Texto alumnos despedida

1. Seguramente estea mal escrito e case sen sentido, probablemente teña máis dunha falta de
ortografía, xa sei que a estas alturas non debería, pero xa sabedes…as prisas. É que a dicir verdade
nin estaba planeado, pero considerámolo necesario… Moi necesario decir GRAZAS aos profesores que
xa non veremos o curso que ven e que sen dúbida votaremos de menos por enriba de todo.
Carmen, a nosa Carmiña, sempre de bo humor e seguíndonos o rollo ata tal punto que che queremoste
como unha compañeira máis, os teus dores de cabeza caracterízante e dóenos tanto coma ti, que ata
somos capaces de non berrar… Grazas porque aquí babylandia votarate de menos.
Cristina, a nosa orientadora, entendéndonos en todo e grazas a ti eleximos un camiño que antes nin
sequera tiñamos trazado, dende aquí decirlle a túa gata que a votaremos de menos aínda sen coñecela,
porque a ti vámoste votar de menos tanto ou máis que a ela.
Pablo, o profe de mates, nun principio que ía pensar que nos íamos querer despedir del, pero despois
de tantos anos aquí meréceo, por aguantar os nosos malos humores, os males de ollo que lle votamos
tan seguido, polo seu bo humor e as súas ganas de facernos rir coas súas cancións tan orixinais. El
ensinounos que para conseguir algo había que poñer empeño, non deixalas pasar. E a min, persoalmente,
ensinoume que non había que perder a esperanza tan pronto, nin rendirse no primeiro paso difícil,
porque a meta non está tan lonxe como parece. Porque despois de moito tempo pelexando coas mates
conseguimos ser algo mellores, pero como di el, cando sexamos grandes… grazas porque ao fin eres o
mellor profe de mates e agora xa non te teremos.
Grazas moitas grazas porque despois de anos insistindo, nos non somos felices se marchas.
Non nos podemos olvidar de ningún, porque todos se merecen as grazas.
Maricruz, a nosa “Mari Mari”, como podes ter esa paciencia de pedra e aínda así querernos e
consentirnos? Pode que penses que non te queremos, pero ao contrario, collémoste cariño, un deses
que prenden no corazón e non marchan tan fácilmente…
Noelia, a nosa profe de inglés, a nosa miña, porque se marcha e a que veña non será o mesmo, porque
ela preocúpase día a día de que nos apliquemos, de que tiremos para adiante e aprobemos,…
Marisa, a nosa Marisa chuf-chuf que capacidade temos de desconcentrarte pero a verdade é que os
teus fillos teñen sorte de ter unha nai tan enrollada, sempre fas que nos resulte máis fácil o noso
propio idioma.
Cristina, cantas clases nos das, e aínda así pos a túa mellor parte para reexplicarnos as cousas cen mil
veces para que entendamos. Grazas a ti aprendimos a ser optimistas e ver cousas que sempre
estiveron aí aínda que non o parecerá.
Bruno, as túas clases fan que un día pase de ser malo, malísimo a ser o mellor día da semana así que
grazas.
Margarita, a nosa Marga, a súa voz tan suave fai que nos tranquilicemos , que non reñamos que non
berremos, que baixemos revolucións e nos poñamos a ver o que hai ao noso redor.

2. Non Javi, non, de ti non nos olvidamos. Ti es importante. Ti veslle o lado gracioso a todo o malo,
ríndote e facéndonos rir, facilitándonos o traballo ao máximo e aínda así nunca cho agradecemos… e
aínda así fas esta obra e pelexas por nós e polo que faga falta para que todo saia ben e todos saiamos
gañando. Ensináchesnos o mellor de Galicia e nós imos ensinanche o mellor de nós, porque es o mellor
guionista e o mellor profe de ciencias sociais da historia do universo.
Tamén grazas a Leticia e a Rocío, a nosa directora, que loita día a día para que este colexio siga
adiante despois de tantos anos, e para que todos teñamos o necesario para aprender e pasalo ben.
Grazas a todos os profes do colexio porque forman parte da nosa vida e forman parte de nos,…
Din que hai xente que está destinada a cambiarche a vida polo menos unha vez e realmente alégrome
de que sexades vós. Grazas. Grazas por todo o que levades feito e por todo o que sodes capaces de
facer. Grazas porque á fin e ao cabo unha parte de nós está feita de pedaciños de todos vós.
GRAZAS.