه !"‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن در ﺣﺎﻟﯽ زھﺮ ﺧﻨﺪ ﺗﻤﺴﺨﺮ آﻣﯿﺰی ﺑﺮ ﻟﺐ داﺷﺖ ،ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﻲ ؟ اﮔﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد ﻣﺮدم ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻮﺷﺘﻪ‬ ‫ھﺎ ﺑﺸﻦ ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ھﺎ ، ﭼﮫﻞ ، ﭘﻨﺠﺎه ﺗﺎ زن داﺷﺘﻨﺪ.!.."‬ ‫آﻧﺮوز ﮔﺬﺷﺖ ،ﭼﻨﺪ روز دﯾﮕﺮ ھﻢ ﮔﺬﺷﺖ اﻣﺎ ھﻨﻮز اﯾﻦ ﺳﻮال ﺑﯽ ﺟﻮاب ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﺮا ﻣﻌﯿﻦ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ؟!ﺑﺎ‬ ‫ھﺮﭼﻪ ﺷﺪﯾﺪﺗﺮ ﺷﺪن دﻋﻮاھﺎ ،ﻧﺎم ﻓﺮﻳﺒﺎ در دﻓﺘﺮ زﻧﺪﮔﻲ آﻧﮫﺎ ﭘﺮرﻧﮕﺘﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ .ﻣﺎدرﺷﺎن ﻛﻪ ﺳﻠﺤﺸﻮاﻧﻪ ﻣﻲ ﺟﻨﮕﯿﺪ ﺗﺎ‬ ‫ﻓﺮﻳﺒﺎ را ازآﺳﻤﺎن ﭘﺴﺮش ﺑﺮاﻧﺪ ،ھﺮ روز ﻧﺎ ﻛﺎم وﻧﺎ ﻛﺎﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ .ﻋﺸﻖ ﻣﻌﯿﻦ، ﺣﻘﯿﻘﺘﺎ ،ﺟﻨﮕﺎور ﺟﺴﻮر و ﭼﺎﻻﻛﻲ ﺑﻮد‬ ‫.ﺷﺎﻳﺪ ھﻢ ﻓﺮﻳﺒﺎ ﻧﺒﺮد را رھﺒﺮي ﻣﻲ ﻛﺮد اﻣﺎ ھﺮﭼﻪ ﺑﻮد ،رﻳﺸﻪ ھﺎي ﺣﻀﻮر او ﻗﻮت ﺑﯿﺸﺘﺮي ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ .‬ ‫ﻳﻚ روز ﻋﺼﺮ ، ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﻣﺎدرش ﮔﻔﺖ :"ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻣﺎﻣﺎن!ﺷﻤﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ،اﺟﺎزه ﻧﻤﻲ دي دﺧﺎﻟﺖ ﻛﻨﯿﻢ.ﺧﻮدﺗﻮﻧﻢ‬ ‫ﻛﻪ ﻛﺎري ﻧﻜﺮدﻳﺪ!"‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ھﻤﯿﺸﮕﯽ اش ﮔﻔﺖ : "ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ﻣﺎﺟﺮا ﭼﯿﻪ؟ ﻣﻌﯿﻦ ﭘﺴﺮﻣﻪ!ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻤﺶ!ﻣﺤﺎﻟﻪ،اون ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ‬ ‫ھﻤﭽﯽ ﮐﺴﯽ ﺑﺸﻪ !"‬ ‫"ﺗﻮ ﺣﺮﻓﺎ و ﮐﺎرای ﻣﻌﯿﻦ دﻧﺒﺎل دﻟﯿﻞ ﻧﮕﺮد !ﮐﺎش ﺑﺎ ﺧﻮد ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺣﺮف ﻣﯽ زدی !ﺑﻪ ﻧﻈﺮم دﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﺷﻌﻮرﯾﻪ!"‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﺎ ﺑﻲ ﺣﻮﺻﻠﮕﻲ ﮔﻔﺖ :"ﺑﺎھﺎش ﺣﺮف زدم وﻟﻲ ﻓﺎﯾﺪه ﻧﺪاﺷﺖ."‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﮔﻔﺖ!؟"‬ ‫ﻣﺎ درش ﭼﮫﺮھﺎش را در ھﻢ ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ :"ھﯿﭽﯽ!وﻟﯽ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدم !اﺷﮑﺎل از ﺧﻮدﻣﻮﻧﻪ ،دارﯾﻢ ﺗﻮ دﯾﮕﺮون دﻧﺒﺎﻟﺶ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﺮدﯾﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻧﺎ ﮔﮫﺎن ﻓﮑﺮی ﺑﻪ ذھﻨﺶ ﺧﻄﻮر ﮐﺮد و ﺑﺎ ھﯿﺠﺎن ﮔﻔﺖ :"ﻓﻘﻂ ﻳﻪ راه ﻣﻮﻧﺪه!اوﻧﻢ اﻳﻨﻪ ﻛﻪ از ﺑﺎﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﺑﮕﯿﺮﻳﻢ."‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ از ﺷﺘﺎﺑﺰدﮔﯽ دﺧﺘﺮش ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮدم ھﻢ ﺑﮫﺶ ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم . ﻣﻲ دوﻧﻲ ﻛﻪ ﭼﻘﺪر ﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎش ﻟﺠﻪ‬ ‫!رﻓﺘﻢ ﺗﺎ از اﺣﻤﺪ ﻛﻤﻚ ﺑﺨﻮام ،دﻳﺪم ﻣﻌﯿﻦ اوﻧﺠﺎﺳﺖ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﯿﺮش ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ ﭘﺮواز ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﺧﻮرده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮر ﻣﺎﻣﺎن!ﻣﻦ دﻳﮕﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪم ﻛﻪ اﻳﻦ‬ ‫دﺧﺘﺮه ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺧﻂ ﻣﻲ ده. دروغ ﻣﻲ ﮔﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎھﻢ راﺑﻄﻪ ﻧﺪارﻧﺪ ."‬ ‫" ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ!ﻣﻲ دوﻧﺴﺘﻲ ﺑﺎﺑﺎي دﺧﺘﺮه زﻧﺪوﻧﯽ ﺑﻮده ؟"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﯾﮑﻪ ﺧﻮرده ﺑﻮد ، ﮔﻔﺖ: "ﻧﻪ !وا ﺳﻪ ﭼﻲ ؟"‬ ‫"ﭼﻪ ﻣﻲ دوﻧﻢ ؟!"‬ ‫"ﻛﻲ دوﻧﺴﺘﻲ ؟"‬ ‫۷‬
  • 8.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"از اول !ھﻤﻮن وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﮫﺘﻮن ﮔﻔﺘﻢ دﺧﺎﻟﺖ ﻧﻜﻨﯿﺪ !"‬ ‫"ﭼﻪ ﻃﻮر ﻣﯿﺸﻪ؟ ﺑﺎﺑﺎي ھﻔﺖ ﺗﯿﺮﻛﺶ و دﺧﺘﺮ ﺷﺎﻋﺮ !اﻳﻨﻮ ﻣﻌﯿﻦ ھﻢ ﻣﻲ دوﻧﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺎدرش ﮐﻪ اﻧﮕﺎر اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ از داﺳﺘﺎن را دوﺳﺖ دارد ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻮق آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ :"آره ،ﻣﻲ دوﻧﻪ وﻟﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﺮا‬ ‫ﻋﻠﺘﺶ رو ﻧﻤﯽ ﮔﻪ ؟! ...ﺗﺎزه ﺷﻨﯿﺪم ،زﻧﺶ وﻗﺘﻲ زﻧﺪوﻧﻲ ﺑﻮده ﻃﻼق ﻣﻲ ﮔﯿﺮه،ﺑﺎ ﻳﻪ ﻣﺮد دﻳﮕﻪ ازدواج ﻣﻲ ﻛﻨﻪ ، درﺳﺖ‬ ‫ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﻗﺒﻞ از آزادي ﺑﺎﺑﺎي ﻓﺮﻳﺒﺎ ، دوﺑﺎره ﻃﻼق ﻣﻲ ﮔﯿﺮه و ﺑﺎ اون ازدواج ﻣﻲ ﻛﻨﻪ . ﻣﺮﻳﻢ !اﻳﻨﺎ ﺧﻄﺮ ﻧﺎﻛﻨﺪ ."‬ ‫"ﺷﻤﺎ اﯾﻦ داﺳﺘﺎﻧﺎرو ﻓﮫﻤﯿﺪﯾﺪ وﻟﯽ ﻧﻔﮫﻤﯿﺪﯾﺪ ﭼﺮا زﻧﺪوﻧﯽ ﺑﻮده ؟!...دوﻧﺴﺘﻦ اﯾﻨﺎ ﮐﻪ ﺳﺨﺘﺮه!دﻧﺒﺎﻟﺶ ﻧﺒﻮدی ،ﻣﮕﻪ ﻧﻪ!؟..."‬ ‫ھﯿﺠﺎن ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ آب ﺳﺮدی ﮐﻪ دﺧﺘﺮ ﮔﻮﺷﺖ ﺗﻠﺨﺶ ﺑﺮ او رﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻓﺮو ﮐﺶ ﮐﺮد و ﺑﺎ دﻟﺨﻮری ﺟﻮاب داد :"ﭼﺮا !ﺧﻮدﻣﻢ‬ ‫ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮدم ! واﺳﻪ ھﻤﯿﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ !"‬ ‫ﺳﺮاﺳﺮ وﺟﻮد ﻣﺮﯾﻢ را وﺣﺸﺘﻲ ﻋﻈﯿﻢ ﻓﺮاﮔﺮﻓﺖ.ﭘﺮوردﮔﺎرا !ﭼﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد ، ﭼﻪ ﺷﺪ ؟ﺑﻲ ﭼﺎره ﻣﺎدرش! ﺗﻤﺎم ﺑﺎر اﻳﻦ‬ ‫وﺣﺸﺖ را ﻳﻚ ﺗﻨﻪ ﻛﺸﯿﺪه ﺑﻮد .ﻣﺎدرش ﺑﻪ او ﮔﻮﺷﺰد ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ، از ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻮﺋﻲ ﻧﺒﺮد وﻟﻲ ﺑﺎ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻦ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﺸﻜﻠﻲ ﺣﻞ ﻧﻤﻲ ﺷﺪ.اﮔﺮاز ﭼﯿﺰي ﺣﺮﻓﻲ در ﻣﯿﺎن ﻧﺒﺎﺷﺪ ، دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮ ﻧﺒﻮدش ، ﻧﯿﺴﺖ .‬ ‫ﭼﻪ ﻣﻲ ﺷﺪ ﻛﺮد ؟ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ؟ﻣﺮﻳﻢ، ﺗﻤﺎ م آن ﺷﺐ را در اﻧﺪﻳﺸۀ رھﺎﺋﻲ از اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ، ﺑﻮد .ﻗﺒﻼ ،ھﺮزﻣﺎن ﺑﻪ‬ ‫اﺗﺎق ﺑﺮادرش ﻣﻲ رﻓﺖ ،او ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد وﻳﺎ ﻣﻮﺳﯿﻘﻲ ﮔﻮش ﻣﻲ داد و ﺑﺎ دﻳﺪن ﺧﻮاھﺮش ،ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ ،او را ﭘﺬﻳﺮا ﻣﻲ‬ ‫ﺷﺪ .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ دﻳﮕﺮ،در ﮔﻮﺷﻪ اي ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد وﺑﺎ دﻳﺪن ﺧﻮاھﺮش ﻛﯿﻨﻪ ﺗﻮزاﻧﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ وﺑﺎ ﺑﻲ‬ ‫رﺣﻤﻲ او را ﻣﻲ راﻧﺪ .ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﮔﻤﺎن ﻣﻲ ﻛﺮد ،اﻳﻨﮫﺎ ﺷﯿﺪاﺋﻲ اﺳﺖ وﻟﻲ ﺣﺎﻻ ﭘﻲ ﺑﺮده ﺑﻮد ، اﻳﻦ ﺧﻮﺷﻮﻧﺘﮫﺎ و ﺑﻲ‬ ‫رﺣﻤﯿﮫﺎ ،زاﺋﯿﺪه اﻓﻜﺎر ﻣﺴﻤﻮﻣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺮادرش رﺳﻮخ ﻛﺮده وﭼﻨﺎن اﻓﯿﻮن ﻛﺮﻳﮫﻲ در رﮔﮫﺎي رواﻧﺶ ﺟﺎري‬ ‫ﺑﻮد.ﺣﺎﻻ ﻣﻲ ﻓﮫﻤﯿﺪ، ﭼﺮا ﻓﺮﻳﺒﺎ ، ﺑﺮاي دوﺳﺘﻲ ﺑﺎ او ﺗﻼﺷﻲ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد ،اﺻﻼ او را ﺑﻪ ھﯿﭻ ﻣﻲ ﭘﻨﺪاﺷﺖ . ﻣﻲ داﻧﺴﺖ‬ ‫از ﭼﻪ دري ﺑﯿﺎﻳﺪ و آﻣﺪه ﺑﻮد .ﺣﻀﻮر او ﺑﺮاي ﺧﺎﻧﻮادۀ ﻣﺮﻳﻢ ،ﻳﻚ ﺑﺎﺧﺖ ﺑﻮد و ﺷﺎﻳﺪ ھﻢ ، ﻧﺎﺑﻮدي .‬ ‫زﻣﺎن ﻧﺴﺒﺘﺎ زﻳﺎدي از دﻋﻮاھﺎي ﻣﻌﯿﻦ و ﻣﺎدرش ﮔﺬﺷﺖ . درﺳﺖ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺸﺎﺟﺮه ھﺎ ﻣﻌﻤﻮل ﺷﺪ ، ﻓﺮوﻛﺶ ﻛﺮد‬ ‫.ﻃﻮري ﻛﻪ ﻣﺮﻳﻢ وﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﻤﺎن ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﻣﺎ درﺷﺎن ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪه .ﺣﺘﻲ روزي ﻣﺮﻳﻢ ﻋﻠﺖ را از ﻣﺎدرش ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪ اﻣﺎ او‬ ‫ھﻢ ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺑﻮد ، ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ از اﻳﻦ ﺳﻜﻮت ﺑﯿﺸﺘﺮ از ھﯿﺎ ھﻮ ھﺎي ﻣﻌﯿﻦ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﺪ .‬ ‫ﻳﻚ روز ﻣﻌﯿﻦ اﻳﻦ ﺳﻜﻮت ﻣﺮﮔﺒﺎر را ﺷﻜﺴﺖ ﻛﻪ : "ﻣﺎدر ﻓﺮﻳﺒﺎ ، ﺷﺒﻪ ﺟﻤﻌﻪ ﻣﮫﻤﻮﻧﯽ داره . ﻣﺎﻣﺎن! از ﺷﻤﺎ ھﺎ دﻋﻮت‬ ‫ﻛﺮده !ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !ﺑﺮﯾﺪ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻌﺘﺮﺿﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﻣﺎ ﻛﻪ ھﻨﻮز ﺑﺎ ھﻢ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﻧﺸﺪﻳﻢ !ﮐﺠﺎ ﺑﺮﯾﻢ؟!"‬ ‫" ﺷﻤﺎ ھﻤﺶ ﻣﻲ ﮔﯿﺪ ،ھﻨﻮز ،ھﻨﻮز !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ، ﺑﯿﮫﻮده ﺗﻼش ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،ﮐﺲ دﯾﮕﺮی ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ،اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮاھﺎ از ارادۀ او وﺣﺘﯽ‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ ھﻢ ﺧﺎرج ﺑﻮد ،اﯾﻦ وﺳﻂ ﻣﯿﺪان ﺗﻘﺎﺑﻞ ﻣﯿﻨﻮ و ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺑﻮد وآﻧﭽﻨﺎن ﮐﻪ ﭘﯿﺪا ﺑﻮد ،ﻣﯿﻨﻮ داﺷﺖ ﻧﺘﯿﺠﻪ را واﮔﺬار ﻣﯽ ﮐﺮد‬ ‫.اﯾﻦ از ﺳﮑﻮﺗﺶ ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ .‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﻣﺠﺎدﻟﻪ ھﺎي ﻓﺮاوان، ﻣﻌﯿﻦ رﻓﺖ ، ﻣﺮﻳﻢ ، ﻣﻌﺘﺮﺿﺎﻧﻪ و ﺑﺎ دل ﺧﻮري ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﻣﺎﻣﺎن !ﭼﺮا ھﯿﭽﯽ ﻧﻤﯽ ﮔﯽ؟"‬ ‫"ﻣﺮﻳﻢ !ﻣﻦ ﺑﻪ ھﺮ دري ﻛﻪ زدم ،ﻧﺸﺪ .ﺗﻮ اﯾﻦ ﻣﮫﻤﻮﻧﯽ رو ﺑﺮو!ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ھﻢ ﻣﯽ آد!"‬ ‫"ﺣﺎﻻ ﻣﻲ ﺧﻮاي واﺳﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺟﻮﻧﺖ ﻣﻨﻮ ﻗﺮﺑﻮﻧﻲ ﻛﻨﻲ ؟"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﺒﺴﻢ ﺗﻠﺨﯽ ﺑﺮ ﻟﺐ داﺷﺖ، ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ ! دﺧﺘﺮم! دﻳﮕﻪ از ﻣﺎ ﻛﺎري ﺑﺮ ﻧﻤﯿﺎد ."‬ ‫۸‬
  • 9.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ از ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﺎدرش ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮد ﮔﻔﺖ :"ﺗﻮ ﻛﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻲ، ﻗﺒﻮﻟﺶ ﻛﻨﻲ ، ﭼﺮا ﺧﻮدت ﻧﻤﯿﺎي !؟"‬ ‫" ﺗﺎزه ﺟﻨﮓ ﻣﻦ ﺷﺮوع ﻣﯿﺸﻪ .ﺣﺎﻻ ﺑﺒﯿﻦ !"‬ ‫"ﻣﻌﯿﻦ ، ﭼﻨﺪﺗﺎ ﺧﻮﻧﻪ و زﻣﯿﻦ ﺑﻪ اﺳﻤﺸﻪ ! ﺑﺎ ﭼﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاي ﺑﺎ اون ﺑﺠﻨﮕﻲ؟اون اﻧﺪازۀ ﺧﻮدش داره!"‬ ‫"واﺳﺶ ﺷﺮط ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﮐﻪ ھﺮﭼﻲ ﺳﻨﺪ ﺑﻪ اﺳﻤﺸﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺑﺰﻧﻪ !"‬ ‫"اوﻧﻢ ﻗﺒﻮل ﻛﺮد ؟!"ھﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ از ﻟﺤﻦ ﻣﺎدرش ﭘﺎﺳﺨﺶ را ﻣﯽ داﻧﺴﺖ اﻣﺎ ﺑﺎزھﻢ ﭘﺮﺳﯿﺪ.‬ ‫ﻣﺎدرش ﮐﻪ ﮐﻤﯽ ﻣﺤﺰون ﺷﺪه ﺑﻮد و ﭘﯿﺮوزی را از ﯾﺎد ﺑﺮده ﺑﻮد ،ﺟﻮاب داد :"آره !اون ﺣﺎﺿﺮه ﺑﻪ ھﺮ ﭼﯽ ﺗﻦ ﺑﺪه ﺗﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺒﺎ‬ ‫ﺑﺮﺳﻪ !ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ اون ﭼﯽ داره ﮐﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺷﺪه !اوﻧﻢ اﯾﻨﺠﻮری ،ﻣﺜﻞ دﯾﻮوﻧﻪ ھﺎ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﻪ ﻣﯿﮫﻤﺎﻧﻲ ﻣﺎدر ﻓﺮﻳﺒﺎ رﻓﺘﻨﺪ . ﭼﯿﺰھﺎﻳﻲ ﻋﻮض ﺷﺪه ﺑﻮد اﻣﺎ ﻧﻪ آﻧﻄﻮري ﻛﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ . اﮔﺮ ﺻﯿﻐۀ‬ ‫ﺗﺴﻠﯿﻢ ، ﺟﺎري ﻧﮕﺸﺘﻪ ﺑﻮد، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺼﻤﻢ ﻣﻲ ﺷﺪ ،ﺑﺠﻨﮕﺪ. اﻳﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻧﺸﺎﻧﺪھﻨﺪۀ آن ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻮادۀ ﻓﺮﻳﺒﺎ ﻣﻲ داﻧﻨﺪ‬ ‫،ﺟﻠﻮه ھﺎﻳﺸﺎن ﻓﺎﺻﻠۀ زﻳﺎدي ﺑﺎ ﻣﻌﯿﻦ دارد .اﮔﺮ ﺑﺮاي آﻧﮫﺎ ، ﺗﻌﻮﻳﺾ ﭘﺮده ھﺎ اﻧﻘﻼب ﺑﻮد ، ﺑﺮاي ﺧﺎﻧﻮادۀ ﻣﻌﯿﻦ ، ﺗﻨﮫﺎ ﯾﮏ‬ ‫ﺗﻘﻼي ﺑﯿﮫﻮده ﺑﻮد.‬ ‫ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﺮوﺳﻲ ﻣﻌﯿﻦ و ﻓﺮﻳﺒﺎ ﻓﺮا رﺳﯿﺪ ، ﻣﺮﻳﻢ ، ﻧﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺎد ﺑﻮد، آﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻀﺎد ، ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻜﻨﺪ .در‬ ‫ﻋﺮوﺳﻲ ﺷﺎد ﺑﺎﺷﺪ و در ﻋﺰا ﻣﺤﺰون . ﻋﻘﯿﺪه داﺷﺖ ، اﮔﺮ در ﺧﺎﻃﺮ ﻛﺴﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺑﮫﺘﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﻲ از ﻟﻮدﮔﯿﮫﺎ در‬ ‫ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻢ دﻳﮕﺮان ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﺑﺮاي ﻣﺮﻳﻢ، ﻳﻚ ﻟﺒﺎس زﺑﺮ و ﺧﺸﻦ، ﺑﮫﺘﺮ از ﻋﺮﻳﺎﻧﻲ ﺑﻮد.‬ ‫از ﺧﺎﻧﻮادۀ ﻓﺮﻳﺒﺎ ، ھﺮﻛﺲ ، ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﺑﻮد . ﻳﻜﻲ ﻣﺤﺠﻮب، ﻳﻜﻲ ﻧﯿﻤﻪ ﻋﺮﻳﺎن ، ﻳﻜﻲ ﻟﺒﺎس ﮔﺮاﻧﻘﯿﻤﺖ ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺖ و‬ ‫دﻳﮕﺮي ارزان .اﻣﺎ ﺧﻮد ﻓﺮﻳﺒﺎ ﻣﻌﻘﻮل ﺑﻮد .اﻧﮕﺎر ﺗﻤﺎم ﺳﻜﻨﺎﺗﺶ را ﻣﯿﻨﻮ ، ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد .ﻣﯿﻨﻮ ، ھﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ وﺳﻮاس ﻋﺠﯿﺒﻲ‬ ‫در اﻳﻦ ﻗﺒﯿﻞ، ﻣﯿﮫﻤﺎﻧﻲ ھﺎ ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻲ ﻛﺮد و ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ، آﻧﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ او ﻣﻲ ﺧﻮاھﺪ .ھﺮﭼﻨﺪ ، در‬ ‫ﻣﻮارد دﻳﮕﺮ ، ﺗﺴﺎھﻞ ﻣﻲ ﻛﺮد ،در اﻳﻦ ﺑﺎره ﺳﺨﺘﮕﯿﺮ ﺑﻮد.‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺗﻨﮫﺎ آذﻳﺘﺎ را دﻋﻮت ﻛﺮده ﺑﻮد .آذﻳﺘﺎ ، ﻟﺒﺎﺳﻲ ﺑﺎ ﺑﺎزوان و ﺳﯿﻨۀ ﻧﯿﻤﻪ ﻋﺮﻳﺎن ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﻮد . اﮔﺮ آذﻳﺘﺎ ﺗﻨﮫﺎ ﻛﻤﻲ ﻣﻮﻗﺮ ﺗﺮ‬ ‫ﻣﻲ ﺑﻮد ، ﻣﯿﻨﻮ او را ﺑﺮاي ﻣﻌﯿﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ ﻛﺮد .‬ ‫در وراي ھﻤۀ ﺻﺪا ھﺎ و ﺧﻨﺪه ھﺎ ، اﺣﺴﺎﺳﻲ ﻣﻲ ﺷﻜﻔﺖ ﻛﻪ ھﻢ ﺑﻪ دل ﻓﺮﻳﺒﺎ ھﺠﻮم ﻣﻲ ﺑﺮد و ھﻢ ﺑﻪ دل ﻣﯿﻨﻮ و آن‬ ‫ﻛﯿﻨۀ ﻧﺎ ﭘﯿﺪاﻳﻲ ﺑﻮد ﺑﺮﺳﺮ ﻣﺎﻟﻜﯿﺖ ﻗﻠﺐ ﻣﻌﯿﻦ . ﺳﺘﯿﺰه ھﺎي آﺗﻲ ﺑﺎ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺗﻤﺎم ﻧﻤﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﻣﺮگ . ﺑﺎﻳﺪ در‬ ‫دل ﻣﻌﯿﻦ ﺟﻨﮕﻲ ﻣﻲ ﺷﺪ و ﻳﻜﻲ ﻣﻲ ﻣﺮد .ﻓﺮﻳﺒﺎ ھﺮ ﭼﻪ ﻛﻪ ﺑﻮد ، زﻳﺒﺎ ﻧﺒﻮد و آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﯿﻨﻮ در ذھﻨﺶ ﺗﺠﺴﻢ ﻣﻲ ﻛﺮد را‬ ‫ﺑﺮ ھﻢ ﻣﻲ زد.‬ ‫آن روز ﮔﺬﺷﺖ و ﻣﺮاﺳﻢ ﺑﺎ ھﻤۀ ﺑﺬرھﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺑﻮد ، ﺗﻤﺎم ﺷﺪ .ﻣﻌﯿﻦ و ﻓﺮﻳﺒﺎ ، ﺑﻪ ﺳﻔﺮ رﻓﺘﻨﺪ .آﻧﮫﺎ ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ﻛﻪ درﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻣﻜﺎﻓﺎﺗﮫﺎﺋﻲ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺟﻨﮕﯿﺪ .ھﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ھﯿﺰم ھﺴﺖ ،ﻳﻚ ﺑﮫﺎﻧۀ ﻛﻮﭼﻚ ﺑﺮاي اﻓﺮوﺧﺘﻦ ﻋﺪاوت‬ ‫ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ . ھﻤﻪ ﺟﺎ را ﺳﻜﻮت ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ، در اﻳﻦ ﺳﻜﻮت ،ﺻﺪاي ﮔﻮش ﺧﺮاش ﺷﯿﭙﻮرھﺎي ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺷﻨﯿﺪه‬ ‫ﻣﻲ ﺷﺪ .دﺳﺖ آﺧﺮ ھﻢ ، ﻳﻚ روز ﭘﺪر ﻓﺮﻳﺒﺎ ﺑﺎ ﻣﯿﻨﻮ ﺣﺮف زد و اﻳﻦ آﻏﺎز ﻣﺨﺎﺻﻤﻪ ھﺎ و ﺳﺘﯿﺰه ھﺎ ﺑﻮد .ﻣﯿﻨﻮ ، از ﮔﻔﺘﻪ‬ ‫ھﺎﻳﺸﺎن ،ھﯿﭻ ﻧﮕﻔﺖ .ﭘﺪر ﻓﺮﻳﺒﺎ ھﻢ ھﯿﭻ ﻧﮕﻔﺖ .اﻣﺎ ،ھﺮﭼﻪ ﺑﻮد ، ﺗﻠﺨﻲ ھﺎي ﻧﻮ ﻇﮫﻮر ﻣﯿﻨﻮ را دو ﭼﻨﺪان ﻛﺮد .ﻣﯿﻨﻮ ﺣﺘﻲ ،‬ ‫ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺒﻮد ، در ﺑﺎرۀ ﻋﺮوﺳﺶ ، ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ . اﻳﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﯿﻨﻮ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد ﻛﻪ ﺷﯿﭙﻮرھﺎ ھﻤﭽﻨﺎن ﻣﻲ ﻧﻮاﺧﺘﻨﺪ‬ ‫.‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﯿﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﺎ آﻧﮫﺎ ﻣﮫﺮﺑﺎن ﺑﻮده، ﺑﺮاي آﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺧﻼف ﻣﯿﻠﺶ رﻓﺘﺎر ﻧﻜﺮده‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ ،ھﺮ زﻣﺎن ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد ، ﺑﺮوﻧﺪ ، دوﻳﺪﻧﺪ و ھﺮ زﻣﺎن ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ، ﻧﮕﻮﺋﯿﺪ! ﻧﮕﻔﺘﻨﺪ.ﻣﺮﻳﻢ ھﻤﯿﺸﻪ از ﺧﻮدش ﻧﺎ‬ ‫راﺿﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﭼﺮا ﺗﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﺪ ﻧﻈﺮ دﻳﮕﺮان ﺑﺮاﻳﺶ ﻣﮫﻢ اﺳﺖ؟ ﺣﺎﻻ ھﻢ ﭘﻲ ﺑﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ روﺣﺶ ، ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻃﻔﻞ ﺷﯿﺮ‬ ‫۹‬
  • 10.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺧﻮارۀ ﻣﯿﻨﻮ اﺳﺖ.اﻧﺪﻳﺸﻪ ھﺎي ﻣﯿﻨﻮ آﻧﭽﻨﺎن در ﺟﺎﻧﺶ رﺳﻮب ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ ﮔﺎھﻲ ﺑﺮاي ﻗﺼﻮر از آﻧﮫﺎ ،ﺧﻮدش راﮔﻨﺎھﻜﺎر‬ ‫ﻣﻲ داﻧﺴﺖ . ﺧﻮد را ﺑﺴﺎن ﺣﯿﻮان دﺳﺖ آﻣﻮزي ﻣﻲ دﻳﺪ ﻛﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻲ ﻛﺮد .ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﯿﺪ ﻛﻪ آﻳﺎ‬ ‫،روزي ﺗﻮان ﺷﻮرﻳﺪن ، ﺑﺮ اﺟﺒﺎرھﺎي ﻣﺎدرش را دارد ؟ﺣﺎﻻ او دﻟﯿﻞ رﻓﺘﺎرھﺎي ﻧﻮﻇﮫﻮر ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ را ﻣﻲ داﻧﺴﺖ وﻓﮫﻤﯿﺪه ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ ﭼﺮا ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ از ﻣﺎﺟﺮاھﺎي ﻣﻌﯿﻦ ﺧﻮد را ﭘﺲ ﻛﺸﯿﺪه ؟ ﻛﻪ ﭼﺮا ،ﻣﻌﯿﻦ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ؟ و ﭼﺮا و ﭼﺮاھﺎي دﻳﮕﺮ .ﺷﺎﻳﺪ‬ ‫اﮔﺮ آن اﺗﻔﺎق ﻧﻮ ﺟﻮاﻧﻲ ، ﭘﯿﺶ ﻧﻤﻲ آﻣﺪ ، او ھﻢ ، اﻳﻦ ﻣﻮارد را ﭘﯿﺸﺘﺮ درك ﻛﺮده ﺑﻮد. ﺑﺪ ﭘﺎﻟﮕﻲ ، ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺮﺳﺶ ﮔﺸﺖ‬ ‫.ﺗﺮﺳﻲ ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ھﺎ را از ﻳﺎدش ﺑﺮد . آرزوھﺎﻳﺶ ، آرزوھﺎي ﻣﯿﻨﻮ ﺑﻮد .ﻣﯿﻨﻮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ ، ﭼﻪ ﭼﯿﺰ دوﺳﺖ‬ ‫داﺷﺘﻨﻲ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺠﻨﮕﺪ ؟ اﻳﻦ ﺟﻠﮕﻪ ، اﮔﺮ زﻳﺒﺎ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ،رﺳﻮب اﻓﻜﺎر ﻳﻚ ﺷﻜﺴﺖ ﺧﻮرده ﺑﻮد . ﭘﺮوردﮔﺎر، ﺑﺮاي‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ھﻢ ﺑﺎل ھﺎﺋﻲ آﻓﺮﻳﺪه ﺑﻮدﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﺎﺟﺮاھﺎ و واھﻤﻪ ھﺎ ﭘﺮ ھﺎ ﻳﺶ را ﺷﻜﺴﺖ ، ﺑﺎز ھﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻜﺎرﺷﺎن‬ ‫ﮔﯿﺮد . "از اﺳﺐ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ﻧﻪ از اﺻﻞ ".ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﺎدرش را ﺗﺎﻳﯿﺪ ﻧﻜﻨﺪ. ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﺎد ﻧﺪاﺷﺖ اﻣﺎ ﻣﻲ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ ، ﺑﺮاي ﻋﻘﺎﻳﺪش ﺑﺠﻨﮕﺪ .‬ ‫ھﻤﯿﺸﻪ ﻻﺷﻪ ھﺎ ﺧﺎك را ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ و آﻧﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ داﻧﻪ اي ﺑﺮوﻳﺪ.ﻻﺷۀ ﭘﻮﺳﯿﺪۀ آرزوھﺎي ﻣﯿﻨﻮ ، ﺑﺴﺘﺮ ي ﺑﺮاي‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻮد ،اﻣﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ روﺋﯿﺪ، ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻧﻮر ھﻢ ﮔﺸﺖ . ﻣﺮﻳﻢ ﻧﯿﺎزش را ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺖ و ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺶ او را ھﻤﭽﻮن ﻳﻚ‬ ‫ﮔﯿﺎه زﻳﻨﺘﻲ در ﮔﻮﺷۀ ﻇﻠﻤﺎت ﺷﻮرﺑﺨﺘﻲ ھﺎ ﭘﺮوراﻧﺪه ﺑﻮد .ﻣﺮﻳﻢ ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻮد اﻣﺎ ﺿﻌﯿﻒ ﻧﻤﻲ ﻧﻤﻮد . او ﺧﻮدش را در ﻣﯿﺎن‬ ‫ﻣﻜﻨﺘﮫﺎ ﭘﻨﮫﺎن ﻣﻲ ﻛﺮد.‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻛﻪ اﻃﺮاف او را ھﺰاران ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ، دوردﺳﺘﮫﺎ را ﻧﻈﺎره ﻣﻲ ﻛﺮد . ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻨﻈﺮي از آﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ را‬ ‫ﺑﺒﯿﻨﺪ . اﮔﺮ ﻧﺸﺎﻧﻲ ھﻢ از او ﻣﻲ ﻳﺎﻓﺖ ﺑﺴﻮﻳﺶ ﻣﻲ دوﻳﺪ .ﻣﺎدرش ﺑﺮاي او دﻳﮕﺮ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻧﺒﻮد . ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻲ دﻳﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ از‬ ‫ﻣﺎدرش اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻜﻨﺪ ، ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻲ ﺷﻮد و اﮔﺮھﻢ ﻣﻄﯿﻊ ﺑﺎﺷﺪ دﻳﮕﺮ ﻣﺮﻳﻢ ﻧﯿﺴﺖ .ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﻄﻠﻖ ھﺎي ﻣﺘﻨﺎﻓﻲ را‬ ‫ﮔﺮد ھﻢ آورد . ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺎدرش ، ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اي از آري و ﻧﻪ ھﺎي آﺷﻜﺎر ﺑﻮد . اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺑﻮد از ﻧﻮار ھﺎي ﺳﯿﺎه و ﺳﻔﯿﺪ .‬ ‫اﻳﻦ از ﺑﺪ ﺑﺨﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ھﻤﻪ ، ﻃﻮﻓﺎن رﻧﮓ ﺑﻪ رﻧﮓ ، ﺳﮫﻢ او ﺗﻨﮫﺎ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺗﻮان ﭼﺸﻤﺎن او ، ﻣﺎﻧﻨﺪ‬ ‫ھﺮ اﻧﺴﺎن دﻳﮕﺮ ﻣﺤﺪود ﺑﻮد اﻣﺎ ﻛﮫﻜﺸﺎﻧﮫﺎ را ھﻢ در ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﻣﻲ ﻛﺎوﻳﺪ .‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮد را ﻳﺎري ﻣﻲ ﻛﺮد ﺗﺎ از ﺟﺒﺮ ﻣﯿﻨﻮ ﺑﮕﺮﻳﺰد .او آرزوھﺎي ﺧﻮدش را داﺷﺖ ، آرزو ھﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﻛﻮﭼﻚ ﺑﻮدﻧﺪ وﻟﻲ از‬ ‫ﻗﻠﺒﺶ ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ .‬ ‫آواي ﺷﯿﭙﻮرھﺎ، ھﺮﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﻌﯿﻦ زﺣﻤﺘﮫﺎي ﻓﺮاواﻧﻲ ﺑﻪ ھﻤﺮاه داﺷﺖ اﻣﺎ ﺑﺮاي ﻣﺮﻳﻢ ﻧﺪاي ﺑﯿﺪار ﺑﺎش ﺑﻮد .‬ ‫۰۱‬
  • 11.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺷﮑﺴﺖ ﺳﮑﻮت‬ ‫ﻗﺎﻳﻘﺮاﻧﺎن ﻃﻮﻓﺎن زده ﺑﻪ ﺟﺪال ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻨﺪ اﻣﺎ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮕﺎن درﻳﺎي آرام ،ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻧﻮﻣﯿﺪي وﺳﻜﻮﺗﻨﺪ ، ﺳﻜﻮﺗﻲ‬ ‫ﻣﺮﮔﺒﺎرﺗﺮاز ﻋﻨﺎد .‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﻧﯿﺎزي ﻧﻤﻲ دﻳﺪ ، ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﻨﺪ، آﻧﮫﺎ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدﻧﺪ ، ﭘﯿﺮو ﺑﺎﺷﻨﺪ،ﻧﯿﺎزي ھﻢ ﻧﺒﻮد ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ از ﭼﻪ‬ ‫ﭘﯿﺮوي ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ . آﻧﮫﺎ راﺑﺮاي اﻳﻦ ﺑﺪﻧﯿﺎ ﻧﯿﺎورده ﺑﻮد ﻛﻪ روزي ﺣﺮﻓﮫﺎﻳﺸﺎن را ﺑﺸﻨﻮد .‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ، اﮔﺮ ﭼﺸﻤﮫﺎﻳﺶ را ﺑﻪ دوردﺳﺘﮫﺎ دوﺧﺘﻪ ﺑﻮد،ﻧﮕﺎھﻲ ھﻢ ﺑﻪ ﭘﯿﺮاﻣﻮن داﺷﺖ .ﻧﺒﺎﻳﺪ از اﻳﻦ ﻏﺎﻓﻞ ﻣﻲ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ‬ ‫ﺧﻮاھﺪ ﺑﺮ ﺧﻼف ﻣﯿﻞ ﻛﺴﻲ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ھﻤﻪ ھﺴﺘﯿﺶ ﺑﻮد .ﺷﺎﻳﺪ اﺷﻜﺎل از آن ﺑﻮد ﻛﻪ آﺳﺎن دﻳﮕﺮان را ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ ﺑﻲ‬ ‫ﻣﮫﺮي ﻣﻲ ﻛﺮد ،او از دل ﻣﺎدرش ﺑﻲ اﻃﻼع ﺑﻮد و ﺗﻨﮫﺎ آﻧﭽﻪ را ﻣﻲ دﻳﺪ ﻛﻪ ھﻤﻪ ﻣﻲ دﻳﺪﻧﺪ .اﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﺎدرش اﻳﻤﺎن داﺷﺖ ،‬ ‫اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ او را ﻣﺘﮫﻢ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد .‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﺶ آﻣﺪ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻧﮕﺮاﻧﻲ درﭼﮫﺮه اش ﻣﻮج ﻣﻲ زد،ﮔﻔﺖ :"ﻣﺮﻳﻢ ! ﻣﺎﻣﺎن ﺧﯿﻠﻲ داﻏﻮﻧﻪ !... ﻳﻪ ﻛﺎري‬ ‫ﻛﻨﯿﻢ ! اون ﺑﻲ ﭼﺎره ، داره ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯿﺸﻪ !"‬ ‫"ﻣﻲ ﺗﻮﻧﯿﺪ ﻳﻪ ﺳﻔﺮ ﺑﺮﻳﺪ !...اﻻن ﺷﻤﺎل ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺸﻨﮕﻪ ! ﭘﺎرﺳﺎل ﯾﺎدﺗﻪ!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ از ﺻﻮرﺗﺶ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ،ﭘﯿﺸﻨﮫﺎد ﻣﺮﯾﻢ را ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﻲ ﻣﯿﺎﻧﺘﺮم دارم و ﭼﻪ ﻣﻲ دوﻧﻢ !..."‬ ‫۱۱‬
  • 12.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﻣﻦ ﻧﻤﻲ آم ،ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻳﺪ ...ﻣﻦ درس دارم...راﺳﺘﺶ!اﮔﻪ ﻣﯿﺎﻧﺘﺮم ھﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ،ﻧﻤﯽ اوﻣﺪم ، ﺣﻮﺻﻠﻪ اﺷﻮ ﻧﺪارم ،اﯾﻨﻮ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺎﻣﺎن ﻧﮕﯽ ھﺎن!ﻟﺞ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻨﺠﮑﺎو ﺷﺪ ﺑﺪاﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺧﻮاھﺮش ﺑﯽ ﺣﻮﺻﻠﻪ اﺳﺖ !؟ﮔﻔﺖ :"ﻣﮕﻪ ﻣﻲ ﺷﻪ ،ﺗﻮ ﻧﯿﺎي؟!...ﭼﯽ ﺷﺪه ،ﺣﻮﺻﻠﻪ‬ ‫ﻧﺪاری؟!ﭼﺘﻪ!؟"‬ ‫"ﻣﻲ رم ﺧﻮﻧۀ ﺧﺎﻟﻪ !ﺧﻮدش ﮔﻔﺖ ، ﺑﯿﺎ ﭘﯿﺸﻢ!اوﻧﻢ ﺗﻨﮫﺎ ﺳﺖ ، ﺷﻮھﺮش رﻓﺘﻪ ﺳﻔﺮ!"‬ ‫" اﮔﻪ ﺗﻮ ﻧﯿﺎي،ﻣﺎﻣﺎن ھﻢ ﻧﻤﻲ آد !..."‬ ‫" ﺑﺪوﻧﻪ ﭘﯿﺶ ﺧﺎﻟﻪ ام ، ﻛﺎري ﻧﺪاره...آدم ﺑﻌﻀﯽ وﻗﺘﺎ ،ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺑﮫﺶ ﻧﻤﯽ ﭼﺴﺒﻪ !ﻣﻦ اﻻن ﺗﻮی اون ﺑﻌﻀﯽ‬ ‫وﻗﺘﺎم!ﭼﺮاﺷﻮ ﺧﻮدﻣﻢ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ!ﮐﺎر ﻣﻌﯿﻦ داﻏﻮﻧﻢ ﮐﺮده !اﻋﺼﺎﺑﻢ ﺑﮫﻢ رﯾﺨﺘﻪ !ﯾﮑﯽ ﻋﻼﺟﺶ ﻣﺴﺎ ﻓﺮﺗﻪ ،ﯾﮑﯽ ﺧﻮاب‬ ‫!ﻣﺸﮕﻞ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺣﻞ ﻧﻤﯽ ﺷﻪ !ﺑﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﮐﻤﯽ دور و ورم ﺧﻠﻮت ﺑﺎﺷﻪ !ﻣﯽ دوﻧﯽ ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﻢ!؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭼﮫﺮه اش ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد ،دﻟﯿﻞ ﻣﺮﯾﻢ را ﻗﺒﻮل ﻧﺪارد،ﮔﻔﺖ :"ﺷﺎﻳﺪﺧﺎﻟﻪ ﺑﺨﻮاد ﺑﺮه ﺳﻔﺮ ، ﺗﻮ ﻛﻪ‬ ‫ﻋﺎدﺗﺸﻮ ﻣﻲ دوﻧﻲ ، ﻳﻪ ﺟﺎ ﺑﻨﺪ ﻧﻤﻲ ﺷﻪ ."‬ ‫" ﺑﮫﺘﺮ!ﻣﻲ رم ﭘﯿﺶ آذﻳﺘﺎ . واﺳﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﻣﯽ ﮔﻢ ﺑﺮم ﭘﯿﺶ ﺧﺎﻟﻪ!"‬ ‫"ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﻣﻲ ﮔﻢ وﻟﻲ ﻣﺤﺎﻟﻪ ﺑﯿﺎد!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﺷﻮھﺮش ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮت رﻓﺘﻪ ،اﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺳﺮ ﺑﺰﻧﺪ .‬ ‫ﻋﻠﻲ رﻏﻢ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﯿﺪ ،ﻣﺎدرش از ﻣﺴﺎﻓﺮت اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻛﺮد و ﺑﺮاﻳﺶ ﻣﮫﻢ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﭼﺮا ﻣﺮﻳﻢ آﻧﮫﺎ را‬ ‫ھﻤﺮاھﻲ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ ، ﺑﻪ زودي ،اﺳﺒﺎب ﺳﻔﺮ ﻣﮫﯿﺎ ﺷﺪ،ﻣﺮﻳﻢ را ﻧﺰد آذﻳﺘﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ورﻓﺘﻨﺪ .ﻓﺼﻞ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮاي ﻣﺴﺎﻓﺮت‬ ‫ﺷﻤﺎل ﺑﻮد ، ﺧﻮش ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺖ، ﺑﺮاي ﻣﺮﻳﻢ ھﻢ ﻓﺮﺻﺘﻲ ﻓﺮاھﻢ ﻣﻲ ﮔﺸﺖ ﺗﺎ آﻧﭽﻪ را در ذھﻨﺶ ﺑﻮد ،ﺟﺎري ﻛﻨﺪ .‬ ‫ھﻨﻮز از ﺑﺪرﻗۀ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ و ﻣﺎدرش، ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ای ﻧﮕﺬ ﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ آذﻳﺘﺎ رﺷﺘۀ اﻓﮑﺎر ﻣﺮﯾﻢ را ﭘﺎره ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ‬ ‫اﮔﻪ ﺣﻮﺻﻠۀ درس ﺧﻮﻧﺪن داﺷﺘﻢ ، ﻣﻲ رﻓﺘﻢ داﻧﺸﮕﺎه !ﺣﻮﺻﻠۀ ﺧﻮﻧﺪن ﺗﻮ رو ھﻢ ﻧﺪارم!ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ درﺳﺘﻮ ﺑﯿﺎﻓﺘﻲ!از اﻻن‬ ‫ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ !ﻛﻠﻲ واﺳﺖ ﺣﺮف دارم ! ..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﮐﺘﺎﺑﺶ را روی ﻣﯿﺰ ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺖ ،ﮔﻔﺖ :" ﻧﻤﻲ ﺧﻮام درس ﺑﺨﻮﻧﻢ،اﺻﻼ اﻣﺘﺤﺎن ﻧﺪارم!"‬ ‫"ﻛﻠﻚ زدي ؟..."‬ ‫"ﻣﻲ ﺧﻮام ﻣﻌﯿﻦ رو ﺑﺒﯿﻨﻢ !..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﻣﺴﺨﺮه آﻣﯿﺰی ﮔﻔﺖ :" ﺗﻮ دﻳﮕﻪ ﻛﻲ ھﺴﺘﻲ ؟ اﻳﻨﮫﻤﻪ ﻧﻘﺸﻪ ﻛﺸﯿﺪي ﻛﻪ ﭼﻲ ؟ اﺣﻤﻖ ﺟﻮن !روزاي دﻳﮕﻪ‬ ‫ھﻢ ﻣﻲ ﺗﻮﻧﺴﺘﻲ! ...."‬ ‫" ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ! اﮔﻪ ﻣﺎدرم ﻣﻲ ﻓﮫﻤﯿﺪ ،ﭼﻲ ؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ آراﻳﺸﺶ را در آﻳﻨﻪ وارﺳﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد ،ﮔﻔﺖ :"ﺧﺐ ﺑﻔﮫﻤﻪ !ﻣﻲ ﺧﻮاي ﺑﺮي ﭘﯿﺶ داداﺷﺖ!"‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﻛﺸﻮي ﻣﯿﺰ ﺗﻮاﻟﺘﺶ ﺳﯿﮕﺎري راﺑﯿﺮون آورد و ﺑﻪ ﻛﻨﺎر ﭘﻨﺠﺮه رﻓﺖ ﺗﺎ روﺷﻨﺶ ﻛﻨﺪ .‬ ‫"ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ،ﺧﻮﻧﻪ ﻧﻤﻲ ﻛﺸﻲ !"‬ ‫۲۱‬
