1. 2> VARIA
Vrijdag 26 juni 2009
stadsmens
‘Piazzolla gaf een zoen
en zijn handtekening’
Deze dag kan niet meer stuk! Jacque- Dorado, Tango Rosa Rio en het Trio rado, dat onlangs op de Argentijnse
line Edeling speelt voor haar bezoek Tangata. Jacqueline, expert op het ambassade ter gelegenheid van de
op bandoneon het wonderschone gebied van balginstrumenten, arran- nationale feestdag speelde, was tot
‘Melonga del Angel’ van Astor Piaz- geert ook stukken. Met Tango Rosa voor kort op tournee met Jenny Are-
zolla. Zomaar spontaan, op een vroeg Rio neemt zij binnenkort een cd op, an en José Rivero. Komend seizoen
uur in de ochtend in haar huiskamer die op 28 oktober in het Concertge- begeleidt Tango Dorado Petra Berger.
in Rijswijk. Eerder heeft de bando- bouw in Amsterdam wordt gepresen- Toch een zangeres die je minder snel
neoniste/accordeoniste verteld dat teerd. Carel Kraayenhof, haar mentor, bij dit ensemble verwacht. Jacque-
ze, als zestienjarige, moest huilen neemt de cd in ontvangst. Op het pro- line, stellig: “Een bezetting als de
van ontroering toen zij dit num- gramma staat die avond onder meer onze kan allerlei mogelijke stijlen
mer van de Argentijn voor het eerst een stuk dat Kraayenhof alleen voor vertolken. De muziek van Petra Ber-
op een LP hoorde. Een aantal jaren strijkers heeft gecomponeerd. “Het ger is Keltisch getint en past uitste-
later was Jacqueline in Leeuwarden is een heel melancholiek stuk. Ik ga kend in onze tangoklank”.
bij een optreden van de tangomuzi- het zo arrangeren dat het ook in onze Afgezien van de repetities voor de cd
kant, bandoneonist en componist, bezetting melancholiek blijft. En van Tango Rosa Rio is het werk bij de
die in 1992 is overleden. “De voor- natuurlijk hoop ik stilletjes dat Carel ensembles tijdelijk gestopt. Jacque-
stelling was niet eens uitverkocht”, met ons meespeelt”. line Edeling is ‘met reces’, zoals ze
zegt ze hoofdschuddend. “Na afloop Met Maaike Bos (contrabas) en Mar- zegt. Het betekent niet dat haar mu-
heb ik hem verteld dat ik op een dag greet Markerink (piano), de twee ziek stil valt. Juist in de maanden juli
ook bandoneon zou spelen. Hij vond andere vrouwen uit Tango Dorado, en augustus heeft Jacqueline, die di-
vormt zij Trio Tangata. “Met dit en- rigente is van twee koren, alle tijd om
semble voeren we, naast klassieke met haar luisterprogramma op te tre-
tango’s die we in een modern jasje den. Ter illustratie bespeelt zij deze
‘In een mouwloos hebben gestoken, ook eigen werk uit. ochtend diverse instrumenten. “Ik
shirtje pas ik in maat Dat is heel bijzonder”. treed op brasseriën, huwelijken en al-
lerlei andere partijen op, vertel over
veertig, voor een blouse Trots balginstrumenten en laat de verschei-
heb ik maat 46 nodig. De naam van Piazzolla valt geregeld. denheid aan stijlen horen. Daarnaast
Zo ook die van Carel Kraayenhof geef ik aan bedrijven voorlichtingsda-
Mijn armen zijn zo met wie zij al jarenlang bevriend is. gen over balginstrumenten. Dat doe
ontwikkeld door het Bovendien is hij haar leraar geweest ik na de zomervakantie ook op basis-
op het conservatorium in Rotter- scholen. Kinderen weten nog maar
elke dag uren studeren’ dam waar zij bandoneon studeerde. zo weinig van muziek. Mijn doel is de
Kraayenhof stopte met lesgeven, puurheid van muziek te promoten”.
nadat hij in 2002 op het huwelijk Met enige regelmaat speelt ze op uit-
dat wel lief, gaf me een zoen op m’n van Willem-Alexander en Máxima vaarten. Met het Trio Tangata bijvoor-
wang en ik kreeg zijn handtekening de bruid aan het huilen had gebracht beeld gaf Jacqueline Edeling een con-
in het programmaboekje. Het is een met het nummer van Piazzolla cert op de begrafenis van een jonge
godsgeschenk dat ik hem indertijd ‘Adios Nonino’ en daarmee beroemd vrouw die aan kanker was overleden.
heb gezien”. werd. Jacqueline: “Hij is daarna op “We hebben driekwartier Piazzolla
Ze maakte haar belofte waar. Jacque- wereldtournee gegaan. Ik ben vlak gespeeld. In aanwezigheid van de
line Edeling is nu één van de weinige ervoor bij hem afgestudeerd. Daar Bandoneoniste Jacqueline Edeling: ‘Het is fysiek een zwaar beroep’ kist. In het begin heb ik het een op-
vrouwen die professioneel bando- ben ik best trots op”. Haar entree op gave gevonden om op een uitvaart te
neon spelen. “Over de hele wereld het conservatorium was trouwens hele leven overhoop”. on. Als dertienjarige raakte zij in de spelen. Inmiddels heb ik ontdekt dat
gezien zijn ze op twee handen te tel- opmerkelijk. Tijdens een vakantie Jaqueline Edeling was zeven toen ban van folkmuziek. Ook dat heeft nabestaanden een warme herinne-
len. Het is fysiek een zwaar beroep”. in Berlijn had ze een bandoneon ge- zij accordeonlessen kreeg. Later zij gemeen met Kraayenhof. Want: ring bewaren aan een goed afscheid.
