2. ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Η Κική Δημουλά είναι ελληνίδα ποιήτρια.
Γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα όπου και
ζεί . Είναι παντρεμένη με τον μαθηματικό
και ποιητή Άθω Δημουλά , με τον οποίο
απέκτησε δύο παιδιά. Εργάστηκε ως
υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Επιπλέον το 2002 εξελέγη τακτικό μελος
της Ακαδημίας Αθηνών
3. ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματα της είναι η
απουσία η φθορά, η απώλεια και η μοναξιά.
Χαρακτηριστικά της ποίησης της είναι η
προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών και η ασυνήθιστη
χρήση κοινών λέξεων. Τα ποιήματα της έχουν
μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες π.χ. στα αγγλικά στα
γαλλικά στα ιταλικά κ.α.
ΒΡΑΒΕΙΑ
Τιμήθηκε το 1972 με το Β΄ Κρατικό βραβείο ποίησης
το 1989 με το Α΄Κρατικό βραβείο ποίησης
το 1995 με το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών
το 2010 με το Ευρωπαϊκό βραβείο Λογοτεχνίας
4. ΠΟΙΗΜΑ
ΣΚΟΝΗ
Λυπάμαι τις νοικοκυρές
έτσι που αγωνίζονται
κάθε πρωί να διώχνουν απ'το σπίτι τους τη σκόνη,
σκόνη, ύστατη σάρκα του άσαρκου.
σκούπες σκουπάκια
ρουφήχτρα φτερά τιναχτήρια
ξεσκονόπανα κουρελόπανα κλόουν
θόρυβοι και τρόποι ακροβάτες,
μαστίγιο πέφτουν οι κινήσεις
πάνω στην κατοικίδια σκόνη.
Κάθε πρωί μπαλκόνια και παράθυρα
ακρωτηριάζουν μια δράση και μιαν έξαψη:
ασώματα κεφάλια χοροπηδάνε σαν γιογιό,
χέρια εξέχουν και σφαδάζουν
σαν κάτι να τα σφάζει από μέσα,
σπασμένα σώματα μισά
που τα πριόνισε το σκύψιμο.
Άλλο ένα σπάσιμο του Ολόκληρου.
Όλο σπάζει αυτό,
πριν καν υπάρξει σπάζει
και σαν να είναι γι 'αυτόν ακριβώς το σκοπό,
για να μην είναι.
Ολόκληρη ζωή σου λέει ο άλλος.
5. ΑΝΑΛΥΣΗ
Το ποίημα είναι από την ποιητική συλλογή Το τελευταίο σώμα μου
(εκδόθηκε το 1981)
Η γλώσσα του ποιήματος είναι απλή δημοτική με πολλές
καθημερινές λέξης και εκφράσεις
Η αφηγήτρια εκφράζει σε α΄πρόσωπο τις σκέψεις και τα
συναισθήματα της. Πρόκειται για έναν ποιητικό μονόλογο.
Η Ποιήτρια παίρνει αφορμή από τη ζωή της νοικοκυράς και
αναπτύσσει μια εικόνα της καθημερινότητας.
Χρησιμοποιούνται αρκετά ουσιαστικά και επίθετα
Υπάρχουν αρκετές εικόνες, μεταφορές κυριολεξίες και
παρομοιώσεις.
Το ποίημα είναι αρκετά μεγάλο αλλά στους συγκεκριμένους στίχους
δηλαδή από στ 1-23 η ποιήτρια θέλει να εκφράσει την καθημερινή
προσπάθεια της νοικοκυράς να απομακρύνει τη σκόνη από το σπίτι
,επιστρατεύοντας όλα τα όπλα της τέχνης του νοικοκυριού.
