17. ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ , ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤ2 ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΜΙΑ
ΕΡΕΥΝΑ. ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ
ΣΑΣ
Γνωρίζετε πού καταλήγουν τα σκουπίδια που πετάμε στους κάδους;
ΝΑΙ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ/ΣΙΓΟΥΡΗ
Πόσα περίπου κιλά σκουπίδια πιστεύετε πως παράγει ο καθένας μας κατά μέσο όρο την ημέρα;
250γρ 500 γρ (μισό κιλό) 1000 γρ (1κιλό)
Τι κάνετε τα πράγματα που έχουν παλιώσει;
α. τα πετάω β. τα χαρίζω γ. τα μετατρέπω σε κάτι άλλο που θα χρησιμοποιήσω
Κάνετε ανακύκλωση στο σπίτι σας;
ΝΑΙ ΟΧΙ
Γνωρίζετε τι είναι οι ΧΥΤΑ ή οι ΧΥΤΥ;
ΝΑΙ, είναι ___________________________________________________ ΟΧΙ
Πληρώνετε για την αποκομιδή (μάζεμα ) σκουπιδιών στο Δήμο σας;
ΝΑΙ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ/ΣΙΓΟΥΡΗ
Σε τι μορφή είναι τα απορρίμματα που παράγουμε; ΚΥΚΛΩΣΤΕ ΟΣΑ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΣΩΣΤΑ
α. ΣΤΕΡΕΗ β. ΥΓΡΗ γ. ΑΕΡΙΑ
Με την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση , τι πιστεύετε ότι εξοικονομούμε (κερδίζουμε); ΚΥΚΛΩΣΤΕ ΟΣΑ
ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΣΩΣΤΑ
α. ΧΡΗΜΑΤΑ β. ΕΝΕΡΓΕΙΑ γ. ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ δ. ΤΙΠΟΤΕ
Πού βάζετε συνήθως το κολατσιό σας για τα διαλείμματα στο σχολείο;
α. ΣΕ ΧΑΡΤΙΝΗ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ β. ΣΕ ΑΛΟΥΜΙΝΟΧΑΡΤΟ γ. ΣΕ ΤΑΠΕΡΑΚΙ
Σε πόσο καιρό πιστεύετε ότι λιώνει μια πλαστική σακούλα;
α. ΣΕ 200 ΧΡΟΝΙΑ β. ΣΕ 50 ΧΡΟΝΙΑ γ. ΣΕ 100 ΧΡΟΝΙΑ
Το κομπόστ είναι λίπασμα που προέρχεται από :
α. ΧΑΡΤΙΑ β. ΣΑΚΟΥΛΕΣ γ. ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ δ. ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΩ
ΠΕΤΡΕΣ ΑΛΟΥΜΙΝΟΧΑΡΤΟ ΦΥΛΛΑ
ΧΩΜΑ ΧΩΜΑ ΧΩΜΑ
Στα διαλείμματα , πετάτε τα σκουπίδια σας στους κάδους;
ΝΑΙ ΟΧΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ
Σας αρέσει η αυλή του σχολείου μας έτσι όπως είναι;
ΝΑΙ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ/ΣΙΓΟΥΡΗ
Τι πιστεύετε ότι λείπει από την αυλή για να σας αρέσει περισσότερο;
_____________________________________________________________________
Αν πρασίνιζε η αυλή του σχολείου με δέντρα , λουλούδια κτλ. θα φροντίζατε να μην καταστραφούν;
ΝΑΙ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ/ΣΙΓΟΥΡΗ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΑΣ!
Σε τι μορφή είναι τα απορρίμματα που παράγουμε;
ΣΤΕΡΕΗ 40 ΥΓΡΗ10 ΑΕΡΙΑ10 ΑΒ22 ΑΓ4ΒΓ4
ΛΕΥΚΑ10
ΣΤΕΡΕΗ
40%
ΥΓΡΗ
10%
ΑΕΡΙΑ
10%
ΑΒ
22%
ΑΓ
4%
ΒΓ
4%
ΛΕΥΚΑ
10% ΣΤΕΡΕΗ
ΥΓΡΗ
ΑΕΡΙΑ
ΑΒ
ΑΓ
ΒΓ
ΛΕΥΚΑ
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38. Σιγά τα λάχανα …
Τα κάναμε σαλάτα!!!
http://sigatalaxana12.blogspot.gr/
39.
40.
41.
42. Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια πολιτεία όχι και τόσο … μακρινή, είχε κατασκευαστεί ένα
τεράστιο Μουσείο για να στεγάσει το μοναδικό έκθεμά της. Έναν τεράστιο δεινόσαυρο που
ανακάλυψαν στην περιοχή.
