1. Ο πάτος του βαρελιού και η εποχή του μπιζ…!!!
Το πιο εύκολο είναι να λες αρλούμπες και
κουραφέξαλα για να ικανοποιείς τα αυτάκια των
ακροατών σου χρησιμοποιώντας την ξύλινη γλώσσα του
τίποτα… Βρισκόμαστε μπροστά στο χάος κι «αυτοί»
επιμένουν να μας βομβαρδίζουν με μπαρούφες… Λίγες
μέρες πριν από τις νέες Εθνοσωτήριες εκλογές το μόνο
θέμα που κυριαρχεί στις συζητήσεις μεταξύ των
πολιτικών κομμάτων είναι το καλό ή το κακό
μνημόνιο… Τι είναι όμως αυτό το κωλομνημόνιο; Είναι
θέμα πολιτικό; Είναι η αιτία όλων των δεινών; Είναι
μήπως η λύση των προβλημάτων μας;
Δηλαδή η διαφθορά, η ατιμωρησία όλων για όλα, το
ρουσφέτι, τα φακελάκια, η σάπια δικαιοσύνη, η
διαπλοκή, τα θηριώδη σκάνδαλα, η εξαθλίωση των
εξαθλιωμένων, η παραπαίουσα παιδεία, η καλπάζουσα
ανεργία, ο εργασιακός μεσαίωνας, ο εξευτελισμός των
θεσμών, η κατάργηση στην πράξη του κοινωνικού
κράτους, τα προνόμια των λίγων, τα κλειστά
επαγγέλματα και τα επαγγελματικά γκέτο, η ισοπέδωση
της δημόσιας υγείας, η κατά κράτος επικράτηση των
ανικάνων, ο θρίαμβος των φοροκλεφτών, ο κοινωνικός
εκφασισμός, ο θάνατος της δημοκρατίας, ο κομματικός
συνδικαλισμός και οι κομματικοί στρατοί – ακρίδες …
ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΣΤΟ
ΚΩΛΟΜΝΗΜΟΝΙΟ;;;;;;;;
Το «κωλομνημόνιο» είναι μια δανειακή σύμβαση. Η
συζήτηση, περί αυτού, εξαντλείται σε μισό λεπτό…
Θέλεις δάνειο; Θα πληρώνεις τόσα για τόσα χρόνια με
αυτούς τους όρους… Αν συμφωνείς πάρ’ το… Αν δε σε
συμφέρει ποτέ μη σώσεις και το πάρεις.. Κόψε το
σβέρκο σου ή βρες καλύτερο… Τέλος η συζήτηση….
2. Τότε γιατί συζητάνε μόνο για το μνημόνιο; Προφανώς
επειδή δε είναι διατεθειμένοι να κάνουν, απολύτως
τίποτα, για να εξουδετερώσουν τις «πηγές» όλων των
δεινών, που μέρος αυτών, περιέγραψα συνοπτικά
παραπάνω…. Ούτε τώρα που βρισκόμαστε μπροστά
στην καταστροφή. Επειδή αυτός είναι ο στόχος τους και
τον υπηρετούν με ευλάβεια…
Αποτελεί πλέον ισχυρή μου πεποίθηση πως τα πολιτικά
κόμματα στη χώρα μας είναι επανδρωμένα, στη
συντριπτική τους πλειοψηφία, με ανθρώπους
αδίστακτους, αμόρφωτους (όχι αγράμματους), φορείς
άρρωστων ιδεών επικίνδυνων για την κοινωνία και
εκπροσωπούν με αυτοθυσία ιδιοτελή και επιχειρηματικά
συμφέροντα. Γι’ αυτό ακριβώς στέκονται τόσο αδιάφορα
και τόσο ανάλγητα μπροστά στα καυτά κοινωνικά
προβλήματα… Απ’ αυτόν τον πολιτικό βόθρο δεν ελπίζω
τίποτα!!!!!!!!!!!!!
Η «Δευτέρα Παρουσία» πλησιάζει… Θα την
καταλάβουμε, ανεξάρτητα απ’ τη σοφή μας; επιλογή της
Κυριακής 17 – 6 – 2012, όταν σκάσουμε με πάταγο στον
περιβόητο πάτο του βαρελιού. Μετά το πρώτο σάστισμα
κι αφού σκάψουμε τον πάτο από αμηχανία, τότε θα
αισθανθούμε την αληθινή και ανεξέλεγκτη οργή του
πραγματικά προδομένου…
Η εποχή του μπιζ, της σφαλιάρας σύννεφο προς πάσα
κατεύθυνση, ξημερώνει λίαν συντόμως… Θα είναι μια
επώδυνη εποχή, αλλά και μια ευκαιρία να πρωτογευτούν
επιτέλους και τα αδειανά κουστούμια, οι πολιτικοί
καρικατούρες τους καρπούς των «έργων» τους.
Ίσως να είναι και η μοναδική ευκαιρία μιας
εξουθενωτικής, αλλά ελπιδοφόρας ανάβασης… Ίσως…
3 – 6 – 2012 Κώστας Φίλος