And in the sixth month the angel Gabriel was sent from God unto a city of Galilee, named Nazareth, To a virgin espoused to a man whose name was Joseph, of the house of David; and the virgin's name was Mary. And the angel came in unto her, and said, Hail, thou that art highly favoured, the Lord is with thee: blessed art thou among women. And when she saw him, she was troubled at his saying, and cast in her mind what manner of salutation this should be. And the angel said unto her, Fear not, Mary: for thou hast found favour with God. And, behold, thou shalt conceive in thy womb, and bring forth a son, and shalt call his name JESUS. He shall be great, and shall be called the Son of the Highest: and the Lord God shall give unto him the throne of his father David: And he shall reign over the house of Jacob for ever; and of his kingdom there shall be no end. LUKE 1:26-33
The Gospel of James or The Protevangelion is a second-century infancy gospel telling of the miraculous conception of the Virgin Mary, her upbringing and marriage to Joseph, the journey of the couple to Bethlehem, the birth of Jesus, and events immediately following.
The Book of Tobit, also known as the Book of Tobias or the Book of Tobi, is a 3rd or early 2nd century BC Jewish work describing how God tests the faithful, responds to prayers, and protects the covenant community. Oil painting by a Dutch painter in the 17th century.
Several very learned writers have entertained a favourable opinion of these Epistles. They are undoubtedly of high antiquity. Salmeron cites them to prove that Seneca was one of Car's household, referred to by Paul, Philip. iv. 22, as saluting the brethren at Philippi. In Jerome's enumeration of illustrious men, he places Seneca, on account of these Epistles, amongst the ecclesiastical and holy writers of the Christian Church. Sixtus Senensis has published them in his Bibliotheque, pp. 89, 90; and it is from thence that the present translation is made. Baronius, Bellarmine, Dr. Cave, Spanheim, and others, contend that they are not genuine.
Book of Baruch, ancient text purportedly written by Baruch, secretary and friend of Jeremiah, the Old Testament prophet. The text is still extant in Greek and in several translations from Greek into Latin, Syriac, Coptic, Ethiopic, and other languages. The Book of Baruch is apocryphal to the Hebrew and Protestant canons but was incorporated in the Septuagint and was included in the Old Testament for Roman Catholics. The work is a compilation of several authors and is the only work among the apocrypha that was consciously modeled after the prophetic writings of the Old Testament.
The Gospel of James or The Protevangelion is a second-century infancy gospel telling of the miraculous conception of the Virgin Mary, her upbringing and marriage to Joseph, the journey of the couple to Bethlehem, the birth of Jesus, and events immediately following.
The Book of Tobit, also known as the Book of Tobias or the Book of Tobi, is a 3rd or early 2nd century BC Jewish work describing how God tests the faithful, responds to prayers, and protects the covenant community. Oil painting by a Dutch painter in the 17th century.
Several very learned writers have entertained a favourable opinion of these Epistles. They are undoubtedly of high antiquity. Salmeron cites them to prove that Seneca was one of Car's household, referred to by Paul, Philip. iv. 22, as saluting the brethren at Philippi. In Jerome's enumeration of illustrious men, he places Seneca, on account of these Epistles, amongst the ecclesiastical and holy writers of the Christian Church. Sixtus Senensis has published them in his Bibliotheque, pp. 89, 90; and it is from thence that the present translation is made. Baronius, Bellarmine, Dr. Cave, Spanheim, and others, contend that they are not genuine.
Book of Baruch, ancient text purportedly written by Baruch, secretary and friend of Jeremiah, the Old Testament prophet. The text is still extant in Greek and in several translations from Greek into Latin, Syriac, Coptic, Ethiopic, and other languages. The Book of Baruch is apocryphal to the Hebrew and Protestant canons but was incorporated in the Septuagint and was included in the Old Testament for Roman Catholics. The work is a compilation of several authors and is the only work among the apocrypha that was consciously modeled after the prophetic writings of the Old Testament.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Book of Kings is a book in the Hebrew Bible, found as two books in the Old Testament of the Christian Bible. It concludes the Deuteronomistic history, a history of ancient Israel also including the books of Joshua, Judges, and Samuel.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Book of Samuel is a book in the Hebrew Bible, found as two books in the Old Testament. The book is part of the Deuteronomistic history, a series of books that constitute a theological history of the Israelites and that aim to explain God's law for Israel under the guidance of the prophets.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
More Related Content
More from Filipino Tracts and Literature Society Inc.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Book of Kings is a book in the Hebrew Bible, found as two books in the Old Testament of the Christian Bible. It concludes the Deuteronomistic history, a history of ancient Israel also including the books of Joshua, Judges, and Samuel.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
The Book of Samuel is a book in the Hebrew Bible, found as two books in the Old Testament. The book is part of the Deuteronomistic history, a series of books that constitute a theological history of the Israelites and that aim to explain God's law for Israel under the guidance of the prophets.
