Biogramy do odznaczen

1. Wysokie odznaczenia państwowe dla bohaterów walki o wolną Ojczyznę. Biogramy
odznaczonych19 listopada 2021 r. w Sali BHP Stoczni Gdańskiej, Walne Zebranie Delegatów Regionu
Gdańskiego NSZZ „Solidarność”
Krzyże Oficerskie Orderu Odrodzenia Polski
Andrzej Drzycimski
Historyk, dziennikarz, działacz opozycji, polityk, nauczyciel akademicki. W Sierpniu 1980 r. obecny na
strajku w Stoczni Gdańskiej, jeden z 35 dziennikarzy, którzy podpisali deklarację solidarności z
Międzyzakładowym Komitetm Strajkowym w Stoczni Gdańskiej. Od września 1980 r. członek Komisji
Zakładowej NSZZ „S” przy Wydawnictwie PAX w Warszawie i SDP. W stanie wojennym internowany w
Strzebielinku koło Wejherowa (13 XII 1981 – 8 VII 1982). Z A. Kinaszewskim opublikował relację z
pobytu w Strzebielinku: Dziennik internowanego (1984, 1985, 1989 i 2014). W maju i sierpniu 1988
uczestnik strajków w Stoczni Gdańskiej. Od sierpnia 1990 r. rzecznik prasowy Lecha Wałęsy jako
przewodniczącego NZSS „Solidarność”, następnie od grudnia 1990 do sierpnia 1994 prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej, sekretarz stanu.
Wykładowca i autor książek z zagadnień medialnego przekazu i roli mediów we współczesnym świecie
oraz prorektor Wyższej Szkole Administracji i Biznesu w Gdyni (1999-2005). Wykładowca na UW, UJ i
PG. Od 2001 konsultor Rady ds. Społecznego Przekazu Konferencji Episkopatu Polski. Od 2002 członek
Kapituły Nagrody TOTUS Konferencji Episkopatu Polski. Autor lub współautor kilkudziesięciu książek
m. in.: Gdańsk Sierpień`80. Rozmowy i Zapis wydarzeń. Gdańsk sierpień 1980. Dokumenty (1989 i
1999). W roku 2014 wydał dwutomową edycję: Westerplatte, t. 1: Reduta w budowie 1926–1939, t.
2: Reduta wojenna 1939, a później Westerplatte. Kulisy niemieckiej wojny propagandowej (2019).
Andrzej Drzycimski ceniony jest za rzetelność dziennikarską, jako wykładowca tematyki medialnej oraz
za stałość poglądów zakorzenionych w wartościach Sierpnia 1980.
Ryszard Rusiłowicz
Jest członkiem NSZZ „Solidarność” od 1980 roku. W Związku pełnił różne funkcje. Był członkiem
Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „Solidarność” w latach 1981-2002. Był delegatem m. in. na
pierwszy, historyczny zjazd NSZZ „Solidarność” w 1981 r., będąc także członkiem komisji uchwał i
wniosków. Był też delegatem na kolejne Zjazdy NSZZ „Solidarność”. W latach 1998-2006 był zastępcą
przewodniczącego i sekretarzem Krajowej Komisji Rewizyjnej NSZZ „S”.
Działalność opozycyjną rozpoczął 22.10.1956 r uczestnicząc w wiecu na Politechnice Gdańskiej. Brał
udział w zamieszkach w Gdańsku w 1966 r. po uroczystościach milenijnych w Bazylice Mariackiej. W
marcu 1968 r. został pobity podczas manifestacji na ul. Grunwaldzkiej w Gdańsku-Wrzeszczu. W 1970
r. uczestniczył w Gdyni (tam pracował), a popołudniu w Gdańsku w dramatycznych wydarzeniach
grudniowych. Był w grupie próbującej podpalić KW PZPR. 18 grudnia 1970 r. brał udział w nielegalnym
wiecu pod Stocznią Gdańską. 31 sierpnia brał udział we Mszy Św. sprawowanej przez ks. prałata
H. Jankowskiego przy bramie stoczniowej a 1 września 1980 r. zainicjował powołanie komitetu
strajkowego i jako delegat z pracy zgłosił się do MKS w Stoczni Gdańskiej. Zakład Projektów i
Dokumentacji Geologicznych został zarejestrowany pod nr 98. Po zakończeniu strajku był członkiem

2. Zakładowego Komitetu Założycielskiego „S”, a następnie przewodniczącym KZ do marca 1998 r. (do
przejścia na emeryturę).
