The Book of Nahum is the seventh book of the 12 minor prophets of the Hebrew Bible. It is attributed to the prophet Nahum, and was probably written in Jerusalem in the 7th century BC.

1. ნაუმი
ᲗᲐ Ვ Ი 1
1 ნინევეს ტვირთი. ნაუმ ელკოშილის ხილვის წიგნი.
2 ღმერთი ეჭვიანობს და უფალი შურს იძიებს; უფალი შურს იძიებს
და განრისხებულია; შურს იძიებს უფალი თავის
მოწინააღმდეგეებზე და ინახავს რისხვას თავის მტრებზე.
3 უფალი რისხვაში ნელია და დიდი ძალაა და არ გაამართლებს
ბოროტს: უფალს აქვს თავისი გზა ქარიშხლისა და ქარიშხლის დროს
და ღრუბლები მისი ფეხების მტვერია.
4 უსაყვედურებს ზღვას და აშრობს მას და აშრობს ყველა მდინარეს:
ბაშანი დნება, ქარმელი და ლიბანის ყვავილი.
5 მთები ირხევა მასზე, ბორცვები დნება და მიწა იწვის მისი
თანდასწრებით, დიახ, სამყარო და ყველა, ვინც მასში ცხოვრობს.
6 ვინ აღუდგება მის რისხვას? და ვის შეუძლია დარჩეს მისი რისხვის
მძვინვარე? მისი რისხვა ცეცხლივით იღვრება და კლდეები ძირს
აგდებს მას.
7 კეთილია უფალი, საყრდენი გასაჭირის დღეს; და იცნობს მას, ვინც
მას ენდობა.
8 მაგრამ დიდი წარღვნით ის დაასრულებს მის ადგილს და სიბნელე
დაედევნება მის მტრებს.
9 რას წარმოიდგენთ უფლის წინააღმდეგ? ის დაასრულებს: ტანჯვა
მეორედ არ აღდგება.
10 რადგან ეკლებივით დაკეცილი იქნებიან და მთვრალებივით
მთვრალები, მთვრალივით შეჭამენ, როგორც მთვრალი.
11 არის შენგან გამოსული, ვინც ბოროტებას იგონებს უფლის
წინააღმდეგ, ბოროტი მრჩეველი.
12 ასე ამბობს უფალი; თუმცა ისინი ჩუმად არიან და ასევე ბევრნი,
მაგრამ ასე განადგურდებიან, როცა ის გაივლის. ოღონდ დაგატანჯე,
აღარ შეგაწუხებ.
13 ახლა მე გავწყვეტ მის უღელს შენგან და გავტეხ შენს ბორკილებს.
14 და უფალმა გასცა მცნება შენზე, რომ აღარ დაითესოს შენი სახელი;
რამეთუ საზიზღარი ხარ.
15 აჰა, მთებზე ფეხია მისი, ვინც მოაქვს სასიხარულო ცნობას,
რომელიც აუწყებს მშვიდობას! იუდა, დაიცავი შენი საზეიმო
დღესასწაულები, აღასრულე შენი აღთქმა, რადგან ბოროტი აღარ
გაივლის შენში; ის სრულიად მოწყვეტილია.
თავი 2
1 ის, ვინც ნაწილებად იშლება, ამოდის შენს წინაშე: შეინახე ტყვია,
უყურე გზას, გაამაგრე შენი წელი, ძლიერად გაამაგრე შენი ძალა.
2 რადგან უფალმა მოაბრუნა იაკობის სიდიადე, როგორც ისრაელის
დიდებულება, რადგან დაცარიელებულებმა დაცარიელეს ისინი და
დააზიანეს მათი ვაზის რტოები.
3 მისი ძლევამოსილი კაცების ფარი გაწითლებულია, ვაჟკაცები
ალისფერია: ეტლები ცეცხლოვანი ჩირაღდნებით იქნება მისი
მომზადების დღეს და ნაძვები საშინლად შეირყევა.
4 ეტლები მძვინვარებენ ქუჩებში, ერთმანეთს დაუპირისპირდებიან
ფართო გზებით: ჩირაღდნებივით გამოიყურებიან, ელვასავით
გარბიან.
5 ის მოუთხრობს თავის ღირსეულებს: დაბრკოლდებიან
სიარულისას; ისინი ჩქარობენ მის კედელს და მოემზადებიან
თავდაცვას.
6 გაიხსნება მდინარეების კარიბჭე და დაიშლება სასახლე.
7 და წაიყვანენ ხუზაბს ტყვედ, გაზრდიან და მისი მოახლეები
მიჰყავთ მას, როგორც მტრედის ხმით, მკერდზე დაჭერით.
8 მაგრამ ნინევია ძველია, როგორც წყლის აუზი, მაგრამ ისინი
გაიქცევიან. ადექი, ადექი, იტირებენ; მაგრამ უკან არავინ მოიხედავს.
9 აიღეთ ვერცხლის ნადავლები, აიღეთ ოქროს ნადავლები, რადგან
არ არის დასასრული საწყობი და დიდება ყველა სასიამოვნო
ავეჯიდან.
10 ის ცარიელია, უკაცრიელი და გაფუჭებული: და გული დნება, და
მუხლები ერთმანეთში ეჯახება, და დიდი ტკივილია ყველა წელში,
და მათ სახეებზე სიბნელეა.
