Interview met Roderick Vos. Opdrachtgever: Lourens J.C.

1. Oopen
sollicitatie
‘Ik ben geen kunstenaar’, zegt
Roderick Vos. ‘Ik zit in een soort
van dienstverlenende sector
en mijn opdracht is om mooie,
bruikbare dingen te maken die via
een simpele productiemethodiek
betaalbaar blijven voor de massa.’
Het is net alsof er een stolp over het Brabantse
Heusden is heen gezet waardoor de tijd eeuwen
geleden is bevroren. Hobbelend over kinder-
kopjes leidt onze weg naar Studio Roderick
Vos. Roderick is momenteel één van de meest
succesvolle ontwerpers van Nederland. Hij ont-
wierp onder meer voor Alessi, Driade, Moooi
en Linteloo en is vaste designer bij het jonge,
betaalbare meubelmerk Designonstock. Dit
jaar presenteerde hij de organische designtafel
‘Isola’ tijdens de Milan Design Week.
Roderick Vos ontwerpt vooral meubels maar
maakt net zo makkelijk vazen, kandelaars of spie-
gels. Zijn vormgeving is eigen en niet alledaags.
Vijf jaar geleden stapte Roderick uit het bekende
meubelhuis Maupertuus in Groningen dat hij
met zijn vader en broers runde. Hij wilde samen
met zijn vrouw Claire een ontwerpbureau begin-
nen om zich puur op ontwerpen te kunnen gaan
richten. Ze streken neer in Heusden Vesting.
Ambacht
Een druk op de bel, de deur zwaait open en er
verschijnt een jongensachtige man met donker
krullend haar en expressieve ogen. Een man van
de praktijk noemt Roderick zichzelf, één die een
wat gekke manier van werken heeft. ´Ik heb nog
een ouderwetse tekentafel waarop mijn ideeën
geboren worden. Eenmaal zover bedenk ik welk
| 5

2. materiaal ik wil gebruiken en met welke fabrikant
ik een project wil gaan uitvoeren. Dan maak ik in
de fabriek een prototype. Mijn ervaring is dat ik
de mooiste vormen maak als ik echt ambachte-
lijk bezig ben omdat ik tijdens het proces nog
andere mogelijkheden zie. Het is net als het
maken van muziek. Heel intuïtief. De mooiste
stukken ontstaan uit een speelse manier van
laten we eens iets proberen. Als het goed is, is
het goed en dan pas maak ik de werktekening.´
Zijn liefde voor ambachtelijk werken, stamt uit
de tijd dat hij in Indonesië was. Net afgestu-
deerd aan de Design Academy in Eindhoven,
ging hij op zoek naar de roots van zijn moeder
en kwam met familieleden in contact die hier
een rietmeubelfabriek hadden. ´Zo rolde ik heel
toevallig in het maken van rieten meubels. Ik
deed dit uit het blote hoofd en dat heeft me
een heel andere werkmethodiek opgeleverd.
Je leert dan, hoe inefficiënt het ook klinkt, heel
efficiënt te werken.´
Vanaf het moment dat hij voet zette in de
fabriek, begon en groeide zijn voorliefde voor
het industriële. ´Als ik als jonge ontwerper in
zo’n fabriek kwam waar 300 van mijn eetkamer-
stoelen stonden, was dat een onbeschrijfelijk
gevoel. De gedachte dat je iets zo kan maken
dat het in grote oplages vervaardigd kan wor-
den, vond ik heel interessant. Nog steeds raak
in gefascineerd als ik bijvoorbeeld rijen van mijn
kandelaars aan haakjes zie hangen, klaar om
door de poedercoat machine te gaan. Ik ben
een tikje gestoord op dat vlak.´
´De fabriek is een voedingsbodem voor mijn
ideeën. Ik zie machines en bedenk wat ik daar-
mee kan doen. Als je zo denkt, kun je dingen
maken die nog nooit eerder zijn gemaakt. Zo blijf
je innovatief. Zo was ik enkele jaren geleden in
een fantastische metaalfabriek in Schoonhoven:
Hieselaar. Eigenaar Frank liet mij zijn metaal-
snijmachine zien. Dat was zo inspirerend! Vlak
daarna bedacht ik de kandelaar ‘Bold’ voor de
firma Moooi, die door deze productiemethode
heel betaalbaar is gebleven.´
Tunnelvisie
Tassen? Aan Roderick zelf zijn ze niet besteed.
Hij is die verstrooide man die alles overal laat
liggen. Daarom steekt hij zijn sleutels en por-
temonnee maar in zijn zak. ´Ik heb nog nooit
een tas ontworpen maar dat is juist heel leuk.
Dan ga je niet met tunnelvisie een project in.
Onwetendheid kan voor een vormgever heel
interessante dingen opleveren. Dus bij deze
richt ik mij tot Tasdesign met een open sollicita-
tie. Ik wil wel papieren tassen voor ze ontwerpen
die in eerste instantie wegwerpproducten lijken
maar wel een jaar meegaan omdat ze zo leuk en
sterk zijn.´
www.roderickvos.com
'De fabriek is een
voedingsbodem
voor mijn ideeën'
| 76 |