Ερωτήματα… Τι σύνδεσημπορεί να υπάρχει μεταξύ μιας ελληνικής πόλης σήμερα και μιας πόλης στην Ιαπωνία το 1956; --- Τι κοινό μπορεί να έχει η Ελληνική βιομηχανική πραγματικότητα με αυτήν της Ιαπωνίας; --- Τι κοινό έχουν οι φόβοι αλλά και οι συνέπειες των πράξεων των ανθρώπων του τότε και του σήμερα; --- Ποια μπορεί να είναι η διαφορά που μπορεί να ανατρέψει την ιστορική επανάληψη;
3.
Τι είναι ηασθένεια Minamata ; Η πιο μαζική περίπτωση ρύπανσης που διαπιστώθηκε στην Ιαπωνία από τον 2 ο Παγκόσμιο πόλεμο . Μία νευρασθένεια που προκαλείται από τον μεθυλυδράργυρο, χημική ουσία που υπήρχε στα βιομηχανικά απόβλητα της περιοχής και χύνονταν ανεπεξέργαστα στην θάλασσα μολύνοντας τα αλιεύματα της περιοχής . Συνεχίζονταν από το 1932 ως το 1968 ( 36 χρόνια! ) 2 πόλεις ( Minamata και Niigata επηρεάστηκαν από το πρόβλημα)
Τι έκαναν οικάτοικοι; Δεν μίλησαν γιατί το εργοστάσιο «έδινε ψωμί» στον τόπο! Τα έβαλαν με τους άρρωστους επειδή αρρώσταιναν και… πέθαιναν! Για να μην απαγορευθεί η αλιεία στην περιοχή, τα περιστατικά ασθένειας έμεναν κρυφά!
7.
Τι έκανε τοεργοστάσιο; Μόλις οι επιστημονικές έρευνες πλησίαζαν στην πραγματική αιτία, έκοβαν κάθε βοήθεια και παροχή στοιχείων Διαφήμισαν την «βοήθειά» τους στην λύση του προβλήματος Έβαλαν ανθρώπους τους στα «κατάλληλα» αξιώματα και θέσεις Πρόβαλαν την οικονομική συνεισφορά και «βοήθειά» τους στον τόπο…
8.
Τι έκαναν οιαρχές; Ζήτησαν από τους ψαράδες να αυτοπεριορίσουν (!!!) το ψάρεμα Έδωσαν έμμεση έγκριση στο εργοστάσιο να συνεχίσει την απόρριψη αποβλήτων στην θάλασσα Καθυστέρησαν τυπολατρικά αναζητώντας αδιάψευστες αιτίες για τους θανάτους καθυστερώντας τους επιστήμονες με έρευνες επί ερευνών… Αποπροσανατόλισαν την έρευνα καταγγέλλοντας για τους θανάτους την ρύπανση από αγροχημικά χωρίς καμία επιστημονική βάση Σε κάθε ύφεση των κρουσμάτων, διέδιδαν ότι το πρόβλημα είχε λυθεί και σταματούσε κάθε ενέργεια… Η όλη διαδικασία διήρκησε 12 χρόνια, ενώ οι θάνατοι συνεχίζονταν…
9.
Συνέπειες 2 .955 θύματα έχουν αναγνωριστεί επισήμως ( εν των οποίων 2 . 009 έχουν πεθάνει ) μέχρι τον Μάρτιο του 2006 Πάνω από 10.000 έχουν λάβει αποζημίωση από την βιομηχανία Chisso . Πάνω από 2.000.000 άνθρωποι έχουν καταναλώσει μολυσμένα ψάρια με μεθυλυδράργυρο από το εργοστάσιο της Chisso .
Τι έκαναν οικάτοικοι; Μήπως δεν μιλάμε για να μην χαθούν οι δουλειές που δίνουν τα εργοστάσια; Μήπως κρύβουμε όλα τα περιστατικά καρκίνων και δεν μιλάμε για αυτά; Ο καρκίνος ΕΧΕΙ αιτία. Μήπως δεν μιλάμε για να μην βγει «βρώμα» ότι η περιοχή είναι ρυπασμένη και χάσουμε από τον τουρισμό και τις καφετέριες;
12.