11 სად არის ლომების სამყოფელი და ახალგაზრდა ლომების კვების
ადგილი, სადაც დადიოდა ლომი, თუნდაც მოხუცი ლომი, და
ლომის წიწილა, და არავინ აშინებდა მათ?
12 ლომმა საკმარისად დაამტვრია თავისი მხლებლები, დაახრჩო
თავის ლომ ქალებს და აავსო მისი ხვრელები ნადირით და მისი
ბუხრები ხევებით.
13 აჰა, მე შენს წინააღმდეგ ვარ, ამბობს ცაბაოთ უფალი, და დავწვავ
მის ეტლებს კვამლში და მახვილი შთანთქავს შენს ახალგაზრდა
ლომებს და მოვწყვეტ შენს ნადირს მიწიდან და შენი მაცნეების ხმას.
აღარ ისმის.
თავი 3
1 ვაი სისხლიან ქალაქს! ეს ყველაფერი სავსეა ტყუილითა და
ყაჩაღობით; მტაცებელი არ მიდის;
2 მათრახის ხმაური, ბორბლების ჭექა-ქუხილის ხმაური, ცელქი
ცხენებისა და ხტუნვითი ეტლების ხმაური.
3 ცხენოსანი ასწევს ნათელ მახვილსაც და ბრჭყვიალა შუბსაც. და
მათი გვამების ბოლო არ არის; ისინი წააწყდებიან თავიანთ გვამებს:
4 კეთილგანწყობილი მეძავის, ჯადოქრობის პატრონის, სიძვის
სიმრავლის გამო, რომელიც ყიდის ერებს თავისი მეძავებით და
ოჯახებს თავისი ჯადოქრობით.
5 აჰა, მე შენს წინააღმდეგ ვარ, ამბობს ცაბაოთ უფალი; და აღმოვაჩენ
შენს კალთებს შენს სახეზე და ვაჩვენებ ერებს შენს სიშიშვლეს და
სამეფოებს შენს სირცხვილს.
6 და დაგიყრი საზიზღარ სიბინძურეს, დაგაბილწავ და დაგაყენებ,
როგორც მზერა.
7 და იქნება ასე, რომ ყველა, ვინც შენ გიყურებს, გაქცევენ შენგან და
იტყვიან: ნინევია განადგურებულია. საიდან ვეძიო შენთვის
ნუგეშისმცემლები?
8 უკეთესი ხარ ვიდრე ხალხმრავალი არა, რომელიც მდინარეებს
შორის მდებარეობდა, ირგვლივ წყლები ჰქონდათ, რომლის
გალავანი ზღვა იყო და მისი კედელი ზღვიდან?
9 ეთიოპია და ეგვიპტე იყო მისი ძალა და ის უსასრულო იყო; პუტი
და ლუბიმი იყვნენ შენი დამხმარეები.
10 და მაინც გაიტაცეს, წავიდა ტყვეობაში; მისი შვილებიც
დაიმსხვრა ყველა ქუჩების თავზე, და ყარეს წილისყრა მის
პატივცემულ კაცებზე და ყველა მისი დიდებული კაცი ჯაჭვებით
იყო შეკრული.
11 შენც მთვრალი იქნები, დამალული იქნები, ასევე ეძიე ძალა
მტრის გამო.
12 მთელი შენი საყრდენი ლეღვის ხეს დაემსგავსება პირველმწიფე
ლეღვთან ერთად: თუ შეირყევა, მჭამელს პირში ჩავარდება.
13 აჰა, შენს შუაგულში შენი ხალხი ქალებია: შენი ქვეყნის კარიბჭე
ღია იქნება შენი მტრებისთვის: ცეცხლი შთანთქავს შენს გისოსებს.
14 ამოიღე წყალი ალყისთვის, გაამაგრე შენი ციხეები: შედი თიხაში
და დააჭედე ნაღმი, გაამაგრე აგურის ღუმელი.
15 იქ ცეცხლი შთანთქავს შენ; მახვილი მოგჭრის, შეგჭამს, როგორც
ჭიაყელა, გამრავლდი, როგორც კალია, გამრავლდი, როგორც კალია.
16 შენ გაამრავლე შენი ვაჭრები ცის ვარსკვლავებზე მაღლა: ქანქარი
ფუჭდება და მიფრინავს.
17 შენი გვირგვინები კალიებივით არიან და შენი კაპიტანები,
როგორც დიდი კალიები, რომლებიც ცივ დღეს ღობეებში
დაბანაკდნენ, მაგრამ მზის ამოსვლისას ისინი გარბიან და მათი
ადგილი არ არის ცნობილი, სად არიან.
18 შენი მწყემსები იძინებენ, ასურეთის მეფეო, შენი დიდებულები
მტვერში იცხოვრებენ; შენი ხალხი მთებზეა მიმოფანტული და
არავინ აგროვებს მათ.
19 არ არის განკურნება შენი სისხლჩაქცევისა; შენი ჭრილობა მძიმეა:
ყველა, ვინც ისმენს შენს მსხვერპლს, ტაშს შემოგიკრავს, რადგან
ვისზე არ გადასულა შენი ბოროტება მუდამ?