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Story of Ahikar, folktale of Babylonian or Persian origin, about a wise and moral man who supposedly served as one of the chief counselors of Sennacherib, king of Assyria (704–681 bc). Like the biblical Job, Ahikar was a prototype of the just man whose righteousness was sorely tested and ultimately rewarded by God.
More from Filipino Tracts and Literature Society Inc. (20)
Armenian - The Story of Ahikar the Grand Vizier of Assyria.pdf
Basque - The Gospel of the Birth of Mary.pdf
1. Mariaren jaiotzaren
ebanjelioa
1. KAPITULUA
1. Maria Birjiña dohatsu eta beti gloriosa, Dabiden
errege-errenetik eta familiatik sortua, Nazareteko
hirian jaio zen, eta Jerusalemen hezi zen, Jaunaren
tenpluan.
2 Haren aita Joakim zuen izena, eta amaren Ana.
Bere aitaren familia Galileakoa eta Nazareteko hiria
zen. Bere amaren familia Belengoa zen.
3. Haien bizia garbia eta zuzena zen Jaunaren
aitzinean, piadosoak eta errugabeak gizonen
aurrean. Zeren beren substantzia guztia hiru zatitan
banatu zuten:
4. Bata tenpluari eta tenpluko arduradunei eskaini
zieten; beste bat ezezagun eta egoera txarrean
zeuden pertsonen artean banatu zuten; eta
hirugarrena beretzat eta beren familiaren
erabilerarentzat gorde zuten.
5. Honela ogei urte inguru bizi izan ziren kastioki,
Jainkoaren mesedetan, eta gizonen estimuan, seme-
alabarik gabe.
6. Baina zin egin zuten, baldin Jainkoak mesederen
bat emanez, Jaunaren zerbitzura emango zutela;
horregatik joaten ziren urteko jai guztietan Jaunaren
tenplura.
7. Eta gerthatu zen, dedikazioko jaia hurbiltzen
zenean, Joakim, bere leinuko beste batzuekin,
Jerusalemera igo zen, eta garai hartan Isakar apaiz
nagusi zen;
8. Joakim bere opariak ekartzen ikusi zituenean
Joakim bere opariak ekartzen, mespretxatu zituen
bera eta bere opariak, eta galdetu zion:
9. Zergaitik, seme-alabarik ez zuena, agertuko zen
izan zutenen artean? Gehituz, bere eskaintzak ezin
izan zirela inoiz onargarri izan Jainkoarentzat, hark
epaitu baitzuen seme-alabak izateko merezi ez
zuela; Eskritura Santuak erran zuen: Madarikatua
Israelen ar sortuko ez duen guzia.
10. Gehiago erran zuen, lehenik madarikazio
hartatik libratu behar zuela, sortzeren bat sortuz, eta
gero bere opariekin Jainkoaren aitzinean etorri.
11. Joakim, berriz, nahasturik asko nahastu zen
halako gaitzespenaren lotsaz, erretiratu zen
artzainengana, zeñak beren larreetan abereekin
zeuden;
12. Zeren etzuen etxera itzultzeko gogorik, bere
auzokoek, bertan zeudenak eta hau guzia entzutean
aphez nagusiarengandik, jendaurrean gaitzetsi ez
zezaten.
2. KAPITULUA
1. Bainan denbora batez han egon zenean, egun
batean bakarrik zegoenean, Jaunaren aingerua
gelditu zen haren ondoan, argi izugarri batekin.
2. Nori, itxuraz kezkaturik, agertu zitzaion
Aingeruak, hura konposatzen ahalegindurik, esan
zion:
3. Ez izan beldurrik, Joakim, ez larritu ene ikustean,
zeren ni hark bidalitako Jaunaren aingerua naiz,
jakin dezadan, zure otoitzak entzunak direla, eta
zure limosna Jainkoaren aitzinean igo dela. .4.
