Μία σύνθεση σε μορφή rondeau (με "παραλλαγές") εμπνευσμένη από ένα ποίημα του Κ. Καρυωτάκη: Έτσι προχθές ήταν γλυκιά η εσπέρα… Η σκέψη μου νοσταλγικά ενυχτώθη στον κήπο, στη λιμνούλα και στη σέρα που εσβήνανε τριαντάφυλλα σαν πόθοι κι επέθαινε στα τζάμια πάνω η μέρα. Έτσι προχθές ήταν γλυκιά η εσπέρα… Ένας καημός που ακόμα δεν εδόθη γινόταν άστρο. Σύννεφο από πέρα μεγάλωνε (ίδιο σάβανο που κλώθει με μοχθηρή σπουδή μοίρα μητέρα). Έτσι προχθές ήταν γλυκιά η εσπέρα… Όταν το δέος μου αξήγητον απλώθη, το στερνό ρόδο θα ’χανεν η σέρα και η λίμνη με νεκρόφυλλα θα εστρώθη. Τ’ άστρα ζυγώνανε, καημοί, από πέρα. Έτσι προχθές ήταν γλυκιά η εσπέρα… https://youtu.be/KXwqOUwkmpg