Zebulun, the sixth son of Jacob and Leah. The inventor and philanthropist., What he learned as a result of the plot against Joseph.

2. 1. KAPITULUA
Zabulon, Jakoben eta Learen seigarren semea.
Asmatzailea eta filantropa. Joseren aurkako
konplotaren ondorioz ikasi zuena.
1. Zabulonen hitzen kopia, bere semeei hil
baino lehen bere bizitzako ehun eta
hamalaugarren urtean, Jose hil eta bi urtera,
agindu zizkiena.
2. Eta esan zien: Entzun iezadazue,
Zabulonen semeak zaintzen dituzue zuen
aitaren hitzei.
3 Ni, Zabulon, nire gurasoentzat dohain on
bat jaio nintzen.
4. Zeren ni jaio nintzenean nire aita ikaragarri
handitu baitzen, bai artaldeetan, bai
artaldeetan, makilak landuekin bere zatia
zuenean.
5. Ez naiz ohartzen nere egun guzietan bekatu
egin dudala, pentsamenduetan izan ezik.
6. Ez naiz oraino oroitzen gaiztakeriarik egin
dudanik, Joseren aurka egin nuen
ezjakintasuneko bekatuaz izan ezik; izan ere,
nire anaiekin hitz egin nuen ez niola aitari
egindakoa esan.
7. Bainan isilpean negar egin nuen egun asko
Josegatik, zeren beldur nintzela nere anaien,
zeren denak adostu baitziren, norbaitek
sekretua aditzera ematen bazuen, hilko zuela.
8. Bainan hura hil nahi zutenean, negarrez
asko agindu nituen bekatu hunen errudun ez
zitezen.
9. Zeren Simeon eta Gad Joseren kontra etorri
ziren hura hiltzera, eta negarrez esan zien:
Erruki iezadazue, anaiak, erruki zaitezte gure
aita Jakoben erraiak; ez zure kontra bekatu.
10. Eta egiaz bekatu egin badut, kastigatu
nazazue, ene anaiak, eta ez jarri nire eskua,
gure aita Jakoben gatik.
11. Eta hitz oiek erraiten zituenean, negar
eginik, ezin izan nuen bere negarrez jasan, eta
negarrez hasi nintzen, eta isuri zitzaidan ene
gibela, eta askatu zitzaidan nire erraietako
substantzia guztia.
12. Eta negar egin nuen Joserekin, eta nire
bihotza jo zuen, eta nire gorputzeko
giltzadurak dardara egin zuten, eta ezin izan
nintzen zutik.
13. Eta ikusi zuenean Josek ni berarekin
negarrez, eta haren kontra etortzen zirela hura
hiltzera, ihes egin zuen nire atzetik, othoitz
eginez.
14. Baina bitartean Rubenek jaiki eta esan
zuen: Zatozte, ene anaiak, ez dezagun hil,
baina bota dezagun gure aitak zulatu eta urik
aurkitu ez zuten putzu lehor hauetako batera.
15. Zeren horregatik Jaunak debekatu zuen
haietan ura igotzea, Jose gorde zedin.
16. Eta hala egin zuten, ismaeldarrei saldu
arte.
17. Zeren haren prezioan ez nuen parterik, ene
seme-alabak.
18. Baina Simeonek eta Gadek eta gure
anaietatik beste seiek Joseren prezioa hartu
zuten, eta oinetakoak erosi zituzten berentzat,
eta beren emazteak eta beren seme-alabak,
esanez:
19. Ez dugu jango, gure anaiaren odolaren
prezioa baita, baina seguru zapalduko dugu,
zeren esan baitzuen gure gainean errege
izango zela, eta, beraz, ikus dezagun zer
gertatuko den bere ametsak.
20. Beraz, idatzita dago Moisesen Legeko
idazketan: Nork bere anaiari hazia sortu nahi
ez duena, askatu behar da bere oinetakoa, eta
txu egin behar diotela aurpegira.
21. Eta Joseren anaiek ez zuten nahi beren
anaia bizi zedin, eta Jaunak askatu zituen
haiengandik beren anai Joseren aurka
zeramaten oinetakoak.
22. Zeren Egiptora sartzean askatu zituzten
Joseren zerbitzariek atetik kanpo, eta halaxe
egin zioten gorazarre Joseri Faraoi erregearen
erara.
23. Eta ez bakarrik agurtu ziozkaten, baizik
eta gainera tu ere egin zuten, berehala bere
aitzinean erortzen zirelarik, eta horrela lotsatu
ziren aurretik. egiptoarrak.
24. Zeren ondoren, egiptoarrek Joseri egin
zizkioten gaitz guztiak entzun zituzten.
