2. Pojawienie się metody dramy wiąże się z powstaniem nowego podejścia do nauczania i uczenia się XIX wieku, którym był nurt Nowego Wychowania. Learning by doing- uczenie się przez działanie (J. Dewey) to przewodnie hasło teorii Nowego Wychowania, które oznaczało aktywnie zaangażowanie ucznia w poznawanie rzeczywistości przy wspierającej postawie nauczyciela. Od tego czasu została rozwinięta metoda dramy , która jest oparta na zdobywaniu wiedzy i umiejętności poprzez doświadczenie.

9. Typ B- gry dramowe. Polega na ty, że scenki sytuacyjne odgrywane są po uprzednim sprecyzowaniu takich elementów, jak: miejsce, sytuacja, osoby, przewidywane wydarzenia oraz po określeniu kształtu opowiadania oraz po przestudiowaniu charakterów osób.

10. Typ C- forma teatralna w dramie. Ta forma służy rozwojowi umiejętności teatralnych, kształci poczucie estetyki. Nastawione na zdobycie wiedzy o teatrze oraz umiejętności krytycznej analizy przedstawień teatralnych. Typ D- drama właściwa. Tak jak pozostałe typy, wyrasta z gier dziecięcych szczególnego rodzaju, określanych przez J. Piaget’a symbolicznymi (urealnionymi). Znaczenie tworzone jest przez symboliczne użycie akcji i przedmiotów .