  • 13.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫" ﮔﺎه ﮔﺎھﻲ ﻣﻲ ﻛﺸﻢ !..."‬ ‫" ﻣﺎﻣﺎﻧﺖ ﻣﻲ دوﻧﻪ ؟"‬ ‫" اﮔﻪ ﺑﺪوﻧﻪ ، واوﯾﻼ ﺳﺖ !..."‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﻧﺪوﻧﻪ ، دھﻨﺖ ﺑﻮ ﻣﻲ ﮔﯿﺮه ،دﺳﺘﺎت ،ﻟﺒﺎﺳﺎت ،اﺗﺎﻗﺖ..."‬ ‫" ﻣﺴﻮاك ﻣﻲ زﻧﻢ وﻋﻄﺮ ﻣﯽ زﻧﻢ و..."‬ ‫"ﺑﺎزم ﺑﻮﮔﻨﺪش ﻣﯿﻤﻮﻧﻪ !..."‬ ‫"ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﺣﻮاﺳﺶ ﭘﺮﺗﻪ ،ﻧﻤﻲ ﻓﮫﻤﻪ !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻧﺎ ﺧﻮدآﮔﺎه ﺻﺪاﯾﺶ را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و ﻣﯿﺎن ﺣﺮﻓﮫﺎی دوﺳﺘﺶ ﭘﺮﯾﺪ ﮐﻪ :"ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﯽ ؟ او ن ﯾﻪ دﮐﺘﺮه ؟ ﻣﮕﻪ ﻣﯽ ﺷﻪ‬ ‫؟ﺗﺎزه ،دﻳﮕﺮون ﭼﻲ ؟ﻣﻦ ﻛﻪ ھﺮ وﻗﺖ ﻣﻲ ﺑﯿﻨﻤﺖ ،ﻣﻲ ﻓﮫﻤﻢ ﻛﺸﯿﺪي ﻳﺎ ﻧﻪ!..."‬ ‫و ﺑﻌﺪ دﺳﺘﺶ را ﺟﻠﻮی دھﺎن و ﺑﯿﻨﯿﺶ ﮔﺮﻓﺖ ،ﻃﻮری ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ دارد ﺑﺎﻻ ﻣﯽ آورد ،اداﻣﻪ داد :"ﺣﺎﻟﻢ داره‬ ‫ﺑﮫﻢ ﻣﯽ ﺧﻮره !اﯾﻦ آﺷﻐﺎل ﭼﯿﻪ !؟ﺣﯿﻒ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ !؟ﻣﯽ دوﻧﯽ ﭘﺸﺖ ﺳﺮت ﭼﻪ ﭼﯿﺰاﺋﯽ ﻣﯽ ﮔﻦ ؟!ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺪﺑﻮ رو ﺗﻮ‬ ‫دﺳﺘﺎت ﻣﯽ ﮔﯿﺮی ﮐﻪ ﭼﯽ ؟!ﻣﯽ ﺧﻮای ﻧﮕﺎت ﮐﻨﻦ ؟!اﻻن از ﭼﺸﻤﺎت ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ، داری ﺑﺰور ﺗﺤﻤﻠﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ !"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد و ھﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺖ .ﺣﺘﻤﺎ ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﻨﮫﺎ ﯾﮏ ﺗﻈﺎھﺮ اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ اﺳﺖ !ﻣﺮﯾﻢ‬ ‫ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ﺗﻨﮫﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﮕﺎھﮫﺎ او را ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺳﯿﮕﺎر ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ .ﺣﺘﻤﺎ ﺣﺎﻻ ھﻢ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻈﺮ ﻣﺮﯾﻢ را ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺟﻠﺐ ﮐﻨﺪ .ﺷﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﭼﯿﺰ ﺗﺎزه ای ﺑﮕﻮﯾﺪ .‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اداﻣﻪ داد ﮐﻪ : "وﻟﺶ ﻛﻦ !زود ﺑﺎش ، اﻻن ﻣﺎﻣﺎﻧﺖ ﻣﯿﺎد !..."‬ ‫"ﻧﻤﻲ آد ،اﻣﺸﺐ ﺷﯿﻔﺘﺸﻪ !..."‬ ‫"ﺑﺎﺑﺎت ﭼﻲ ؟"‬ ‫"اون ﻣﺴﺎﻓﺮﺗﻪ."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ از ﺳﺮ ﮐﻨﺠﮑﺎوی ﭘﺮﺳﯿﺪ : "ﭼﻘﺪر ﻣﺴﺎﻓﺮت ﻣﻲ ره ؟... ﺣﺘﻤﺎ آدم ﻣﮫﻤﯿﻪ!ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟"‬ ‫"ﻧﻪ !اﺻﻼﻧﻢ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ !ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺪاﻗﻠﺶ ، واﺳﻪ ﻣﻦ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ! اھﻞ ﺳﻔﺮ ھﻢ ﻧﯿﺴﺖ !ﻓﻘﻂ وﻗﺘﻲ ﻻزم ﺑﺎﺷﻪ ﻣﻲ‬ ‫آد!"‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻪ ؟"‬ ‫"ﻧﻪ ! از ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﺧﻮﺷﺶ ﻧﻤﻲ آد !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ واﻗﻌﺎ ﺷﻮﮐﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮔﻔﺖ :"ﮔﻔﺘﻢ ،ﺗﺎزﮔﯿﺎ ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﺑﺎﺑﺎﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ ،اون ﮐﻪ ﺧﻮب ﺑﻮد ،ﭼﺮا ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﻧﮕﻔﺘﻲ ؟..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺟﻮاب داد :"ﺟﺎﻟﺒﻪ؟!..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ، وﻟﻲ، ﻣﻦ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰﻣﻮ ﻣﻲ ﮔﻢ ؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺑﺮ روی ﺗﺨﺖ وﻟﻮ ﺷﺪ وﮔﻔﺖ :"ﻣﻨﻢ، وﻟﻲ اﻳﻦ ﻛﺎرا رو ﺧﻮدﺷﻮن ﻛﺮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻣﻦ رﺑﻄﻲ ﻧﺪاره .راﺳﺘﻲ‬ ‫!ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ، ازدواج ﻛﻨﻢ !..."‬ ‫"ﺑﺎ ﻛﻲ ؟ﻧﺎﻗﻼ اﻳﻦ رو ھﻢ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدي !..."‬ ‫۳۱‬
  • 14.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﻼﺷﺶ ﺑﺮای ﻣﺨﻔﯽ ﮐﺎری ، ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد، از ﺗﺼﻤﯿﻤﺶ راﺿﯽ ﻧﯿﺴﺖ و از ﺳﺮ اﺟﺒﺎر ﺗﻦ ﺑﻪ‬ ‫ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎری ﻣﯽ دھﺪ،ﮔﻔﺖ : :ﺗﺎزه ،دﻳﺸﺐ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ، ﺣﺘﻲ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ھﻢ ﻧﻤﻲ دوﻧﻪ ،ﺗﻮ اوﻟﯿﻦ ﻧﻔﺮي !..."‬ ‫" ﺳﺮوش ؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮدش را ﻣﺸﺘﺎق ﻧﺸﺎن دھﺪ اﻣﺎ ﻧﺒﻮد ،ﮔﻔﺖ :"آره ،ﺧﯿﻠﻲ ﻣﻨﻮ ﻣﻲ ﺧﻮاد !ﭘﺴﺮ ﺧﻮﺑﯿﻪ!ﺧﻮش ﺗﯿﭙﻪ‬ ‫!ﺑﺎﺑﺎش ﭘﻮل داره !ﺧﻮدﺷﻢ ﺑﺎ ﻋﺮﺿﻪ اﺳﺖ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،آذﯾﺘﺎ ﻏﻠﻮ ﻣﯿﮑﻨﺪ،ﮔﻔﺖ :"ﺗﻮ از ﮐﺠﺎ ﻣﯽ دوﻧﯽ ؟!ﺗﺎزه ، دو ﺳﺎل از ﺗﻮ ﻛﻮﭼﯿﻜﺘﺮه ؟..."‬ ‫"ﻋﯿﺒﻲ داره ؟!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دﭼﺎر ﺗﺮدﯾﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﺷﺎﯾﺪ ﺣﻘﯿﻘﺘﺎ راﺑﻄۀ ﻋﻤﯿﻘﯽ در ﮐﺎر ﺑﻮد ،ﺷﺎﯾﺪ ،ھﻤﯿﻦ،دﻟﯿﻞ ﺑﮫﻢ ﺧﻮردن دوﺳﺘﯽ ﻣﯿﺎن ﻣﻌﯿﻦ و‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ... ﺧﯿﻠﻲ ﺑﭽﻪ ﻧﯿﺴﺖ؟!..."‬ ‫"ﭘﻮﻟﺪار ﺑﺎﺷﻲ ، زود ﺑﺰرگ ﻣﯿﺸﻲ !..."‬ ‫" ﻣﺎدرت ﭼﻲ ؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ ﻧﮕﺎھﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوﺗﯽ را ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ زد ،ﺟﻮاب داد: "اﮔﻪ ﺑﺮم، اون ھﻢ ﻃﻼق ﻣﻲ ﮔﯿﺮه ، ﻣﻲ دوﻧﻢ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ، ﺗﺼﻮرھﻢ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد ، ﭘﺪر و ﻣﺎدر آذﻳﺘﺎ ﺗﺎﺑﻪ اﻳﻦ ﺣﺪ اﺧﺘﻼف داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺑﻮد ﻛﻪ ﭼﺮا آذﻳﺘﺎ ﺣﺮﻓﻲ از‬ ‫اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﺰده ﺑﻮد و ﭼﺮا ھﻤﻪ را ﺑﻪ ﻳﻚ ﺑﺎره ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ؟!‬ ‫آذﻳﺘﺎ اداﻣﻪ داد: " ﻣﯽ دوﻧﯽ ﻣﻦ در ھﻔﺘﻪ ﭼﻨﺪ ﺷﺐ ﺗﻨﮫﺎم ؟!"‬ ‫"اون دﻳﮕﻪ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺧﻮدﺗﻪ !ﺧﻮدت ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻲ! ..."‬ ‫"ﻋﺎدت ﻛﺮدم.اﻳﻦ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ .ﻛﺎر ﻳﻜﻲ دو ﺑﺎر ، ﻧﯿﺴﺖ .اوﻟﺶ ، ﻣﯿﺘﺮﺳﯿﺪم،ﺣﺘﻲ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﺮدم وﻟﻲ ﺣﺎﻻ اھﻤﯿﺖ ﻧﻤﻲ‬ ‫دم ."‬ ‫ﮔﺎھﻲ اﻧﺴﺎن ﮔﻤﺎن ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺸﻜﻞ ، ﺗﻨﮫﺎ ﺑﺮاي اوﺳﺖ و زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ از آﻻم دﻳﮕﺮان ﺑﺎﺧﺒﺮ ﻣﻲ ﺷﻮدﺑﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ‬ ‫ﭘﻲ ﻣﻲ ﺑﺮد . آذﻳﺘﺎ ھﻢ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻟﺠﺎﺟﺘﮫﺎ و ﺧﻮد ﺧﻮاھﻲ دﻳﮕﺮان ﺑﻮد.ﺷﺎﻳﺪ او ﺑﺮاي ﻓﺮار ازاﻳﻦ ھﻤﻪ درد، ﺣﻤﺎﻗﺖ ﻣﻲ ﻛﺮد‬ ‫.ﻣﺮﻳﻢ ،ﺳﺮوش را ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺧﺖ ،اوآﻧﻘﺪر ﻛﻮﭼﻚ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﻲ آذﻳﺘﺎ ﻳﻚ ﻣﺎﻣﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ .‬ ‫آذﻳﺘﺎ ھﻢ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ. اﻣﺎ او ﺑﺮاي ﮔﺮﻳﺰ از ﺗﻨﮕﻨﺎھﺎ ﺑﻪ ﮔﻮدال ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﭘﻨﺎه ﻣﻲ ﺑﺮد ﻛﻪ ژرﻓﺎﻳﺶ ﭘﯿﺪا ﻧﺒﻮد . ﺷﺎﻳﺪ ھﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﻮد واﻳﻨﻜﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﭘﺪر و ﻣﺎدرش ﻣﺘﺎرﻛﻪ ﻛﻨﻨﺪ. ھﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻣﺨﯿﻠۀ ﻣﺮﻳﻢ ﺧﻄﻮر ﻧﻤﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ روزي آذﻳﺘﺎ ﺑﺮاي ھﺮ‬ ‫دﻟﯿﻞ دﻳﮕﺮي ﺟﺰ ﻋﺸﻖ ازدواج ﻛﻨﺪ .ھﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎرھﺎﻳﺶ ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪ ،آﺷﻨﺎﺋﻲ ﺑﺎ ﺳﺮوش ھﻢ ﺑﺮاي دﻟﯿﻞ ﺧﻨﺪه‬ ‫ھﺎﻳﺶ ﺑﻮد.اﻳﻦ ﺷﻮﺧﻲ ﺣﺎﻻ، ﮔﺮﻳﺰﮔﺎھﻲ ﻣﻲ ﮔﺸﺖ ﺑﺮاي ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺪ ﺑﺨﺘﻲ در وراي ﻗﮫﻘﻪ ھﺎ ﻳﺶ ﭘﻨﮫﺎن ﻣﻲ ﺷﺪ .‬ ‫ﺣﻘﯿﻘﺖ آذﻳﺘﺎ ﺗﻠﺨﺘﺮ از ﺧﻨﺪه ھﺎي ﺑﻲ دﻟﯿﻠﺶ ﺑﻮد و ﺗﻠﺨﺘﺮ از ﺳﯿﮕﺎري ﻛﻪ ﻣﻲ ﻛﺸﯿﺪ، ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮدش را ﻧﺎﺑﻮد‬ ‫ﻛﻨﺪ،ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺎدرش.‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ رو ﺑﻪ آذﯾﺘﺎ ﮐﺮد وﻣﺤﮑﻢ ﮔﻔﺖ :"ﻧﺒﺎﻳﺪ واﺳۀ اون ﭼﯿﺰي ﻛﻪ ﺗﻮي ﻛﻠﺘﻪ ﺧﻮدت رو ﻧﺎ ﺑﻮد ﻛﻨﻲ !"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﮐﻪ ﺟﻠﻮ ﭘﻨﺠﺮه رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﻣﻨﻈﺮۀ ﺣﯿﺎط را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد، ﮔﻔﺖ :"ﻛﻲ ﻣﯿﮕﻪ ازدواج ،ﻧﺎﺑﻮدﻳﻪ؟..."‬ ‫"ﺗﻮ ﻋﺎﺷﻖ ﺳﺮوش ﻧﯿﺴﺘﻲ ؟ ھﺴﺘﯽ !؟"‬ ‫"اون از ھﻤﻪ،ﺑﮫﺘﺮه!..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮدﺗﻢ ﻣﯿﺪوﻧﻲ ، دروغ ﻣﯿﮕﻲ،ﻣﻦ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ،ﺗﻮ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ازدواج ﻣﻲ ﻛﻨﻲ‬ ‫!..."‬ ‫۴۱‬
  • 15.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ ﺗﺒﺴﻢ ﺗﻠﺨﻲ ﮔﻔﺖ :"از ﻛﺠﺎ ﻣﯿﺪوﻧﻲ ،ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﯿﺴﺘﻢ ؟...‬ ‫"ﺗﻮ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﯿﺴﺘﯽ ،ﺑﻌﺪ ﺟﺮﯾﺎن ﻣﻌﯿﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮای ﺑﮕﯽ واﺳﺖ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ!ﯾﻪ ﮐﻢ ﺻﺒﺮ ﻛﻦ!ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر ﻋﺠﻠﻪ داری‬ ‫!؟"‬ ‫"ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻢ ،ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﻮﻣﺶ ﮐﻨﻢ ،ﺣﺎﻟﻢ از اﻳﻦ ﻧﮑﺒﺖ ﺑﮫﻢ ﻣﯽ ﺧﻮره،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮم!..." آذﻳﺘﺎ از اﯾﻨﮑﻪ ﺣﺮف ﻣﻌﯿﻦ ﺑﻪ ﻣﯿﺎن آﻣﺪ‬ ‫،ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮد.‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﭼﻲ ﺷﺪه؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ در ﺣﺎﻟﻲ ﻗﯿﺎﻓﻪ اش ﻧﺸﺎن ﻣﻲ داد ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاھﺪ در ﺑﺎره اش ﺑﮕﻮﻳﺪ ،ﮔﻔﺖ :" ﭼﯿﺰ ﻣﮫﻤﻲ ﻧﯿﺴﺖ ،ﻓﻘﻂ دﻳﮕﻪ‬ ‫ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم!..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اﺻﺮار داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ آذﯾﺘﺎ از ﻣﻌﯿﻦ ﺑﮕﻮﯾﺪ ،ﭼﯿﺰی ﮐﻪ اﺧﯿﺮا آذﯾﺘﺎ از آن ﻃﻔﺮه ﻣﯽ رﻓﺖ ، ﮔﻔﺖ : "از ﭼﻲ ؟ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻌﯿﻦ‬ ‫!"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ اﻛﺮاه ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮاھﺶ ﻣﯿﻜﻨﻢ!ﺗﻤﻮﻣﺶ ﻛﻦ ،ﻧﻤﻲ ﺧﻮام راﺟﺒﺶ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ! در ﻣﻮرد ﻣﻌﯿﻨﻢ ھﯿﭽﯽ ﻧﮕﻮ !ﻣﻦ‬ ‫ﻓﺮاﻣﻮﺷﺶ ﮐﺮدم !"‬ ‫"وﻟﻲ ﻳﻪ وﻗﺘﻲ ،ﻣﻦ رازم رو ﺑﮫﺖ ﮔﻔﺘﻢ !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ دﻟﺶ ﺑﻪ ﺣﺎل دوﺳﺘﺶ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﻣﻼﯾﻤﺘﺮی ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع رﺑﻄﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺪاره! در ﻣﻮرد‬ ‫ﻣﺎدرﻣﻪ ،ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﮕﻢ !"‬ ‫ﺣﺪﺳﮫﺎﻳﻲ در ذھﻦ ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻲ ﺷﻜﻔﺖ ،ﺟﺮﻳﺎن آﻧﻘﺪر ﻣﮫﻢ ﺑﻮد ﻛﻪ آذﻳﺘﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ھﺮ ﻧﺤﻮ ﻣﻤﻜﻦ از آن ﺑﮕﺮﻳﺰد و‬ ‫آﻧﻘﺪر ﻣﺸﻤﺌﺰ ﻛﻨﻨﺪه ﻛﻪ از ﺣﺮف زدن درﺑﺎره اش اﺑﺎ داﺷﺖ. ﺑﺮاي ﻣﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻮاھﺪ اﻧﺪﻛﻲ، دﻳﮕﺮان را ﻣﺘﮫﻢ ﻣﻲ ﻛﺮد ،‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﮔﻮاه ﺑﻮد ﺗﺎ ﭘﯿﺶ ازھﺮ ﻣﻮﺿﻊ ﮔﯿﺮي ﻗﺪري ﺑﯿﺎﻧﺪﻳﺸﺪ .ھﻤۀ ﻣﺴﺎﻳﻞ آﻧﻲ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد .‬ ‫آن روز ﻋﺼﺮ ،ﻣﻌﯿﻦ ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ آﻣﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎراو را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اش ﺑﺒﺮد . ﻛﻤﻲ ﻻﻏﺮﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﯿﺪ. ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه‬ ‫ﻏﺮﻳﺒﻲ ﺑﻪ آذﻳﺘﺎ ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ، ﻏﺮﯾﺒﺘﺮ از آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﺗﺼﻮرش را داﺷﺖ و اﺻﺮار داﺷﺖ ﻛﻪ آذﯾﺘﺎ ھﻢ ﺑﯿﺎﻳﺪ و ﺧﯿﻠﯽ زود‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ .اﻧﮕﺎر ﮐﻪ از ﻗﺒﻞ اﻧﺘﻈﺎر ﭼﻨﯿﻦ دﻋﻮﺗﯽ را داﺷﺖ. در ﻣﻨﺰل ﻣﻌﯿﻦ ، ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﺸﺘﺎق ﻓﺮﻳﺒﺎ ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﺑﻪ اﺳﺮار ﻧﮕﺎھﮫﺎ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﯿﺪ .ﻧﮕﺎه ھﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﻓﺮﯾﺒﺎ،ﻣﺮﻣﻮزﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .ﻓﺮﯾﺒﺎ ھﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ آذﯾﺘﺎ ،ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮد اﻣﺎ‬ ‫اﯾﻦ ﺗﻨﮫﺎ ﻧﺎﺷﯽ از اﺣﺴﺎس زﻧﺎﻧﻪ اش ﺑﻮد.اﮔﺮ ﭼﯿﺰی ازاﺣﺴﺎس ﺟﺎری در ﻧﮕﺎھﮫﺎ ی ﻣﯿﺎن ﺷﻮھﺮش و آذﯾﺘﺎ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،‬ ‫ﺧﻮن ﺑﻪ ﭘﺎ ﻣﯽ ﺷﺪ!‬ ‫آن ﻣﮫﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎ ھﻤۀ ﺷﮕﻔﺘﻲ ھﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ذھﻦ ﺑﻪ ﺟﺎي ﮔﺬاﺷﺖ ،ﺗﻤﺎم ﺷﺪ.‬ ‫وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ،ﻣﺮﻳﻢ ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺧﺎﻟﯽ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ اﻧﺪاﺧﺖ و ﮔﻔﺖ : "ﻣﺎﻣﺎﻧﺖ ﺧﻮﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ ؟!اﯾﻦ‬ ‫وﻗﺖ ﺷﺐ ﮐﺠﺎ رﻓﺘﻪ!؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ،ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ اﻓﺘﺎده، ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ، ﺧﻮﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ ، رﻓﺘﻪ ﻣﮫﻤﻮﻧﻲ ،اﮔﻪ ﺑﯿﺎد ،ﺳﺎﻋﺖ دو و ﺳﻪ‬ ‫ﺷﺐ ﻣﻲ آد ، اﮔﻪ ﺑﯿﺎد !"‬ ‫" ﭘﺲ ﻓﻘﻂ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺎﻣﺎﻧﺖ ﺷﯿﻔﺘﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﻧﯿﺴﺘﻲ ؟"‬ ‫"آﺧﺮ ھﻔﺘﻪ ھﺎ ﻣﻲ ره ﻣﮫﻤﻮﻧﻲ ، ھﯿﭽﻮﻗﺖ ھﻢ ﻣﻨﻮ ﻧﻤﻲ ﺑﺮه !"‬ ‫۵۱‬
  • 16.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺣﺎﻻ دﻳﮕﺮ، وارد ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ، ﻣﺮﻳﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ دوﺳﺖ ﻣﻠﺘﮫﺒﺶ را آرام ﮐﻨﺪ، ﮔﻔﺖ :"ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ دﻟﺖ ﭘﺮه !ﯾﻪ‬ ‫ﺟﻮری ﻣﯽ ﮔﯽ ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻧﻤﯽ ﺑﺮه ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﺘﻪ !ﺣﻮﺻﻠﻪ داری !ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮام ھﺮﻃﻮر ﺷﺪه از‬ ‫دﺳﺖ ﻣﺎدرم ﺧﻼص ﺷﻢ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ آرزو ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﺎﻧﺖ ﺑﺒﺮدت ﻣﮫﻤﻮﻧﯽ !ﺗﻮرو ﺧﺪا ﮐﺎر دﻧﯿﺎ رو ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ !"‬ ‫"ﺧﻮدﺗﻢ ﻣﯽ دوﻧﯽ ﻣﻦ ﻋﻘﺪۀ ﻣﮫﻤﻮﻧﯽ رﻓﺘﻦ رو ﻧﺪارم !ﻣﮫﻢ اﯾﻨﻪ، ﻣﻦ دﯾﮕﻪ، واﺳﻪ ﻣﺎدرم ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺘﻢ ! ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ‬ ‫واﺳۀ ﻣﻨﻪ ﻛﻪ از ﺑﺎﺑﺎم ﻃﻼق ﻧﻤﻲ ﺧﻮاد ؟اون ﻛﻪ اﺻﻼ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ !اﺻﻼ ھﻢ واﺳﺶ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ،ﻣﻦ ھﺴﺘﻢ‬ ‫؟ﻧﯿﺴﺘﻢ ؟ﺑﺎ ﮐﯿﻢ؟ﮐﺠﺎم ؟ﺧﻮﺷﻢ؟ﻧﺎ ﺧﻮﺷﻢ؟زﻧﺪه ام؟...ﻓﻘﻂ ﺑﮫﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاد!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﺗﺼﻮراﺗﺶ ﺷﻚ ﻛﺮده ﺑﻮد .رﻓﺘﺎر ﻣﻌﯿﻦ ،ﺣﺮﻓﺎي آذﻳﺘﺎ ،ھﻤﻪ وھﻤﻪ ﻧﺸﺎﻧۀ آن ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ آن‬ ‫ﭼﯿﺰي ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﺼﻮرش را ھﻢ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد . آﻧﻘﺪر ﺑﺴﻨﺪۀ ﺧﯿﺎﻻﺗﺶ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﺳﺖ ﺟﺰ آن را ﺑﺎور ﻛﻨﺪ .‬ ‫زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺧﻮاب آﻣﺎده ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ ،آذﻳﺘﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﻳﻢ ﮔﻔﺖ : "ﻓﻜﺮ ﻣﯿﻜﻨﻲ ، ﻣﻌﯿﻦ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دﯾﺮی ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﭼﻨﯿﻦ ﺳﻮاﻟﯽ را ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ ،ﭘﺮﺳﯿﺪ :" ﻣﮫﻤﻪ !؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺟﻮاب داد :"ﻧﻪ !اﺻﻼ!ھﻤﯿﻦ ﺟﻮري ، ﭘﺮﺳﯿﺪم ."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻮی ذﮐﺎوت از آن ﺑﻪ ﻣﺸﺎم ﻣﯽ رﺳﯿﺪ، ﮔﻔﺖ :" ھﻤﯿﻦ ﺟﻮري ھﻢ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪي !..."‬ ‫"ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﯿﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮدﻳﯽ ﮐﻪ داﺷﺖ ذره ذرۀ وﺟﻮدش را ﻣﯽ ﺳﻮزاﻧﺪ، ﮔﻔﺖ : "ﻣﻦ اﺣﻤﻖ ﻧﯿﺴﺘﻢ ، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﮕﺎھﺎﺗﻮن ﺷﺪم ،‬ ‫ﻣﻦ ﮐﻪ ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺗﻮﻧﻮ ﻣﯽ دوﻧﻢ،ﺧﺒﺮ داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﻋﺎﺷﻖ ھﻢ ﺑﻮدﯾﺪ !ﻓﻘﻂ ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ،ﭼﺮا وﻗﺘﻲ ﻣﻌﯿﻦ ازدواج ﻛﺮد‬ ‫،ﺗﻮ ﺣﺘﻲ ﻧﺎ راﺣﺖ ھﻢ ﻧﺸﺪي ؟ھﯿﭽﮑﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﻪ ﺗﻮ ﮐﻠۀﭘﻮﮐﺖ ﭼﯿﻪ!؟"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﮐﻤﯽ در ﺗﺨﺘﺶ ﺟﺎﺑﺠﺎ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ:"ﺑﮕﯿﺮ ﺑﺨﻮاب !ﺑﯽ ﺧﻮدی ﻓﮑﺮﺗﻮ ﻣﺸﻐﻮل ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﭼﯽ ؟ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ داﻧﺴﺖ،ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪه ﮐﻪ ﮐﻤﯽ دوﺳﺘﺶ را راﺿﯽ ﮐﻨﺪ،ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎر را ﺗﻤﺎم ﻣﯽ ﮐﺮد و دﻟﯿﻞ ﺑﮫﻢ ﺧﻮردن دوﺳﺘﯽ آذﯾﺘﺎ و‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ را ﻣﯽ ﻓﮫﻤﯿﺪ،اﯾﻦ اﺷﺘﯿﺎق ﺑﻪ داﻧﺴﺘﻦ ﺗﻨﮫﺎ ﻧﺎﺷﯽ از ﺣﺲ ﮐﻨﺠﮑﺎوی ﻧﺒﻮد،اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﯿﺎن ﺑﺮادر و دوﺳﺖ‬ ‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺶ ﺑﻮد، ﮔﻔﺖ :"واﺳﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ !ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ داره ﭼﯿﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !؟"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻈﺮ دوﺳﺘﺶ را در ﺑﺎرۀ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺪاﻧﺪ ،ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ ھﻢ راﺿﯽ ﺷﺪه ﺑﻮدﺗﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ ،ﻧﻪ‬ ‫ﺑﺪﻟﯿﻞ ذﮐﺎوت ﻣﺮﯾﻢ ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﺘﺮس !ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺖ ! ﻗﺮاره دور و ﺑﺮش ﺷﻠﻮغ ﺗﺮ ﺑﺸﻪ !ﺑﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ!ﺑﺪه داداﺷﺖ دو زن‬ ‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ!از ﭘﯿﺶ اﯾﻦ ﺑﺮه ﭘﯿﺶ اون و ھﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮش ﺑﺎﺷﻪ ! ﻣﻲ ﺧﻮام زن دوﻣﺶ ﺑﺎﺷﻢ !ﺑﺪه؟!"‬ ‫"ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﮫﻢ ﻧﺰده ﺑﻮدﯾﺪ ،درﺳﺘﻪ ؟!ﻓﻘﻂ ﺳﺮ اون ﻓﺮﯾﺒﺎی ﺑﯽ ﭼﺎره رو ﮐﻼه ﮔﺬاﺷﺘﯿﺪ ؟آﺧﻪ ﭼﺮا ؟ﻓﺮﻳﺒﺎ ﮔﻨﺎه داره ! اﻳﻦ‬ ‫ﻛﺎرو ﻧﻜﻦ !اوﻧﻢ ﻳﻪ زﻧﻪ !اوﻧﻢ ﻳﻪ آدﻣﻪ !آذﻳﺘﺎ !ﻏﺮورت ﻛﺠﺎ رﻓﺘﻪ !"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﺑﻮد ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﭼﻨﯿﻦ واﮐﻨﺸﯽ را داﺷﺖ و ﺟﻮاﺑﮫﺎﯾﺶ را آﻣﺎده ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ ﭼﻪ ﮔﻨﺎھﻲ دارم‬ ‫؟"‬ ‫" ﮔﻨﺎه ﺗﻮ اﻳﻨﻪ ، ﻛﺴﻲ رو دوﺳﺖ داري ﻛﻪ زن داره ، ﻣﮕﻪ ﺧﻮدت ﻧﻤﻲ ﮔﻔﺘﻲ ،"ﻣﺎ زﻧﮫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ھﻮاي ھﻤﺪﻳﮕﻪ رو داﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﯿﻢ، ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻮي ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﮫﻤﻮن ﻧﮕﻦ" ﺿﻌﯿﻔﻪ!"!"؟ﺧﻮب ﺣﺎﻻ ﻗﻮي ﺑﺎش !اﻳﻨﮫﻤﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮب ،ﺧﯿﻠﯿﮫﺎ ، آرزو ﻣﻲ ﻛﻨﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ‬ ‫زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﭼﺮا ﻣﻲ ﺧﻮاي زﻧﺪﮔﻲ اون دﺧﺘﺮ رو ﺧﺮاب ﻛﻨﻲ ، ﻣﻦ ﺧﻮدم ﯾﻪ ھﻤﭽﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ رو دﯾﺪم !ﻟﻤﺴﺶ ﮐﺮدم‬ ‫!دﯾﺪم ﻣﺎدرم ﭼﻄﻮر ﻧﺎﺑﻮدﺷﺪ !"‬ ‫۶۱‬
  • 17.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﻣﯿﺎن ﺻﺤﺒﺘﮫﺎی ﻣﺮﯾﻢ ﭘﺮﯾﺪ ﮐﻪ :"ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﻌﯿﻦ رو ﻣﻲ ﺧﻮام !واﺳﻢ ھﻢ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ، دﻳﮕﺮون ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯿﺸﻦ ﻳﺎ ﻧﻪ‬ ‫!ﻣﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮدﻣﻮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ، اﺻﻼ ﻛﺎري ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺒﺎ و ﺗﻮ و ھﯿﭽﻜﺲ دﻳﮕﻪ ﻧﺪارم !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ از ﺟﻮاﺑﮫﺎی ﺳﺮد و ﺑﯽ ﺗﻔﺎوﺗﯽ آذﯾﺘﺎ واﻗﻌﺎ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد، ﮔﻔﺖ : "اﻳﻨﻮ ﻣﯿﮕﻲ !آذﻳﺘﺎ !ﺧﻮدﺗﻢ ﻣﻲ دوﻧﻲ ،‬ ‫اﻳﻨﺠﻮرﻳﮫﺎ ھﻢ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫"ھﺮ ﺟﻮري ﻛﻪ ھﺴﺖ ، ﻣﻦ ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﺎ ﻣﻌﯿﻦ ازدواج ﻛﻨﻢ ،ﻛﻤﻚ ﺗﻮ رو ھﻢ ﻧﻤﻲ ﺧﻮام ! "‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ، ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ دوﺳﺘﺶ را ﻣﻨﺼﺮف ﻛﻨﺪ ، اﻳﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺣﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﺑﻠﻜﻪ از ﭼﯿﺰھﺎﻳﻲ رﻳﺸﻪ‬ ‫ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ درﻛﺸﺎن ﻧﻤﯽ ﮐﺮد و ﺣﺎﺻﻞ راز ﺳﺮ ﺑﺴﺘﻪ و ﺷﻮﻣﯽ ﺑﻮد ﻛﻪ از ﭘﻲ ﺑﺮدن ﺑﺪان ھﺮاس داﺷﺖ .اﻳﻦ راز آﻧﻘﺪر‬ ‫ﻣﻨﺤﻮس ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﯿﺎﻧﺖ وﺗﺴﻠﯿﻢ را ﻣﻲ ﭘﺮوراﻧﺪ .‬ ‫۷۱‬
  • 18.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺑﺎغ ﻧﺎرﻧﮕﻲ‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ، ﻗﺒﻞ از دﺧﺎﻟﺖ دراﺣﺴﺎس دﻳﮕﺮان ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮدش را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ . ﻣﺎدرش را ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ ﺟﻔﺎ ﻣﻲ ﻛﺮد، ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ‬ ‫ﻋﻠﺘﺶ را ﺑﺪاﻧﺪ ،ﺑﺮاي ﻋﺸﻖ ﺑﺮادرش ،دﻟﯿﻞ ﻣﻲ آورد، ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ ﺑﺪاﻧﺪ ،واﻗﻌﺎ ﻋﺸﻘﻲ ھﺴﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ ؟ واﻗﻌﯿﺖ آﻧﭽﯿﺰي‬ ‫ﻧﺒﻮد ﻛﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻛﺮد !‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﻪ داﺧﻞ اﺗﺎﻗﺶ آﻣﺪ و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻧﺸﺎط از ﭼﮫﺮه اش ﻣﻲ ﺑﺎرﻳﺪ ، ﮔﻔﺖ :"اﺷﺘﺒﺎه ﻛﺮدي ،ﻧﯿﻮﻣﺪي !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ داﺷﺖ ﺧﻮد را ﻣﺸﺘﺎق ﻧﺸﺎن دھﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﭼﻪ ﻛﺎر ﻛﺮدﻳﺪ؟ ﻛﺠﺎ رﻓﺘﯿﺪ ؟واﺳﻢ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻦ ،ﺑﺒﯿﻨﻢ‬ ‫!"‬ ‫"ﻣﻦ اﮔﻪ ﻛﻨﻜﻮر ھﻢ داﺷﺘﻢ ، اﻳﻦ ﺳﻔﺮ رو از دﺳﺖ ﻧﻤﻲ دادم !ﻣﺎﻣﺎن واﺳﻢ ﻳﻪ ﺑﺎغ ﺧﺮﻳﺪ !ﺑﺎغ ﻧﺎرﻧﮕﻲ !ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰرﮔﻪ!"‬ ‫"واﺳۀ ﻣﺎﻣﺎن رﻓﺘﻲ ﻳﺎ ﺧﻮدت ؟!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺧﻮدش را ﺑﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪاد ،ﺟﻮاب داد :"ﻣﻦ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ ،ﺧﻮدش ﺧﺮﻳﺪ !"‬ ‫"آره ﺟﻮن ﺧﻮدت !ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻲ و ﻣﻨﻢ ﺑﺎور ﻛﺮدم !"‬ ‫۸۱‬
  • 19.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﺑﻪ ﺧﺪا راﺳﺖ ﻣﻲ ﮔﻢ !ﻣﻦ ﺑﮫﺶ ﻧﮕﻔﺘﻢ !"‬ ‫و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ دﺳﺖ ﻣﺮﻳﻢ را ﻣﻲ ﻛﺸﯿﺪ ،ﮔﻔﺖ : "ﺑﯿﺎ ﻋﻜﺲ ھﺎش رو ﺑﺒﯿﻦ ،ﺧﯿﻠﻲ ﻗﺸﻨﮕﻪ !ﺧﯿﻠﻲ ..."‬ ‫ﻗﺒﻼ ﺑﺮاي ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰھﺎﺋﻲ ﺑﺎ ھﻢ رﻗﺎﺑﺖ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ اﻣﺎ ﺣﺎﻻ اﮔﺮ ﻣﺮﯾﻢ، ﻧﺸﺎن ﻣﻲ داد ، ﺣﺴﺎدت ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﺮاي آن ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﺷﻜﻲ را ﺑﺮ ﻧﯿﺎ ﻧﮕﯿﺰد.‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ،ﻋﻜﺴﮫﺎ را ﻳﻚ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ﻣﻲ ﻛﺮد،ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﭼﮫﺮۀ ﺟﺪﻳﺪي اﻓﺘﺎد ،ﭘﺮﺳﯿﺪ :"اﻳﻦ ﻛﯿﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎ ﺧﺮﺳﻨﺪي و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻓﺎﺗﺤﺎﻧﻪ اي ﺑﻪ ﻟﺐ داﺷﺖ ،ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮش ﺗﯿﭙﻪ ؟"‬ ‫" ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ وﻟﻲ ﻛﯿﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ از ﮐﻢ ﻟﻄﻔﯽ ﺧﻮاھﺮش ﺑﻪ ﺳﺘﻮه آﻣﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ ؟!ھﻤﯿﻦ؟! ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﻲ ھﻢ ..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دﯾﮕﺮ از ﻃﻔﺮه ھﺎي ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻋﺼﺒﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد،ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎش ﻓﺮﯾﺎد زد ﮐﻪ :"ﺑﺎﺑﺎ!ﭘﺮﺳﯿﺪم اون ﻛﯿﻪ !ﻧﮕﻔﺘﻢ ﻧﻈﺮت رو ﺑﮕﻮ !..."‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ ،ﺧﻮاھﺮش ﭼﻪ زود ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ؟!ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﮐﻤﯽ اﺿﻄﺮاب ﮔﻔﺖ :" واﺳﺖ ﻣﮫﻤﻪ ؟‬ ‫ﻧﻤﻲ ﮔﻢ ﺗﺎ دق ﻛﻨﻲ !..."‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن ھﻢ ﻛﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪي ﺑﺮ ﻟﺐ داﺷﺖ وارد اﺗﺎق ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ :"وﻟﻲ ﻣﻦ ﻣﻲ ﮔﻢ ،اون ﭘﺴﺮ ھﻤﺴﺎﻳۀ داﺋﯿﺘﻪ ،ﺳﺎﺳﺎن‬ ‫،داره ﻣﮫﻨﺪﺳﻲ ﻣﻜﺎﻧﯿﻜﺶ رو ﺗﻤﻮم ﻣﻲ ﻛﻨﻪ."‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎﮐﻪ ﺣﺎﻻ اﺣﺴﺎس اﻣﻨﯿﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﺑﯽ ﭘﺮوا و ﮔﺴﺘﺎﺧﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ :"ﺣﺎﻻ ﺧﻮش ﺗﯿﭙﻪ ﻳﺎ ﻧﻪ ؟..."‬ ‫"آره وﻟﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ؟".ﻣﺮﯾﻢ از ﺳﻤﺎﺟﺖ ﺧﻮاھﺮش ﺑﻪ ﺳﺘﻮه آﻣﺪه ﺑﻮد ،آﺧﺮ او ﭼﺮا اﯾﻨﮫﻤﻪ اﺻﺮار داﺷﺖ ﺗﺎ ﻧﻈﺮ ﻣﺮﯾﻢ را‬ ‫ﺑﺪاﻧﺪ؟!‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪی ﮐﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪاد ،ﭼﻘﺪر از اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل اﺳﺖ!؟ ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎرﻳﺖ ﻛﺮده !..."‬ ‫" ﻣﮕﻪ ﻣﻨﻮ دﻳﺪه !؟"‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﺎ ھﻤﺎن ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ از ﻗﮫﻘﻪ اش، ﮔﻔﺖ : " زن داﺋﯿﺖ ﻣﻌﺮﻓﯿﺖ ﻛﺮده !...ھﻢ داﻧﺸﮕﺎھﯿﺖ ھﻢ ھﺴﺖ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮐﻨﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﺴﺘﻪ ،واﺳﻪ ﺧﻮدش ،ﻳﻜﻲ رو ﭘﯿﺪا ﻛﻨﻪ ؟اﻳﻦ‬ ‫ﺟﻮر آدﻣﻲ اﺻﻼ ﺑﻪ درد ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺧﻮره ،ﺣﺎﻟﻢ از ﻣﺮدي ﻛﻪ دﻳﮕﺮون واﺳﺶ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮن ﺑﮫﻢ ﻣﻲ ﺧﻮره !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ دﺧﺘﺮش را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﭼﺮا اﯾﻦ ﺣﺮﻓﮫﺎ را ﻣﯿﺰﻧﺪ ،ﮔﻔﺖ :" ﺣﺎﻻ ﺑﺬار ﺑﯿﺎن ، ﺑﻌﺪ اﮔﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻲ‬ ‫ﺑﮫﺸﻮن ﺟﻮاب رد ﺑﺪه !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ،ﮐﻤﯽ ﺻﺪاﯾﺶ را ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﮐﺮد وﮔﻔﺖ : "ﻧﻪ ،ﻣﺎﻣﺎن اون ﺟﻮري ھﻢ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﻛﻮدن ﻧﯿﺴﺘﻢ !ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺧﻮام اوﻧﺎ‬ ‫ﺑﯿﺎن !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ اﺻﻼ اﻧﺘﻈﺎر ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮردی را ﻧﺪاﺷﺖ ، ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮدوﮔﻔﺖ :"ﭼﺮا ،دﺧﺘﺮم ؟..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ھﻤﺎن ﻟﺤﻦ ﻋﺼﺒﯽ ،ﮔﻔﺖ :"وﻗﺘﻲ ﺑﺎ ھﺎم ﻣﮫﺮﺑﻮن ﻣﻲ ﺷﻲ ، ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ ... ﻣﻲ دوﻧﻲ ﻣﺎﻣﺎن !اون ﻛﺴﻲ رو‬ ‫ﻗﺒﻮل ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ،ﻛﻪ ﻧﺘﺮﺳﻪ ،اون ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﭘﻮل و ﻣﺪرك و ﺧﻮش ﺗﯿﭙﻲ واﺳﻢ ﻣﮫﻤﻪ !"‬ ‫۹۱‬
