1.  Faktor utama
 Mengimbangkan jumlah dan kadar
pertumbuhan kaum dalam kalangan negeri
anggota dengan memasukkan Sarawak, Sabah
dan Brunei

2.  Antara perkara yang paling diperdebatkan
ialah mengenai kemasukan Singapura ke
dalam Malaysia.
 Dalam soal ini, parti UMNO tidak bersetuju
kerana mempertimbangkan mengenai soal
imbangan kaum iaitu antara kaum Melayu
dan bukan Melayu di Tanah Melayu.

3.  Selain itu, pemimpin-pemimpin UMNO juga
merasa ragu-ragu mengenai keadaan politik
di Singapura pada masa itu yang agak
kekirian kerana ia telah dipengaruhi oleh
parti Barisan Sosialis.
 Oleh demikian, penggabungan dengan
Singapura merupakan sesuatu yang agak
bertentangan dengan dasar kerajaan Tanah
Melayu yang bersifat sangat anti-Komunis
dan pro-Barat.

4.  Dato’ Senu Abdul Rahman, Duta Tanah Melayu ke
Indonesia menyatakan bahawa penduduk
Bumiputera di Sabah dan Sarawak boleh
dikelaskan sebagai Melayu.
 Oleh yang demikian, kemasukan negeri-negeri
tersebut tidak akan menggugat kedudukan orang
Melayu sebagai majoriti.
 Tambahan pula, sememangnya wujud persamaan
dari segi ras dan kebudayaan dalam kalangan
penduduk di wilayah Borneo dengan Tanah
Melayu yang merupakan sebahagian dari rumpun
Melayu yang mendiami Nusantara

5.  Tunku masih mempertimbangkan soal
kemasukan Singapura dari aspek kesannya
kepada komposisi penduduk di negara ini.
 Oleh yang demikian, bagi mengatasi masalah
ini, maka Sabah dan Sarawak perlu diajak
untuk sama-sama menganggotai Malaysia.
 Ini kerana dengan kemasukan Singapura
akan mewujudkan ketidakseimbangan dari
segi komposisi kaum di negara ini nanti.

6. Melayu dan
Bumiputera yang
lain
Cina Lain-lain Jumlah
Malaya dan
Singapura
3 322 534 3 424 351 977 802 7 724 681
Borneo 872 853 355 491 54 383 1 282 827
Jumlah 4 195 387
(46.6%)
3 779 842
(41.9%)
1 032 185
(11.5%)
9 007 514
(100%)

7.  Faktor utama
 Menyegerakan kemerdekaan bagi negeri-
negeri anggota di samping untuk memajukan
negeri-ngeri yang belum membangun seperti
Sabah dan Sarawak.