Zeren ikhusi du ziur zure lotsa, eta entzun zaituzte
bidegabeko laidoa, semerik ez izanagatik: zeren
Jainkoa da bekatuaren mendekatzailea, eta ez
naturarena;
5. Beraz, edozein pertsonaren sabela ixten duenean,
horregatik egiten du, modu zoragarriagoan berriro
ireki dezan, eta jaiotakoa ez dela lizunkeriaren
produktua dirudi, Jainkoaren dohaina baizik. .
6. Zeren Sara zure herriaren lehen ama, ez zen
antzua bere laurogeigarren urtera arte ere: eta hala
ere bere zahartzaroaren amaieran ere sortu zuen
Isaak, zeinaren baitan promesa nazio guztien
bedeinkapen bihurtu baitzen.
7. Rakel-ek ere, Jainkoarengandik hain mesederik,
eta Jakob santuarengandik hain maitatua, antzua
izan zen luzaroan, eta gero Joseren ama izan zen,
zeina ez zen Egiptoko gobernaria bakarrik, baizik
eta hainbat nazio galtzetik libratu zituen. gosea.
8. Juezen artean nor zen Sanson baino ausartago,
edo Samuel baino santuago? Eta, hala ere, beren
ama biak antzuak ziren.
9. Baina arrazoiak ez bazaituzte konbentzituko nire
hitzen egiaz, urte aurreratuetan maiz daudela
adigaiak, eta antzu zirenek beren harridura handian
atera dutela; beraz, Ana zure emazteak alaba bat
ekarriko dizu, eta Maria deituko diozu izena;
10. Zure botoaren arabera, bere haurtzarotik
dedikatuko da Jaunari, eta Espiritu Santuaz beteko
da amaren sabeletik;
11. Ez du ezer kutsatua jan, ez edanen, eta bere
mintzaerarik gabe izango da jende arruntaren artean,
Jaunaren tenpluan baizik; horrela ez dadila erori
gaiztoaren inongo kalumnia edo susmopean.
12. Beraz, bere urteen prozesuan, antzu zen
batengandik jaiotako modu miragarrian izango den
bezala, halaxe, oraindik birjina den bitartean,
parekorik gabeko moduan, Jainko Goi-goikoaren
Semea sortuko du. , deitu izan zaitez Jesus, eta, bere
izenaren esanahiaren arabera, izan nazio guztien
Salbatzailea.
13. Eta hauxe izango da nik iragartzen ditudan
gauzen seinale, hots, Jerusalemeko urrezko atarira
iristean, han ezagutuko duzu zure emaztea Anna,
2. zeina oso asaldatuta egonik, itzuli ez zinela lenago,
orduan poztuko da. zu ikusteko.
14. Aingeruak hau esan zuenean alde egin zuen
harengandik.
3. KAPITULUA
1 Gero Aingerua agertu zitzaion bere emazteari
Anari, esanez: Ez izan beldurrik, ez pentsa ikusten
duzuna izpiritua denik.
2. Zeren ni naiz zure otoitzak eta limosnak
Jainkoaren aurrean eskaini ditudan aingeru hura, eta
orain zugana bidalia naizen, jakin dezadan alaba bat
jaioko zaizula, Maria deituko dena, eta goian
bedeinkatua izango dena. emakume guztiak.
3 Jaiotzean berehala, Jaunaren graziaz betea izango
da, eta bere aitaren etxean utzitako hiru urteetan
iraungo du, eta gero, Jaunaren zerbitzura
dedikaturik, ez da aldenduko. tenplua, urteetako
diskreziora iritsi arte.
4. Hitz batean, han zerbitzatuko du Jauna gau eta
egun barauetan eta otoitzean, utziko du gauza
kutsakor guztietatik, eta ez du inor ezagutuko;
5. Baina, inongo kutsadurarik eta kutsadurarik
gabeko adibide paregabea izanik, eta inor ezagutzen
ez duen birjina batek, seme bat sortuko du, eta
neskame batek aterako du Jauna. bere graziaz eta
izenez eta obrez, munduaren Salbatzailea izango
dena.
6. Jaiki zaitez, bada, eta igo Jerusalemera, eta
urrezko atea deitzen den hartara helduko zarenean,
urrez urreztatua baitago, esan dizudanaren seinale,
zure senarrarekin egingo duzu topo, zeinen
segurtasunagatik. hainbeste kezkatuta egon dira.
7. Bada, gauz hauk horrela buruturik eridentzean,
sinetsi esan dizuedan guzia ere, dudarik gabe,
beteko direla.