  • 20.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﺎدرش اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﯽ ﺟﻠﻮی رﻓﺘﺎر ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ در آﺳﺘﺎﻧۀ ﯾﮏ ﺟﻨﺠﺎل ﺑﻮد را ﺑﮕﯿﺮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻳﻌﻨﻲ ﻳﻪ آدم ﺑﻲ‬ ‫ﺧﻮﻧﻮاده رو ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﻲ دي ؟"‬ ‫"آره ﻓﻘﻂ ﺷﺠﺎع ﺑﺎﺷﻪ ،ﻗﻮي ﺑﺎﺷﻪ ... ھﺮ ﻛﻮﻓﺖ و زھﺮ ﻣﺎري ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاد، ﺑﺎﺷﻪ !وﻟﻲ ﻣﺮد ﺑﺎﺷﻪ !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،اﮔﺮ اﺣﺘﯿﺎط ﻧﮑﻨﺪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ،ﺑﺎزھﻢ اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﺑﻪ ﺳﺮاغ دﺧﺘﺮش ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﺑﺎ اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮای ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری‬ ‫،اﯾﻦ دﯾﮕﺮ ﻏﻮز ﺑﺎﻻ ﻏﻮز ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﻣﻼﯾﻤﺖ ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﻣﻲ دوﻧﻲ ﭼﻲ ﻣﻲ ﮔﻲ !؟..."‬ ‫" آره ،ﺣﺘﻲ ﻣﻲ دوﻧﻢ ،ﭼﺮا واﺳۀ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎغ ﺧﺮﻳﺪي ...ﺧﻮاﺳﺘﻲ ﺑﮕﻲ اﮔﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ ،ﺑﺮاﺗﻮن ﺧﺮج ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ،اﮔﻪ ﻧﻪ ﺑﺪ‬ ‫ﺑﺨﺖ ﻣﻲ ﺷﯿﺪ!...". ﻣﺮﻳﻢ ،ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺣﺮف ﻣﯽ زد ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﺣﺠﺘﯽ ﺑﺮاﯾﺶ آﺷﮑﺎر ﺷﺪه ﺑﻮد.‬ ‫" ﻣﻦ واﺳۀ ﺗﻮ ،ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﺮﯾﺪم ...ﺣﺘﯽ از ﺑﺎغ اﯾﻦ ﺑﯿﭽﺎره ھﻢ ﮔﺮوﻧﺘﺮه!"‬ ‫"ﻣﺎﻣﺎن ! ﺑﻪ ﭼﻪ دردم ﺧﻮرد ؟"‬ ‫ﻣﺎدرش ﮐﻤﯽ ﺳﮑﻮت ﮐﺮد وﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ از ﭼﯿﺴﺖ؟!و ﺑﻌﺪﮔﻔﺖ :"ﻣﺸﻜﻞ ﺗﻮ ﺑﺎغ و ﭘﻮل و ﻧﺎ‬ ‫ﻣﺮدي ﻧﯿﺴﺖ! …"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دﻳﮕﺮ داد ﻣﻲ زد ﮐﻪ :" آره ،ﻣﺸﻜﻞ ﻣﻦ اﻳﻨﻪ ، ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ داداﺷﻢ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ ﭼﻮن ﺗﻮ ﻣﻲ ﺧﻮاي ،ﻧﺒﺎﻳﺪ اﺳﻢ ﺑﺎﺑﺎﻣﻮ ﺑﯿﺎرم‬ ‫ﭼﻮن ﺗﻮ ازش ﻣﺘﻨﻔﺮي ...ﻣﻦ ﻳﻪ ﺑﺰ دﻟﻢ ﻧﻤﻲ ﺧﻮام ﺑﺎ ﻳﻪ ﺑﺰ دل ازدواج ﻛﻨﻢ !"‬ ‫"ﻣﻦ ﻛﻪ دﺷﻤﻦ ﻣﻌﯿﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ !اون اﺣﻤﻘﻪ ..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ داد زد ﮐﻪ :" وﻟﻲ داداﺷﻤﻪ !..."‬ ‫" اﻳﻨﻘﺪر داداش ،داداش ﻧﻜﻦ!ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺣﻖ ﻣﻲ دادي ،ﭼﻲ ﺷﺪه ﻳﻪ دﻓﻌﻪ ﻋﻮض ﺷﺪي ؟!اﻳﻦ ﭼﻨﺪ روزه رﻓﺘﻲ ﭘﯿﺶ‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ ؟ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟..."‬ ‫"آره رﻓﺘﻢ !اون داداﺷﻤﻪ !...".او دﯾﮕﺮ از ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ واھﻤﻪ ای ﻧﺪاﺷﺖ اﻣﺎ ﻣﮕﺮ ﭼﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد؟‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﯽ ﻣﺮﯾﻢ را آرام ﮐﻨﺪ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ،ﭼﻲ ﺑﮫﺖ ﮔﻔﺘﻪ؟..."‬ ‫"ھﯿﭽﻲ !ﺑﻪ ﺧﺪا ،ھﯿﭽﻲ !ﻓﻘﻂ ﺗﻮرو ﺧﺪا، دﻳﮕﻪ ﺑﺎھﺎﺷﻮن آﺷﺘﻲ ﻛﻦ !..."‬ ‫" ﻣﻦ ﻗﮫﺮ ﻧﯿﺴﺘﻢ !...".ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ را آرام ﮐﻨﺪ ،اﻣﺎ دروﻧﺶ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ،ﺑﺤﺚ درﺑﺎرۀ ﻋﺸﻘﺶ،ﭘﺴﺮش‬ ‫ﺑﻮد،ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ رﻓﺘﻨﺶ ﺗﻤﺎم ﮐﺎﺧﮫﺎی اﻣﯿﺪ را در او ﺧﺮاب ﮐﺮد ، ﭼﻪ ﺷﺒﮫﺎ ،ﺗﺎ ﺻﺒﺢ در دورﯾﺶ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺖ ،در ﺗﻨﮫﺎﯾﯽ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺖ اﻣﺎ ﮐﺴﯽ زارﯾﺶ را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮد ،ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ ھﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ھﻤﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ،او ﺳﻨﮕﺪل اﺳﺖ ﺣﺘﯽ ﺣﺎﻻ‬ ‫دﺧﺘﺮش در ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ او را ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ ﺟﻔﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد .‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ ﮔﻔﺖ : "ﻛﺪوم ﻣﺎدر ﺷﻮھﺮي ،ﺧﻮﻧۀ ﻋﺮوﺳﺸﻮ ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺖ،اﻳﻦ اﮔﻪ اﺳﻤﺶ ﻗﮫﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﭘﺲ ﭼﯿﻪ ؟!"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ از رﻓﺘﺎرھﺎی دﺧﺘﺮش ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد دﯾﮕﺮ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺧﻮدش را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﺪ وﮔﻔﺖ :" ﻓﺮﻳﺒﺎ ، ﺧﯿﻠﻲ ﺑﻲ ﺧﻮﻧﻮاده ﺗﺮ‬ ‫از اﻳﻨﺎ ﺳﺖ !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ ﻣﺎدرش ھﻢ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ،راﺿﯽ ﺑﻮد ،ﻻ اﻗﻞ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻧﯿﺴﺖ ،ﮔﻔﺖ :"اوﻧﺎ ﻓﻘﻂ‬ ‫ﭘﻮﻟﺪار ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ !..."‬ ‫۰۲‬
  • 21.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"واﺳۀﻣﻦ ﭘﻮل ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ،وﻗﺘﻲ ﺑﺎﺑﺎش از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﻣﻲ ﻛﻨﻪ ،ﺑﻲ ﺧﻮﻧﻮاده ﻧﯿﺴﺖ ؟!اوﻧﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻦ ،ﭼﻪ‬ ‫ﺧﺒﺮه ؟!،اﮔﻪ ﻣﻌﯿﻦ اﺣﻤﻘﻪ ،ﺧﻮﻧﻮادش ھﻢ ھﺴﺖ ؟!!ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻦ،دورۀ ﻛﻮه و ﻛﻤﺮ و آدم ﻛﺸﻲ ﺗﻤﻮم ﺷﺪه ! ﺣﺎﻻ دﻳﮕﻪ‬ ‫دور ،دور دﻟﺒﺮﻳﻪ ،ﻧﻪ ﺟﻨﺎﯾﺖ .ﺣﺎﻻ دﻳﮕﻪ ﻧﻮن ﻋﺎﺷﻘﻲ ﭼﺮﺑﺘﺮه ."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ وﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ،ﺧﺸﻜﺸﺎن زده ﺑﻮد .ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﯿﺞ ھﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد وﭘﺮﺳﯿﺪ : "واﺳﻪ ﮐﯽ ؟ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﯽ ،ﺟﻨﺎﯾﺖ ﭼﯽ ؟!"‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﺎ ﺷﺮم و ﺧﺸﻢ ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮدش!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ اﻳﻦ ھﻤﻪ ﮔﺴﺘﺎﺧﻲ را ﺗﺼﻮر ﻧﻤﻲ ﻛﺮد و اﻳﻦ ھﻤﻪ ﺻﺒﺮ وﺗﺤﻤﻞ ﻣﺎدرش را .ﻣﯿﻨﻮ اداﻣﻪ داد : "ﻣﺮﻳﻢ ! اﻳﻨﮫﺎ رو ﮔﻔﺘﻢ ،‬ ‫ﭼﻮن دﻳﺪم،ﺧﯿﻠﻲ از ﻣﻦ ﺑﺪت ﻣﻲ آد .ﻧﺮي ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺑﮕﻲ!ﻣﯽ دوﻧﻢ ﻗﺸﻘﺮگ ﺑﭙﺎ ﻣﯽ ﺷﻪ!ﯾﻪ وﻗﺖ ﻧﮕﯽ !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﺮﻳﺴﺖ ،ﮔﻔﺖ :"ﭼﺸﻢ ﻣﺎﻣﺎن !ﭼﺸﻢ !ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ !ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ ﻣﺎﻣﺎن !..."‬ ‫"اﺷﻜﺎﻟﻲ ﻧﺪاره!وﻟﯽ ﻗﺒﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﮫﻤﺖ ﺑﺰﻧﯽ،ﺑﮫﻢ اﯾﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎش ! ﻣﻦ داﺷﺘﻢ ﺷﻮھﺮت ﻣﻲ دادم ،ﭼﺮا ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ‬ ‫ﻛﻨﻲ ،ﻣﺎﻣﺎن !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻒ دﺳﺖ اﺷﻜﮫﺎي روي ﮔﻮﻧﻪ اش را ﭘﺎك ﻣﻲ ﻛﺮد، ﮔﻔﺖ :" اﮔﻪ ﻣﺮدا اﻳﻨﻘﺪر ﺑﺪﻧﺪ ...ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﻧﻤﻲ ﺧﻮام‬ ‫ﺷﻮھﺮ ﻛﻨﻢ !"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎھﻨﻮزھﻢ در ﺣﯿﺮت ﺑﻮد، ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﺟﻨﺎﯾﺖ ﭼﯽ ﻣﺎﻣﺎن ؟ﺗﻮرو ﺧﺪا ! ﺑﮕﻮ !ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﻓﻘﻂ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ او را ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﺬاﺷﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻔﺖ :"اﺷﺘﺒﺎه ﻧﻜﻦ ،ﻣﺮدھﺎي ﺧﻮب زﻳﺎدﻧﺪ. از ﺑﺪ ﺷﺎﻧﺴﻲ ﻣﺎ ﺑﻮده ،‬ ‫اوﻧﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺧﻮردن ، ﻧﺎ ﻣﺮد ﺑﻮدﻧﺪ وﻟﻲ اﻳﻦ ﭘﺴﺮه ، آدم ﺧﻮﺑﯿﻪ ، ﺑﮫﺶ ﻓﻜﺮ ﻛﻦ ، ﺷﺎﻳﺪ اﻗﺒﺎﻟﻤﻮن داره ﻋﻮض ﻣﻲ‬ ‫ﺷﻪ ،ﺑﺨﺖ ﺧﻮدت رو ﻧﺒﻨﺪ ،اﺟﺎزه ﺑﺪه ، ﺑﯿﺎد ،ﭼﯿﺰي رو ﮐﻪ از دﺳﺖ ﻧﻤﻲ دي ."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﺑﺨﺘﺶ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد، ﮔﻔﺖ :"ﻣﺎﻣﺎن !ﻣﻦ ﻳﻪ ﺟﻮراﺋﻲ اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ،اون ﺑﻲ ﻋﺮﺿﻪ اﺳﺖ ..."‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از اﺗﻤﺎم ﺑﺤﺚ ﻣﺎﺟﺮای ﭘﺪر ﻓﺮﯾﺒﺎ اﺣﺴﺎس ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد، ﮔﻔﺖ :"ﭼﺮا ؟ﭼﻮن زن داﺋﯿﺖ ، ﻣﻌﺮﻓﯿﺖ‬ ‫ﻛﺮده !!")ﮐﺎر ﭘﺪر ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺑﺮاﯾﺶ ﺳﺮﺷﮑﺴﺘﮕﯽ داﺷﺖ ،از آن ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ و ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ در ﻣﻮردش ﺑﮕﻮﯾﺪ. (‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ھﻨﻮز ھﻢ اﺻﺮار ﺑﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ داﺷﺖ ،ھﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ در دل راﺿﯽ ﺑﻮد اﻣﺎ ﺑﺎ ﻏﺮور ﻧﺎز ﻣﯽ ﮐﺮد و ﭼﻘﺪر ھﻢ اﯾﻦ ﻧﺎز ﺑﻪ‬ ‫ﺻﻮرت اﺷﮑﯿﺶ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ اﺷﮏ ﻧﺎز ﺻﻮرﺗﺶ را آب ﻣﯽ داد، ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ، ﻣﻨﻮ ﻛﻪ ﻧﺪﻳﺪه ،ﭼﻪ ﻃﻮري ﻣﻨﻮ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮاد ؟..."‬ ‫" اﻳﻦ رو دﻳﮕﻪ از ﺧﻮدش ﺑﭙﺮس !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ دﻟﺨﻮری از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎدرش دﻟﮫﺮھﺎی او را ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد ،ﮔﻔﺖ :"اﮔﻪ اون اﻳﻨﻘﺪر ﺳﺎده اﺳﺖ ﻛﻪ دﻳﮕﺮون‬ ‫واﺳﺶ دﺧﺘﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ درد ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺧﻮره ،اﮔﻪ ھﻢ داره ﺧﻮدﺷﻮ ﻣﻲ زﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﻲ ،ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺧﻮام !از آدم‬ ‫دروﻏﮕﻮ ﻣﺘﻨﻔﺮم !..."‬ ‫" ﺗﻮ ﺣﺎﻻ،ﻗﻀﺎوت ﻧﻜﻦ !ﺑﺬار ﺑﯿﺎد ،ﺧﻮدت ھﻤﻪ ﭼﻲ رو ازاش ﺑﭙﺮس !"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮔﻔﺖ :"ﭼﺮا ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺪ ﺟﺮﯾﺎن ﭼﯿﻪ ؟!"‬ ‫ﻣﺎدرش ﺗﻤﺎﯾﻠﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ﺟﺮﯾﺎن را ﺑﺮای ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ھﻢ ﺷﺮح دھﺪ ﭘﺲ ﮔﻔﺖ :"ﭼﯿﺰ ﻣﮫﻤﯽ ﻧﯿﺴﺖ !ﻓﻘﻂ ﻣﺎ ﯾﻪ ﮐﻢ ﻋﺼﺒﯽ‬ ‫ﺷﺪﯾﻢ !"‬ ‫۱۲‬
  • 22.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"اوﻧﺠﻮرﯾﺎم ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﻦ ھﺎﻟﻮ ﻧﯿﺴﺘﻢ !"‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﮔﻔﺖ :"ﭘﺪر ﻓﺮﯾﺒﺎ ﻗﺒﻼ زﻧﺪون ﺑﻮده !ھﻤﻪ ﭼﯿﺰش ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﺟﺰ ﻋﻠﺘﺶ !اﯾﻦ ﻣﻨﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﯿﺘﺮﺳﻮﻧﻪ !دوﺳﺖ‬ ‫ﻧﺪارم راﺟﺒﺶ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ !ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪ ﻣﯽ ﺷﻪ!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﭼﺮا ﻣﯽ ﮔﯽ ﺟﻨﺎﯾﺖ ؟!"‬ ‫ﻣﺎدرش ﺳﻌﯽ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ را ﻣﺠﺎب ﮐﻨﺪ و ﮔﻔﺖ :"ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮدم ! ﻣﻦ ھﯿﭽﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ !ﻣﮫﻢ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ!"‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ھﺎی ﻣﯿﺎن ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ و ﻣﺎدرش ھﻢ ﮔﻮش ﻧﻤﯽ داد . ﺳﺮﺧﻮﺷﻲ اﻗﺒﺎل ﺗﺎزه ،ﮔﺴﺘﺎﺧﻲ ﭘﺪر ﻓﺮﻳﺒﺎ را از ﻳﺎدش ﺑﺮد‬ ‫.ﺑﺎغ ﻧﺎرﻧﮕﻲ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ،آﻧﻘﺪر ﺑﺎ ﺑﺮﻛﺖ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺴﺎﻳﻞ آزار دھﻨﺪه را ﺑﻲ ارزش ﻣﻲ ﻛﺮد .‬ ‫اردﻳﺒﮫﺸﺖ ﻣﺎه ﺑﻮد و ﻓﺮاروي ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﺮﻳﻢ ھﻢ ﺑﺴﺎن ﺷﻜﻮﻓﻪ ھﺎي ﮔﯿﻼس زﻳﺒﺎ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد .اﻣﺮوز ،ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻨﺰﻟﺸﺎن ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ . ھﺮ ﭼﻨﺪ ، ﻣﺮﻳﻢ ﺗﻼش ﻣﻲ ﻛﺮد ، ﺧﻮد را ﺑﻲ ﺗﻔﺎوت ﻧﺸﺎن دھﺪ اﻣﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ .آﻧﻘﺪر ﻧﺎ ﺷﯿﺎﻧﻪ‬ ‫ﺗﻈﺎھﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ دﻟﯿﻠﻲ ﺑﺮاي ﺧﻨﺪه ھﺎي ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد .ﭘﯿﺸﺘﺮھﺎ ،ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ، ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻣﺎدرش ﻣﻲ ﺧﻮاھﺪ‬ ‫ﻧﭙﻮﺷﺪ و ﻧﮕﻮﻳﺪ اﻣﺎ ﺣﺎﻻ، آﻧﭽﻨﺎن ﻣﺴﺘﺎﺻﻞ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻮان ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﺧﻮاﺳﺘۀ ﻣﺎدرش را ھﻢ ﻧﺪاﺷﺖ .‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺎ دﺳﺘﻪ ﮔﻞ زﻳﺒﺎﺋﻲ از ارﻛﯿﺪه و زﻧﺒﻖ آﻣﺪﻧﺪ .ﺳﺎﺳﺎن ﺧﻮش ﻗﯿﺎﻓﻪ ﺗﺮ از ﻋﻜﺴﺶ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﯿﺪ و‬ ‫ﺳﻌﻲ داﺷﺖ ﻣﺤﺠﻮب ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﺮﻳﻢ ﻓﮫﻤﯿﺪ ، او ھﻢ در ﺗﻈﺎھﺮ ،ﻳﻚ ﻣﺒﺘﺪي ﺑﯽ اﺳﺘﻌﺪاد اﺳﺖ .ﮔﺎه رﻓﺘﺎرھﺎي ﻧﺎ ﺷﯿﺎﻧﻪ،‬ ‫ﻛﺎري ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﻨﺠﯿﺪه ﺗﺮﻳﻦ اﻋﻤﺎل ھﻢ از آن ﻗﺎﺻﺮﻧﺪ .‬ ‫ھﺮازﮔﺎھﻲ ، ﺳﺎﺳﺎن ﺷﺮﻣﮕﯿﻨﺎﻧﻪ ﻣﺮﻳﻢ را ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ . در اﻳﻦ ﻧﮕﺎھﮫﺎ اﺣﺴﺎﺳﻲ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﻲ ﮔﺸﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﻳﻢ آن را در‬ ‫ك ﻧﻤﻲ ﻛﺮد ، ﺷﺎﻳﺪ ﮔﺮﻣﺎی ﺳﯿﻨﻪ اش ،ﻋﺸﻖ ﺑﻮد .ھﻤﺎن ﻋﺸﻘﻲ ﻛﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮﻳﺶ ﻛﮫﻜﺸﺎن ھﺎ را ﻣﻲ ﻛﺎوﻳﺪ .ھﻤﺎن‬ ‫اﺣﺴﺎس ﻧﺎ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ﺧﻮب اﺳﺖ .ھﻤﺎن اﺗﻔﺎق ﺑﻲ دﻟﯿﻞ.‬ ‫ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎه ﺻﺪاي ﺗﻤﺴﺨﺮ آﻣﯿﺰ ﺧﻨﺪه ھﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ .‬ ‫" آﻗﺎ ﺳﺎﺳﺎن ،ﺑﺎ ﺷﻤﺎم ، ﺣﻮاﺳﺘﻮن ﻛﺠﺎﺳﺖ ؟"اﻳﻦ را داﺋﻲ ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ .ﻣﺮﻳﻢ داﻧﺴﺖ ،‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ھﻢ ،اﺣﺴﺎس ﻧﻮ ﻇﮫﻮري داﺷﺖ.‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﭼﻄﻮرﻣﻲ ﺧﻮاي ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺶ ﻛﻨﯿﺪ ،وﻗﺘﯽ، ﺧﯿﻠﯽ از ﮐﺎراﺗﻮن ﻣﻮﻧﺪه !ﺣﺘﯽ درﺳﺘﻮن ھﻢ ﺗﻤﻮم ﻧﺸﺪه !..."‬ ‫ﭘﺪر ﺳﺎﺳﺎن ﻗﺒﻞ از ﭘﺴﺮش ﺟﻮاب دادﮐﻪ :"ﺧﺎﻧﻢ!ﺳﺨﺖ ﻧﮕﯿﺮﻳﺪ !ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﻮل ﻣﻲ دم !اون ﻳﻪ ﻣﮫﻨﺪﺳﻪ !آﻳﻨﺪه اش‬ ‫ﻃﻼﺋﯿﻪ !..."‬ ‫ﻧﺎ ﺷﻜﯿﺒﺎﺋﻲ ،ﺗﺘﻤۀ ﻗﺮار را ﺳﺮ ﻣﻲ ﻛﺸﯿﺪ ،ﺣﺮف و ﺣﺪﻳﺜﻲ ﻛﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ را ﺑﮫﺎﻧﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد ،ﺗﻨﮫﺎ ﺣﺮف ﺑﻮد.‬ ‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ،ﺳﻮار ﺑﺮ اﻣﻮاج ﻧﮕﺎ ھﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺳﮫﻤﮕﯿﻦ و ﺳﮫﻤﮕﯿﻦ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﺮﻳﻢ ھﺠﻮم ﻣﻲ آورد . ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ،از آن ﺑﮫﺘﺮ‬ ‫ﻛﻪ ﭼﯿﺰي ﻓﺮاﺗﺮ از آرزو ﺗﻤﻨﺎ ﻳﺶ ﻣﻲ ﻛﺮد .‬ ‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ،ﻣﺮﻳﻢ و ﺳﺎﺳﺎن ،ﺗﻨﮫﺎ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ از ﻗﻠﺒﺸﺎن ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ .از ﭘﯿﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭘﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ھﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .‬ ‫۲۲‬
  • 23.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺎ ﺷﺮم ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ :"ﻣﺮﻳﻢ ﺧﺎﻧﻢ ! ﻣﻦ ﺧﻮب ﺣﺮف ﻧﻤﻲ زﻧﻢ!..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪي ﮔﻔﺖ :"وﻟﯽ ﻋﻮﺿﺶ ﻣﻦ ﺑﻲ ﭘﺮده ﺣﺮف ﻣﻲ زﻧﻢ ،اﺧﻼﻗﻢ اﻳﻨﺠﻮرﻳﻪ !"‬ ‫" ﺟﺎي ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯿﻪ !ﻣﻦ ھﻤﯿﺸﻪ ﺳﻌﻲ ﻛﺮدم ، ﺻﺎدق ﺑﺎﺷﻢ ،ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ دروغ ﻧﺸﺎﻧۀ ﺗﺮﺳﻪ !". اﻧﮕﺎر ﮐﻪ از ﺑﯽ ﭘﺮواﺋﯽ‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻤﯽ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .‬ ‫" ﺷﻤﺎ از ھﯿﭻ ﻛﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﺮﺳﯿﺪ ؟"‬ ‫" ﺑﻨﺪه ھﺎي ﺧﺪا ﻛﻪ ﺗﺮس ﻧﺪارﻧﺪ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اﻧﺘﻈﺎر ش را داﺷﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﮕﻮﯾﺪ " ﻧﻪ !" ،اﻣﺎ ﻧﻪ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ،ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ، ﺑﺎ آدم ھﻮﺷﯿﺎری ﻃﺮف اﺳﺖ ،ﮔﻔﺖ‬ ‫:"ﺣﺘﻲ از ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺨﻮاد ﺑﮫﺘﻮن آﺳﯿﺐ ﺑﺮﺳﻮﻧﻪ؟"‬ ‫" اون ﮐﻪ ﻃﺒﯿﻌﯿﻪ!ﻣﮕﻪ ﻧﻪ؟! اﻣﺎ اون ﭼﯿﺰي ﻛﻪ آدﻣﺎ ي اﻣﺮوز رو ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻮﻧﻪ ،از آﺳﯿﺐ دﻳﺪن ﻧﯿﺴﺖ ،ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺪﺳﺖ ﻧﯿﺎ‬ ‫وردﻧﻪ !ﺣﺘﯽ ﺗﺮﺳﺸﻮن ھﻢ از ﻃﻤﻊ ﮐﺎرﯾﻪ !"‬ ‫"ﻳﻌﻨﻲ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﺮﺳﯿﺪ ، ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺟﻮاب ﻣﻨﻔﻲ ﺑﺪم ؟"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ﺳﻜﻮت ﻛﺮد .‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﺧﻨﺪۀ ﻣﻠﯿﺤﯽ ﮔﻔﺖ :"از ﺑﺪﺳﺖ ﻧﯿﺎوردن ،ﻣﻲ ﺗﺮﺳﯿﺪ!..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪ ،اداﻣﻪ داد :"ﻣﻨﻮ ﺑﮫﺘﻮن ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﻋﻜﺴﻤﻮ دﻳﺪﻳﺪ، ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﻮن ﮔﻔﺘﯿﺪ ،ﺧﻮﺑﻪ !... ﺣﺎﻻ‬ ‫ھﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاﻳﺪ، ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﺘﻮن ﺑﺸﻢ ...ﺧﯿﻠﻲ ﺧﻮدﺧﻮاه ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ ؟!..."‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭼﮫﺮه اش ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد،دوﺳﺖ ﻧﺪارد در اﯾﻦ ﺑﺎره ﺑﮕﻮﯾﺪ، ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ از روي ﻋﻜﺲ ﻋﺎﺷﻘﺘﻮن‬ ‫ﻧﺸﺪم !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ در اداﻣۀ ﺧﻨﺪه اش ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﺗﻨﮫﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﻮد، ﮔﻔﺖ :"ﭘﺲ ﻗﺒﻼ ﻣﻨﻮ دﻳﺪﻳﺪ؟...ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ! ...ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ اﺳﺖ ، ﻋﺎﺷﻖ‬ ‫ﺷﺪﻳﺪ ؟ ﯾﺎ..."‬ ‫" ﻓﺮض ﻛﻨﯿﺪ ،آره ،ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ اﻳﺮادي داره ؟"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ اﺛﺮی از ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺮ ﻟﺒﺎﻧﺶ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﻋﺸﻖ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ اي ﺑﻪ ﭼﻪ درد ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺧﻮره‬ ‫!ﺷﻤﺎ ﻗﺒﻼ ﻣﻨﻮ دﯾﺪﯾﺪ ،درﺳﺘﻪ؟"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﮑﺮ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﺗﺎ از اﺣﺴﺎﺳﺶ ﺑﮕﻮﯾﺪ ،ﭼﻪ اﺷﮑﺎﻟﯽ داﺷﺖ ،اﮔﺮ ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ‬ ‫اﻋﺘﺮاف ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ،ﻋﺎﺷﻖ اﺳﺖ؟ﭼﻪ اﺷﮑﺎﻟﯽ داﺷﺖ ،اﮔﺮ داﺳﺘﺎن دﻟﺴﻮﺧﺘﮕﯽ ھﺎﯾﺶ را ﻣﯽ ﮔﻔﺖ؟ ﻏﺮور‬ ‫در ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ !ﭘﺲ ﮔﻔﺖ :"آره ! واﺳﻪ ﮐﻼﺳﮫﺎی ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ ﻣﯽ اوﻣﺪﯾﻦ داﻧﺸﮑﺪۀ ﻣﺎ!ﯾﺎدﺗﻮﻧﻪ !ﻣﻦ از اون‬ ‫ﻣﻮﻗﻪ دﻧﺒﺎﻟﺘﻮن ﺑﻮدم !اﻣﺎ اوﻟﯿﻦ ﺑﺎری ﮐﻪ ﺑﺎھﺎﺗﻮن روﺑﺮو ﺷﺪم اﻣﺮوز ﺑﻮد !ﺗﺎ اﻣﺮوز،ﺣﺘﯽ از ﮐﺴﯽ ھﻢ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪم ،ﺷﻤﺎ ﭼﻄﻮر‬ ‫آدﻣﯽ ھﺴﺘﯿﺪ ؟ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﺷﮫﺎﻣﺖ روﺑﺮو ﺷﺪن رو ﻧﺪاﺷﺘﻢ ،ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ زن داﺋﯿﺘﻮن ﻋﮑﺴﺘﻮﻧﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﻮن داد ،اوﻧﻮﻗﺖ‬ ‫ﺟﺮاﺗﻢ زﯾﺎد ﺷﺪ ،ﮔﻔﺘﻢ ،ﺣﺘﻤﺎ ﻣﯿﺘﻮﻧﻢ در ﺣﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻢ ،وﮔﺮ ﻧﻪ،ﯾﻪ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭘﯿﺸﻨﮫﺎدﺗﻮﻧﻮ ﻧﻤﯽ داد ! ..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ ﮐﻤﯽ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ ﭘﺎرﺳﺎل ﻣﯿﻮﻣﺪم داﻧﺸﮑﺪۀ ﻓﻨﯽ،از اون ﻣﻮﻗﻪ زﯾﺮ ﻧﻈﺮم داﺷﺘﯿﺪ ؟!ﺧﯿﻠﻲ‬ ‫ﺳﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﻳﻪ ﻧﻔﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻲ ﻛﻪ ھﻤﯿﺸﻪ زﻳﺮ ﻧﻈﺮت ﻣﻲ ﮔﯿﺮه !..."‬ ‫۳۲‬
  • 24.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫" ﺷﻤﺎ اﯾﻨﻘﺪر ﻣﻐﺮور ﺑﻮدﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺎزی ﻧﻤﯽ دﯾﺪد ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ !اﯾﻦ اﺧﻼﻗﺘﻮﻧﻮ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ !ﻣﻦ ﺷﯿﻔﺘۀ ﺷﻤﺎ ﺷﺪم‬ ‫،ﭼﻮن ھﻤﻮﻧﯽ ﺑﻮدﯾﻦ ﮐﻪ ھﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮد ،دﻟﺶ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺮای ﺳﺎﺳﺎن ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻮاﻧﺶ را ﺟﻤﻊ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻏﺮور ﺳﺎﺳﺎن‬ ‫ھﺠﻮم ﺑﺮد ،ﮔﻔﺖ :" ﺷﻤﺎ ھﻤﺴﺮﺗﻮن رو زﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﮔﯿﺮﻳﺪ ، ﻣﺒﺎدا ﻏﯿﺮ اون ﭼﯿﺰي ﺑﺎ ﺷﻪ ﻛﻪ اﻧﺘﻈﺎر دارﻳﺪ ؟دوﺳﺖ دارﯾﺪ‬ ‫ﻣﻐﺮور ﺑﺎﺷﻪ ؟ﺟﺎﻟﺒﻪ !ﻣﮕﻪ ﻣﯿﺸﻪ آدم اوﻧﺠﻮری ﺑﺸﻪ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاد وﻣﻐﺮور ﺑﺎﺷﻪ ؟آﺧﻪ ﻏﺮور ﭼﯿﻮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ‬ ‫؟ ﺷﻤﺎ ﯾﻪ ﭼﯿﺰی ﻣﯽ ﮔﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ اوﻟﯿﻦ ﺑﺎره ﻣﯽ ﺷﻨﻮم!...ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﯿﺴﺖ !ﺷﻤﺎ ﻏﺮورﻣﻮ ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﺪ ؟! ﺿﻤﻨﺎ ، ھﺮﭼﻲ‬ ‫ھﻢ ﻛﻪ ﺑﮕﯿﺪ ،ﺑﺎور ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻢ، آدم، ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﻋﺎ ﺷﻖ ﺑﺸﻪ !...ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﺑﻔﮫﻤﻪ ،ﻓﻼﻧﯽ ھﻤﻮﻧﯿﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاد !؟"‬ ‫" ﺷﻤﺎ دوﺳﺖ ﻧﺪارﯾﺪ ﺗﻈﺎھﺮ ﻛﻨﯿﺪ ،اﻳﻦ واﺳۀ ﻣﻦ ﺑﺎ ارزﺷﻪ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد ،اﯾﻦ ﺑﯽ رﺣﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ اﻧﺪازه ﺳﺨﺖ ﺑﮕﯿﺮد ،ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﯽ ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﮔﻔﺖ :‬ ‫"ﺣﺮﻓﺎﺋﯽ ﺷﻤﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺸﻨﮕﻨﺪ !ﺗﻮی ﺣﺮﻓﺎﺗﻮﻧﻢ ﯾﻪ ﺻﺪاﻗﺖ ھﺴﺖ !ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺣﺴﺶ ﮐﻨﻢ !"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ﺧﻨﺪﻳﺪ و ﺑﻪ ﺷﻮﺧﻲ ﮔﻔﺖ : "ﺗﺸﺨﯿﺺ دروغ، ﺳﺨﺘﻪ وﻟﻲ راﺳﺖ ﮔﻮ ھﺎ رو راﺣﺖ، ﻣﻲ ﺷﻪ ﭘﯿﺪا ﻛﺮد !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ،از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ ،ﺳﺎﺳﺎن ﻧﺮﻣﺸﺶ را ﺣﺲ ﮐﺮده ،ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ : "ﺣﻖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ ،آدﻣﺎی راﺳﺘﮕﻮ ﺧﯿﻠﯽ‬ ‫ﻣﺸﺨﺼﻨﺪ!... راﺳﺘﻲ !آﻗﺎ ﺳﺎﺳﺎن !ﻓﻜﺮ ﻛﺮدﻳﺪ ، زﻧﺪﮔﻲ دو آدم ﺻﺎدق ﭼﻪ ﺟﮫﻨﻤﻲ ﻣﻲ ﺷﻪ ؟!"‬ ‫"ﺟﮫﻨﻢ ﻧﻪ ! ﻓﻘﻂ ﺳﺨﺘﻪ !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ از ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻮاﺑﯽ ﺳﺎﺳﺎن، ھﻢ ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد و ھﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"زﻧﺪﮔﻲ ،اﮔﻪ ﺳﺨﺖ ﺑﺎﺷﻪ ﻳﻪ ﺟﮫﻨﻤﻪ‬ ‫!..."‬ ‫اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﺳﺎﺳﺎن ،ﺗﻤﺎم ﺟﻮاﺑﮫﺎ را از ﻗﺒﻞ آﻣﺎده ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﺑﯽ درﻧﮓ ﮔﻔﺖ : "ﻣﻲ ﺧﻮاﻳﺪ ﺑﮫﺘﻮن دروغ ﺑﮕﻦ ﺗﺎ راﺣﺖ زﻧﺪﮔﻲ‬ ‫ﻛﻨﯿﺪ!؟"‬ ‫"از دروغ ﻣﺘﻨﻔﺮم!"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ،ﮔﻞ زﻧﺒﻘﻲ را از ﮔﻠﺪان ﺑﯿﺮون آورد و ﺑﻪ ﻣﺮﻳﻢ ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ ھﻢ ازدروغ ﻣﺘﻨﻔﺮم! "‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ھﻢ ﮔﻞ را ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ :"ﻣﯽ دوﻧﻢ!وﻟﯽ ﻣﻦ آﺳﻮن ﻋﺎﺷﻖ ﻛﺴﻲ ﻧﻤﻲ ﺷﻢ !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دوﺳﺖ داﺷﺖ ، ﺟﻮاب ﻣﺜﺒﺘﺶ را ﻓﺮﻳﺎد زﻧﺪ اﻣﺎ واھﻤﻪ ھﺎ ﻧﻤﻲ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ . ﺷﺎﻳﺪ ﺳﺎﺳﺎن ﻳﻚ دروﻏﮕﻮ ﺑﻮد و ﻳﺎ اﺑﻠﻪ و‬ ‫ﺷﺎﻳﺪ ھﻢ ،ﻳﻚ ﻋﺎﺷﻖ .ﺑﮫﺮ ﺣﺎل دوﺳﺘﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻧﻘﺎب از ﭼﮫﺮۀ ﻓﺮﻳﺐ ﺑﺮدارد .ﺗﻨﮫﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ در دام دﻟﺒﺴﺘﮕﻲ‬ ‫ﻧﻤﻲ اﻓﺘﺎد .اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪي ﻛﻪ آﺳﺎن ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ، ﻳﻚ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺑﻮد .اﺣﺴﺎس ﻧﻮ ﺷﻜﻔﺘۀ ﺗﺼﺎدم ﻧﮕﺎھﮫﺎ ،آﻧﻘﺪر ﺳﺘﺮگ و ﻧﯿﺮو ﻣﻨﺪ‬ ‫ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﯿﺸۀ ﻣﻨﻄﻖ ﻧﻤﻲ ﮔﺴﺴﺖ .ﻣﺮﻳﻢ ،ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ، ﺑﻲ دﻟﯿﻞ در ﺟﺴﺘﺠﻮي دﻟﯿﻞ اﺳﺖ .‬ ‫ﺣﺮﻓﮫﺎی ﻣﯿﺎن آﻧﺪو اداﻣﻪ داﺷﺖ ،ﺻﺤﺒﺘﮫﺎی دﻟﻨﺸﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺖ ﭘﺎﯾﺎن ﺑﮕﯿﺮد .ھﻤﭽﻨﺎن و ھﻤﭽﻨﺎن ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ و ﺷﻌﻠۀ اﺷﺘﯿﺎﻗﺸﺎن زﺑﺎﻧۀ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮی ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ،دﯾﮕﺮ ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ، ﺗﻨﮫﺎ آرزو ،ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻮد .از ﺻﺪاﻗﺖ ﮔﻔﺘﻨﺪ ،از ﺷﺎدی‬ ‫،ﻋﺸﻖ ،رھﺎﺋﯽ ،ﻣﺮگ .‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن دﯾﮕﺮ راﺣﺖ ﺗﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ، ﺳﮑﻮت ﮐﻨﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ، ﻣﺮدن ﺑﺪون‬ ‫ﻋﺸﻖ ھﻢ ﺑﻲ ﻣﻌﻨﯿﻪ !...اون ﭼﯿﺰی دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯿﻪ ﮐﻪ ھﺮ وﻗﺖ ﻧﺨﻮاﺳﺘﯿﺶ وﻟﺶ ﮐﻨﯽ!...ﻣﻦ ﺑﻪ ھﯿﭻ اﺟﺒﺎری ﺗﻦ ﻧﻤﯽ‬ ‫دم ،ﺣﺘﯽ اﮔﻪ اون زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﺷﻪ !"‬ ‫۴۲‬
  • 25.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻤﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪ،ﮐﻤﯽ ھﻢ در دﻟﺶ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ ، ﮔﻔﺖ :"ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﻪ!اﯾﻦ ﻃﺮز ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری و اون ﭼﯿﺰاﺋﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ‬ ‫ذھﻨﺘﻮﻧﻪ ،اﺻﻼ ﺑﺎ ھﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﻧﻦ !"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ھﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺎ آدم ﻧﮑﺘﻪ ﺑﯿﻨﯽ ﻃﺮف اﺳﺖ ، ﮔﻔﺖ :"ﻣﯽ دوﻧﻢ !ﺷﻤﺎ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺪ !...ﻗﺒﻮل‬ ‫ﮐﻨﯿﺪ ،ﯾﻪ ھﻤﭽﯿﻦ درﺧﻮاﺳﺘﯽ از ﺷﻤﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺮات ﻣﯽ ﺧﻮاد ،اوﻧﻢ واﺳﻪ ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﻣﻤﮑﻨﻪ ھﻤﻪ ﭼﯿﺮو ﺧﺮاب‬ ‫ﮐﻨﻪ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯾﺮو از دﺳﺖ ﻧﻤﯽ دﯾﻦ!اﺻﻼ ﭼﯿﺰی ﻧﺒﻮده !"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ﮐﻤﯽ از ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻣﺮﯾﻢ دﻟﺨﻮر ﺷﺪو ﮔﻔﺖ :"اﺣﺴﺎس ﻣﻦ ،ھﻤﻪ ﭼﯿﺰﻣﻪ !ﭼﯽ رو از دﺳﺖ ﻧﻤﯽ دادم ؟!ھﻤﻪ ﭼﯿﻤﻮ‬ ‫؟!ﺣﺎﻻ ھﻢ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ!ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﯿﺪ ﻧﻪ!ﺷﻤﺎ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰﻣﯿﺪ !ﻗﻮل ﻣﯽ دم !ﻗﻮل ﻣﯽ دم! ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺘﻮن ﮐﻨﻢ‬ ‫!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ھﻤﭽﻨﺎن ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﺘﺮﺳﯿﺪ ،اﯾﻦ ﺗﺤﻔﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺟﻮاب رد ﻧﻤﯽ ده !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ھﻤﯿﺸﻪ از ﺗﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ اﻧﺴﺎﻧﮫﺎي ﺑﺎ ھﻮش اﺑﺎ داﺷﺖ . ھﺮ زﻣﺎن ﻛﻪ دﻳﮕﺮان ھﻮﺷﯿﺎري ﻛﺴﻲ را ﻣﻲ ﺳﺘﻮدﻧﺪ،ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ‬ ‫از او ﻣﺘﻨﻔﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ . ﺣﺎﻻ ھﻢ درﮔﯿﺮ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻛﺴﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻳﺎ رﻧﺪاﻧﻪ او را ﺑﺎزي ﻣﻲ داد و ﻳﺎ اﺑﻠﮫﺎﻧﻪ ﻳﺎوه ﻣﻲ‬ ‫ﺑﺎﻓﺖ وﺷﺎﯾﺪ ھﻢ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ .ﻣﺮﻳﻢ دوﺳﺖ داﺷﺖ ،اﮔﺮ ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺳﺎﺳﺎن اﺑﻠﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ زﻳﺮك .او ﻳﻚ ﻣﻄﻠﻖ‬ ‫ﮔﺮا ﺑﻮد ،ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮد ،ﺧﻮب ﺑﺎﺷﺪ و ﻳﺎ ﻳﻚ ﻓﺎﺟﻌﻪ .ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﺳﺎﺳﺎن از ھﻮﺷﺶ ﻗﻮی ﺗﺮ‬ ‫اﺳﺖ و اﯾﻦ ﺧﻮد ﺟﺎی ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺑﻮد ،ﭼﺮا ﮐﻪ ھﻮش ﺳﺎﺳﺎن زﯾﺎد ﺑﻮد .‬ ‫آﻧﭽﻪ ﻣﺴﻠﻢ ﺑﻮد ،ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺎ ھﻤۀ ذﮐﺎوﺗﺶ ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ دوﺳﺖ دارد ھﻤﻪ ﺗﻨﮫﺎ او را ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ .او دوﺳﺖ داﺷﺖ‬ ‫در ﻋﺮوﺳﯽ ،ﻋﺮوس ﺑﺎﺷﺪ و در ﻋﺰا ﻣﯿﺖ .اﻣﺎ ﻣﺮﯾﻢ آﻧﭽﻨﺎن ﻣﺎھﺮاﻧﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺟﺰ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ و آذﯾﺘﺎ ﮐﺲ دﯾﮕﺮی‬ ‫آﻧﺮا ﮐﺸﻒ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد .‬ ‫۵۲‬
  • 26.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫راز‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ از ﺷﺎدي در ﭘﻮﺳﺖ ﻧﻤﻲ ﮔﻨﺠﯿﺪ ،ﺷﺎﯾﺪ دﯾﮕﺮ ﺧﻠﻮص و ﻋﺸﻖ را ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﭼﺸﻤﮫﺎ در ﺟﺴﺘﺠﻮي زﻳﺒﺎﺋﻲ دور‬ ‫دﺳﺘﮫﺎ را ﻣﻲ ﻛﺎوﻳﺪ و ﺣﺎل آﻧﻜﻪ در ھﻤﯿﻦ ﻧﺰدﻳﻜﻲ،ﭼﯿﺰي ﻓﺮاﺗﺮ از آرزو ، ﺗﻤﻨﺎﻳﺶ ﻣﻲ ﻛﺮد . اﺣﺴﺎﺳﺶ را ﺑﺮاي ﻣﺎدرش‬ ‫ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد اﻣﺎ راﺿﻲ ﻧﻤﻲ ﺷﺪ . دوﺳﺖ داﺷﺖ ﺑﻪ او ﺣﺴﺎدت ﻛﻨﻨﺪ .ﭘﯿﺶ از اﻳﻦ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ رﻓﺘﺎرش ﺑﺎ آذﻳﺘﺎ را ﻣﺤﺪود‬ ‫ﺗﺮ ﻛﻨﺪ،اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﺗﻤﺎﺳﮫﺎﻳﺸﺎن، دوﭼﻨﺪان ﺷﺪه ﺑﻮد .‬ ‫آﻧﺮوز ،ﺑﺮاي دﻳﺪن آذﻳﺘﺎ ،ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﺸﺎن رﻓﺖ .ﻣﻌﯿﻦ ھﻢ آﻧﺠﺎ ﺑﻮد .‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ ﻛﻪ رﻓﺖ ،ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺷﯿﻄﻨﺖ ﺑﺎر و ﻃﻌﻨﻪ آﻣﯿﺰی ﭘﺮﺳﯿﺪ :"آذﻳﺘﺎ !اون، اﻳﻨﺠﺎ ﭼﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد ؟!واﻗﻌﺎ ﭘﺮ روﺋﯽ ؟! ﻧﻤﻲ‬ ‫ﺗﺮﺳﻲ ؟!..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮد و ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ،ﺟﻮاب داد :"از ﭼﯽ ؟!ھﻤﯿﻦ اﻣﺮوز ،ﻋﻘﺪ ﮐﺮدﯾﻢ !...دﯾﮕﻪ ﻣﺎ زن و ﺷﻮھﺮﯾﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮد،دوﺑﺎره ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﭘﺪر و ﻣﺎدرت ﭼﻲ ؟ﻓﺮﻳﺒﺎ ؟ اون ﻧﺪوﻧﻪ درﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﯽ درﻧﮓ و ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮔﻔﺖ :"ﻓﺮﯾﺒﺎ دزده !ﺣﻘﺸﻪ ! ﻣﻌﯿﻦ ازش ﻣﺘﻨﻔﺮه !ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده !ﺑﺨﺎﻃﺮ اﯾﻨﻢ ھﺴﺖ ﮐﻪ اذﯾﺘﺶ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ واﻻ آﺗﯿﺸﺶ ﻣﯽ زدم !ﺳﺮ ﻣﻦ ﺣﻮو آورده ؟!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﺮا آذﯾﺘﺎ ،اﯾﻨﮫﻤﻪ ﺑﯽ رﺑﻂ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﺪ ؟!زﻣﺎﻧﺒﻨﺪی ھﺎ را اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد و وﺟﻮد اﻧﮑﺎر ﻧﺎﭘﺬﯾﺮی‬ ‫را ﻣﻨﮑﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ .در دﻓﺘﺮ ﺛﺒﺖ اﺣﻮال ھﻢ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺛﺒﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﺮﯾﺒﺎ زن اول ﻣﻌﯿﻦ اﺳﺖ.ﭘﺲ از اﻧﺪﮐﯽ ﺳﮑﻮت،‬ ‫ﮔﻔﺖ :"ازت ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ!دﯾﻮوﻧﻪ !اول ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺑﻮد ﺑﻌﺪ ﺗﻮ اوﻣﺪی !"‬ ‫آذﯾﺘﺎﭼﮫﺮۀ ﺣﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺒﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدش ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ :"ﺗﻮ ﭼﺮا اﯾﻨﻮ ﻣﯽ ﮔﯽ ؟! ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯽ دوﻧﯽ ،ﻣﻦ و ﻣﻌﯿﻦ ،ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎ‬ ‫ھﻤﯿﻢ !ﺑﺎور ﮐﻦ ﻣﻌﯿﻦ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده !"‬ ‫۶۲‬