W stanie wojennym przechowywał wszystkie oryginalne dokumenty Komisji Uchwał i Wniosków
I Krajowego Zjazdu Delegatów „S” w tym nazwiska i podpisy osób inicjujących poszczególne uchwały.
W latach 1983 i 1984 wzywany na przesłuchania. Ryszard Rusiłowicz jest ceniony za merytoryczność
wypowiedzi, składanych wniosków, za takt i szacunek okazywany wobec innych ludzi.
Roman Stegart
Jest członkiem NSZZ „Solidarność od 1980 r.
Wybrane działania:
1. Udział w protestach w 1970 roku w Gdyni jako pracownik Stoczni im. Komuny Paryskiej.
2. Kolportaż na terenie Gdyni pisma Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża „Robotnik Wybrzeża” w
latach 1978-80.
3. Od 15 sierpnia 1980 r. udział w strajku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni.
4. Czynny udział w strukturach „Solidarności’ w latach 1980-1981.
5. Udział w strajku po wprowadzeniu stanu wojennego 14 grudnia 1981 r. oraz jeden z liderów Tajnej
Komisji Zakładowej w Stoczni im. Komuny Paryskiej.
6. Współorganizator drukarni podziemnych na terenie Gdyni (7 punktów).
7. Od stycznia 1989 roku członek Tymczasowego Zarządu Regionu (po połączeniu Międzyzakładowego
Komitetu Organizacyjnego i Regionalnej Komisji Koordynacyjnej).
8. Od 24 lat prowadzenie lekcji z najnowszej historii Polski w szkołach (szkoły podstawowe i
ponadpodstawowe) z uwzględnieniem wydarzeń z roku 1968, 1970, 1976, 1978, 1980, 1981, 1988 oraz
1989.
Roman Stegart jest szanowany za swą pracowitość, takt, chęć służenia pomocy ludziom w potrzebie.
Krzyże Kawalerskie Orderu Odrodzenia Polski
Jan Jakubowski
Od czasu studiów na Politechnice Gdańskiej był kierownikiem działu, a następnie sekretarzem redakcji
i tygodnika studenckiego „Politechnik”. W latach 1964–1967 konstruktor w Gdańskich Zakładach
Radiowych Unimor, od 1967 do 1974 specjalista w Instytucie Informatyki PG.
Między 1980 a 1981 przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Gdańskim
Wydawnictwie Prasowym, w sierpniu 1981 zorganizował w Gdańsku akcję „Dni bez prasy
(reżimowej)”. Po wprowadzeni stanu wojennego i likwidacji tygodnika „Czas” został zwolniony z pracy
i objęty zakazem wykonywania zawodu dziennikarza. W latach 1982–1989 pracownik techniczny PG,

3. 1983–1989 redaktor i autor tekstów w podziemnym piśmie „Przekaz”, 1984–1986 redaktor
nielegalnego biuletynu „Solidarność. Pismo Regionu Gdańskiego”, 1988–1989 redaktor podziemnej
„Gazety Politechnicznej”. W 1989 roku współtworzył „Tygodnik Wyborczy”, przekształcony po
czerwcowych wyborach w „Tygodnik Gdański”. W okresie 1991–1996 redaktor naczelny „Dziennika
Bałtyckiego”. Od 1997 roku prowadził własną działalność wydawniczą, m. in.: Stan wojenny,
wspomnienia i oceny (1999), Portowców gdańskich drogi do wolności (2000), Ołtarze papieskie na
Pomorzu (2002), My, podziemni. Cisi bohaterowie stanu wojennego (2006).
