2. Przygotowanie monitoringu, to najważniejsza i najdłuższa część całego procesu!

4. określa obszar, który trzeba zbadać, by uzyskać informacje konieczne do osiągnięcia wytyczonego celu.

6. zbadać niezależność sądownictwa

10. monitoring to szukanie na nie odpowiedzi

12. jaka jest akustyka, oświetlenie, wietrzenie, czystość sali?

13. ile jest w niej miejsca dla publiczności?

14. czy jest oddzielne wejście dla sędziego?

15. czy sędzia ze swego miejsca widzi drzwi?

16. czy do sali przylega pokój narad?

17. czy jest mównica dla świadków?

19. odpowiedzi na każde pytanie badawcze próbujemy szukać w kilku źródłach i, w miarę możliwości, przy pomocy różnych technik

20. każdą informację staramy się weryfikować – WIARYGODNOŚĆ!

21. przygotowujemy system opracowywania danych

24. oszacowanie kosztów

27. ukazuje trudności, których nie mogliśmy przewidzieć

28. weryfikuje realność założeń dotyczących czasu

31. w razie potrzeby korygujemy harmonogram i budżet

33. ta wiedza pozwoli mu/jej dotrzeć do rzeczywiście ważnych i przydatnych informacji

36. monitorujący często znajdują się w sytuacjach nietypowych

39. forma zależy od adresata (inaczej do ONZ, inaczej do burmistrza, inaczej do mediów)

41. rozpowszechnianie raportu ma być wsparciem dla innych działań

42. możemy zająć się konkretnymi przykładami naruszeń praw człowieka

43. wybranymi przypadkami indywidualnymi

45. Prezentacja jest częścią kursu „Na straży” realizowanego przez SLLGO przy wsparciu Fundacji im. Stefana Batorego źródło: „Monitoring” Podręcznik Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka www.hfhr.waw.pl Przygotowanie: Stowarzyszenie Liderów Lokalnych Grup Obywatelskich www.watchdog.org.pl/kurs źródło zdjęcia na slajdzie 12: flickr.com/socialeurope