Pojęcie e-learningu Zastosowania e-learning Korzyści stosowania elearningu

1. Podstawowe technologie e-learningowe Michał Kuciapski Katedra Informatyki Ekonomicznej Uniwersytet Gdański Wykład do wyboru

4. Wirtualne Środowisko Nauczania- funkcjonalności VLE umożliwia strukturalne dostarczanie informacji, wspierane standardowym interfejsem nawigacyjnym. Dzięki tej funkcjonalności możliwe jest stworzenie odpowiedniej sekwencji materiałów szkoleniowych oraz mechanizmów przechodzenia pomiędzy nimi. Struktura nawigacyjna Narzędzia uatrakcyjniające studiowanie online typu: gry logiczne w trybie multiplayera, tworzenie strony domowej, pamiętnik elektroniczny (ang. blog ), kalendarz, przybornik (np.: kalkulator, analizowanie danych, tworzenie dokumentów online). Narzędzia studenckie ułatwiają zarządzanie stworzonymi pracami i monitorowanie postępów w nauce poprzez portfolio, czy wirtualny indeks ocen. Narzędzia studenckie VLE zawiera szereg funkcjonalności ułatwiających studiowanie oraz komunikowanie się z prowadzącym i innymi studentami. Zapewnia szereg materiałów wspierających w postaci: informacji o kursie, listy często zadawanych pytań wraz z odpowiedziami, podręczników pomocy z zakresu obsługi VLE. Wspieranie uczestników Możliwy jest podział studentów na grupy posiadające własną wirtualną przestrzeń odnośnie udostępniania zasobów i wspólnej komunikacji. Współdzielenie przestrzeni pracy grupowej Interfejs użytkownika ma stały i odpowiednio zaprojektowany wygląd, przez co jest łatwy do nauczenia i używania przez uczestników kursu. Możliwe jest jednak spersonalizowanie zgodnie z potrzebami uczestnika szkolenia, niektórych jego elementów: kolorystyki, grafiki, układu części elementów. Stały i modyfikowalny interfejs użytkownika Zarządzanie informacjami o uczestnikach szkoleń i autoryzacją dostępu do kursów i zasobów. Analiza wyników ćwiczeń pracowników czy studentów (testów, zadań indywidualnych i grupowych) oraz korzystania przez nich z materiałów zawartych w VLE. Zarządzanie i monitorowanie uczestnikami Narzędzia wspierające udostępnianie uczestnikom szkoleń szerokiej gamy materiałów i zasobów nauczania: modułów, prezentacji multimedialnych, dokumentów, odnośników do zasobów oraz komunikację i ocenianie online. Dostarczanie materiałów i zasobów nauczania Narzędzia wspierające przygotowywanie egzaminów i automatyzujące proces sprawdzania i oceny wiedzy uczestników kursów. Mechanizmy oceny Narzędzia wspierające komunikację zarówno synchroniczną jak i asynchroniczną typu jeden-jeden, jeden-wielu oraz wielu-wielu. Przykładami narzędzi są: poczta elektroniczna, grupa dyskusyjna, czat czy forum. Komunikacja pomiędzy prowadzącymi i uczestnikami Opis Funkcjonalność