Jan Jakubowski ceniony jest za rzetelność dziennikarską i stałość poglądów zakorzenionych w
wartościach Sierpnia 1980.
Andrzej Liberadzki
Od czasu studiów na Politechnice Gdańskiej zajmował się dziennikarstwem, najpierw współredagując
tygodnik studencki „Politechnik”. Na fali przemian po Sierpniu 1980 r. został wybrany do
proreformatorskiej Rady Krajowej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Po ogłoszeniu stanu
wojennego, kiedy m.in. zlikwidowano „Czas”, zrezygnował z dziennikarstwa. Pracował jako inżynier w
biurze projektowym. Organizował też ich współpracę z wydawnictwami emigracyjnymi. Przede
wszystkim związał się z „drugim obiegiem”, będąc od 1983 redaktorem głównego biuletynu
gdańskiego podziemia „Solidarność. Pismo Regionu Gdańskiego”, a także redaktorem periodyku
„Przekaz”.
W 1989, na potrzeby kampanii wyborczej, uruchomił redakcję „Tygodnika Wyborczego”, który
promował pomorskich kandydatów „Solidarności” i związanych z nią ugrupowań. Stał się on zalążkiem
„Tygodnika Gdańskiego”- pisma członków i sympatyków „S” (1989–1991). Był tam zastępcą red.
naczelnego, a następnie naczelnym. W 1995 objął funkcję zastępcy red. naczelnego „Dziennika
Bałtyckiego”, zaś w l. 1996 - 1997 był redaktorem naczelnym. Odszedł, nie zgadzając się z interwencją
niemieckiego wydawcy, który skrytykował publicznie głośny artykuł dotyczący kontaktów Aleksandra
Kwaśniewskiego z agentem rosyjskiego wywiadu. Od 2016 do 2018 był prezesem Radia Gdańsk. Jest
zaangażowany w działalność Stowarzyszenia „Godność” zrzeszającego więźniów politycznych i osoby
represjonowane w latach osiemdziesiątych.
Andrzej Liberadzki pozostaje osobą cenioną jako dziennikarz, ale także jako człowiek wierny ideałom
zakorzenionym w tradycji Sierpnia 1980 roku.
Mirosław Piórek
Był aktywnym uczestnikiem strajku w 1988 roku w Gdańskiej Stoczni Remontowej. Od 1997 r. jest
przewodniczącym Komisji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” Gdańskiej Stoczni „Remontowa” im.
Marszałka Józefa Piłsudskiego S.A. Organizacja ta jest największą w Regionie Gdańskim, liczy prawie 1
500 członków.
Mirosław Piórek jest członkiem Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” a także przewodniczącym Sekcji
Krajowej Przemysłu Okrętowego NSZZ „Solidarność”. Podejmuje różne działania na rzecz utrzymania,
rozwoju przemysłu stoczniowego w Polsce. W sposób szczególny ma na uwadze ochronę miejsc i
warunków pracy, godnych wynagrodzeń.

4. Kierowana przez Mirosława Piórka Organizacja Związkowa od lat wspiera różne inicjatywy
patriotyczne, charytatywne, w tym budowę pomnika Marszałka J. Piłsudskiego w Gdańsku, Krzyża na
Górze Gradowej w Gdańsku, pomaga cmentarzowi na Rossie w Wilnie, Muzeum Sybir pro Memento
w Gdańsku, wspiera kolonie dla dzieci z parafii gdańskich, Fundusz Stypendialny NSZZ „Solidarność”,
pomagała dzieciom z Tarnobrzega po powodzi w 2010 r.
Jako wieloletni członek Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „Solidarność” jest ceniony za
merytoryczność wypowiedzi, składanych wniosków, za takt i szacunek dla innych ludzi.
Henryk Różański
Aresztowany w grudniu 1956 r. i skazany (posiada status osoby represjonowanych z powodów
politycznych). Czynnie uczestniczył w protestach Grudnia 1970 r. w Gdyni i został wydalony z Stoczni
im. Komuny Paryskiej. Powrócił do zakładu pracy pod koniec stycznia 1971 r.
