In this thesis I address the fundamental elements of Facebook’s makeup that affect resulting social behaviors from participation with the site. In my exploration I first define the relationship between communication and social realities. It is through this relationship we begin to understand Facebook’s significance in our culture. I then consider the forms of communication media by which Facebook exists and their qualities. After briefly describing the inclination of news media interactions to embody entertainment, I argue for Facebook’s presence as a news media platform. Once establishing this I discuss inconsistencies in the site’s social qualification and legitimacy due to the localization of users’ participation within the realm of a vast network of the possibly accessible information. Facebook space is qualified; that is, it has degrees of value that differ among users. These inconsistencies are the cause of new yet subtle movements within socially acceptable behaviors. It is the trust and reliance of other users to give and gain information, inter-user dependency, which realizes and perpetuates these movements.
In this thesis I address the fundamental elements of Facebook’s makeup that affect resulting social behaviors from participation with the site. In my exploration I first define the relationship between communication and social realities. It is through this relationship we begin to understand Facebook’s significance in our culture. I then consider the forms of communication media by which Facebook exists and their qualities. After briefly describing the inclination of news media interactions to embody entertainment, I argue for Facebook’s presence as a news media platform. Once establishing this I discuss inconsistencies in the site’s social qualification and legitimacy due to the localization of users’ participation within the realm of a vast network of the possibly accessible information. Facebook space is qualified; that is, it has degrees of value that differ among users. These inconsistencies are the cause of new yet subtle movements within socially acceptable behaviors. It is the trust and reliance of other users to give and gain information, inter-user dependency, which realizes and perpetuates these movements.
"En toen trokken we met ons gezin bij de bobonne in"Dirk Lagast
Zaterdag 24 september is het Wereld Dementiedag. Ingrid Vandamme zorgt al jaren voor haar inwonende moeder met dementie. Op dinsdag 20 september 2014 bracht ze haar aangrijpende getuigenis in Boekelberg, de gemeentelijke Nederlandstalige bibliotheek.
Schepen Dirk Lagast en zijn collega Véronique Capelle organiseerden er een namiddag rond het thema Alzheimer.
brOes (N) stelde er het Brussels Expertisecentrum Dementie voor en Arémis (F) had het over hun project dat thuiszorgt bevordert en de autonomie en levenskwaliteit van de patiënt en zijn verzorger verbetert.
Verpleegkundige Stefan Van Beethoven met zijn uniek project 'Eb en vloed in het gemoed', een manier om mensen met dementie in woonzorgcentra op een inclusieve manier te benaderen.
Ingrid Vandamme kwam speciaal uit Zeebrugge om het verhaal van haar gezin en haar mama te vertellen.
Met een veertigtal aanwezigen was Boekelberg goed gevuld.
Alzheimer: spreek erover! parlons-en!
2. Dit is mijn verhaal. Over hoe ik vanuit het absolute nulpunt ga uitschieten als een bekende kokkin. Hoe ik
een geweldige moeder ga zijn en bovenal hoe ik mijn geluk ga proeven.
Mijn naam is Lydia Stock en mijn verhaal begint hier.
3. Hier sta ik dan. Met een diepe zucht bekijk ik de zoveelste barbezoeker die haast lijkt te smeken om een
simpel drankje. Het is mijn tweede baan die ik naast het afwassen van borden erop na houdt. Ik heb het
geld dan ook hard nodig als je bedenkt dat mijn huis niet meer dan 20 vierkante meter aan ruimte
bedraagt. Dat ik de rekeningen kan betalen vind ik al een wonder.
4. Met een ietwat onwennige grijns neem ik toch de volgende bestelling op.
“Lydia, schiet eens op!” wordt er geroepen. Ik kijk op en zie dat het een bekende is. Niet dat dat het nou
allemaal beter maakt, maar dat zorgt er in ieder geval voor dat ik niet uit mijn vel spring. Gelukkig ben ik
bijna klaar en heb ik bijna dat vaardigheidspunt binnen die ik nodig heb voor mijn promotie, maar anders…
5. Na uren met verschillende mensen te hebben gesproken, schuift zij aan. Tatiana… Haar glimlach maakt me
verlegen en haar opmerkingen zorgen ervoor dat ik niet weet waar ik het zoeken moet. Liever geef ik het
niet toe, maar het geflirt van een vrouw trekt me veel meer aan dan de mannen die enkele ‘ophitsende’
opmerkingen hebben gemaakt deze avond.
6. Tatiana krijgt binnen enkele minuten voor elkaar wat geen enkele man in jaren voor elkaar heeft weten te
krijgen. Ik voel me oprecht gevleid.
Wie is deze vrouw en hoe kan ik haar nummer bemachtigen?