  • 27.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﻣﯽ دوﻧﻢ !ﻣﯽ دوﻧﻢ !وﻟﯽ آدم ﻣﻤﮑﻨﻪ ﻋﻮض ﺑﺸﻪ !ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺧﻮدﺗﻪ! ...ﺗﻮ ﺧﯿﻠﻲ آﺳﻮن ﮔﺮﻓﺘﻲ ،اﮔﻪ ﻣﻦ ﺑﻮدم ﺗﺎ ﻧﻤﻲ‬ ‫ﻓﮫﻤﯿﺪم،ﻋﻠﺖ رﻓﺘﻨﺶ ﭼﯽ ﺑﻮده ، رھﺎش ﻧﻤﻲ ﻛﺮدم !"‬ ‫" اﻻن ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻲ ﻧﻤﻲ ﺧﻮام ﺑﺪوﻧﻢ ﭼﯿﻪ ؟! ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ!!! راﺳﺘﯽ از ﻧﺎﻣﺰد ﺑﺎزﯾﺖ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ؟ﻋﺠﻠﻪ ﮐﻦ ﺟﺎ ﻧﻤﻮﻧﯽ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد آذﯾﺘﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﻣﻮﺿﻮع را ﻋﻮض ﮐﻨﺪ،ﺗﺼﻤﯿﻢ داﺷﺖ ،ﻧﺸﺎن دھﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ،ﭼﻪ‬ ‫ﺑﺤﺜﯽ در ﻣﯿﺎن اﺳﺖ ،ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ وﻟﻌﺶ ﺑﺮای داﻧﺴﺘﻦ آﻧﮑﻪ ﭼﺮا ﺑﯿﻦ ﺑﺮادر و دوﺳﺘﺶ ،اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻧﺎﮔﮫﺎﻧﯽ ﺑﮫﻢ ﺧﻮرده را‬ ‫ﭘﻨﮫﺎن ﮐﻨﺪ ، ﮔﻔﺖ :" ﻣﻲ ﺧﻮاي ﺑﮕﻲ ، ھﻮﻟﻢ ؟ﭘﺲ ﺧﻮدت ﭼﻲ ؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ دوﺳﺘﺶ را ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﺪﮐﻪ راﺑﻄۀ او وﻣﻌﯿﻦ از ﺟﻨﺲ دﯾﮕﺮی اﺳﺖ،ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ ﺑﻮده و ھﻤﭽﻨﺎن‬ ‫ھﺴﺖ،ﭘﺲ ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮدت ﻣﯽ دوﻧﯽ ،ﻛﺎر ﻣﻦ وﻣﻌﯿﻦ ، ﻳﻪ ھﻔﺘﻪ اي ﻧﺒﻮد ،ﻣﺎ ﺧﯿﻠﻲ وﻗﺘﻪ ﻗﺮارا ﻣﻮن رو ﮔﺬاﺷﺘﯿﻢ ،ﻧﻪ ﺑﻌﺪ‬ ‫ﯾﻪ ﺟﻠﺴﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻗﺼﺪ داﺷﺖ دوﺑﺎره ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺤﺚ ﻓﺮﯾﺒﺎ و ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ ،ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺘﻠﮏ آذﯾﺘﺎ ھﻢ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺎ زﯾﺮﮐﯽ ﮔﻔﺖ :"ﯾﻪ‬ ‫ﺟﻮری ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﯽ ،اﻧﮕﺎر ﻓﻘﻂ ﺧﻮدت درﺳﺖ رﻓﺘﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ،ﺗﻮ ھﻤﯿﻦ اﻻﻧﺸﻢ از ﻓﺮﻳﺒﺎ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻲ !..."‬ ‫"اون ﻛﻪ ﻋﺪدي ﻧﯿﺴﺖ ،ﻣﻌﯿﻦ ازش ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻪ و ﮔﺮﻧﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ اوﻧﻮ آدم ﺣﺴﺎب ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﭼﺮا دوﺳﺘﺶ ﻣﺴﺎﺋﻞ را ﺟﺪی ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮد ،اﯾﻨﮑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﻧﺒﻮد ،اﻣﺎ ﮐﺎری از ﮐﺴﯽ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ آﻣﺪ و‬ ‫دﯾﮕﺮ ﻓﺎﯾﺪه ای ﻧﺪاﺷﺖ،ﺑﮕﻮﯾﺪ ،اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدی!ﺗﺨﻄﺌۀ آذﯾﺘﺎ ،ﺣﺎﺻﻠﯽ ﺟﺰ ﻏﺼﻪ ﻧﺪاﺷﺖ ،ﭘﺲ دوﺑﺎره ﺑﺤﺚ را ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ‬ ‫ﮐﺸﺎﻧﺪ ﮐﻪ :"ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻢ ﺟﺎ ﺗﻮن ﻋﻮض ﺷﺪه؟!"‬ ‫آذﻳﺘﺎﮐﻪ از اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﺮﯾﻢ از ﺷﻮﺧﯿﺶ ﺑﺮ ﺳﺮ ذوق آﻣﺪه ﺑﻮد ، ﮔﻔﺖ :"ﭼﯿﻪ ؟ﺣﺴﻮدﻳﺖ ﻣﻲ ﺷﻪ ؟"‬ ‫"آﺧﻪ ،ﺑﻪ ﭼﻲ ؟! زن دوم ﺷﺪن ﮐﻪ ﺣﺴﻮدي ﻧﺪاره !اوﻧﻢ زن دوم ﮐﯽ ؟! ﻣﻌﯿﻦ !؟"‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﭼﺸﻪ ؟!دوﻣﯽ ﺑﻮدﻧﻮ ھﻢ درﺳﺘﺶ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ !ﺣﺎﻻ ﺑﺒﯿﻦ !اﯾﻦ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ اﺳﺖ !وﮔﺮﻧﻪ ﻣﻦ اوﻟﻢ !ﻏﯿﺮ‬ ‫ﻣﻨﻢ ھﯿﭽﮑﯽ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫"ﺑﯿﻦ ﺷﻮن رو ﺧﺮاب ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ؟اﯾﻦ ﮐﺎرا ﻓﻘﻂ آدﻣﻮ ﮐﻮﭼﯿﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ !در ﺣﺪ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ !ﺑﺒﯿﻦ اوﻧﯿﮑﻪ ﺗﻮی دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن ،ھﻤﻪ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻦ ،ﭼﻪ ﺑﺎ ﮐﻼﺳﻪ! ﭼﻪ ﺑﺎ ﮐﻼﺳﻪ!ﺑﻪ ﭼﻪ روزی اﻓﺘﺎده!؟راﺳﺘﯽ ﭼﻨﺪﺷﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻪ !ﺗﻮ ھﻨﻮز ﮔﺮﻣﯽ !"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن و درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از ﭼﮫﺮه اش ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ،ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪه ، ﮔﻔﺖ :"ﺑﺎاوﻧﯿﮑﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ازدواج ﮐﺮدم !ﺑﺎ‬ ‫ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻨﻮ ﻣﯽ ﺧﻮاد !ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﭼﻪ ؟"‬ ‫" ﺧﻮدت رو ﮔﻮل ﻣﯽ زﻧﯽ ،ﻣﻌﯿﻦ ھﺮ ﻛﺎري ﻛﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺒﺎ ﺑﺮﺳﻪ !... ﻣﺮﻳﻢ ﻗﺼﺪ داﺷﺖ آذﯾﺘﺎ را ﻋﺼﺒﯽ ﮐﻨﺪ."‬ ‫" ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده !...".‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد ،ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ آذﯾﺘﺎ آﻣﺎدۀ ﮔﻔﺘﻦ دﻟﯿﻞ ﺟﺪاﺋﯿﺶ ﺑﺎ ﻣﻌﯿﻦ اﺳﺖ ، ﮔﻔﺖ :" آذﯾﺘﺎ !ﺗﻮ ﯾﻪ ﭼﯿﺰی‬ ‫ﻣﯽ دوﻧﯽ !ﻣﮕﻪ ﻧﻪ !؟وﮔﺮﻧﻪ داﯾﻢ ،ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺘﯽ ،ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده !ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده !ﺧﻮب ﺑﮕﻮ !ﺑﮕﻮ ﺗﺎ ﮐﻤﮑﺖ ﮐﻨﻢ !"‬ ‫"ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﭘﯿﺶ ﻣﻌﯿﻦ ﺧﺒﺮ دار ﻣﯽ ﺷﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺎت داره زﻣﯿﻨﺎی ﺷﻤﺎﻟﻮ ﺑﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﻣﯽ ده .ﻣﯽ ره ﭘﯿﺶ ﺑﺎﺑﺎت ،اوﻧﻢ ﻣﯽ ﮔﻪ‬ ‫ﻣﺎل ﺧﻮدﻣﻪ ھﺮ ﺟﻮری ﮐﻪ ﺑﺨﻮام آﺗﯿﺸﺶ ﻣﯽ زﻧﻢ ،ﻣﻌﯿﻨﻢ ﺟﺮﯾﺎن ﺗﻮ رو ﭘﯿﺶ ﻣﯽ ﮐﺸﻪ،واﺳﺶ دﻟﯿﻞ ﻣﯽ آره ﮐﻪ آره اون‬ ‫ﭘﺴﺮه رو ﭘﺮﯾﺎ وادار ﺑﻪ اﯾﻨﮑﺎر ﮐﺮد ،ﺑﺎﺑﺎﺗﻢ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻪ و داد ﻣﯽ ﮐﺸﻪ ﮐﻪ ﭘﺮﯾﺎ رو ﻧﺎ ﺑﻮد ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ،داداﺷﺘﻢ ﻣﯽ ﮔﻪ‬ ‫ﭼﺮا دروغ ﻣﯽ ﮔﯽ ؟ﺗﻮ ھﻤﻪ ﭼﯽ رو ﻓﺪای اون ﮐﺮدی !ﻣﺎدرم!ﻣﻦ !ﺧﻮاھﺮای ﺑﯿﭽﺎرم!ھﻤﻪ ﭼﯿﺮو !ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﮔﯽ ﻣﯽ ﺧﻮام ﻧﺎ‬ ‫ﺑﻮدش ﮐﻨﻢ !داری دروغ ﻣﯽ ﮔﯽ !ﺗﻮ ھﯿﭽﯽ واﺳﺖ ﻣﮫﻤﺘﺮ از اون ﻧﯿﺴﺖ!ﻣﻦ اﯾﻨﮑﺎرو ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !واﺳﻪ ﺧﻮاھﺮم ھﻤۀدﻧﯿﺎرو‬ ‫۷۲‬
  • 28.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ھﻢ آﺗﯿﺶ ﻣﯽ زﻧﻢ !اون ﻟﺤﻈﻪ ﮔﺮم ﺑﻮده ،ھﺮﭼﯽ ﺗﻮ دھﻨﺶ ﻣﯽ آدو ﻣﯽ ﮔﻪ !ھﻤﯿﻨﮑﻪ از دﻓﺘﺮ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ ره ،ﯾﮑﯽ از‬ ‫ﮐﺎرﮔﺮای ﺑﺎﺑﺎت ﺟﻠﻮﺷﻮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮه ﮐﻪ آﻗﺎ ﻣﻌﯿﻦ ﻋﺼﺒﯽ ﻧﺸﯿﺪ،ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻧﺪاره !ﻣﻦ ﺧﻮدم ﯾﻪ ﺑﺎر ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪم ، ﺑﺨﺎﻃﺮش ده‬ ‫ﺳﺎل ﺣﺒﺲ ﮐﺸﯿﺪم !وﻟﯽ ﻣﻌﯿﻦ ﺗﻮﺟﮫﯽ ﺑﮫﺶ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ !ﺑﻌﺪ ﭼﻨﺪ روز ﺧﺒﺮ دار ﻣﯿﺸﻪ ﮐﻪ دﯾﮕﻪ اﺛﺮی از ﭘﺮﯾﺎ ﻧﯿﺴﺖ ،ھﻮل‬ ‫ﺑﺮش ﻣﯿﺪاره ﮐﻪ ﻧﮑﻨﻪ راﺳﺘﯽ راﺳﺘﯽ! ﺑﺎﺑﺎت ﭘﺮﯾﺎرو ﮐﺸﺘﻪ !ﻣﯿﺮه ﺳﺮاغ ﺑﺎﺑﺎت ،وﻟﯽ ﺑﺎﺑﺎت اوﻧﻘﺪر ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮده ﮐﻪ ردش‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﻪ و ﻣﯽ ﮔﻪ ﺣﺎﻻ راﺿﯽ ﺷﺪی! ﯾﻪ روز اون ﮐﺎرﮔﺮه ﭘﯿﺸﺶ ﻣﯽ آد و ﻣﯽ ﮔﻪ ﻣﯽ دوﻧﻢ ﺑﺎﺑﺎت زﻧﺸﻮ ﮐﺸﺘﻪ !ﻣﯽ‬ ‫دوﻧﻢ ﺗﻮ دروغ ﮔﻔﺘﯽ!اﯾﻦ وﺳﻂ ھﯿﭽﮑﯽ ﻏﯿﺮ ﺗﻮ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺖ ! اﮔﻪ ﭘﻠﯿﺲ ﺑﻔﮫﻤﻪ ، ﺗﻮ ﺿﺮر ﻣﯽ ﮐﻨﯽ !ﯾﻪ ﻣﺪت ﺣﺴﺎﺑﯽ‬ ‫از ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺎج ﻣﯽ ﮔﯿﺮه وآﺧﺮش ھﻢ ﻣﯽ ﮔﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ دﺧﺘﺮ ﻣﻦ ازدواج ﮐﻨﯽ !ﺑﺒﯿﻦ ﭼﻘﺪر ﻃﻤﻊ داﺷﺘﻪ !ھﻤﻪ ﭼﯿﺮو ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺘﻪ !ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺑﭽۀ ﺧﻮدﺷﻢ رﺣﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ !ﺣﺘﻤﺎ ﺣﺪس زدی ﮐﻪ اون دﺧﺘﺮه ﮐﯿﻪ !؟"‬ ‫"ھﻤﯿﻦ ﺟﻮری!ﻣﮕﻪ ﻣﯽ ﺷﻪ ؟!ﺧﻮدت ﺧﻨﺪه ات ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮه ! ﭘﺮﯾﺎ ﮐﺲ و ﮐﺎر ﻧﺪاﺷﺘﻪ؟!اﮔﻪ ﯾﻪ دﻓﻪ ﻏﯿﺒﺶ ﻣﯿﺰﻧﻪ ،واﺳﻪ‬ ‫ھﯿﭽﮑﯽ ﻣﮫﻢ ﻧﺒﻮده !؟ﺗﺎ اوﻧﺠﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﯾﺎدﻣﻪ دوروورش آدم زﯾﺎد ﺑﻮد !ﺑﻌﺪ اون ﺟﺮﯾﺎن ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﮐﺴﯽ ﺳﺮاغ ﭘﺮﯾﺎ رو‬ ‫ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ؟!ﮐﺴﯽ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪه ،ﮐﺠﺎﺳﺖ؟"‬ ‫"ﭼﻪ ﻣﯽ دوﻧﻢ؟ﻣﻨﻢ ﻓﻘﻂ ﺷﻨﯿﺪم ،اوﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻧﺒﻮدم!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺠﺎب ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ، ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﺗﻮ ﭘﺮﯾﺎ رو ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﯽ!!"‬ ‫"ﺑﮫﺘﺮ از ﺗﻮ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻤﺶ !دور و ورﯾﺎش دﻧﺒﺎل ﮐﺎرای ﺧﻮدﺷﻮن ﺑﻮدن ،ﻧﻪ ﭘﺮﯾﺎ!!ﭘﺮﯾﺎ ﺳﺮش ﺷﻠﻮغ ﺑﻮد وﻟﯽ رﻓﯿﻖ ﻧﺪاﺷﺖ‬ ‫!داﺷﺖ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻤﯽ ﺳﮑﻮت ﮐﺮد و ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ :"ﺑﺒﯿﻦ آذﯾﺘﺎ !درﺳﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ از ﭘﺮﯾﺎ ﻣﺘﻨﻔﺮم وﻟﯽ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ درﺑﺎرۀ ﯾﻪ‬ ‫ھﺮﺟﺎﺋﯽ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﯽ!؟"‬ ‫آذﯾﺘﺎ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪاﺷﺖ ، ﻣﺮﯾﻢ از ﭘﺮﯾﺎ ﺟﺎﻧﺐ داری ﮐﻨﺪ ، ﺑﺎ ﺗﻨﺪی و از ﺳﺮ ﺧﺸﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻧﻔﯽ ﻧﺎﺑﺠﺎ و ﻧﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻮد ،‬ ‫ﮔﻔﺖ:"ﻣﮕﻪ ﻧﺒﻮد!؟ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ھﻢ رﺣﻢ ﻧﮑﺮد !ھﻤۀ اون ﺑﺪﺑﺨﺘﯿﺎ زﯾﺮ ﺳﺮ اون ﺑﻮد !"‬ ‫" ﭼﻪ رﺑﻄﯽ ﺑﻪ ﭘﺮﯾﺎ داﺷﺖ؟!ﺷﻤﺎ ھﻢ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﺎدرم،ھﻤﻪ ﭼﯽ ﯾﺎ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﭘﺮﯾﺎ اﺳﺖ ﯾﺎ ﺑﺎﺑﺎم!؟ ﺷﻤﺎ ھﻢ ھﺮﮐﺎری ﮐﺮدﯾﺪ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮاﯾﺪ ﺑﺬارﯾﺪ ﭘﺎی اون دوﺗﺎ !؟"‬ ‫ﻣﺎدرﺷﺎن اﺣﻤﺪ را ﺑﺮاي ﻋﯿﺎ ﺷﻲ وھﺮزه ﮔﻲ ﺗﻜﻔﯿﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد .ﺑﻘﺪري از او ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﮔﺬاﺷﺖ ، ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ‬ ‫روﺑﺮو ﺷﻮد . آن اواﻳﻞ ،دﻳﺪارھﺎ ،ھﻔﺘﮕﻲ ﺑﻮد ،ﺑﻌﺪھﺎ ﻣﺎھﯿﺎﻧﻪ ﺷﺪ و ﻋﺎﻗﺒﺐ ،ﺳﺎﻟﯿﺎﻧﻪ .ذھﻦ اﺣﻤﺪ ھﻢ آﻧﻘﺪر ﮔﺮﻓﺘﺎر‬ ‫دﻟﺒﺴﺘﮕﻲ ھﺎﻳﺶ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ ﺑﻪ دﻟﺘﻨﮕﻲ ﻧﺪاﺷﺖ و از آن اﺑﺎھﺎ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﻲ ﻛﺮد . اﻣﺎ آﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎری ﻛﻪ ﻣﺮﯾﻢ ، ﭘﺪرش‬ ‫را دﻳﺪه ﺑﻮد، ﺳﺮ ﺣﺎل ﺑﻮد.اﻧﮕﺎر ﻧﻪ اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻋﺸﻘﺶ را از دﺳﺖ داده.ﯾﺎ ﭘﺪرش ﺳﺨﺖ ﺑﯽ ﻋﺎﻃﻔﻪ ﺑﻮد و ﯾﺎ ﻣﻌﯿﻦ اﺷﺘﺒﺎه‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮد . ﺑﻪ ھﺮ ﺣﺎل، ﻣﺮﻳﻢ ، ﻣﻌﯿﻦ را ﺑﺮاي ﺗﻨﺪروي ھﺎي اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ اش ﻣﻘﺼﺮ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ،اﻣﺎ ﺣﺎﻻ زﻣﺎن داوري‬ ‫ﻧﺒﻮد.ﻣﻌﯿﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ ﺣﺒﺎب ﻧﺎزك ﺑﺎ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﺗﻠﻨﮕﺮي ﻣﻲ ﺷﻜﺴﺖ .‬ ‫ﺳﻜﻮت ﺳﻨﮕﯿﻨﻲ ﻓﻀﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،اﻧﮕﺎر، ﺑﺎﻳﺪ ﭼﯿﺰي ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﺪ ،اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا در ﺑﺎور ﻧﻤﻲ ﮔﻨﺠﯿﺪ.‬ ‫ﭘﺮﺳﺸﯽ از ذھﻦ ﻣﺮﯾﻢ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ اورا ﺷﻮﮐﻪ ﮐﺮد !ﺑﻼ ﻓﺎﺻﻠﻪ رو ﺑﻪ آذﯾﺘﺎ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ :"راﺳﺘﯽ! ﻣﻌﯿﻦ از ﻛﺠﺎ ﻓﮫﻤﯿﺪه‬ ‫؟اون ﮐﻪ اﺻﻼ از ﻣﺎ ﺟﺮای ﻣﻦ ﺧﺒﺮ ﻧﺪاﺷﺖ ؟!ﻣﺎدرم اﺟﺎزه ﻧﺪاد اون ﺑﻔﮫﻤﻪ !"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ دﻟﮫﺮه ﮔﻔﺖ :" ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ !...ﭘﯿﺶ اوﻣﺪ...ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدي ،اون ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺪوﻧﻪ!...")ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﮐﺎر اﺷﺘﺒﺎھﯽ ﮐﺮده!ﻣﯽ داﻧﺴﺖ دﻟﯿﻠﺶ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﯿﺴﺖ!ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ،ﻧﺎم ﺗﻤﺎم آﻧﮫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ را ﺑﻪ‬ ‫زﺑﺎن ﻣﯽ آورد!(‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎش ﻓﺮﯾﺎد زد ﮐﻪ :" واﺳﻪ ده دﻗﯿﻘﻪ ﺣﺮف زدن ، ﺑﻲ ﭼﺎرم ﻛﺮدي !ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﺑﻪ ھﯿﭽﮑﯽ ﻧﮕﻮ !..."‬ ‫۸۲‬
  • 29.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺑﻌﺪ ﮐﻤﯽ ﺳﮑﻮت ﮐﺮد ،ﺷﮏ ﺑﺮ ﺧﺸﻤﺶ ﻏﺎﻟﺒﻪ ﮐﺮد ﺑﺎ ﻟﺤﻦ آراﻣﺘﺮی اداﻣﻪ داد :" وﻟﯽ اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻳﻪ ﺟﺎﺋﯿﺶ ﻟﻨﮓ ﻣﻲ‬ ‫زﻧﻪ!ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﺎور ﮐﻨﻢ!ﺧﯿﻠﯽ ﺑﭽﮕﻮﻧﻪ ﺳﺖ ! ...ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ !ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﯾﻢ !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از اﺻﺮار ﻣﺮﯾﻢ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ﮔﻔﺖ :"ﻛﺠﺎ ﻟﻌﻨﺘﻲ ؟ﻣﯽ دوﻧﯽ اﻻن ﭼﻪ ﺗﺮاﻓﯿﮑﯿﻪ !اﮔﻪ ﻣﻲ‬ ‫ﺧﻮاي ﺑﺪوﻧﻲ ، ﭘﺮﻳﺎ ھﺴﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ ،ﻣﻲ ﺗﻮﻧﻲ زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻲ !... وﻟﯽ ھﯿﭽﻲ ﻧﮕﻲ !اﮔﻪ ﺟﻮاب داد ،ﻓﻘﻂ ﻗﻄﻊ ﻛﻦ !"‬ ‫ﺻﺪاﺋﻲ، ﻣﻜﺮر، ﻣﻲ ﮔﻔﺖ " ﺷﻤﺎرۀ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻣﺴﺪود ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ! ...".ﺗﺮس ﺑﻪ ﺟﺎن ﻣﺮﯾﻢ اﻓﺘﺎد و ﮔﻔﺖ :"ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻤﻜﻨﻪ‬ ‫؟...ﺑﺬار ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺷﻮن زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ !...ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﮫﺘﺮه ﺑﺮﻳﻢ ! اﯾﻨﺠﻮری ﻓﻘﻂ دور ﺧﻮدﻣﻮن ﻣﯽ ﭼﺮﺧﯿﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ،آﻧﻘﺪراﺿﻄﺮاب داﺷﺖ ﻛﻪ در راﻧﻨﺪﮔﯿﺶ ﻣﺸﮫﻮد ﺑﻮد ، آرزو ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ اي ﻛﺎش! ﻣﻌﯿﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﺴﺪود‬ ‫ﺑﻮدن ﺷﻤﺎرۀ ﭘﺮﻳﺎ ،واھﻤﻪ ھﺎي ﺟﺎﻧﻜﺎھﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺶ رﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮد .‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫درراه ﺑﺮﮔﺸﺖ از ﻣﻨﺰل ﭘﺮﯾﺎ ،آذﻳﺘﺎ ﺳﻜﻮت ﻛﺮده ﺑﻮد و ﺑﻲ ﻣﺤﺎﺑﺎ ﺳﯿﮕﺎر ﻣﻲ ﻛﺸﯿﺪ .ﺣﺘﻤﺎ ،ﯾﺎد ﺻﺤﻨﻪ ای ﮐﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﺑﺎ ﻧﺎز در‬ ‫ﮐﻨﺎر اﺣﻤﺪ ﻟﻤﯿﺪه ﺑﻮد و ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ، او را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد ، آزارش ﻣﯽ داد.‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر ﺑﯽ ﭘﺮوای دوﺳﺘﺶ اﻋﺘﺮاض ﮐﺮد ﮐﻪ :"ﺑﺲ ﻛﻦ دﻳﮕﻪ !ﻣﺮدم ﺗﻤﺎﺷﺎت ﻣﻲ ﻛﻨﻦ !..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ از ﺳﺮﺑﯽ ﭼﺎرﮔﯽ و ازﻣﺤﻼل ،ﻧﺘﺮس ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﺷﺠﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ از ﺗﺮﺳﺶ رﯾﺸﻪ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ،داد زد ﮐﻪ : "ﺑﻪ ﺟﮫﻨﻢ!‬ ‫ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ دﻟﺶ ﺑﻪ ﺣﺎل دوﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ ،ﺑﺎﯾﺪ او را دﻟﺪاری ﻣﯽ داد ﭘﺲ دروغ ﮔﻔﺖ :" ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻧﺒﻮد ،از ﭼﻲ ﻣﻲ‬ ‫ﺗﺮﺳﻲ؟...".وﻟﯽ ﭼﯿﺰی ﺑﻮد ،ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻠﺨﺘﺮ از ﺳﯿﮕﺎر و ﯾﺎ ﺣﺘﯽ زھﺮ و آن اﺷﺘﺒﺎه ﮐﻮدﮐﺎﻧۀ ﯾﮏ ﻣﺮد ﺳﯽ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد!و ﺷﺎﯾﺪ‬ ‫ھﻢ ﺗﻮھﻤﺶ!‬ ‫"ﻣﻲ دوﻧﻢ ، ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ، ﺳﮕﻢ !وﻟﻲ ﻛﺎش ﺑﺎﺑﺎت ﭘﺮﻳﺎ رو ﻛﺸﺘﻪ ﺑﻮد !..."‬ ‫"دﻳﻮوﻧﻪ ﺷﺪي !؟...اﻳﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﭼﯿﻪ؟!"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ زار ﻣﯽ زد ،ﮔﻔﺖ :" رواﻧﯿﻪ؟! ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟!...ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ،ﻣﻌﯿﻦ ﺧﻮدش ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺒﺎ ازدواج ﻛﻨﻪ ؟...ﻣﻦ‬ ‫اﺣﻤﻖ، ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ، ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده ...ﻧﻤﻲ دوﻧﺴﺘﻢ، ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮده !"‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اﺗﻮﻣﺒﯿﻠﺶ را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﺮد و ﺑﺮﺳﺮ دوﺳﺖ آﺷﻔﺘﻪ اش داد زد ﮐﻪ :"ﯾﻪ ﺑﺎر ﻣﯽ ﮔﯽ رواﻧﯽ !ﯾﻪ ﺑﺎر ﻣﯽ ﮔﯽ ،ﮐﺎش‬ ‫ﺑﺎﺑﺎت ﮐﺸﺘﻪ ﺑﻮدش،ﯾﻪ ﺑﺎر ﻣﯽ ﮔﯽ ﺧﻮدش ﺧﻮاﺳﺘﻪ ،ﭼﺘﻪ ؟ آروم ﺑﺎش !...ﻣﻤﮑﻨﻪ ﻓﻘﻂ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻪ !"‬ ‫ﺷﺎﻳﺪ آذﻳﺘﺎ ﺣﻖ داﺷﺖ ،ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ راﺗﻮﺟﯿﻪ ﻛﺮده ﺑﻮدﺗﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻌﯿﻦ اﺳﺖ اﻣﺎ دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﻮر ﭘﺮﯾﺎ را‬ ‫ﻛﺘﻤﺎن ﻛﻨﺪ. ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻤﺎﻳﻞ داﺷﺖ ، ﻣﺎ ﺟﺮا ﻗﺘﻞ ﭘﺮﯾﺎ ﻣﯽ ﺑﻮد ﺗﺎ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻓﺮﯾﺒﺎ!ﻋﺪدي ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻤﺮدش ،اﻛﻨﻮن ﺗﻤﺎم‬ ‫ﺣﺴﺎﺑﮫﺎ را ﻏﻠﻂ ﻣﻲ ﻛﺮد .آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ دﯾﺪن ﭘﺮﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻣﯽ ﺷﺪ!ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ آن ﺑﺎوری ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ داﺷﺖ ،ﺑﺎﯾﺪھﻢ ،‬ ‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻦ زده ھﺎ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪ و ﺟﯿﻎ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ !اﻣﺎ ﭼﺮا ﭘﺮﯾﺎ واﮐﻨﺸﯽ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر ﻏﯿﺮ ﻣﻌﻤﻮل آذﯾﺘﺎ ﻧﺸﺎن ﻧﺪاد !؟ﭼﺮا ﺣﺘﯽ‬ ‫ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮑﺮد ؟!ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎزھﻢ ﻣﺴﺖ ﺑﻮد !ﺷﺎﯾﺪ در اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﻧﺒﻮد !ﭼﺮا و ﭼﺮاھﺎی ﺑﺴﯿﺎری در اﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ ﺑﯽ ﺟﻮاب‬ ‫ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد .‬ ‫۹۲‬
  • 30.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"از ﻛﺠﺎ ﻓﮫﻤﯿﺪي ، اﻳﻦ ﻣﺎ ﺟﺮاھﺎ ﺑﻪ ﭘﺮﻳﺎ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ؟"‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﮐﻪ ھﻨﻮز ھﻖ ھﻘﺶ ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ،ﺑﺮﯾﺪه ﺑﺮﯾﺪه ﺟﻮاب داد :"وﻗﺘﻲ ﺣﺮف ﻣﻲ زدﻳﻢ ...ﻳﻪ دﻓﻪ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ" ﺑﺎ ﻳﺪ ،‬ ‫ﺗﻤﺎس ﺑﮕﯿﺮم" ...اﻳﻦ ﺗﻤﺎس ھﺎي ﻟﻌﻨﺘﻲ ،ھﻤﯿﺸﻪ ﻣﺰاﺣﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ...ﻣﺰاﺣﻢ ﻟﺤﻈﻪ ھﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ،ﺑﮫﺘﺮﻳﻨﻨﺪ !...ﻓﻜﺮ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺮدم ،ﻓﺮﻳﺒﺎ ﺳﺖ ،ﮔﻮش دادم ﺑﺒﯿﻨﻢ ﭼﻪ ﺧﺒﺮه ؟...وﻟﻲ اون ﺑﺎ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﻪ ﺣﺮف ﻣﻲ زد ،ﭼﻨﺪ ﺑﺎرم اﺳﻢ ﭘﺮﻳﺎ رو ﺷﻨﯿﺪم‬ ‫،ازش ﭘﺮﺳﯿﺪم ،ﮔﻔﺖ "ﭼﻨﺪ وﻗﺘﯿﻪ ،ﭘﺮﻳﺎ ﻧﯿﺴﺘﺶ!"."‬ ‫آذﻳﺘﺎ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ زاري ﻣﻲ ﻛﺮد ،اداﻣﻪ داد :"ﺑﻌﺪا ھﻢ ،اون ﻣﺎﺟﺮا رو ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد !ﻣﻦ اﺣﻤﻘﻢ ،ﺑﺎورم ﺷﺪ !...ﺑﮫﺮ ﺳﺎزي زد‬ ‫رﻗﺼﯿﺪم!...ھﺮ ﭼﻲ ﮔﻔﺖ رو ﻗﺒﻮل ﻛﺮدم!.... ﺑﺪ ﻛﺮد !...ﻣﻲ دوﻧﻲ!ﻣﺎدرم ﻧﻤﻲ دوﻧﻪ ، ﻋﻘﺪ ﻛﺮدم !..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﻣﮕﻪ ﻣﻲ ﺷﻪ ؟..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﻲ ﮔﺮﻳﺴﺖ ،ﮔﻔﺖ :" ﻣﯿﺸﻪ !...ﺑﺎ ﻛﻠﻚ ...دروغ! اﻣﺮوز ،ﻣﺜﻞ ﻳﻪ ﻓﺮاري ،ﻋﻘﺪ ﻛﺮدم ... ﺗﺤﻘﯿﺮ‬ ‫ﺷﺪم وﻟﻲ ﮔﻔﺘﻢ "ﻣﻌﯿﻦ ﻋﺎﺷﻘﻤﻪ !اﻳﻦ ﻣﮫﻤﻪ !" ،آدﻣﺎﺋﻲ ﻛﻪ دﻳﮕﻪ ﻧﻤﻲ دﻳﺪﻣﺸﻮن اھﻤﯿﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ...ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻓﻜﺮ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺮدم ،زودﺗﺮ ،ﺑﺮﺳﯿﻢ ﺧﻮﻧﻪ.اﻧﮕﺎر ﺧﻮاب ﻣﻲ دﻳﺪم ،ﺗﻮ ﺑﯿﺪارم ﻛﺮدي !ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ، ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻢ ،ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ،‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ ﻋﺎﺷﻘﻤﻪ ...ﭼﻪ ﻣﻲ دوﻧﺴﺘﻢ ...دﻳﻮوﻧﻪ اﺳﺖ؟..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد ﺑﺎﯾﺪ دوﺳﺖ ﻏﻤﮕﯿﻨﺶ را دﻟﺪاری ﻣﯽ داد ،ھﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮدش ھﻢ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‬ ‫اﻋﺘﻘﺎدی ﻧﺪاﺷﺖ اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ اول آذﯾﺘﺎ را ﺑﻪ ھﺮ ﻗﯿﻤﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻮد ،آرام ﻣﯽ ﮐﺮد ﭘﺲ ﮔﻔﺖ :"ﺷﺎﯾﺪ اﮔﻪ ھﺮﮐﺴﯽ ﺟﺎی اون ﺑﻮد‬ ‫اﯾﻦ اﺷﺘﺒﺎه رو ﻣﯽ ﮐﺮد !درﺳﺘﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺑﭽﻪ ﻧﯿﺴﺖ وﻟﯽ از اﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎن ﻓﻘﻂ ﻗﺪ ﯾﻪ ﺑﭽﻪ ﻣﯽ دوﻧﺴﺘﻪ !ﯾﮑﯽ دﯾﮕﻪ ﺳﻮء‬ ‫اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺑﯿﭽﺎره ﺑﺪ وﺑﯿﺮاه ﻣﯽ ﮔﯽ !اون ﭼﯿﺰاﺋﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﯽ ،ﺧﻮدت ﮐﺮدی !ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﭼﻪ ؟ﺗﺎ ﺣﺎﻻ‬ ‫ﺑﻪ ﺧﻮدت ﻓﺤﺶ دادی ؟ﺧﻮدت ﺧﻮاﺳﺘﯽ زن ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺸﯽ !ﺣﺎﻻ، آروم ﺑﺎش !اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ھﯿﭽﯽ ﻧﯿﺴﺖ !ھﯿﭽﯽ ﻧﺸﺪه‬ ‫!ﺟﺎی اﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﯽ ،داری ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﯿﮕﺎر ﻟﻌﻨﺘﯽ،آﺑﺮﻣﻮﻧﻮ ﻣﯽ ﺑﺮی ؟! درﺳﺖ ﻣﯿﺸﻪ !ﻣﻦ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﺮا ؟ﭼﺮا‬ ‫ﺗﺮﺳﯿﺪی ؟از ﭼﯽ ؟ﻣﻌﯿﻦ ﻓﻘﻂ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده !ﺗﻤﻮم ﺷﺪ !ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﮔﯽ رواﻧﯿﻪ !...ﻧﻪ!ﺗﻮ دﯾﻮوﻧﻪ ای ،ﺑﺪﺑﺨﺖ ،ﺗﻮ دﯾﻮوﻧﻪ ای‬ ‫ﮐﻪ ھﻤﻪ ﭼﯿﺮو ﺑﺎور ﮐﺮدی !ﻣﮕﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘﻪ واﺳﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﯽ ؟ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ،ﺧﯿﻠﯽ اﺣﻤﻘﻢ ،ﭼﻪ ﻣﯽ دوﻧﺴﺘﻢ ،ﺗﻮ از‬ ‫ﻣﻦ ﺑﺪﺗﺮی !ﺗﻮ اﯾﻦ ﻣﺪت اﺻﻼ ﺑﻪ ھﯿﭽﯽ ﺷﮏ ﻧﮑﺮدی؟!ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮدی اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﭽﻪ ﮔﻮﻧﻪ اﺳﺖ ؟!ﺑﺎﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدی !ﺣﺎﻻ‬ ‫ھﻢ ﭼﯿﺰی ﻧﺸﺪه !اﯾﻨﻘﺪر ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﺒﺎش !اﮔﻪ ازاﯾﻦ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﺨﺮه ات ﮐﻨﻨﺪ؟!ﻧﺘﺮس !اﮔﻪ ﯾﮑﯽ ﻣﺜﻞ ﭘﺮﯾﺎ ﺑﮫﺖ‬ ‫ﺑﺨﻨﺪه از اون ﻋﺬاﺑﯽ ﮐﻪ واﺳﻪ ﺧﻮدت درﺳﺖ ﮐﺮده ﺑﻮدی،ﺑﮫﺘﺮه !ﺗﺎزه ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎش ،ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ واﺳﻪ ﻣﺎدرﺗﻢ ﯾﻪ دﻟﯿﻞ‬ ‫ﺧﻮب ﺑﯿﺎری ﮐﻪ ﭼﺮا ﻗﺎﯾﻤﮑﯽ ﻋﻘﺪ ﮐﺮدی!ﺑﻪ ﻣﺎدرت ﺑﮕﻮ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدی!ﺑﮕﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر، ﻣﻌﯿﻦ رو ﮐﻤﮏ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﻢ!اﺳﺨﺘﻪ وﻟﯽ ﺑﺪﺗﺮ از ﮐﺎری ﮐﻪ ﮐﺮدی ﻧﯿﺴﺖ !درﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !ﮐﻤﮑﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !اﺗﻔﺎق ﺑﺪی ﻧﯿﺎﻓﺘﺎده!ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺎدرت‬ ‫ﻧﮕﻔﺘﯽ !اﯾﻦ ﺑﺪه !اوﻧﻢ درﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﻪ !ﺗﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﯾﻦ دﯾﺮ ﻧﺸﺪه ،ﺑﺎﯾﺪ درﺳﺘﺶ ﮐﻨﯿﻢ! ...ﻣﺎدرم ھﻢ ﻛﻤﻜﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ !‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ھﻤﯿﻦ اﻻن ھﻤﻪ ﭼﻲ رو ﺑﻪ اون ﺑﮕﯿﻢ !..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﻛﻪ دﯾﮕﺮ آراﻣﺘﺮ ﺑﻮد،ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ!ﻧﻪ! اﻻن ازﺗﻌﻔﻦ ﺧﻮدم، ﺣﺎﻟﻢ ﺑﮫﻢ ﻣﻲ ﺧﻮره .ﺑﺬار ﺳﺮ ﻓﺮﺻﺖ !..."‬ ‫"ﻣﻤﻜﻨﻪ دﻳﺮ ﺑﺸﻪ !..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﮐﻪ داﺷﺖ ﺑﺎزھﻢ ﻋﺼﺒﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﯾﺎد ﮐﺸﯿﺪﮐﻪ :"ﺧﺐ !ﻣﻦ رو ﺑﺬار ﺧﻮﻧﻪ !...ﯾﺎﻻ !ﻣﻨﻮ ﺑﺬار ﺧﻮﻧﻪ!..."‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﮐﻪ از ﺗﻐﯿﺮ ﻧﺎﮔﮫﺎﻧﯽ آذﯾﺘﺎ ﯾﮑﻪ ﺧﻮرده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :" ﺗﻨﮫﺎت ﻧﻤﻲ ذارم !...آروم ﺑﺎش!..."‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﺑﺎ ﺻﺪای آراﻣﺘﺮی ﮔﻔﺖ :"ﺣﻖ ﻧﺪاري ،ﺗﻠﻔﻨﻲ ھﻢ ﺑﮕﻲ !..."‬ ‫"آﺧﻪ ﭼﺮا؟"‬ ‫۰۳‬
  • 31.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫آذﻳﺘﺎ ﻛﻪ ﺑﺎ دو دﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ وﺻﻮرﺗﺶ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﯿﺪ ،ﻓﺮﯾﺎد زد ﮐﻪ :"ﺳﺮﺳﺎم ﮔﺮﻓﺘﻢ !ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ!آﻣﺎدﮔﯿﺶ رو ﻧﺪارم !... دﻳﮕﻪ‬ ‫ﺗﺤﻤﻞ ھﯿﭽﻲ رو ﻧﺪارم !ﺧﺴﺘﻢ !ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺨﻮاﺑﻢ !"‬ ‫۱۳‬
  • 32.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫زﯾﺮزﻣﯿﻦ‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد ،وﻗﺎر وﻇﯿﻔﻪ اﺳﺖ.زﯾﺮ ﺳﺎﻳﻪ ھﺎي ﻛﺒﺮ، ﺧﻮدش را ھﻢ ﻧﻤﻲ دﻳﺪ .اﻳﻦ ﻧﺨﻮت آﻓﺮﻳﺪۀ ﺗﺼﻮری ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﻤﺎن‬ ‫ﻣﯽ ﻛﺮد ھﻤﻪ در ﮐﻤﯿﻦ ﻟﻐﺰﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ .از ﺳﯿﺐ ﻛﺮم ﺧﻮرده اي ﻛﻪ زﻳﺒﺎ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ، ﺑﻮي ﻣﺸﻤﺌﺰ ﻛﻨﻨﺪه ای ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺸﺎم ﻣﻲ رﺳﯿﺪ . ﺗﺒﺎھﻲ ﻳﺎد آورد ﺗﻜﺒﺮھﺎ وﻧﺨﻮﺗﮫﺎي ﺑﻲ ﺟﺎ ﺑﻮد.ﻓﺮﯾﺒﺎ از ﺷﻨﯿﺪن ﻣﺎﺟﺮا ﺷﻮﮐﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ،او ھﻢ ﺑﺎزی‬ ‫ﺧﻮرده ﺑﻮد ،ﺑﺎزی ﭘﺪرش . ﺟﺰ ﺗﺎواﻧﯽ ﮐﻪ ﻃﻼق ﻧﺼﯿﺒﺶ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮی ﻧﺪاﺷﺖ.‬ ‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﮐﺎﺑﻮس ﺑﻮد ،آﯾﺎ ﻣﻌﯿﻦ دﯾﻮاﻧﻪ اﺳﺖ ؟!ھﻤۀ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ دﺧﯿﻞ در اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻮدﻧﺪ،ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﯽ ﮔﻨﺎه ﻣﯽ‬ ‫داﻧﺴﺘﻨﺪ و در ورای ھﯿﺎھﻮ، ھﯿﮑﻞ ﺑﯽ ﻗﻮارۀ ﺣﻤﺎﻗﺖ را ﭘﻨﮫﺎن ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. ﻣﯿﻨﻮ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺮ ﺳﺮش آﻣﺪه .ﺗﻨﮫﺎ او‬ ‫ﺗﻼش ﻧﻤﯽ ﮐﺮد ﺗﻘﺼﯿﺮش را ﮐﺘﻤﺎن ﮐﻨﺪ .‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺳﻌﯽ داﺷﺖ ﺑﻪ او ﺑﻔﮫﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﺮﯾﺎن ﭼﯿﺴﺖ .ھﻤﯿﻨﮑﻪ او ﺑﮫﺖ زده ﺑﻮدو ﺑﺎور‬ ‫ﻧﻤﯽ ﮐﺮد، ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد ﮐﻪ ﺑﯽ ﮔﻨﺎه اﺳﺖ ،ﺗﻤﺎم ﻣﺎﺟﺮا زاﺋﯿﺪۀ دﺳﺖ ﺧﺒﯿﺚ ﭘﺪرش ﺑﻮد .زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﺳﺶ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺗﻤﺎم‬ ‫ﺷﺪدر ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد از ﻣﺠﺎدﻟﻪ ھﺎی ﺑﯽ ﺣﺎﺻﻞ آﺷﻔﺘﻪ اﺳﺖ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﺷﺪم !اﺻﻼ ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽ‬ ‫ﮐﻨﻪ !ﯾﻪ ﺟﻮراﺋﯽ ﻓﻘﻂ ﻣﺴﺨﺮم ﻣﯽ ﮐﺮد!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮔﻔﺖ :"ﺑﺎﻳﺪ ھﻢ ﻣﺴﺨﺮه ﮐﻨﻪ ،ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ اﯾﻨﮫﻤﻪ ھﺎﻟﻮ رو ﯾﻪ ﺟﺎ دﯾﺪه ﺑﺎﺷﻪ !"‬ ‫" آدﻣﺎﺋﯽ ﻣﺜﻞ ﻓﺮﯾﺒﺎ ،واﺳﺸﻮن ﻣﮫﻤﻪ ﺟﺎ ﻧﻤﻮﻧﻦ !ﺣﺮص ﻣﯽ زﻧﻪ !ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﺮ و ﺷﮑﻠﺶ،اﺻﻼ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪ، اﯾﻦ ﯾﺎرو ﮐﻪ اوﻣﺪه‬ ‫ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎرﯾﻢ ،در ﺣﺪ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ!آﺧﻪ ﻧﮕﻔﺖ ﻣﮕﻪ ﻗﺼﻪ اﺳﺖ؟!ﻧﮕﻔﺖ ،ﮐﺎﺳﻪ ای زﯾﺮ ﻧﯿﻢ ﮐﺎﺳﻪ اﺳﺖ !؟...اﮔﻪ آدم ﺑﻮد‬ ‫،ﻣﯽ ﻓﮫﻤﯿﺪ ،ﺷﻮھﺮش دوﺳﺘﺶ داره ﯾﺎ ﻧﻪ !اون ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﻪ ،ھﻮا ﺳﺮده ﯾﺎ ﮔﺮم !ﻓﻘﻂ ادﻋﺎﺷﻮ داره !...ﻣﻲ دوﻧﻲ‬ ‫ﭼﯿﻪ ؟ ﺗﺎ اﻣﺮوز ﺑﭽﮕﯽ ﻛﺮدم وﻟﻲ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﻲ دوﻧﻢ ﭼﻲ ﻛﺎر ﻛﻨﻢ!؟ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ،آﺧﻪ ﻓﺮق ﯾﻪ روﺳﭙﯽ ﺑﺎ اون ﭼﯿﻪ ؟"‬ ‫۲۳‬