8. Beraz, aingeruaren aginduaren arabera, biak
zeuden lekuetatik alde egin zuten, eta aingeruak
iragarpenean zehaztutako tokira iritsi zirenean,
elkar topatu zuten.
9. Orduan, elkarren ikuskeraz pozturik, eta ume
baten promesaz bete-betean aseturik, eskerrak eman
zizkioten umilak goratzen dituen Jaunari.
10. Jauna laudatu ondoren, etxera itzuli ziren, eta
Jainkoaren promesaren itxaropen alai eta seguruan
bizi ziren.
11. Konzebitu zuen Annak, eta alaba bat eman zuen,
eta Aingeruaren aginduaren arabera, gurasoek
Maria deitu zioten.
4. KAPITULUA
1. Eta iru urthe igaro ziranean, eta bere denbora
beterik, eraman zuten Ama Birjina Jaunaren
tenplora opariekin.
2. Eta baziren tenploaren inguruan, hamabost
salmoen arabera, igotzeko hamabost eskailera.
3. Zeren tenplua mendi batean eraikia zegoenez,
kanpoan zegoen erre-oparien aldarea ezin zen
eskaileretatik baizik hurbildu;
4. Ama Birjinaren eta Maria haurtxoaren gurasoek
eskailera horietako batean jarri zuten;
5. Bainan beren soñekoak eranzten ari ziren
bitartean, zeinetan ibilitakoak, eta ohituraren
arabera txukunago eta garbiagoak ziren batzuk
jantzita,
6. Bitartean Jaunaren Ama Birjina halako eran igo
zen eskailera guziak bata bestearen atzetik, inoren
laguntzarik gabe, hura eraman edo altxatzeko, non
edonork juzgatuko baitzuen handik adinez bete-
betekoa zela.
7. Hala egin zuen Jaunak, bere Ama Birjinaren
haurtzaroan, egin zuen lan aparteko au, eta
mirakulu honen bidez frogatzen zuen zein andia
izan zen hemendik aurrera.
8. Baña gurasoek beren sakrifizioa eskaini zuten
legearen usadioaren arabera, eta beren botua beterik,
utzi zuten Ama Birjina beste birjina batzuekin
tenploko logeletan, an hazi behar zirenak, eta etxera
itzuli ziren.
5. KAPITULUA
1. Baña Jaunaren Ama Birjiña, beldurrean aurrera
zihoala, perfekzioetan ere handitu zan, eta
Salmistaren esanaren arabera, bere aitak eta amak
utzi zuten, baina Jaunak zaindu zuen.
2. Zeren egunero aingeruen hizkera izaten zuen, eta
egunero Jainkoarengandik bisitariak jasotzen zituen,
zeinak gaitz guzietarik gorde zuen, eta gauza on
guziez ugaritu;
3. Bada, azkenean bere hamalaugarren urtera heldu
zenean, gaiztoak ezin ziozkaten ezer gaitzesgarri
bere karguan jarri, hala ezagutzen zuten pertsona on
guztiek miretsi zuten haren bizitza eta mintzamena.
4 Garai hartan apaiz nagusiak ordena publikoa egin
zuen. Tenpluan egoitza publikoak zituzten eta adin
honetara heldu ziren birjina guztiak etxera itzuli
behar zirela, eta, orain heldutasun egokia zutenez,
beren herrialdeko ohituraren arabera, ezkontzen
ahalegindu ziren.
5. Agindu horri, beste birjina guziek obedientzia
aise eman arren, Jaunaren Birjina Mariak bakarrik
erantzun zuen, ezin zuela bete.
6 Arrazoi hauek emanez, bai berak eta bai bere
gurasoek Jaunaren zerbitzura dedikatu zutela; eta
gañera, Jaunari birjinidadea agindu ziola, gizon
3. batekin etzanda etzanda sekula hausteko deliberatu
zan botoa.
7 Apaiz-nagusiak arazo batean sartuta,
8. Ikusirik ez zen ausartzen, ez alde batetik botoa
deuseztatzen, eta desobeditu egiten baitzuen
Eskriturak, zeinak dioen, Botoa eta egin ezazue.
9 Ez, bestalde, ohiturarik ezarri, zeina herria arrotz
zen, agindu zuena,
10. Gertuko den jaian, Jerusalemeko eta inguruko
lekuetako nagusi guztiak elkartu zitezen, haien
aholkua jaso zezan, nola egin behar zuen hobekien
kasu zailean.
