1. «Ἐγενόμην ἐν Πνεύματι ἐν τῇ Κυριακῇ ἡμέρᾳ καὶ ἤκουσα φωνὴν ὀπίσω μου μεγάλην ὡς σάλπιγγος» (Ἀπ. 1,10)
Περίοδος Δ΄ - Ἔτος ΚΘ΄ Κυρ. Τελώνου & Φαρισαίου (Β΄ Τιμ. 3,10-15) Συντάκτης (†) ἐπίσκοπος
Φλώρινα - ἀριθμ. φύλλου 1723 5 Φεβρουαρίου 2012 Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης
Μελέτη ἁγίας Γραφῆς
«Ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας…» (Β´ Τιμ. 3,15)
Σ ήμερα, ἀγαπητοί μου, ἀρχίζει τὸ Τριῴδιο.
Ἀλλὰ τί εἶνε Τριῴδιο; Στὴ γλῶσσα, ὄχι τοῦ
διαβόλου καὶ τοῦ κόσμου ἀλλὰ τοῦ Θεοῦ καὶ
γο φεύγω. Σοῦ ἀφήνω κληρονομιά, ὄχι ὑλικὴ
ἀλλὰ πνευματική. Σοῦ ἀφήνω τὸ παράδειγμά
μου, τοὺς διωγμοὺς καὶ τὰ παθήματά μου· σοῦ
τῆς Ἐκκλησίας, Τριῴδιο εἶνε δάκρυα μετανοί- ἀφήνω τὴ διδασκαλία μου, τὴν πίστι τὴν ὀρθό-
ας. Εἶνε ἕνα μπουκέτο, ποὺ γιὰ λουλούδια ἔχει δοξο. Μεῖνε ἀκλόνητος σ᾽ αὐτὰ ποὺ διδάχθη-
πνευματικὰ τραγούδια. Αὐτὰ περιέχει τὸ Τριῴ- κες ὄχι μόνο προφορικῶς ἀλλὰ καὶ γραπτῶς.
διο, τὰ ὡραιότατο βιβλίο τῆς Ἐκκλησίας μας. Διδάσκαλός σου ὅμως δὲν εἶμαι μόνο ἐγώ· εἶ-
Τὸ Τριῴδιο εἶνε μιὰ περίοδος 70 ἡμερῶν, 10 νε καὶ ἡ γιαγιά σου ἡ Λωὶς καὶ ἡ μητέρα σου ἡ
ἑβδομάδων. Εἶνε μιὰ σκάλα μὲ 70 χρυσᾶ σκαλο- Εὐνίκη. Γιατὶ κι ὁ Τιμόθεος βγῆκε ἀπὸ κάποια
πάτια. Ἐμπρός, ἂς τ᾽ ἀνεβοῦμε ἀπὸ σήμερα! Ἐ- οἰκογένεια. Δὲν ξεφυτρώνουν ἔτσι στὸν κόσμο
πάνω στὸ πρῶτο σκαλοπάτι γράφει «ταπείνω- οἱ ἅγιοι· πίσω ἀπὸ κάθε ἅγιο καὶ κάθε μεγά-
σις», στὸ τελευταῖο γράφει «δόξα». Στὸ πρῶτο, λο ἄνδρα ὑπάρχει κάποιο σπίτι. Καὶ πίσω ἀπὸ
σήμερα, στέκεται ὁ τελώνης καὶ φωνάζει «Ὁ τὸν Τιμόθεο ἦταν μιὰ γιαγιὰ καὶ μιὰ μάνα.
Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ»(Λουκ. 18,13)· στὸ τε- Ἀπὸ μικρόν, λέει, ἡ μητέρα σου, μαζὶ μὲ τὸ
λευταῖο, τὸ Μέγα Σάββατο, στέκεται ὁ Δαυῒδ καὶ γάλα ποὺ σὲ θήλασε, σὲ πότισε καὶ τὴν ἁγία
σαλπίζει «Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν, ὅτι σὺ διδασκαλία. Ἐπὶ λέξει· «Ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ
κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν»(Ψαλμ. 81,8). γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς
Ἀπὸ τὴν ταπείνωσι στὴ δόξα. Μεγάλα νοήματα! σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ»
Τὴν περίοδο τοῦ Τριῳδίου οἱ ὀρθόδοξοι ἔχου- (Β΄ Τιμ. 3,15). Ἔμαθες τὰ ἱερὰ γράμματα ἀπὸ τὴν κούνια.
