Nadat op 24 april 2013 in een industriële buitenwijk van Dhaka de zes verdiepingen van het Rana Plazacomplex instortten, werden tussen stapels kleren voor de Europese en Amerikaanse markt 1138 Bengaalse arbeiders dood aangetroffen. Aziës grootste industriële ramp na Bhopal legde echter niet alleen een foute bouwconstructie bloot, maar ook de race to the bottom in de textielsector, ditmaal met dodelijke afloop. Wat is anderhalf jaar later het antwoord van overheden, bedrijven, vakbonden en ngo’s? Heeft de consument duurzame alternatieven?
Vanilla is the second most expensive spice after saffron, because growing the vanilla seed pods is labor-intensive. Despite the expense, vanilla is highly valued for its flavor. Synthetic vanilla has been growing in popularity over the years. While the world trade in natural vanilla is at around 2,000 tonnes of cured beans or approximately 50 tonnes vanilla extract, the demand for synthetic vanillin in 2010 was more than 50,000 tonnes a year. Globally, companies prefer the chemical alternative because it is cheaper.
In East Africa, vanilla is offering an alternative for cash crops such as coffee. Despite the fluctuation of prices in the world market, vanilla can be a good alternative or act as a supplement for farmers income in integrated systems. Though there is a big potential in the international and regional market value chain development need to be undertaken with much emphasis on quality management, market development and building the necessary infrastructure to support production and marketing of vanilla. This survey was done as part of vanilla value chain development for MAYAWA cooperative in Bukoba and was aimed at establishing the market potential for natural vanilla in East Africa.
Over the last few decades, palm oil has steadily been on the rise and worldwide it has become the most important vegetable oil. NGOs and environmental activists are very worried. For many years tropical forests have been destroyed at an alarming rate to make room for oil palm plantations.
Can this orange gold be sustainably cultivated?
Met een omzet van 500 miljard dollar en 250 miljoen werknemers is de toeristische sector een van de belangrijkste economische activiteiten op deze planeet. Heel vaak zijn de inkomsten ongelijk verdeeld en lijdt het milieu zwaar onder die massale volksverhuizingen.
Welk alternatief biedt ‘duurzaam toerisme’ en hoe verzoen je de drie klassieke P’s van duurzame ontwikkeling (people, planet, profit) met de P van pleasure?
Nadat op 24 april 2013 in een industriële buitenwijk van Dhaka de zes verdiepingen van het Rana Plazacomplex instortten, werden tussen stapels kleren voor de Europese en Amerikaanse markt 1138 Bengaalse arbeiders dood aangetroffen. Aziës grootste industriële ramp na Bhopal legde echter niet alleen een foute bouwconstructie bloot, maar ook de race to the bottom in de textielsector, ditmaal met dodelijke afloop. Wat is anderhalf jaar later het antwoord van overheden, bedrijven, vakbonden en ngo’s? Heeft de consument duurzame alternatieven?
Vanilla is the second most expensive spice after saffron, because growing the vanilla seed pods is labor-intensive. Despite the expense, vanilla is highly valued for its flavor. Synthetic vanilla has been growing in popularity over the years. While the world trade in natural vanilla is at around 2,000 tonnes of cured beans or approximately 50 tonnes vanilla extract, the demand for synthetic vanillin in 2010 was more than 50,000 tonnes a year. Globally, companies prefer the chemical alternative because it is cheaper.
In East Africa, vanilla is offering an alternative for cash crops such as coffee. Despite the fluctuation of prices in the world market, vanilla can be a good alternative or act as a supplement for farmers income in integrated systems. Though there is a big potential in the international and regional market value chain development need to be undertaken with much emphasis on quality management, market development and building the necessary infrastructure to support production and marketing of vanilla. This survey was done as part of vanilla value chain development for MAYAWA cooperative in Bukoba and was aimed at establishing the market potential for natural vanilla in East Africa.
Over the last few decades, palm oil has steadily been on the rise and worldwide it has become the most important vegetable oil. NGOs and environmental activists are very worried. For many years tropical forests have been destroyed at an alarming rate to make room for oil palm plantations.
Can this orange gold be sustainably cultivated?
Met een omzet van 500 miljard dollar en 250 miljoen werknemers is de toeristische sector een van de belangrijkste economische activiteiten op deze planeet. Heel vaak zijn de inkomsten ongelijk verdeeld en lijdt het milieu zwaar onder die massale volksverhuizingen.