W sierpniu 1980 brał udział w strajku okupacyjnym w gdyńskiej stoczni. Od 1980 r. należał do Komisji
Zakładowej NSZZ „Solidarność” Stoczni im. Komuny Paryskiej. Po wprowadzeniu stanu wojennego
uczestniczył w strajku okupacyjnym w gdyńskiej stoczni. Następnie zaangażował się w tworzeniu
nielegalnych struktur związkowych. Zbierał środki dla rodzin osób aresztowanych oraz dystrybuował
nielegalne wydawnictwa związkowe.
Od reaktywacji związku w 1989 r. ponownie wszedł do Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” Stoczni
Gdynia, aktywnie działając do momentu przejścia na emeryturę w 2010 r.
Od 1989 do 1993 roku wchodził w skład Społecznego Komitetu Budowy Pomników Ofiar Grudnia
1970 r. w Gdyni (sekretarz Komitetu). Ostatecznie pomnik „Gdyńskie Krzyże” został poświęcony i
odsłonięty w grudniu 1993 r. Jako senior aktywnie działa do dziś na niwie związkowej i patriotycznej.
W środowisku ludzi „S” jest ceniony za stałość swych poglądów politycznych oraz za głęboki
patriotyzm.
Czesław Szweda
W wieku 23 lat jako pracownik Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni czynnie uczestniczył w
protestach robotniczych w grudniu 1970 r. W styczniu 1971 r. próbował wraz z grupą stoczniowców
wzniecić ponownie strajk w gdyńskiej stoczni (dok. SB w zasobie archiwalnym IPN).
Czynnie uczestniczył w strajku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni w sierpniu 1980 r. Członek
Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w stoczni gdyńskiej od 1980 r. do 2010 r. (formalnie kadencja
wygasła w 2010 r. mimo likwidacji zakładu w 2009 r.)
W grudniu 1981 r., po wprowadzeniu stanu wojennego wszedł w skład Komitetu Strajkowego Stoczni
im. Komuny Paryskiej. W latach 1982 – 1989 czynny działacz opozycji antykomunistycznej. W
strukturach konspiracyjnych związku na terenie stoczni piastował funkcję skarbnika. Zajmował się
pomocą rodzinom osób aresztowanych oraz dystrybucją nielegalnych wydawnictw. W związku ze
swoją postawą był szykanowany (rewizje i przesłuchania). W 1989 r. znalazł się w grupie legalizującej
ponownie NSZZ „Solidarność” w gdyńskiej stoczni. Po przejściu na emeryturę dalej aktywnie udziela

5. się w strukturach NSZZ „Solidarność” (sekcja emerytów). Uczestniczy w akcjach związkowych i
działaniach patriotycznych. Wniosek o Odznaczenie w pełni poparł Zarząd Regionu Gdańskiego NSZZ
„Solidarność”.
Złote Krzyże Zasługi
Irena Jenda
Członek NSZZ „Solidarność” od roku 1980, przewodnicząca komisji zakładowej NSZZ „Solidarność” w
stacji pogotowia ratunkowego w Gdańsku od roku 1993 r. Zatrudniona w Zarządzie Regionu Gd. NSZZ
„Solidarność” w dziale szkoleń na stanowisku trenera związkowego. Obecnie kierownik działu/trener
związkowy/metodyk związkowy. szkoli członków związku z zakresu prawa pracy, negocjacji, układów
zbiorowych pracy, ekonomii, dialogu społecznego. Członek Zarządu Regionu Gd. NSZZ „S”.
Przewodnicząca regionalnej sekcji służby zdrowia NSZZ „S” w kadencji 2014 – 2018. obecnie zastępca
przewodniczącego. W ramach swojej działalności wspiera organizacje związkowe w ich działaniach na
rzecz pracowników. Ławnik w sądzie pracy – sądu rejonowego w Gdyni i Gdańsku - cztery kadencje.