με κάποια καθήκοντα· προσευχὴ πιὸ θερμή, πυ- Ὁ λόγος - ἡ ὑπενθύμισις αὐτὴ εἶνε θεόπνευ-
κνότερος ἐκκλησιασμός, ἐξομολόγησις, θεία στος. Ἰσχύει δὲ καὶ ὡς συμβουλή. Δὲν ἐλέχθη
κοινωνία, συγχώρησις τῶν ἐχθρῶν, ἐλεημοσύ- μόνο γιὰ τὸν Τιμόθεο· ἀπευθύνεται στοὺς πι-
νη, ἔμπρακτη ἐκδήλωσι ἀγάπης. Ἀλλὰ καὶ κά- στοὺς ὅλων τῶν αἰώνων καὶ τῶν ἐποχῶν. Ἄρα,
τι ἄλλο· καθῆκον εἶνε καὶ ἡ ἀνάγνωσις τῆς ἁ- ἀγαπητοί μου, ἀπευθύνεται καὶ σ᾽ ἐμᾶς.
γίας Γραφῆς. Αὐτὸ τονίζει σήμερα ὁ ἀπόστο- ***
λος, καὶ ἐπ᾽ αὐτοῦ θέλω νὰ πῶ λίγες λέξεις. Μᾶς παραγγέλλει λοιπόν, ἀδελφοί μου, σή-
*** μερα ὁ ἀπόστολος Παῦλος, νὰ μελετοῦμε τὰς
Ἀκούσατε τὸν ἀπόστολο; Ποῦ βρίσκεται ὁ ἀ- Γραφάς. Αὐτὸ εἶνε καθῆκον κάθε Χριστιανοῦ.
πόστολος Παῦλος ὅταν γράφει τὰ λόγια αὐτά; Τὸ συνιστᾷ Παλαιὰ καὶ Καινὴ Διαθήκη.
Ἀφοῦ διήνυσε μία ἔνδοξη τροχιά, βρίσκεται ⃝ Τὸ συνιστᾷ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς διὰ τοῦ Μωυσέως
τώρα ἁλυσοδεμένος ἀπὸ τὸ Νέρωνα στὰ μπου- ὅταν λέει· «Οὐκ ἀποστήσεται ἡ βίβλος τοῦ νό-
ντρούμια τῆς ῾Ρώμης κι ἀπὸ ὥρα σὲ ὥρα περι- μου τούτου ἐκ τοῦ στόματός σου, καὶ μελετή-
μένει νὰ τὸν ὁδηγήσουν στὸν τόπο τῆς ἐκτελέ- σεις ἐν αὐτῷ ἡμέρας καὶ νυκτός» (Ἰησ. Ναυῆ 1,8). Μὴ
σεως. Καὶ ὅμως ἔχει κουράγιο νὰ γράφῃ ἐπι- λείπει ἀπὸ τὰ χέρια σου, λέει, ἡ Γραφή· μέρα
στολὲς σὲ ἐκκλησίες ποὺ ἵδρυσε καὶ σὲ πρό- - νύχτα τὸ μυαλό σου νά ᾽νε στὰ νοήματά της.
σωπα ἀγαπημένα. Μία ἀπὸ αὐτὲς εἶνε καὶ ἡ ⃝ Καὶ ὁ Δαυῒδ λέει· «Ὡς ἠγάπησα τὸν νόμον σου,
Δευτέρα (Β΄) πρὸς τὸν μαθητή του Τιμόθεο, Κύριε· ὅλην τὴν ἡμέραν μελέτη μού ἐστιν». Εἶ-
ἀπ᾽ τὴν ὁποία εἶνε ἡ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε. νε γλυκύτερος «ὑπὲρ μέλι», καλύτερος «ὑπὲρ
Παιδί μου, λέει, λίγος καιρὸς μοῦ μένει νὰ χιλιάδας χρυσίου καὶ ἀργυρίου» (Ψαλμ. 118, 97,103,72).
ζήσω στὸν ψεύτικο αὐτὸ κόσμο· μετὰ ἀπὸ λί- ⃝ Ὁ προφήτης Ἠσαΐας λέει· «Ἐκ νυκτὸς ὀρθρί-

2. 2
ζει τὸ πνεῦμά μου πρὸς σέ, ὁ Θεός, διότι φῶς ἀκόμα μπρὸς στὰ πόδια σου τρέχῃ ποτάμι ἀπὸ
τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἠσ. 26,9). Πρὶν χρυσάφι, μὴν τ᾿ ἀγγίξῃς(Ψαλμ. 61,11)· ἡ εὐτυχία δὲν εἶ-
βγῇ ὁ ἥλιος σηκώνομαι καὶ διαβάζω τὸ νόμο σου. νε στὴν ἀδικία ἀλλὰ στὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.
