1. -899795-918845BİR GÖÇ HİKÂYESİ <br />Saat sabahın 5.00 sularıydı annem kalkmış kavatlı hazırlamaya çalışıyor bir yandan da korku içersindeydi elleri titriyordu. Ablam kalkıp anneme sordu.<br />-Neyin var anne<br />Annemden ses çıkmıyordu sanki dilini yutmuştu. Az sonra babam sinirli ve üzgün olarak içeri girdi yüzünden her şey anlaşılıyordu. Annem ve babam mutfağa gidip konuşmaya başladılar.<br />Annem: ben bu evi terk etmem bu ev bana annem ve babamdan yadigâr.<br />Babam: gitmesek evi başımıza yıkıp bizi ve çocuklarımızı öldürürler.<br />Annem: peki öğle olsun. Peki, nereye göç edeceğiz?<br />Babam: Kanada’ya. <br />Ben ve ablam kapıyı dinliyorduk babam aniden ve sertçe açınca benim yüzüme geldi. Babam beni ilk önce hastaneye sonra ‘da trene götürdü ablamlar orda bizi orda bekliyordu. İlk önce trenle 2 saat sonra 4 saat ve son olarakta 1 saat otobüs yolculuğu yaptık en sonunda Kanada’ya varmıştık. Bir üniformalı adam gelip İspanyolca babama şunu söyledi.<br />Adam: siz belikli göç etmişsiniz peki pasaport ve kimliğiniz varmı?<br />Yanındaki tercümen dediklerini anlatı.<br />Babam: var tabi ki.<br />Üniformalı adam kapıyı açtı bizde yolumuza devem ettik. Babam 1 sene sonra bir iş edindi ve İspanyolca öğrendi ablam bu sene tercümenlik okuyarak üniversiteyi bitirdi. Benmi ben şu anda lisede okuyan bir Kanadalıyım. Annem avukat olarak işe başladı biz aile olarak ülkemizi vatanımızı özlesek’te arda zulüm ve acı çekeceğimize burada toprağımızı unutmadan kalbimzede salkıyarak yaşamak daha iyidir.<br />LEVENT BARAN KABASAKAL… 20.04.2010 <br />