Od lat szkoli kolejnych liderów związkowych, osoby zabiegające o godne warunki pracy i płacy w
swych zakładach pracy. Jest szanowana tak w Zarządzie Regionu, jak i wśród organizacji związkowych,
które często wspiera także od strony prawnej i doradczej.
Aleksander Kozicki
Doktor nauk humanistycznych w zakresie historii, historii XX wieku, stosunków międzynarodowych,
bezpieczeństwa narodowego. Autor pionierskich prac dotyczących Wywiadu Polskich Sił Zbrojnych za
Zachodzie po II Wojnie Światowej, białoruskiej emigracji politycznej oraz Solidarności Walczącej.
Zaangażowany w działalność NSZZ „Solidarność”:
- 1998 – 2018 wiceprzewodniczący Komisji Międzyzakładowej Stoczni Gdynia
- od 2006 członek Zarządu Regionu Gdańskiego
- od 2010 i nadal przewodniczący Rady Oddziału Gdynia Regionu Gdańskiego
- od 1998 i nadal współorganizator uroczystości tragedii Grudnia 1970 w Gdyni
- w 2008 organizator (wraz z Klubem Honorowych Dawców Krwi Stoczni Gdynia) akcji zbierania krwi
dla walczącej Gruzji. Inicjator akcji wysyłania protestów do Konsulatu Federacji Rosyjskiej w Gdańsku i
Ambasady Federacji Rosyjskiej w Warszawie.
- od 2015 komentator polityczny Telewizji TRWAM oraz Radia Maryja
- od 2019 Radny Województwa Pomorskiego (Prawo i Sprawiedliwość)
Jako członek Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „S” Aleksander Kozicki dał się poznać jako osoba
kompetentna, stała w poglądach, dążąca do kompromisu, szanowana przez ludzi, stąd pełne poparcie
wniosku o odznaczenie.
Józef Rymsza

6. Od wielu lat wykazuje się aktywną pracą związkową, ale też społeczną (do dzisiaj pomaga w wielu
sprawach pisząc pisma, pozwy, interwencje ludziom starszym, biednym mieszkańcom powiatu
kościerskiego, itp.).
W 1980 roku tworzył NSZZ „S” w PPU „Prefabet”. Został wybrany zastępcą Przewodniczącego a
następnie do ogłoszenia stany wojennego pełnił funkcję Przewodniczącego KM. Brał udział w
strajkach, jeździł też na spotkania związkowe do Gdańska. Był organizatorem pierwszej Mszy polowej z
okazji 3 maja w 1981 r. w Kościerzynie przy pomniku Józefa Wybickiego, i wydarzeń Grudnia 1970. Po
ogłoszeniu stanu wojennego kolportował materiały niezależne.
Od 1990 r. stale funkcjonuje w strukturach NSZZ „Solidarność” pełniąc różne funkcje. Od 1999 r. do
chwili obecnej pełni funkcję Kierownika Oddziału w Kościerzynie. W 2000 r. doprowadził do tego, że
Oddział ma własny sztandar związkowy. Jest inicjatorem pomocy dla powodzian, tzw. „Akcji Zeszyt”
dla uczniów oraz organizatorem Wieczerzy Wigilijnych w Kościerzynie dla osób samotnych – rodzin
wielodzietnych, corocznych mszy św. za Ojczyznę. Wspiera różne inicjatywy od charakterze
patriotycznym. W Zarządzie Regionu Gdańskiego NSZZ „S” dał się poznać jako osoba niezwykle
solidna, służąca pomocą prawną, materialną ludziom w potrzebie.
Zbigniew Sikorski
Przewodniczący KZ NSZZ „Solidarność w SM Maćkowy w gdańsku od 1999 r. członek Zarządu Regionu
Gdańskiego. NSZZ „Solidarność’’ od 2002 r. Przewodniczący Rady Krajowej Sekcji Przemysłu
Mleczarskiego, Spirytusowego i Koncentratów Spożywczych NSZZ „Solidarność’’ od 2005 r .
przewodniczący Rady Sekretariatu Przemysłu Spożywczego NSZZ „Solidarność’’ od 2018 r., delegat na
Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność’’ od 2014 r.