⃝ Ὁ δὲ ἀπόστολος Παῦλος λέει, ὅτι «πᾶσα ἡ ⃝ Κι ἂν τὸ μαυροπούλι τοῦ θανάτου φτερου-
Γραφὴ εἶνε θεόπνευστος» (Β΄ Τιμ. 3,16). γίζῃ πάνω ἀπὸ τὸ σπίτι σου κ᾽ ἑτοιμάζεται ν᾿
⃝ Αὐθεντικώτερα ὅμως ἀπ᾽ ὅλους, ὁ ἴδιος ὁ ἁρπάξῃ κάποιον δικό σου, ἢ ἂν ἔχῃς κηδεία ἢ
Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ὄχι ἁπλῶς μᾶς μνημόσυνο, ἄκουσε τὰ παρήγορα λόγια τοῦ
προτρέπει, ἀλλὰ μᾶς δίνει ἐντολὴ ἱερὰ καὶ Χριστοῦ· «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή…»
μᾶς λέει· «Ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς» (Ἰω. 5,39). (Ἰω. 11,25). Ἐκεῖνος εἶνε ὁ νικητὴς τοῦ θανάτου.
⃝ Εἶσαι, τέλος, ἁμαρτωλός; Διέπραξες ἁμαρ-
***
Ἡ ἁγία Γραφή, ἀγαπητοί μου, δὲν εἶνε ἕνα τήματα καὶ σὲ κεντᾷ ἡ συνείδησί σου; Μὴν ἀ-
ἀπ᾽ τὰ συνηθισμένα βιβλία. Δὲν τὴν ἔγραψε πελπιστῇς! Ἄνοιξε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ θὰ δῇς
κάποιος σοφὸς τῆς γῆς. Δὲν περιέχει πυροτε- ὅτι τὶς ἁμαρτίες τὶς δικές μου, τὶς δικές σου
χνήματα, λέξεις φανταχτερές· ἔχει νοήματα καὶ ὅλου τοῦ κόσμου τὶς σηκώνει – ποιός; «Ὁ
θεῖα, διότι συγγραφέας της εἶνε τὸ Πνεῦμα αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰω. 1,29). Θ᾽ ἀκού-
τὸ ἅγιο. Ἐὰν δὲν τὸ πιστεύῃς αὐτό, μὴν τὴν σῃς καὶ τὸν προφήτη Ἠσαΐα νὰ λέῃ· «Οὗτος
πιάσῃς στὰ χέρια σου. τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει καὶ περὶ ἡμῶν ὁδυνᾶ-
Τὸ Βιβλίο αὐτὸ ἀνταποκρίνεται σὲ ὅλες τὶς ται, καὶ ἡμεῖς ἐλογισάμεθα αὐτὸν εἶναι ἐν πόνῳ
ἀνάγκες τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς. Ὅπως λέει ὁ ἱ- καὶ ἐν πληγῇ ὑπὸ Θεοῦ καὶ ἐν κακώσει» (Ἠσ. 53,4).
ερὸς Χρυσόστομος, ἡ Γραφὴ εἶνε φαρμακεῖο, Θ᾽ ἀκούσῃς καὶ τὸν ἀπόστολο Παῦλο νὰ λέῃ,
γιὰ νὰ βρίσκῃς τὰ φάρμακα ποὺ χρειάζεσαι. ὅτι ὁ «Χριστὸς Ἰησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁ-
⃝ Ἔχεις ἀθυμία, στενοχώρια; τὰ βλέπεις ὅλα μαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ»(Α΄ Τιμ. 1,15).
μαῦρα καὶ σκοτεινά; Στὶς σελίδες της θ᾽ ἀκού- Ἀπὸ ὅ,τι καὶ ἂν πάσχῃς, ἡ ἁγία Γραφὴ ἔχει
σῃς· «Ἱνατί περίλυπος εἶ, ἡ ψυχή μου, καὶ ἱνατί νὰ σοῦ προσφέρῃ τὸ κατάλληλο φάρμακο. Γι᾿
συνταράσσεις με; ἔλπισον ἐπὶ τὸν Θεόν…»(Ψαλμ. αὐτὸ εἶνε βιβλίο παμφίλτατο, ὁ αἰώνιος σύν-
42,5). Θ᾽ ἀκούσῃς ἀκόμα τὸ Χριστὸ νὰ σοῦ λέῃ· τροφος τοῦ ἀνθρώπου, ὁ βασιλεὺς τῶν βιβλί-
«Μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία· πιστεύετε ων. Γι᾿ αὐτὸ ἔχει τεραστία κυκλοφορία, μετα-
εἰς τὸν Θεόν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε» (Ἰω. 14,1). φρασμένη σὲ πάνω ἀπὸ χίλιες γλῶσσες καὶ
⃝ Περνᾷς βάσανα; Ἄνοιξε τὴν ἁγία Γραφὴ καὶ διαλέκτους, γιὰ ὅλους τοὺς λαοὺς τῆς γῆς.