Welk alternatief biedt ‘duurzaam toerisme’ en hoe verzoen je de drie klassieke P’s van duurzame ontwikkeling (people, planet, profit) met de P van pleasure?
De VN heeft 2012 uitgeroepen tot het Internationaal Jaar van de Coöperaties omdat "het commerciële ondernemingsmodellen zijn die talrijke gezinnen en gemeenschappen uit de armoede halen.”
Coöperatief ondernemen betekent dat leden zich vrijwillig verenigen omdat ze samen meer hulpmiddelen kunnen inzetten dan elk individueel. Dit solidair en participatief model vertegenwoordigt waarden die perfect overeenkomen met die van eerlijke handel: het betalen van een eerlijke prijs en het ontvangen van een rechtvaardig loon.
Uit enquêtes tussen 2009 en 2011 blijkt dat 250.000 kinderen gebruikt en uitgebuit worden op de cacaoplantages in West-Afrika. In 2001 tekenden grote namen uit de chocolade-industrie het Harkin-Engel-protocol waarmee ze zich engageerden om de strijd aan te binden met de ergste vormen van kinderarbeid. Tien jaar later is geen enkele doelstelling echter gehaald.
In het artikel "Ethiek in de chocoladeketen" beschrijft Het Trade for Development Centre de complexe structuur van de keten die tot gevolg heeft dat de arme cacaoboeren niet delen in de winsten. Het artikel lijst enkele initiatieven op van de beroepssector en de grote merken die een eerste stap zijn in de goede richting.
Bananen zijn krom, maar de bananenhandel ook. Moordende concurrentie, sociale uitbuiting en weinig ecologische teeltwijzen zijn een oud zeer. Hoe staat het vandaag met de bruine plekken op het ‘groene goud’? En welke rol speelt fair trade in het hele verhaal?
In 2007 riep de Britse minister van Internationale Samenwerking Hilary Benn consumenten op om Nederlandse bloemen geteeld in serres links te laten liggen en Keniaanse rozen te kopen.
Zijn argumenten: beter voor het milieu en goed voor de werkgelegenheid en de ontwikkelingskansen van het land. Maar klopt dat wel? Hoe duurzaam zijn geteelde bloemen uit het Zuiden en hoe kwalitatief zijn de werkomstandigheden? En waar staat fair trade in dit verhaal?
Bijna 25 jaar na de val van de Muur en de drieste omschakeling naar een vrije markteconomie vinden producten van eerlijke handel langzaam hun weg naar Oost-Europese consumenten.
Stap voor stap met beperkte middelen maar met veel enthousiasme timmert een steeds groter wordende groep activisten aan de weg.
Nadat de cacaoindustrie met de vinger werd gewezen omwille van de vele schandalen rond kinderarbeid op de velden en ten gevolge van de veel te lage prijzen die aan de cacaoproducenten werden betaald, namen grote bedrijven uit de chocoladesector initiatieven om de duurzaamheid te verbeteren. Hoe is de situatie vandaag, zeker nadat de cacaoprijs op de wereldmarkt het voorbije jaar een sterke daling kende?
Ondanks die moeilijke marktomstandigheden zijn er in alle cacaoregio’s coöperaties die resoluut kiezen voor een duurzame productie. Twintig ervan krijgen een duwtje in de rug van het Trade for Development Centre (TDC). Om hun hoop in beeld te brengen trekken we niet alleen naar Ghana en Ivoorkust, maar ook naar Bolivia en Vietnam.
Boer & Tuinder, het wekelijkse ledenblad van Boerenbond wijdt een artikel aan Trias en Coprobich coöperatieve onder de kop 'Quinoa, Ecuadoraans supervoedsel voor de wereld?'
China vertegenwoordigt bijna een kwart van de wereldbevolking en kende de laatste 20 jaar een jaarlijkse groei van rond de 10%. Het is vandaag dan ook de wereldmacht. De laatste jaren kent het land de opkomst van een middenklasse die qua koopgedrag nauw aansluit bij de Europese en Noord-Amerikaanse normen. De kentering uit zich zowel op cultureel als op economisch vlak. De jongste generaties zijn gevoelig voor sociale en ecologische kwesties en hebben totaal nieuwe verwachtingspatronen. In deze context ontwikkelden zich in het “Rijk van het Midden” een aantal interessante initiatieven van eerlijke handel.