25. Eta saldu ondoren, ene anaiak eseri ziren
jaten eta edatera.
26. Nik, ordea, Joseren errukiagatik, ez nuen
jan, zuloa zaintzen baizik, Juda beldur baitzen
Simeon, Dan eta Gad ez ote ziren lasterka
hilko.

3. 27. Bainan ikusi zutenean ez nuela jaten, jarri
ninduten zaintzera, ismaeldarrei saldu zuten
arte.
28. Eta Rubenek ethorririk, entzutean,
kanpoan zegoela Jose saldu zutela, urratu
zituen bere jantziak, eta negarrez, esan zuen:
29. Nola begiratuko diot nire aita Jakoben
aurpegiari? Eta dirua hartu eta merkatarien
atzetik korrika egin zuen baina aurkitu ez
zituenez, atsekabetuta itzuli zen.
30 Baina merkatariek bide zabaletik irten eta
Trogloditak zeharkatu zituzten lasterbide
batetik.
31. Baina Ruben atsekabetu zen, eta etzuen
jan egun hartan.
32. Orduan etorri zitzaion Dan, eta esan zion:
Ez egin negarrik, ez atsekabetu; zeren aurkitu
baitugu gure aita Jakobi esan diezaiokeguna.
33. Hil dezagun antxume bat, eta busti
dezagun Joseren jantzia; eta bidal diezaiogun
Jakobi, esanez: Badakizu, hau al da zure
semearen jantzia?
34 Eta hala egin zuten. Izan ere, Joseri jantzia
kendu zioten saltzen ari zirenean, eta esklabo
baten jantzia jantzi zioten.
35. Bada, Simeonek soinekoa hartu zuen, eta
ez zuen utzi nahi, ezpataz urratu nahi baitzuen,
haserre baitzegoen Jose bizi zelako eta hil ez
zuelako.
36. Orduan, denok jaiki eta esan zion: Jantzia
uzten ez baduzu, esango diogu gure aitari zuk
bakarrik egin duzula gauza gaizto hau
Israelen.
37. Eta hala eman zien, eta egin zuten Danek
esandakoa.
2. KAPITULUA
Giza sinpatia eta norbere lagunekiko
ulermena eskatzen du.
1. Eta orain haurrak, ni zuek Jaunaren
aginduak betetzeko, eta hurkoei urrikaltzeko,
eta errukia izan dezazutela guziekin, ez
gizonekin bakarrik, baita abereekin ere.
2. Au guziagatik Jaunak bedeinkatu ninduen,
eta nere anai guziak eri zirenean, gaitzik gabe
ihes egin nuen, zeren Jaunak badaki
bakoitzaren xedeak.
3. Izan zaitezte, bada, errukirik zuen
bihotzetan, ene seme-alabak, zeren gizonak
bere hurkoarekin egiten duen bezala, halaxe
egingo baitu Jaunak berarekin.
4. Zeren nere anaien semeak gaixtaturik
zeuden eta iltzen ari ziren Josegatik, zeren
etzuten errukirik izan beren bihotzetan; baña
ene semeak eritasunik gabe gorde ziran,
dakizuenez.
5. Eta Kanaango lurrean nengoela, itsas-
bazterrean, arrain bat egin nion nire aita
Jakobi; eta asko itsasoan itota zeudenean,
minik gabe jarraitu nuen.
6. Ni izan nintzen lehena itsasoan nabigatzeko
txalupa egin zuena, Jaunak eman baitzidan
adimena eta jakinduria.
7. Eta lema bat atzetik jaitsi nuen, eta bela bat
luzatu nuen erdian zegoen beste egur-zati
tente baten gainean.
8. Eta han ibiltzen nintzen itsasbazterretan
barrena, nire aitaren etxerako arrainak
harrapatzen, Egiptora iritsi ginen arte.
9 Eta errukiz, nire harrapaketa arrotz
guztiekin partekatu nuen.
10. Eta baldin gizon bat arrotz, edo gaixorik,
edo zahartua bazen, arrainak egosi eta ongi
janzten nituen, eta gizon guztiei eskaintzen
nizkion, bakoitzak behar zuen bezala,
atsekabetuta eta errukituta.
11. Horregatik, Jaunak asetu ninduen arrain
ugariz arraina harrapatzeko orduan; zeren
lagun hurkoarekin parte hartzen duenak anitz
gehiago jasotzen du Jaunagandik.
12. Bost urtez arraina arrapatu eta ikusi nuen
guzieri eman nion, eta aski izan nuen nere
aitaren etxe guzirako.
13. Eta udan arrainak harrapatzen nituen, eta
neguan ardiak nere anaiekin.