θὰ βρῇς τὰ λόγια· «Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ***
ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον»(Ἰω. 16,33). Κ᾽ ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες; Ἐδῶ μοῦ ᾿ρχεται νὰ
⃝ Σὲ διαβάλλουν καὶ πικραίνεσαι; Ἄνοιξε τὸ σταματήσω. Εἴμαστε τὸ ἔθνος ποὺ λιγώτερο
Ψαλτήρι κ᾽ ἐκεῖ θ᾽ ἀκούσῃς· «Ἐνδιέβαλλόν με, ἀπ᾽ ὅλους διαβάζει τὴν ἁγία Γραφή. Εἶνε ζή-
ἐγὼ δὲ προσηυχόμην» (Ψαλμ. 108,4)· ἐνῷ μὲ συκοφαν- τημα ἂν τὴν διαβάζῃ ἕνας μέσα σὲ χίλιους. Οἱ
τοῦσαν, ἐγὼ τὴν ὥρα ἐκείνη προσευχόμουν. ἄλλοι;… Οὔτε ὁ λαὸς οὔτε οἱ ἄρχοντες· μοιά-
⃝ Στὸν Ἑξάψαλμο πάλι λέει· «Οἱ ζητοῦντες τὰ ζουν μὲ καπετάνιο ποὺ ταξιδεύει χωρὶς χάρ-
κακά μοι ἐλάλησαν ματαιότητας, καὶ δολιότη- τη καὶ πυξίδα. Ἂν ὅλοι μας διαβάζαμε τὴν ἁ-
τας ὅλην τὴν ἡμέραν ἐμελέτησαν. Ἐγὼ δὲ ὡσ- γία Γραφή, ὤ τότε –σᾶς ὑπογράφω συμβό-
εὶ κωφὸς οὐκ ἤκουον καὶ ὡσεὶ ἄλαλος οὐκ ἀ- λαιο– ἡ πατρίδα μας θὰ ἦταν τὸ πιὸ εὐτυχι-
νοίγων τὸ στόμα αὐτοῦ» (ἔ.ἀ. 37,13-14). Κοντὰ δηλα- σμένο ἔθνος. Τώρα τὸ κλείσαμε τὸ Εὐαγγέ-
δὴ στὴν προσευχή, ὅταν σὲ συκοφαντοῦν, ἡ λιο, τὸ περιπαίζουμε, τὸ κοροϊδεύουμε.
Γραφὴ συνιστᾷ· σιώπα. Ἡ σιωπὴ θά ᾽νε πιὸ εὔ- Βάζω λοιπὸν πετραχήλι, ἀδελφοί μου, καὶ
γλωττη ἀπὸ λόγια, θὰ εἶνε «ἄνθρακες πυρὸς» σᾶς δίνω ἕνα κανόνα. Δὲν ζητῶ δύσκολες νη-
στὰ κεφάλια τῶν ἐχθρῶν σου (πρβλ. Παροιμ. 25,22=῾Ρωμ. 12,20). στεῖες καὶ ἀγρυπνίες· σοῦ ζητῶ ἀπὸ σήμερα
⃝ Τί ἄλλο ἔχεις; Αἰσθάνεσαι ψυχικὰ ἀδύνα- νὰ διαβάζῃς ἕνα κεφάλαιο κάθε μέρα. Κι ὅταν
τος, δελεάζεσαι ἀπὸ τὴ ματαιότητα, σὲ ἑλκύ- φτάσῃ τὸ Μέγα Σάββατο, τότε θὰ μὲ θυμηθῇς
ουν οἱ χαρὲς τοῦ κόσμου, οἱ ἡδονὲς τῆς σαρ- καὶ θὰ καταλάβῃς πόσο δίκιο εἶχε ὁ Παῦλος
κός; Ἄνοιξε πάλι τὴν ἁγία Γραφὴ καὶ ἄκουσε νὰ γράφῃ «Ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα
τὸν Σολομῶντα νὰ σοῦ λέῃ· «Ματαιότης μα- οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν
ταιοτήτων, τὰ πάντα ματαιότης» (᾿Εκκλ. 1,2). διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Β΄ Τιμ. 3,15).
⃝ Ἔχεις ἀδυναμία στὸ μαμωνᾶ, ἑλκύεσαι ἀπὸ Ὁ δὲ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς δι᾿ εὐ-
τὸ χρῆμα, καὶ νομίζεις ὅτι ἡ εὐτυχία εἶνε ἐκεῖ; χῶν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου ἂς εἶνε μετὰ
Στὴν ἁγία Γραφὴ θὰ βρῇς τὸ φάρμακο· «Πλοῦ- πάντων ἡμῶν· ἀμήν.
τος ἐὰν ῥέῃ, μὴ προστίθεσθε καρδίαν»· κι ἂν (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Κοιμήσεως Θεοτόκου Κυνοσάργους - Ἀθηνῶν τὴν 3-2-1963. Καταγραφὴ καὶ σύντμησις 15-1-2012.