Energy Efficiency Conference 2016
•
0 likes•463 views
PassiveHouse : 10 Reasons i hate energy efficiency (based on an idea of Elrond Burrell)
Recommended
More Related Content
More from Stefan Pallantzas
More from Stefan Pallantzas (20)
Energy Efficiency Conference 2016
- 1. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 Passive House 10 λόγοι που μισώ την εξοικονόμηση ενέργειας
- 2. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 Passive house standard
- 3. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 1. Integrated Design = Η βασική προϋπόθεση
- 4. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 2. Α+++ ή απλά Β?
- 5. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 3. Τα πολλά λόγια κουράζουν
- 6. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 4. Θερμογέφυρες παντού
- 7. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 5. Σημασία στη λεπτομέρεια
- 8. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 6. Το γυαλί δεν είναι πια σέξι
- 9. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 7. Τι είναι πράσινο τελικά?
- 10. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 8. Αερισμός? Ναι αλλά πώς?
- 11. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 9. Συστάσεις προς μηχανολόγους
- 12. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 10. Ζήσε την εμπειρία. Κατανόησε τη Διαφορά
- 13. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 Passive house : the red pill This is your last chance. After this, there is no turning back. You take the blue pill—the story ends, you wake up in your bed and believe whatever you want to believe. You take the red pill— you stay in Wonderland, and I show you how deep the rabbit hole goes. Remember: all I’m offering is the truth, nothing more.
- 14. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 Κάντε το επόμενο βήμα τώρα, είστε τόσο κοντά!
- 15. ENERGY EFFICIENCY CONFERENCE 2016 Ευχαριστώ www.eipak.org www.passivistas.com Βασισμένο σε ένα κείμενο του Βρετανού Αρχιτέκτονα Elrond Burrell
Editor's Notes
- Κυρίες και κύριοι αρχικός στόχος της φετινής μου παρουσίασης ήταν το πρώτο πιστοποιημένο από αναβάθμιση παθητικό κτίριο στην Ελλάδα. Όμως αυτό μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή, είτε σήμερα εδώ στο χώρο μας στην απέναντι αίθουσα, είτε επισκεπτόμενοι το κτίριο όποτε το επιθυμείτε, μια και είναι ένα κτίριο πάντοτε ανοικτό στο κοινό. Μάλιστα το διήμερο 25-26 Ιουνίου, συμμετέχοντας στις διεθνείς θερινές ημέρες ανοικτών παθητικών κτιρίων, θα είμαστε εκεί να σας το παρουσιάσουμε αναλυτικά. Συμπληρώνοντας πια 6 γεμάτα χρόνια ενασχόλησης με τον σχεδιασμό και την υλοποίηση παθητικών κτιρίων, έχοντας πια εμπειρία από δεκάδες μελέτες και κατασκευές παθητικών κτιρίων τύπου από κατοικίες μέχρι σχολεία, έχοντας πλέον πιστοποιημένα τέτοια κτίρια στην Ελλάδα, κτίρια που μελετήθηκαν από Έλληνες μηχανικούς, υλοποιήθηκαν από έλληνες τεχνίτες με ελληνικά προϊόντα και σήμερα χρησιμοποιούνται από απόλυτα ικανοποιημένους έλληνες χρήστες, σκέφτηκα να σας μεταφέρω μέσα από 10 απλές διαπιστώσεις την εμπειρία μου από αυτή τη διαδικασία.
