6. Ամառ
Ամառ – ամառ
Իմ գեղեցիկ քնքուշ ամառ
Գալիս ես` ու ուրախացնում,
Գնում ես` միշտ մեր սրտերում:
Ասպրամ
7. Ամառ
Արևն ինձ նման մանուկ է դարձել
Խաղից չի հոգնում մինչ ուշ երեկո,
Աշխարհի վրա սիրտն է տաքացել,
Ամառվա շոգ է երկնքի ներքո:
Երկնքում կորած ամպի ոչ մի հետք,
Ամառվա օրն է լույսից շլացել,
Արևի տապ գիտի լիճ ու գետ,
Քամին յոթ սարի հետևն է անցել:
Վալերի
9. Ակրոստիքոս
Ա շո ’ւն , քո անտառն եմ ես սիրում
Շ ուրջդ երփներանգ ու ոսկեփայլ
տերևներով ,
ՈՒ բնությունն է գեղեցկանում
Ն այում եմ շուրջս և հիանում :
Գրիգոր
22. ԹԵ ԻՆՉՈՒ՞ Է ՆԱՊԱՍՏԱԿԸ ՍՊԻՏԱԿՈՒՄ ԵՐԲ
ՁՄԵՌԸ ՄՈՏԵՆՈՒՄ Է
Վաղուց՜, շատ վաղուց կար մի նապաստակ:
Այս նապաստակի մորթին ամբողջ տարին գորշ էր: Մի օր,
ձմեռամուտին նապաստակը անտառում թռչկոտելիս տեսնում է
գայլերի մի ոհմակ: Նրանք որսի էին գնում: Նապաստակի
մորթին վախից ձյան պես սպիտակեց: Գայլերը պստլիկի կողքով
անցան և նրան չնկատեցին: Ահա թե ինչու ձմեռամուտին
նապաստակի մորթին սպիտակում է:
Այահ
23. Բ Ա Ն Ա Ս Տ Ե Ղ Ծ ՈՒ Թ Յ ՈՒ Ն
Ձմեռը եկավ,
Ցուրտը ընկավ,
Ձյունը իջավ,
Սառյուց դառավ:
Սարսափեցին վարորդները
ՈՒ փոխեցին անիվները:
Իսկ մայրիկս չմտածեց,
Անիվները նա չփոխեց:
Առավոտյան ոգևորված
Դուրս եկանք սահադաշտ:
30. Գարնանային հրաշքները
Մի գարնանային արևոտ օր, երբ երեխաները խաղում էին բակում և
ծաղիկներ հավաքում՝ մայրիկներին նվիրելու համար, հանկարծ արևը
վերևից ասաց.
-Երեխանե՛ր, ինչու՞ ինձ հետ չեք խոսում:
Երեխաներն ապշած նայեցին վերև.
-Մենք չգիտեինք , որ դու կարողանում ես խոսել, սիրելի′ արև:
-Իսկ դուք գիտե՞ք, թե ի՞նչ հրաշքներ է գործում գարունը:
-Ո′ չ, խնդրում ենք ասա, սիրելի′ արև:
-Իհարկե, սիրով, գարնան հրաշքներից են՝ ծառերի ծաղկելը, թռչունների
վերադառնալը, գետերի քրքիջը, իմ շողշողուն ու ջերմ ժպիտը...
-Շնորհակալությու′ ն, սիրելի արև:
Մերի
31.
32. Ակրոստիքոս
Գ արունը դեռ չէր հեռացել
Ա րցունքները դեռ չէր մաքրել
Ր ոպե առ րոպե ամառը
Ու զում էր հաղթել գարնանը
Ն որ բույրերով լցնել աշխարհը :