7. Maar zoals me vaker overkomt, maak ik een gigantische blunder en wil Tatiana niets meer van me weten.
De vrouw die oorspronkelijk achter de bar staat, jaagt me weg en zegt dat ik maar beter naar huis kan
gaan. Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Ietwat beschaamd verlaat ik de bar waarbij ik elk moment
van oogcontact met Tatiana probeerd te vermijden.
8. Goed, nu ik dan eindelijk thuis ben, kan ik jullie mijn nederige stichting laten zien. Ik waarschuw je alvast, het
is klein, het is nederig, maar het heeft wel alles wat ik nodig heb. In zekere zin noem ik het zelfs ‘thuis’.
Schrik niet. Laat me even de sleutel in het slot steken en de deur voor jullie openmaken.
9.
10. Dit is thuis. Het is echt bizar klein maar na even sparen heb ik in ieder geval een viool kunnen kopen. Ik heb
een bed, twee stoelen, een tafeltje, een fornhuis, een keukenblok, een koelkast, een wc én een douche en
dat allemaal in dezelfde ruimte.
Vergeet ik bijna het belangrijkste te vermelden. Mijn viool. Het meeste waard van allemaal.
11. Nu ik dan toch thuis ben, kan ik net zo goed een avondmaal voor mezelf koken. Door mijn carrière als
beginnende kok ben ik begonnen met het oefenen van mijn kookkunsten. Dit heeft er dan ook voor
gezorgd dat mijn avondmaal vanavond bestaat uit Tilapia’s. Als ik mijn maal op heb, ga ik mijn bed maar in.
De dag is lang genoeg geweest.
12. Nu zal je misschien denken: wat kan er allemaal misgaan met het plan om te gaan slapen? Nou… volgens
mij is het gewoon uitgeplant dat vandaag alles mis gaat. Nog geen minuut nadat ik de douche heb
verlaten om mijn bed in te duiken, gaat dat ding kapot. En als ik niet wil dat mijn bed zeiknat wordt, moet ik
natuurlijk de douche eerst maken. Maar goed, ik lig eindelijk.
13. Na een redelijk goede nachtrust en een stevige lunch sta ik met een goed humeur op om mijn boom te
verlossen van zijn onkruid. Ik moet nog steeds een punt verdienen in het bartending maar om heel eerlijk te
zijn, na die gigantische blunder van gisteren doe ik dat liever niet in de bar zelf. Maar ik denk toch dat het
daarop gaat neerkomen als ik een promotie wil halen.
14. Zo. Boom is onderhouden. Nu kan ik weer terug naar de bar om aan mijn punt te gaan werken.
Op mijn weg daar naartoe kom ik Janelle tegen. We raken aan de praat en ik vraag haar mee te komen.
Die uitnodiging slaat ze niet af en kletsend lopen we richting de bar.
15. Al gauw raken Janelle en ik in een interessante discussie verwikkeld. Ze vertelt me wat over zichzelf, ze
vertelt me wat over de mensen die ik al heb ontmoet. Maar haar manier van praten, luchtig en niet
veroordelend, zorgt ervoor dat ze me op mijn gemak stelt. Ik vertel haar over Tatitiana en ze begint te
lachen.
16. “Meid, Tatiana kickt enkel en alleen maar op geld,” zegt ze terwijl ze haar armen even om me heen slaat.
“Geloof me, je bent niet de eerste die de dupe van haar gedrag is geworden.” Ik voel me opgelucht en
ben nu nog blijer om Janelle te hebben ontmoet. Ze is immers een vriendelijke, zelfverzekerde en classy
woman.
17. We blijven nog een tijdje praten en onze conversatie gaat werkelijk over van alles. Blij dat ik haar heb
ontmoet, blijf ik dan ook treuzelen met het naar binnen stappen van de bar. We wisselen telefoonnummers
uit en ze drukt me op het hart haar eens te bellen.
“Maar ga nu maar aan de slag meis, ik zorg er wel voor dat niemand je lastig valt.”
18. Met Janelle bij de bar is het al een stuk gezelliger. Hoewel ik ergens nog angstig ben dat de mensen nog
weten wat voor blunder ik gister ben gegaan, weet ik me nu toch wel staande te houden. Met een
glimlach op mijn gezicht maak ik de drankjes klaar en serveer ik ze uit. Dat ik zojuist een wat ongemakkelijk
gesprek had met een man, kan me niet veel schelen. Zolang het met Janelle maar gezellig is.
19. Na een lange dag in de bar te hebben gestaan, kom ik compleet uitgeput thuis. Het goede van deze dag
is dat ik wel het punt heb gehaald die ik nodig heb voor mijn promotie. Dat ik bijna niet meer op mijn
voeten kan staan is een heel ander verhaal.
Gauw kruip ik dan ook mijn bed in om deze dag tot een einde te brengen. Morgen weer werken.