Εκατοντάδες τουρίστες έρχονταν καθημερινά στην πόλη. Έτσι, οι κάτοικοι έγιναν πολύ γρήγορα
πλούσιοι και υπερκαταναλωτικοί. Αγόραζαν συνεχώς πράγματα που δεν τους ήταν απαραίτητα με
αποτέλεσμα να αναγκάζονται να πετάνε τα προηγούμενα . Τα απορριμματοφόρα δεν προλάβαιναν
να αδειάζουν τους κάδους. Η πολιτεία πολύ γρήγορα άρχισε να γεμίζει σκουπίδια. Στους
δρόμους , στα πεζοδρόμια, στις αυλές στα πάρκα… ακόμα και στο Μουσείο.
Ο δεινόσαυρος , έβλεπε τα σκουπίδια να σκεπάζουν σιγά σιγά τα δέντρα που αγαπούσε , και να
του κρύβουν τον ήλιο και το φεγγάρι, τους αγαπημένους του φίλους.
Όταν πια έφτασε ο κόμπος στο χτένι, ο δεινόσαυρος αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα
χέρια του αφού οι άνθρωποι ήταν ανίκανοι να κάνουν οτιδήποτε άλλο από το να λερώνουν γύρω
τους …
Αποφάσισε να βγει κρυφά ένα βράδυ και να αρχίσει την αποκομιδή των σκουπιδιών.
Ο νυσταγμένος φύλακας του Μουσείου τον είδε την τελευταία στιγμή, νόμισε πως έβλεπε
όνειρο και , γύρισε από την άλλη πλευρά.
Ο δεινόσαυρος βγήκε και άρχισε να σκουπίζει με την ουρά του τα σκουπίδια που ήταν πεσμένα
έξω από τους κάδους , στους δρόμους , στα πάρκα και στα πεζοδρόμια. Έφτιαξε έναν τεράστιο
σωρό πάνω από 5 μέτρα ύψος.
Κάθισε επάνω του , απογοητευμένος γιατί δεν ήξερε τι να κάνει . Ξαφνικά όμως άρχισε να
ακούει φωνούλες , άλλες δυσαρεστημένες κι άλλες θυμωμένες. Κοίταξε τριγύρω του με απορία
αλλά δεν είδε κανέναν.
«Τι θα γίνει φίλε μου; Έχεις σκοπό να μας λιώσεις ; Ε; »
Έκπληκτος τινάχτηκε αμέσως μόλις κατάλαβε από πού έρχονταν οι φωνές. Μα φυσικά! Από τα
σκουπίδια πάνω στα οποία είχε καθίσει!
«Με συγχωρείτε φίλοι μου ,!» απολογήθηκε ο δεινόσαυρος και σηκώθηκε.
43. « Αν μας κατέστρεφες , άρχισε να λέει ένα γυάλινο μπουκάλι , έτσι όπως απερίσκεπτα μας
πετάνε οι άνθρωποι, μόνο συντρίμμια θα έμεναν από όλους μας και ειδικά από μένα που θα
έπρεπε να περιμένω , χμμμ…. ακόμα 999.946 χρόνια για να ξαναγίνω ένα με τη φύση. Βλέπεις
είμαι μόνο 54 ετών . Με χρησιμοποίησαν και με πέταξαν ! Ούτε που τους πέρασε από το μυαλό
να με ξαναχρησιμοποιήσουν . Γνωρίζεις πως η ενέργεια που καταναλώθηκε για να με φτιάξουν
στο εργοστάσιο θα φώτιζε άνετα ένα δωμάτιο για 8 ώρες ;
«Εμένα με πέταξε ένας παππούς που έβγαλε βόλτα τα εγγόνια του στην παραλία, φώναξε με τη
μεταλλική φωνή του ένα αλουμινένιο κουτάκι αναψυκτικού. Παρά τις διαμαρτυρίες των παιδιών
, με πέταξε έξω από έναν κάδο κι αυτόν όχι της ανακύκλωσης!»
«Τι να πω κι εγώ, ακούστηκε η θλιμμένη φωνούλα μιας σακούλας. Εδώ και 30 χρόνια πεταμένη
στη θάλασσα , κλαίω συνεχώς γιατί εξαιτίας μου πέθαναν χιλιάδες θαλασσοπούλια και θαλάσσια
είδη που νόμιζαν πως τρώγομαι …»
Έτσι συνεχίστηκε η κουβέντα. Κάθε πεταμένο αντικείμενο έλεγε, την ιστορία του. Πέρασαν
γρήγορα οι ώρες μέχρι που τους ειδοποίησε μια χρυσή ακτίνα που έστειλε ο ήλιος.
«Και τώρα, τι κάνουμε; Αν οι άνθρωποι μας βρούνε εδώ στοιβαγμένους σίγουρα δε θα μας
ξεδιαλέξουν για ανακύκλωση αλλά θα μας πετάξουν σε ένα απαίσιο παράνομο μέρος που λέγεται
χωματερή! Τι κάνουμε λοιπόν; Τι; Αναφώνησαν όλα μαζί τρομαγμένα…»
Ο δεινόσαυρος έξυσε για λίγο το κεφάλι του και μετά τους ανακοίνωσε τη λύση που είχε βρει.
