2. XESTIÓN AMBIENTAL: PLANTEAMENTO XERAL
XESTIÓN AMBIENTAL
▸ Introdución: estado da sociedade mundial e
do planeta na actualidade
▸ Coordinación e cooperación internacional:
Obxectivos de desenvolvemento do
milenio.
▸ Crecemento da poboación,
desenvolvemento, pobreza e educación
ambiental.
▸ Instrumentos de xestión ambiental:
medidas legais, fiscais e financieras,
ordenación do territorio, EIA, ecoeficiencia
3. DIFERENZAS NORTE - SUR
DESENVOLVENTO - SUBDESENVOLVEMENTO
- NATALIDADE E MORTALIDADE BAIXAS:
CRECEMENTO CERO DA POBOACIÓN
- SOBREALIMENTACIÓN E DIETA EXCESIVA EN
CALORÍAS
-ELEVADO DESENVOLVEMENTO TECNOLÓXICO E
DE INFRAESTRUTURAS
26% da poboación
80% da produción
- NATALIDADE E MORTALIDADE ALTAS:
CRECEMENTO EXPONENCIAL DA POBOACIÓN
- DIETA INSUFICIENTE PARA O 40% DA
POBOACIÓN
-RETRASO TECNOLÓXICO E
INFRADESENVOLVEMENTO DAS
INFRAESTRUTURAS
74% da poboación
20% da produción
4. XESTIÓN AMBIENTAL
NECESIDADE DA COOPERACIÓN E COORDINACIÓN INTERNACIONAL
Tensión
Países ricos - Países pobres
Esgotamento dos
recursos a nivel
de todo o planeta
Problemas
medioambientais a
nivel mundial
Economía
globalizada
GLOBALIZACIÓN
DOS PROBLEMAS
6. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL NO MEDIO AMBIENTE
PRELIMINARES: CLUB DE ROMA
CLUB DE ROMA: Organización de personalidades, políticamente independientes, que poñen en marcha o
Proxecto sobre a Condición Humana (1968).
Ten por finalidade examinar os problemas da humanidade e atopar solucións ás mesmas: esgotamento de
recursos, crecemento da poboación, contraste pobreza-riqueza, degradación da natureza
7. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL NO MEDIO AMBIENTE
PRELIMINARES: INFORME MEADOWS
O Club de Roma encarga o informe “Os límites do crecemento” (1972) a expertos do INSTITUTO DE TECNOLOXÍA DE MASACHUSSETS (MIT).
Dito informe (coñecido como informe Meadows) baséase na simulación informática World3, que usa datos disponibles ata dita data sobre
crecemento da poboación, crecemento económico e deterioro ambiental.
A conclusión deste informe foi a seguinte: se non varian os valores actuais de incremento da poboación mundial, da industrialización, da
contaminación, da produción de alimentos e da explotación dos recursos naturais o noso planeta acadará límites absolutos de crecemento durante
os próximos cen anos, orixinando o esgotamento de ditos recursos e o colapso da produción agrìcola e industrial, orixinando unha brusca caída da
poboación humana .
8. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL NO MEDIO AMBIENTE
PRINCIPAIS CONFERENCIAS: CONFERENCIA DE ESTOCOLMO (1972)
‣ As conclusión do informe Meadows incita á primeira conferencia
mundial relacionada co medio ambiente
‣ Primeira reunión a escala mundial (113 países) para discutir o
futuro da humanidade
‣ Oposición dos países en desenvolvemento fronte ás ideas de
conservación ambiental dos países desenvolvidos
‣ Discusión sobre o concepto de MEDIO AMBIENTE
‣ Redacción do documento “Unha soa Terra, o cuidado e
conservación dun pequeno planeta” (análise dos problemas
ambientais)
‣ Declaración sobre o Medio Humano
‣ Creación do programa de nacións unidas para o medio ambiente
(PNUMA)
9. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL
PRINCIPAIS CONFERENCIAS: CONFERENCIA DE RÍO DE XANEIRO (1992)
▸ Marca as principais pautas ambientais seguindas na actualidade
▸ Redacción de diversos documentos entre os que destacan (son documentos non vinculantes):
▸ CARTA DA TERRA: Declaración de 27 principios que comprometen aos países firmantes a colaborar na solución dos problemas
ambientais seguindo a base do desenvolvemento sustentable.