Radny rady dzielnicy Gdynia Pogórze, w tym jej przewodniczący w kadencji 2002-2006 r. Ławnik sądu
okręgowego w Gdańsku w latach 2004-2009 r. oraz ławnik sądu rejonowego w Gdyni w latach 2009-
2012 r. Wspiera działania charytatywne, w tym Fundusz Stypendialny NSZZ „Solidarność” w Gdańsku.
Leszek Świeczkowski
W strukturach związku NSZZ „Solidarność” od dnia ponownej rejestracji w roku 1989. W latach 1990-
98 wiceprzewodniczący Komisji Międzyzakładowej, zaś od roku 1998 do chwili obecnej na stanowisku
Przewodniczącego Komisji Międzyzakładowej. Od roku 2002 do chwili obecnej wiceprzewodniczący
Krajowej Sekcji Pracowników Przemysłu Farmaceutycznego. Od roku 1990 aż do dziś delegat na Walne
Zgromadzenie Delegatów Regionu Gdańskiego, a od roku 2002 delegat na Krajowy Zjazd Delegatów
NSZZ „Solidarność”. Od roku 1996 do chwili obecnej koordynator i organizator Pielgrzymki Ludzi Pracy
oddziału starogardzkiego na Jasną Górę.
Przewodniczący zespołu negocjacyjnego w procesie prywatyzacji starogardzkich zakładów
farmaceutycznych „Polfa”, który zakończył się podpisaniem szerokiego w zakresie pakietu socjalnego
dla pracowników (m.in. pracowniczy program emerytalny już w 2004 r., pakiet opieki medycznej dla
pracowników i emerytów; dopłaty do posiłków, fundacja stypendialna dla dzieci pracowników). Od
roku 2002 do dziś funkcja społeczna wiceprezesa koszykarskiego klubu sportowego SKS Polpharma w
Starogardzie Gdańskim. Inicjowanie, organizacja oraz koordynacja licznych akcji pomocy

7. charytatywnej dla ofiar klęsk żywiołowych (powódź, nawałnica) oraz wielu osób potrzebujących z
lokalnej społeczności, z nastawieniem na ludzi starszych oraz niepełnosprawnych.
Bogdan Tyloch
Od 2004 r. jest przewodniczącym Powiatowej Rady Zatrudnienia w Chojnicach. Od 2007 r. do chwili
obecnej jest przewodniczącym Samorządu Mieszkańców osiedla nr 5 w Chojnicach. Jest
organizatorem wycieczek dla mieszkańców osiedla, imprez integracyjnych dla młodzieży z osiedla,
- współpracuje od lat ze Szkołą Podstawową nr 5 i Szkołą Specjalną nr 4 w Chojnicach,
- współpracuje ze Stowarzyszeniem na rzecz osób z upośledzeniem umysłowym w Chojnicach w
organizacji warsztatów zajęciowych w zakładach pracy.
Od 1980 roku jest członkiem NSZZ „Solidarność”. Współorganizator struktur „S” na PKP.
Od 1998 roku jest kierownikiem Oddziału NSZZ „Solidarność” w Chojnicach. Organizator różnych akcji
związkowych, inicjator otwarcia ronda im. rotmistrza Witolda Pileckiego w Chojnicach.
Jest szanowany za otwartość na dialog, ale też za stałość swych poglądów, akcent na pracę i godziwe
płace, za swój patriotyzm.
Anna Woroniecka
Nauczyciel geografii. W NSZZ Solidarność od 1994 roku - przewodnicząca koła, członek Komisji
Międzyzakładowej Pracowników Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” w Gdańsku (2002- 2018),
członek Prezydium (2007- 2018), członek Regionalnej Komisji Rewizyjnej (od 2010, od 2014
przewodnicząca).