- Επιτρέψτε αρχικά να σας θυμίσω 2-3 βασικά πράγματα. Το Πρότυπο του Παθητικού Κτιρίου αναφέρεται όλο και πιο συχνά ως το κορυφαίο παγκοσμίως πρότυπο για ενεργειακά αποδοτικό κτιριακό σχεδιασμό. Και συνήθως μια περιγραφή του προτύπου περιλαμβάνει λεπτομέρειες για τις ειδικές τεχνικές απαιτήσεις. (Αν είστε περίεργοι σχετικά με τις τεχνικές προδιαγραφές, δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας .) Το πρότυπο είναι πράγματι μια αρκετά αυστηρή, επιστημονική μεθοδολογία για το σχεδιασμό και την κατασκευή ενεργειακά αποδοτικών κτιρίων με σαφή στόχο την ελάχιστη δυνατή κατανάλωση και την ορθολογική αξιοποίηση των ΑΠΕ. Ισχύει για όλα τα είδη των κτιρίων και είναι εφαρμόσιμο σε κάθε γωνιά της γης. Ωστόσο το πρότυπο Passivhaus δεν είναι απλά τεχνικές προδιαγραφές για έναν ενεργειακά αποδοτικό σχεδιασμό όπως ίσως πολύ πιστεύουν. Είναι μια μεθοδολογία που στηρίζεται στη φυσική του κτιρίου και εγγυάται : Απόλυτη Θερμική Άνεση Κορυφαία Ενεργειακή απόδοση, και Διασφάλιση ποιότητας της εσωτερικής ατμόσφαιρας στο κτίριο. Ο συνδυασμός αυτών των τριών βασικών και ισότιμων πτυχών είναι που κάνει το Πρότυπο αυτό να ξεχωρίζει. Γιαυτό και η κοινωνία το αποδέχεται πλεον σε παγκόσμιο επίπεδο. Πόλεις όπως η Φρανκφούρτη , οι Βρυξέλλες , η Νέα Υόρκη, το Βανκούβερ, το υιοθετούν σαν ένα βασικό εργαλείο στην 50ετή στρατηγική τους για την μείωση των εκπομπών. Και οι επιμέρους λόγοι είναι πολλοί. Ας δούμε τους πιο σημαντικούς από αυτούς.
- Ο σχεδιασμός ενός Παθητικού Κτιρίου απαιτεί κατ αρχήν την αποδοχή από τον μηχανικό περιορισμών. Πρόσθετων περιορισμών πέρα και πάνω από τα συνήθη. Περιορισμών χρόνου, κόστους, τοποθεσίας, πόρων κλπ .. Όμως οι αρχιτέκτονες και οι μηχανικοί είναι αρκετά εξοικειωμένοι με τέτοιους περιορισμούς! Το Παθητικό Κτίριο απαιτεί ρητά τους περιορισμούς της φυσικής των κτιρίων που υπάρχουν ούτως ή άλλως, αλλά συνήθως αγνοούνται. Οι νόμοι της φυσικής εξακολουθούν να ισχύουν ακόμη κι όταν εμείς τους αγνοούμε στο σχεδιασμό και έτσι τα business-as-usual σχεδιασμένα κτίρια έχουν χαμηλή ενεργειακή απόδοση. Ακριβώς όπως ένας τρύπιος κουβάς, ακόμη και αν είναι κατασκευασμένος από το πιο οικολογικό υλικό, δεν θα κρατήσει περισσότερο νερό, όσο νερό κι αν προστίθεται σε αυτόν. Το Παθητικό Κτίριο θέτει αριθμητικούς περιορισμούς στη θερμική άνεση και την κατανάλωση ενέργειας. Οι περιορισμοί αυτοί είναι πραγματικά πολύ σαφείς. Οι περισσότεροι κανονισμοί ενεργειακής απόδοσης, ακόμη και ο δικός μας ΚΕΝΑΚ υιοθετούν τέτοιους περιορισμούς, αλλά συνήθως με λιγότερο αυστηρές μεθοδολογίες και αόριστες συγκρίσεις με ένα κτίριο φάντασμα. Τα υψηλότερα σημεία αναφοράς, καθώς και η λεπτομερής διαδικασία που το Πρότυπο του Παθητικού Κτιρίου απαιτεί, σημαίνει ότι πρέπει να γίνει περισσότερη δουλειά. Πρέπει να σταματήσουμε να ψάχνουμε γρήγορες διορθώσεις και εύκολες λύσεις στο σχεδιασμό. Η Κλιματική Αλλαγή απαιτεί να υιοθετούμε τους περιορισμούς της φυσικής των κτιρίων, στην θερμική άνεση των χρηστών και στην κατανάλωση ενέργειας. Απαιτεί να έχουμε κάνει σωστά τη δουλειά μας ως μηχανικοί ώστε να εξασφαλίσουμε μεγάλες μειώσεις στην κατανάλωση ενέργειας και τις εκπομπές CO2.