Τι έκανε τοεργοστάσιο; Μήπως οι ρυπαντές μας διοργανώνουν ημερίδες περιβαλλοντικής ευαισθησίας; Μήπως οι ρυπαντές μας βγάζουν διαφημίσεις προβάλλοντας την περιβαλλοντική τους συνείδηση; Μήπως προβάλλουν την «χάρτα» με τις «δεσμεύσεις» (και περιβαλλοντικές) του Σ.Ε.Β.; Μήπως δηλώνουν με στόμφο ότι «Αυτοί ΔΕΝ ΡΥΠΑΙΝΟΥΝ!» μετά από κάθε πρόστιμο που τους ρίχνουν οι επιθεωρητές περιβάλλοντος;
13.
Τι έκαναν οιαρχές; Μήπως ξανα-ανανεώνουν τις άδειες απόρριψης λυμάτων χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την νέα νομοθεσία και την αύξηση της παραγωγής των εροστασίων; Μήπως καθυστερούν τυπολατρικά επιστρέφοντας για περαιτέρω ανάλυση (βλέπε ΙΓΜΕ, Οκτ.08) όσες έρευνες δεν βγάζουν τα «σωστά» αποτελέσματα; Μήπως επιμένουν στην χρησιμοποίηση των ορίων του μεταλλικού χρωμίου (που είναι χρήσιμο ιχνοστοιχείο) και το ταυτίζουν με το βιομηχανικό, ανθρωπογενές, καρκινογόνο και μεταλλαξιογόνο Cr(VI); Μήπως ακούμε από τα πλέον επίσημα χείλη ότι «ο Ασωπός έχει καθαρίσει», την στιγμή που όλες οι έρευνες (ΕΛΚΕΘΕ, Γεωπονικό, Οκτ.2008) αποδεικνύουν το αντίθετο;
14.
Πηγές Απόσπασμα απότο βιβλίο: Ο μακρύς και δύσκολος δρόμος της Αποκατάστασης: Αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας σε βιομηχανικές καταστροφές. Τίτλος πρωτότυπου Άρθρου: “ Responses to Minamata disease ”, Sadami Maruyama , από την Έκδοση του Ο.Η.Ε., 1996
15.
Από τον πρόλογοτης έκδοσης του ΟΗΕ: […] Ο συγγραφέας χαρακτηρίζει την υπόθεση της Μιναμάτα, τόσο σαν… … μία αποτυχία των Αρχών να προστατέψουν την υγεία και την ποιότητα ζωής των κατοίκων που είχαν ελάχιστη δύναμη για να την χρησιμοποιήσουν για το συμφέρον τους… όσο και… … σαν το αποτέλεσμα μίας «ελαστικής» κοινωνικής ηθικής που προήγαγε την άναρχη, την ακατάσχετη οικονομική «ανάπτυξη» σε βάρος του δικαιώματος των πολιτών σε ένα ασφαλές περιβάλλον
![Από τον πρόλογο της έκδοσης του ΟΗΕ: […] Ο συγγραφέας χαρακτηρίζει την υπόθεση της Μιναμάτα, τόσο σαν… … μία αποτυχία των Αρχών να προστατέψουν την υγεία και την ποιότητα ζωής των κατοίκων που είχαν ελάχιστη δύναμη για να την χρησιμοποιήσουν για το συμφέρον τους… όσο και… … σαν το αποτέλεσμα μίας «ελαστικής» κοινωνικής ηθικής που προήγαγε την άναρχη, την ακατάσχετη οικονομική «ανάπτυξη» σε βάρος του δικαιώματος των πολιτών σε ένα ασφαλές περιβάλλον](https://image.slidesharecdn.com/minamata-diseaseasoposversion-1227567261555139-8/75/Asopos-Minamata-15-2048.jpg)
