1. Չարաճճիտերևներնուանձրևը

2. Արևոտուպայծառօրէր: Տերևներնուրախերգումէին, պարումուխաղում, երբհանկարծօրըմռայլվեց և անձրևեկավ: Տերևներըտխրեցինուսկսեցինլացլինել: Ծառնէլ, թե`- Ի՞նչեքլալիս, անձրևըձեզջո՛ւր է բերում:- Մե՛կ է, մենքնրանչենքսիրում: Նամեզթրջումէ:Մենքմրսումենքուչենքկարողանումխաղալ,- դժգոհումենտերևները:

4. Անձրևընեղացածհեռանում է: Նորիցարևն է դուրսգալիս:

5. Տերևներնուրախացածշարունակումենիրենցխաղը: Երբերեկոյաննրանքհոգնածպառկումենքնելու, զգումեն, որշա˜տենծարավել, բայցնրանցմայրը` մայրծառը, ջուրչիունենումնրանցհամար: Տերևներըսկսումենկանչել.- Անձրև՛, անձրև՛, ցա՛ծարի:Անձրևըչիլսումնրանց:Այդպեստերևներըհիվանդանում, թառամումեն:

7. Առավոտյանարևն է դուրսգալիս. զարմանում է, որտերևներնիրենչենբարևում: Հասկանում է, որնրանցթարմանալ է պետք: Գնում է, անձրևինխնդրում, որանձրևըջուրտանրանցումիլավզովացնի: Անձրևնայսանգամներում է նրանց: Տերևներնուրախացածմիկուշտջուրենխմում, թարմանումուասում.- Անձրև՛, մենքքեզշա˜տենքսիրում:

8. Պատմությանհեղինակ` 1-ին դասարանցիներՆկարներիհեղինակ` ԵրգանջյանԱրենԽմբագիր` ԼուսինեԲարսեղյան