Od 2004 roku – grupa wsparcia dla osób mobbingowanych w oświacie, udzielono wsparcia ok 40
osobom.
Od 2011do 2019 roku radna w dzielnicy Gdańsk Śródmieście (2013-2015 zastępca przewodniczącej
zarządu dzielnicy).
0d 1965-2000 członek ZHP (od 1970 instruktor – namiestnik zuchowy, drużynowa zuchowa i harcerek,
szczepowa, członek Komendy Hufca Gdańsk Śródmieście. Od 1966 do 2003 r. przewodnik turystyki
kajakowej (1974). Od 1985-1990 duszpasterstwo harcerskie w Diecezji Gdańskiej. Jako członek Komisji
Rewizyjnej Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „S” Anna Woroniecka dała się poznać jako osoba
kompetentna, stała w poglądach, szanowana przez ludzi.
Ś.p. Bogumił Soczyński (zmarł 7 lipca 2020 r.)
Od 1990 r. był radcą prawnym zatrudnionym przez Sekcję Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” a
także przez Komisję Krajową NSZZ „Solidarność”. Udzielał także porad prawnych w Regionie Gdańskim
NSZZ „Solidarność”.

8. Mecenas Bogumił Soczyński jako wybitny specjalista w dziedzinie prawa oświatowego przez
dziesięciolecia wspierał „Solidarność” oświatową na różnych szczeblach, udzielając porad prawnych,
pisząc pisma procesowe i opinie prawne. Wniósł szereg ważnych uwag do projektów zmian prawa
oświatowego – ustawy karta nauczyciela, ustawy o systemie oświaty, ustawy Prawo oświatowe, wielu
projektów rozporządzeń Ministerstwa Edukacji Narodowej.
Bezkompromisowy w walce o obronę praw pracowniczych, wielki autorytet nie tylko dla członków
„Solidarności”. Bogumił Soczyński był też szanowany za stałość poglądów, przywiązanie do
patriotyzmu, polskości.
Srebrne Krzyże Zasługi
Krzysztof Adamczyk
Od 1980 r. członek NSZZ „Solidarność”, w latach 1995-2002 przewodniczący i wiceprzewodniczący
Regionalnej Komisji Rewizyjnej, od 2002 do teraz członek Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „S”. W latach
1998-2002 z ramienia RS AWS radny I kadencji Sejmiku Województwa Pomorskiego. Od 2007 r. członek
Polskiego Stowarzyszenia Morsko-Gospodarczego im. Eugeniusza Kwiatkowskiego. W latach 2000-2020 –
wiceprezes Stowarzyszenia Absolwentów Politechniki Gdańskiej Wydziału Budowy Okrętów
Jako członek Zarządu Regionu Gd. NSZZ „S” Krzysztof Adamczyk dał się poznać jako osoba
kompetentna, stała w poglądach, szanowana przez ludzi.
Stefan Gawroński
Członek NSZZ „Solidarność” od września 1980 r. Przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ
„Solidarność” w Okręgowej Stacji Hodowli Zwierząt w Gdańsku od 1989 do 1995 r. Od 10 września
1993 r. zatrudniony w Zarządzie Regionu Gdańskiego NSZZ „Solidarność” w Dziale szkoleń jako
trener związkowy przekazujący wiedzę członkom związku z zakresu prawa pracy i prawa
związkowego, dialogu społecznego, negocjacji, układów zbiorowych pracy, oraz ekonomii. Jako
członek Prezydium ZRG zajmuje się zagadnieniami: szkoleń, rozwoju związku oraz bhp i ochroną
zdrowia pracowników w środowisku pracy. Współdziała na tym polu z Państwową Inspekcją Pracy za
co został uhonorowany w 2009 r. nagrodą im. Krahelskiej. Z ramienia pełnionych funkcji uczestniczy w
rozwiązywaniu konfliktów pracowniczych w zakładach pracy, organizuje szkolenia dla Społecznych
Inspektorów Pracy z zakresu ich uprawnień kontrolnych warunków pracy i wynagrodzeń pracowników,
uczestniczy w negocjacjach organizacji związkowych z pracodawcami. Od 2001 r. jest mediatorem
prawa pracy z listy Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej i prowadził ponad 30 mediacji
rozwiązujących spory zbiorowe pomiędzy pracownikami a pracodawcami. Pełnił funkcje Ławnika w
Sądzie Pracy – Sądu Rejonowego w Gdyni przez trzy kadencje. Członek Kapituły Funduszu
Stypendialnego NSZZ „Solidarność” w Gdańsku.