  • 33.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﻣﻌﯿﻦ را ﺑﺒﯿﻨﺪ !ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ دﯾﺪ ﺑﺮﺳﺮ ﺟﮕﺮ ﮔﻮﺷﻪ اش ﭼﻪ آﻣﺪه !؟ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺎﺟﺮا ﺗﻨﮫﺎ ﯾﮏ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮد و ﺷﺎﯾﺪ‬ ‫ﺣﻤﺎﻗﺖ ؟ﮐﺎش! ﺣﻤﺎﻗﺖ ﺑﻮد !ﺷﺎﯾﺪ ﺣﻤﺎﻗﺖ از دﯾﻮاﻧﮕﯽ ﺑﮫﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.ﻣﺮدم ﺑﺮای اﺣﻤﻖ ﺗﺎﺳﻒ ﺗﮑﺎن ﻧﻤﯽ ﺧﻮرﻧﺪ !‬ ‫ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﺷﺐ را ﭘﯿﺶ دﺧﺘﺮش ﺑﺎﺷﺪ .او ﺑﺎﯾﺪﺳﺮ ﮐﺎر ﻣﯽ رﻓﺖ ، ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺧﺘﺮش‬ ‫ﺧﻮاب آور ﻣﯽ دھﺪ ،اﺣﺴﺎس ﻧﮕﺮاﻧﯽ در ﮐﻼﻣﺶ ﺟﺎری ﺑﻮد،ﻣﺎﺟﺮای ﻋﻘﺪ ﻣﺨﻔﯿﺎﻧﻪ را ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮداﻣﺎ ﭘﯿﺪا ﺑﻮد ﮐﻪ آﻧﭽﻨﺎن‬ ‫دﻟﺨﻮر ﻧﯿﺴﺖ،دﻟﺨﻮر ﻧﺒﻮد وﮔﺮﻧﻪ ﺑﻪ ھﺮ ﮐﺲ دﯾﮕﺮی زﻧﮓ ﻣﯽ زد اﻻ ﻣﺮﯾﻢ !اﻣﺎ ﻧﮕﺮان ﺑﻮد ،ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﯾﮏ ﭘﺰﺷﮓ ، دﻟﮫﺮه آور‬ ‫ﺑﻮد .‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮدﻧﺒﺎل ﮐﺎر ﺧﻮدش رﻓﺖ ،آذﯾﺘﺎ ﺧﻮاب ﺑﻮد،ﮐﺎش ھﻤۀ ﻣﺸﮑﻼت ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎ ﺧﻮاب ﺣﻞ ﻣﯽ ﺷﺪ .ﮐﺎش ﭼﺸﻤﮫﺎ را ﺑﺎز‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮدی و ﻣﯽ دﯾﺪی ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ ھﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاھﯽ ! ﻣﺮﯾﻢ وﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺸﻐﻮل ﮐﻨﺠﮑﺎوی ﺷﺪﻧﺪ ،اﻣﺎ‬ ‫ﻣﮕﺮ زﻣﺎن ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ؟ﻣﺪﺗﯽ ﺑﺎ ھﻢ ﺣﺮف زدﻧﺪﺑﺎزھﻢ زﻣﺎن ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺷﺖ.در اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ،اﻧﺘﻈﺎر ﺧﺒﺮ ﺑﺪ از ھﺮ ﻣﺸﻘﺘﯽ‬ ‫ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﺗﺮاﺳﺖ !ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻧﺘﻈﺎرﺑﺮﺧﻮرد ﯾﮏ ﺗﺎزﯾﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﮔﺮده ھﺎﯾﺖ !ﺗﺎزﯾﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ ﻣﯽ آﯾﺪ ،اﻣﺎ ﮐﯽ؟!ﮐﺎش زودﺗﺮ ﺑﯿﺎﯾﺪ‬ ‫!ھﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ دردﻧﺎک اﺳﺖ !اﻣﺎ ﮐﺎش ﺑﯿﺎﯾﺪ !ﻻاﻗﻞ اﯾﻦ دﻟﮫﺮھﺎی ﺟﺎﻧﻔﺮﺳﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد !ﺗﻨﮫﺎ درد ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻧﻪ‬ ‫اﺿﻄﺮاب!ﻧﻪ ﺗﺮس !‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﻌﺪ اﯾﻨﮑﻪ ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺎﺳﻒ ﮐﺸﯿﺪ ،ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﺑﻪ ﻧﻈﺮت ﺣﻘﻤﻮﻧﻪ؟!"‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﺷﺪه ؟...اوﻧﻢ ﯾﻪ ﻣﺮﯾﻀﯿﻪ،دﯾﮕﻪ! ،درﻣﻮن ﻣﯽ ﺷﻪ ...ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ ﮔﻔﺖ ،ﻣﻌﯿﻦ ،ﻣﺸﮑﻞ زﯾﺎدی ﻧﺪاره!‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﯾﻪ ﮔﻔﺖ : ﻣﮕﻪ ﻣﻌﯿﻨﻮ دﯾﺪه؟! ...از روی ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﻪ؟! ... ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺗﻮ ﮐﯽ ﻣﻘﺼﺮه ؟‬ ‫ﻣﺮﯾﻤﯽ ﮐﻪ از دروغ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮد ،ﺑﺨﺎﻃﺮ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻏﯿﺮ از ﺧﻮدش ﺑﺎزھﻢ دروغ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ:ﺗﻘﺼﯿﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫" ﭼﺮا ،ﻣﺎ ﻣﻘﺼﺮﯾﻢ! ... ﻏﺪه ای ، ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ! ...ﻣﺎ ﺑﺎ او ﺑﻮدﯾﻢ!"‬ ‫"وﻟﯽ اﯾﻦ آﺧﺮا ،ﻓﻘﻂ ﻣﯽ اوﻣﺪ و ﻣﯽ رﻓﺖ ...اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ!"‬ ‫"ﺧﺐ واﺳﻪ ھﻤﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﻢ! ...اون داداﺷﻤﻮﻧﻪ! ...ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﯽ ذاﺷﺘﯿﻢ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﺎﺷﻪ! ...ﻗﺒﻮل ﮐﻦ ﻣﻘﺼﺮﯾﻢ! ...ﻓﻘﻂ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﻢ ! ...ﭼﺮا ﻓﺮﯾﺒﺎ ﻧﻔﮫﻤﯿﺪه؟! ...اوﻧﮑﻪ ادﻋﺎش ﻣﯽ آد!‬ ‫"ﻣﯽ ﮔﻢ اون ،ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﻪ،ﻣﻌﯿﻦ دوﺳﺘﺶ داره ﯾﺎ ﻧﻪ؟! ﺑﺎزم ﻣﯽ ﮔﻢ ، ﻣﮕﻪ ﻓﺮق ﯾﻪ روﺳﭙﯽ ﺑﺎ اون ﭼﯿﻪ ؟"‬ ‫ﻧﺎﮔﮫﺎن آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﭘﻒ ﮐﺮده و ﺻﻮرت ﺑﯽ ﺑﺰک وارد اﺗﺎق ﺷﺪ .ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ھﯿﭽﮕﺎه آذﯾﺘﺎ راﺑﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﻤﺎﯾﻠﯽ‬ ‫ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮد ،ﺑﯽ اﺧﺘﯿﺎر ﺧﻨﺪه اش ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ :"ﻻاﻗﻞ ،ﯾﻪ ﺷﻮﻧﻪ ﻣﯽ زدی !اﻻن دﻗﯿﻘﺎ ﺷﮑﻞ اﺟﻨﻪ ﺷﺪی!ﻓﻘﻂ ﺟﺎی اﯾﻨﮑﻪ‬ ‫ﺗﺮﺳﻨﺎک ﺑﺎﺷﯽ ﺧﻨﺪه داری !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ﺑﯽ ﺣﻮﺻﻠﮕﯽ ﮔﻔﺖ :" داﻏﻮﻧﻢ !اذﯾﺖ ﻧﮑﻦ !ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺧﻮدش ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺖ !ھﻤﻪ ﭼﯽ زﯾﺮ ﺳﺮ ﺑﺎﺑﺎﺷﻪ!"‬ ‫"آذﯾﺘﺎ ﺧﻮﺑﯽ !؟ "‬ ‫آذﯾﺘﺎ ،از ﺗﻈﺎھﺮ دوﺳﺘﺶ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد،ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎش ﮔﻔﺖ :"ﺗﻮ ﻣﯽ دوﻧﯽ ﭼﻤﻪ !... ﺧﻮدﺗﻮ ﺑﻪ اون راه ﻧﺰن! ..."‬ ‫آﻣﺪ و ﺑﺮ روی ﮐﺎﻧﺎﭘﻪ وﻟﻮ ﺷﺪ و اداﻣﻪ داد: " ﭼﯽ ﺷﺪه؟! اﻣﺸﺐ واﺳﻢ ﻧﺪﯾﻤﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ !"‬ ‫"ﻣﺎدرت رﻓﺘﻪ ﺳﺮ ﮐﺎر!"‬ ‫" ﺑﺎزم اﯾﻦ ﮐﺎر ﻟﻌﻨﺘﯽ !ﺣﺎﻻ ھﻢ ول ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ !؟ﺣﺎﻻ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﻼ ﺳﺮﻣﻮن اوﻣﺪه،وﻗﺘﺶ ﻧﯿﺴﺖ !ﮐﺎر ﭼﯽ ؟!"‬ ‫۳۳‬
  • 34.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮاب ﺑﺎﺷﯽ ؟"‬ ‫آذﯾﺘﺎ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﮔﻔﺖ :"ﭘﺲ ﺗﻮ ھﻢ ﺗﻮی اﯾﻦ دﺳﯿﺴﻪ ھﺎ ھﺴﺘﯽ ؟"‬ ‫"ﮐﺪوم دﺳﯿﺴﻪ ؟ ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﯽ ،آذﯾﺘﺎ!؟دﯾﻮوﻧﻪ ﺷﺪی!"‬ ‫آذﯾﺘﺎ او را ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﺬاﺷﺖ و ﻧﮕﺎھﺶ را ﺑﺴﻮی ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ وﮔﻔﺖ :"ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻪ ،ﺷﻤﺎ ھﺎ ھﻤﺘﻮن‬ ‫ﻣﻘﺼﺮﯾﺪ !"‬ ‫"ﺧﻮدت ﭼﯽ ؟!دﯾﻮوﻧﻪ!"‬ ‫آذﯾﺘﺎدر ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ، ﮔﻔﺖ : "ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻀﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺤﺎوره ﺷﺎن ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه ، ﮔﻔﺖ :"ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺧﯿﻠﯽ زود روﺣﺎﺗﻮن ﻗﺎﻃﯽ ﺷﺪه !ﮔﻔﺘﻨﺪ‬ ‫ﻋﺎﺷﻘﯽ وﻟﯽ ﻧﻪ دﯾﮕﻪ اﯾﻨﺠﻮرﯾﺶ !ﻣﻌﯿﻦ ﻣﺮﯾﻀﻪ !ﻧﻪ ﺗﻮ!ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﺾ ﻧﯿﺴﺘﯽ!ﻣﺸﮕﻞ ﻣﻌﯿﻨﻢ ﺟﺰﺋﯿﻪ !ﺣﻞ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻪ!ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﺑﻌﺪ اﯾﻦ ﺑﺎ ﺧﻮاھﺮ ﺷﻮھﺮات ﭼﯿﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ھﻤﺎن ﻟﺤﻦ ﺷﻮﺧﯽ ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ واﺳﻪ ھﺮ ﮐﯽ ادا درﻣﯿﺎری واﺳﻪ ﻣﻦ در ﻧﯿﺎر ،ﻣﯽ دوﻧﯽ ﭼﻨﺪ‬ ‫ﺳﺎﻟﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻤﺖ ؟راﺳﺘﯽ !ﻣﺎﻣﺎﻧﺖ در ﻣﻮرد ﻣﻦ ﭼﯽ ﮔﻔﺖ ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﺟﻮ را اداﻣﻪ دھﺪ ،ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ ﻟﻐﺰﺷﯽ ،ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺎﻣﻨﺘﻈﺮی را رﻗﻢ زﻧﺪ ،ﺧﺎﻧﻢ‬ ‫دﮐﺘﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ آذﯾﺘﺎ را ﻣﺮاﻋﺎت ﮐﻨﺪ ،او ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ،ﺳﺎﺑﻘۀ ﺑﯿﻤﺎری رواﻧﯽ دارد ،ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ از‬ ‫آن ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺑﻮد ،آﻧﻘﺪر ھﻢ وﺧﯿﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﮕﺎر )ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ(ﺧﻄﺎی دﺧﺘﺮش را ﻧﺎ دﯾﺪه ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ و آن را ﺑﻪ ﺣﺴﺎب‬ ‫ﺧﺎﻃﺮ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﺶ ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺖ . ﮔﻔﺖ :"ھﯿﭽﯽ !اﯾﻨﻘﺪر ﻧﮕﺮان ﻣﻌﯿﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﯾﺎدش رﻓﺖ !...ﺑﻪ ﻣﻮﻗﺶ!ھﻨﻮز‬ ‫ﻣﮑﺎﻓﺎﺗﺖ ﻣﻮﻧﺪه!"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ ﺑﺎور ﻧﻤﯽ ﮐﺮد ،ﺑﺤﺜﯽ از او در ﻣﯿﺎن ﻧﺒﻮده ﺑﺎﺷﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﺨﻮاﺳﺖ ﻣﻨﻮ ﺑﺒﯿﻨﻪ؟!...ﻣﺮﯾﻢ !ﻗﺒﻼ دروغ ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺘﯽ!"‬ ‫"واﺳﻪ ﭼﯽ دروغ ﺑﮕﻢ ؟"‬ ‫"ﻣﯽ ﺧﻮای ﺧﻮب ﺑﺎﺷﯽ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻈﺎھﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﺤﺚ را ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﮕﻪ ﺑﺪه !؟ﺧﺐ ﻧﺨﻮاﺳﺖ !ﻣﯽ ﺧﻮای ﺑﮫﺶ زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ‬ ‫،ﺑﮕﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﯾﺎرو اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ!ﯾﺎدت رﻓﺖ دﻋﻮاش ﮐﻨﯽ !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ھﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﭼﯿﺰ ﺗﺎزه ای از ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺸﻨﻮد ،ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺷﻮﺧﯽ را ادﻣﻪ دھﺪ ﮐﻪ:" ﻣﺴﺨﺮه !ﻣﻨﻮ از‬ ‫ﭼﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻮﻧﯽ؟!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ آذﯾﺘﺎ رﻓﺖ و آھﺴﺘﻪ در ﮔﻮﺷﺶ ﮔﻔﺖ :" ﮐﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺗﻮ رو ﺑﺘﺮﺳﻮﻧﻪ ؟! ھﺮ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮای ﻓﺤﺶ ﺑﺪه‬ ‫،ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﺮش را ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺎﺳﻒ ﺗﮑﺎن ﻣﯽ داد ،ﮔﻔﺖ :"آره، اﺻﻼ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ !اﯾﻘﺪر ﺑﯽ ارزش ﺷﺪم ﮐﻪ‬ ‫ﻓﺤﺸﺎﻣﻢ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ!... ﭼﺮا؟! ﻣﮕﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮐﺮدم !؟...ﭼﺮا ﻣﯽ ﮔﯽ "ﮐﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺗﻮ رو ﺑﺘﺮﺳﻮﻧﻪ؟!"...ﻣﺴﺨﺮه‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟!... از ﻣﻦ ﺑﺪﺑﺨﺘﺘﺮ ﮐﯽ ھﺴﺖ؟!...ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﺎ ﯾﻪ آدم زرﻧﮓ ﺳﺮ ﮐﺎر داری ! ...ﻧﻪ !ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﻪ‬ ‫!...داری ﺑﺎ ﯾﻪ زﻧﯽ ﺣﺮف ﻣﯿﺰﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺎﯾﻤﮑﯽ ﺑﺎ ﮐﻠﮏ،ﺗﺮس ،زن دوم ﯾﻪ ﺑﺪﺑﺨﺖ دﯾﮕﻪ ای ﻣﺜﻞ ﻣﻌﯿﻦ ﺷﺪه !... اون‬ ‫ﺳﺎزو ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ...اﺻﻼ ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ اﺳﻤﺶ ﭼﯿﻪ ؟ وﻟﯽ واﺳﻪ ﻣﺎدرم،ﻣﯽ زﻧﻢ و ﻣﯽ ﺧﻮﻧﻢ...‬ ‫ﭼﺮت وﭘﺮت ﻣﯽ ﮔﻢ وﻟﯽ اون ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ ،واﺳﺶ ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ...وﻗﺘﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﻋﻘﺪ ﮐﺮدم ... اﻧﮕﺎر ﻧﻪ اﻧﮕﺎر‬ ‫۴۳‬
  • 35.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫!...ﺑﺎورت ﻣﯽ ﺷﻪ !ﯾﻪ ﻣﺎدری ،ﯾﻪ ھﻤﭽﯽ ﭼﯿﺰی رو ﺟﺪی ﻧﮕﯿﺮه ؟ ﻣﯽ ﺧﻮاد ﺑﮕﻪ دﯾﻮﻧﻢ ﺗﺎ اون ﭼﯿﺰاﺋﯽ ﮐﻪ دﯾﺪﻣﻮ‬ ‫ﮐﺴﯽ ﺑﺎور ﻧﮑﻨﻪ !"‬ ‫" ھﯿﭻ ﻣﺎدری ﺑﺪ ﺑﭽﻪ ﺷﻮ ﻧﻤﯽ ﮔﻪ !ھﯿﭻ ﺑﭽﻪ ای ھﻢ از ﻣﺎدرش ﺑﺪ ﻧﻤﯽ ﮔﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﯽ !ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪی !آروم ﺑﺎش‬ ‫!ﺧﻮدت ھﻢ ﻧﻤﯽ دوﻧﯽ ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﯽ!"‬ ‫" ﺑﺪﻣﻮ ﮔﻔﺘﻪ ؟"‬ ‫"ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﻣﭻ ﻣﺮﯾﻢ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد، ﮔﻔﺖ :"ﭘﺲ ﺑﺎ ھﺎش ﺣﺮف زدی ؟!ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟!"‬ ‫"آره ﺧﺐ ،ﻣﮕﻪ ﭼﯿﻪ ؟ ﻣﮕﻪ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﺎدرت در ﺑﺎرۀ ﻣﻦ ﺣﺮف ﻧﻤﯽ زﻧﯽ ؟ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم ﺣﺮف زدن، اﯾﺮادی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ!"‬ ‫"ﭼﯽ ﮔﻔﺖ ؟"‬ ‫"ھﯿﭽﯽ!ﻓﻘﻂ ازم ﺧﻮاﺳﺖ اﻣﺸﺒﻮ ﺑﯿﺎم ﭘﯿﺸﺖ !"‬ ‫"ﺑﻌﺪﺷﻢ ﯾﻪ اﺣﺘﺮام ﮔﺬاﺷﺘﯽ و اوﻣﺪی !..."‬ ‫ﺑﻌﺪ ﺻﺪاﯾﺶ را ﻣﺮﻣﻮز ﮐﺮد و اداﻣﻪ داد:"ﻧﮕﻔﺖ ،ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﮑﺸﻤﺶ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد،ﺳﻌﯽ ﮐﺮد ﺑﯽ واﮐﻨﺶ ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺎدی ﮔﻔﺖ :"ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﯽ ؟دﯾﻮوﻧﻪ ﺷﺪی ؟ ﭘﺪر و‬ ‫ﻣﺎدرت ھﺮ ﻣﺸﮕﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ھﻢ دارﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﻮن ﻣﺮ ﺑﻮﻃﻪ !ﺣﻠﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ !ﺗﻮ ﭼﯿﮑﺎره ای ؟ﺑﻪ ﺗﻮ ﭼﻪ ؟ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﯽ ﻣﺜﻞ‬ ‫آدم زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯽ!"‬ ‫آذﯾﺘﺎ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﻄۀ ﻧﺎ ﻣﻌﻠﻮﻣﯽ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻟﺤﻦ ﺑﯿﺎﻧﺶ ﻃﻮری ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﻣﺎﺟﺮای‬ ‫ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﯽ را ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﺪ،ﮔﻔﺖ :" ﺗﻮی زﯾﺮ زﻣﯿﻦ ﯾﻪ ﻗﺼﺎب ﺧﻮﻧﻪ ﺳﺖ !ﻣﺎدرم ﮐﻮرﺗﺎژ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !...دوﺳﺖ داره !ازش ﻟﺬت‬ ‫ﻣﯽ ﺑﺮه ! دوﺳﺖ داره ﺟﯿﻎ ﻣﺮﯾﻀﺎﺷﻮ ﺑﺸﻨﻮه ! ﺣﺘﯽ ﺑﯽ ﺣﺴﯽ ھﻢ ﻧﻤﯽ ده !...ﻣﻦ ﺧﻮدم دﯾﺪم ﭼﻪ ﻟﺬﺗﯽ ﻣﯽ ﺑﺮه!..."‬ ‫" ﺑﺎور ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ !"‬ ‫"ﺑﺮو ﺧﻮدت دم ودﺳﺘﮕﺎﺷﻮ ﺑﺒﯿﻦ !"‬ ‫"ﺑﻪ ﻣﻦ رﺑﻄﯽ ﻧﺪاره !وﻟﯽ اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺘﻪ !ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ؟!"‬ ‫"ﭼﺮا ﻧﻤﯽ ری ﺑﺒﯿﻨﯽ ﭼﻪ ﺧﺒﺮه ؟ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯽ ؟"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﺧﺐ ﺑﺎ ھﻢ ﺑﺮﯾﻢ ،ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺷﻪ ؟"‬ ‫" ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﯽ اوﻣﺪم !"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ از ﺗﻨﺪی ﺧﻮاھﺮش ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮد ، ﮔﻔﺖ :"ﺷﺎﯾﺪ آذﯾﺘﺎ راﺳﺖ ﺑﮕﻪ !..."‬ ‫"راﺳﺖ ﯾﺎ دروﻏﺶ ﺑﻪ ﻣﺎ رﺑﻄﯽ ﻧﺪاره !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮردی را از ﻣﺮﯾﻢ ﻧﺪاﺷﺖ، ﮔﻔﺖ :"ﭼﺮا ،ﺷﻤﺎ آدﻣﯿﻦ ،ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟!ﺑﯿﭽﺎره ھﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﻨﺎه دارن !...ﺑﭽﻪ‬ ‫ھﺎ رو ﻣﯽ ﮔﻢ !...وﻗﺘﯽ اوﻧﺎ رو ﺑﺪﻧﯿﺎ ﻣﯿﺎره ،دوﺳﺖ دارن ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﻦ،ﺗﻘﻼ ﻣﯿﮑﻨﻦ، وﻟﯽ ﻧﻤﯽ ذاره ،ﻧﻤﯽ ذاره...اوﻧﺎرو از‬ ‫۵۳‬
  • 36.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﭘﺎﺷﻮن ﻣﯽ ﮔﯿﺮه و ﻧﻔﺴﺎی آﺧﺮﺷﻮﻧﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ!وﻗﺘﯽ ﻧﮕﺎﺷﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ زﻧﻪ !اﯾﻨﻘﺪر ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﻪ ،آدم ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮاد ﺑﻤﯿﺮه!"‬ ‫وﺑﻌﺪ ﺧﻮدش را ﺑﻐﻞ ﮐﺮد ودر ﺧﻮدش ﻓﺮو رﻓﺖ ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺣﺪ ﻣﺮگ ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد !‬ ‫"ﺑﺎﺷﻪ آذﯾﺘﺎ !ﺑﺮﯾﻢ زﯾﺮ زﻣﯿﻦ !ﺳﻪ ﺗﺎﺋﯽ ﻣﯽ رﯾﻢ !اﯾﻨﺠﻮری ﻧﮑﻦ دﯾﮕﻪ !از ﭼﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯽ ،ﻣﺎ ھﺴﺘﯿﻢ!"‬ ‫"ﻧﻪ !ﻧﻪ!ﻣﻦ ﻧﻤﯽ آم !ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ !"‬ ‫"ﺗﻮ ﮐﻪ ھﺮ ﺷﺐ ﺗﻮ ھﻤﯿﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﻮدی !...!از ﭼﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯽ ؟!"‬ ‫"ﻧﻪ !اوﻧﺠﺎ ﻧﻪ !اوﻧﺠﺎ ﻧﻪ!..."‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ آﺷﻔﺘﮕﯽ آذﯾﺘﺎ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﺪ، ﮔﻔﺖ :"ﺑﺎﺷﻪ!ﺑﺎﺷﻪ آذﯾﺘﺎ !آروم ﺑﺎش !ﻣﺎ ﻣﯽ رﯾﻢ !ﺗﻮ ﻧﯿﺎ!"‬ ‫اﻣﺎ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ، ﻣﻨﺰل آذﯾﺘﺎ زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ ﻧﺪاﺷﺖ.او ﻣﯽ داﻧﺴﺖ اﺻﻼﮐﻮرﺗﺎژ آﻧﻄﻮری ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ﺷﺮح ﻣﯽ دھﺪ !‬ ‫۶۳‬
  • 37.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﮐﺘﯿﺒﻪ ھﺎی ﺑﺎﻟﺪار‬ ‫راھﺮوی ﺧﻠﻮت و ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺎرﯾﮏ ، ﻣﮑﺎن ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮای اﻧﺪﯾﺸﯿﻪ ھﺎی ﻧﺎ ﮐﺎﻣﯽ ﺑﻮد.ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﭘﭻ ﭘﭻ ﻣﯽ ﮐﺮد .ﺗﻮﻟﺪ‬ ‫ﻣﺸﮑﻞ ﻣﻌﯿﻦ دراﺛﺮ ﻣﺮاودۀ ﺑﺎ آذﯾﺘﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ ھﻢ ﻣﺴﻠﻢ ﺑﻮد .ﺑﯿﺶ از ھﺮ ﮐﺲ دﯾﮕﺮی ،ﻣﺮﯾﻢ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺮد ،ﭼﺮاﮐﻪ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ وﻗﺎﯾﻊ ﺣﻮل او ﻣﯽ ﮔﺸﺖ.‬ ‫ﮔﻮﺷﯽ ﻣﺮﯾﻢ زﻧﮓ ﻣﯿﺰد اﻣﺎ او ﮔﺮم اﻓﮑﺎر ﺧﻮدش ﺑﻮد و ﺗﻮﺟﮫﯽ ﺑﺪان ﻧﻤﯽ ﮐﺮد .‬ ‫ﯾﮑﯽ از ﭘﺮﺳﺘﺎران ﮔﻔﺖ :"ﺧﺎﻧﻢ !ﻟﻄﻔﺎ!ﮔﻮﺷﯿﺘﻮﻧﻮ ﺧﺎﻣﻮش ﮐﻨﯿﺪ! اﯾﻨﺠﺎ،ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﻪ !"‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر ﭼﺎق ھﻢ ﺑﺎﯾﺪ ھﻮای ﺑﯿﻤﺎراﻧﺶ را ﻣﯽ داﺷﺖ وﺑﺎ ﺷﺪت ﺑﯿﺸﺘﺮی ﮔﻔﺖ :"ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎم !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮐﯿﻔﺶ را ﻣﯽ ﮐﺎ وﯾﺪ، ﮔﻔﺖ :"ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ !ﺣﻮاﺳﻢ ﻧﺒﻮد !"‬ ‫ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻮد ،ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ اودروغ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﭼﺮاﮐﻪ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ داد راﺑﻄﻪ اش ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ﺗﺎاﯾﻨﮑﻪ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻪ راز ﻣﻨﺤﻮﺳﺶ‬ ‫ﭘﯽ ﺑﺒﺮد .‬ ‫ﮔﻮﺷﯿﺶ دوﺑﺎه زﻧﮓ ﻣﯽ ﺧﻮرد ﺑﺎزھﻢ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻮد.ﻣﺮﯾﻢ ھﻤﺮاھﺶ را ﺧﺎﻣﻮش ﮐﺮدو ﺑﺎ اﺳﺘﯿﺼﺎل ﺑﻪ ﻣﺎدرش ﺧﯿﺮه ﺷﺪ‬ ‫.ﻣﯿﻨﻮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ او آﻣﺪ و در ﮔﻮﺷﺶ ﮔﻔﺖ :"ﭼﯽ ﺷﺪه ﻣﺮﯾﻢ؟"‬ ‫"ﺳﺎﺳﺎﻧﻪ ،ول ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﯽ دﺳﺘﺶ را ﺑﺮ روی ﮔﻮﻧۀ دﺧﺘﺮش ﮔﺬاﺷﺖ وﮔﻔﺖ :"ﺧﺐ ﻧﮕﺮاﻧﻪ !واﺳﺶ ﮔﻔﺘﯽ ؟"‬ ‫"ﻧﻪ ﻣﺎﻣﺎن !اﮔﻪ ﺑﮕﻢ ﺟﺮﯾﺎﻧﻮ ﻣﯽ ﻓﮫﻤﻪ !ﻧﻤﯽ ﺧﻮام ﺑﺪوﻧﻪ !"‬ ‫۷۳‬
  • 38.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎ او دﺧﺘﺮش را آرام ﮐﻨﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﺘﺮس ،ﯾﻪ ﺟﻮری واﺳﺶ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪه ﮐﻪ ..."‬ ‫"ﻧﻪ ﻣﺎﻣﺎن!ﺗﻮرو ﺧﺪا ﻧﻪ !ﻧﻤﯽ ﺧﻮام ھﯿﭽﯽ ﺑﺪوﻧﻪ !اﮔﻪ ﺗﻤﻮم ﺑﺸﻪ ﺑﮫﺘﺮه !..."‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ھﻤﭽﻨﺎن ﮔﻮﻧۀ دﺧﺘﺮش را ﻧﻮازش ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﺑﺎ ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ ﻋﺰﯾﺰم!ﻓﻘﻂ ﺑﮕﻮ داداﺷﻢ ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪه!ھﻤﯿﻦ!..."‬ ‫" ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﺶ ؟!ﻣﯽ آد !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﻟﭗ دﺧﺘﺮش را ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ :"اﯾﻨﺠﺎ ﯾﻪ ﺑﺨﺶ وﯾﮋه ﺳﺖ ! راش ﻧﻤﯽ دن!ﺗﺎزه اﮔﻪ ﺑﮕﯽ درک ﻣﯽ ﮐﻨﻪ‬ ‫!..."‬ ‫وﺑﻌﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ اش ﺟﺪی ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ھﺸﺪار داد ﮐﻪ :"ﻣﺮدا ،اون ﭼﯿﺰﯾﻮ ﮐﻪ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻦ ،ھﻤﻮن‬ ‫ﻣﺴﺌﻠۀ ﺗﻮه! ﺑﺎﯾﺪ ﺣﻮاﺳﺖ ﺟﻤﻊ ﺑﺎﺷﻪ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ آرام ﺷﺪه ﺑﻮد ،از اﯾﻦ ﺟﻤﻠۀ آﺧﺮ ،ﺗﺮﺳﯿﺪ ،ﺧﻮدش ھﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮدﭼﻪ ﻓﺎﺟﻌﻪ ای در ﺷﺮف‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ،ﮔﻔﺖ :"دﯾﮕﻪ ھﻤﻪ ﻣﯽ دوﻧﻦ !ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ،ﻣﻌﯿﻦ ،ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ،ﻓﺮﯾﺒﺎ..."‬ ‫" اﯾﻨﺎ ﮐﻪ ﮐﺲ و ﮐﺎرﺗﻦ ! ﻣﺸﮑﻠﯽ ﭘﯿﺶ ﻧﻤﯽ آد!ﻧﺘﺮس!"‬ ‫در اﯾﻦ ھﻨﮕﺎم آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎری ھﻤﺮاھﯿﺶ ﻣﯽ ﮐﺮد ، از اﺗﺎق دﮐﺘﺮ ﺧﺎرج ﺷﺪ.ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﻪ ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ دﮐﺘﺮ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮاھﺪ ،او را ﺑﺒﯿﻨﺪ .‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ دوﺳﺘﺶ رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮﺑﯽ ،آذﯾﺘﺎ !ﭼﯽ ﺷﺪ ؟"‬ ‫"ﻓﻘﻂ ﺣﺮف زدﯾﻢ !ﻣﻌﯿﻦ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟"‬ ‫"ﺧﻮﺑﻪ !ﻣﯽ ﮔﻦ ﺗﻮ ھﻢ ﺧﻮب ﻣﯽ ﺷﯽ !"‬ ‫آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺖ :"درﺳﺘﻪ دﯾﻮوﻧﻢ ،وﻟﯽ ﻣﯽ دوﻧﻢ داری دروغ ﻣﯽ ﮔﯽ ،اﻻن از ﭘﯿﺶ دﮐﺘﺮ اوﻣﺪم ،ﮐﯽ ﺑﮫﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺧﻮب‬ ‫ﻣﯿﺸﻢ؟ !ﻣﺎدرم رﻓﺘﻪ ﺑﺒﯿﻨﻪ ﭼﯿﻪ ؟!وﻗﺘﯽ اوﻣﺪ ﻧﮕﺎش ﮐﻦ !اوﻟﺶ ﯾﻪ ﻧﮕﺎ ﺑﻪ ﺳﻘﻒ ﻣﯽ ﻧﺪازه ،ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﻣﯽ آد و ﺑﻐﻠﻢ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﻪ،آﺧﺮﺷﻢ ﻣﯽ ﮔﻪ ﺧﻮب ﻣﯽ ﺷﯽ ! ...اﻧﮕﺎر ﻣﻦ ﺧﺮم !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ از ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺎﻣﻨﺘﻈﺮ ﺧﻠﻘﯿﺎت دوﺳﺘﺶ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد ، ﮔﻔﺖ :"ﭼﻘﺪر ﺑﺪ دھﻦ ﺷﺪی ؟!"‬ ‫"ﮐﯽ ﻧﺎراﺣﺖ ﻣﯿﺸﻪ ، ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﺪﺑﺨﺘﻢ، ﻓﺤﺶ ﺑﺪم ﯾﺎ ﻧﻪ ؟!"‬ ‫در ھﻤﯿﻦ زﻣﺎن ،ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ از ﻣﻄﺐ دﮐﺘﺮ ﺧﺎرج ﺷﺪ و ھﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻘﻒ ﻧﮕﺎھﯽ ﮐﺮد و ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪی ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻮی آﻧﮫﺎ آﻣﺪ ودﺧﺘﺮش راآﻏﻮش ﮐﺸﯿﺪ وھﻤﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ﭘﯿﺸﺒﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد .‬ ‫آﻧﮫﺎ آذﯾﺘﺎ را ﺑﺴﺘﺮی ﮐﺮدﻧﺪ و ﻋﻠﯽ رﻏﻢ ﻣﯿﻠﺸﺎن ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﻧﺪ او را ﺗﺮک ﮐﻨﻨﺪ .ﻣﺮﯾﻢ راﻧﻨﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد .از ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ‬ ‫ﻋﻘﺐ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﭘﺮﺳﯿﺪ:"ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ ! ﭼﯽ ﮔﻔﺘﻦ ؟ﮐﯽ ﺧﻮب ﻣﯽ ﺷﻪ ؟"‬ ‫ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺟﻮاب داد :ﻣﺮﯾﻀﯿﺶ ﻣﺰﻣﻨﻪ !ﻣﻘﺼﺮ ﺗﻤﻮم اﯾﻨﺎ ﻣﻨﻢ !‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﯽ درﻧﮓ ﭘﺮﺳﯿﺪ :" درﻣﻮن ﻣﯿﺸﻪ، ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟!"‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ ﺑﺎزھﻢ ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﻪ آﺳﻤﺎن ﮐﺮد وﮔﻔﺖ :"آره ! ﺷﮑﺮﺧﺪا! درﻣﻮن داره!ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺧﻮدم ﻧﺎراﺣﺘﻢ !"‬ ‫۸۳‬
  • 39.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،دروغ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ،ﮔﻔﺖ:"اﻧﺼﺎف ﻧﯿﺴﺖ ،ﺧﻮدﺗﻮ ﻣﻘﺼﺮ ﺑﺪوﻧﯽ !"اﮔﺮ آﻧﮫﺎ ﻣﻘﺼﺮ‬ ‫ﻧﺒﻮدﻧﺪ ،ﭘﺲ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﻘﺼﺮ ﺑﻮد ،ﺷﺎﯾﺪ ﮐﺴﺎن دﯾﮕﺮی ھﻢ در اﯾﻦ ﻣﺎ ﺟﺮاھﺎ ﺑﻮدﻧﺪ اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ھﺮﮐﺴﯽ ﺳﮫﻢ ﺧﻮد از ﺧﻄﺎ را‬ ‫ﻣﯽ ﺑﺮد .اﺑﺮاز ﺑﯽ ﮔﻨﺎھﯽ ﯾﮏ ﻓﺮاﻓﮑﻨﯽ ﺑﺰرگ ﺑﻮد!‬ ‫اﻣﺎ ﻧﮕﺎر از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺗﻘﺼﯿﺮش را ﻧﭙﺬﯾﺮد، ﮔﻔﺖ :"ﭼﺮا!ﻣﯿﻨﻮ! ﻣﻘﺼﺮم!ﮐﻮﺗﺎھﯽ ﮐﺮدم !ﻣﻨﻢ ﯾﻪ ﻣﺎدرم ،ﺧﯿﺮ ﺳﺮم‬ ‫ﭘﺰﺷﮕﻢ،ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﺪم !..."‬ ‫ﻧﮕﺎر راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ،ﻣﯿﻨﻮ ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ ھﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ آﺳﺎﻧﯽ ﻣﻮﺿﻌﺶ را ﻋﻮض ﮐﺮد و در‬ ‫ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﺮش را ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ ﺗﮑﺎن ﻣﯽ داد، ﮔﻔﺖ :" ﮔﻨﺎه ﻣﻦ اﯾﻦ ﺑﻮد ، دﺧﺎﻟﺖ ﻧﮑﺮدم !"‬ ‫"اﺗﻔﺎﻗﺎ ، ﺧﯿﻠﯽ دﺧﺎﻟﺖ ﮐﺮدی و ﺑﻌﺪم ﯾﮫﻮ رھﺎش ﮐﺮدی! ..."‬ ‫"ﺷﺎﯾﺪ !وﻟﯽ اﮔﻪ اداﻣﻪ ﻣﯽ دادم ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯿﻦ ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر ﺑﺪﺟﻨﺴﯽ!؟ ..." ﻣﯿﻨﻮﺑﻪ آﺳﺎﻧﯽ ﻣﺠﺎب ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﺷﺎﯾﺪ‬ ‫ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮدش ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،ﻣﻘﺼﺮ اﺳﺖ.‬ ‫"دﺧﺎﻟﺘﺖ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮده ، رھﺎ ﮐﺮدﻧﺘﻢ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮده ،ﺗﻮ ھﻤﻮن اﺷﺘﺒﺎھﮫﺎی ﻣﻨﻮ ﮐﺮدی وﻟﯽ ﮐﻤﺘﺮ!"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﻠﻮی اﻓﺸﺎﮔﺮی ﻧﮕﺎر ﮐﻪ ھﻢ ﺧﻮدش و ھﻢ ﻣﯿﻨﻮ را ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد را ﺑﮕﯿﺮد ،ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ھﺮ‬ ‫ﻃﻮری ﺷﺪه ﺑﺤﺚ را ﻋﻮض ﮐﻨﺪ ﺗﺎ دﯾﮕﺮ اﯾﻨﻘﺪر ﺟﻠﻮی دﺧﺘﺮش رﺳﻮا ﻧﺸﻮد ، ﮔﻔﺖ :"ﭼﯽ ﺑﮕﻢ؟!دﺧﺘﺮ ﺗﻮ ﺑﯿﺴﺖ و ﺳﻪ‬ ‫ﺳﺎﻟﺸﻪ ،ﭘﺴﺮ ﻣﻦ ﻧﺰدﯾﮏ ﺳﯽ ﺳﺎﻟﺸﻪ ،ﺑﭽﻪ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ !؟"‬ ‫"اﮔﻪ ﺗﻮی ﺑﯿﺴﺖ و ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﭽﻦ ،ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﺎﺳﺖ! ﺷﺎﻧﺲ آوردی ، ﺣﺎل ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ !... ﻧﮕﺎرﺣﺎل و ھﻮای‬ ‫دﯾﮕﺮی داﺷﺖ،ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺳﺒﮏ ﺷﻮد.‬ ‫"ﺷﺎﻧﺲ آوردم ؟!ﻣﯽ دوﻧﯽ ﭼﻘﺪر ﺑﺎﯾﺪ ﻣﮫﺮﯾﻪ ﺑﺪم؟"‬ ‫"ﺧﯿﺎﻟﺖ از ﺑﺎﺑﺖ دﺧﺘﺮ ﻣﻦ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﻪ !اون ﯾﮑﯽ ھﻢ ﺣﻖ داره ،اﮔﻪ دﺧﺘﺮت ﺑﻮد ﭼﯽ!؟"‬ ‫"واﺳﻪ دﯾﻮوﻧﻪ ﺑﺎزی ﯾﻪ اﺣﻤﻖ ﭘﻮل ﺑﺪم !"‬ ‫ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﮐﯿﺴۀ ﻧﺮﻣﯽ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدﺗﺎ ﺑﺎ ﻣﺸﺖ ﮐﻮﺑﯿﺪن ﺑﺪان ﺧﻮدش را ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻨﺪ ،ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺷﻌﻮر ﻣﯿﻨﻮ ﺣﻤﻠﻪ‬ ‫ﮐﺮدﮐﻪ :"ﻣﻌﯿﻦ ﻣﺮﯾﺾ ﺑﻮده !ﺧﻮدﻣﻮ ﻣﯽ ﮔﻢ !ﻣﻦ اﺣﻤﻖ ﺑﻮدم ﻧﻪ آذﯾﺘﺎ !... ﻣﻘﺼﺮ ﻣﻨﻢ ﻧﻪ اون !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﺷﺎﯾﺪ اﮔﺮ ﻣﺮﯾﻢ او را ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﮐﺮد ، دﻟﺨﻮر ﺷﺪه وﻟﯽ او اﺣﺴﺎس ﻧﺪاﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد‬ ‫ﺣﺘﯽ ﻗﺒﻞ از ﮔﻔﺘﻪ ھﺎی ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ ھﻢ ﺧﻮدش را ﻣﻘﺼﺮ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،ھﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮔﻨﺎھﺶ ﭼﯿﺴﺖ اﻣﺎ‬ ‫ﺑﺎزھﻢ اﺣﺴﺎس ﻧﺪاﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد .‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ درب ﻣﻨﺰﻟﺸﺎن ﭘﯿﺎده ﺷﺪ .ﺑﺎ وﺟﻮدی ﮐﻪ دﯾﮕﺮ دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮای ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎری ﻧﺒﻮد ، ھﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ،ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻘﺼﯿﺮاﺗﺸﺎن ﻣﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪﻧﺪ .ﻧﺎﮔﮫﺎن ﻣﺮﯾﻢ ﯾﮑﻪ ﺧﻮرد ،"ﻣﺒﺎدا ،ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺎ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ !"،ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ‬ ‫ﻣﻮﺑﺎﯾﻠﺶ را روﺷﻦ ﮐﺮد و ﺷﻤﺎرۀ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ را ﮔﺮﻓﺖ :"ﺳﻼم !ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ!"‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﻌﺘﺮض ﺑﯽ ﺧﺒﺮﯾﺶ ﺑﻮد .ﻣﺮﯾﻢ از او ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺎ ﺗﻮ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد ؟"‬ ‫"آره ،ﮔﻔﺖ، ﮔﻮﺷﯿﺘﻮ ﺧﺎﻣﻮش ﮐﺮدی !ﻧﮕﺮان ﺑﻮد!ﺑﮫﺶ ﮔﻔﺘﻢ ،ھﯿﭽﯽ ﻧﯿﺴﺖ ،ﯾﻪ ﺟﺎﺋﯿﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻦ ،ﮔﻔﺖ ،ﮐﺠﺎ‬ ‫؟ﮔﻔﺘﻢ رﻓﺘﻦ ﻋﯿﺎدت دوﺳﺖ ﻣﺮﯾﻢ ،ﺑﻌﺪش، ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﯽ ؟ﮔﻔﺘﻢ ،ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ!ﺑﺎور ﻧﮑﺮد ،ﻓﮑﺮ ﮐﺮد دارم دروغ ﻣﯽ ﮔﻢ،ﻣﻨﻢ‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ رﺑﻄﯽ ﻧﺪاره!وﻟﯽ ﻓﮫﻤﯿﺪ دارم ﯾﻪ ﭼﯿﺰی رو ازش ﭘﻨﮫﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !!ﮔﻮﺷﯽ ﻣﺎﻣﺎن ھﻢ ﺧﺎﻣﻮش ﺑﻮد ،ﭼﺮا ؟!"‬ ‫۹۳‬