▸ Esta declaración forma parte do Dereito Internacional
▸ Os principios da Carta da Terra son tenidos en conta á hora de elaborar parte da lexislación nacional de numerosos países
(especialmente a referente ao dereito ambiental)
▸ Axenda 21: establece unhas recomendacións para promocionar o desenvolvemento sustentable nos aspectos social,
económico e ambiental para o século XXI
10. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL
OUTRAS CONFERENCIAS: RELACIONADAS CO CRECEMENTO DA POBOACIÓN MUNDIAL
▸ Roma (1954)
▸ Belgrado (1965)
▸ Bucarest (1974)
▸ México (1984)
▸ El Cairo (1994) (as grandes
diferencias morais e relixiosas
impiden acadar grandes acordos;
acéptase que mellorar a calidade
de vida das mulleres é o mellor
método para controlar a natalidade)
11. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL
OUTRAS CONFERENCIAS: RELACIONADAS COA EDUCACIÓN AMBIENTAL
TBILISI (URSS, 1977)
▸ Conclusión principal: a educación ambiental é o mecanismo máis
eficaz para evitar o deterioro do entorno
▸ Cada país debe fomentar esa educación para acadar
comportamentos positivos fronte o medio ambiente
▸ Todos os países deben incorporar a educación ambiental nos
sistemas educativos
▸ Debe orientarse a educación ambiental en tres sentidos:
▸ Interdisciplinar: para resolver os problemas do entorno
▸ Formal: incluíndoa nos plans de estudo
▸ Non formal: dirixida a todos os cidadáns, aproveitando os
medios de comunicación
12. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL
OUTRAS CONFERENCIAS E CONVENIOS: RELACIONADAS CO CAMBIO CLIMÁTICO GLOBAL
▸ Ginebra (1979)
▸ A Organización Meteorolóxica Mundial e o PNUMA crean o
IPCC (Grupo Intergubernamental de Expertos sobre o
Cambio Climático) en 1988
▸ Na Conferencia de Río (1992) trátanse temas relacionados co
cambio climático
▸ Berlín (1995)
▸ Firma do Protocolo de Kyoto (1997): acordo para reducir as
emisións de gases de efecto invernadoiro
▸ Johannesburgo (2002)
▸ Bali (2007)
▸ Copenhague (2009)
▸ Cancún (2010)
▸ Durban (2011)
▸ Doha - Qatar (2012)
▸ Varsovia (2013)
▸ Lima (2014)
▸ París (2015)
13. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL
OUTRAS CONFERENCIAS E CONVENIOS
▸ RAMSAR (Irán, 1971): relativo aos humedais de importancia internacional
▸ PARÍS (1972): protección do patrimonio mundial, cultural e natural
▸ WASHINGTON (1973): sobre comercio internacional de especies ameazadas
(CITES)
▸ BONN (1979): conservación de especies migratorias
▸ BERNA (1979): conservación de fauna e flora de Europa e os seus hábitats
naturales
▸ GINEBRA (1979): contaminación atmosférica transfronteriza
▸ VIENA (1985): protección da capa de ozono
▸ PROTOCOLO DE MONTREAL (1989): acordo para eliminar as substancias que
destrúen a capa de ozono
▸ BASILEA (1989): transporte e movementos transfronterizos de refugallos
perigosos e a súa eliminación
▸ ESPOO (1991): avaliación do impacto ambiental
▸ PARÍS (1992): protección do medio marino do Atlántico nordeste
▸ NAIROBI (1992): Convenio sobre a diversidade biolóxica
▸ PARÍS (1994): Convención das Nacións Unidas contra a desertificación
▸ CARTAGENA (2000): Convenio sobre a seguridade da biotecnoloxía
▸ LA HAYA (2000): Foro mundial da auga
▸ NUEVA YORK (2000): Cumio do Milenio
▸ JOHANNESBURGO (2002): cumio sobre medioambiente
14. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL
PRINCIPAIS ORGANISMOS INTERNACIONAIS RELACIONADOS CO MEDIO AMBIENTE
▸ PNUMA: Programa das Nacións Unidas para o Medio Ambiente (coordinación e
propiciación do respecto ambiental)
▸ PNUD: Programa das Nacións Unidas para o Desenvolvemento (erradicación da pobreza e
das desigualdades por razón de sexo ou otra condición e fomento do emprego)
▸ BANCO MUNDIAL: Xestión de préstamos e axudas aos países en vías de desenvolvemento
▸ FMI: Fondo Monetario Internacional (asesoramento, asistencia técnica e crédito para acadar
os obxectivos de desenvolvemento do milenio)
▸ FAO: Organización das Nacións Unidas para a Agricultura e a Alimentación
▸ OMS: Organización Mundial da Saúde (contribúe á acadar os ODM relacionados coa
saúde)
▸ WRI: Instituto de Recursos Mundiais (organización independiente que actúa na protección
do medio natural e propicia a investigación para acadar o desenvolvemento sostible)
15. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL: ODM
OBXECTIVOS DO MILENIO
▸ No ano 2000 ten lugar a CUMBRE DO MILENIO
convocada pola ONU en Nova York.
