3. ისააკ ნიუტონი
სერ ისააკ ნიუტონი (დ. 25 დეკემბერი, 1642, სულსთორპი,
გრემთემის მახლობლად ― გ. 20 მარტი, 1727,
კენსინგტონი) —
ინგლისელი ფიზიკოსი,მათემატიკოსი, ასტრონომი, ალქიმ
იკოსი და ფილოსოფოსი; კავშირშია მეცნიერულ
რევოლუციასა და ჰელიოცენტრიზმის განვითარებასთან.
ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი, გავლენიანი
მეცნიერი ისტორიაში.
მის მეცნიერულ მიღწევათა შორის მთავარია ნაშრომი
"ნატურალური ფილოსოფიის მათემატიკური საწყისები",
სადაც ის მსოფლიო მიზიდულობასაღწერს. ხოლო
ნაშრომებში გადაადგილების კანონთა შესახებ მან დასაბამი
მისცა მეცნიერებას კლასიკური
მექანიკის შესახებ. გოტფრიდ ლაიბნიცთანერთად მას
ეკუთვნის წვლილი ინტეგრალური და დიფერენციალური
აღრიცხვის განვითარებაშიც.
4. ბლეზ პასკალი
ბლეზ პასკალი (ფრანგ. Blaise Pascal; დ. 19
ივნისი, 1623, კლერმონ-ფერანი — გ. 19
აგვისტო, 1662, პარიზი) — ფრანგი მათემატიკოსი,
ფიზიკოსი, ლიტერატორი, ფილოსოფოსი,
მორალისტი, კიბერნეტიკოსი, ალბათობის თეორიის
ერთ-ერთი ფუძემდებელი, ჰიდროსტატიკის, როგორ
მეცნიერების ერთ-ერთი დამაარსებელი.
5. რობერტ ჰუკი
რობერტ ჰუკი დაიბადა 1635 წლის 18 ივლისს დაბა
ფერშუოტერში, ინგლისის კუნძულ უაიტზე, ადგილობრივი ეკლესიის
მოძღვრის ოჯახში. მამას უნდოდა რომ მისი შვილი გაჰყოლოდა მის
კვალს, მაგრამ თავის გეგმებზე უარის თქმა მოუწია, რადგან ბიჭს
იმდენად სუსტი ჯანმრთელობა ჰქონდა, რომ დაწყებით სკოლაშიც კი
ვერ იარა.
მამის სიკვდილის შემდეგ ჰუკი შედის რ. ბაშბის სკოლაში, 1653 წელს
კი ოქსფორდის უნივერსიტეტის სტუდენტი ხდება. ამალე იგი
ასისტენტად აჰყავს ქიმიკოს ჯონ უილკინზს, რომელიც შემდეგ
რეკომენდაციას უწევს რობერტ ბოილთან. პირველი სამუშაო რომელიც
ჰუკს ბოილმა დაავალა იყო ო. ჰორიკეს მიერ გამოგონებული ტუმბოს
გაუმჯობესება.
6. დიფუზია
დიფუზია არის მატერიის ან ენერგიის გადასვლა
მაღალი კონცენტრაციის არიდან დაბალი
კონცენტრაციის არეში. დიფუზიის შედეგია უშუალო
კონტაქტში მყოფი აირების ან სითხეების(ძალიან
ნელა, ასევე _ მყარი სხეულების) ერთმანეთში
შერევა; სითბოს ან ელექტრული მუხტის გავრცელება
სხეულის ერთი ბოლოდან მეორეში.
დიფუზიის მიზეზი მოლეკულების უწყვეტ ქაოსურ
მოძრაობაში მდგომარეობს. რაც მეტია ამ
მოძრაობის სიჩქარე, მით უფრო სწრაფად
ხორციელდება დიფუზია. შესაბამისად, უფრო მჩატე
მოლეკულების დიფუზია უფრო სწრაფად
ხორციელდება, ვიდრე მძიმე მოლეკულების.
8. მოლეკულები
მოლეკულა არის
მოცემული ნივთიერების უმცირესი ფორმა.
მოლეკულები შედგებიან მინიმუმ
ორი ატომისგან, რომლებიც ერთმანეთს
უკავშირდებიან ქიმიური
კავშირით.[1][2][3][4][5][6] მოლეკულები არიან
ნეიტრალური მუხტის მატარებლები.
10. ატომები
ატომი — მატერიის ერთ-ერთი ძირითადი
კომპონენტი, რომელიც შედგება ნუკლონების
მკვრივი ცენტრისგან, ხოლო ამ ცენტრს გარს
აკრავს უარყოფითად დამუხტული
ელექტრონები. ატომის ნუკლონები შედგება
დადებითად დამუხტული პროტონისაგან და
ელექტრულად ნეიტრალური ნეიტრონისგან
(მხოლოდ წყალბადი-1-ის შემთხვევაში ეს ასე
არაა. ის ერთადერთი სტაბილური ნუკლიდია,
რომელსაც ნეიტრონები არ აქვს). ატომის
ელექტრონები ნუკლონებთან
ელექტრომაგნიტური ძალითაა დაკავშირებული.
ატომების ჯგუფებს გაერთიანება შეუძლიათ და
ამის შედეგად მოლეკულა წარმოიქმნება.
12. ქიმია
ქიმია — მეცნიერება, რომელიც შეისწავლის
ნივთიერების შემადგენლობასა და აღნაგობას,
ნივთიერების თვისებებს და გარდაქმნებს, ამ
გარდაქმნათა ხელშემწყობ ან თავიდან
აცილებისათვის აუცილებელ პირობებს.
ქიმიკოსები სწავლობენ ქიმიურ ელემენტებს.
ქიმიას გააჩნია ორი ძირითადი დარგი —
ორგანული ქიმია და არაორგანული ქიმია.
ორგანული ნივთიერებების ძირითადი
ელემენტია ნახშირბადი
14. ფიზიკა
ფიზიკა (ძველ ბერძ. φύσις „ბუნება“) —
საბუნებისმეტყველო მეცნიერება,რომელიც
შეისწავლის ბუნების უმარტივეს და ამავე დროს
ყველაზე უზოგადეს კანონზომიერებებს,
იკვლევს მატერიის აგებულებასა და
თვისებებს, სივრცესა და დროში მის მოძრაობის
ზოგად ფორმებს.[1][2][3]
ფიზიკა სხვა საბუნებისმეტყველო მეცნიერებებთან
ერთად შეისწავლის
გარემომცველ სამყაროს ობიექტურ თვისებებს.
ფიზიკაში ერთ-ერთ ცენტრალურ თემას
წარმოადგენს მატერიის აგებულების შესწავლა.[4]