- Ο Κανονισμός ενεργειακής απόδοσης κτιρίων θέτει ως ελάχιστη απαίτηση για την έκδοση οικοδομικής άδειας την ενεργειακή κλάση Β. Σήμερα κάθε αρχιτέκτονας πρέπει να αισθάνεται ένοχος που παραδίδει κτίρια που είναι μόνο συμβατά με τον οικοδομικό κανονισμό και τον ΚΕΝΑΚ. Ατυχώς, δεν είναι όλα τα έργα που σχεδιάζουμε σύμφωνα με το πρότυπο του Παθητικού Κτιρίου. Και δέχομαι ότι έτσι είναι τα πράγματα στον κλάδο αυτή τη στιγμή. Προσπαθώ όμως στο μέτρο που μου αναλογεί να το αλλάξω. Γνωρίζω ότι ένα κτίριο απλά «συμβατό» δεν θα παρέχει αυτό που υπόσχεται. Δεν θα συμβάλλει στη διαφορά της ενεργειακής απόδοσης. Δεν θα συμβάλλει περισσότερο από το αναγκαίο στην κλιματική αλλαγή και φυσικά δεν θα φταίνε οι χρήστες του γιαυτό. Επίσης, γνωρίζω ότι η γνώση και εμπειρία μου σε Παθητικά Κτίρια θα συνεισφέρουν ώστε κάθε κτίριο που σχεδιάζουν συνάδελφοι μηχανικοί και αρχιτέκτονες να έχει πολύ καλύτερη ενεργειακή απόδοση από το μέσο όρο, ανεξαρτήτως εάν αυτό είναι ή όχι ένα πιστοποιημένο Παθητικό Κτίριο. Γνωρίζω πώς να σχεδιάζω, με τις λεπτομέρειές του, και να παραδίδω ένα κτίριο πολύ καλύτερης ενεργειακής απόδοσης, ανεξαρτήτως εάν αυτό είναι ή όχι ένα Παθητικό Κτίριο. Και το ίδιο ισχύει και για άλλους Αρχιτέκτονες και μηχανικούς - Πιστοποιημένους Σχεδιαστές Παθητικών Κτιρίων, 45 πια σε όλη τη χώρα. Έτσι, παρά το ότι αισθάνομαι ένοχος, ξέρω ότι στο ΕΙΠΑΚ κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αλλάξουμε τον κόσμο προς το καλύτερο, αλλάζοντας τον τρόπο που σχεδιάζουμε.
- Πρέπει να παραδεχτώ ότι από τότε που ξεκίνησα να ασχολούμαι με το Παθητικό Κτίριο, έχω παθιαστεί όσο ποτέ άλλοτε με την ενεργειακή απόδοση κτιρίου και ίσως κάποιες φορές μιλώντας για αυτήν να γίνομαι κουραστικός. Όμως υπάρχει λόγος που αφορά όλους όσους σπουδάσαμε την επιστήμη της τεχνικής. Το Παθητικό Κτίριο επανατοποθετεί και πάλι την αρχιτεκτονική και τους αρχιτέκτονες, αλλά και όλους τους μηχανικούς όλων των ειδικοτήτων στην αρχή και το κέντρο της διαδικασίας σχεδιασμού και υλοποίησης κτιρίων και επιβάλλει τη συνέργεια όλων. Συχνά στο παρελθόν πολλοί αρχιτέκτονες – ισως κάποιοι και σήμερα - αισθάνονταν ανίσχυροι. Συχνά είχαν την αίσθηση ότι τα σχέδιά τους τα έβλεπαν οι πελάτες ως επιπόλαια, σαν να αφορούσαν μόνο την αισθητική. Ότι η δουλειά τους ήταν απλώς να παραδώσουν κάποια σχέδια. Και αυτά τα σχέδια ήταν ευάλωτα σε σοβαρούς συμβιβασμούς είτε στη φάση του σχεδιασμού είτε της κατασκευής. Το Παθητικό Κτίριο τα ακυρώνει όλα αυτά, ενδυναμώνει τον σχεδιαστή, τον κάνει να αισθάνεται ότι έχει ανακτήσει τη δουλειά του ως μηχανικός, ως αναπόσπαστο, σημαντικό μέρος της διαδικασίας σχεδιασμού και υλοποίησης.