▸ Trátase dunha reunión para poñer dacordo a todos os
países para acadar un mundo máis seguro, máis
prospero e máis equitativo.
▸ Apróbase nesta reunión a DECLARACIÓN DO
MILENIO, documento que recolle o plan de acción
para conseguir 8 obxectivos antes de 2015: os
OBXECTIVOS DE DESENVOLVEMENTO DO MILENIO
(ODM)
▸ Estes 8 obxectivos supoñen un compromiso mundial
para loitar contra a fame, a pobreza extrema e outras
lacras que afectan á humanidade
16. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL: ODM
OBXECTIVOS DO MILENIO: REVISIÓN NO ANO 2015 DOS LOGROS E DESFASES
Obxectivo 1: Erradicar a
pobreza extrema e a
fame
Obxectivo 2: Lograr a
ensinanza primaria
universal
Obxectivo 3: Promover
a igualdade entre
sexos
Obxectivo 4: Reducir a
mortalidade nos
nenos < de 5 anos
17. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL: ODM
OBXECTIVOS DO MILENIO: REVISIÓN NO ANO 2015 DOS LOGROS E DESFASES
Obxectivo 5: Mellorar a
saúde materna
Obxectivo 6: Combatir o
VIH, o paludismo e
outras enfermidades
Obxectivo 7: Garantir
a sustentabilidade do
medio ambiente
Obxectivo 8: Fomentar
unha alianza mundial
para o desenvolvemento
18. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL: ODM
OBXECTIVOS DO MILENIO: CONCLUSIÓNS DA REVISIÓN DO ANO 2015
‣ A pesar dos grandes éxitos obtidos, as persoas máis pobres e vulnerables seguen a sufrir abandono
‣ Os éxitos da axenda dos ODM demostran que a a acción mundial funciona.
‣ Este é o único camiño para garantir que a nova axenda de desenvolvemento non exclúe a ninguén.
19. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL: ODS
ODS: 17 OBXECTIVOS PARA ACADAR O DESENVOLVEMENTO SUSTENTABLE EN 2030
‣ En setembro de 2015 os líderes mundiais reunidos na ONU propoñen a nova Axenda 2030 para o Desenvolvemento
Sustentable.
‣ A nova axenda insta aoa países a iniciar esforzos para acadar os 17 Obxectivos do Desenvolvemento Sustentable (ODS) nos
próximos 15 anos.
20. COORDINACIÓN E COOPERACIÓN INTERNACIONAL: ODS
ODS: 17 OBXECTIVOS PARA ACADAR O DESENVOLVEMENTO SUSTENTABLE EN 2030
‣ En setembro de 2015 os líderes mundiais reunidos na ONU propoñen a nova Axenda 2030 para o Desenvolvemento
Sustentable.
‣ A nova axenda insta aoa países a iniciar esforzos para acadar os 17 Obxectivos do Desenvolvemento Sustentable (ODS) nos
próximos 15 anos.