  • 40.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﺧﯿﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﺷﺪ ! ﺧﻮب ﮐﺮدی !ھﻤﻪ ﭼﯿﺰم روﺑﺮاھﻪ !ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش!ﻧﺎﻗﻼ !ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ واردی ھﺎن!"‬ ‫"وﻟﯽ ﺑﮫﺶ زﻧﮓ ﺑﺰن ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪ !"‬ ‫"ﻋﯿﺐ ﻧﺪاره !اوﻣﺪم ، ﺑﮫﺶ زﻧﮓ ﻣﯽ زﻧﻢ !"‬ ‫و ﮔﻮﺷﯽ را ﻗﻄﻊ ﮐﺮد ،ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺧﺎﻣﻮﺷﺶ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎدرش ﻧﮕﺬاﺷﺖ و ﮔﻔﺖ :"ﭼﺮا ﻣﺸﮑﻮﮐﺶ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﯽ؟ﻋﺎدی ﺑﺎش !ھﯿﭽﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻪ!ﻗﻮل ﻣﯽ دم !ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﻮدﺗﻮﺑﺬار ﺟﺎی اون !آﺧﻪ از ﮐﺠﺎ ﺑﻔﮫﻪ؟از ﮐﯽ ؟از ﭼﯽ ؟"‬ ‫"آﺧﻪ ﻣﺎﻣﺎن ،اﮔﻪ اﻻن زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻪ، ھﯿﭽﯽ ﻧﺪارم ﺑﮫﺶ ﺑﮕﻢ ؟!"‬ ‫ﻣﺎدرش ، ﺣﺪس ﻣﯽ زد ﮐﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺟﻮاب ﺳﺎﺳﺎن را داده ﺑﻮد،ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮاھﺮت از ﺗﻮ ﮐﻮﭼﯿﮑﺘﺮه وﻟﯽ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺑﯽ‬ ‫دﺳﺖ وﭘﺎ ﻧﯿﺴﺖ !دروﻏﻢ ﻧﻤﯽ ﮔﯽ !ﺑﮕﻮ رﻓﺘﯽ ﻋﯿﺎدت دوﺳﺘﺖ!ﺟﺮﯾﺎن ﻣﻌﯿﻨﻢ واﺳﺶ ﺑﮕﻮ!"‬ ‫"آﺧﻪ ﻣﺎﻣﺎن! ..."‬ ‫"ﻋﯿﺐ ﻧﺪاره !ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ!اﯾﻨﻘﺪر ﻣﻐﺮور ﻧﺒﺎش!اون ﻣﺮﯾﻀﻪ ،ﮔﻨﺎه ﮐﻪ ﻧﮑﺮده!"‬ ‫دﯾﮕﺮ ﺳﮑﻮت ﻣﯿﺎن آﻧﺪو ﺗﻨﮫﺎ ﺣﺮف ﺑﻮد،ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ای ،ﻣﺎدرش اﯾﻦ ﺳﮑﻮت را ﺷﮑﺴﺖ ﮐﻪ :"اون ﭘﺴﺮه ﭼﻨﺪ ﺷﺎﮐﯽ‬ ‫دﯾﮕﻪ ھﻢ داﺷﺖ .ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻧﺒﻮدی .ﺗﻮھﻢ ﯾﻪ ﻗﺮﺑﻮﻧﯽ ﺑﻮدی! ...ﺑﮫﺖ ﻇﻠﻢ ﺷﺪ! ...ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ اﯾﻨﺎرو ﺑﻪ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﮕﯽ‬ ‫وﻟﯽ اﮔﻪ ﯾﻪ روزی ﺧﺒﺮ دار ﺷﺪ وﮔﻔﺖ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاد ﺑﺎھﺎت ازدواج ﮐﻨﻪ ﺑﺬار ﺑﺮه ،ﻏﺼﺸﻮ ﻧﺨﻮر ،ﺗﻮ ﻓﻘﻂ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدی ،ﮐﺴﯽ‬ ‫ﮐﻪ اﯾﻨﻘﺪر ﺑﯽ اﻧﺼﺎف ﺑﺎﺷﻪ ،ﺑﺪردت ﻧﻤﯽ ﺧﻮره !درﺳﺘﻪ ﺧﻮش ﻗﯿﺎﻓﻪ اﺳﺖ ،ﻣﮫﻨﺪﺳﻪ !وﻟﯽ ،ﺗﻮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮﺷﮕﻠﯽ !ﺗﻮ ھﻢ‬ ‫درس ﺧﻮﻧﺪی !ﺗﻮ ھﻢ ﺧﻮﻧﻮاده داری ! ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺘﺖ رو داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ !ﺧﻮدﺗﻮ ﻧﺒﺎز !"‬ ‫اﮔﺮ ﺑﺮای دﯾﮕﺮان ﻣﺎﺟﺮا ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ ،ﻧﻪ!ﮔﺎھﯽ در ﺗﻨﮫﺎﺋﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺖ ،ﮔﺎھﯽ ،ﺧﻮدش را ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺮد ،ﺧﺎﻃﺮه ھﺎ ﻋﺬاﺑﺶ ﻣﯽ دادﻧﺪ ! ھﺮ از ﮔﺎھﯽ، ﮐﺘﯿﺒﻪ ھﺎی ﺣﻘﺎرت ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ او ﺳﺮک ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ .ﮐﺘﯿﺒﻪ ھﺎﺋﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺎل داﺷﺘﻨﺪ و ﻣﺰاﺣﻢ ھﻤﯿﺸﮕﯽ او ﺑﻮدﻧﺪ.‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ازﺷﻨﯿﺪن ﺣﺮف ﺗﮑﺮاری ﻋﺼﺒﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ اﮔﺮ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺪﺗﺮ از ھﻤﻪ در ﺑﺎرۀ آن اﺗﻔﺎق . ﮔﻔﺖ‬ ‫:"اﯾﻨﺎرو ﻗﺒﻼ ھﻢ ﮔﻔﺘﯽ !"‬ ‫"ﻣﯽ ﺧﻮام ﺑﮕﻢ ،ﻧﺒﺎﯾﺪ اﺟﺎزه ﺑﺪی ﺑﯿﺸﺘﺮ ازاﯾﻦ ﻋﺬاب ﺑﮑﺸﯽ !ﻧﺒﺎﯾﺪﺑﺬاری ھﻤۀ زﻧﺪﮔﯿﺖ ﺧﺮاب ﺑﺸﻪ !آدم ﭘﺪرش ﻣﯿﻤﯿﺮه ،‬ ‫ﻣﺎدرش ،ﺑﭽﺶ !وﻟﯽ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !ﺗﻮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺬاری اون ﻣﺎ ﺟﺮا ﺑﭽﺴﺒﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯿﺖ !ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﺮا رھﺎش ﻧﻤﯽ‬ ‫ﮐﻨﯽ؟!ﻧﮫﺎﯾﺘﺶ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻔﮫﻤﻪ !ﺧﺐ ﺑﻔﮫﻤﻪ !ﻓﻮﻗﺶ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻣﺖ !اوﻧﺠﻮرﯾﺎ ھﻢ ﺗﺤﻔﻪ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫!ﻗﻮی ﺑﺎش ! ازت ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ!ﮐﻤﮑﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !اﺻﻼ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﻤﺖ ﺧﺎرج! ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ و ﻣﻦ وﻣﻌﯿﻨﻢ ﻣﯿﺎﯾﻢ !اﯾﻨﺠﺎ ﻣﮕﻪ‬ ‫ﭼﯽ داره !؟اﮔﻪ ﺧﻮب ﺑﺎﺷﯽ دﯾﮕﻪ ﺗﺎ آﺧﺮ دﻧﯿﺎ ھﻢ ﺧﻮﺑﯽ ،اﮔﻪ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ﺑﺎﺷﯽ ﺗﺎ آﺧﺮ ﻋﻤﺮﺗﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎووﻧﺸﻮ‬ ‫ﺑﺪی !آﺧﻪ ﻣﮕﻪ ﺗﻮ ﭼﯿﮑﺎر ﮐﺮدی ؟ﭼﯽ ﺷﺪه ؟ﻓﻘﻂ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدی!ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ درﺳﺘﺶ ﮐﻨﯽ و ﮐﺮدی !..."‬ ‫۰۴‬
  • 41.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"دﯾﻮاﻧﻪ از ﻗﻔﺲ ﭘﺮﯾﺪ!"‬ ‫اﻧﺴﺎن زﺧﻤﮫﺎ و ﺑﺪﯾﮫﺎ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺣﺘﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﻧﮑﺎر ﻧﺎ ﭘﺬﯾﺮ ﻣﺮگ را ھﻢ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻣﺮﯾﻢ ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ھﺮ‬ ‫اﻧﺴﺎن دﯾﮕﺮی ﺗﻼش ﻣﯽ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺧﺎﻃﺮات آزاردھﻨﺪه را از ﯾﺎد ﺑﺒﺮد.ﺷﺎﯾﺪ دﯾﮕﺮ ﮐﺘﯿﺒﻪ ھﺎ ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﺶ ﻧﯿﺎﯾﻨﺪ ! ﻣﮫﻢ آﯾﻨﺪه ﺑﻮد‬ ‫ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﺳﺎن رﻗﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرد.اﺷﮑﺎل ﮐﺞ وﻣﻌﻮج ﯾﺎدھﺎی ﺑﯽ ﻗﺎﻋﺪه ،ﭼﯿﺰی ﺟﺰ ﺳﮑﻮن ﺑﺮاﯾﺶ ﻧﻤﯽ آﻓﺮﯾﺪ .ﺧﺎﻃﺮه ھﺎی‬ ‫ﭘﻠﯿﺪ را ﮐﺸﺖ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﭘﺲ از اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ.‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ ﺑﮫﺘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ،اﻣﺎ از آذﯾﺘﺎ ﺧﺒﺮی ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ،ھﺮ زﻣﺎن ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺶ را ﺟﻮﯾﺎ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ،ﻣﺎدرش ﻃﻔﺮه ﻣﯽ رﻓﺖ ،آﻧﮫﺎ‬ ‫ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا او ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن آذﯾﺘﺎ را ﺟﺪا ﮐﺮده ﺑﻮد ؟ ﭼﺮا ﺑﺎ آﻧﮫﺎ ﺳﺮدی ﻣﯽ ﮐﺮد ؟ﭼﺮا و ﭼﺮاھﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺎ‬ ‫ﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. ﺷﺎﯾﺪ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ داد ﮐﻪ درﻣﺎن آذﯾﺘﺎ ﺟﺪای از اﺷﺘﺒﺎھﺶ ﺑﺎﺷﺪ .‬ ‫ﻓﺮﯾﺒﺎ ھﻢ ﺗﻘﺎﺿﺎی ﻃﻼق و ﻣﮫﺮﯾﻪ اش را ﮐﺮد .ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺪون ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﮑﺜﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ . او ھﻢ ھﻤﺴﺮ اﺷﺘﺒﺎھﯽ ﻣﻌﯿﻦ را رد‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﺷﺎﯾﺪ ﻧﮕﺎر )ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ( ھﻢ ﻗﺼﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎ ری را داﺷﺖ ،ﺷﺎﯾﺪ ﺻﻼﺣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺠﻮﯾﺰ ﺷﺪه ﺑﻮد.‬ ‫ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﻣﺎ ھﮫﺎ ،ﻣﺮﯾﻢ ﺳﺮزﻧﺪه ﺗﺮ ﺷﺪ و راﺑﻄﻪ اش ﺑﺎ ﺳﺎﺳﺎن ﺑﮫﺘﺮ و ﺑﮫﺘﺮ . ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ ﺷﺎدﺗﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت ﺳﭙﺮی ﻣﯽ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ .ﮐﻢ ﮐﻢ دوﺳﺘﺶ را ھﻢ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽ ﮐﺮد ،آﻧﻘﺪر ﻣﺸﻐﻠﻪ ھﺎی ﺷﺎد اﻃﺮاﻓﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ آذﯾﺘﺎ ﻧﻤﯽ‬ ‫اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ،ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ھﻢ ﻧﻤﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ .ﭼﯿﺰی از درون ﺑﻪ او ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﺮﺑﻮط ﻧﯿﺴﺖ !اﮔﺮ ھﻢ ﮔﺎھﯽ اﺣﻮال‬ ‫دوﺳﺘﺶ را ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺮای ﺧﺎﻟﯽ ﻧﺒﻮدن ﻋﺮﯾﻀﻪ ﺑﻮد .اﻣﺎ او ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ او ﺑﺎ آذﯾﺘﺎ ﮔﺮھﮫﺎی ﻣﺤﮑﻤﯽ‬ ‫داﺷﺖ.‬ ‫۱۴‬
  • 42.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫روزی از روزھﺎی ﺳﺮد زﻣﺴﺘﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﭘﻠﯿﺲ ﺑﺴﺮاﻏﺸﺎن آﻣﺪﻧﺪ .رﺋﯿﺴﺸﺎن ﻣﺮد ﻣﯿﺎﻧﺴﺎل و درﺷﺖ اﻧﺪاﻣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ‬ ‫ﺧﻮد را ﺳﺮﮔﺮد ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮد .‬ ‫ﺳﺮﮔﺮد ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻔﺖ : "ﭘﺮوﻧﺪه ﺗﻮن رو ﺧﻮﻧﺪم ،ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯿﺪ ﯾﻪ ﺑﺎر دﯾﮕﻪ، ﻣﺎ ﺟﺮا رو واﺳﻪ ھﻤﮑﺎر ﻣﻦ ھﻢ ﺷﺮح ﺑﺪﯾﺪ ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ اﺿﻄﺮاب ﮔﻔﺖ :"وﻟﯽ ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد،اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﯿﺶ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﯿﺸﻪ !اﺻﻼﻧﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮام واﺳﻢ ﯾﺎدآوری‬ ‫ﺑﺸﻪ ،ﺗﺎزه داﺷﺘﻢ ﯾﻮاش ،ﯾﻮاش ﻓﺮاﻣﻮﺷﺶ ﻣﯽ ﮐﺮدم !"‬ ‫"ﻣﯽ دوﻧﻢ !ﻣﺎرو ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ !وﻟﯽ واﺳﻤﻮن ﺧﯿﻠﯽ ﻣﮫﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ اوﻣﺪﯾﻢ ﺳﺮاﻏﺘﻮن !"‬ ‫"ﭼﯽ ﺷﻪ؟ﭼﯽ رو ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﺪ ﺑﺪوﻧﯿﺪ ؟"‬ ‫"ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﻣﺎ دﻧﺒﺎﻟﺸﯿﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﻧﻤﯽ ﺷﻪ !ﭘﺲ ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺘﺮﺳﯿﺪ ! ھﻤﮑﺎر ﻣﻦ ﮐﻤﮑﺘﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !اون ﺑﮫﺘﻮن‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻪ ،ﻣﺎ ﭼﯽ رو ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﻢ ،ﺑﺪوﻧﯿﻢ؟!"‬ ‫ﺳﺮوان ﺧﺎﻧﻤﯽ ﮐﻪ ھﻤﺮاه ﺳﺮﮔﺮد ﺑﻮد ،از ﻣﺮﯾﻢ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ او را ﺑﻪ ﺟﺎی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ راھﻨﻤﺎﺋﯽ ﮐﻨﺪ ،ﻣﺮﯾﻢ ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺎدرش ﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ ،از ﭼﮫﺮۀ ﻣﯿﻨﻮ ھﻢ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎرﯾﺪ .‬ ‫ﺳﺮوان ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ اﺿﻄﺮاب ﻣﺮﯾﻢ را ﮐﺎھﺶ دھﺪ ﭘﺲ ﮔﻔﺖ :"اوﻻ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش!اﯾﻦ روال ﮐﺎر ﺧﻮدﻣﻮﻧﻪ !اﮔﻪ واﺳۀ اﯾﻦ‬ ‫ﻧﺎ راﺣﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺰدﺗﻮن ﺑﺪوﻧﻪ ،ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ، ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﻣﯿﻤﻮﻧﻪ !"‬ ‫"ﺷﻤﺎ از ﮐﺠﺎ ﻣﯽ دوﻧﯿﺪ ﻣﻦ ﻧﺎﻣﺰد دارم ؟اﯾﻦ ﭼﻪ رواﻟﯿﻪ ﮐﻪ ھﺮ وﻗﺖ ﺧﻮاﺳﺘﯿﺪ ،ﻣﯽ آﯾﺪ ﺳﺮاغ آدم !"‬ ‫"ﮐﺎرﻣﻮن اﯾﻨﻪ ،ﯾﻪ ﻣﺴﺌﻠۀ ﻣﮫﻤﯽ ﭘﯿﺶ اوﻣﺪه ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﺪ ،ﮐﻤﮑﻤﻮن ﮐﻨﯿﺪ !ﻣﯽ دوﻧﻢ از اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮه ﭼﻘﺪر ﻣﺘﻨﻔﺮی !‬ ‫وﻟﯽ ﻣﺎ دﭼﺎرۀ دﯾﮕﻪ ای ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ !ﺣﺎﻻ ﺑﮕﻮ ﺑﺒﯿﻨﻢ ،ﺧﻮﻧﻪ ای ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺎﯾﻞ درش اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد ﻣﺎل ﭘﺴﺮی ﺑﻮد ﺑﻪ اﺳﻢ رﺿﺎ‬ ‫،درﺳﺘﻪ ؟"‬ ‫"ﺑﻠﻪ !"‬ ‫"اوﻧﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﺠﺎوز ﮐﺮد ؟"‬ ‫"ﻧﻪ !اون اﺻﻼ ﻧﺒﻮد !"‬ ‫"وﻟﯽ ﺗﻮی ﭘﺮوﻧﺪه ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ اوﻧﻢ ﺑﻮده ﺣﺘﯽ ﺑﯿﻨﺘﻮن ﺟﺮ ﺑﺤﺚ ھﻢ ﺷﺪه !ﺑﻪ ﻣﺎ راﺳﺘﺸﻮ ﺑﮕﻮ !ﻣﮫﻤﻪ !"‬ ‫"اون درو ﺑﺴﺖ و رﻓﺖ .ﺗﻮی ﺧﻮﻧﻪ ﺑﻮد وﻟﯽ ﭘﯿﺶ ﻣﺎ ﻧﻪ.ﺣﺘﯽ وﻗﺘﯿﻢ ﮐﻪ اوﻣﺪم ،ﻧﺪﯾﺪﻣﺶ !ﺑﻪ ﺧﺪا!راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻢ !ﺑﺎور‬ ‫ﮐﻨﯿﺪ !"‬ ‫"ﭘﺲ اون ﮐﺎری ﻧﮑﺮد !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از ﭘﺎﺳﺨﺶ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻧﻪ !ﺟﻨﺎب ﺳﺮوان !ﻣﻦ ﻗﺒﻼ ھﻢ ﮔﻔﺘﻢ !"‬ ‫ﺳﺮوان از اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﮔﺬﺷﺖ و ﮔﻔﺖ :" اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮارو واﺳﻪ ﮐﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮده ﺑﻮدی ؟ﻗﺒﻞ از دادﮔﺎه رو ﻣﯽ ﮔﻢ !"‬ ‫"ﻓﻘﻂ ﻣﺎدرم ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ !"‬ ‫ﺳﺮوان ﻃﻮری ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ ،ﺣﻘﯿﻘﺖ را ﻣﯽ داﻧﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻓﻘﻂ ﻣﺎدرﺗﻮن !؟"‬ ‫"ﺑﻠﻪ ،اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﺠﺎش ﻣﮫﻤﻪ ؟". ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد ،ﺗﻼ ش ﮐﺮد ﺗﺎ ﺧﻮد را ﻋﺎدی ﺟﻠﻮه دھﺪ،اﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ!‬ ‫۲۴‬
  • 43.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺳﺮوان ﺑﺎ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﮔﻔﺖ :"ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ،واﺳﻪ آذﯾﺘﺎ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدی ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﯾﮑﻪ ﺧﻮرده ﺑﻮد ،ﺳﺮوان اداﻣﻪ داد :"ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدی ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ ، ﻃﺮﻓﺶ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﻣﯽ داﻧﺪ ﻟﺐ ﺑﻪ اﻋﺘﺮاف ﮔﺸﻮد ﮐﻪ :"آره ،آذﯾﺘﺎ ھﻢ ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ !ﺧﻮدم واﺳﺶ‬ ‫ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮدم !ﺧﯿﻠﯽ ﺑﭽﻪ ﺗﺮ از اﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﺑﻮدم !ﮐﺴﯽ رو ﻧﺪاﺷﺘﻢ !ﺧﻮب ﻣﻨﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ!اﮔﻪ ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺘﻢ ،دﯾﻮﻧﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﺪم !"‬ ‫ﺳﺮوان در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺮﯾﻢ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﯽ دوﻧﯽ ،ﻣﻦ دﻧﺒﺎل اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺑﮕﻢ ﺗﻮ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدی ﯾﺎ ﻧﻪ‬ ‫!اﺻﻼ واﺳﻪ اﯾﻦ ﻧﯿﻮﻣﺪم !ﻓﻘﻂ ﺑﮫﻢ ﺑﮕﻮ ﭼﯽ ﮔﻔﺘﯽ؟ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاد ،ﻣﺤﺎﮐﻤﺖ ﮐﻨﻪ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ دﻟﮫﺮۀ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺑﺮای دوﺳﺘﺶ داﺷﺖ ،ﮔﻔﺖ :"درﺳﺖ ﯾﺎدم ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫"ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﯾﺎدت ﺑﯿﺎد !ﻣﮫﻤﻪ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ دﯾﺪ ﺳﺮوان ﺟﺪی اﺳﺖ ،ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد،ﮔﻔﺖ :"ﯾﻪ روز ﮐﻪ ﺑﺎ اون ﺑﻮدم ،رﺿﺎ رو دﯾﺪﯾﻢ ،اﯾﻨﻘﺪر ﻣﺴﺨﺮم ﮐﺮد‬ ‫ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ﺑﻤﯿﺮم !اون روز دﯾﮕﻪ داﺷﺘﻢ دﯾﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﺪم !آذﯾﺘﺎ ھﻢ ﻓﮫﻤﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯾﻢ ھﺴﺖ !ﻃﺎﻗﺖ‬ ‫ﻧﯿﺎوردم و ﺑﮫﺶ ﮔﻔﺘﻢ !"‬ ‫"ﺧﻮب !ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ ،آذﯾﺘﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﺮده ﮐﻪ رﺿﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﺠﺎوز ﮐﺮده !ﺧﻮدﺗﻢ اﯾﻦ اﺣﺴﺎﺳﻮ داری !درﺳﺘﻪ !اون ﯾﮑﯽ رو ﮐﻪ ﻧﺪﯾﺪه‬ ‫ﺑﻮد !ﻣﮕﻪ ﻧﻪ !؟"‬ ‫"اﺳﻤﺸﻢ ﻧﻤﯽ دوﻧﻪ !ﺣﺘﯽ ﺗﺎ اﻣﺮوزم ﺑﮫﺶ ﻧﮕﻔﺘﻢ !ﻣﻨﻢ ﻓﮫﻤﯿﺪم ،اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻪ وﻟﯽ ﺧﺐ ﻣﮕﻪ ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد؟!"‬ ‫اﻧﮕﺎر ﺑﺮای ﺳﺮوان ﻣﮫﻢ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﯽ داﺷﺖ ،ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺪﻧﺒﺎل واﻗﻌﯿﺘﯽ ﻣﮫﻤﺘﺮ ﯾﮏ اﺣﺴﺎس ﻟﮕﺪﻣﺎل ﺷﺪه ﺑﻮد‬ ‫،ﭼﺮا ﺑﺮای ﮐﺴﯽ ﻣﮫﻢ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﺮد ﺷﺪ !ﺣﺎﻻ ﭘﺲ از ﺷﺶ ﺳﺎل دﻓﺘﺮ ﺧﺎﻃﺮات او را ورق ﻣﯽ زدﻧﺪ ،ﺳﺮوان‬ ‫ﺑﭙﺲ از ﮐﻤﯽ ﺳﮑﻮت ،ﮔﻔﺖ :"واﺳﺶ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮدی!ﺑﻌﺪ ﭼﯽ ؟!ﺑﻌﺪش ﭼﯽ ﮔﻔﺖ ؟"‬ ‫"ﮔﻔﺖ اﻧﺘﻘﺎﻣﻤﻮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮه!ﻣﻨﻢ ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺘﻤﺎداره ﭼﺎﺧﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !اون ﻗﺪ اﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﻧﺒﻮد!"‬ ‫ﺳﺮوان ﮐﺎﻏﺬی را ﺟﻠﻮ ﻣﺮﯾﻢ ﮔﺮﻓﺖ و از اوﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ آن را ﺑﺨﻮاﻧﺪ و اﻣﻀﺎ ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪﮔﻔﺖ :"ﮐﺎرﻣﻦ ﺗﻤﻮﻣﻪ دﯾﮕﻪ!ﺧﯿﻠﯽ‬ ‫ﻣﻤﻨﻮن !ﻧﮕﺮاﻧﻢ ﻧﺒﺎش ،ھﯿﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫"ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺪ ﻣﺎ ﺟﺮا ﭼﯿﻪ ؟"‬ ‫"اﮔﻪ ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد ،ﺻﻼح ﺑﺪوﻧﻦ ،ﻣﯽ ﮔﻦ !ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﮫﺖ ﺑﮕﻢ ،ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺖ، ﻧﺘﺮس !"‬ ‫ﺳﺮوان زن ﺑﻪ ﻧﺰد ﺳﺮﮔﺮد آﻣﺪ وآھﺴﺘﻪ ﻣﺎ وﻗﻊ را ﺑﻪ او ﮔﺰارش داد .ﺳﺮﮔﺮد ھﻢ رو ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ :"رﺿﺎ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ‬ ‫رﺳﯿﺪه ،ﻣﺎ ﺟﺴﺪ ﻣﺘﻼﺷﯽ ﺷﺪﺷﻮ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﯾﻢ ،ﻣﺮﮔﺶ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻪ ﺑﻪ ﺣﻮل وﺣﻮش ﻣﺎ ﺟﺮای ﺷﻤﺎ ،ﻃﺒﻖ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﯽ‬ ‫ﮐﻪ ﮐﺮدﯾﻢ، ﻣﻤﮑﻨﻪ دوﺳﺖ ﺷﻤﺎ، آذﯾﺘﺎ،اوﻧﻮ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻮﻧﺪه ﺑﺎﺷﻪ ،ﻣﯽ دوﻧﻢ آﺳﺎﯾﺸﮕﺎﺳﺖ و ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﻧﺪاره !وﻟﯽ‬ ‫ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺎ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ اش ﮐﺮده.ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪ، واﻗﻌﯿﺖ ھﻤﯿﻨﻪ ﮐﻪ ھﺴﺖ ،اون ﺳﻮاﻻﺗﯽ ھﻢ ﮐﻪ ھﻤﮑﺎر ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ‬ ‫ﭘﺮﺳﯿﺪ ،ﺑﺮای اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ دﻟﯿﻞ ﻗﺘﻞ روﺷﻦ ﺷﻪ ،دوﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮده ﮐﻪ اون ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﺠﺎوز ﮐﺮده و ﺑﻪ ھﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ‬ ‫ﺑﻪ ھﺮ ﮐﻠﮑﯽ ﺷﺪه اوﻧﻮ ﻣﯽ ﮐﺸﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﯾﻪ ﮐﻮره راھﯿﻮ و ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ رگ ﮔﺮدﻧﺸﻮ ﻣﯽ زﻧﻪ،ﺑﻌﺪم ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﯾﻪ ﻧﻔﺮ اوﻧﻮ ﺧﺎک ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﻨﺪ،ﺗﻮی اﯾﻦ ﻣﺪت ،ﺧﻮﻧﻮاده رﺿﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﯿﮕﯿﺮی ﮐﺮدن،ﻣﺎ ھﻢ ﺷﯿﺶ ﺳﺎﻟﻪ دارﯾﻢ ھﺮ ﮐﺎری ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﭘﯿﺪاش ﮐﻨﯿﻢ وﻟﯽ‬ ‫آﺧﺮش ﻓﮫﻤﯿﺪﯾﻢ اوﻧﻮ ﮐﺸﺘﻦ ،اﻟﺒﺘﻪ ﯾﻪ ﺣﺪﺳﺎﯾﯽ ﻣﯽ زدﯾﻢ وﻟﯽ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدﯾﻢ ﯾﻪ دﺧﺘﺮ ،اوﻧﻢ ﺳﺮ ﻣﺎﺟﺮای ﯾﻪ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﻪ،‬ ‫اوﻧﻮ ﺑﮑﺸﻪ !"‬ ‫۳۴‬
  • 44.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"آذﯾﺘﺎ ؟!آذﯾﺘﺎ اﯾﻨﮑﺎرارو ﮐﺮده ؟!ﺑﺎور ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ! ..."‬ ‫"دوﺳﺖ ﺷﻤﺎ در وﺿﻌﯿﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ دادﮔﺎھﯽ ﺑﺸﻪ ! ﻣﺴﻠﻤﻪ ﮐﻪ اون ﺑﯿﻤﺎرﺑﻮده !ﭘﺲ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ !اوﻧﯿﮑﻪ ﮐﻤﮑﺶ‬ ‫ﮐﺮده ،اﺳﻤﺶ ﺳﺮوﺷﻪ ،ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﺪش ؟"‬ ‫"ﺳﺮوش؟!"اﺳﻢ ھﻤۀ آﻧﮫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪاﺷﺖ را ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪ.‬ ‫"ﺑﻠﻪ !ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﺪش !؟"‬ ‫"ﻧﻪ ﮐﺎﻣﻼ ! ﻓﻘﻂ ﻣﯽ دوﻧﻢ ﺗﺎزﮔﯿﺎ ﺑﺎ آذﯾﺘﺎ آﺷﻨﺎ ﺷﺪه ﺑﻮد !"‬ ‫ﺳﺮﮔﺮد ﮐﻪ از ﺑﺎ ﺧﺒﺮی ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ : "اﻣﺎ دوﺳﺘﺘﻮن ﮔﻔﺖ ، ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺘﻪ، ﺳﺮوﺷﻮ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻪ !ﺷﻤﺎ‬ ‫اﮔﻪ ﻣﯽ دوﻧﺴﺘﯿﺪ ،ﭼﺮا ﺑﻪ ﺑﺮادرﺗﻮن ﻧﮕﻔﺘﯿﺪ ؟"‬ ‫"ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺪوﻧﺴﺘﻢ !"او واﻗﻌﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ،ھﻤﯿﻦ ﺗﺎزﮔﯿﮫﺎ ﺑﺎ ﺳﺮوش آﺷﻨﺎ ﺷﺪه!ﭼﺮا آذﯾﺘﺎ ﺳﺮوش را از او ﭘﻨﮫﺎن‬ ‫ﮐﺮده ﺑﻮد؟او ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻌﯿﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ھﻤﻪ ﮐﺎری ﺷﺪ !او ﺣﺘﯽ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ ﺗﺎ زن دوم ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ!آﻧﭽﻪ اﻣﺮوز ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻨﯿﺪ،ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ او را وﺣﺸﺖ زده ﮐﻨﺪ ھﻤۀ ﺗﺼﻮراﺗﺶ را از ھﻢ ﻣﯽ درﯾﺪ .‬ ‫ﺳﺮﮔﺮدﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮو رﻓﺘﻦ ﻣﺮﯾﻢ را ﻣﯽ دﯾﺪ ،ﻓﮫﻤﯿﺪ،ﻣﺮﯾﻢ در اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮاھﺎ ﯾﮏ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺑﻮده، ﮔﻔﺖ :"ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﯽ دوﻧﺴﺘﯿﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﺗﺎزﮔﯿﮫﺎ ﺑﺎ ھﺎش آﺷﻨﺎ ﺷﺪه ، ﺧﻮاھﺮا اﯾﻨﻮ ﺑﻪ داداﺷﺸﻮن ﻣﯽ ﮔﻦ !درﺳﺘﻪ!ﺧﻮﻧﻮاده ھﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ اﯾﻦ ﭼﯿﺰا ﺣﺴﺎﺳﻨﺪ‬ ‫!"‬ ‫"اﻣﺎ ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد !اون ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻢ ﺳﻦ و ﺳﺎﻟﻪ !ﺷﯿﺶ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ اون ﺧﯿﻠﯽ ﺑﭽﻪ ﺗﺮ از اﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﺑﻮده !"‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﺧﻮد آذﯾﺘﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﺶ ﺑﻮده ؟ﺟﻮاب ﻣﻨﻮ ھﻢ ﻧﺪادﯾﺪ ؟"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﭽﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ ﺳﺮﮔﺮد را ﻣﺠﺎب ﮐﻨﺪ ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻗﺎﺗﻞ ﺑﺎﺷﺪ، ﮔﻔﺖ :"وﻟﯽ ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد‬ ‫،ﻣﻦ ﺑﺎور ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ !ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻮھﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !اون ﻣﺮﯾﻀﻪ !ﺗﺎ ﺣﺎﻻ داﺳﺘﺎﻧﮫﺎی زﯾﺎدی واﺳﻪ ﻣﺎ ﺳﺮھﻢ ﮐﺮده ﮐﻪ‬ ‫ھﯿﭽﮑﺪوﻣﺸﻮن واﻗﻌﯿﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ!"‬ ‫"ﻣﯽ دوﻧﻢ !ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺎ اوﻧﻮ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﮐﺮده ،ﻣﺎ ازش ﺑﺎزﺟﻮﺋﯽ ﻧﮑﺮدﯾﻢ !ﻣﻦ ﻓﻘﻂ از دوردﯾﺪﻣﺶ !...اون داﺳﺘﺎﻧﺎ رو ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ‬ ‫ﺷﺮح ﺑﺪی؟!ﺷﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰی ازش در ﺑﯿﺎد !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ھﻮل ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﺎری ﮐﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،درﺳﺖ اﺳﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ !؟اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎری ﻣﯽ ﮐﺮد !داﺷﺘﻨﺪ ،آذﯾﺘﺎ را‬ ‫ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ !آذﯾﺘﺎی ﺑﯽ دﻓﺎع !آذﯾﺘﺎی ﺑﺪﺑﺨﺖ!آذﯾﺘﺎی ﻣﺮﯾﺾ!ﺣﺘﻤﺎ او را دار ﻣﯽ زدﻧﺪ!ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻔﺖ :"ﻣﺜﻼ ،ﯾﻪ ﺑﺎر‬ ‫ﮔﻔﺖ ﻣﺎدرش ﺗﻮ زﯾﺮزﻣﯿﻨﺸﻮن ﮐﻮرﺗﺎژ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !...وﻟﯽ اﺻﻼ اوﻧﺎ زﯾﺮزﻣﯿﻦ ﻧﺪارن !"‬ ‫"ﺟﺎﻟﺒﻪ !دﯾﮕﻪ ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ؟"‬ ‫"ﭼﻪ ﻣﯽ دوﻧﻢ! ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد !ﯾﺎدم ﻧﯿﺴﺖ !ﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺘﻪ دﯾﮕﻪ ﺣﺮﻓﺎی اوﻧﻮ ﺟﺪی ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﯾﻢ !"‬ ‫"وﻟﯽ اون ﻋﺮوس ﺷﻤﺎﺳﺖ !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ :"ﭘﺴﺮ ﻣﻦ ھﻢ ﻣﺸﮕﻞ داره ! اوﻧﺎ ﻗﺎﯾﻤﮑﯽ اﯾﻦ ﮐﺎرو ﮐﺮدن!ﻣﺎ از ازدواﺟﺸﻮن ﺑﯽ‬ ‫ﺧﺒﺮ ﺑﻮدﯾﻢ !ﻣﺮﯾﻢ ھﻢ ﻧﻤﯽ دوﻧﺴﺖ!اﮔﻪ در ﺟﺮﯾﺎن ﺑﻮد ،ﺣﺘﻤﺎ ﺟﻠﻮﺷﻮ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ !"‬ ‫"ﺑﻠﻪ!اﯾﻨﻮ ھﻢ ﻣﯽ دوﻧﻢ !"‬ ‫۴۴‬
  • 45.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﭘﺲ ﭼﺮا ﻣﯽ ﮔﯿﺪ ؟ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﺪ ﻣﺎ رو ﻋﺼﺒﯽ ﮐﻨﯿﺪ !"‬ ‫"ﻣﺎ ﻧﯿﺎزی ﺑﻪ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺪارﯾﻢ ،ﻗﺒﻼ ھﻢ ﮔﻔﺘﻢ ،ﻣﻨﮑﻪ ﺑﺎزﺟﻮﺋﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ،اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻼ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻣﺮﺑﻮط ﻧﻤﯽ ﺷﻪ !"‬ ‫"ﭼﺮا ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ !اون ﻋﺮوﺳﻤﻪ !ﻣﺮﯾﻀﻪ !ﺷﻤﺎ ھﻤﯿﻦ ﺟﻮری ﻣﯽ ﺑﺮﯾﺪ و ﻣﯽ دوزﯾﺪ !"‬ ‫"ﮐﺎر ﻣﺎ ﺑﺮﯾﺪن و دوﺧﺘﻦ ﻧﯿﺴﺖ !ﺧﺎﻧﻢ!ﻣﺎ ﻓﻘﻂ اﻃﻼﻋﺎت رو ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ !ﯾﻪ ﺑﺎر ﻣﯽ ﮔﯿﺪ ،در ﺟﺮﯾﺎن ﮐﺎر ﭘﺴﺮﺗﻮن ﻧﺒﻮدﯾﻦ‬ ‫،ﯾﻪ ﺑﺎر ﻣﯽ ﮔﯿﺪ اون ﻋﺮوﺳﻤﻪ ! اول ﺗﮑﻠﯿﻔﺘﻮﻧﻮ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﯿﺪ !اون ﻋﺮوﺳﺘﻮﻧﻪ ﯾﺎ ﻧﻪ ؟!"‬ ‫"ﺑﻠﻪ !ﺣﺪاﻗﻠﺶ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﭘﺴﺮم اوﻧﻮ دوﺳﺖ داره !ﭼﻮن اون دوﺳﺘﺶ داره ،ﻣﻨﻢ دارم ! ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻗﺎﺿﯽ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ ؟ ﭼﺮا ﺣﺎﻻ‬ ‫ﺣﮑﻢ دادﯾﺪ ﮐﻪ اون دﯾﻮوﻧﻪ ﺑﻮده ،ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ،ﻣﺠﺎزاﺗﺶ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻦ !ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد ،ﻣﻦ ﮐﻪ از ﭘﺸﺖ ﮐﻮه ﻧﯿﻮﻣﺪم!ﺷﻤﺎ اﮔﻪ‬ ‫ﺑﺎزﺟﻮﺋﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﺪ ،ﭼﺮا ﺑﺮﮔﻪ ﭘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ؟ﭼﺮا از دﺧﺘﺮ ﻣﻦ اﻣﻀﺎ و اﺛﺮ اﻧﮕﺸﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﺪ !"‬ ‫ﺳﺮﮔﺮد در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﻪ اﻇﮫﺎرات ﻣﺮ ﯾﻢ را ﭘﺎره ﻣﯽ ﮐﺮد، ﮔﻔﺖ :"ﻣﺎ ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺷﻤﺎ ھﻢ ﻧﯿﺎزی ﻧﺪارﯾﻢ ،ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‬ ‫روﻧﺪ ﭘﺮوﻧﺪه رو ﻣﺨﺪوش ﻧﮑﻨﯿﺪ، ﻣﻦ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪم !روز ﺗﻮن ﺧﻮش،ﺧﺎﻧﻢ !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه رﻓﺘﻦ ﺳﺮﮔﺮد را دﻧﺒﺎل ﻣﯽ ﮐﺮد وﭘﺮﺳﯿﺪ :"اﮔﻪ ﻧﯿﺎزی ﻧﺪارﯾﺪ ،ﭼﺮا اوﻣﺪﯾﻦ ﺳﺮاغ ﻣﺎ؟!"‬ ‫اﻣﺎ ﺳﺮﮔﺮد ﺗﻮﺟﮫﯽ ﻧﮑﺮدو رﻓﺖ .ﻣﺮﯾﻢ در ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﻣﺼﺎﯾﺐ ﺧﻮد را دﺧﯿﻞ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ .ھﺮ اﺗﻔﺎق ﺑﺪ زﻧﺪﮔﯽ آﻧﮫﺎ رﯾﺸﻪ در‬ ‫ﻣﺎ ﺟﺮای ﻣﻨﺤﻮس او داﺷﺖ .ﻓﺘﻨﻪ ای ﮐﻪ روزی داﻣﺎن ﻋﺼﻤﺘﺶ را ﮔﺮﻓﺖ ،ﺣﺎﻻ ﻗﺘﻞ و ﺟﻨﻮن را ھﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﺑﻮد .ﺷﺎﯾﺪ‬ ‫ﮔﺮﯾﺰ از ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﺎ ﮔﺮﯾﺰ ﺗﻨﮫﺎ ﭼﺎره ﺑﻮد .ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ھﺮ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ آذﯾﺘﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﺮد .آذﯾﺘﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ او اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده‬ ‫ﺑﻮد.ﻧﺒﺎﯾﺪ او را رھﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد . ﻋﻠﺖ ھﻤﻪ ﻣﺸﮑﻼت رھﺎﺋﯽ ﺑﻮد و اﺻﺮار ﺑﺮ آن ،ﺣﺎﺻﻠﯽ ﺟﺰ ﺧﺴﺮان ﻧﺪاﺷﺖ .‬ ‫ﺗﻨﮫﺎ وﮐﯿﻠﺸﺎن درﻣﺎن دﻟﮫﺮه ھﺎ ﺑﻮد .ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ او ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺖ و از او ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺪﯾﺪﻧﺸﺎن ﺑﯿﺎﯾﺪ .‬ ‫آﻗﺎی وﮐﯿﻞ آﻣﺪ و ﺑﻪ ﻣﯿﻨﻮ ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ ﭘﺮوﻧﺪه رو ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮدم ،اﺷﮑﺎل اﺳﺎﺳﯽ زﯾﺎد داره ،ﺑﻪ ﯾﻪ ﺳﺮﯾﺸﻮن اﺷﺎره ﻧﻤﯽ‬ ‫ﮐﻨﻢ،ﭼﻮن ﺑﺮگ ﺑﺮﻧﺪه ﻣﻮﻧﻨﺪ!ادﻟﻪ ،ھﯿﭽﮑﺪوﻣﺸﻮن ،ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻨﺎد و ﺑﯽ ﻋﯿﺐ ﻧﯿﺴﺖ ،ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ،ﯾﻪ ﺳﺮﮔﺮد ،ﭼﻄﻮر‬ ‫ﻣﻤﮑﻨﻪ ،اﯾﻨﻘﺪر ﺳﻄﺤﯽ و ﭘﯿﺶ ﭘﺎ اﻓﺘﺎده ﮐﺎر ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻪ !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﭘﺮﺳﯿﺪ :"ﻣﺜﻞ ﭼﯽ ؟"‬ ‫" ﻃﺒﻖ اﻇﮫﺎرات آذﯾﺘﺎ ،ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﻣﺘﺮ دورﺗﺮ از ﻣﺤﻞ دﻓﻦ ﺟﺴﺪ ﺑﺎ رﺿﺎ در ﮔﯿﺮ ﺷﺪه . آذﯾﺘﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ در ﮔﯿﺮﯾﻤﻮن ،ﻓﺮار‬ ‫ﮐﺮدم ،در ﭘﺮوﻧﺪه ﻋﻨﻮان ﺷﺪه ،آذﯾﺘﺎ ﺑﻌﺪ از ارﺗﮑﺎب ﺑﻪ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﺳﺮوش ﺟﺴﺪ رو ﺧﺎک ﻣﯽ ﮐﻨﻪ،اوﻻ اون زﻣﺎن،‬ ‫ﺳﺮوش ﻇﺎھﺮا آذﯾﺘﺎ رو ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ،دوﻣﺎ ﺳﻦ ﺳﺮوش در ﺣﺪی ﻧﺒﻮده ﮐﻪ دﻧﺒﺎل ﯾﻪ ھﻤﭽﯿﻦ ﻣﺎ ﺟﺮاھﺎﯾﯽ ﺑﺮه!ﺧﯿﻠﯽ‬ ‫ﻋﺠﯿﺒﻪ !ﻋﺠﯿﺒﺘﺮ از ھﻤﻪ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ آدم ﺑﺨﺎﻃﺮ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﻪ آدم ﺑﮑﺸﻪ ؟وﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﻢ ﭼﻄﻮر آذﯾﺘﺎ ﻣﯽ آد و ﯾﻪ ﭘﺴﺮ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪ و‬ ‫ﻗﻮی ھﯿﮑﻠﯽ ﻣﺜﻞ رﺿﺎ رو ﻣﯽ ﮐﺸﻪ ؟!ﻣﯽ ﮔﻦ ﻣﺎ ﻣﯿﺪوﻧﯿﻢ اون اﯾﻨﮑﺎرو ﮐﺮده ،ﻓﻘﻂ دﻧﺒﺎل دﻟﯿﻠﺸﯿﻢ !ﻣﯿﮕﻢ ﭼﺮا ﺑﻪ اون اﯾﻦ‬ ‫اﺗﮫﺎﻣﻮ ﻣﯿﺰﻧﯿﺪ ،ﻣﯿﮕﻦ اﻧﮕﯿﺰش اﯾﻦ ﺑﻮده ،وﻗﺘﯽ ﻣﯿﮕﻢ اﻧﮕﯿﺰش ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ،ﻣﯿﮕﻦ ﻣﺎ ﻣﯽ دوﻧﯿﻢ اون ﻗﺎﺗﻠﻪ !ﯾﻪ درﺑﺪرﯾﻪ‬ ‫ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺣﺎل ﻧﺪﯾﺪم!!"‬ ‫"اﯾﻨﺎ اﺻﻼ ﭼﺮا ﺑﺎ ھﻢ روﺑﺮو ﺷﺪن ؟ﭼﻄﻮری ؟ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ آذﯾﺘﺎ دﺧﺘﺮی ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ ﯾﻪ ھﻤﭽﯿﻦ ﻗﺮاری ﺑﺬاره !"‬ ‫"ﻣﯽ ﮔﻦ ،آذﯾﺘﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮده ،رﺿﺎ دﺧﺘﺮ ﺷﻤﺎ رو اذﯾﺖ ﮐﺮده !ﺑﭽﻪ ﺑﻮده ورﻓﺘﻪ ﮐﻪ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﮕﯿﺮه !ﭼﻄﻮرﯾﺸﻮ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ !‬ ‫ﺗﻮی ﭘﺮوﻧﺪه ،اﯾﻨﻢ ﻧﺎ ﻗﺼﻪ !..."‬ ‫ﻣﺎ ﻧﺪاﻧﺎ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺑﮫﺖ ﻗﻄﺎر ﺷﮕﻔﺘﯽ ھﺎ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﮔﻔﺖ :"اﻋﺘﺮاف آذﯾﺘﺎ ﭼﯽ ؟"‬ ‫۵۴‬
  • 46.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"اون ﮐﻪ اﺻﻼ ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻨﺎد ﻧﯿﺴﺖ ! ﻣﮫﻤﻪ ﮐﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺸﻪ اﯾﻦ ﺟﺴﺪ ،ﺟﺴﺪ رﺿﺎﺳﺖ !"‬ ‫"ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻤﮑﻨﻪ ، ﻧﺒﺎﺷﻪ !"‬ ‫وﮐﯿﻞ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﻣﺮﯾﻢ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد و ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮔﻔﺘۀ او را ﺗﺼﺪﯾﻖ ﮐﻨﺪ ،ﮔﻔﺖ :"اﮔﻪ ﻧﺒﺎﺷﻪ ،ﻗﻀﯿﻪ‬ ‫ﻣﻨﺘﻔﯿﻪ !اﮔﺮم ﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺎزم دﻟﯿﻞ ﺑﺮای ﺗﺒﺮﺋﻪ ﮐﺮدن ﻋﺮوﺳﺘﻮن زﯾﺎده !ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ!ﻣﻦ ﺧﺒﺮﺗﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !"‬ ‫ھﻤﯿﻨﮑﻪ آﻗﺎی وﮐﯿﻞ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﺗﺎ ﺑﺮود ،ﮔﻮﺷﯿﺶ زﻧﮓ ﺧﻮرد !‬ ‫ﺗﻤﺎس ﮐﻮﺗﺎه وﮐﯿﻞ ﺗﻤﺎم ﺷﺪو ﺑﻪ ﻣﯿﻨﻮ ﮔﻔﺖ:"ھﻨﻮز ﻧﺘﯿﺠۀ آزﻣﺎﯾﺶ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺸﺪه وﻟﯽ دﯾﮕﻪ زﯾﺎد ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ،ﯾﮑﯽ از‬ ‫دوﺳﺘﺎی رﺿﺎ ،ﯾﺎدش ﻣﯽ آد ، اوﻧﻮ دﯾﺪه ﮐﻪ ﮔﻠﻮﺷﻮ ﺑﺎﻧﺪ ﭘﯿﭽﯽ ﮐﺮده ،وﻗﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻋﻠﺘﺸﻮ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻪ ،ﻣﯽ ﮔﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﮫﻤﯽ‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ ،ﻣﺴﻠﻤﻪ ﮐﻪ اون ﺑﺎ ﺿﺮﺑۀ آذﯾﺘﺎ ﻧﻤﺮده!ﺣﺎﻻ اﮔﻪ ﺟﺴﺪ، ﺟﺴﺪ رﺿﺎ ﺑﺎﺷﻪ ھﻢ دﯾﮕﻪ زﯾﺎد ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ ﻧﺎﺑﺎوری ﮔﻔﺖ :"ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !ﭼﺮا اﯾﻨﺎرو ﺧﻮﻧﻮادش ﻧﮕﻔﺘﻦ ؟ﯾﻪ دوﺳﺘﺶ ؟ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﮔﻪ؟!"‬ ‫"ﺗﻨﮫﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮده !ﻏﯿﺮ اﯾﻦ دوﺳﺘﺶ ﮐﺲ دﯾﮕﻪ ای ﭼﯿﺰی ﯾﺎدش ﻧﻤﯽ آد!ﻗﻀﯿﻪ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﻪ ﺷﯿﺶ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﯿﺸﻪ‬ ‫!ﻧﺒﺎﯾﺪ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﮐﻪ ھﻤﻪ ﯾﺎدﺷﻮن ﺑﯿﺎد ! ﮐﺎر ﻣﺎ راﺣﺖ ﺷﺪ!ﺣﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺒﯿﻨﻦ ﺟﺴﺪ ﻣﺎل ﮐﯿﻪ و اوﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﺎی‬ ‫ﺟﺴﺪ و ﮔﺰارش داده ،ﭼﺮا ﺑﻌﺪ ﺷﯿﺶ ﺳﺎل ای ﺧﺒﺮ رو داده ،ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﺷﺪه ؟!زﻧﺪﮔﯽ آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ ھﻤﻮﻧﯿﻪ ﮐﻪ ھﺴﺖ !؟..."‬ ‫اﻃﻤﯿﻨﺎن ﭘﻠﯿﺲ ،ﻣﺮﯾﻢ را ﻧﮕﺮان ﻣﯽ ﮐﺮد .ﺣﺘﻤﺎ وﮐﯿﻞ آﻧﮫﺎ ھﻢ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﻀﯿﻪ آﺳﺎن ﻧﯿﺴﺖ .ﺗﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ ﯾﮏ اﻃﻤﯿﻨﺎن از‬ ‫ﺧﻮد اﻃﻤﯿﻨﺎن ھﻢ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ .ﻣﯿﺎن ﺧﯿﺎل آﺳﻮدۀ آﻗﺎی وﮐﯿﻞ و ﺑﺎور دھﺸﺘﻨﺎک ﺳﺮﮔﺮد،ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮔﻢ ﺷﺪه ای ﺑﻮد .‬ ‫ﺗﻨﮫﺎ راه ﭼﺎره ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺑﻮد .او ﻗﻄﻌﺎ ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ را ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺰودی آﺷﮑﺎر ﻧﻤﯽ ﺷﺪ،ﻧﺘﺎﯾﺞ وﺧﯿﻤﯽ ﺑﮫﻤﺮاه ﻣﯽ‬ ‫آورد ﮐﻪ ﺟﺒﺮان ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺑﻮد.‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺮای دﯾﺪن ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺑﻪ ﻧﺰد او رﻓﺖ .ﺳﺮدی و دﻟﺨﻮری ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺑﻮد .ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ :"ﻣﯽ‬ ‫دوﻧﻢ ،ﭼﺮا از ﻣﻦ دﻟﺨﻮرﯾﺪ ،ﺑﮫﺘﻮن ﺣﻖ ﻣﯽ دم !وﻟﯽ ﺣﺎﻻ وﻗﺘﺶ ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎش ﺗﻨﺪی ﮔﻔﺖ :"ﭘﺲ ﮐﯽ وﻗﺘﺸﻪ ؟ﻣﺸﮑﻼت ﺗﻮ ﺑﻪ دﺧﺘﺮ ﻣﻦ ﭼﻪ رﺑﻄﯽ داﺷﺖ ؟اوﻧﺎ ﺑﻪ ﭘﺪروﻣﺎدرت‬ ‫ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻮد !ﻧﻪ دﺧﺘﺮ ﻣﻦ !"‬ ‫"ﻣﯽ دوﻧﻢ !اﻣﺎ اﯾﻨﺎ اﺷﺘﺒﺎھﯿﻪ ﮐﻪ ﺷﺪه !ﻧﻪ ﻋﺬر ﺧﻮاھﯽ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ رو ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ و ﻧﻪ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﮫﯿﻢ !"‬ ‫"ﻣﻦ ﻧﻪ ﻋﺬر ﺧﻮاھﯿﺘﻮ ﻣﯽ ﺧﻮام ،ﻧﻪ ﺗﻮﺟﮫﺘﻮ !ھﯿﭽﯽ ازت ﻧﻤﯽ ﺧﻮام !ھﯿﭽﯽ !ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮام ﺑﮫﺖ ﺗﻮھﯿﻦ ﮐﻨﻢ !ازت‬ ‫ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﻢ !اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﻧﻤﯽ ﺧﻮام ﺑﺎ ھﺎت ﺗﺴﻮﯾﻪ ﮐﻨﻢ !زﻣﺎن ﺧﻮدش ! ﻧﺎ ﺑﻮدت ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ از ﮐﯿﻨۀ ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد ،او ﺣﻖ داﺷﺖ اﻣﺎ ﺑﺮای ﺧﻮدش ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺖ ،ﮔﻔﺖ :"آﺧﻪ ﻣﮕﻪ ﻣﻦ ﭼﯿﮑﺎر ﮐﺮدم‬ ‫؟ﺑﻪ ﺧﺪا !از ﮐﺎرای آذﯾﺘﺎ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺑﻮدم !از ﮐﺎراش ! ازدواﺟﺶ !از ﺑﯿﻤﺎرﯾﺶ !از ھﻤﻪ ﭼﯿﺰش !ﻣﻦ ،ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺑﺎ اون‬ ‫ﺻﻤﯿﻤﯿﻢ !..."‬ ‫ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎﺷﯽ ﮐﻪ ھﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﭼﯿﻪ !ﺣﺎﻻ !ﺣﺎﻻ ،اﯾﻨﻮ ﻣﯽ ﮔﯽ ؟!ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ھﻤﻪ ﭼﯿﺸﻮ ﻧﺎﺑﻮد‬ ‫ﮐﺮدی !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ رﻓﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺨﺖ ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ آذﯾﺘﺎ رو ﻣﺜﻞ ﻣﺎ ﻧﺪاﻧﺎ دوﺳﺖ دارم !ﺑﺎزم ﭘﯿﮕﯿﺮش ھﺴﺘﻢ !..."‬ ‫ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﻏﻀﺐ آﻟﻮدش او را ﺑﻪ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ راﻧﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﭘﯿﮕﯿﺮی ﺗﻮ و ﻣﺎدرت ﺑﻪ ھﯿﭻ درد دﺧﺘﺮ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻮره‬ ‫!"‬ ‫۶۴‬
  • 47.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫در ورای ھﻤۀ ﭘﺮﺧﺎﺷﮫﺎ وﺗﻨﺪﯾﮫﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ آﺷﮑﺎر ﺷﺪ .ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻨﮫﺎ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد وﮐﻤﮑﯽ ﻧﺪاﺷﺖ .ﻣﯿﻨﻮ آﻧﭽﻨﺎن ﺑﻪ‬ ‫وﮐﯿﻠﺸﺎن اﻃﻤﯿﻨﺎن داﺷﺖ ﮐﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﭘﺎک ﺷﺪه ﺑﻮد .ﻣﺎدر آذﯾﺘﺎ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﻣﻌﯿﻦ ﺑﯿﻤﺎر ﺑﻮد و ﺳﺎﺳﺎن‬ ‫ھﻢ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ.‬ ‫ﻓﺮدای آﻧﺮوز ﺧﺒﺮ دار ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ آذﯾﺘﺎ ﮔﺮﯾﺨﺘﻪ.ﭘﻠﯿﺲ ھﻤﻪ ﺟﺎ را در ﺟﺴﺘﺠﻮی دﯾﻮاﻧﻪ زﯾﺮو رو ﮐﺮد اﻣﺎ ﺣﺎﺻﻠﯽ ﻧﯿﺎﻓﺖ ﺟﺰ رد‬ ‫ﭘﺎی ﻣﺎدرش ﮐﻪ او ھﻢ ﮔﺮﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮد .ﻣﮫﻢ دﯾﻮاﻧﻪ ﺑﻮد .ھﻤﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮی او ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﺮﺧﯽ ﺑﺮای ﺑﻮﺳﯿﺪﻧﺶ و ﺑﺮﺧﯽ ﺑﺮای‬ ‫ﮐﺸﺘﻨﺶ .ﺷﺎﯾﺪ او ﺑﺮای ﮔﺮﯾﺰش از اﯾﻨﮫﻤﻪ ﺗﻀﺎد وﺑﯽ رﺑﻄﯽ ﻣﺤﻖ ﺑﻮد اﻣﺎ ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ ﺣﯿﻒ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ دﯾﮕﺮدوﺳﺘﯽ‬ ‫ﻣﮫﺮﺑﺎن، ﯾﺎرﯾﺶ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد .‬ ‫۷۴‬
  • 48.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺣﻘﯿﻘﺖ‬ ‫دﯾﮕﺮ ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ ﻣﺎﺟﺮا ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد .زﻣﺴﺘﺎن ﺑﻮد و ﺑﺮف ھﻮای آن را ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﻧﺒﺎرد .ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ﮐﺎری ﺑﻪ ﺷﻤﺎل‬ ‫رﻓﺖ . ﻣﺮﯾﻢ و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺗﻨﮫﺎ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .ﻣﺮﯾﻢ ﻓﮫﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ از او ﺗﺮﺳﻮﺗﺮ اﺳﺖ .ﺑﺮای ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻨﮫﺎﺋﯽ از اﯾﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﻤﯽ‬ ‫ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻣﺎدرش در ﮐﻨﺎرش ﺑﻮد وﻧﻪ آذﯾﺘﺎ !‬ ‫ﺻﺪای زﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ،ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد .در ﻣﻮﻧﯿﺘﻮر آﯾﻔﻮن ،ﭼﮫﺮۀ ﭘﺮﯾﺎ را ﻣﯽ دﯾﺪ .ﮐﻤﯽ ﻣﻦ ﻣﻦ ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدش‬ ‫ﻣﺴﻠﻂ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ :"ﺳﻼم ﭘﺮﯾﺎ !ﭼﯽ ﺷﺪه ؟"‬ ‫"ﺳﻼم ﻣﺮﯾﻢ !ﻧﻤﯽ ﺧﻮای در رو وا ﮐﻨﯽ ،اﯾﻨﺠﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮده !دارم ﯾﺦ ﻣﯽ زﻧﻢ!"‬ ‫"ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ !ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ !ﺑﯿﺎ ﺗﻮ !"‬ ‫ﭘﺮﯾﺎ داﺧﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد و از ﺳﺮﻣﺎی ﮔﺰﻧﺪۀ اﯾﻦ ﻓﺼﻞ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد .ﮐﻤﯽ ﮐﻪ ﮔﺮم ﺷﺪ ،ﮔﻔﺖ :"ﻣﺎدرت ﺧﻮﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ ،آره!"‬ ‫"ﻧﻪ رﻓﺘﻪ ﺷﻤﺎل ،ﮐﺎر داﺷﺖ !"‬ ‫"ﻣﯽ دوﻧﻢ، ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮدی ﻣﻨﻮ دﯾﺪی !وﻟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎھﺎت ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ !ﻣﯽ دوﻧﯽ آذﯾﺘﺎ رو ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ؟!"‬ ‫۸۴‬
  • 49.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﻧﻪ!ﺗﻮ رو ﺧﺪا !ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪ ﺷﺪ !ﺑﯽ ﭼﺎره!"‬ ‫"وﻟﯽ ﯾﻪ ﭼﯿﺰاﺋﯽ ھﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ دوﻧﻢ و ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽ دوﻧﯿﺪ !ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫﺘﻮن ﺑﮕﻢ !وﺟﺪاﻧﻢ ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ !ﯾﻪ ﺑﯽ ﮔﻨﺎه،‬ ‫ﺑﺎﻻی دار ﺑﺮه !"‬ ‫"ﭘﺮﯾﺎ!واﺿﺢ ﺑﮕﻮ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮای!؟"‬ ‫"ھﯿﭽﯽ !وﻟﯽ ﮔﻮش ﺑﺪه ،دﯾﮕﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم !ﯾﻪ ﮐﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻦ !ﻗﻮل ﺑﺪه ﻋﺼﺒﯽ ﻧﺸﯽ !ﻓﻘﻂ ﮔﻮش ﺑﺪه !ﺧﻮاھﺶ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ! ﺗﻮ ﯾﺎدت ﻧﻤﯽ آد !ﺑﭽﻪ ﺗﺮ ﺑﻮدی !ﺑﺎﺑﺎم ﺳﺮاﯾﺪار وﯾﻼﺗﻮن ﺑﻮد !ھﻤﻮن روزی ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺎت ﻣﻨﻮ ﺑﺮد ﺗﺎ ﻋﻘﺪم ﮐﻨﻪ ،ﺗﻮ‬ ‫داﺷﺘﯽ ﺗﻮ ﺣﯿﺎط ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﺮدی،ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﮐﻢ از ﺗﻮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮدم ،ﺗﻮ داﺷﺘﯽ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪی ،ﻣﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮدم ،ﭼﻪ‬ ‫ﻣﯽ دوﻧﺴﺘﻢ ازدواج ﭼﯿﻪ ؟!اﺻﻼ واﺳﻪ ﭼﯿﻪ ؟!ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﯾﻦ !ﻣﻦ آدم ﻧﺒﻮدم !ﯾﻪ وﻗﺘﯽ از ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم‬ ‫،ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺶ داﺷﺘﻢ ﻓﺮار ﮐﻨﻢ !ﮔﻔﺘﻢ ،ھﺮﭼﯽ ﺑﺎدا ﺑﺎد !... ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮدم!وﻗﺘﯽ ﺗﻮرو دﯾﺪ،ﻣﻨﻮ ﻓﺮاﻣﻮش‬ ‫ﮐﺮد !ﺗﻮ ﺧﻮﺷﮕﻞ ﺷﺪه ﺑﻮدی!ازدواج ﺑﺎ ﺗﻮ ﯾﻪ ﺑﺮد ﺑﻮد !آﯾﻨﺪه داﺷﺖ !اون وﻗﺘﺎ ﻣﻦ ھﯿﭽﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ !ﻓﻘﻂ ﻣﺜﻞ ﮐﻠﻔﺖ ﺑﺎﺑﺎت‬ ‫ﺑﻮدم !ﭼﺸﻢ آﻗﺎ !ﭼﺸﻢ آﻗﺎ!اﯾﻨﻮ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ !اوﻧﻮ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ!...راﺳﺘﯽ!اوﻧﻤﻮﻗﻪ ﭼﻘﺪر ذﻟﯿﻞ ﺑﻮدم!اﮔﻪ ﯾﺎرو ﻣﯿﻮﻣﺪ و‬ ‫ﻣﻨﻮ ﻣﯽ ﺑﺮد ،دﯾﮕﻪ ﺑﺎﺑﺎت ﻧﺒﻮد ،اوﻧﻮﻗﺖ ﻣﻦ ﭼﯽ واﺳﺶ داﺷﺘﻢ ؟ ھﯿﭽﯽ!ﯾﻪ دﻓﻪ، ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺗﻤﻮم ﻣﯽ ﺷﺪ وﻟﯽ ﺑﺎ ﺗﻮ‬ ‫ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰا،ﺗﺎزه، ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﺪ،ﺗﻮ رو از ﺑﺎﺑﺎت ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری ﮐﺮد !وﻟﯽ ﺑﺎﺑﺎت ﺑﮫﺶ ﺗﻮھﯿﻦ ﮐﺮد،ﮔﻔﺖ دﺧﺘﺮ ﻣﻦ ھﻨﻮز ﺑﭽﻪ‬ ‫اﺳﺖ ﺗﻮ ﭼﻄﻮر ﺟﺮات ﻣﯽ ﮐﻨﯽ اﺳﻢ دﺧﺘﺮ ﻣﻨﻮ ﺑﯿﺎری؟!وﻟﯽ ﺗﻮ از اون ﻣﻮﻗﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ زن ﺑﺎﺑﺎت ﺷﺪم ،ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮدی‬ ‫!اوﻧﻮﻗﺘﺎ،ﭼﺮا ﺑﺎﺑﺎم ﻧﺘﻮﻧﺴﺖ ﺑﺰﻧﻪ ﺗﻮ ﮔﻮش ﺑﺎﺑﺎت ؟ﮐﺎش ﻣﯽ زد!...ﻓﺮداش اون ﭘﺴﺮه رﻓﺖ و ﻧﺎﻣﺮد ،دﯾﮕﻪ ﭘﯿﺪاش ﻧﺸﺪ !از‬ ‫اﯾﻨﮑﻪ دﯾﺪم ﺗﯿﺮش ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﺧﻮرد ،ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪم !وﻟﯽ اﮔﻪ ﺑﺎزم ﻣﯿﻮﻣﺪ ،ﺑﺎھﺎش ﻓﺮار ﻣﯽ ﮐﺮدم ،درﺳﺘﻪ ﮐﻪ دﯾﮕﻪ از‬ ‫ﭼﺸﻤﻢ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ،وﻟﯽ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ رﻓﺘﻢ !دﯾﮕﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ اﯾﻦ وﺿﻊ رو ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ !وﻟﯽ اون ﺧﺎک ﺗﻮ ﺳﺮ ،ﻧﯿﻮﻣﺪ!ﺗﻮ‬ ‫اﺻﻼ ﺧﺒﺮ دار ھﻢ ﻧﺸﺪی !"‬ ‫"اﯾﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ رﺑﻄﯽ داره ؟!"‬ ‫"ﮔﻮش ﮐﻦ !ﻗﻮل دادی ﻋﺼﺒﯽ ﻧﺸﯽ ! ﯾﻪ روز دﯾﺪﻣﺶ !ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮد !ﻣﯽ ﻟﺮزﯾﺪ !ﮔﻔﺖ ﺑﺎﺑﺎت از ش ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ)ﻣﺮﯾﻢ(‬ ‫ﺗﺠﺎوز ﮐﻨﻨﺪ !ﺑﮫﺶ ﭘﯿﺸﻨﮫﺎد ﯾﻪ ﭘﻮل ﮔﻨﺪه داده ﺑﻮد !ﺑﺎور ﻧﮑﺮدم !ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺘﻤﺎ داره ﭘﺮت و ﭘﻼ ﻣﯽ ﮔﻪ !ﺑﺎﺑﺎت ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺑﻮد ﻏﯿﺮ‬ ‫رواﻧﯽ !ﺑﻪ اﯾﻦ ﯾﺎرو ھﻢ اﻣﯿﺪی ﻧﺒﻮد!ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻗﺎﻃﯽ داﺷﺖ !ﺑﻌﺪ ﯾﻪ ﻣﺪت دوﺑﺎره دﯾﺪﻣﺶ !ﮔﻔﺖ ،ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ !وﻟﯽ اﯾﻨﻘﺪر‬ ‫ﭘﯿﺸﻨﮫﺎد اﺣﻤﺪ وﺳﻮﺳﺶ ﮐﺮده ﺑﻮدﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد از دوﺳﺘﺶ ﮐﻤﮏ ﺑﺨﻮاد!ھﻤﻮن ﭘﺴﺮه ﮐﻪ اﻧﺪاﺧﺘﯿﻨﺶ زﻧﺪون !"‬ ‫"ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﯽ !ﻋﻮﺿﯽ !ﯾﻌﻨﯽ ،ﺑﺎﺑﺎم آدم اﺟﯿﺮ ﮐﺮده ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻮﺳﺶ ،دﺧﺘﺮش ﺗﺠﺎوز ﮐﻨﻨﺪ!"‬ ‫"ﻣﺮﯾﻢ ﻧﺸﺪ !ﮔﻮش ﺑﺪه !ﺑﺎﺷﻪ!ﻓﻘﻂ ﮔﻮش ﺑﺪه!"‬ ‫"وﻟﯽ ﺗﻮ داری ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺤﺶ ﻣﯽ دی !"‬ ‫"ﻓﺤﺶ ﻧﯿﺴﺖ !اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا داره ﯾﻪ آدم ﺑﯽ ﮔﻨﺎه رو ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﻪ ﺑﺎﻻی دار !ﯾﻪ روز اوﻣﺪه ﺑﻮد ﭘﯿﺶ ﻣﻦ !ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ،ﭘﻮل دار‬ ‫ﺷﺪه !ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎھﺎش ﺑﺮم!اون ﮔﻔﺖ اﺣﻤﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﻪ !ﮔﻔﺖ اون ﺑﻪ دﺧﺘﺮ ﺧﻮدش ھﻢ رﺣﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ !داﺷﺘﯿﻢ‬ ‫ﺣﺮف ﻣﯽ زدﯾﻢ !ﮐﻪ ﯾﻪ دﻓﻪ اﻓﺘﺎد روم ،داﺷﺖ از درد ﻣﯽ ﻟﺮزﯾﺪ !ﯾﻪ ﮐﻢ ﮐﻪ ﺧﻢ ﺷﺪ ،دﯾﺪم اﺣﻤﺪ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺻﻮرت ﮔﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﯾﻪ‬ ‫ﭼﺎ ﻗﻮی ﺧﻮﻧﯽ، ﭘﺸﺖ ﺳﺮش واﯾﺴﺎده ،ﺳﺮ ﻣﻦ داد ﮐﺸﯿﺪ ﮐﻪ وﻟﺶ ﮐﻦ ،ﻣﻨﻢ وﻟﺶ ﮐﺮدم و اون اﻓﺘﺎد ،اﺣﻤﺪ ﻓﺤﺶ ﻣﯽ‬ ‫داد ،ﮔﻔﺘﻢ اﻻﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻨﻢ ﺑﮑﺸﻪ ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ ،ﺻﺪام در ﻧﻤﯽ اوﻣﺪ وﻟﯽ اون ﻣﻨﻮ ﻧﮑﺸﺖ ،ﺑﻌﺪ ﻣﻨﻮ ﺑﺮد ﺗﺎ ﺟﻨﺎره‬ ‫رو ﺧﺎک ﮐﻨﯿﻢ !اون رﺿﺎ رو ﮐﺸﺖ !ﻣﻦ ﺷﺎھﺪم ،اوﻟﺶ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪم ﭘﺎی ﺧﻮدﻣﻢ ﮔﯿﺮ ﺑﺎﺷﻪ وﻟﯽ ﻣﻦ ﮐﻪ ﮐﺎری ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم‬ ‫،ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ وﻟﯽ ﻧﮑﺮدم ،زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺟﮫﻨﻢ ،اﺣﻤﺪ ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒ ﺑﺪی ازم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﻣﻨﮑﺮ‬ ‫ھﯿﭽﯽ ﺑﺸﻢ !ﯾﻪ ﻣﺪت ﺑﺎھﺎم ﺑﺪ ﺑﻮد !ﯾﻪ روز ﺑﺪ ﺟﻮری ﺑﻪ ﺑﺎﺑﺎم ﺷﺎﮐﯽ ﺷﺪم ﮐﻪ ﭼﺮا ﻣﻨﻮ دادی ﺑﻪ اﯾﻦ دﯾﻮ ،ﺑﺎﺑﺎم دﯾﮕﻪ ﻣﯽ‬ ‫دوﻧﺴﺖ ﺳﺮﻃﺎن داره ﺟﻮﻧﺸﻮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮه !ﮔﻔﺖ ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ !ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ !ﻣﯽ دوﻧﯽ !ﺑﺎﺑﺎم ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده ﻣﻨﻮ ﺑﻪ اﺣﻤﺪ ﺑﺪه !ﺗﻮ‬ ‫ﺑﭽۀ ﺑﺎﺑﺎی ﻣﻨﯽ !...آروم ﺑﺎش !...ﮔﻮش ﮐﻦ !ﻣﯿﻨﻮ از ﺑﺎﺑﺎی ﻣﻦ ﺗﻮ رو ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺷﺪه !اﺣﻤﺪ ﺑﻪ ﻣﯿﻨﻮ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﻣﯿﻨﻮ ھﻢ‬ ‫۹۴‬
  • 50.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ ،ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻼﻓﯽ در ﺑﯿﺎره ،ﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎی ﻣﻦ راﺑﻄﻪ داﺷﺘﻪ ،ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﻄﻮری اﺣﻤﺪ ﺧﺒﺮدار ﻣﯽ ﺷﻪ ﮐﻪ ﻣﯿﻨﻮ‬ ‫ﺗﻮ رو ازاون ﺣﺎﻣﻠﻪ ﻧﯿﺴﺖ !اﺧﺘﻼﻓﺸﻮن ﺧﯿﻠﯽ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﺷﻪ !وﻟﯽ ﻣﺎدرت ﭘﻮﻟﺪار ﺑﻮد و اﺣﻤﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺖ از اﯾﻦ ﺑﮕﺬره‬ ‫!ﻣﯿﻨﻮ ﻗﺒﻮل ﮐﺮد ﮐﻪ اﺣﻤﺪ ﺑﯿﺎد ﻣﻨﻮ ھﻢ ﺑﮕﯿﺮه و ﺻﺪاﺷﻮ ﺧﻔﻪ ﮐﻨﻨﺪ .اوﻣﺪﯾﻦ ﺗﮫﺮون و ﺑﺎﺑﺎم ﻣﻮﻧﺪ ﺷﻤﺎل ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺮد!ﻣﻦ‬ ‫ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﻣﻨﮑﺮ ﺗﻘﺼﯿﺮم ﺑﺸﻢ ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺳﮑﻮت ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﯾﻪ ﺑﯽ ﮔﻨﺎه رو ﺑﮑﺸﻨﺪ!ﯾﻪ ﺑﺎرﺣﺮف ﻧﺰدم و ﻻل ﻣﻮﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻢ واﺳﻪ‬ ‫ھﻔﺖ ﭘﺸﺘﻢ ﺑﺴﻪ!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﮫﺖ زده ﺑﻮد ،ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد و ﺗﻨﮫﺎ ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪ .ﭘﺮﯾﺎ اداﻣﻪ داد :"ﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ از ﻣﯿﻨﻮ ھﻢ ﺑﭙﺮﺳﯽ ؟ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﭼﯿﺰی‬ ‫رو ﺑﺪون ،ﺑﺎﺑﺎت ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪش از ﺗﻮ ﻣﯽ آد ،ﺗﻮ واﺳﺶ ،ﯾﻪ ﯾﺎدﮔﺎری ﺷﻮﻣﯽ !"‬ ‫"اﮔﻪ ﺑﺎﺑﺎم ﺗﻮ رو ﻣﻮﻗۀﺧﯿﺎﻧﺘﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﭼﺮا ھﻤﺶ ﺑﮫﺖ اﻣﺘﯿﺎز ﻣﯽ ده؟!اﮔﻪ ﻣﯽ دوﻧﻪ ﺗﻮ ﺧﺎﺋﻨﯽ!ﭼﺮا ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺑﮫﺖ ﻣﯽ‬ ‫رﺳﻪ!؟ﻣﮕﻪ ﻧﻤﯿﮕﯽ ﺑﺎﺑﺎم ﮐﯿﻨﻪ ای ،ﺧﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮ رو ھﻢ ﻣﯽ ﮐﺸﺖ !"‬ ‫"ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﺮا!وﻟﯽ ﺷﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﻧﻔﻌﯽ ﺗﻮش ھﺴﺖ !ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ !ﯾﻪ روزم اﯾﻨﮑﺎرو ﺑﺎ ﻣﻨﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !"‬ ‫"ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﺑﺎم ﻗﺎﺗﻠﻪ ؟!"‬ ‫"اﺣﻤﺪ ﺑﺎﺑﺎی ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ !از ﻣﯿﻨﻮ ﺑﭙﺮس!اون ﮐﯽ ﻣﯽ آد ؟"‬ ‫"اﻣﺮوز ﻣﯽ آد !وﻟﯽ ﭘﺮﯾﺎ اﯾﻦ ﺑﯽ رﺣﻤﯿﻪ !"‬ ‫"ﻣﯿﺪوﻧﻢ !ﭼﻪ ﺣﺎﻟﯽ داری !؟ﺗﻮ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺘﯽ !آذﯾﺘﺎ ھﻢ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺖ !اون ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﺑﺎ رﺿﺎ ﯾﻪ درﮔﯿﺮی ﻣﺨﺘﺼﺮ‬ ‫داﺷﺘﻪ !ﺧﻮد رﺿﺎ واﺳﻢ ﮔﻔﺖ !ﻧﺒﺎﯾﺪ اﺟﺎزه ﺑﺪی ،ﯾﻪ آدم ﺑﯽ ﮔﻨﺎه ﻣﺤﮑﻮم ﺷﻪ !"‬ ‫"ﻣﻦ ﭼﮑﺎر ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﮑﻨﻢ ،ﮐﺎره ای ﻧﯿﺴﺘﻢ ،ﭼﯿﺰی ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ،آﺧﻪ ﺑﺘﻮ ﭼﯽ ﻣﯽ رﺳﻪ ؟ﻟﻌﻨﺘﯽ !اوﻣﺪی اﯾﻨﺠﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﮫﻢ‬ ‫ﻓﺤﺶ ﺑﺪی !"‬ ‫"ﮔﻔﺘﻢ ،ﻓﻘﻂ از ﻣﺎدرت ﺑﭙﺮس !ﺣﺮﻓﺎی ﻣﻨﻮ ﺑﺎور ﻧﮑﻦ ،ﻓﻘﻂ ﺑﭙﺮس!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮو رﻓﺘﻪ ﺑﻮد،آﻧﭽﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ زﯾﺎدھﻢ ﺑﯿﺮاه ﻧﺒﻮد ،زﯾﺮ ﻟﮕﺪھﺎی ھﺰار ﻧﺎ ﮔﺰﯾﻦ وھﺰار ﻧﺎﮔﺮﯾﺰ،ﻟﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﻣﮕﺮ‬ ‫او ﭼﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎوان ﮔﻨﺎه دﯾﮕﺮان را ﻣﯽ داد ؟ﺷﺎﯾﺪ ﭘﺮﯾﺎ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ،ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ اﺣﻤﺪ ﺑﻪ او ﭼﯿﺰی‬ ‫ﺑﺪھﺪ ،ھﻤﯿﺸﻪ ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺮای او ﺧﺮج ﻣﯽ ﮐﺮد،ﭼﺮا ﻣﺘﻮﺟۀ اﯾﻨﮫﻤﻪ ﺗﻀﺎد ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ؟ﭼﺮا اﺣﻤﺪ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ‬ ‫ﻣﯽ داد وﻟﯽ ﺑﺮای او ﺗﻨﮫﺎ ﻇﺎھﺮ ﯾﮏ ﭘﺪر را داﺷﺖ ؟ﭼﺮا ﺑﻌﺪ از ھﺮ اﺑﺎی اﺣﻤﺪ ،ﻣﯿﻨﻮ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ﺗﺎ رﺿﺎﯾﺖ ﻣﺮﯾﻢ را‬ ‫ﺟﻠﺐ ﮐﻨﺪ !ﭼﺮا ﻣﯿﻨﻮ اﺣﺴﺎس وﻇﯿﻔﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد ﺗﺎ ﮐﻤﺒﻮدھﺎی ﻣﺮﯾﻢ را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ !ﺷﮏ داﺷﺖ وﺟﻮد ﻣﺮﯾﻢ را ﻣﯽ ﺧﻮرد !‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ از راه رﺳﯿﺪ ،ﺑﺎ دﯾﺪن ﭘﺮﯾﺎ ﯾﮑﻪ ﺧﻮرده ﺑﻮد ،در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺑﺎ ﮐﯿﻨﻪ او را وارﺳﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﯾﮑﯽ از ﻣﺒﻠﮫﺎی ھﺎل‬ ‫رﻓﺖ و ﺑﺎ اﺑﺮاز ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺑﺮ روی آن وﻟﻮ ﺷﺪ ،آﻧﻘﺪر ﺑﯽ ﺣﺎل ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮان ﮐﻞ ﮐﻞ ﮐﺮدن ﺑﺎ آﻓﺖ زﻧﺪﮔﯿﺶ را ﻧﺪاﺷﺖ .‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻔﺖ :"ﻣﺎﻣﺎن !آذﯾﺘﺎ رو ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ !"‬ ‫"ﺗﻮرو ﺧﺪا !اﯾﻦ ﺑﺪﺑﺨﺘﯿﻪ !"ﭼﺸﻤﮫﺎﯾﺶ را ﺑﺴﺖ و ﺑﺎ ﯾﮏ دﺳﺖ ﺷﻘﯿﻘﻪ ھﺎﯾﺶ راﮔﺮﻓﺖ وﺳﺮش را ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺎﺳﻒ ﺗﮑﺎن‬ ‫داد .اﯾﻨﮫﺎ ھﻤﻪ در ﺣﺎﻟﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ھﻨﻮز ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﭘﺮﯾﺎ ﺑﯽ اﻟﺘﻔﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد.‬ ‫"ﻣﺎﻣﺎن !ﭘﺮﯾﺎ ﻣﯽ ﮔﻪ !رﺿﺎ رو ﺑﺎﺑﺎ ﮐﺸﺘﻪ !ﻣﯽ ﮔﻪ ﻣﻦ دﺧﺘﺮ ﺑﺎﺑﺎ ﻧﯿﺴﺘﻢ !راﺳﺘﻪ ?!آره ?!"‬ ‫"اﯾﻦ ﭼﺮﻧﺪﯾﺎت ﭼﯿﻪ !؟"‬ ‫"ﭼﺮﻧﺪﯾﺎت ﻧﯿﺴﺖ !ﻣﯿﻨﻮ !ﺧﻮدﺗﻢ ﺧﻮب ﻣﯽ دوﻧﯽ !ﺣﺎﻻ دﯾﮕﻪ ﻣﻤﮑﻨﻪ آذﯾﺘﺎ رو اﻋﺪام ﮐﻨﻦ!"‬ ‫۰۵‬
  • 51.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﭼﻪ رﺑﻄﯽ ﺑﻪ اون اراﺟﯿﻔﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻔﺘﯽ داره !"‬ ‫"رﺑﻂ داره ﻣﯿﻨﻮ !اوﻧﻮ اﺣﻤﺪ ﮐﺸﺖ ﻣﻦ ﺧﻮدم ﺷﺎھﺪ ﺑﻮدم !ﺣﺘﯽ ﮐﻤﮑﺶ ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺧﺎﮐﺶ ﮐﻨﻪ! ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﺸﻪ ﮐﻪ ﭼﻄﻮری‬ ‫ﭘﺎی اون ﺑﻪ ﺧﻮﻧۀ ﻣﺎ وا ﺷﺪ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﻣﯿﺎن ﻣﺠﺎدﻟۀ آﻧﺪو ﭘﺮﯾﺪ ﮐﻪ :"اون ﻣﯽ ﮔﻪ ﺑﺎﺑﺎ اﺟﯿﺮش ﮐﺮده ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ،دﺧﺘﺮش!ﺗﺠﺎوز ﮐﻨﻦ!"‬ ‫"ﮐﺴﯽ ﺑﺎور ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ ،اﺣﻤﺪ ﮐﯿﻨۀ دﺧﺘﺮش رو داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ،ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﻣﯽ دوﻧﯽ ﭼﺮا اﯾﻨﮑﺎرو ﮐﺮده !"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد ،در اﯾﻦ ﺳﮑﻮت ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ ﻧﮫﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ را ﺗﺎزﯾﺎﻧﻪ ﻣﯽ زد .‬ ‫ﭘﺮﯾﺎ اداﻣﻪ داد :"ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮام آذﯾﺘﺎ اﻋﺪام ﻧﺸﻪ !اون ﺑﯽ ﮔﻨﺎھﻪ!"‬ ‫"وﻟﯽ اﯾﻦ واﺳﻪ ﻣﻨﻢ ﺑﺪ ﻣﯽ ﺷﻪ !"‬ ‫ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎی ﻣﺮﯾﻢ وﯾﺮان ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﻧﻔﺴﺶ دﯾﮕﺮ ﺷﻮﻗﯽ ﺑﻪ رھﺎﯾﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ،ﺑﯽ ﺣﺎل ﺑﺮ روی زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎد ،ﭘﺮﯾﺎ و ﻣﯿﻨﻮ ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻤﺘﺶ دوﯾﺪﻧﺪ !‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫وﻗﺘﯽ ﭼﺸﻤﮫﺎﯾﺶ را ﺑﺎز ﮐﺮد ،روی ﺗﺨﺖ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﻮد و ﺳﺮﻣﯽ ﺑﺪﺳﺖ راﺳﺘﺶ وﺻﻞ ﺑﻮد .ﺳﺮش را ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ ،ﻣﺎدرش‬ ‫آﻧﺠﺎ ﺑﻮد .از ﺳﺮم ﭼﯿﺰ زﯾﺎدی ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد .ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ،ﻣﺪت زﯾﺎدی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯽ ھﻮش اﺳﺖ .ھﻨﻮز ﯾﺎدش ﻧﻤﯽ آﻣﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ‬ ‫ﺷﺪه ؟!اﻣﺎ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﺒﺮ ﺑﺪی ﺷﻨﯿﺪه.ﭘﺮﺳﺘﺎری آﻣﺪ و ﺳﺮم را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮد .ﺑﺎ ﻣﺮﯾﻢ ﺣﺮف ﻣﯽ زد اﻣﺎ ﻣﺮﯾﻢ‬ ‫ﺣﺮﻓﮫﺎﯾﺶ را ﻧﻤﯽ ﺷﻨﯿﺪ.ﻣﺮﯾﻢ ﭘﺮﺳﺘﺎر را ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ دﯾﺪن ﺑﯽ اﻋﺘﻨﺎﺋﯿﺶ او ھﻢ ﺑﺮاه ﺧﻮد ﺑﺮود .‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ دﺳﺘﺶ را ﺑﺮوی ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﻣﺮﯾﻢ ﮔﺬاﺷﺖ و ﮔﻔﺖ :"ﺧﻮﺑﯽ دﺧﺘﺮم؟!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ ﻧﺎ ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﯽ دﺳﺘﺶ را ﭘﺲ زد و او را ھﻢ ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﺬاﺷﺖ .ﮐﻢ ﮐﻢ ﯾﺎدش ﻣﯽ آﻣﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺷﺪه .‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﮐﻤﯽ ﺳﮑﻮت ﮔﻔﺖ :"اﻻن آذﯾﺘﺎ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺷﻪ؟!"‬ ‫"ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ،ﻣﻦ ﮐﻤﮑﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ .ﻣﻦ ﮔﻨﺎھﮑﺎرم !وﻟﯽ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽ دوﻧﯿﻦ ﮐﻪ اﺣﻤﺪ ﭼﻪ آﺷﻐﺎﻟﯿﻪ ؟! ﻧﻤﯽ دوﻧﯿﻦ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻪ‬ ‫ﮐﺮد !؟"‬ ‫"وﻟﯽ ﮐﺎر ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﺜﯿﻒ ﺑﻮد!"‬ ‫"ﻣﯽ دوﻧﻢ !دﯾﻮوﻧﻪ ﺷﺪه ﺑﻮدم !ﺣﺘﯽ ﺑﺴﺘﺮی ﺷﺪم! وﻟﯽ واﺳﻪ ﺗﻮ ھﻤﻪ ﮐﺎر ﮐﺮدم!دﺧﺘﺮی اﺣﻤﺪ ﻗﺎﺑﻞ اﻓﺘﺨﺎر ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺨﺎﻃﺮش ﻏﺶ ﮐﻨﯽ!"‬ ‫"ﻧﻤﯿﺪوﻧﻢ ﭼﺮا ھﺮﮐﻪ دﯾﻮوﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻪ ،ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﺎر داره؟!ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر دﯾﻮوﻧﻪ دورو ورﻣﻪ!؟ﺷﺎﯾﺪ ﺧﻮدم دﯾﻮوﻧﻪ ام و‬ ‫ﺷﻤﺎھﺎ دارﯾﺪ ﺑﮫﻢ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ!"‬ ‫۱۵‬
