Escapada á aldea de Belmonte durante o confinamento.

1. Escapismo ao pobo de Belmonte
Era unha mañá soleada e… non podía estar máis no piso, ía estalarme a cabeza.
Non aguantaba non poder saír á rúa e ademais non podía tomar o sol desde a casa
porque non temos nin terraza nin balcón. Entón, despois de tanto pensar, decidín
facer unha travesura das boas. Paseime a tarde preparando as miñas cousas, e
cando o meu pai foi traballar a miña nai, miña irmá e mais eu metímonos no
maleteiro.
Cando o meu pai chegou ao cuartel deixóunos na rúa e puxémonos a correr en
silencio e agochándonos para que ninguén nos vise.
De súpeto, de lonxe vimos unha bicicleta cun carromato detrás. No interior do
carromato había roupa de granxeiro dous cabritiños e un gatiño moi pequeniño.
Decidimos poñernos en marcha para chegar a nosa casa de Belmonte canto antes.
Mentres a miña nai pedaleaba eu e a miña irmá cubrímonos de trapos vellos
no interior no carromato.
De aí a un anaco paróunos a garda civil e levamos unha gran sorpresa. Miña nai
disimulou moi ben dicindo que viña de comprar dous cabritiños e que os levaba
para casa. Tivemos sorte porque os gardas deixáronnos pasar e seguimos rumbo
adiante…
Ao chegar a casa deixamos o carromato nun descampado, os cabritiños
regalámosllos aos veciños e o gatiño quedámosnolo, fíxose amigo de Nala a
gatiña que xa tiñamos. Decidimos chamalo Simba porque a película do Rei León
encántame.
Ao cabo dunhas horas chegou o meu pai, púxose moi contento de vernos.
Finalmente poidemos disfrutar a corentena na nosa casa de campo, tíñamos moita
máis libertade.
IRIA SOLERA MOVILLA 6º A