Eerlijke handel richt zich in China op het binnenlandse marktsysteem en niet zozeer op internationale handel. Fair trade wordt beschouwd als een manier om de kloof tussen arm en rijk in het land en tussen rijke regio's en arme gebieden te overbruggen.
De manier waarop nieuwe generaties Chinezen eerlijke economische systemen oppikken is van zeer groot belang. Zo zullen deze "nieuwkomers" door hun numeriek overwicht, hun waarden en hun gevoeligheden meer en meer wegen op de wereldhandel en richting geven aan onze geglobaliseerde maatschappij en haar massaconsumptie. Hoe fair trade ervoor staat in China is dus niet iets anekdotisch. Integendeel, het biedt perspectieven voor een eerlijkere wereldeconomie.
Entrevista con Gunter Pauli
Magazine Down to Earth - Por Liesbeth Sluiter, 6 de febrero 2015
Los sistemas naturales muestran cómo es posible la riqueza sin residuos, contaminación o agotamiento. Gunter Pauli lo toma durante años como la base de su Economía Azul. "No debemos minimizar los costos, sino enfocarnos en creación de valor."
De export van Senegalese bananen – bio én fair trade! – naar België is al een aantal keer aangekondigd. Maar de obstakels op de weg van Tambacounda naar de winkels van Colruyt zijn voorlopig erg groot.
Desondanks het grote potentieel en het engagement van verschillende partners - waaronder het Trade for Development Centre - blijft het leveren van kwaliteit en kwantiteit voor een moeilijk product als de banaan een enorme uitdaging.
Als maatschappelijke bank willen wij een bijdrage leveren aan de duurzame ontwikkeling van welzijn & de welvaart in Nederland én de duurzame voedselvoorziening in de wereld. Dáár zetten we als bank op in, samen met onze klanten én samen met onze partners.
De uitdagingen van de Vlaamse en de internationale landbouwAgribusinessclub
Joris Relaes, directeur van het ILVO, gaf op 2 oktober 2014 een presentatie over de uitdagingen waar de Vlaamse landbouw voor staat. Hij riep op tot nadenken over een nieuw businessmodel in de landbouw. Hij lichtte ook de functie en het onderzoek van het ILVO toe.
De VN heeft 2012 uitgeroepen tot het Internationaal Jaar van de Coöperaties omdat "het commerciële ondernemingsmodellen zijn die talrijke gezinnen en gemeenschappen uit de armoede halen.”
Coöperatief ondernemen betekent dat leden zich vrijwillig verenigen omdat ze samen meer hulpmiddelen kunnen inzetten dan elk individueel. Dit solidair en participatief model vertegenwoordigt waarden die perfect overeenkomen met die van eerlijke handel: het betalen van een eerlijke prijs en het ontvangen van een rechtvaardig loon.
Uit enquêtes tussen 2009 en 2011 blijkt dat 250.000 kinderen gebruikt en uitgebuit worden op de cacaoplantages in West-Afrika. In 2001 tekenden grote namen uit de chocolade-industrie het Harkin-Engel-protocol waarmee ze zich engageerden om de strijd aan te binden met de ergste vormen van kinderarbeid. Tien jaar later is geen enkele doelstelling echter gehaald.
In het artikel "Ethiek in de chocoladeketen" beschrijft Het Trade for Development Centre de complexe structuur van de keten die tot gevolg heeft dat de arme cacaoboeren niet delen in de winsten. Het artikel lijst enkele initiatieven op van de beroepssector en de grote merken die een eerste stap zijn in de goede richting.
Bananen zijn krom, maar de bananenhandel ook. Moordende concurrentie, sociale uitbuiting en weinig ecologische teeltwijzen zijn een oud zeer. Hoe staat het vandaag met de bruine plekken op het ‘groene goud’? En welke rol speelt fair trade in het hele verhaal?
In 2007 riep de Britse minister van Internationale Samenwerking Hilary Benn consumenten op om Nederlandse bloemen geteeld in serres links te laten liggen en Keniaanse rozen te kopen.
Zijn argumenten: beter voor het milieu en goed voor de werkgelegenheid en de ontwikkelingskansen van het land. Maar klopt dat wel? Hoe duurzaam zijn geteelde bloemen uit het Zuiden en hoe kwalitatief zijn de werkomstandigheden? En waar staat fair trade in dit verhaal?