11. Ondorioz bildu zirenean, aho batez erabaki
zuten Jauna bilatzea, eta harengandik aholkua
galdetzea gai honetan.
12. Eta guziak otoitzean ari zirenean, aphez-burua,
ohizko moduan, joan zen Jainkoaren kontsulta
egitera.
13. Eta berehala entzun zuten arketik, eta
miserikordiategitik, zeina entzun zuten guziek,
Isaiasen profeziaz galdetu edo bilatu behar zela
Ama Birjina nori eman eta ezkonduta;
14. Zeren Isaiasek dioenez, Jeseren zurtoinetik
makila bat aterako da, eta lore bat aterako da bere
sustraitik,
15. Eta Jaunaren Espiritua bere gañean atsedenduko
da, jakinduria eta adimenaren Espiritua, Aholkuaren
eta Ahalmenaren Espiritua, jakintza eta pietatearen
Espiritua, eta Jaunaren beldurrearen Espirituak
beteko dau.
16. Orduan, profezia honen arabera, ezarri zuen
Daviden etxeko eta familiako gizon guztiek,
ezkongaiak eta ezkontuak zirenak, aldarera eraman
zezaten beren hainbat makila.
17. Eta edozein pertsonaren makilatik atera eta gero,
lore bat sortuko zen, eta haren gainean Jaunaren
Espiritua uso baten itxuran eseri behar zen, hura
izango zen Ama Birjina eman behar zaion gizona.
eta ezkonduta egon.
6. KAPITULUA
1. Gainontzekoen artean, Jose deitzen zen gizon bat,
Daviden etxeko eta familiakoa, eta urte oso
aurreratua, bere makila atzera botatzen zuena,
bakoitzak berea aurkezten zuenean.
2 Bada, zeruko ahotsari ezer atsegingarri iruditu ez
zitzaionean, aphez nagusiak Iainkoari berriro
kontsultatzea egokitzat jo zuen.
3. Nork ihardetsi zioen Ama Birjina ezkongaitu
behar zena zela elkartu zirenen artean, bere makila
ekarri ez zuena.
4 Beraz, Joseph saldu zuten.
5. Zeren bere makila ekartzen zuenean, eta zerutik
zetorren uso bat haren gañean altxaturik, guziek
garbi ikusi zuten, Ama Birjina berarekin
ezkontzatuko zela.6. Ondorioz, ezkontza egiteko
ohiko zeremoniak amaiturik, itzuli zen bere
Belengo bere hirira, bere etxea ordenatzeko eta
ezkontzarako behar zena egiteko.
7. Baina Maria Jaunaren Ama Birjina, adin bereko
beste zazpi birjinekin, aldi berean, eta apaizak
harekin egoteko izendatuak, itzuli zen bere
gurasoen etxera Galileara.
7. KAPITULUA
1. Bada, Galileara lehenbiziko ethorri zenean,
Gabriel aingerua igorri zen harengana,
Jainkoarengandik, gure Salbatorearen konzepzioa
eta hura konzeptitzeko era eta modua deklaratzera.
2 Hartara sarturik, argi ikaragarriz bete zuen bera
zegoen gela, eta agurrez agurrez, esan zuen:
3 Agur, Maria! Jaunaren Birjina onargarriena! O
Ama Birjina Graziaz betea! Jauna zurekin dago,
bedeinkatua zara emakume guztien gainetik,
bedeinkatua zara gizon guztien gainetik, hori. jaio
dira orain arte.
4. Baña Ama Birjiña, lenago aingeruen arpegiak
ongi ezagutuak zituena, eta zeruko alako argia ez
zan gauza arraroa;
5. Ez zen aingeruaren ikuskeraz izutu, ez argiaren
handitasunaz, aingeruaren hitzez baizik.
6. Eta hausnartzen hasi zen zer esan nahi zuen hain
aparteko agur batek, zer iragartzen zuen edo zer
nolako helburua izango zuen.
7 Pentsamendu honi erantzuten dio aingeruak,
Jainkozko inspirazioan;
8 Ez izan beldurrik, Maria, agur honetan zure
kastitatearekin bat ez datorren ezer pentsatuko banu
bezala:
9. Zeren grazia aurkitu duzu Jaunaren aurrean,
birjintasuna aukeratu duzulako.
10. Beraz, Birjina zaren bitartean, bekaturik gabe
konzebituko duzu, eta seme bat sortuko duzu.
11. Handia izango da, zeren errege izango baita
itsasotik itsasora, eta ibaietatik lurraren
muturreraino.
12. Eta Gorenaren Semea deituko da; zeren lurreko
egoera kaxkar batean jaio dena zeruko goratu
batean erreinatzen da.
13. Eta Jaunak emango dio bere aita Dabiden tronua,
eta Jakoben etchearen gainean errege izango da
betiko, eta bere erreinua ez da amaierarik izango.
14. Zeren bera baita Erregeen Errege, eta Jauntxoen
Jauna, eta bere tronua sekulako mendeetan da.
15. Aingeruaren diskurtso honi Birjiñak etzion
erantzun, sinesgaitza balitz bezala, baizik eta haren
erara jakin nahi zuela.
4. 16. Erran zuen: Nola izan daiteke hori? Zeren
ikusirik, nere botuaren arabera, ez dudala inoiz
gizonik ezagutu, nola eraman dezaket haur bat
gizonaren hazia gehitu gabe?
17. Horri erantzun zion Aingeruak, eta erran zuen:
Ez pentsa, Maria, ohiko moduan konzebituko
duzula.
18. Zeren, gizon batekin etzan gabe, Birjina den
bitartean, konzebituko duzu; Birjina bitartean,
sortuko duzu; eta Birjina batek zurrupatu egingo
duen bitartean.
19. Zeren Espiritu Santua etorriko da zuen gañera,
eta Goi-goikoaren indarrak itzal egingo zaituzte,
lizunkeriaren beroetatik batere gabe.
20. Beraz, zuengandik jaioko dena santua izanen da.
zeren bakarrik konzebitu da bekaturik gabe, eta
jaioa izanik, Jainkoaren Semea deituko da.
21. Orduan Mariak eskuak luzaturik, eta begiak
zerura altxaturik, erran zuen: Huna Jaunaren
zerbitzaria! Izan bedi niretzat zure hitzaren arabera.
8. KAPITULUA
1. Joan zen bada Jose Judeatik Galileara, berarekin
ezkonduta zegoen Birjina ezkontzeko asmoarekin.
2. Zeren orain hirur hilabete inguru igaro ziren
harekin ezkonduta zegoenetik.
3. Azkenean, argi eta garbi agertu zen haurdun
zegoela, eta ezin zen Joserengandik ezkutatu.
4. Zeren Ama Birjinarengana joan zen dohainik,
ezkontza bat bezala, eta harekin familiartean
mintzatuz, antzeman zuen haurdun zegoela.
5. Eta orduan hasi zen ezinegona eta zalantzan
jartzen, ez zekiela zein bide hartu behar zen onena;
6. Gizon zuzena zelako, etzuen nai hura agerrarazi,
ez difamatu puta zelako susmoaz, gizon piadosa
baitzen.
7 Hark, beraz, erabaki zuen bakar-bakarrik hekien
hitzarmena amaitzea, eta pribatuan bera uztea.
8. Baina gauz hauk gogoeta egiten ari zela, huná
Jaunaren aingerua agertu zitzaion lotan, eta esan
zion Josef, Dabiden semea, ez izan beldurrik;
9. Ez izan nai izan Ama Birjinaren fornikaziozko
errudun denaren susmorik edukitzeko, edo ezer
gaizki pentsatzeko, ez izan beldurrik emaztetzat
hartzeko;
10. Zeren bere baitan sortu dena eta orain zure
gogoa atsekabetzen duena, ez da gizakiaren obra,
Espiritu Santua baizik.
11. Zeren emazte guzietarik bera da Jainkoaren
Semea aterako duen Birjina bakarra, eta Jesus
deituko diozue izena, hau da, Salbatzailea: berak
salbatuko baitu bere herria bere bekatuetatik.
12. Orduan Josek, aingeruaren manamenduaren
arabera, Birjiñarekin ezkondu zen, eta ez zuen
ezagutu, baina kastitatean gorde zuen.
13. Eta orain hurbildu zen bere konzepziotik
bederatzigarren hilabetea, Josek bere emaztea eta
zer beste gauza behar ziren Belenera, nondik etorri
zen hirian, hartu zuenean.
14. Eta gerthatu zan, han zeudela, bete ziran egunak
bere erditzeko.
15. Eta eman zuen bere lehen-semea, Ebanjelista
sainduek irakatsi duten bezala, Jesukristo gure
Jauna, Aita, Seme eta Espiritu Santuarekin bizi eta
erreñatzen dena sekulako mendeetaraino.