10. Platforma e-learningowa - przkłady

16. Narzędzia komunikacyjne - opis Współdzielenie obrazu monitora przez kilka osób. Umożliwia prezentację działania aplikacji oraz pomoc uczestnikowi kursu w używaniu określonego narzędzia. Współdzielenie obrazu Narzędzie do prowadzenia zajęć, składające się z wirtualnej białej tablicy (ang. whiteboard ), będącej odpowiednikiem tradycyjnej tablicy oraz co najmniej jednego z narzędzi komunikacyjnych: chat, audio-konferencja, wideo-konferencja. Wirtualna klasa Rozmowa kilku osób przy użyciu słuchawek z mikrofonem z równoczesnym przesyłaniem widoku rozmówców poprzez kamery internetowe. Wideo-konferencja Rozmowa kilku osób przy użyciu słuchawek z mikrofonem. Audio-konferencja Asynchroniczne wprowadzanie postów będących odpowiedzią na wypowiedzi innych osób lub nowymi wątkami. Większość systemów umożliwia konfigurację forum tak, aby było dopuszczalne modyfikowanie własnych postów w ciągu określonego czasu. Forum dyskusyjne Rozmowa szeregu osób poprzez wpisywanie tekstu rozmowy. Jest on następnie wyświetlany uczestnikom czatu w oknie przeglądarki internetowej, linijka po linijce, z zaznaczeniem nadawcy. Część platform e-learningowych ma możliwość przeniesienia czatu do forum, dla dalszego prowadzenia komunikacji w formie asynchronicznej. Chat Przesłanie krótkiej wiadomości, pojawiającej się jako okno komunikatu. Wiadomość Wysłanie listu w formie elektronicznej. Często platformy e-learningowe posiadają możliwość wysyłania maili „zewnętrznych”, do osób spoza kursu, jak i „wewnętrznych”, wyłącznie do uczestników kursu. E-mail Opis Nazwa

17. Narzędzia komunikacyjne - przykład Przykład wirtualnej klasy - Marratech Źródło: http://www.marratech.com

21. Narzędzia autorskie - przykład Przykład narzędzia autorskiego - Lectora Źródło: http://www.transition.co.uk/products/lectora-screenshots.asp

25. Repozytoria obiektów nauczania - przykłady

28. Standard SCORM - narzędzia Przykład edytora SCORM – Reload Editor

33. Projektowanie kursów e-learningowych - Elementy sekwencji nauczania [1] http://www.uwm.edu/Dept/CIE/AOP/LO_what.html [2] Driscoll M., „Building Better E-Assessments”, http://www.learningcircuits.org/2001/jun2001/driscoll.html, June 2001 [3] Moduł jest logicznie i tematycznie wydzieloną większą partią materiału. Umożliwia to jego wielokrotne wykorzystywanie do budowy różnych kursów po ewentualnej uprzedniej modyfikacji. Obiekt nauczania (ang. learning object) można zdefiniować jako modularny cyfrowy zasób, identyfikowalny i niepowtarzalny, nadający się do wielokrotnego wykorzystania dla wspierania nauczania. [1] Koncepcja ta zakłada logiczne podzielenie materiału edukacyjnego na niewielkie porcje, które mogą być wykorzystywane w różnych środowiskach nauczania. Jest to koncepcja zbieżna z założeniami programowania obiektowego. Ze względu na dążenie do wielokrotnej używalności obiektów nauczania, nazywane są one również w języku angielskim jako reusable learning object (RLO), czyli obiekty nauczania nadające się do wielokrotnego użytku. RLO definiowany jest również jako pełny element nauczania zawierający: cel nauczania, materiał pedagogiczny, ćwiczenia, ocenianie, metadane. Metadane są informacjami jednoznacznie opisującymi i identyfikującymi RLO. Obiekt nauczania Wprowadzenie, nazwane również przedstawieniem jednostki nauczania (ang. learning unit introduction) ma na celu krótki opis zawartości jednostki nauczania. Powinno zawierać listę celów jednostki nauczania, opisującą wiedzę i umiejętności, jakie po jej przestudiowaniu powinien uzyskać uczestnik szkolenia. Przy jej opracowywaniu należy posłużyć się odpowiednim słownictwem, które oprócz charakteru informacyjnego pełni również funkcję motywacyjną. Systematyka taka została przygotowana w 1956 r. przez grupę specjalistów pod przewodnictwem Edwarda Blooma i nazywana jest taksonomią Blooma. Wprowadzenie Opis Nazwa elementu

35. Projektowanie kursów e-learningowych – Przykład projektu

36. Projektowanie kursów e-learningowych – Przykład elementu sekwencji nauczania – obiekt nauczania