Αφού συμφώνησαν όλοι, έσκυψε χαμηλά για να τον φτάνουν και τότε, τσουπ, ένα ένα τα
σκουπίδια άρχισαν να σκαρφαλώνουν πάνω του. Σε λίγη ώρα του έφτιαξαν με το σώμα τους μια
σούπερ στολή , τον ονόμασαν «επίτιμο σκουπιδόσαυρο» και πήραν το δρόμο για το Μουσείο.
Στο μεταξύ ο φύλακας που αντιλήφθηκε την απουσία του δεινόσαυρου , είχε ειδοποιήσει την
αστυνομία και μαζί με τους πολίτες κινητοποιήθηκαν ψάχνοντας παντού πανικόβλητοι για το
«θησαυρό τους».
Ξαφνικά άκουσαν το θόρυβο που έκανε η σκουπιδοστολή και τα βαριά βήματα που πλησίαζαν .
Έμειναν όλοι ακίνητοι και τρομαγμένοι . Μόλις είδαν το δεινόσαυρο να ξεπροβάλει καμαρωτός
τυλιγμένος σε τόσα σκουπίδια, γούρλωσαν τα μάτια τους από την έκπληξη. Όταν κατάλαβαν τα
λάθη τους ,κατέβασαν τα κεφάλια από την ντροπή.
44. Τότε, δειλά δειλά άρχισε να παίρνει ο καθένας από ένα πραγματάκι κι ενώ αμίλητοι
ετοιμαζόντουσαν να πάνε προς τους κάδους ακούστηκε η φωνή ενός παιδιού : «Καλέ γιαγιά, εσύ
δεν έφαγες τον τόπο χθες το βράδυ να ψάχνεις ένα βάζο για να βάλεις τη μαρμελάδα σου;. Πάρε
αυτό που κρατάς , πλύνε το καλά και χρησιμοποίησέ το …». Πάγωσαν όλοι μ΄ αυτή την πρόταση.
Κοίταξαν προσεχτικά τα αντικείμενα που κρατούσαν στα χέρια τους. Τα ξανακοίταξαν.
Σκέφτηκαν… και όταν τα ξανακοίταξαν χαμογέλασαν! Όλοι είχαν βρει έναν τρόπο για να
χρησιμοποιήσουν αυτό που κρατούσαν με διαφορετικό, χρήσιμο τρόπο. Κι έφυγαν γρήγορα
παίρνοντας κι άλλα από τη στολή του δεινόσαυρου , ο οποίος έμεινε σε λίγη ώρα με τα κόκαλά
του.
Έτσι, τα αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών έγιναν οι κεραμίδες στο τζαμί των παιδιών, αλλά
και κορίνες για μπόουλινγκ .Τα παλιά cd έγιναν σκιάχτρα στα χωράφια, τα πλαστικά δοχεία
όμορφες γλάστρες, τα ελαστικά αυτοκινήτων πρωτότυποι «βραχόκηποι , τα παλιά ρούχα
πλέχτηκαν σε πολύχρωμα κιλίμια, βαζάκια έγιναν μολυβοθήκες ,καπάκια ανταλλάχθηκαν για
αναπηρικά καροτσάκια, κουτιά μπισκότων φιλοξενούσαν τα ραφτικά της γιαγιάς κι ένα σωρό
άλλες χρήσεις βρήκαν οι άνθρωποι για τα … «σκουπίδια» τους επαναχρησιμοποιώντας όλα όσα
είχαν πετάξει τόσο απερίσκεπτα τις προηγούμενες εβδομάδες..
Το πάθημα τους έγινε μάθημα . Και το μάθημα αυτό θέλησαν να το διδάξουν και σε άλλους .
Έφτιαξαν ομάδες και γύρισαν όλον τον κόσμο μιλώντας για τις άσχημες συνέπειες του
υπερκαταναλωτισμού αλλά και για τη σπουδαιότητα της επαναχρησιμοποίησης πριν την
ανακύκλωση.
Όσο για το δεινόσαυρο της ιστορίας μας; Εξακολουθεί να είναι στο Μουσείο και να μιλά με τον
ήλιο και το φεγγάρι . Βγαίνει μόνο όταν ακούσει για καμιά βρώμικη πολιτεία ,την επισκέπτεται
και συναντά τους πολίτες με τη σκουπιδοστολή του. Πάνω σ΄ αυτήν καθρεφτίζονται όλοι και ο
καθένας ξεχωριστά . Και φυσικά δεν τους αρέσει να βλέπουν έτσι τον εαυτό τους. Ευτυχώς όμως,
μαθαίνουν όλοι γρήγορα και γίνονται υπεύθυνοι και δημιουργικοί.
Εσείς ; Έχετε δει το σκουπιδόσαυρο να γυρνά στην πόλη σας; Στη γειτονιά σας μήπως;