Bijna 25 jaar na de val van de Muur en de drieste omschakeling naar een vrije markteconomie vinden producten van eerlijke handel langzaam hun weg naar Oost-Europese consumenten.
Stap voor stap met beperkte middelen maar met veel enthousiasme timmert een steeds groter wordende groep activisten aan de weg.
Nadat de cacaoindustrie met de vinger werd gewezen omwille van de vele schandalen rond kinderarbeid op de velden en ten gevolge van de veel te lage prijzen die aan de cacaoproducenten werden betaald, namen grote bedrijven uit de chocoladesector initiatieven om de duurzaamheid te verbeteren. Hoe is de situatie vandaag, zeker nadat de cacaoprijs op de wereldmarkt het voorbije jaar een sterke daling kende?
Ondanks die moeilijke marktomstandigheden zijn er in alle cacaoregio’s coöperaties die resoluut kiezen voor een duurzame productie. Twintig ervan krijgen een duwtje in de rug van het Trade for Development Centre (TDC). Om hun hoop in beeld te brengen trekken we niet alleen naar Ghana en Ivoorkust, maar ook naar Bolivia en Vietnam.
Boer & Tuinder, het wekelijkse ledenblad van Boerenbond wijdt een artikel aan Trias en Coprobich coöperatieve onder de kop 'Quinoa, Ecuadoraans supervoedsel voor de wereld?'
China vertegenwoordigt bijna een kwart van de wereldbevolking en kende de laatste 20 jaar een jaarlijkse groei van rond de 10%. Het is vandaag dan ook de wereldmacht. De laatste jaren kent het land de opkomst van een middenklasse die qua koopgedrag nauw aansluit bij de Europese en Noord-Amerikaanse normen. De kentering uit zich zowel op cultureel als op economisch vlak. De jongste generaties zijn gevoelig voor sociale en ecologische kwesties en hebben totaal nieuwe verwachtingspatronen. In deze context ontwikkelden zich in het “Rijk van het Midden” een aantal interessante initiatieven van eerlijke handel.
Eerlijke handel richt zich in China op het binnenlandse marktsysteem en niet zozeer op internationale handel. Fair trade wordt beschouwd als een manier om de kloof tussen arm en rijk in het land en tussen rijke regio's en arme gebieden te overbruggen.
De manier waarop nieuwe generaties Chinezen eerlijke economische systemen oppikken is van zeer groot belang. Zo zullen deze "nieuwkomers" door hun numeriek overwicht, hun waarden en hun gevoeligheden meer en meer wegen op de wereldhandel en richting geven aan onze geglobaliseerde maatschappij en haar massaconsumptie. Hoe fair trade ervoor staat in China is dus niet iets anekdotisch. Integendeel, het biedt perspectieven voor een eerlijkere wereldeconomie.
Entrevista con Gunter Pauli
Magazine Down to Earth - Por Liesbeth Sluiter, 6 de febrero 2015
Los sistemas naturales muestran cómo es posible la riqueza sin residuos, contaminación o agotamiento. Gunter Pauli lo toma durante años como la base de su Economía Azul. "No debemos minimizar los costos, sino enfocarnos en creación de valor."
De export van Senegalese bananen – bio én fair trade! – naar België is al een aantal keer aangekondigd. Maar de obstakels op de weg van Tambacounda naar de winkels van Colruyt zijn voorlopig erg groot.
Desondanks het grote potentieel en het engagement van verschillende partners - waaronder het Trade for Development Centre - blijft het leveren van kwaliteit en kwantiteit voor een moeilijk product als de banaan een enorme uitdaging.
Als maatschappelijke bank willen wij een bijdrage leveren aan de duurzame ontwikkeling van welzijn & de welvaart in Nederland én de duurzame voedselvoorziening in de wereld. Dáár zetten we als bank op in, samen met onze klanten én samen met onze partners.
De uitdagingen van de Vlaamse en de internationale landbouwAgribusinessclub
Joris Relaes, directeur van het ILVO, gaf op 2 oktober 2014 een presentatie over de uitdagingen waar de Vlaamse landbouw voor staat. Hij riep op tot nadenken over een nieuw businessmodel in de landbouw. Hij lichtte ook de functie en het onderzoek van het ILVO toe.