- Κάποτε απολάμβανα να βλέπω κεκλιμένα άκρα να προεξέχουν γύρω από ένα κτίριο. Θαύμαζα ξύλινες και ατσάλινες δοκούς που προεκτείνονταν απαλά πέρα από τους εξωτερικούς τοίχους ή άστραφταν από το πάτωμα ως την οροφή. Όχι πια! Τώρα διακρίνω μόνο τις θερμογέφυρες, υπολογίζω εν ριπή οφθαλμού την επακόλουθη απώλεια θερμότητας, εντοπίζω το ρίσκο του υποβιβασμού των υλικών και τους κινδύνους παρουσίας μούχλας, που όλα αυτά δημιουργούν. Τα καλλιτεχνικά αρχιτεκτονικά επινοήματα των δομών των κτιρίων μόνο στιγμιαία με εξιτάρουν πια. Και το βλέπω ξεκάθαρα. Τα παθητικά κτίρια απαιτούν σχεδιασμό δίχως θερμογέφυρες, γι’ αυτό άλλωστε λειτουργούν. Αρχιτέκτονες, χρειάζεται να γίνετε πιο δημιουργικοί στο πώς εκφράζετε τις δομές, τα κατασκευαστικά σχέδια τις όψεις των κτιρίων σας , ή τις ταράτσες σας! Χρειάζεστε να κατακτήσετε την ολοκληρωμένη σχεδίαση.
- Δεν μπορώ πια να αποδεχτώ τις κακές λεπτομέρειες. Ξέρετε, αυτές τις λεπτομέρειες που τροποποιήθηκαν στο εργοτάξιο και δεν μοιάζουν καθόλου με το σχέδιό σας; Όπου πολύ περισσότερος χάλυβας και σκυρόδεμα κατέληξαν εντός της ζώνης μόνωσης σε σχέση με αυτό που περιμένατε; Ξέρετε ότι αυτό είναι μία θερμογέφυρα. Αλλά είναι ΟΚ, έτσι δεν είναι; Αφού καλύπτει τις απαιτήσεις του οικοδομικού κανονισμού, ή έστω εγκρίνεται. Στην πραγματικότητα δεν είναι ΟΚ. Και όταν ξεκινήσει κάποιος να σχεδιάζει και να κατασκευάζει Παθητικά Κτίρια, σύντομα συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να κρύψει αυτά τα πράγματα. Δεν θα τη γλιτώσει. Ούτε στη φάση του σχεδιασμού, ούτε στη φάση της κατασκευής. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η πιστοποίηση, σύμφωνα με το πρότυπο του Παθητικού Κτιρίου, είναι τόσο σημαντική. Είναι ο μοναδικός τρόπος για τη διασφάλιση της ποιότητας.
- Δεν ξελογιάζομαι πια από αστραφτερά γυάλινα κτίρια Σε ποιον δεν αρέσει αλήθεια ένα μοδάτο γυάλινο κτίριο εντυπωσιακού σχεδιασμού; Σε ποιον δεν αρέσουν τα αρχαιοπρεπή κτίρια γεμάτα απαστράπτοντα κρύσταλλα; Εμένα, σίγουρα, κάποτε μου άρεσαν! Τώρα τα βλέπω σαν ενεργειακούς υπερκαταναλωτές εν δυνάμει άρρωστων κτιρίων που σπαταλούν πολύ περισσότερη ενέργεια από όση δικαιούνται ή τους είναι απαραίτητη! Κινδυνεύουν από υπερθέρμανση το καλοκαίρι, ξεπάγιασμα το χειμώνα και από το να είναι αδύνατον να παραμείνουν κατοικήσιμα σε περίπτωση διακοπής ηλεκτρικού. Είναι πραγματικά απορίας άξιο το πόσο φτωχή αποδοτικότητα έχουν σε σχέση με τη διαθέσιμη τεχνολογία και την αυξημένη ενεργειακή κατανάλωσή τους. Ας αναρωτηθούμε μια στιγμή : γιατί αναμένουμε η μπαταρία του κινητού τηλεφώνου μας να διαρκεί όλο και περισσότερο σε κάθε νέα φουρνιά που λανσάρεται στην αγορά, αλλά δεν μας νοιάζει καθόλου για την ενεργειακή κατανάλωση των κτιρίων μας? Έτσι όπως σχεδιάζουμε ακόμη και σήμερα τα κτίρια μας , μοιάζει η αρχιτεκτονική να είναι ο μόνος τομέας της βιομηχανίας όπου χρησιμοποιούμε τη βέλτιστη τεχνολογία της γενιάς μας, όχι για να βελτιώσουμε την αποδοτικότητα των κτιρίων, αλλά για να καταλήγουμε σε κτίρια που αποδίδουν χειρότερα από αυτά των προηγούμενων γενεών! Δεν είναι οξύμωρο σχήμα αυτό? Με την τεχνική των παθητικών κτιρίων μπορούμε να κάνουμε το αντίθετο. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τρέχουσα γνώση και τεχνολογία και όλη τη σχεδιαστική μας δημιουργικότητα για να φτιάξουμε κτίρια που απαιτούν λιγότερη ενέργεια και ως εκ τούτου και μόνο είναι πιο αειφόρα.
- Λατρεύω τις ταράτσες που έχουν ζωή (φυτά και χώμα) και μπορούν να προσφέρουν πολλά περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα σε ένα κτίριο, αλλά και στο γενικότερο περίγυρο. Μια «ζωντανή ταράτσα» ήταν -και υπό προϋποθέσεις είναι ακόμη- εγγύηση ενός βιώσιμου κτιρίου. Είμαι, επίσης, θερμός υποστηρικτής της συστηματικής ανακύκλωσης στην πηγή η οποία είναι σίγουρα πολύ καλή για το περιβάλλον. Και θα μπορούσα να μιλάω ώρες αναφέροντας τέτοια παραδείγματα πράσινων καλών πρακτικών. Όμως πεστε μου, εάν ένα κτίριο έχει ένα καταπράσινο δώμα, ή κάποιους κάδους ανακύκλωσης, αλλά παρά όλα αυτά εξακολουθεί να είναι άβολο και ενεργοβόρο τέρας, είναι άραγε ένα βιώσιμο κτίριο; Για να είμαι ειλικρινής, θα έπρεπε να αναρωτηθούμε εάν ένα τέτοιου τύπου κτίριο είναι εξ αρχής αποδεκτό πια στην εποχή μας. Ανεξάρτητα από την κλιματική αλλαγή, ανεξάρτητα από την έλλειψη πόρων και ενέργειας, τα ασφαλή και αξιοπρεπώς σχεδιασμένα κτίρια δεν θα πρέπει να είναι άνετα, αλλά καταναλώνοντας την ελάχιστη δυνατή ενέργεια; Έχουμε την τεχνολογία, τη γνώση, τα υλικά και τα προσόντα. Η αρχιτεκτονική χρειάζεται να αλλάξει, διότι το να κερδίζονται απλώς κάποιοι πόντοι -σε μια αριθμημένη λίστα με παράγοντες βιωσιμότητας- δεν είναι η απάντηση. Ο τρόπος να πάμε μπροστά είναι ο ολοκληρωμένος σχεδιασμός κτιρίων που αποδίδει άριστη άνεση χρησιμοποιώντας μίνιμουμ ενέργεια.
- Ήμουν και είμαι μεγάλος υποστηρικτής του "φυσικού αερισμού. Η προσθήκη ανεμιστήρα, αεραγωγών και φίλτρων ήταν κάτι σαν αίρεση και σίγουρα θα κατανάλωνε περισσότερη ενέργεια. Χρειάστηκε πολύ προσπάθεια για να πειστώ τελικά ότι ο μηχανικός αερισμός μπορούσε στην πραγματικότητα να εξοικονομήσει ενέργεια. Επιπροσθέτως, είναι πιο υγιεινός από το φυσικό αερισμό. Είχα εσφαλμένα συσχετίσει, όπως και πολλοί από εσάς, το μηχανικό αερισμό με τον κλιματισμό και όλα τα μειονεκτήματά του. Αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με το παθητικό κτίριο και το μηχανικό αερισμό με ανάκτηση θερμότητας και υγρασίας. Στο παθητικό κτίριο, ο μηχανικός αερισμός παρέχει συνεχώς φρέσκο αέρα, και όχι μόνο δεν τον επανακυκλοφορεί αλλά τον φιλτράρει κιόλας. Αυτό βελτιώνει σημαντικά την ποιότητα εσωτερικού αέρα. Ο μηχανικός αερισμός στο παθητικό κτίριο ανακτά τη θερμότητα του απαγόμενου αέρα και μεταφέρει αυτή τη θερμότητα για να προθερμάνει τον εισερχόμενο ψυχρό αέρα. Αυτό εξοικονομεί ενέργεια καθώς ο κρύος εισερχόμενος αέρας θα έπρεπε να θερμανθεί ανάλογα με τα κέφια του καιρού. Έτσι έχουμε συνεχώς φρέσκο αέρα ο οποίος ικανοποιεί τα κριτήρια θερμικής άνεσης και μάλιστα με ελάχιστη ηλεκτρική κατανάλωση λόγω των μοντέρνων ανεμιστήρων. Κι αυτό είναι σημαντικό από πλευράς κατανάλωσης τις πολύ κρύες και τις πολύ ζεστές μέρες του χρόνου. Τον υπόλοιπο καιρό μπορείτε να ανοίξετε όποτε θέλετε τα παράθυρα σας.
- Δουλεύοντας στα παθητικά κτίρια έχω αποκτήσει πολύ καλύτερη τεχνογνωσία και για τα συστήματα του κτιρίου, από αυτή που κατέχουν οι περισσότεροι μηχανικοί όλων των ειδικοτήτων. Έμαθα πράγματα για τα οποία δεν είχα την παραμικρή ιδέα στο παρελθόν. Ή, τουλάχιστον, πριν απλώς κοιτούσα τους μηχανολόγους να εργάζονται. Και εδώ ακριβώς είναι που τίθεται το πρόβλημα και ομολογώ ότι αυτό που θα πω αποτελεί κατά μια έννοια μεγάλη γενίκευση και ζητώ συγγνώμη γιαυτό. Οι μηχανικοί των υπηρεσιών κτιρίου συχνά εργάζονται με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Αυτό είναι χωρίς καμιά αμφιβολία προϊόν της εκπαίδευσης, της κατάρτισης και της εργασιακής τους εμπειρίας . Ωστόσο, ο τρόπος λειτουργίας τους είναι συχνά «ο καθιερωμένος τρόπος» και βασίζεται στο πώς σχεδιάζουν μηχανολογικά, ηλεκτρικά και υδραυλικά συστήματα. Δυστυχώς, αυτό συχνά δεν ισοδυναμεί με το σχεδιασμό ενός κτιρίου ως ένα πλήρες και ολοκληρωμένο σύστημα. Αυτό απαιτεί τη γνώση και την εμπειρία της φυσικής των κτιρίων. Και, κυρίως, αυτό απαιτεί διάθεση να σχεδιάσει κανείς με στόχο τη μείωση των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού με βασικό κριτήριο την ανάκτηση κάθε ίχνους ενέργειας και όχι απλά να βρει το βέλτιστο εξοπλισμό για το κτίριο, όπως συμβαίνει συνήθως. Έτσι ορισμένες φορές μπαίνω σε αντιπαράθεση με κάποιο μηχανολόγο μηχανικό πάνω σε αυτό το πρόβλημα: όταν εκείνος θέλει να κάνει τη δουλειά «ως είθισται», εγώ απαιτώ το κτίριο να λειτουργήσει σαν μια ολοκληρωμένη ενότητα, με λιγότερες εγκαταστάσεις και εξοπλισμό, ένα κτίριο στο οποίο ο αρχικός σχεδιασμός θα κάνει την περισσότερη δουλειά.
- Η θεωρία απέχει από την πράξη για άλλους μια μέρα και για άλλους μια αιωνιότητα. Οι συνεργάτες μου και εγώ στο Ελληνικό Ινστιτούτο Παθητικού Κτιρίου είχαμε την τύχη να βιώσουμε θεωρία και πράξη μέσα σε 150 ημέρες. Ημέρες σκληρής δουλειάς στο σχεδιασμό, ημέρες αδιάκοπης συνέργειας όπου ο καθένας ήξερε το ρόλο του, σεβόταν τη γνώμη και την εμπειρία του άλλου, μοιραζόταν καινοτόμες ιδέες και λύσεις. Ημέρες μεθοδικής υλοποίησης βήμα βήμα , χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητα, με ξεκάθαρο στόχο από την αρχή μέχρι το τέλος. 11 μηχανικοί όλων των ειδικοτήτων, 60 τεχνίτες οικοδομικών εργασιών, οι μεγαλύτερες ελληνικές και όχι μόνο εταιρείες του κλάδου της οικοδομής, όλοι εθελοντές και χορηγοί έφεραν σε πέρας το περασμένο καλοκαίρι, μέσα στην πιο δύσκολη περίοδο από την αρχή της κρίσης ένα έργο παθητικού κτιρίου στην Αθήνα. Ένα έργο μικρό σε μέγεθος, αλλά μεγάλο στην καρδιά και το μεράκι. Ήταν ένα καλό μάθημα για όλους μας. Σχεδιάσαμε σωστά , πιστοποιήσαμε και σήμερα το ζούμε, το μετράμε και μοιραζόμαστε τα αποτελέσματα με το σύνολο της κοινωνίας. Και είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι το παθητικό κτίριο όχι απλά λειτουργεί χωρίς προβλήματα και στη χώρα μας, αλλά αποτελεί το ιδανικό πρότυπο για το ελληνικό κλίμα, το μόνο πρότυπο που ικανοποιεί 100% όλες της απαιτήσεις του κτιρίου σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης που επιτάσσει η νομοθεσία από 2020.
- Και σήμερα πια δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω. Το παθητικό κτίριο είναι πλέον το "κόκκινο χάπι" Είναι αλήθεια. Προσωπικά μόλις ξεκίνησα να υλοποιώ παθητικά κτίρια δεν μπορούσα πλέον να επιστρέψω στα παλιά δεδομένα. Από τη στιγμή που θα υπάρξει κατανόηση για τον τρόπο λειτουργίας του παθητικού κτιρίου, τα μάτια σου είναι πλέον ορθάνοιχτα και καταλαβαίνεις το λόγο που τα (μη-παθητικά) κτίρια έχουν τόσο υψηλή ενεργειακή κατανάλωση. Ξέρεις ότι η αρχιτεκτονική μπορεί να βελτιωθεί. Ξέρεις ότι δεν χρειάζεται ο σχεδιασμός να υπερβάλλει για να συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή. Ξέρεις ότι πρέπει να το κρατήσεις απλό και αποτελεσματικό.
- Σας καλώ λοιπόν να δοκιμάσετε και εσείς στο επόμενο κτίριο σας είτε πρόκειται για καινούργιο είτε για αναβάθμιση υφιστάμενου. Αφήστε πίσω το business as usual , αφήστε τις ελάχιστες απαιτήσεις και τις λίστες πρασινάδας. Εκπαιδευθείτε, πιστοποιηθείτε και αρχίστε να εργάζεστε πάνω στην ριζική εξοικονόμηση ενέργειας και στα παθητικά κτίρια. Αυτό, πιστέψτε με, θα σας φέρνει ικανοποίηση και ενθουσιασμό. Δίνει πραγματικό νόημα στην αποστολή σας. Σκεφτείτε ότι έχουμε στη χώρα περισσότερα από 5 εκατομμύρια κτίρια, το 80 % αυτών κατοικία και πάνω από τα μισά κατασκευασμένα πριν το 1980. Δηλαδή εντελώς αμόνωτα ενεργειακά σουρωτήρια. Σκεφτείτε ότι σχεδόν 2 εκατομμύρια οικιστικές μονάδες είναι άδειες και καταρρέουν. Το παθητικό κτίριο δεν είναι μόνο για τους ειδικούς και τους ονειροπόλους. Είναι αυτό που χρειάζεται η κοινωνία μας, αυτό που χρειάζεται η ανθρωπότητα. Κάντε το βήμα λοιπόν. Το Ελληνικό Ινστιτούτο Παθητικού Κτιρίου είναι εδώ και σας υποστηρίζει. Το 2020 έφτασε.