Stefan Gawroński jest ceniony w Regionie Gdańskim za szkolenia, za służenie pomocą, szczególnie w
zakresie ochrony właściwych warunków pracy.
Medale Stulecia Odzyskania Niepodległości
Piotr Szczudłowski

9. Od 1977 r. był członkiem Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, natomiast od 1979 r. działał w
Ruchu Młodej Polski. W sierpniu 1980 r. uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej jako drukarz i
kolporter materiałów MKS. Podczas manifestacji 11.11.1980 r. w Lublinie Piotr Szczudłowski wygłosił
przemówienie o charakterze antysocjalistycznym, za co w dn. 14.11.1980 r. został aresztowany.
Zwolniono go pod groźbą strajku protestacyjnego wyższych uczelni w Lublinie.
Po wprowadzeniu stanu wojennego Piotr Szczudłowski został internowany 4. 01. 1982 r. Przebywał w
ośrodkach odosobnienia w Iławie, Kielcach-Piaskach, Rzeszowie-Załężu i Nowym Łupkowie, aż do
zwolnienia w dn. 07.12.1982 r. Od 1983 r. zaangażował się w działalność niezależnego ruchu
studenckiego oraz lubelskiej Konfederacji Polski Niepodległej. Ponadto kolportował wydawnictwa
podziemne. 29. 04. 1985 r. Piotr Szczudłowski został aresztowany za kolportaż ulotek podziemnej
„Solidarności”, nawołujących do bojkotu obchodów święta 1 Maja i licznego uczestnictwa w
obchodach święta 3 Maja. 14. 09. 1985 r. wyrokiem Sądu Rejonowego w Lublinie Piotr Szczudłowski
został skazany na 1 rok więzienia.
Tadeusz Szczudłowski
W 1976 r. podpisał list protestacyjny studentów wyższych uczelni Gdańska przeciwko represjom
wobec robotników zakładów w Radomiu i Ursusie. Od 1977 r. zaangażował się w działalność Ruchu
Obrony Praw Człowieka i Obywatela, prowadząc w swoim mieszkaniu punkt informacyjny. W latach
1977-1980 organizował i brał udział w manifestacjach z okazji świąt 3 maja i 11 listopada w Gdańsku.
03.05.1980 r. po mszy św. w Bazylice Mariackiej odbył się wiec przy pomniku Jana III Sobieskiego na
Targu Drzewnym. Uczestniczący w tej demonstracji Tadeusz Szczudłowski wygłosił przemówienie, w
którym domagał się respektowania praw człowieka i wolności obywatelskich. Z tego powodu po
zakończeniu wiecu został aresztowany i skazany przez Kolegium ds. Wykroczeń na karę 3 miesięcy
więzienia, którą odbył w okresie od 06.05.1980 r. do 03.08.1980 r. W sierpniu 1980 r. Tadeusz
Szczudłowski uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej. 17.08.1980 r. z jego inicjatywy na terenie
stoczni odbyła się msza św., celebrowana przez ks. Henryka Jankowskiego. Tadeusz Szczudłowski był
ponadto współautorem 21 postulatów ogłoszonych przez Międzyzakładowy Komitet Strajkowy.
Na I Krajowym Zjeździe Delegatów NSZZ „Solidarność” był gościem honorowym. W okresie od 02. 01.
1982 r. do 16. 10. 1982 r. internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku. Od 1983 r. Tadeusz
Szczudłowski zaangażował się w pomoc więźniom politycznym i ich rodzinom. W maju 1988 r.
uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej.