1323

1. Sejarah Rekoder
Rekoder ialah alat woodwind yang tertua pernah dicipta. Walaupun telah wujud
sejak sekian lama tetapi popular sehingga pada tahun 1919. Rekoder telah diubahsuai
oleh pembuat alat muzik bernama Arnold Dolmetsch dan anak lelakinya, carl. Mereka
lahir di Perancis tetapi menetap di England. Carl Dometsch iaitu anak Arnold bersama
beberapa orang ahli keluarga mereka Virtuoso. Kehebatan mereka bermain rekoder
virtuoso menyebabkan ramai terpengaruh dan berminat untuk memainkan alat muzik
tersebut.
Rekoder merupakan antara alat muzik yang paling mudah untuk dibunyikan tetapi
penjariannya lebih payah dibandingkan dengan flut. Penjarian flut lebih mudah kerana
mempunyai kekunci penutupan lubang jari yang tidak terdapat pada rekoder.
Terdapat enam jenis alat muzik dalam keluarga rekoder iaitu sopranino, soprano,
alto, tenor, bes, dan great bes.
Berikut adalah susunan keluarga rekoder daripada yang mengeluarkan bunyi
paling tinggi hingga yang paling rendah. Bermula dengan bunyi yang paling tinggi iaitu
sopranino, diikuti soprano, alto, tenor, bes dan bunyi yang paling rendah ialah great bes.
Ia juga dikenali sebagai flutes fippleatau instrument dalaman salur flutes seperti wisel
yang termasuk wisel timah. Rekorder akhir-besaran dan mulut instrument adalah sempit
oleh pala kayu, yang dikenali sebagai blok atau fipple.
Ia dibezakan daripada ahli-ahli keluarga yang lain dengan mempunyai lubang untuk tujuh
jari.
Rekorder popular di zaman pertengahan melalui era barok, tetapi merosot pada abad ke-
18 memihak kepada instrument woodwind orchestra, seperti flute, oboe, dan klarinet.
Dalam masa kejayaannya, perakam tradisinya dengan adegan bimbingan dan nasihat,
peristiwa ajaib, perkahwinan dan dengan amorous. Imej daripada perakam boleh didapati
dalam sastera dan karya seni yang berkaitan dengan semua ini. Purcell, Bach, Telemann
dan Vivaldi menggunakan perakam untuk mencadangkan gembala dan meniru burung
dalam muzik, tema yang berterusan dalam abad ke-20 muzik.

2. Rekorder telah dihidupkan semula pada abad ke-20, sebahagiannya dalam usaha
mencapai prestasi sejarah dimaklumkan mengenai muzik awal, tetapi juga kerana
kesesuaian sebagai instrument mudah untuk muzik pengajaran dan rayuan kepada
pemain amatur. Hari ini, ia sering dianggap sebagai instrument kanak-kanak, tetapi
terdapat ramai pemain pofesional yang menunjukkan bunyi range.

3. Jenis-jenis recorder
1. Recorder Sopranino
2. Recorder Soprano
3. Recorder Alto
4. Recorder Tenor
5. Recorder Bass
6. Recorder Great Bass (Contra Bass

4. Seperti yang dinyatakan di atas recorder memiliki bebrapa jenis, yaitu Recorder Alto,
sopranino dan Sopran. Namun disini kita akan menggunakan rekorder sopran. Rekorder
sopran termasuk jenis alat musik tiup yang terbuat dari kayu, namun dalam
pengembangannya sekarang telah dibuat dengan menggunakan plastik.
RECORDER FAMILY
Instruments in C Range Instruments in F Range
garklein
sopranino
descant (soprano)
treble (alto)
tenor
bass
(bass in F)
great bass
(bass in C)
contra bass
subcontra bass/ contra
great bass
sub-subcontrabass/double
contra bass
(octocontrabass)

5. Teknik Meniup Rekorder
Bagi teknik meniup rekoder, terdapat lima teknik atau aspek yang perlu diamalkan supaya
dapat menghasilkan peniupan kualiti ton yang baik.
Lima teknik tersebut ialah:
1. Postur
2. Embouchure
3. Penglidahan
4. Pernafasan
5. Penjarian
Semua teknik di atas sangat membantu dalam menghasilkan peniupan kualiti ton yang
baik.

6. TEKNIK PERTAMA – POSTUR
Berdiri selesa, regangkan sedikit
tangan
Postur memainkan peranan semasa meniup rekoder. Postur yang baik membantu untuk
menghasilkan kualiti ton yang baik. Postur semasa meniup rekoder ialah badan perlu
tegak dan berada dalam keadaan selesa. Rekoder dipegang dengan kecondongan 45
darjah dari badan. Ini untuk memudahkan pergerakan tangan semasa
penjarian. Setelah itu, tangan diregangkan sedikit agar tidak mengganggu pernafasan.
Rekoder dipegang dengan jari tangan kiri di bahagian atas dan jari tangan kanan di
bahagian bawah. Cara ini adalah praktikal untuk permainan rekoder. Rekoder
diimbangkan dengan diletak pada bibir bawah dan ibu jari tangan kanan. Gunakan ‘music
stand’ untuk meletakkan skor muzik dan ini juga dapat mengekalkan postur badan yang
tegak.
Condong 45°

7. TEKNIK KEDUA – EMBOUCHURE
Embouchure ialah penggunaan otot muka dan pembentukan bibir yang mengikut bentuk
pipit (mouthpiece). Masukkan bahagian pemipit di antara bibir. Setelah itu bibir
dirapatkan dan jangan gigit rekoder. Bibir juga jangan ditegangkan dan pastikan bibir
dalam keadaan selesa.

8. TEKNIK KETIGA – PENGLIDAHAN
Penglidahan penting untuk penghasilan not rendah dan not tinggi. Pergerakan lidah
membantu pengeluaran udara dengan kadar yang sesuai dengan kualiti ton.
Untuk not tengah, bunyikan ‘du’ dengan lidah. Manakala not rendah menggunakan
bunyi ‘lu’. Bagi not tinggi, bunyikan ‘tu’ semasa meniup. Bunyi ‘du-ku’ digunakan semasa
‘double tongueing’. Semasa memainkan not kaitan, hanya pada not pertama berlaku
penglidahan. Bagi permainan secara ‘staccato’, bunyikan ‘tut’ untuk penghasilan not
pendek.
TEKNIK KEEMPAT – PERNAFASAN
Untuk meniup not rendah, tekanan udara dari ruang diafragma dilepaskan perlahan-lahan
serta terkawal. Tekanan udara yang lebih serta dilepaskan secara laju dalah untuk
meniup not tinggi. Bagi satu frasa, hanya satu pernafasan yang digunakan.
TEKNIK KELIMA – PENJARIAN
Bagi tangan kiri, ibu jari bernombor 0 menutup lubang rekoder di bahagian belakang
rekoder. Jari telunjuk bernombor 1 menutup lubang rekoder pertama. Jari hantu
bernombor 2 menutup lubang rekoder kedua. Jari manis bernombor 3 menutup lubang
rekoder ketiga.
Untuk tangan kanan, jari telunjuk bernombor 4 menutup lubang rekoder keempat. Jari
hantu bernombor 5 menutup lubang rekoder kelima. Lubang rekoder keenam ditutup
dengan jari manis yang bernombor 6. Lubang rekoder ketuju ditutup dengan jari
bernombor tujuh iaitu jari kelingking.

9. Terdapat dua pembukaan kecil pada lubang rekoder bernombor 6 dan 7. Tujuan lubang
kecil ini adalah untuk menghasilkan bunyi syap dan flat.

10. Matlamat:-
Antara matlamat dalam permainan rekoder ensemble ini ialah untuk
o Mendidik pelajar supaya berdisplin serta menikmati muzik dalam membuat
persembahan dan membetuk insan yang mempunyai emosi seimbang, kreatif dan
inovasi.
Objektif:-
1. Memberi peluasan pengalaman muzikal dan kesedaran estetika pelajar.
2. Memperkembangkan daya komunikasi dan interaksi melalui persembahan.
3. Memupuk displin dan semangat kerjasama dalam kalangan pelajar.
4. Sebagai alternative mengisi masa lapang pelajar.
5. Memperkembangkan bakat pelajar dalam permainan alat muzik.