1. ข้อมูลและสารสนเทศ

3. คอมพิวเตอร์รู้จักข้อมูลเพียงสองลักษณะ คือ 1. ข้อมูลที่ใช้ในการคำนวณ ( numeric ) ได้แก่ข้อมูลที่เป็นตัวเลขล้วนๆและจะใช้ตัวเลขนั้นในการคำนวณ 2. ข้อมูลที่ไม่นำมาใช้ในการคำนวณ ( string ) ได้แก่ข้อมูลที่เป็นตัวอักษร ข้อความที่ผสมตัวเลขช ตัวเลขล้วนๆแต่ไม่นำไปใช้ในการคำนวณเช่นอันดับที่ เลขประจำ บ้านเลขที่ เป็นต้น

4. ลักษณะของ ข้อมูล และสาระสนเทศ ปัจจุบันเป็นยุคที่สารสนเทศเข้ามามีบทบาทในชีวิตประจำวันของทุกๆคนอย่างเห็นได้ชัดอาจกล่าวได้ว่าความสำคัญของข้อมูลและใช้ข้อมูลมาตั้งอดีตกาลแต่ระดับและขอบเขตของการอาจใช้ข้อมูลสารสรเทศที่เกิดขึ้นในช่วงทศวรรษสุดท้ายของศตวรรษที่ 20 ก็อาจกล่าวได้ว่าเป็นปัจจัยหนึ่งคือวิวัฒนาการด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ

5. แนวคิดเกี่ยวกับสารสรเทศ อาจกล่าวได้ว่าปัจจัยพื้นฐานของกิจกรรมต่างๆของมนุษย์คือพลังงานวัตถุและสารสนเทศปัจจัยทั้งสามนี้ทำให้มนุษย์จัดหาสิ่งต่างๆที่มนุษย์ต้องการได้ เช่น เครื่องนุ่งห่มที่อยู่อาศัยการคมนาคมขนส่งเป็นต้น ดังนั้น สารสนเทศเป็นปัจจัยที่สำคัญยิ่งปัจจัยหนึ่ง

6. ความหมายของข้อมูล และสารสนเทศ ข้อมูล ยุคปัจจุบัน เป็นยุคที่สารสนเทศได้เข้ามามีบทบาทในชีวิตประจำของทุกๆคนอย่างเห็นได้ชัดข้อมูลและสารสนเทศเป็นคำที่ใช้ควบคู่กันจนกระทั่งบางคนเข้าใจผิดว่าเป็นคำที่มีความหมายเหมือนกัน

7. ข้อมูลคือข้อเท็จจริงต่างๆ ที่มีอยู่ในธรรมชาติแทนปริมารหรือการกระทำต่างๆที่ยังไม่ผ่านการวิเคราะห์หรือประมวลผลข้อมูลอลู่ในรูปตัวเลขตัวหนังสือรูปภาพแผนภูเป็นต้น ข้อมูลจึงบอกเกี่ยวกับสภาพการณ์หรือสิ่งที่เกิดขึ้นหรือสิ่งที่ปรากฎขึ้นและข้อมูลจะคงสภาพความเป็นข้อมูลอยู่เช่นนั้นไม่ว่าจะมี่การนำไปใช้หรือไม่ก็ตามผูนำข้อมูลไปใช้จะต้องตัชีความหรือพิจารณาความหมายของข้อความเหล่านั้นเพื่อหาข้อสรุปเพื่อตัดสินใจต่อไป

8. สารสนเทศ สารสนเทศ ได้แก่ข้อมูลต่างๆที่ได้รับการประมวลผลแล้วด้วยวิธีการต้างเป็นความรู้ที่ต้องการสำใช้ทะประโยชน์เป็นส่วนผลลัพธ์หรือเอาท์พุตของระบบการประมวลผลข้อมูล สารสนเทศ คือ ข้อความรู้ที่ประมวลได้จากข้อมูลต่างๆที่เกี่ยวข้องในเรื่อนั้นจนได้ข้อสรุปเป็นข้อความรู้ที่สามรถนำไปใช้ประโยชน์ได้ ดังนั้น หากสารสรเทศใดไม่เป็นประโยชน์ต่อผู้ใช้ก็ย่อมถือได้ว่าไม่ใช่สารสนเทศของผู้นั้น

9. สารสนเทศเป็นข้อมูลที่ได้รับการประมวลผลแล้วโดยเน้นความรู้ที่เกิดขึ้นกับผู้ใช้เพื่อเป็นกานย้ำความเข้าใจ ตัวอย่าง 1. ผู้บริหารระดับสูงมีหน้าที่กำหนดนโยบายและวางแผนระยะยาว . 2. ผู้บริหารระดับกลางมีหน้าที่ในการวางระยะปานกลางและดำเนินงานให้สำเร็จ 3. ผู้บริหารระดับต้นรับผิดชอบดำเนินงานตามกำหนด