14. Orain esango dizuet zer egin dudan.
15. Ikusi nuen gizon bat larrituta neguan
biluztasunagatik, eta erruki izan nuen, eta
ezkutuan kendu nuen ene aitaren etxetik jantzi
bat, eta eman zion larritan zegoenari.
16. Zuek, bada, ene seme-alabak, Jainkoak
ematen dizuen hartatik, erakutsi errukirik eta
errukirik gizon guztiei zalantzarik gabe, eta
eman gizon guztiei bihotz onez.

4. 17. Eta baldin ezpazute behar duenari
emateko, erruki zaitezte miserikordiaren
erraietan.
18. Badakit nere eskuak ez zuela aurkitu
behar zuenari emateko, eta harekin ibiltzen
nintzela zazpi estadiotan negarrez, eta nire
erraiak urrikaltzen zitzaizkion harengana.
19. Izan zaitezte, bada, zeuek ere, ene seme-
alabak, errukia gizon guziekiko errukiarekin,
Jaunak ere erruki eta erruki izan dezan
zuentzat.
20. Zeren azkeneko egunetan ere Jainkoak
bere errukia bidaliko du lurrera, eta errukizko
erraiak aurkitzen dituen tokian bertan bizi da.
21. Zeren gizonak bere hurkoen errukia duen
maila berean, Jaunak ere beregan du.
22. Eta Egiptora jautsi ginenean, Josek ez
zuen gure kontrako gaiztakeriarik jasan.
23. Nori behaturik, zuek-ere, ene haurrak,
onesten zarete gaiztakeriarik gabe, eta elkar
maite izan; eta ez ezazute kontutan jarri
zuetako bakoitza bere anaiaren kontra gaiztoa.
24. Zeren honek hausten du batasuna eta
zatitzen ditu ahaide guztiak, eta asaldatzen
ditu arima, eta begitartea kentzen du.
25 Beha itzazu, beraz, urak, eta jakin ezazu
noiz elkarrekin isurtzen diren, harriak,
zuhaitzak, lurra eta beste gauza batzuk
miatzen dituzten.
26. Bainan erreka askotan banatzen badira,
lurrak irentsi egiten ditu, eta desagertzen dira.
27. Hala izango zarete zuek ere banatuak
bazarete. Ez zaitezte, beraz, bi burutan
banatuak, Jaunak egin zuen guztiagatik. Buru
bakarra eta bi sorbalda, bi esku, bi oin eta
gainerako kide guztiak besterik ez ditu.
28. Zeren ikasi baitut nere arbasoen
idazkietan, banatuak izango zaretela Israelen,
eta bi erregeren atzetik ibiliko zaretela, eta
eginen dituzuela higuingarri guztiak.
29. Eta zure etsaiek gatibu eramanen zaituzte,
eta jentilen artean gaiztoak izango zarete,
eritasun eta tribulazio askorekin.
30. Eta gauza hauen ondoren, Jaunaz oroitu
eta damutuko zarete, eta errukituko zaituzte,
errukitsua eta errukitsua baita.
31. Eta ez du gaiztotzat jartzen gizonen
semeen kontra, zeren haragiak direlako, eta
engainatzen baitituzte beren egintza
gaiztoengatik.
32. Eta gauza hauen ondoren sortuko zaizue
Jauna bera, zuzentasunaren argia, eta itzuliko
zarete zuen lurraldera.
33. Eta ikusiko duzue Jerusalemen, bere
izenagatik.
34. Eta berriro zuen obretako gaiztakeriagatik
haserretuko duzue.
35. Eta hargatik botako zarete hondatzeraino.
36. Eta orain, ene haurrak, ez zaitezte
atsekabetu hilzorian nabilelako, eta ez
gaitezen hondatu nire amaierara iristen
naizelakoan.
37. Zeren piztuko naiz zuen artean, bere
semeen artean buruzagi bezala; eta poztuko
naiz nere leinuaren erdian, Jaunaren legea eta
Zabulonen aitaren manamenduak beteko
dituzten guziak.
38. Baina gaiztoen gainera eramanen ditu
Jaunak betiko sua, eta suntsituko ditu gizaldi
guztietan.
39. Baina orain lasterka nabil nire atsedenera,
nire aitak ere egin zuten bezala.
40. Zuek ordea, gure Jainko Jaunaren beldur
izan zaitezte zuen indar guziekin zuen
bizitzako egun guzietan.
41 Eta gauça hauc erran cituenean lo hartu
cedin, zahartzaro onean.
42. Eta bere semeek egurrezko hilkutxa
batean ezarri zuten. Gero, eraman eta
lurperatu zuten Hebronen, bere arbasoekin.