2. Հելիումի հայտնաբերումը
1868 թ․ ֆրանսիացի Ժ.
ժանսենը և անգլիացի Զ. Ն.
Լոկիերը արեգակի
սպեկտրում
հայտնաբերեցին վառ
դեղին գիծ, որը չէր
վերագրվում այդ ժամանակ
հայտնի որևէ տարրի։
1871 թ․ Զ. Ն. Լոկիերը
պարզեց, որ դա նոր տարր է
Արեգակի վրա և անվանեց
«Հելում» (հին հուն․՝ ἥλιος -
«Արեգակ»)։
Զ. Ն. Լոկիեր և Ժ. ժանսեն
5. Ազոտի հայտնաբերումը
Ազոտը հայտնագործվել է 1772
թ․ գիտնական Դանիել
Ռեզերֆորդի կողմից։
Շուտով ֆրանսիացի
քիմիկոս Անտուան
Լավուազիեն եկավ
եզրակացության, որ այդ
«խեղդող» գազը մտնում է
մթնոլորտի բաղադրության
մեջ և անվանեց այն «azote»
(հուն․ ἄζωτος (ազոտոս),
անկենդան)։
Դանիել Ռեզերֆորդ և Անտուան
Լավուազիե
9. Ցեզիումի հայտնաբերումը
Ցեզիումը հայտնաբերել են Ռ․
Բունզենը և Գ․ Կիրխհոֆը
1860թ․, Դյուրկհեյմի
Գերմանիայում հանքային
ջրում՝
սպեկտրոսկոպիական
եղանակով։ Մետաղական
ցեզիումը առաջինն
անջատել է քիմիկոս Կ․
Սետտերբերգը 1882թ․։
Ռ․ Բունզեն և Գ․ Կիրխհոֆ
11. Նեոնի հայտնաբերումը
Նեոնը հայտնաբերել են
անգլիացի գիտնականներ Ու․
Ռանզայը
և Մ․Թրավերսը (1898թ․։
Ուսումնասիրելով հեղուկ օդի
դյուրաեռ ֆրակցիայի
սպեկտրը, նրանք
հայտնաբերել են մինչ այդ
անհայտ նեոնի բնորոշ
կարմիր գծերը։ Տարրին
տվեցին «նեոն» անվանումը,
որը հունարենից
թարգմանաբար նշանակում է
«նոր»։
Ու․ Ռանզայ և Մ․Թրավերս