  • 52.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ آه ﺑﻠﻨﺪی ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ :"ﻣﺮﯾﻢ!ﺑﮫﻮﻧﻪ ﻧﻤﯽ آرم !ﻣﻨﻢ ﺗﺎوون ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰا رو دادم!ﺑﻪ اﻧﺪازۀ ﮐﺎﻓﯽ زﺟﺮ ﮐﺸﯿﺪم!ﻣﻦ ﺗﻮ‬ ‫ﻋﺮوﺳﯽ ﺑﺎﺑﺎت رﻗﺼﯿﺪم !ﻣﯽ دوﻧﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ؟ ﻧﻤﯽ دوﻧﯽ!ھﻤﻪ ﻣﺴﺨﺮه ام ﮐﺮدﻧﺪ!ﺷﺪم ﺟﮏ دھﻦ ھﻤﻪ!...ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻮ‬ ‫دﺧﺘﺮ ﻣﻨﯽ!ﺑﻪ ﺧﺪا از اون دوﺗﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ دوﺳﺘﺖ دارم !ﻣﻦ ﻣﺎدرﺗﻢ !ﻣﮫﻢ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﺎدرﺗﻢ!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﻓﺤﺶ ﺑﺪھﺪ ،دﻟﺶ ﺑﺮای ﻣﺎدرش ﻧﻤﯽ ﺳﻮﺧﺖ!آﻧﻘﺪر زﺧﻢ ﺧﻮرده ﺑﻮد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺟﺎﺋﯽ‬ ‫ﺑﺮای دﻟﺴﻮزی دﯾﮕﺮان ﺑﺮاﯾﺶ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد .‬ ‫"ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ ﺻﺪاﺷﻮ در ﻧﯿﺎری ،ﻣﻦ اﺣﻤﺪ رو راﺿﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ،اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻪ !"‬ ‫آھﺴﺘﻪ ﺣﺮف ﻣﯽ زدﻧﺪاﻣﺎ ﭘﺮﯾﺎ ﮐﻪ وارد اﺗﺎق ﺷﺪه ﺑﻮد، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ و ﺑﯽ درﻧﮓ ﮔﻔﺖ:"ﻣﯽ ﺧﻮای راﺿﯿﺶ ﮐﻨﯽ ﺑﭽﻪ ھﺎ رو‬ ‫ﺑﺒﺮه ﺷﮫﺮﺑﺎزی؟!"‬ ‫ﭘﺮﯾﺎ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ،ﮐﺎر ﺳﺎده ای ﻧﺒﻮد ،اﺻﻼ ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد .‬ ‫"ﺣﺎﻻ ﯾﻪ ﮐﺎرﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ اﮔﻪ ﻻزم ﺷﺪ ﻋﻠﯿﮫﺶ ﺷﮫﺎدت ﻣﯽ دﯾﻢ ،ھﺮ ﮐﯽ ﻧﺪوﻧﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﯽ دوﻧﻢ اون ﭼﻪ آدﻣﯿﻪ!"‬ ‫"ﺑﯽ ﺧﻮدی ﺷﻠﻮﻏﺶ ﻧﮑﻦ ﻣﺎﻣﺎن !ﯾﮑﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻠﯿﻪ ﺧﻮدت ﺷﮫﺎدت ﺑﺪه !"‬ ‫"ﺧﻮدم !ﺧﻮدم اﻋﺘﺮاف ﻣﯽ ﮐﻨﻢ !دﯾﻮوﻧﻪ ﺑﻮدم!ﻣﺪرﮐﻢ دارم !ﺧﻔﺘﺶ ازاﯾﻦ ﺑﺪﺗﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﮐﺸﯿﺪم!"‬ ‫"ﺧﻔﺖ ﮐﺸﯿﺪی؟!ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺷﺎھﺎ ﺑﻮدی !ﺧﻮﻧۀ ﺑﺰرگ وﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﺎرﺟﯽ و ول ﺧﺮﺟﯽ و ﭼﻪ ﻣﯽ دوﻧﻢ ؟ ﻧﺎ ﺷﮑﺮی‬ ‫ﻧﮑﻦ!ﭼﻪ ﺧﻔﺘﯽ، ﻣﺎﻣﺎن؟! ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻓﺎﻣﯿﻞ راﺑﻄﻪ ﻧﺪاﺷﺘﯽ ﮐﻪ اوﻧﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻏﺮور ﻟﻌﻨﺘﯿﺖ ﺑﻮد !"‬ ‫"ﻧﻪ !ﻣﺮﯾﻢ!ﺑﺨﺎﻃﺮ اون ﻧﺒﻮد !ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪم !"‬ ‫"ﻣﮕﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ ؟!"‬ ‫"ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺎ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ،اﺣﻤﺪ ﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎی ﭘﺮﯾﺎ زود ﮐﻨﺎر اوﻣﺪ ،اون دوﺗﺎ از ﯾﻪ ﺟﻨﺲ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺣﺮﻓﺎی ھﻤﻮ ﺧﻮب ﻣﯽ‬ ‫ﻓﮫﻤﯿﺪﻧﺪ،ﻋﻮﺿﺶ اﯾﻨﻮ ﮔﺮﻓﺖ !"‬ ‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد ،اداﻣﻪ داد :"ﻣﻨﻢ ﮐﻪ راﺿﯽ ﺷﺪه ﺑﻮدم ،ﺳﺮم ﺣﻮو ﺑﯿﺎره ،ﺑﻪ ﭘﻮﻟﻤﻢ اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺖ‬ ‫،ھﻨﻮزاﯾﻦ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ،وﻗﺘﯿﻢ از اش ﺟﺪا ﺷﺪم،از ھﻤﻪ ﭼﯽ ﮔﺬﺷﺘﻢ ،ﭼﻮن ﺗﻮ واﺳﻢ ازھﻤﻪ ﻣﮫﻤﺘﺮ ﺑﻮدی ،ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺪوﻧﯽ‬ ‫،ﻣﯽ دوﻧﺴﺘﻢ ﭼﻘﺪر داﻏﻮﻧﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !ﺗﻮ ﺗﻤﻮم زﻧﺪﮔﯿﻢ ،اﯾﻦ از ھﻤﻪ ﻣﮫﻤﺘﺮ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﯽ ! اﯾﻨﻮ ھﻢ ﭘﺮﯾﺎ ﺧﺮاﺑﺶ‬ ‫ﮐﺮد ،ﻣﺜﻞ زﻧﺪﮔﯿﻢ ،ﺑﺎزم ﭘﺮﯾﺎ ﺧﺮاﺑﺶ ﮐﺮد !"‬ ‫"ﺧﺎﻧﻢ!ﺗﻮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻨﻮ ﺧﺮاب ﮐﺮدی ﻧﻪ ﻣﻦ !"‬ ‫"ﺗﻮ ﮐﻪ ھﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺷﯿﺖ ﺑﺮاه ﺑﻮد ،ﺻﺪای ﺧﻨﺪه ات ،آدﻣﻮ ﮐﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد! "‬ ‫"دﻟﺖ ﺧﻮﺷﻪ؟!ﮐﺪوم ﻋﺎﻗﻠﯽ وﻗﺘﯽ ﺗﻮ زﻧﺪﮔﯿﺶ داره ﻣﯽ ﺧﻨﺪه ،دوﺳﺖ داره ازش در ﺑﺮه !اوﻧﻢ ﺑﺎ ﮐﯽ!؟ﯾﻪ آدم ﺑﯽ ھﻤﻪ‬ ‫ﭼﯿﺰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﻪ ﭘﻮل ﺳﯿﺎه ﻣﯽ ﻓﺮوﺷﺘﺖ!ﮐﺪوم ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ،اوﻧﯿﮑﻪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ داﺷﺖ ﺑﻪ ﺣﺮوم ﺑﺎ ھﺎش ﻋﺸﻖ ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﺮد‬ ‫،ﺗﻮ ﺑﻐﻠﺶ ﺟﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﻪ !؟"‬ ‫" اﯾﻦ ﺷﺪه ﻋﺎدﺗﻢ!ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻘﺼﯿﺮ رو ﺑﻨﺪازم ﭘﺎی ﯾﮑﯽ!ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮدﻣﻮ ﮔﻮل ﺑﺰﻧﻢ!وﮔﺮﻧﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺑﮫﺶ داده ﺑﻮدم‬ ‫!ﺧﻮدﻣﻮ!ﭘﻮﻟﻤﻮ!ﺧﻮﻧﻮادﻣﻮ!اﻋﺘﺒﺎر ﭘﺪرﻣﻮ !ھﻤﻪ ﭼﯽ!ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﺮا واﺳﻢ دم درآورد!؟ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر ﺑﮫﻢ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد؟!دﯾﮕﻪ‬ ‫از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ھﺎش ﺑﺎﺷﻢ ﭼﻨﺪﺷﻢ ﻣﯽ ﺷﺪ!"‬ ‫۲۵‬
  • 53.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎر آﻣﺪو ﺳﺮم را از دﺳﺖ ﻣﺮﯾﻢ ﮐﺸﯿﺪ . ﻣﺮﯾﻢ آزاد ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺮود .ﻣﯿﻨﻮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺮﯾﻢ رﻓﺖ ﺗﺎ زﯾﺮ ﺑﻐﻠﺶ را ﺑﮕﯿﺮد،در‬ ‫اﯾﻦ ﺣﯿﺺ ﺑﯿﺺ ،ﻧﮕﺎه ھﺎی آﻧﮫﺎ ﺑﮫﻢ ﮔﺮه ﺧﻮرد ،ﻧﮕﺎه ﻣﺎدری ﮔﻨﺎھﮑﺎر ودﺧﺘﺮی ﺑﺪﺑﺨﺖ ﯾﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﺎدری ﺑﺪﺑﺨﺖ و دﺧﺘﺮی‬ ‫ﮔﻨﺎھﮑﺎر!ﻣﺮﯾﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﻨﮑﺮ ﻣﮫﺮ ﻣﺎدرش ﺷﻮد ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ھﺮ دﻟﯿﻠﯽ ﻣﻐﻨﺎﻃﯿﺲ ﺟﺎری در ﻧﮕﺎه ﻣﺎدرش را‬ ‫اﻧﮑﺎر ﮐﻨﺪ ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ!...ﻣﺎدرش را در آﻏﻮش ﮐﺸﯿﺪ و زار ﻣﯽ زد ،ﺑﺮای ﺗﺼﻮری ﮐﻪ ﻣﺮد ،ﺑﺮای‬ ‫اﺣﺴﺎﺳﺶ ،ﺑﺮای ﺣﻘﯿﻘﺖ،ﺑﺮای دروغ،ﺑﺮای ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ!‬ ‫۳۵‬
  • 54.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫ﺑﯽ اﻧﺼﺎف‬ ‫ھﻨﻮز ھﻢ ﺑﺮف ﻣﯽ ﺑﺎرﯾﺪ ،ﺗﮫﺮان ﺳﺎﺑﻘۀ ھﻤﭽﯿﻦ ﺑﺮف ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ را ﻧﺪاﺷﺖ .ھﻤﻪ ﺟﺎ را ﺳﮑﻮت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﮐﺴﯽ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ از ﮐﻨﺞ ﮔﺮﻣﺶ ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﺪ .در ﮐﻮﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮد ،ﺣﺘﯽ رد ﭘﺎﯾﯽ ھﻢ ﺑﺮ روی ﺑﺮﻓﮫﺎ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻧﻤﯽ آﻣﺪ .ھﻮا‬ ‫آﻧﭽﻨﺎن ﺳﺮد ھﻢ ﻧﺒﻮد ،اﻣﺎ ﮐﺴﯽ ﺟﺮات رﻓﺖ و آﻣﺪ در اﯾﻦ ﭘﻮﺷﺶ دﻟﻔﺮﯾﺐ و ﭘﺎ ﮔﯿﺮ را ﻧﺪاﺷﺖ!‬ ‫ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮔﻔﺖ :"ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﺪ آﺑﺮوﻣﻮن رو ﺑﺒﺮﯾﺪ !ﭼﺮا؟!ﭼﺮا ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﺪ ﭘﺪرم رو ﻣﺘﮫﻢ ﮐﻨﯿﺪ؟اون ﭘﺮﯾﺎی ﻟﻌﻨﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ‬ ‫ﺣﺎﻻ دﺷﻤﻨﺖ ﺑﻮد ،ﭼﯽ ﺷﺪه ،ﺣﺎﻻ دﺳﺖ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ ﮐﺮدﯾﺪ؟!ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺧﻮای ،ھﯿﭽﯽ ﺑﮕﯽ ؟!ﺗﻮ ﺑﺎور ﻣﯽ ﮐﻨﯽ !؟ﺗﻮ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮای ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺮه ﺳﺮ دار؟!ﺑﺎورت ﻣﯽ ﺷﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺗﻮ رو اذﯾﺖ ﮐﻨﻪ !؟آﺧﻪ ﭼﺮا!؟"‬ ‫"ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ !ﻗﺒﻮل ﻣﯽ ﮐﻨﯽ آذﯾﺘﺎ رو ﺑﮑﺸﻨﺪ؟!"‬ ‫"ﻧﻪ! وﻟﯽ اون ﺧﻮدش ﺧﻮاﺳﺘﻪ !ﻣﮕﻪ اون رواﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺎرﯾﺶ ﻧﺪارﻧﺪ!وﻟﯽ ﭼﺮا ﭘﺪر ﻣﻦ ؟!"‬ ‫"اون ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﺎر داﺷﺘﻪ ،اون آدم اﺟﯿﺮ ﮐﺮده ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﺠﺎوز ﮐﻨﻨﺪ!"‬ ‫"اﯾﻦ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﻣﯽ ﮔﻪ ﻣﺎل ﺑﯿﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﯿﺸﻪ ،ﺗﺎ اﻣﺮوز ﺑﺎﺑﺎ ﻧﺬاﺷﺘﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻔﮫﻤﻪ ،وﻟﯽ ﯾﻪ دﻓﻪ ﻣﯽ آدو‬ ‫اوﻧﻮ ﺑﻪ دو ﺗﺎ ﺟﻮوﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﺘﺸﻮن ﻣﯿﮕﻪ ؟!آﺧﻪ ﭼﺮا!؟ﻣﮕﻪ ﺧﻮدش ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻪ؟!ﺑﺎﺑﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﻮی ﺗﺮاز اﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ‬ ‫ﺳﺖ !ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻮل ﻧﺨﻮر!اﯾﻨﺎ ﺑﺎزﯾﻪ!ﮐﯿﻨﻪ اﺳﺖ!ﯾﮑﯽ ﻣﺜﻞ ﭘﺮﯾﺎ ، از ﺳﻔﺮۀ ﺑﺎﺑﺎ ﺧﻮرده،ﺣﺎﻻ ﯾﻪ ﮐﻤﯽ آزادی ﻣﯽ ﺧﻮاد!اون‬ ‫ﻓﺎﺣﺸﻪ رو ھﻤﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺶ!ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺑﺎﺑﺎ رو دوﺷﯿﺪه،ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﺧﻮاد ﺟﻮﻧﯽ ﮐﻨﻪ!ﺑﺎﺑﺎ دﯾﮕﻪ ﺑﺪردش ﻧﻤﯽ ﺧﻮره!ﺑﺎﺑﺎی‬ ‫ﭘﯿﺮ!ﺑﺎﺑﺎی ﺑﺪﺑﺨﺖ!ﺑﺎﺑﺎی اﺣﻤﻖ!ﺑﺒﯿﻦ زﻧﺪﮔﯿﺸﻮ ﭘﺎی ﮐﯿﺎ رﯾﺨﺘﻪ!؟ "‬ ‫"ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ!اﯾﻦ ﭼﯿﺰﯾﻪ ﮐﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﻣﯽ ﮔﻪ!ﻣﻦ ﻧﻪ ادﻋﺎﯾﯽ دارم ﻧﻪ ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ !ھﯿﭻ ﮐﺎرۀ ھﯿﭻ ﮐﺎره ام،ﻓﻘﻂ ھﺮﮐﯽ ﻣﯽ آد ﯾﻪ‬ ‫ﻟﮕﺪی ﺑﮫﻢ ﻣﯽ زﻧﻪ و ﻣﯽ ره!"‬ ‫"ﺑﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﺑﮕﻮ اﯾﻦ ﻗﻀﯿﻪ رو ول ﮐﻨﻪ !دارﯾﻢ ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯽ ﺷﯿﻢ!"‬ ‫۴۵‬
  • 55.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ !اﮔﻪ راﺳﺖ ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ ھﺴﺖ !اﮔﻪ ﻧﮕﻨﺪ آذﯾﺘﺎ رو اﻋﺪام ﻣﯽ ﮐﻨﻦ !اوﻧﻮﻗﺖ آدم ﮐﺶ ھﻢ ﻣﯽ ﺷﻦ!"‬ ‫"ﭼﯿﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ھﯿﭽﯽ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﮔﻪ؟ﺧﻮدش ﻣﯽ ﮔﻪ ﺟﻠﻮش آدم ﮐﺸﺘﻦ،ﭼﯽ ﺷﺪه وﺟﺪان درد ﮔﺮﻓﺘﻪ ،اﯾﻦ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ‬ ‫ھﯿﭽﯽ واﺳﺶ ﻣﮫﻢ ﻧﺒﻮده،ﯾﻪ دﻓﻪ آدم ﺷﺪه!؟"‬ ‫"ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ!ﻣﻦ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ !دادﮔﺎه ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﯽ ده ﮐﯽ راﺳﺖ ﻣﯿﮕﻪ و ﮐﯽ دروغ!؟وﻟﯽ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪوﻧﻢ ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر ﺑﺪﺑﺨﺘﻢ؟!"‬ ‫"ﺑﺎور ﻧﮑﻦ ،ﺑﺎﺑﺎ اﯾﻨﮑﺎرو ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻪ!"‬ ‫"ﭼﺮا؟!ﭼﺮا ﺑﺎور ﻧﮑﻨﻢ!؟ﻣﮕﻪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ دﯾﺪی ﯾﻪ ﭼﯿﺰی ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪه ؟!"‬ ‫" واﺳﻪ ﯾﻪ ﺣﺴﺎدت ﺳﺎده داری ﯾﻪ اﺗﮫﺎم ﺑﺪ ﻣﯽ زﻧﯽ،ﻣﯽ دوﻧﯽ ﺑﺎﺑﺎ اﮔﻪ ﻣﺤﮑﻮم ﺷﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺶ ،ﻣﯽ دوﻧﯽ آﺑﺮﻣﻮن‬ ‫ﻣﯽ ره ،ﺷﻤﺎ دارﯾﺪ از ﻣﺮﯾﻀﯽ ﻣﻌﯿﻦ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ !اﮔﻪ اون ﺑﻮد ﻧﻤﯽ ذاﺷﺖ اﯾﻦ ﺑﻼھﺎ ﺳﺮﻣﻮن ﺑﯿﺎد!"‬ ‫"ﺳﺮ ﺣﺴﺎدت ﻧﯿﺴﺖ !ھﻤﯿﺸﻪ از اﯾﻦ رﻓﺘﺎرش ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﺮدم،ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﺮدم ،ﻣﺎﻣﺎن ﭼﻄﻮر ﺑﻪ اﯾﻦ اﺟﺎزه داده ﺑﻮد ﮐﻪ‬ ‫ﭘﺮﯾﺎ رو ﺑﮕﯿﺮه!"‬ ‫"ﻣﺮﯾﻢ ﺣﺴﺎﺑﺸﻮ ﮐﺮدی ،ﻣﻤﮑﻨﻪ ﭼﯽ ﺑﺸﻪ؟!اﮔﻪ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﺎد ﻧﻪ دﯾﮕﻪ ﻣﻨﻮ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ،ﻧﻪ ﻣﻌﯿﻦ رو!ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ‬ ‫ﻗﺎﺗﻞ ﺑﺎﺑﺎﻣﻮ ﺑﺒﺨﺸﻢ!"‬ ‫"ﻣﻨﻢ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﻗﺎﺗﻞ آذﯾﺘﺎ رو ﺑﺒﺨﺸﻢ!ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﻗﺎﺗﻞ روﺣﻢ رو ﺑﺒﺨﺸﻢ!ﻣﯽ دوﻧﯽ ﺑﻌﺪ اون اﺗﻔﺎق ﻣﻦ ﭼﯽ ﺷﺪم؟!"‬ ‫"وﻟﯽ اون ﺑﺎﺑﺎﺗﻪ!"‬ ‫"ﺧﻮدﺗﻢ ﻣﯽ دوﻧﯽ، ﻧﯿﺴﺖ!ﺧﻮدﺗﻢ ﻣﯽ دوﻧﯽ ،ﺣﻘﺸﻪ !اون ﺑﯽ رﺣﻤﻪ!ﻓﻘﻂ در ﻣﻮرد ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ!ﻣﻌﯿﻦ ،ﯾﻪ ﻓﮑﺮاﺋﯽ ﭘﯿﺶ‬ ‫ﺧﻮدش ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ اﯾﻦ ﮐﺎرو ﮐﺮده وﻟﯽ ﺑﺎﺑﺎ ، ﺣﻘﯿﻘﺖ رو ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ !ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﻧﮕﻔﺖ ﮐﻪ داری اﺷﺘﺒﺎه‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﯽ!ﺑﺪﺗﺮ اوﻧﻮ ﺗﺤﺮﯾﮑﺶ ﮐﺮد!اون ﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﯾﺎ رﺣﻢ ﮐﺮد!ﻧﻪ ﻣﻌﯿﻦ!ﻧﻪ ﻣﻦ !ﻧﻪ ﻣﺎﻣﺎن!دو روز دﯾﮕﻪ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ھﻢ رﺣﻢ ﻧﻤﯽ‬ ‫ﮐﻨﻪ!ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش!ﭘﺲ اﯾﻨﻘﺪر ﻋﺬاﺑﻢ ﻧﺪه!ﻣﻦ ﮐﺎره ای ﻧﯿﺴﺘﻢ!ھﯿﭽﯽ ھﻢ ﻧﻤﯽ ﮔﻢ!ھﯿﭻ ﺷﮫﺎدﺗﯽ ھﻢ ﻧﺪارم ﮐﻪ ﺑﺪم !ﭘﺲ‬ ‫از ﻣﻦ ﻧﺘﺮس!ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ھﯿﭽﯽ ﻧﮕﻢ!از ﻣﻨﻢ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎش ﺗﺎ ﻣﺎﻣﺎﻧﻮ راﺿﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﯽ ﮐﺎر ﮐﻨﻪ و ﭼﯽ‬ ‫ﻧﮑﻨﻪ!ﻣﻨﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ !ﺗﻮ داری از ﺑﺎﺑﺎت دﻓﺎع ﻣﯽ ﮐﻨﯽ !ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺎﻣﺎن ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺸﻪ زﯾﺮ ھﻤﻪ ﭼﯽ ﺑﺰﻧﻪ!وﻟﯽ ﭘﺮﯾﺎ‬ ‫داره از ﺑﺎﺑﺎ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ،ﻧﻪ ﻣﺎﻣﺎن!اﯾﻦ ﻗﻀﯿﻪ اﺻﻼ ﺑﻪ ﻣﻦ وﻣﺎﻣﺎن ﻣﺮﺑﻮط ﻧﯿﺴﺖ !"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﭘﺸﯿﻤﺎن ﺷﺪ ،ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﺎ ﭘﺮﯾﺎ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﮐﺮد .ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻧﻈﺮ ﭘﺮﯾﺎ را ﻋﻮض ﮐﻨﺪ.اﯾﻦ‬ ‫ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻇﻠﻢ در ﺣﻖ آذﯾﺘﺎ ﺑﻮد.ﻣﺮﯾﻢ اﺣﺴﺎس ﺣﻤﺎﻗﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد.ﭼﻘﺪر ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻮد .ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺣﺘﯽ در ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﻈﻠﻮم‬ ‫در ﭘﯿﺸﮕﺎه ﻗﺎﻧﻮن از ﺣﻘﺶ دﻓﺎع ﮐﻨﺪ!ﺑﺎﯾﺪ از آﻧﮑﻪ ﺑﯽ ﮔﻨﺎه و ﺗﻨﮫﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ او در زﻧﺪان ﺑﻮد،دﻓﺎع ﻣﯽ ﮐﺮد !او دوﺳﺖ‬ ‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺶ ﺑﻮد !ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ھﻢ ﺧﻮاھﺮش!اﻟﺒﺘﻪ ﻧﺎ ﺗﻨﯽ!ﭘﺮﯾﺎ ھﻢ ﺧﻮاھﺮش ﺑﻮد ،اﻟﺒﺘﻪ ﻧﺎ ﺗﻨﯽ!ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ھﻤﯿﺸﻪ از او ﺗﻨﻔﺮ‬ ‫داﺷﺖ ،دﺷﻤﻦ ﻣﯿﻨﻮ ،ﺧﻮاھﺮش ﺑﻮد !او ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﺎدرش ھﻢ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﮔﻨﺎه ﮐﺎر ﺑﺎﺷﺪ،ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺮای او‬ ‫ﺗﻘﺪس داﺷﺖ.ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﭼﺸﻤۀ زﻻل ﭘﺎک ﺑﻮد .ﭼﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ھﻤۀ اﯾﻦ ﺑﻼﯾﺎ از اوﺳﺖ.ﭼﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﺣﻀﻮر ﭘﺮﯾﺎ‬ ‫،ﺣﻘﺎرﺗﺶ ،ﮔﺮﻓﺘﺎری دوﺳﺘﺶ،ھﻤﻪ و ھﻤﻪ از اوﺳﺖ؟ﭼﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای آﻧﭽﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﺷﺎدﯾﺴﺖ ،ﺑﺎﯾﺪ ﮔﺮﯾﻪ‬ ‫ﮐﻨﺪ!؟‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ آﻣﺪه ﺑﻮد ،ﯾﮏ راﺳﺖ ﺑﻪ اﺗﺎق ﻣﺮﯾﻢ رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ:"ﺧﯿﺎﻟﺖ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﻪ !آذﯾﺘﺎ رو در آوردﯾﻢ!"‬ ‫"ﺑﺎﺑﺎ ﭼﯽ ﺷﺪ؟!"ﺧﻮدش ھﻢ ﺑﻼ ﻓﺎﺻﻠﻪ از ﺧﻮدش ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺷﺪ.‬ ‫۵۵‬
  • 56.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫"ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ،اون از ﮐﺠﺎ ﺑﻮ ﺑﺮده و در رﻓﺘﻪ!ﭘﻠﯿﺲ دﻧﺒﺎﻟﺸﻪ!اون ﭘﺴﺮه ھﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ رو اذﯾﺖ ﮐﺮده ﺑﻮد،ھﻨﻮز آزاد ﻧﮑﺮده‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ!دارﻧﺪ دوﺑﺎره ازش ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ!ﯾﻪ ﻣﺪﺗﯽ اﺻﻼ از ﺧﻮﻧﻪ ﺑﯿﺮون ﻧﺮو!"‬ ‫"ﭼﺮا!؟"‬ ‫"واﺳﻪ اﺣﺘﯿﺎط ﻣﯽ ﮔﻢ،وﻗﺘﯽ وارد ﯾﻪ دﻋﻮاﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﯽ ﺣﺘﻤﺎ دﺷﻤﻦ داری!ﺑﯿﭽﺎره آذﯾﺘﺎ ،ﭼﻘﺪر داﻏﻮن ﺷﺪه ﺑﻮد!ﮔﻨﺎه‬ ‫داﺷﺖ!درﺳﺖ از ھﻤﻮن ﻣﻮﻗﻪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﻼ ﺳﺮ ﺗﻮ اوﻣﺪ ،اوﻧﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﻣﯽ ﮐﺮده،ﺗﻮ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ،اوﻧﻢ‬ ‫ﺑﺨﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد،ﻗﺎﺗﻠﻪ!اﯾﻨﺎ از اون ﻣﻮﻗﻪ ای ﮐﻪ اﺣﻤﺪ اﺟﯿﺮﺷﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﻪ دوروورت ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮدﺗﻢ اﯾﻦ‬ ‫اﺷﺘﺒﺎه رو ﻣﯽ ﮐﻨﯽ و ﺑﺎ اون ﭘﺴﺮه دوﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﯽ وﮐﻤﮑﺸﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺗﺎ اون ﻧﻘﺸۀ ﮐﺜﯿﻔﺸﻮﻧﻮ ﻋﻤﻠﯽ ﮐﻨﻨﺪ!ﺗﻘﺼﯿﺮ‬ ‫ﺧﻮدت ھﻢ ﺑﻮده!آذﯾﺘﺎ ﺷﺎﻧﺲ آورد ﮐﻪ ﭘﺮﯾﺎ ﯾﻪ دﻓﻪ ﮐﻦ ﻓﯿﮑﻮن ﺷﺪ!وﮔﺮﻧﻪ اﻻن ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺗﻮ دردﺳﺮ ﻣﯽ اﻓﺘﺎد!ھﯿﭽﮑﺲ ھﻢ‬ ‫ﻧﻤﯽ دوﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺟﺮﯾﺎن ﭼﯽ ﺑﻮده؟!ﺑﻪ ﻋﻘﻞ ﺟﻨﻢ ﻧﻤﯽ رﺳﯿﺪ ،اﺣﻤﺪ اﯾﻨﮑﺎرارو ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻪ!"‬ ‫"ﻣﺎﻣﺎن!ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاد ﭘﺮﯾﺎ رو ﻣﻨﺼﺮف ﮐﻨﻪ!ﭘﺮﯾﺎ، اھﻞ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ اﺳﺖ!آذﯾﺘﺎ رو ﻧﻔﺮوﺷﻪ!ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪه زﻧﺪﮔﯽ آدم دﺳﺖ ﯾﮑﯽ‬ ‫ﻣﺜﻞ اون ﺑﺎﺷﻪ!"‬ ‫"ﭘﺮﯾﺎ اﻣﺮوز ﺑﻪ ﭘﻠﯿﺲ ھﻤﻪ ﭼﯿﻮ ﮔﻔﺖ!ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ھﻢ ھﯿﭻ ﮐﺎری ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﮑﻨﻪ!ﭘﺮﯾﺎ زﯾﺮ ھﯿﭽﯽ ﻧﻤﯽ زﻧﻪ!اوﻧﻢ دﻻﯾﻞ ﺧﻮدش رو‬ ‫داره!ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش!اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﺮدم،اﯾﻦ ﻣﺪت ازش ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮدم!اون زن ﺧﻮﺑﯿﻪ!"‬ ‫ﻧﺎﮔﮫﺎن ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ وارد اﺗﺎق ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ:"ﭼﺮا؟ﭼﻮن ھﻤﺪﺳﺖ ﺷﺪﯾﺪ!؟ﻗﺒﻼ ﮐﻪ ﺑﮫﺶ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯿﺪ،ﻓﺎﺣﺸﻪ!ﭼﯽ ﺷﺪ ؟ﺣﺎﻻ دﺧﺘﺮ‬ ‫و ﺧﻮاھﺮﺗﻮن ﺷﺪه!ﭼﻮن ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﺪ ﺑﺎﺑﺎﻣﻮ ﻧﺎﺑﻮد ﮐﻨﯿﺪ!ﻣﺮﯾﻢ ﺧﺎﻧﻢ !ﺗﻮ ﺧﻮدت رﻓﺘﯽ ﺧﻮﻧۀ دوﺳﺖ ﭘﺴﺮت!ﺑﻪ ﺑﺎﺑﺎی ﻣﻦ‬ ‫ﭼﻪ؟!ﻣﺎﻣﺎن ﺗﻮ ﺧﻮدت ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮدی ﺑﻪ ﺑﺎﺑﺎی ﺑﺪﺑﺨﺖ ﻣﻦ ﭼﻪ؟!‬ ‫ﺻﺪای زﻧﮓ در ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ،ﺳﺎﺳﺎن ﺑﻪ دﯾﺪن ﻣﺮﯾﻢ آﻣﺪه ﺑﻮد، آﻧﻘﺪر ﻓﮑﺮ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﺸﻐﻮل ﻣﺎﺟﺮاھﺎی ﻧﺎ ﺑﺎورش ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ‬ ‫ﻗﺮارش ﺑﺎ ﺳﺎﺳﺎن را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮده ﺑﻮد،ﻗﺮاری ﮐﻪ ﭼﻨﺪ روز ﭘﯿﺶ و ﺑﺎ اﺻﺮار ﺧﻮدش ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﻣﺤﻞ ﺟﺸﻨﺸﺎن را ﺑﺎ‬ ‫ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺑﺎرش ﺳﻨﮕﯿﻦ ﮐﻪ دﻟﯿﻞ ﺑﺮای اﺑﺎ از رﻓﺘﻦ زﯾﺎد ﺑﻮد ،اﻣﺎ ﺳﺎﺳﺎن ﭼﺮا ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺎز ھﻢ‬ ‫آﻣﺪه ﺑﻮد ،او ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺗﻠﻔﻦ ﺳﺎده ﻗﺮار را ﺑﺮھﻢ ﺑﺰﻧﺪ.‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺎ اﺳﺘﺮس ودرﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﮔﻔﺖ:"ﻧﻪ ﺗﻮ رو ﺧﺪا !اﺻﻼ اﻧﺘﻈﺎر اﯾﻦ ﯾﮑﯽ رو ﻧﺪاﺷﺘﻢ!"‬ ‫"ﻣﻦ ﺑﺎ ھﺎش ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﻢ ﻣﯽ ﮔﻢ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﯽ،ﺑﺎﺷﻪ واﺳﻪ ﯾﻪ وﻗﺖ دﯾﮕﻪ!ﺑﺮف ھﻢ ﮐﻪ وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﻪ!اﻓﻘﻂ‬ ‫،ھﯿﭽﯽ ﺑﮫﺶ ﻧﮕﯽ ،اﻻن وﻗﺘﺶ ﻧﯿﺴﺖ،ﺑﺬار ﺳﺮ ﻓﺮﺻﺖ،اﮔﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﯾﻢ ﺑﮫﺶ ﻣﯽ ﮔﯿﻢ وﻟﯽ ﺳﺮﻓﺮﺻﺖ!ﯾﻪ ﮐﻢ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻮدت ﺑﺮس!ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪش!ﺑﯽ ادﺑﯿﻪ!ﻋﺠﻠﻪ ﮐﻦ!"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻤﯽ در آﯾﻨﻪ ﺧﻮدش را ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ رﻓﺖ ﺗﺎ ﺗﺎﺧﯿﺮ دﺧﺘﺮش را ﺗﻮﺟﯿﻪ ﮐﻨﺪ.ھﻤﯿﻨﮑﻪ از در ﺑﯿﺮون رﻓﺖ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ‬ ‫آﻣﺪ.ﻧﮕﺎه ﻣﯿﻨﻮ و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ در ھﻢ ﮔﺮه ﺧﻮرده ﺑﻮد. اﻧﮕﺎر ، ﻣﯿﻨﻮ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ دﺧﺘﺮش،ﭼﻪ در ﺳﺮ دارد!‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﻌﻨﯽ داری ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ را ﺑﺮاﻧﺪاز ﮐﺮد و ﺑﻪ ﮐﻨﺎﯾﻪ ﮔﻔﺖ :"ﭼﯽ ﺷﺪه دﺧﺘﺮم!؟ﭼﺮا ﭘﯿﺶ ﻣﮫﻤﻮن ﻧﯿﺴﺘﯽ!؟ﻋﯿﺐ‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ؟!"‬ ‫"اوﻣﺪم ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻢ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺸﻪ!ﺧﻮدﻣﻢ ﻣﺮﺗﺐ ﻧﯿﺴﺘﻢ!"‬ ‫ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻮد، ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ آﻣﺎده ﺑﻮد ،ﻣﯿﻨﻮ ﺑﺎ آﻧﮑﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ دﺧﺘﺮش دروغ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ،ﺑﻪ راه ﺧﻮد رﻓﺖ ،ﭼﺮا ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ‬ ‫ﮐﻠﻨﺠﺎر ﺑﺎ ﻧﻘﺸۀ از ﭘﯿﺶ آﻣﺎده ﺑﯽ ﻓﺎﯾﺪه اﺳﺖ!‬ ‫.‬ ‫۶۵‬
  • 57.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ وارد ھﺎل ﺷﺪ ،ﺳﺎﺳﺎن ﺑﺮروی اوﻟﯿﻦ ﻣﺒﻞ ھﺎل و ﺑﺎ ﻧﺰاﮐﺖ ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد.ﻣﯿﻨﻮ در دﻟﺶ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ‬ ‫داﻣﺎد ﺑﺎ وﻗﺎری دارد،ﻣﺮﯾﻢ ﺣﻖ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪ ،ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ را از دﺳﺖ ﺑﺪھﺪ!ﭘﺴﺮی ﺑﺎ وﻗﺎر ،ﺧﻮش‬ ‫ﺗﯿﭗ،ﻣﻮدب،ﻧﺠﯿﺐ،ﺑﺎ ﺳﻮاد ،ﭘﻮﻟﺪار و آﻧﭽﻨﺎن ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﮐﺮد ،راﺳﺖ ﮔﻮ.ﺑﺎ دﯾﺪن ﻣﯿﻨﻮ از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ وﻣﻮدﺑﺎﻧﻪ‬ ‫ﺳﻼم و اﺣﻮال ﭘﺮﺳﯽ ﮐﺮدو ﮐﻤﯽ ﺗﻤﻠﻖ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺖ اﺣﺘﺮام و ﺗﻌﺎرف ﺑﻮد ﻧﻪ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮ.‬ ‫"ﺳﻼم !ﭘﺴﺮم!ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻄﻮره؟!ﭼﺮا ﺗﻮ اﯾﻦ ھﻮا ﺑﻪ ﺧﻮدت زﺣﻤﺖ دادی ،ﻋﺰﯾﺰم!"‬ ‫"ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻧﯿﺎم ،زﻧﮓ زدم ﺗﺎ ﻋﺬر ﺧﻮاھﯽ ﮐﻨﻢ اﻣﺎ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﻔﺖ ﮐﺎر ﻣﮫﻤﯽ ﭘﯿﺶ اوﻣﺪه ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎم!ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده؟ھﻮل‬ ‫ﺑﺮم داﺷﺘﻪ؟ﭼﯽ ﺷﺪه؟ﻣﺎدر!"‬ ‫آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺣﺪس ﻣﯽ زد ھﻤﺎن ﺷﺪه ﺑﻮد،ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮔﺮو ﮐﺸﯽ ﮐﻨﺪ،ﻣﺮﯾﻢ ﭼﻘﺪر ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺑﻮد؟!از ﺳﺎﺳﺎن ﻋﺬر‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ و ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اﺗﺎق ﻣﺮﯾﻢ رﻓﺖ!ﺑﯽ ﻣﻘﺪﻣﻪ وارد اﺗﺎق ﺷﺪ ،ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮐﺎﻏﺬی را ﺟﻠﻮی ﻣﺮﯾﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺗﺎ اﻣﻀﺎ‬ ‫ﮐﻨﺪ.ﻣﯿﻨﻮ ﺗﻼش ﮐﺮد ﮐﻪ ﮐﺎﻏﺬ را ﺑﺮﺑﺎﯾﺪ اﻣﺎ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ از زرﻧﮕﺘﺮ و ﭼﺎﻻک ﺗﺮ ﺑﻮد،ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﮔﻔﺖ:"ازﺟﻮن اﯾﻦ ﺑﺪﺑﺨﺖ‬ ‫ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮای؟!"‬ ‫"ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮام ﺑﺎﺑﺎﻣﻮ ﺑﺒﺨﺸﻪ!اون ﺑﺎﺑﺎﻣﻪ!"‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻔﺖ :"ﻣﻦ ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ ﻧﮑﺮدم!وﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﺨﺸﻤﺶ!"‬ ‫"ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﯿﻪ؟!ﭼﺮا رک ﻧﻤﯽ ﮔﯽ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮای؟!"‬ ‫ﺳﺮ وﺻﺪاﯾﺸﺎن ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻣﻼﺣﻈۀ ﺣﻀﻮر ﺳﺎﺳﺎن از ﯾﺎدﺷﺎن رﻓﺘﻪ ﺑﻮد !‬ ‫"ﻣﻦ ﮐﺎری ﻧﺪارم!ﺗﻮ ﯾﻪ ﭼﯿﺰی ﻣﯽ ﺧﻮای !ﺗﻮ اﯾﻨﻮ آوردی ﮐﻪ ﻣﻦ اﻣﻀﺎش ﮐﻨﻢ!"‬ ‫ﻣﯿﻨﻮ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ:"اﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﺑﺎزﯾﺎ ﭼﯿﻪ؟!ﻣﮕﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﺎرا ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﺑﺎﺑﺎﺗﻮ ﻧﺠﺎت ﺑﺪی؟!اﺣﻤﺪ ﻗﺘﻞ ﮐﺮده !اوﻧﻮ‬ ‫ﭼﯿﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﯽ!؟ﻣﺮﯾﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺗﻮ ،ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻌﯿﻦ ،ھﯿﭻ ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ از ﺑﺎﺑﺎت ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ،ﻗﺒﻼ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ،ﭘﺲ ﺧﯿﺎﻟﺖ راﺣﺖ‬ ‫ﺑﺎﺷﻪ و ﺑﺮو ﺳﺮاغ ﮐﺎرای دﯾﮕﻪ!ﻣﺮﯾﻢ دروغ ﻧﻤﯿﮕﻪ!ﺑﺮو ﺳﺮاغ ﭘﺮﯾﺎ !ﺑﺮو اوﻧﻮ راﺿﯽ ﮐﻦ!اﮔﻪ دادﮔﺎه ﻣﺎرو ﺧﻮاﺳﺖ ،ﻣﺎ از‬ ‫ﺧﻮدﻣﻮن دﻓﺎع ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ!"‬ ‫"اﯾﻦ ﭼﻪ دﻓﺎﻋﯿﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ داری ﻣﯽ ﮔﯽ "ﻣﻦ ﺗﻮ ﺟﻮوﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﯾﻪ ﻣﺮد دﯾﮕﻪ ﮐﺜﺎﻓﺖ ﮐﺎری ﮐﺮدم!" ،اﯾﻦ ﮐﻪ اﺳﻤﺶ دﻓﺎع‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ؟!،ﻣﯽ ﺧﻮای ھﺮ ﻃﻮری ﺷﺪه ﺑﺎﺑﺎرو ﻧﺎﺑﻮد ﮐﻨﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﺑﯽ آﺑﺮوﯾﯽ ﺧﻮدت!ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم اﯾﻨﻘﺪر ﮐﯿﻨﻪ ای ﺑﺎﺷﯽ!"‬ ‫"ھﯿﺲ!آﺑﺮوﻣﻮﺑﺮدی !ﻣﻦ ﭘﺮوﻧﺪۀ ﭘﺰﺷﮕﯽ دارم!ﭘﺰﺷﮕﯽ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﮐﺮده ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻮ وﺿﻌﯿﺖ ﻋﺎدی ﻧﺒﻮدم!اون ﯾﺎروھﻢ ﺳﻮء‬ ‫اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد."‬ ‫"ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﻓﺮداش ﺷﮑﻤﺖ ﺑﺎﻻ اوﻣﺪ!ﻣﮕﻪ ﻣﯽ ﺷﻪ !ﮐﺎر ﯾﮑﯽ دوﺑﺎر ﮐﻪ ﻧﺒﻮده !"‬ ‫"ﻣﻦ ﺗﻮ اون ﺧﻮﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﻮدم!اﯾﻦ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺑﺎﺑﺎی ﺑﯽ ﻏﯿﺮﺗﺘﻪ !"‬ ‫"ﻣﺎﻣﺎن !ﻣﻦ ﮐﺎری ﻧﺪارم !اﮔﻪ ﯾﻪ ﻣﻮ از ﺳﺮ ﺑﺎﺑﺎم ﮐﻢ ﺑﺸﻪ !واوﯾﻼ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ!اوﻟﺶ ھﻢ اﯾﻦ ﭘﺴﺮه اﺳﺖ!"‬ ‫"ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ!ﻣﺎ ﮐﺎره ای ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ!ﺑﺮو ﺑﺎ ﭘﺮﯾﺎ ﺣﺮف ﺑﺰن!ﭼﯿﮑﺎر اﯾﻦ ﺑﺪﺑﺨﺖ داری!ﻓﻘﻂ زورت ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﯽ رﺳﻪ!"‬ ‫۷۵‬
  • 58.
    ‫ﮐﺘﯿﺒﮫ / وﺣﯿﺪﻣﺤﺒﯽ‬ ‫اﻣﺎ ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻻﺑﻪ ھﺎی ﻣﺎدرش رﻓﺖ ،ﻣﯿﻨﻮ ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﻪ ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﺮد وﮔﻔﺖ:"ﺣﺎﻻ!اﯾﻦ ﺷﺪه‬ ‫ﮐﺎﺳۀ داﻏﺘﺮ از آش!"‬ ‫" ﻧﻪ ﻣﺎﻣﺎن اوﻧﻢ ﺣﻖ داره!وﻟﯽ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ دروغ ﺑﮕﻢ !اﻻن ﺧﻮدم ﻣﯽ رم و ھﻤﻪ ﭼﯽ رو ﺑﻪ ﺳﺎﺳﺎن ﻣﯽ ﮔﻢ ،اﯾﻦ‬ ‫ﺧﯿﻠﯽ ﺑﮫﺘﺮه ﺗﺎ از دھﻦ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﻪ ﺑﺸﻨﻮه،ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ اﮔﻪ ﻣﻨﻮ ﺑﺬاره و ﺑﺮه،ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﻘﻤﻮ ﺑﮕﯿﺮم، ﻣﮕﻪ ﻧﻪ؟!ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ آذﯾﺘﺎ رو‬ ‫ﻧﺠﺎت ﺑﺪم ،ﻣﮕﻪ ﻧﻪ؟!ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎوون اﺷﺘﺒﺎھﻤﻮ ﺑﺪم،ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ آﺧﺮﯾﺶ ﺑﺎﺷﻪ!ﺣﺎﻻ دﯾﮕﻪ ﻣﯽ دوﻧﻢ ﮐﯿﻢ؟ﮐﺠﺎم؟ﭼﺮا اﯾﻦ ﺑﻼھﺎ‬ ‫ﺳﺮم اوﻣﺪه؟!ﻣﺎﻣﺎن ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ رو دارم ،ھﯿﭻ وﻗﺖ ﺗﻨﮫﺎم ﻧﺬار !ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻦ!ﻗﻮل ﺑﺪه!"‬ ‫"ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش دﺧﺘﺮم!...اﯾﻨﻮ آروﻣﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ!ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺻﺒﺮ ﮐﻦ!"‬ ‫"ﺑﺎﯾﺪ ﺗﮑﻠﯿﻔﻢ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺸﻪ!ﺑﺎﯾﺪ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺳﺎﺳﺎن ھﻢ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺸﻪ!اﮔﻪ ﺑﮫﺶ ﻧﮕﻢ،ﮔﻨﺎه ﮐﺮدم!اون ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪوﻧﻪ!...ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺑﺎ‬ ‫ﻣﻦ ﺑﺰرگ ﺷﺪه،ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻤﺶ!اﮔﻪ ﺣﺎﻻ ﻧﮕﻪ دو روز دﯾﮕﻪ ﻣﯽ ﮔﻪ،اوﻧﻮﻗﺖ دﯾﮕﻪ واﺳﻪ ﻣﻦ دﯾﺮه،ﭘﺲ ﺑﮫﺘﺮه ھﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ‬ ‫،ﺑﮕﻢ."‬ ‫وﺑﻌﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و آھﺴﺘﻪ آھﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺎﺋﯿﻦ رﻓﺖ ،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﺦ ﺑﺮود،اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ‬ ‫روﺋﯿﻦ ﺗﻨﯽ ﺑﺮود،ﺟﻨﮕﯽ ﻋﺒﺚ ﮐﻪ ﭘﯿﺮوزی ﻧﺪاﺷﺖ ،ﺷﻮﻗﯽ ﺑﺮای رﻓﺘﻦ ﻧﺒﻮد ،اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ رﻓﺖ،ﺑﺎﯾﺪی ﮐﻪ ﺑﯽ ﭼﺎره ﮔﯽ ﺑﻮد‬ ‫،ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﺑﻮد،ﺷﮑﺴﺖ ﺑﻮد.‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫.‬ ‫در ﻓﻀﺎﺋﯽ دﻟﮕﯿﺮ ،ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﺳﻤﺎن اﺑﺮی دی ﻣﺎه،ﻣﺮﯾﻢ رﻓﺘﻦ ﻋﺸﻘﺶ را ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ اﺷﮏ ﺑﺎر ﺑﻪ رد‬ ‫ﭘﺎی او ، ﺑﺮ ﭘﮫﻨۀ ﭘﻮﺷﯿﺪه از ﺑﺮف ﺣﯿﺎط ، ﺧﯿﺮه ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد، رد ﭘﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺎرش ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺑﺮف ﻣﺤﻮ ﻣﯽ ﺷﺪ.ﻣﺮﯾﻢ در دﻟﺶ‬ ‫ﮔﻔﺖ :"ﺧﺪا ﺣﺎﻓﻆ ﺑﯽ اﻧﺼﺎف!ھﻤﻪ ﭼﯿﺰﺗﻮ ﻣﯽ ذاری و ﻣﯽ ری؟!ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﯽ ﺗﻮ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰﻣﯽ؟!دروغ ﮔﻔﺘﯽ ؟!ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﯽ،‬ ‫از دروغ ﻣﺘﻨﻔﺮی؟!دروغ ﮔﻔﺘﯽ !؟"‬ ‫ﭘﺎﯾﺎن‬ ‫وﺣﯿﺪ ﻣﺤﺒﯽ‬ ‫٠٠۵١٨٨٣٨١٩٠‬ ‫‪mohebivahid@gmail.com‬‬ ‫ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن٨٨‬ ‫ﺳﻨﻨﺪج‬ ‫۸۵‬