Prezentacja Historia fotografii

1. Historia fotografii

2. Fotografia - (z greckiego phōtós - światło , gráphō - piszę) zawiera szereg różnych technik,
mających na celu otrzymanie, a właściwie zarejestrowanie obrazu za pomocą światła.

3. Ważne Daty
● W 1556 r. - Georg Fabricius zauważył, że chlorek srebra zaczernia się pod wpływem
promieni słonecznych.
● W 1724 r. - Johann Schultz zaobserwował światłoczułość azotanu srebra.
● W 1725 r. - w Halle filolog Johann Heindrich Schulze uzyskał pierwsze
odwzorowanie obrazu na emulsji światłoczułej sporządzonej z chlorku srebra na
podkładzie z białej kredy.

4. Fotografia, powstała w XIX wieku, korzystała jednak z wynalazków znanych już wcześniej..
Podstawowy instrument do tworzenia obrazu - camera obscura była stosowana już w
starożytnej Grecji.

5. Pierwsze znane zdjęcie, które przetrwało do dnia dzisiejszego pochodzi z 1826 lub 1827
roku. Jego autorem jest francuz Joseph Nicéphore Niépce. Fotografia znana jest jako „Widok
z okna w Le Gras”.

6. „Widok z okna w Le Gras”
Zostało zarejestrowane przy użyciu procesu zwanego heliografią – stosowano w niej minerał
zwany bitumem, który nakładano na kawałki szkła lub metalu. Bitumu wzmacniał ilości
światła, które padało na płytkę.
Produkcja tego zdjęcia wymagała przynajmniej ośmiogodzinnej ekspozycji w słoneczny dzień
(przy próbach odtworzenia eksperymentu uzyskiwano zwykle czasy rządu kilkunastu godzin,
a w ekstremalnych przypadkach nawet 40–60 godzin)
Jako substancję światłoczułą wykorzystał on tzw. asfalt syryjski - związki bitumiczne
wytworzone z ropy naftowej. Otrzymane przez niego zdjęcie było jednak bardzo
niedoskonałe.

7. 1839 r. jest uznawany za właściwą datę
wynalezienia fotografii. Francuz Louis
Jacques Daguerre zademonstrował
Akademii Francuskiej zdjęcie fotograficzne
otrzymane na warstewce jodku srebra,
powstałej w wyniku działania pary jodu na
wypolerowaną płytę miedzianą pokrytą
srebrem.
Metoda Daguerre’a, zwana od nazwiska
twórcy dagerotypią , pozwalała na
otrzymanie poprawnego zdjęcia, ale tylko w
jednym egzemplarzu, gdyż utworzony na
płytce obraz był od razu obrazem
pozytywowym.

8. ❏ W tym samym czasie nad otrzymywaniem obrazów tworzonych przez światło
pracował angielski uczony William Henry Fox Talbot.
Naświetlając w ciemni optycznej papier powleczony jodkiem srebra uzyskał on, po wywołaniu
kwasem galusowym, obraz negatywowy, w którym jasnym miejscom fotografowanego
przedmiotu odpowiadał czarny stront srebra. Naświetlając z kolei poprzez ten negatyw
arkusz papieru pokryty warstwą chlorku srebra, otrzymywał obraz pozytywowy w dowolnej
liczbie odbitek.
❏ W 1839 r. - J. Herschel wprowadził na określenie procesu opracowanego przez Talbota
- Termin fotografia.

9. Technika fotografii rozwijała się od tego momentu bardzo szybko. Już wkrótce płytki srebrne
lub arkusze papieru zastąpiono płytami szklanymi powleczony warstwą światłoczułą. Płytki te
preparowano tuż przed wykonaniem zdjęcia, co wymagało przenośnej ciemni fotograficznej,
w której można było dokonać tego zabiegu.

10. W 1861 r. - udało się uzyskać pierwszą trwałą fotografię barwną fizykowi Jamesowi Clerkowi
Maxwellowi .

11. Po długich próbach udało się braciom Lumiére opracować i wprowadzić na rynek w 1907 r.
stosunkowo prostą technologię otrzymywania kolorowych obrazów fotograficznych. Prostota
procesu polegała na tym, że do otrzymania kolorowego obrazu wystarczyło pojedyncze
naświetlenie i wywołanie kliszy. Na szklaną płytę pokrytą monarchistyczną emulsją
fotograficzną nanoszono z drugiej strony warstwę emulsji składającej się ze starannie
wymieszanych ziaren skrobi w trzech podstawowych kolorach: czerwonym, niebieskim i
zielonym. Kliszę naświetlano od strony warstwy skrobi, a następnie wywoływano w zwykłym
procesie. Otrzymany obraz był kolorowym diapozytywem — nie można było w tej technologii
uzyskiwać kolorowych odbitek na papierze

12. ❏ W 1935 r. - wprowadzono do sprzedaży pierwszy współczesny, trójwarstwowy film
barwny, Kodachrome.
❏ Większość współczesnych filmów barwnych, oprócz Kodachrome, wykorzystuje
technologię stworzoną dla filmu Agfacolor w 1936 r.

13. Fotografia pojawiła się na ziemiach polskich
już w 1839 r. , kiedy to Kurier Warszawski
wydrukował ogłoszenie firmy FRAGET
oferującej aparaty do dagerotypii. Rok
później w Poznaniu i w Warszawie pojawiły
się ilustrowane broszury poświęcone
dagerotypii.
Początek przemysłu fotograficznego na
ziemiach polskich to rok 1887, kiedy chemik
Piotr Lebiedziński założył w Warszawie
fabrykę papierów fotograficznych FOTON.
W 1899 , również w Warszawie, powstała
wytwórnia aparatów fotograficznych i
obiektywów FOS.

14. W 1963 r. - na rynek wchodzi natychmiastowy materiał kolorowy firmy Polaroid Corporation.

15. Podstawowy podział technik
fotograficznych

16. Fotografia tradycyjna (analogowa)
Oparta na chemii światłoczułych związków srebra, która dzieli się na fotografię
monochromatyczną i fotografię barwną Materiały fotograficzne produkowane są w postaci
klisz ciętych (do aparatów wielkoformatowych - fotografia wielkoformatowa ), błon (filmów)
perforowanych (do aparatów małoobrazkowych), błon zwojowych najczęściej o szerokości
60mm (do aparatów średnioformatowych).

17. Fotografia barwna
Technika fotograficzna umożliwiająca rejestrowanie obrazów barwnych. Polega ona na
rejestracji, na negatywie lub pozytywie, zdjęć fotografowanych przedmiotów wraz z ich
kolorem, czyli właściwością wywołującą wrażenia wzrokowe, zależne od długości fal
świetlnych odbijanych, przepuszczanych lub emitowanych przez te podmioty.

18. Fotografia monochromatyczna
Rodzaj fotografii polegający na utrwalaniu obrazu przy pomocy tylko jednego koloru
substancji barwiącej. Najczęściej jest to fotografia czarno-biała w postaci nieprzetworzonej
lub barwiona – np. sepia.

19. Fotografia cyfrowa
Rejestracja obrazu odbywa się nie na materiale światłoczułym ale na urządzeniu optoelektronicznym
zwanym matrycą (np. w układzie CCD , CMOS ) zamontowaną w aparacie cyfrowym.
W 1976 r. – wyprodukowano prototyp aparatu cyfrowego firmy Kodak

20. Szlachetne techniki fotograficzne
Techniki oparte są na wykorzystaniu światłoczułości i garbujących właściwości chromianów,
a także innych związków światłoczułych np. guma, pigment, bromolej.