Wijzend op haar stevige armen: “In kocht. Drie weken later werd ze in studeerde zij accordeon aan het “Carel en ik hebben elkaar eind jaren Ik zie er nu ook de waarde van in”.
een mouwloos shirtje pas ik in maat Rotterdam meteen toegelaten tot de conservatorium in Enschede. Ze tachtig in de folkmuziekscene leren
veertig, voor een blouse heb ik maat vakopleiding. “Dat gebeurt anders raakte bekend met aanverwante kennen. We speelden allebei harmo- Joke Korving
46 nodig. Mijn armen zijn zo ontwik- nooit. Het had wel enorme gevolgen instrumenten, bespeelde er twin- nica en waren allebei gek op Ierse
keld door het elke dag uren studeren”. voor mij. Ik moest verhuizen van tig, maar beperkte zich uiteindelijk folkmuziek”. Voor meer informatie:
Ze speelt in de ensembles Tango Enschede naar hier; dat gooide mijn tot negen, waaronder de bandone- Maar terug naar deze tijd. Tango Do- jacqueline@musicadetango.nl
Sloop gebouw Kessler Stichting
‘Elke steen vertelt een verhaal’
Door Floor de Booys bewoners tijdelijke, vervangende het bureau dat ook het ministerie
behuizing te vinden. “We zijn twee van VWS (Helicon) ontwierp. Bram
Tienduizenden daklozen vonden er jaar bezig geweest met het regelen Schinkelshoek is ervan overtuigd dat
vanaf 1923 een veilig heenkomen. van het uitplaatsen, we hebben ge- ook de nieuwbouw van de Kessler
Voor bed, bad en brood, maar ook lukkig veel hulp gehad van instellin- Stichting straks de oude vertrouwde
voor een luisterend oor, een vrien- gen in de stad. De bewoners zagen er sfeer van veiligheid zal uitstralen.
delijk woord of een arm om de schou- vreselijk tegenop om het opvang- “De architecten hebben zich laten
der. huis te verlaten, maar toen het een- inspireren door het hospice in het
Eén ding is zeker: met de sloop van maal zover was, ging het allemaal Franse Beaune. In de Bourgogne heb
het opvanghuis voor dak- en thuislo- goed. Ze weten dat ze straks terug- je van die karakteristieke, gekleurde
zen van de Kessler Stichting ver- komen op dezelfde plaats in een pannendaken. Dat krijgt ons nieuwe
dwijnt een stuk Haagse geschiede- prachtig nieuw gebouw”. onderkomen óók. Het dak ligt als
nis. Het gebouw aan de De La Rey- een behaaglijke, gekleurde wollen
weg verdwijnt, de herinneringen Ontroerend deken over het gebouw heen. Daar-
blijven. Elke steen vertelt een ver- Elke Swart was erbij op de verhuis- mee staat het symbool voor wat de
haal. Ruim een jaar volgden foto- dag. “Ik vond het zo ontroerend om Kessler Stichting altijd voor Den
graaf Eric Kampherbeek en Elke te zien met hoeveel zorg ze hun wei- Haag is geweest en wil blijven: een
Swart, hoofdredacteur van Haags nige bezit inpakten. Ik ben ze later veilige thuishaven voor wie tijdelijk
Straatnieuws, de verhuisperikelen. ook nog op hun tijdelijke adres gaan geen eigen huis heeft”.
Het resultaat is het boek ‘Het moe- Het passantenverblijf van de vrouwen. > Foto: Eric Kampherbeek bezoeken, ze zaten erbij alsof ze
derhuis van de Kessler Stichting nooit ergens anders hebben ge- Het Moederhuis van de Kessler Stichting
(1923 – 2009): portret van een insti- boek dat onlangs in het Atrium werd het gebouw nog niet te zien, maar woond”. (1923 – 2009): portret van een instituut.
tuut’, het geeft een ontroerend laat- gepresenteerd. “Het is een prachtig aan de achterkant hebben bulldo- Direct na de sloop wordt begonnen Uitgever: De Nieuwe Haagsche.
ste beeld van een uniek Haags ge- monumentje geworden, een eerbe- zers hun tanden er al in gezet. “Aan met de nieuwbouw. “Eind 2011 moet ISBN: 978-946010-017-8
bouw en haar bewoners. toon aan het huis en de bewoners het einde van dit jaar ligt het hele- het nieuwe gebouw klaar zijn”. Het Prijs: € 12,50 (de opbrengst van het boek
Bram Schinkelshoek, directeur van met sprekende foto’s en oprechte maal plat”, aldus Schinkelshoek. Het ontwerp is van architectenbureau komt ten goede aan de Stichting Vrienden
de Kessler Stichting, is blij met het verhalen”. Het is aan de gevel van was een hele operatie om voor alle Soeters van Eldonk uit Amsterdam, van de Kessler Stichting)